Σουζούκι Χαρουνόμπου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

2 γυναίκες στη βεράντα, π. 1750.
2 γυναίκες στη βεράντα, π. 1750.


Ο Σουζούκι Χαρουνόμπου (鈴木春信) (17241770) ήταν ένας διάσημος Ιάπωνας καλλιτέχνης της παραδοσιακής τέχνης της ξυλογραφίας ουκίγιο-ε. Ήταν πρωτοπόρος στο είδος του αφού κατάφερε να δημιουργήσει μια ειδική αυτοματοποιημένη τεχνική πολύγχρωμων ξυλογραφιών τη νισίκι-ε που έφερε επανάσταση στον τρόπο παραγωγής αφισων ουκίγιο-ε, καθιστώντας έτσι όλες τις παλιές δίχρωμες ή τρίχρωμες τεχνικές παρωχημένες. Ο Χαρουνόμπου χρησιμοποίηση πολλές ειδικές τεχνικές με θεματολογία που ποικίλλει, από κλασικά ποιήματα εως απεικονίσεις καλλονών της εποχής του. Όπως άλλοι καλλιτέχνες της εποχής του δημιούργησε πολλά έργα σούνγκα. Πολλοί καλλιτέχνες κατά τη διάρκεια της ζωής του και μετά το θάνατό του αντέγρααν τις τεχνικές και τα έργα του.


Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Επιρροές

Παρότι πολλοί ιστορικοί τέχνης εικάζουν ότι ήταν από το Κυότο, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του είναι στο στυλ του Έντο (σημερινό Τόκυο). Η δουλεια του δείχνει επιρροές από πολλούς καλλιτέχνες όπως ο Κιγιομίτσου, ο Τοριι Κιγιομίτσου, ο Ισικάγουα Τογιονόμπου, η Σχολή Καγουαμάτα και η σχολή Κανό. Όμως την μεγαλύτερη επιρροή στο έργο του Harunobu ήταν ο ζωγράφος Νισικάουα Σουκενόμπου που ήταν ο δάσκαλός του.

[Επεξεργασία] Καλλιτεχνική Καριέρα

Ο Χαρουνόμπου ξεκίνησε την καριέρα του στη Σχολή Τόριι, όπου δημιούργησε πολλά έργα που παρότι έντεχνα δεν ήταν καινοτόμα αρκετά και δεν ξεχώρισαν. Ήταν η ανάμιξή του με μία ομάδα διανούμενων σαμουράι ο καταλύτης για να καταπιαστεί με νέες τεχνικές και είδη τέχνης.

Το 1764, υποβοηθούμενος από τις κοινωνικές του συνδέσεις επιλέχθηκε να βοηθήσει κάποιους σαμουράι στην παραγωγή ενός ερασιτεχνικού ε-γκογιόμι αναμνηστικού ημερολογίου. Τα ημερολόγια αυτά που είχαν τους υπολογισμούς του σεληνιακού ημερολογίου στις εικόνες τους ήταν τα πρώτα νισίκι-ε (υφασμάτινα έντυπα). Ο Χαρουνάμπου χάρει στην γεναιωδορία των σαμουράι προστάτων μπόρεσε να δημιουργήσει τα ημερολόγια αυτά με τα καλύτερα υλικά που μπορούσε να βρει. Χρησιμοποίησε ξύλο κερασιάς αντί για κατάλπα, τα ποιο ακριβά χρώματα και σε μεγάλες ποσότητες για να προσδώσει την ψευδαίσθηση της διαφάνειας στα έργα του. Τα έργα νισίκι-ε σε αντίθεση με προηγούμενα έργα άλλων καλλιτεχνών ήταν πλήρως έγχρωμα. Στα τλεή των 1760 ο Χαρουνόμπου ήταν ο κύριος παραγωγός εντύπων για ηθοποιούς Καμπούκι στο Έντο. Κάποιες φορές το όνομα του πάτρωνα του εμφανιζόταν ίπλα από το δικό του, πράγμα που αποτελούσε νεωτερισμό για την εποχή του. Μεταξύ του 1765 και 1770 δημιούργησε πάνω από 20 εικοογραφημένα βιβλία και πάνω από 1000 έγχρωμα έντυπα μαζί με έναν μεγάλοα ριθμό ζωγραφιών. Στο τέλος της καριέρας του θεωρείται σαν ο δάσκαλος του ουκίγιο-ε και τα έργα του μιμήθηκαν καλλιτέχνες για πολλά χρόνια μετά το θάνατό του όπως ο Χιροσίτζε. Το στυλ του ξεπεράστηκε μόνο από καλλιτέχνες όπως ο Κατσουκάουα Σουνσό και ο Τόριι Κιγιονάγκα

[Επεξεργασία] Καλλιτεχνικό ύφος

Το προσωπικό ύφος του Χαρουνόμπου ήταν μοναδικό από πολλές απόψεις. Οι φιγούρες του είναι πολύ λεπτές και φωτεινές, κάποιοι κριτικοί ισχυρίζονται ότι μοιάζουν σαν παιδιών. Ο Ρίτσαρντ Λέιν αναφέρει ότι "Ο Χαρουνόμπου κατάφερε να αποτυπώσει την αιώνια κοριτσίστικη φύση σε ασυνήθιστα και ποιητικά μοτίβα"[1]. Σε όλες του τις συνθέσεις είναι το συνολικό αποτέλεσμα που ενδιέφερε τον Χαρουνόμπου και ποτέ οι λεπτομέρειες που μπορεί να επισκίαζαν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ο Χαρουνόμπου θεωρείται επίσης ένας από τους καλλιτέχνες που απεικόνισαν καλύτερα την καθημερινή ζωή στο ΄Εντο. Τα θέματά του δεν ήταν περιορισμένα σετους παλαιστές του σούμο, τους ηθοποιούς και τους καλλιτέχνες αλλά περιελάμβαναν πωλητές του δρόμου, παιδιά για τα θελήματα και πολλούς άλλους που βοηθούσαν την περιγραφή της εποχής εκείνης.

Πολλά από τα έργα του έχουν ένα άκαμπτο μονόχρωμο φόντο, μια τεχνική που ονομάζεται τσουμπούσι. Με την τεχνική αυτή, το χρωματικό φόντο δίνει τον τόνο για όλη την εικόνα. Παρότι πολλοί άλλοι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν την τεχνική αυτή ο Χαρουνόμπου θεωρείται σν αυτός που την χρησιμοποίησε με την μεγαλύρτερη αποτελεσματικότητα και τα καλυτερα αισθητικά αποτελέσματα.

[Επεξεργασία] Αναφορές

  • Waterhouse, David B. "Harunobu." Kodansha Encyclopedia of Japan (vol. 3); Tokyo: Kodansha Ltd. 1983.
  1. Lane, Richard (1978). "Images of the Floating World." Old Saybrook, CT: Konecky & Konecky. p104.

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της αγγλικής βικιπαίδειας.