Νίκαια Βιθυνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Νίκαια, το σημερινό Ίζνικ (τουρκικά: İznik), είναι πόλη της Βιθυνίας, στη βορειοδυτική Τουρκία.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα από τον Μακεδόνα βασιλιά Αντίγονο τον Μονόφθαλμο και υπήρξε σημαντικό αστικό κέντρο κατά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους.

Έγινε γνωστή, διότι εκεί συνήλθε η Πρώτη και η Έβδομη Οικουμενική Σύνοδος και αργότερα κατέστη πρωτεύουσα της Ελληνικής Αυτοκρατορίας της Νικαίας (1204-1259) μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης. Την περίοδο εκείνη είχε μεταφερθεί στη Νίκαια και η έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Η Νίκαια καταλήφθηκε από τους Τούρκους το 1331, οι οποίοι την ονόμασαν Ίζνικ (εις την Νίκαιαν). Παρήκμασε αργότερα, όταν αναπτύχθηκε η Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τον 16ο αιώνα απέκτησε μεγάλη φήμη για την κεραμεική και ιδίως για τα περίφημα πλακάκια της.

Στους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και σήμερα είναι ένα μικρό αστικό κέντρο 15.000 κατοίκων, στο οποίο σώζονται οι ρωμαϊκοί και βυζαντινοί προμαχώνες, περιμέτρου 4,5 χιλιομέτρων.