Ωκεανογραφία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ωκεανογραφία ονομάζεται η επιστήμη της οποίας κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης είναι οι ωκεανοί και κατ΄ επέκταση εκείνων και οι θάλασσες. Αποτελεί τον δεύτερο μεγάλο κλάδο της Γεωλογίας. Με την Ωκεανογραφία συμπληρώνεται η μελέτη της υδρόγειας σφαίρας έναντι της γεωγραφίας που υπό στενή έννοια μελετά τις ηπείρους, με συνέπεια το ενδιαφέρον της Ωκεανογραφίας να εστιάζεται στις μεγάλες υδάτινες μάζες του πλανήτη Γη.

Η Ωκεανογραφία, σχετικά σύγχρονη επιστήμη, εξετάζει αφενός τη διαμόρφωση των μεγάλων ωκεάνιων λεκανών αλλά και όλων των θαλασσών και αφετέρου τις φυσικές και χημικές ιδιότητες, τα συντελούμενα φαινόμενα που συμβαίνουν στους χώρους αυτούς καθώς επίσης και το σύνολο της σχεδόν αμέτρητης ποικιλίας των εμβίων όντων που ζούν σ΄ αυτούς καλούμενα με τον γενικό όρο "υδρόβια".

Γενικά ο όλος ωκεάνιος χώρος διακρίνεται σε δύο ζώνες την "παράκτια" ή "επιφανειακή ζώνη" που φθάνει σε βάθος μέχρι τα 200-250 μ., δηλαδή στο όριο της υφαλοκρηπίδας όπου και φθάνουν οι ακτίνες του ήλιου, και την υπ΄ αυτής "αβυσσαία ζώνη" που περιλαμβάνει όλο το υπόλοιπο σε βάθος και έκταση τμήμα του χώρου αυτού.

[Επεξεργασία] Κλάδοι - Συνεργασίες

Η Ωκεανογραφία διακρίνεται σε δύο βασικούς κλάδους:

1. Στη Φυσική ωκεανογραφία που την συγκροτούν η Στατική ωκεανογραφία και η Δυναμική ωκεανογραφία και
2. Στη Βιολογική ωκεανογραφία ή Υδροβιολογία.

Ανεξάρτητα όμως αυτών στη μελέτη της Ωκεανογραφίας τακτικά εμπίπτουν και αντικείμενα έρευνας άλλων επιστημών με τις οποίες και είναι φανερό ότι συνεργάζεται όπως αυτές είναι η Γεωγραφία, άλλοι κλάδοι Γεωλογίας, η Βιολογία, Ζωολογία, Βοτανική, Φυσική, Χημεία, κ.ά. καθώς επίσης και η σύμπραξη με μετεωρολόγους και αστρονόμους.