Πιζάρο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιζάρο πρωτεύουσα της επαρχιακής κοινότητας του Πιζάρο στον Ιταλικό νομό του Μάρς, και βρίσκεται παραθαλάσσια στην Βόρεια Αδριατική. Σύμφωνα με την απογραφή του 2003 ο πληθυσμός της είναι 30.000 άνθρωποι.
[Επεξεργασία] Ιστορία
Η πόλη ιδρύθηκε απο τους Ρωμαίους ώς Πιζάνιο (184 π.χ.) στην περιοχή που τα αρχαία χρόνια κατοικούσαν οι Πιζανοί απο την εποχή του σιδήρου. Δέχθηκαν τον 4ο π.χ. αι. την επίθεση Γαλατών με τους οποίους αναμείχθησαν. Λόγω της θέσης της έγινε απο τους Ρωμαίους σημαντικό εμπορικό κέντρο, αλλά αργότερα καταστράφηκε απο τους Γότθους (539). Ξανακτίσθηκε 5 χρόνια αργότερα απο τους Βυζαντινούς και έγινε τμήμα της εξαρχείας της Ραβέννας, αργότερα έγινε τμήμα του παπικού κράτους. Την περίοδο της Αναγέννησης διοικήθηκε διαδοχικά απο τους Μαλατέστα (1285 - 1445), Σφόρτσα (1445 - 1512) και Ντελλαρόβερι (1513 - 1631). Οι τρείς οικογένειες βοήθησαν σημαντικά στην ανοικοδόμηση του και το διακόσμησαν με πληθώρα επιβλητικών κτηρίων. Στις 11/12/1860 τα στρατεύματα του Πεδεμοντίου κυρίευσαν την πόλη του Πιζάρο και την προσάρτησαν στο βασίλειο της Ιταλίας.