44 Νύσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

44 Νύσα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): H.M.S. Goldschmidt
Ημερομηνία ανακάλυψης: 27 Μαΐου 1857
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία: «Οικογένεια της Νύσας»
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Ιουλίου 2004 (Ι.Η. (JD) 2453200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,149
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,423 AU (362,5 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,062 AU (308,5 εκατομ.km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,784 AU (416,5 εκατομ.km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1377,6 ημέρες ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,703 μοίρες ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):

131,61 μοίρες °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 342,519 μοίρες °
Μέση ανωμαλία (M): 112,959 μοίρες °

Η Νύσα είναι ένας μεγάλος και πολύ λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών (απόλυτο μέγεθος όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα 7,0). Ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, ο οποίος παρατηρούσε από το Παρίσι. Η Νύσα έλαβε το όνομά της από την ομώνυμη μυθική χώρα όπου οι Υάδες ανέθρεψαν τον θεό Διόνυσο.

Η μέση διάμετρος της Νύσας υπολογίσθηκε σε 70,6 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 370 τρισεκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Το σχήμα που εξάγεται από την καμπύλη φωτός της Νύσας είναι κωνικό, πράγμα που υποδεικνύει ότι ο αστεροειδής ίσως στην πραγματικότητα είναι διπλός, αποτελείται δηλαδή από δύο σώματα που βρίσκονται σε επαφή ή σχεδόν σε επαφή. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Νύσας εκτιμάται σε 1,97 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 500 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 37 m/sec.

Η Νύσα ανήκει στον σπάνιο τύπο E, και είναι ίσως ο μεγαλύτερος αστεροειδής αυτού του τύπου (ο 55 Πανδώρα είναι πάντως ελάχιστα μικρότερος). Το άλβεδό της είναι 0,546. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 122 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Νύσα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 25 λεπτά.