44 Νύσα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | H.M.S. Goldschmidt |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 27 Μαΐου 1857 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
Κατηγορία: | «Οικογένεια της Νύσας» |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
Εκκεντρότητα (e): | 0,149 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,423 AU (362,5 εκατομ.km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,062 AU (308,5 εκατομ.km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,784 AU (416,5 εκατομ.km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1377,6 ημέρες ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,703 μοίρες ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
131,61 μοίρες ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 342,519 μοίρες ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 112,959 μοίρες ° |
Η Νύσα είναι ένας μεγάλος και πολύ λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών (απόλυτο μέγεθος όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα 7,0). Ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, ο οποίος παρατηρούσε από το Παρίσι. Η Νύσα έλαβε το όνομά της από την ομώνυμη μυθική χώρα όπου οι Υάδες ανέθρεψαν τον θεό Διόνυσο.
Η μέση διάμετρος της Νύσας υπολογίσθηκε σε 70,6 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 370 τρισεκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Το σχήμα που εξάγεται από την καμπύλη φωτός της Νύσας είναι κωνικό, πράγμα που υποδεικνύει ότι ο αστεροειδής ίσως στην πραγματικότητα είναι διπλός, αποτελείται δηλαδή από δύο σώματα που βρίσκονται σε επαφή ή σχεδόν σε επαφή. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Νύσας εκτιμάται σε 1,97 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 500 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 37 m/sec.
Η Νύσα ανήκει στον σπάνιο τύπο E, και είναι ίσως ο μεγαλύτερος αστεροειδής αυτού του τύπου (ο 55 Πανδώρα είναι πάντως ελάχιστα μικρότερος). Το άλβεδό της είναι 0,546. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 122 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Η Νύσα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 25 λεπτά.