Ιγνάτιος ο Διάκονος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Διάκονος και Σκευοφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας Ιγνάτιος είναι ένας από τους καλύτερους συγγραφείς αγιολογικών κειμένων του 9ου αιώνα. Αν και συγγραφέας βίων αγίων λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον ίδιο. Υπήρξε κατά τα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοφίλου Μητροπολίτης Νικαίας, μετά την αποκατάσταση της Ορθοδοξίας το 843 εξορίστηκε σε ένα μοναστήρι έξω από την Κωνσταντινούπολη, όπου και πέθανε γύρω στα μέσα του 9ου αιώνα.

[Επεξεργασία] Συγγραφικό του έργο

Ο Ιγνάτιος θεωρείται συγγραφέας κάποιων εκ των καλυτέρων αγιολογικών κειμένων. Το υψηλό επίπεδο της γλώσσας του φανερώνουν γνώσεις ρητορικής, ώστε να θεωρείται επαγγελματίας λογογράφος και δάσκαλος ρητορικής και γραμματικής.

  1. Του αποδίδονται διάφορα ποιήματα:
  • Στίχοι εἰς τὸν Ἀδάμ PG 117, 1163-74
  • Τετράστιχα εἰς μύθους Αἰσωπικούς
  • 24 Ιαμβικά γνωμικά
  • Κάποια από τα επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας
  1. Του αποδίδονται άμεσα 2 αγιολογικά κείμενα:
  1. Από πολλούς μελετητές αποδίδεται στον Ιγνάτιο η πατρότητα των βίων του Αγίου Γεωργίου Αμάστριδος και του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου. Η θέση αυτή στηρίζεται στην ομοιότητα του συγγραφικού ύφους και το ότι τα κείμενα αυτά γράφτηκαν κατά το α΄ μισό του 9ου αιώνα.


[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

  • Ihor Sevcenko,«Hagiography of the Iconoclast Period», Iconoclasm, Birmingham, 1977
  • Wolfgang Buchwald, Armin Hohlweg, Otto Prinz, Tusculum-Lexikon, Vol I, Munchen 1982