Μονή Παναγίας Κλειβωκάς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Παναγία της Κλειβωκάς ή αλλιώς Παναγία ή Ζωναρίτισσα, είναι ένα από τα επιβλητικότερα μοναστήρια της Ελλάδος, τα Μετέωρα της Γορτυνίας. Το μοναστήρι είναι χτισμένο στην είσοδο σπηλιάς, της οποίας το βάθος, λόγω της στενής διαμέτρου, από ένα σημείο και μετά είναι ανεξερεύνητη.
Η τραχιά φυσιογνωμία του τοπίου και το δύσβατο και απροσπέλαστο σχεδόν του εδάφους, έχει τροφοδοτήσει πολλούς θρύλους και παραδόσεις σχετικά με την εύρεση της εικόνας της Θεομήτορος και την κτίση του μοναστηριού.
Κατά μια παράδοση η εικόνα της Παναγίας, που λέγεται ότι είναι μια από τις έντεκα του Απόστολου Λουκά, ήταν στο σημείο όπου σήμερα είναι το εκκλησάκι της Αγίας Άννας στην Κάτω Κλειβωκά, στη θέση Μπέλκος, όπου στην προχριστιανική περίοδο ελατρεύετο η θεά Αλουσία Δήμητρα. Στο σημείο αυτό υπήρξε μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων. Το μοναστήρι αυτό διελύθη και ο ναός κατεστράφη επί τουρκοκρατίας και πιθανότατα κατά την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο το 1825-1828.
Για την τύχη της θαυματουργής εικόνας δεν έχουμε κανένα επίσημο στοιχείο. Κατά μίαν άποψη οι χριστιανοί, οι οποίοι ήξεραν καλά τα κατατόπια και τις ασφαλείς κρυψώνες μετέφεραν την εικόνα στη σπηλιά, όπου την έκρυψαν και από το δύσβατο και μυστικό μονοπάτι πήγαιναν και προσευχόντουσαν. Κατά άλλη άποψη-παράδοση και θρύλο, λέγεται ότι η εικόνα ευρέθη μετά από σχετικό όνειρο από τον Γεώργιο Κλειβωκιώτη που κατάγετο από το διπλανό χωριό Δήμητρα Αρκαδίας.
Το εκκλησάκι κατασκευάστηκε στο τέλος της περασμένης εκατονταετίας από τον Κοντοβαζαινίτη Σοφιανόπουλο, άριστα εγκαταστημένο στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το κλιμακοστάσιο κατασκευάστηκε δέκα χρόνια αργότερα με δαπάνη του ιδίου. Από την κτίση του και μετά το μοναστήρι λειτούργησε σαν γυναικεία μονή, όπου με πίστη και αυταπάρνηση υπηρέτησαν πολλές μοναχές. Τη μεγαλύτερη ακμή του γνώρισε επί ηγουμενίας της Μοναχής Μακαρίας Καρρά. Σήμερα στο μοναστήρι διακονεί μία μόνο μοναχή, η Χριστοδούλη, η οποία από το 1953 προσφέρει της υπηρεσίες της αόκνως στη μονή.
Γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα, της Ζωοδόχου Πηγής. Στα παλαιότερα χρόνια η γιορτή συνδυαζόταν με λαμπρά πανήγυρη στα Φραγκάλωνα, και εθεωρείτο ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά και κοσμικά γεγονότα όλων των γύρω χωριών.
Δυστυχώς, αυτό το έθιμο εξέλιψε και περιορίστηκε μόνο στο προσκύνημα στη χάρη της. Τελευταία καθιερώθηκε άλλη μια γιορτή στις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα της Παναγίας, με μια προσπάθεια αναβίωσης του παλιότερου εθίμου.