חמץ

פֿון װיקיפּעדיע

זויער-טייג וואס האט געיורען (געלאזט שטיין פאר א קורצע וויילע אומבארירט), ווערט אויטאמאטיש חמץ.

פסח טאר מען נישט עסן קיין שום זאך וואס איז דערין אריינגעמישט א באשטאנדטייל וואס איז געווארן חמץ. צי דירעקט אדער אומדירעקט. צי מ'זעט דעם חמץ אדער מ'קען אים גארנישט זען. צי ער איז אן עסנווארג אדער א געטראנק ווי ביר אדער בראנפען וואס איז געמאכט פון אדער עס ליגט דערין ווייץ אדער גערשטן.

איידער עס ריקט זיך אן דער יום טוב פסח, איז די הלכה אז מ'מוז גוט אויסרייניגן דאס הויז פון יעדע חמץ, נאכן אויסרייניגן איז מען בודק חמץ. דאס מיינט, אז מ'דארף אונטערזוכן דאס הויז צום שיין פון א ליכט.

יעדעס איבערגעבליבן חמץ וואס מ'האט אין שטוב ערב פסח, נאכן זמן פון סוף זמן אכילת חמץ, דארף מען מבער זיין פון דער וועלט, דורך פארברענען. דאס ווערט אנגערופן שריפת חמץ.