Wikang pambansa

Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.

Iminungkahing pag-isahin ang Pambansang wika sa artikulo o bahaging ito. (Discuss)

<noinclude>

Ang artikulong ito ay isa sa mga pahinang nangangailangan ng atensyon.
Mangyaring ito ay ituwid sa paraang nararapat.

Sa antas ng wika sa Pilipinas, naisakategorya ang wikang pambansa bilang pangatlo, kaakibat ng balbal (una), lalawiganin (pangalawa), at ng pampanitikan (pangatlo). Ang kasaysayan ng wikang pambansa sa Pilipinas ay lubhang makulay at kontrobersyal. Gayumpaman, sa likod ng mayamang kasaysayan at kawalan ng matibay na pagliliwanag sa saligang batas, naitala ang Wikang Pambansa bilang Filipino. Ang Filipino ay hango sa humigit kumulang na 90 diyalekto sa bansa. Gayumpaman, ang Tagalog ang siyang sinasabing nagluwal nito. Ang Tagalog, sa panahon ng mga pagtatakda ng wikang pambansa ay ang siyang napili at ang pinakamabilis namaintindihan ng halos buong Pilipinas. Gayumpaman, hindi nagiisa ang Filipino, bilang opisyal na wika ng Pilipinas, ang saligang batas ng 1987 ay nagtakda ng Ingles, bilang isa rin sa opisyal na wika, kung pahihintulutan ng batas.