Μάχη του Βαλτετσίου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι τουρκοι, που ήταν κλεισμένοι στην Τρίπολη, με αγωνία περίμεναν Βοήθεια από το Χουρσίτ,που βρισκόταν στα Γιάννενα καιπολεμούσε τον Αληπασά.Ο Χουρσίτ τελικά έστειλε στρατό και 3500 Αρβανίτες μ’ααρχηγό το Μουσταφάμπεη, που κατέβηκε από το δρόμο της Άρτας, πέρασε στην Πελλοπόνησο, κι αφού κυνήγησε τους Έλληνες από την Πάτρα, Την κόρινθο και το Άργος, μπήκε τελικά στην Τρίπολη. Ο Μουσταμάμπεης,αφού έδωσε θάρρος στους τρομαγμένους Τούρκους του κάστρου, ξεκίνησε ύστερα με μεγάλη δύναμη πεζικού και ιππικού για να διώξει τους Έλληνες από τα γύρω ύψώματα.
Πρώτα χτύπησε το Ελληνικό στρατόπεδο στο Βαλέτσι, που το υπεράσπιζαν 1000 Μανιάτες μ’ αρχηγό τον Κυριακούλη Μαυρομηχάλη.Μικρή δύναμη για να αντιμετωπίσει τοσο πολύ στρατό που είχε και κανόνια. Τα κανόνια βροντούσαν συνέχεια, κι ο εχθρός ορμούσε κατά κύμματα για να κυριέψει το οχύρωμα. Μα ως το βράδυ τίποτα δεν κατάφερε, κι ο Μουσταφάμπεης ζήτησε από την Τρίπολη ενισχύσεις που έφτασαν αργά το βράδυ. Την άλλη μέρα λογάριαζε να κάνει γεννική επίθεση, κι ήταν σίγουρος πως θα ’πεφτε το Βαλέτσι.
Αλλά το ίδιο βράδυ έτρεξαν από το Χρυσοβίτσι 1200 παλικάρια με τον Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, που όρμησανενάντια στο στρατό του Μουσταφάμπεη και τον ανάγκασαν να υποχωρήσει προς την Τρίπολη για να κυκλωθεί ο στρατός του.
Στη διάρκεια της μάχης οι Αρβανίτες είχαν μεγάλες απώλειες. Αρκετοί σκοτώθηκαν κι άλλοι τράπηκαν σε φυγή πετώντας κάτω τ’ άρματά τους. Οι έλληνες πήραν αρκετά λάφυρα, μοιράστηκαν μεταξύ τους τα άρματα του τουρκικού στρατού και συνάμα αποχτήσανε θάρρος και σιγουριά για την αίσια έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα τους.