Καταφύγιο Αιτωλοακαρνανίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καταφύγιο | |
---|---|
|
|
Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
Επίσημος πληθυσμός | 256 2001 |
Έκταση | 23.429 στρέματα km² |
Ταχυδρομικός κώδικας | 30300 |
Τηλεφωνικός κωδικός | 26340 |
Δικτυακός τόπος | http://www.katafygion.com/ |
Το Καταφύγιο Ναυπακτίας είναι αμφιθεατρικά κτισμένο σε υψόμετρο 600 μέτρων στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Μακρύορο, το οποίο είναι γυμνό και ιδιαίτερα απόκρυμνο. Συνορεύει βόρεια με την Αναβρυτή, βορειοανατολικά με την Κεντρική και τον Ασπριά, νοτιοανατολικά με το Χρύσοβο, βορειοδυτικά με το Γαύρο και νοτιοδυτικά με το Ανθόφυτο. Απέχει 33 χιλιόμετρα από τη Ναύπακτο και η πρόσβαση γίνεται με ασφαλτοστρωμένο δρόμο μέσω της διαδρομής Ναύπακτος – Ανθόφυτο - Γαύρος - Γολέμι και αφού διέλθει τα επιβλητικά Αμορανίτικα βράχια φτάνει στο Καταφύγιο.
Το χωριό περικλύεται από 2 λόφους στις άκρες των οποίων βρίσκονται τα ξωκλήσια του Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίου Αθανασίου. Το έδαφος του οικισμού χωρίζεται σε 4 τμήματα από 4 ισάριθμα ρέματα που ενώνονται στο κάτω μέρος του χωριού. Επίσης χαρακτηρίζεται για την κατωφερειά του και είναι ευπαθές σε καθιζήσεις. Το 1878 εξαφανίστηκαν 25 κατοικίες λόγω καθίζησης του εδάφους. Τα σπίτια και τα χωράφια ενισχύονται περιφερειακά με τοιχεία (δέματα) ώστε να επιτυγχάνεται η συγκράτηση του εδάφους.
Στο κέντρο του χωριού υπάρχει η πλατεία με τα 2 καφενεία και τον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.Στο χωριό υπάρχουν 2 γήπεδα μπάσκετ, παιδική χαρά ενώ στην κορυφή του χωριού στη θέση Δέση υπάρχει παραδοσιακός ξενώνας και παράλληλα κατασκευάζεται άλλος ένας στη θέση Άγιος Δημήτριος.
Το φυσικό περιβάλλον αποτελεί από μόνο του αξιοθέατο. Αξίζει να διασχίσετε το φαράγγι του Φονιορέματος, να επισκεφτείτε τους παλιούς μύλους, τα σπήλαια αλλά και τα 2 παραδοσιακά πετρογέφυρα τα οποία βρίσκονται σε πολύ γραφικές τοποθεσίες.
[Επεξεργασία] Ιστορία
Το παλιό όνομα του χωριού ήταν Αμόρανη και το 1928 μετονομάστηκε σε Καταφύγιο. Το νέο όνομα του χωριού προήλθε από το γεγονός ότι κατά την Τουρκοκρατία η περιοχή υπήρξε πραγματικό καταφύγιο. Η πληθώρα των σπηλαίων, το βραχώδες και το απόκρημνο της περιοχής την καθιστούσε εξαιρετικά δυσπρόσιτη.
Ιστορικά δεν είναι εξακριβωμένο πότε ιδρύθηκε, σίγουρα όμως υπάρχει σαν συγκροτημένο χωριό γύρω στο 1550 - 1575 οπότε και το βρίσκουμε καταγεγραμμένο σε τουρκικό φορολογικό έγγραφο για την περιοχή των Κραββάρων. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε ένα από τα κεφαλοχώρια της περιοχής, ενώ λόγω του βραχώδους και απόκρυμνου εδάφους υπήρξε πραγματικό καταφύγιο για τους σκλαβωμένους Έλληνες. Γύρω στο 1700 δύο οικογένειες κτηνοτρόφων μετοίκησαν στη δυτική πλευρά του Μακρυόρους και δημιούργησαν ένα μικρό συνοικισμό, το Γολέμι. Η ιστορική αυτή σχέση καθιστά το Γολέμι αναπόσπαστο τμήμα του Καταφυγίου.
Διοικητικά το Καταφύγιο από το 1836 έως το 1912 ανήκε στο δήμο Αποδοτίας. Με το βασιλικό διάταγμα στις 31/08/1912 ΦΕΚ 261/Α/1912 αναγνωρίστηκε ως κοινότητα Αμόρανης. Σε κοινότητα Καταφυγίου μετονομάστηκε με το διάταγμα 09/09/1927 ΦΕΚ 206/Α/1927.Στην κοινότητα ανήκε και ο συνοικισμός Γολεμίου. Με την εφαρμογή του νόμου Καποδίστρια αποτελεί πλέον το Δημοτικό Διαμέρισμα Καταφυγίου του Δήμου Αποδοτίας και καταλαμβάνει έκταση 23.429 στεμάτων ενώ στην απογραφή του 1991 καταγράφησαν 340 άτομα καθιστόντας το ένα από πιο ζωντανά χωριά της Ορεινής Ναυπακτίας. Ιστορικά οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία διατηρώντας σημαντικό αριθμό ζώων, δραστηριότητα την οποία διατηρούν εώς σήμερα οι εναπομείναντες κάτοικοι.