Φίλιππος Β' της Ορλεάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Φίλιππος Β' της Ορλεάνης
Φίλιππος Β' της Ορλεάνης

Φίλιππος Β' δούκας της Ορλεάνης (1674 - 1723) ή Φίλιππος Κάρολος, δούκας του Σάρτρ (1674 - 1701), και της Ορλεάνης (1701 - 1723), αντιβασιλιάς της Γαλλίας την εποχή της ανηλικότητας του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ' (1715 - 1723) Γιός του Φιλίππου Α' δούκα της Ορλεάνης απο την δεύτερη σύζυγο του Ελισσάβετ Καρλόττα. Είχε την πρώτη του εμπειρία με τα όπλα στην πολιορκία του Μόνς (1691), διακρίθηκε συνεχώς σε μάχες (1692 - 1695) και στάλθηκε να συνεχίσει τις σπουδές στις πολεμικές τέχνες. Παντρεύτηκε (1692) την Φραντζέσκα - Μαρία των Βουρβώνων μιά πρώτη του ξαδέλφη και εξώγαμη κόρη του θείου του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ'. Του δόθηκε η αρχηγία των στρατευμάτων σε Ιταλία (1706), σε Ισπανία (1707 - 1708), είχε σημαντικές επιτυχίες. Οι φιλόδοξες βλέψεις του όμως να ανατρέψει τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Ε' και να πάρει την θέση του ενόχλησαν έντονα τον Γάλλο βασιλιά που τον ανακάλεσε, και έτσι ο Φίλιππος έχασε την βασιλική εμπιστοσύνη. Παρόλα αυτά λόγω έλλειψης άλλων μελών της οικογένειας ο Λουδοβίκος δέχτηκε να οριστεί σάν αντιβασιλέας για λογαριασμό του μικρού δισεγγόνου του (1715).


[Επεξεργασία] Αντιβασιλιάς της Γαλλίας

Ο δούκας της Ορλεάνης ήρθε στο Γαλλικό κοινοβούλιο και πήρε όλη την εξουσία. Αρχικά μείωσε την φορολογία απολύωντας 25.000 στρατιώτες, αλλά τα ανακριτικά μέτρα του κατά των οικονομολόγων προκάλεσαν μεγάλες δυσαρέσκειες. Στάθηκε και ανίκανος εκτός των άλλων απέναντι στον ισχυρό τραπεζίτη Ιωάννη Λάου που με τις αλλοπρόσαλες ενέργειες του κατέστρεψε τα οικονομικά του κράτους. Ανάγκασε τον αντιβασιλιά συγκεκριμένα να δεχτεί να αγοράσει με το εξωφρενικό ποσό των 135.000 λιρών απο τον Τόμας Πίττ του μεγαλύτερου καρατιού στον κόσμο 141 καρατίων για τα Γαλλικά βασιλικά κοσμήματα. Μιά ομάδα δυσαρεστημένων συνωμότησε να του αφαιρέσει την αντιβασιλεία και να την προσφέρει στον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Ε'. Δημιουργήθηκε κάτω απο την έμπνευση του καρδινάλιου Αλμπερόνι πρωθυπουργού της Ισπανίας, και συμμετείχαν ο Ισπανός απεσταλμένος στην Γαλλία, ο δούκας του Μαίν (νόθος γιός του Λουδοβίκου 14ου) και η σύζυγος του. Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και ο αντιβασιλιάς Φίλιππος κήρυξε τον πόλεμο στην Ισπανία, και μετά απο μερικές επιτυχίες του Γαλλικού στρατού ο Φίλιππος ο 5ος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη (1720). Πέθανε μέσα στο παλάτι των Βερσαλιών. Είχε πολλά προτερήματα αλλά ταυτόχρονα ήταν άστατος και παρασυρόταν απο κακόβουλα πρόσωπα. Ήταν απο την φύση του άθεος καυχάζοντας οτι διαβάζει με ευχαρίστηση τα σατιρικά απέναντι στην Βίβλο κείμενα του Φρανσουά Ραμπελέ. Ευννόησε τον Μολιέρο, την τέχνη και την ζωγραφική ενά παρά την αθεία του προστάτευσε τους Ιανσενιστές απο τις παπικές ορέξεις. Κατάργησε προηγούμενες τακτικές του θείου του Λουδοβίκου 14ου επιτρέποντας ελεύθερα την ανάγνωση όλων των απαγορευμένων βιβλίων. Άνοιξε την Βασιλική βιβλιοθήκη (1720) ελεύθερα και δωρεάν για το κοινό.


[Επεξεργασία] Κληρονόμοι

Με την σύζυγο του (απο το 1692) Φραντζέσκα Μαρία των Βουρβώνων (1677 - 1749) παιδιά του ήταν :

  • Μαρία Λουίζα Ελισσάβετ (1695 - 1719)
  • Λουίζα Αδελαίδα (1698 - 1743)
  • Καρλόττα Αγκλαέ (1700 - 1761)
  • Λουδοβίκος της Ορλεάνης
  • Λουίζα Ελισσάβετ (1709 - 1742) παντρεύτηκε τον ξάδελφο της Λουδοβίκο, βασιλιά της Ισπανίας
  • Φιλίππη Ελισσάβετ (1714 - 1734)
  • Λουίζα Διάνα (1716 - 1736)

[Επεξεργασία] Πηγές

  • Αγγλική Wikipedia
  • The Regent of the Roues by Andrew C.P. Haggard - 1905 London: Hutchinson & Co. (In English)
  • The Scandalous Regent by W.H. Lewis - 1961 London: Andre Deutsch (In English)
  • Phillippe, Duke of Orleans: Regent of France by J.H. Shennan - 1979 London: Thames and Hudson (In English)
  • Le Regent 1674-1723 by Jean Meyer - 1985 Paris: Editions Ramsay (In French)
  • Le Regent by Jean-Christian Petitfils - 1986 Paris: Libraire Artheme-Fayard (In French)
  • Philippe, Duc D'Orleans: Regent of France by Christine Pevitt - 1997 London: Weidenfeld & Nicolson (In English)