Таърихи Адабиёт
From Википедиа
Таърихи Адабиёт Адабиёт аз асрхои (7)- пайдо шуда то замони мо омада расидааст. Адабиёт санъати суханвари буда, хаёт ва вокеиятро ба воситаи образхои бадейи меомузад.Ба ин тарик адабиёт бе образ вучуд дошта наметавонад, ва хусусан дар адабиёти точин образ асосии маънияш мебошад, ва мазмуни шеърхоро пураву мукамал мегардонад. Образи бадейи бо эхсолот ва хаёли щоирона вобаста аст. Шоирони гузаштаи мо, аз чумла Рӯдаки, Фирдавсӣ, Умари Хаём ва Саъди Шерозӣ хаёли баланди шоирона доранд. Адабиёт пеш аз инкилоби точик мазмунхои ичтимойи ва панду насихатхоро хело зиёд дар бар мегирифт.Адабиёт илми одамшиноси буда, пеш аз хама бо тасвири хаёти инсон хусусият ва ахлоку одоби у рафтору кирдорат сарукор дорад. Адабиёт санъати зебописанди ва хаёти модди мебошад. Бехтарин асархои адабиёт зебои истетики дорад, ва ахлоку одоби хонанда таъсири калон мерасонад. Мероси адабии халки мо аз чихати мундарича бой ва гуногунранг аст. Адабиёти кадими точик аз даврахои дури бостонии пеш аз мелодии мо огоз ёфтааст, ва бо чараёни хаёти инсони ва афкори адабию ахлокию ичтимойи у пайваста инкишоф ёфтааст. Адабиёт ба се кисм чудо мешавад:
- Адабиёти кадим асрхои (VII)то(IX)
- Адабиёти классики асрхио (IX)-(X)то(XX)
- Адабиёти муосир ин (хамаср) мебошад.