Motî:sitantche

Èn årtike di Wikipedia.

sitantche: (poirtrait saetchî pa L. Mahin)
Ragrandi
sitantche: (poirtrait saetchî pa L. Mahin)

sitantche u estantche / stantche [f.n.] astantche.

Etimolodjeye: latén stare (djoker).

| sitantchî u estantchî / stantchî [v.c.]

1. espaitchî (ene aiwe) di cori. Il ont stantchî l' ri; gn a pus nole aiwe k' arive e nosse waide.

2. espaitchî (èn ôte likide) di cori. Metoz ene picete po stantchî l' forsonnaedje. F. arrêter, endiguer, contenir.

3. fé djoker. On loméve ci plante la stantche-boû, paski les vatches ki paxhèt stantchèt tot-z arivant djondant. rl a: sitater. F. arrêter.

Disfondowes: s(i)tantchî, s(u)tâtchî, s(i)tautchî.

Etimolodjeye: latén "stare" (djoker, arester); rl a: sitater, sitamper, sitansner.