Λαοδίκη Α' του Πόντου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λαοδίκη Α' του Πόντου | ||||||||||
|
Η Λαοδίκη ήταν μία πριγκίπισσα της ελληνιστικής περιόδου, μέλος της Δυναστείας των Σελευκιδών. Πατέρας της ήταν ο Αντίοχος Β', ο επονομαζόμενος "ο Θεός", βασιλιάς κατά την περίοδο 261 – 246 π.Χ., και μητέρα της η Λαοδίκη, γνωστή για την εμπλοκή της στα γεγονότα που οδήγησαν στην έναρξη του Τρίτου Συριακού Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου αυτού, προκειμένου οι Σελευκίδες να κερδίσουν τη συμμαχία του ηγεμόνα του Πόντου, Μιθριδάτη του Β', του προσέφεραν το χέρι της Λαοδίκης, της οποίας μάλιστα το όνομα είναι υπό αμφισβήτηση. Ως γαμήλιο δώρο για το γάμο του με τη Λαοδίκη, του δόθηκε η Φρυγία. Οι δύο κόρες που απέκτησαν και που γνωρίζουμε σήμερα ονομάζονται και οι δύο επίσης Λαοδίκη (όπως η μητέρα και η γιαγιά τους), εκ των οποίων η μία νυμφεύθηκε τον εξάδερφό της, βασιλιά των Σελευκιδών, τον Αντίοχο Γ' τον Μέγα και άλλη το στρατηγό Αχαιό.
[Επεξεργασία] Πηγές
[Επεξεργασία] Δείτε Επίσης
- Δυναστεία των Σελευκιδών
- Αυτοκρατορία των Σελευκιδών
- Βασίλειο του Πόντου
- Ελληνιστική Περίοδος