Έρο Ζάρινεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Έρο Ζάρινεν (Eero Saarinen, 20 Αυγούστου 1910, στο Kirkkonummi, της Φινλανδίας - 1 Σεπτεμβρίου 1961, στο Αν Αρμπορ, του Μίτσιγκαν, στις Ηνωμένες Πολιτείες) ήταν διάσημος φινλανδός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής προϊόντων του 20ού αιώνα.

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Ο γιος του Eliel Saarinen, σπουδασε στον πατέρα του στην ακαδημία Cranbrook των τέχνων στο Μίτσιγκαν, όπου είχε μια στενή συνεργασία με τον Τσαρλς Ιμς. Ο Ζάρινεν ήρθε πρώτος στο διαγωνισμό για το εθνικό μνημείο Jefferson το 1948, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε μέχρι τη δεκαετία του '60. (Το βραβείο εστάλη εσφαλμένα στον πατέρα του.)

Για το τεχνικό κέντρο της General Motors, τον κοιτώνα Noyes Vassar, το διάσημο εξπρεσιονιστικό κοχύλι του αερολιμένα TWA, και άλλων σημαντικών έργων, σχεδίασε ακόμη και όλα τα έπιπλα. Το 1954 πάντρευτηκε την Aline Bernstein, μια κριτικό τέχνης στην εφημεριδα New York Times, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Eames, τον οποίο ονόμασε έτσι προς τιμήν του συνεργάτη του Charles Eames. Ο Ζάρινεν πέθανε από έναν όγκο στον εγκέφαλο, σε ηλικία 51 ετών.

[Επεξεργασία] Εργασίες

Ο Έρο Ζάρινεν ήταν γνωστος για τα γλυπτικά οργανικά σχέδιά του, παρόμοια με εκείνα του Όσκαρ Νίεμαϊερ. Αργότερα επέστρεψε στε γεωμετρικα φονκτιοναλιστικα σχέδιά μορφές όπως στο Ανατολικό Αεροσταθμό του Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού.