Berenguer de Bardaxí

De Biquipedia

Berenguer de Bardaxí e López de Sesé (Benás, ¿1365? - Barzelona, 1432) estió caballero e chustizia d'Aragón (1424- 1432), e siñor de Zaidín.

[Editar] Oríchens familiars

Yera o chirmán chicot d'Arnau de Bardaxí, o capeza d'a familia con sede en Benás.

Se casó con Isabel de Ram, chirmana de Domingo Ram, bispe de Uesca, con qui abió cuatro fillos: Chuan, l'eredero; Berenguer; Chorche, bispe de Tarazona; e María, mai d'o futuro president d'a Cheneralidat Pietro Ximénez d'Urrea e de Bardaxí.

[Editar] Biografía

Entre 1389 e 1404 estió procurador d'a reina Biolant de Bar (biuda de Chuan I d'Aragón). Asistió á las Corz Chenerals de Maella de 1404. Tres años dimpués representó á Martín I debant d'o conzilio probinzial de Zaragoza.

Mientres d'a crisis suzesoria que duró dende 1410 dica 1412 estió un autibo achent de Ferrando de Trastamara, d'o que seguntes se denunzió allora en cobraba un retoco de 500 florins á lo mes. De feito estió miembro absolutament de totas as comisions que se creyaron en o parlamento d'Alcañiz e anque no formaba parti de l'estamento eclesiastico en presidió bela. Iste parlamento estaba reunito ta trobar una salida á la suzesión. En 1412 estió un d'os nombratos ta estar compromisarios en o Compromís de Casp que l'eba de resolber. Botó por o candidato Ferrando de Trastamara.

Ferrando de Trastamara le nombra chefe d'as suyas fuerzas en o Perineu cuan os merzenarios foranos contratatos por Chaime d'Urchel dentroron á lo país. Dimpués tamién partizipo en o setio de Balaguer t'apercazar á l'atro pretendient: Chaume II d'Urchel, que s'eba rebelato. Benzito e condenato iste en 1413, Berenguer estió un d'os que siñoron a sentenzia de prisión perpetua contra er. Berenguer estió recompensato con 60.000 florins d'oro e dibersas posesions que estioron sacatas á lo casal d'Urchel: os castiellos de l'Almolda, Os e Castellfollit.

Más tardi també estió consellero d'o rei Alifonso lo Magnanimo (fillo de Ferrando), qui en 1424 le nombró Chustizia d'Aragón. Dende iste cargo reprimió con seberidat os prenzipals brotes aragoneses d'oposizión á lo poder reyal. Murío en 1432, cuan yera una fegura respetata e temita por o suyo alto cargo e por o fabor d'o rei; as suyas posesions yeran formatas por os castillos situatos en Urchel, a billa de Zaidín, parti de Belilla d'a Zinca, as baronías d'Antillón e de L'Almolda, e os pueblos de Pertusa, Bespén e Letux.

[Editar] Se beiga tamién


Predezesor:
Chuan Ximénez Zerdán
Chustizia d'Aragón
1424- 1432
Suzesor:
Franzisco Zarzuela


Atras luengas