Θεοβάλδος Γ' του Μπλουά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Θεοβάλδος ο 3ος (1012 – 1089), κόμης του Μπλουά (1037 - 1089). Γιός και διάδοχος του Όντο 2ου κόμητος του Μπλουά. Κληρονόμησε απο τον πατέρα του τις περισσότερες περιοχές ενώ ο μικρότερος αδελφός του Στέφανος (πέθανε το 1047) περιορίστηκε σε Μέ, Τρού και Βιτρύ. Ο Θεοβάλδος συνωμότησε κατά του Γάλλου βασιλιά Ερρίκου Α', χτυπήθηκε απο αυτόν (1044) και εξαναγκάστηκε να του δώσει την κομητεία του Τούρ προκειμένου να κερδίσει την ελευθερία του. Απο τότε η κεντρική δύναμη του Οίκου του Μπλουά μετακινήθηκε στην Καμπανία, και προσπάθησε να βρεί τρόπους να φέρει με το μέρος του την βασιλική εύνοια. Πήρε τον τίτλο του κόμητος του Παλατινάτου όπως και ο πατέρας του, και προσπάθησε να ελέγξει τις περιοχές που είχαν παραχωρηθεί στον αδελφό του και τις είχε κληρονομήσει ο ανιψιός του Όντο (πέθανε το 1115). Ο Όντο ενώθηκε με τον στρατό του Γουλιέλμου του Κατακτητή, τον βοήθησε σε όλες τις μάχες ιδιαίτερα του Χάστινγκς παίρνοντας τον τίτλο του κόμητος του Αουμάλ. Η δύναμη του αυξήθηκε μετά τον δεύτερο γάμο του με την κόρη του Ραούλ του Βαλουά. Απο το 1074 είχε αφήσει τον έλεγχο των Μπλουά, Σατεντάν, Σάρτρ στον μεγαλύτερο γιό απο τον πρώτο του γάμο Στέφανο - Ερρίκο.


[Επεξεργασία] Πηγές

Αγγλική Wikipedia