Αλίκη Βουγιουκλάκη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλίκη Βουγιουκλάκη | |
![]() |
|
Πραγματικό όνομα | Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη |
Γέννηση | 20 Ιουλίου 1931 Αθήνα, Ελλάδα ![]() |
Θάνατος | 23 Ιουλίου 1996 Αθήνα, Ελλάδα ![]() |
Εθνικότητα | ![]() |
Είδος Τέχνης | Κινηματογράφος, Θέατρο |
Βραβεύσεις | "Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1960" Βραβείο Ερμηνείας Α' Γυναικείου Ρόλου στην ταινία "Μανταλένα" |
Η Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη το γένος Κουμουνδούρου, (20 Ιουλίου 1931-23 Ιουλίου 1996) υπήρξε μια δημοφιλέστατη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής, στην Αθήνα.
Το υποκριτικό της ταλέντο φάνηκε από τα μαθητικά της χρόνια. Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο και από τα μέσα της δεκαετίας του '1950 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (από τον Φιλοποίμενα Φίνο αρχικά) Εθνική Σταρ της Ελλάδας. Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Α' Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Ο Μάριος Πλωρίτης υπήρξε σύντροφος της. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στη Δραματική Σχολή και στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Στις 5 Ιουλίου 1975, οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο (επισήμως λόγως ασυμφωνίας συμβιώσεως). Μαζί πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού θεάματος.
Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε την Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 έφερε στην Ελλάδα τα μιούζικαλ, με το έργο του Νιλ Σάιμον "Καμπίρια". Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το "Καμπαρέ", τη "Τζούλια" και την "Εβίτα" με τελευταίο το μιούζικαλ "Η μελωδία της ευτυχίας".
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη ο οποίος έμεινε μυστικός για πολλά χρόνια μετά τη λήξη του. Η τελετη έγινε κυριολεκτικά στο κέντρο της Αθήνας (στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών) και το γεγονός αποκαλύψε το 1993 η ίδια σε τηλεοπτική εκπομπή. (Ενώπιος Ενωπίω - Νίκος Χατζηνικολάου).
Τελευταίος σύντροφος της ζωής της - για μια δεκαετία (1986)- ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.
Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών μετά από σύντομη μάχη με την επάρατη νόσο. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996 η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και απλού κόσμου παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε.
Δέκα χρόνια μετά το θάνατό της, πήγε να τη συναντήσει η μητέρα της Έμμυ (Αιμιλία Βουγιουκλάκη - Κουμουνδούρου) στις 29 Ιουνίου 2006, σε ηλικία 96 ετών.
Το ευρύ κοινό στήριξε πάντοτε τη Βουγιουκλάκη σε όλα της τα καλλιτεχνικά εγχειρήματα. Ωστόσο μια μερίδα της κριτικής διατύπωσε αρκετές επιφυλάξεις, όχι τόσο για το ταλέντο της και τον επαγγελματισμό της όσο για τους μανιερισμούς και τα στερεότυπα που εισήγαγε στον χώρο του θεάματος. Παρά τις όποιες αδυναμίες της, η Βουγιουκλάκη όχι απλώς ως ηθοποιός αλλά ως είδωλο κατέληξε να αντιπροσωπεύει καλύτερα από κάθε άλλο καλλιτέχνη μια ολόκληρη εποχή της μεταπολεμικής Ελλάδας που έχει πολιτογραφηθεί στην κοινή συνείδηση ως η εποχή της νεότητας και της αθωότητας.
[Επεξεργασία] Φιλμογραφία
- 1954 Το ποντικάκι .... Κρινιώ (ποντικάκι)
- 1955 Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας.... Κρουστάλλω
- 1956 Το κορίτσι με τα παραμύθια (ή Το φτωχοκόριτσο).... Αγνή
- 1957 Μαρία Πενταγιώτισσα.... Μαρία Πενταγιώτισσα
- 1957 Διακοπές στην Αίγινα.... Αλίκη
- 1957 Χαρούμενοι αλήτες .... Αννούλα
- 1957 Έρωτας στους αμμόλοφους (ή Το σκιάχτρο).... Άννα
- 1957 Θολά νερά (ή Η ζαβολιάρα) .... Λενιώ
- 1958 Ερωτικές ιστορίες - Το ραντεβού της Κυριακής .... Μαρίτσα
- 1958 Ο Μιμίκος και η Μαίρη .... Μαίρη Βέμπερ
- 1958 Η μουσίτσα .... Αλίκη
- 1958 Αστέρω .... Αστέρω
- 1959 Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο (Maiden's cheek - Μάγουλα κοριτσιών) .... Λίζα Παπασταύρου
- 1960 Το κλωτσοσκούφι .... Μαίρη (κλωτσοσκούφι)
- 1960 Μανταλένα .... Μανταλένα
- 1960 Η Αλίκη στο ναυτικό .... Αλίκη
- 1961 Η Λίζα και η άλλη .... Λίζα Φραγκούδη / Μήτση Γαβριήλογλου
- 1962 Αλίκη (Aliki my love) .... Αλίκη
- 1962 Ταξίδι .... Μαρίνα
- 1963 Η ψεύτρα .... Μαίρη Δεληπέτρου / Άννα
- 1963 Χτυποκάρδια στο θρανίο .... Λίζα Πετροβασίλη
- 1963 Χτυποκάρδια στο θρανίο (τουρκική έκδοση)
- 1964 Η σωφερίνα .... Μαίρη
- 1964 Το δόλωμα .... Καίτη
- 1965 Μοντέρνα σταχτοπούτα .... Κατερίνα
- 1966 Διπλοπεννιές (Χορεύοντας συρτάκι) .... Μαρίνα
- 1966 Η κόρη μου η σοσιαλίστρια .... Λίζα Δέλβη
- 1967 Αχ αυτή η γυναίκα μου .... Νίνα
- 1967 Το πιο λαμπρό αστέρι .... Κατερίνα
- 1968 Το κορίτσι του λούνα παρκ .... Μαργαρίτα
- 1968 Η αγάπη μας .... Μαρίνα
- 1968 Η αρχόντισσα κι ο αλήτης .... Ρένα Κατσαρού / Πίπης
- 1969 Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά .... Μυρτώ Θεοδώρου
- 1969 Η νεράιδα και το παλικάρι .... Κατερινιώ
- 1970 Ένα αστείο κορίτσι .... Χριστίνα
- 1970 Υπολοχαγός Νατάσσα .... Νατάσσα
- 1971 Σ' αγαπώ .... Αγγέλα
- 1971 Η κόρη του ήλιου .... Μάγια
- 1972 Η Αλίκη δικτάτωρ .... Αλίκη
- 1972 Η Μαρία της σιωπής .... Μαρία
- 1979-80 Το κορίτσι του καμπαρέ (η ταινία για διάφορους λόγους έμεινε στα κουτιά) .... Σάλι
- 1980 Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα .... Έλενα Ντάβαρη
- 1981 Κατάσκοπος Νέλλη .... Νέλλη