Panitikan
Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.
Ang panitikan ay nagsasalaysay ng buhay, pamumuhay, lipunan, pamahalaan, pananampalataya at mga karanasang kaugnay ng iba't ibang uri ng damdamin tulad ng pag-ibig, kaligayahan, kalungkutan, pag-asa, pagkapoot, paghihiganti, pagkasuklam, sindak at pangamba.[1]
[baguhin] Etimolohiya
Mula ang salitang panitikan sa ‘pang|titik|an’, kung saan ikinabit ang unlaping pang- at hulaping -an sa ugat na titik.
Iba pang salitang tumutukoy dito ay ang literatura na mula naman sa salitang Latin na littera, nangangahulugang ‘titik’.
[baguhin] Uri ng panitikan
May dalawang primaryang uri ng panitikan:
- Tuluyan o Prosa: maluwang na pagsasama-sama ng mga salita sa loob ng pangungusap.
- Patula o Panulaan: pagbubuo ng pangungusap sa pamamagitan ng salitang binibilang na pantig sa taludtod na pinagtugma-tugma.
[baguhin] Mga pagbanggit
- ↑ Panitikan ng Pilipinas, Consolacion P. Sauco, Nenita P. Papa, Jeriny R. Geronimo