Ιφιμέδεια
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στην Ελληνική μυθολογία φέρεται ως θυγατέρα του Τρίοπα, βασιλιά της Θεσσαλίας, και σύζυγος του Αλπέως, και κατά την Ομηρική και Ησιοδική γενεαλογία μητέρα (εκ του Ποσειδώνα) των Γιγάντων Εφιαλίου και Ώτου, των γνωστών Αλωάδων εκ του κατά τεκμήριο πατέρα τους Αλωέα.
Οι μεταγενέστεροι συγγραφείς την Ιφιμέδεια την θεωρούν τροφό μόνο των Γιγάντων αυτών.
Η Ιφιμέδεια λατρευόταν κυρίως στα Μύλασα της Καρίας, το δε όνομά της συνδεόταν με την προϊστορική περίοδο της Νάξου.
Ο τάφος της ήταν γνωστός μέχρι του 150 π.Χ. στο Ανθηδόνι της Βοιωτίας.