From Википедиа
Ғазалҳои Бадриддини ҲилолӢ
З-он пештар, ки ақл шавад раҳнамун маро,
Ишқи ту раҳмнамуд ба кӯи ҷунун маро.
Ҳам сина шуд пуроташу ҳам дида шуд пуроб,
Дар обу оташ астдаруну бурун маро.
Шӯҳе, ки буд мурдани ман коми ӯ, куҷост,
То бар муроди хеш бубинад кунун маро?
Ҳоки дарат эй қатли ман оғушта шуд ба хун,
Охир фиганд ишқи ту хоку хун маро.
Чашмат, ки сабру ҳуши Ҳилолӣ ба ғамза бурд,
Ҳоҳад фасона сохтан аз як фусун маро.
*****************************************
Ёр гуфт:«Аз мо макун катъи назар». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Катъан хам мабин суи дигар».Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Бо мо дусти мекунба дил». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Рохи ишки мо мерав ба сар». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Бо чашмат бигу,то дар миёни мардумон,
Суи мо хам лам наяндозад назар». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Агар бо мо Сухан дори,ба чашми дил бигу,
То нагардад гуши мардумро хабар». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Агар хохаддилат з-ин лаъли майгун хандае,
Гиряхо мекун ба сад хуни чигар». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Агар Хохи губори фитна биншинад зи рох,
Барфишон обе ба хоки рахгузор». Гуфтам: «Ба чашм!»
Гуфт: «Агар дорад, Хилоли, чашми гирёнат губор,
Кухли бинои бикаш з-ин хоки дар». Гуфтам: «Ба чашм!»
*********************************************
Хароби як назар чашми нимхоби туем,
Ба холи мо назаре кун, ки мо хароби туем.
Чи хадди он ки тавонем хамъинони ту шуд,
Хамин саодати мо бас, ки дар рикоби туем.
Итоби ту кашадк нози ту халок кунад,
Халоки нози туву куштани итоби туем.
Ачаб набошад агар аз лабат ба ком расем,
Ки масти бодаи нозию мо кабоби туем.
Зи мехри руи ту дорем догхо бар дил,
Ситораи сухта аз тоби офтоби туем.
Ману Хилоли аз ин дар ба хеч чо наравем,
Чаро ки хамчу сагон бастаи таноби туем.