Πολ Όστερ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πολ Μπέντζαμιν Όστερ (Paul Benamin Auster) είναι Αμερικανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου το 1947 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ. Είναι πιθανώς πιο γνωστός για τα τρία βιβλία του που αποτελούν την Τριλογία της Νέας Υόρκης. Είναι επίσης ποιητής, αρθρογράφος, έχει διατελέσσει μεταφραστής, σεναριογράφος και πιο πρόσφατα σκηνοθέτης.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Βιογραφικά Στοιχεία
Ο Πολ Όστερ γεννήθηκε από εβραίους γονείς, τον Σάμουελ και την Κουίνι. Πήγε σχολείο στο Μάπλγουντ (Maplewood) και αποφοίτησε από το Λύκειο Columbia High. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Μετά το τέλος των σπουδών του πήγε στη Γαλλία, απ' όπου και μπάρκαρε σε κάποιο δεξαμενόπλοιο. Έκανε περίπου έξι μήνες στη θάλασσα και όταν γύρισε στο Παρίσι αφοσιώθηκε στη μελέτη σύγχρονων Γάλλων ποιητών. Όλο αυτό το διάστημα έγραφε κυρίως ποιήματα, που όμως δεν κατάφερε να δημοσιεύσει. Το 1974 επιστρέφει στη Νέα Υόρκη και πιάνει δουλειά σ' έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο, ως υπεύθυνος των μεταφράσεων από τα γαλλικά. Αυτή την εποχή δημοσιεύει ορισμένα από τα ποιήματά του και μεταφράσεις Γάλλων συγγραφέων, όπως των Στέφαν Μαλάρμ και Τζόζεφ Ζουμπέρ.
Είναι παντρεμένος με τη δεύτερή του σύζυγο από το 1981, τη συγγραφέα Σίρι Χούστβεντ. Η πρώτη του γυναίκα ήταν η αναγνωρισμένη συγγραφέας Λίντια Ντέιβις. Είνα πατέρας δύο παιδιών, του Ντάνιελ και της Σόφι.
Του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του Εταίρου από το Εθνικό Κληροδότημα των Η.Π.Α. για τις Τέχνες, τόσο για τον πεζό λόγο όσο και για την ποίηση. Το 1990 του απονεμήθηκε το βραβείο Μόρτον Ντάπουν Ζέιμπελ από την Αμερικανική Ακαδημία και το Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων. Το 2006 του απονεμήθηκε το βραβείο για τη λογοτεχνία Price of Asturias.
Είναι επίσης αντιπρόεδρος του Αμερικάνικου Κέντρου PEN (Pen American Centre).
[Επεξεργασία] Συγγραφή
Το πρώτο μυθιστόρημα του Όστερ λεγόταν Squeeze Play και κυκλοφόρησε το 1976 κάτω από το ψευδώνυμο Πολ Μπέντζαμιν.
Το πρώτο του βιβλίο ως Πολ Όστερ δημοσιεύεται το 1979. Έχει τίτλο Η επινόηση της μοναξιάς και είναι γραμμένο σε ποιητική πρόζα. Σημειώνει αξιόλογη επιτυχία και τ' όνομά του αρχίζει να γίνεται γνωστό. Παρόλ' αυτά, το επόμενο μυθιστόρημά του, Γυάλινη Πόλη, απορρίπτεται από δεκάδες εκδοτικούς οίκους και τελικά εκδίδεται από κάποιον μικρό εκδοτικό οίκο της Καλιφόρνια. Η επιτυχία είναι ακαριαία. Οι κριτικές των εγκωμιάζουν και το βιβλίο έχει θεαματικές πωλήσεις. Ακολουθούν τα βιβλία Φαντάσματα και Κλειδωμένο Δωμάτιο, που μαζί με τη Γυάλινη Πόλη συνθέτουν την Τριλογία της Νέας Υόρκης, και η επιτυχία τους ξεπερνά κάθε προσδοκία.
Οι ιστορίες του φαίνονται εξαρχής ως ιστορίες μυστηρίου, αλλά δεν είναι απλές, αστυνομικές ιστορίες. Ο Όστερ χρησιμοποιεί την αστυνομική ιστορία για να αναζητήσει υπαρξιακά θέματα και ερωτήσεις γύρω από την ταυτότητα, δημιουργώντας έτσι το δικό του μετα-μοντέρνο στυλ γραφής. Η αναζήτηση της ταυτότητας απασχόλησε τον Όστερ και στα μετέπειτα μυθιστορήματά του. Στα επόμενα βιβλία του βλέπουμε επίσης να επικεντρώνει το βάρος του στο ρόλο των συμπτώσεων και των τυχαίων γεγονότων στη ζωή και επίσης σε ανθρώπους που βρίσκονται αναγκασμένοι να δουλέψουν για κάποιο μεγαλύτερο σχέδιο κάποιου αγνώστου, το οποίο σχέδιο δεν μπορούν να καταλάβουν επ' ακριβώς.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία] Μυθιστορήματα
- Squeeze Play - 1976
- Τριλογία της Νέα Υόρκης
- City of Glass (Γυάλινη Πόλη) - 1985
- Ghosts (Φαντάσματα) - 1986
- The Locked Room (Το Κλειδωμένο Δωμάτιο) - 1986
- In the Country of Last Things (Στη χώρα των Έσχατων Πραγμάτων) - 1987
- Moon Palace (Το Παλάτι του Φεγγαριού) - 1989
- The Music of Chance (Η Μουσική του Πεπρωμένου) - 1990
- Leviathan (Λεβιάθαν) - 1992
- Auggie Wren's Christmas Story - 1992
- Mr. Vertigo (Ίλιγγος) - 1994
- Timbuktu (Τιμπουκτού) - 1999
- The Book of Illusions (Το Βιβλίο των Ψευδαισθήσεων) - 2002
- Oracle Night (Η Νύχτα των Χρησμών) - 2004
- The Brooklyn Follies - 2005
- Travels in the Scriptorium - 2006
[Επεξεργασία] Ποίηση
- Dissapearances: Selected Poems (Εξαφανίσεις: επιλεγμένα ποιήματα) - 1988
- Ground Work (Θεμέλεια) - 1990
- Selected Poems - 1998
- Collected Poems - 2004
[Επεξεργασία] Σενάρια
- Smoke (Καπνός) - 1995, σε σκηνοθεσία του Γουέιν Γανγκ
- Blue in the Face (Λίγος Καπνός Ακόμη) - 1995 σε σκηνοθεσία του Γουέιν Γανγκ και του Πολ Όστερ
- Lulu on the Bridge (Η Λούλου πάνω στη Γέφυρα) - 1998, σε σκηνοθεσία του ιδίου
- The Centre of the World (Το Κέντρο του Κόσμου) - 2001
- The Inner Life of Martin Frost - 2006, σε σκηνοθεσία του ιδίου
- In the Country of Last Things - 2007
[Επεξεργασία] Δοκίμια
- The Invention of Solitude (Η Επινόηση της Μοναξιάς) - 1982
- The Art of Hunger - 1982
- The Red Notebook (Το Κόκκινο Σημειωματάριο) - 1995
- Why Write (Γιατί γράφω;) - 1996
- Hand to Mouth (Η τέχνη της πείνας) - 1997
- Φεγγαρόφωτο στο Μουσείο του Μπρούκλιν
- Μεροδούλι Μεροφάι: το Χρονικό μιας Πρώιμης Αποτυχίας
[Επεξεργασία] Θεατρικά
- Ο Λόρελ και ο Χάρντι Πηγαίνουν στον Παράδεισο
- Συσκότιση
- Κρυφτούλι
[Επεξεργασία] Διάφορα Στοιχεία
Ο Όστερ έγραψε τους στίχους στο τραγούδι "Natty Man Blues" για το άλμπουμ As Smart As We Are του νεοϋρκέζικου συγκροτήματος One Ring Zero.
Η μόνη κιμηματογραφική ταινία που έχει βασιστεί στα βιβλία του, μέχρι στιγμής, είναι η Music of the Chance, παραγωγής 1993.
Το 2006 ο Όστερ σκηνοθέτησε την ταινία The Inner Life of Martin Short. Γυρίστηκε στη Λισαβώνα της Πορτογαλίας και πρωταγωνιστούσε η κόρη του, η Σόφι.
Το άλμπουμ του Michael Mantler με τίτλο Hide and Seek χρησιμοποιεί φράσεις του Όστερ, από το ομώνυμο θεατρικό του.
Το τραγούδι της Fion Regan με τίτλο Penny in the Slot κάνει αναφορά στον Όστερ και το βιβλίο του Τιμπουκτού.