Πατριάρχης Αθηναγόρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄
Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας (25 Μαρτίου 1886 - 7 Ιουλίου 1972) γεννήθηκε στα Τσαρλάπανα (σημερινό Βασιλικό) της Ηπείρου, που εκείνη την περίοδο ακόμα αποτελούσε έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις 25 Μαρτίου 1886 και το κοσμικό του όνομα ήταν Αριστοκλής Σπύρου.

Το 1903 εισήχθη στη Θεολογική Σχολή Χάλκης. Το 1910, έλαβε το πτυχίο του στη θεολογία, εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος. Το Δεκέμβριο του 1922, και ενώ ακόμα ήταν διάκονος, εξελέγη Μητροπολίτης Κέρκυρας. Το 1930, ορίστηκε από την Ιερά Πατριαρχική Σύνοδο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και της Νοτίου Αμερικής και χρημάτισε σε αυτή τη θέση μέχρι το 1948. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ίδρυσε την ελληνορθόδοξη σχολή θεολογίας του Τιμίου Σταυρού.

Εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης στις 1 Νοεμβρίου του 1948. Ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που εξελέγη χωρίς να έχει την τουρκική υπηκοότητα, κατόπιν πιέσεων από την Αμερικανική Κυβέρνηση. Τουρκικό διαβατήριο του δόθηκε από το Νομάρχη Κωνσταντινούπολης στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξή του, με το σκεπτικό ότι είχε γεννηθεί στο έδαφος της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο Αθηναγόρας δραστηριοποιήθηκε στην οικουμενική κίνηση, επιδιώκωντας να καθιερώσει τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ των Χριστιανών. Ίσως η πιο ξεχωριστή στιγμή ήταν η συνάντησή του με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄ στην Ιερουσαλήμ το 1964, η οποία οδήγησε στην αμοιβαία άρση των αναθεμάτων που είχαν χωρίσει τους ορθόδοξους και ρωμαιοκαθολικούς Χριστιανούς από το Σχίσμα του 1054. Αυτή η συμβολική χειρονομία άνοιξε τη δυνατότητα του αυθεντικού διαλόγου μεταξύ των Ορθόδοξων και Ρωμαιοκαθολικών για πρώτη φορά μετά από αιώνες.
Σημαντική επίσης υπήρξε η δραστηριότητα του Αθηναγόρου στην ενίσχυση της εσωτερικής ιεραποστολής στο κλίμα της αρχιεπισκοπής της Κωνσταντινούπολης, αναδιοργάνωσε την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης με διορισμούς νέων καθηγητών και της μόρφωσης επιστημονικών στελεχών καθώς επίσης και βελτίωσε ζωηρά τις σχέσεις με τις τουρκικές Αρχές. Επί της Πατριαρχίας του οργανώθηκαν πληρέστερα οι ορθόδοξες παροικίες εξωτερικού με την ανύψωση των Μητροπόλεων Θυατείρων (Δ. Ευρώπης) και Αυστραλίας σε Αρχιεπισκοπές πλαισιώνοντάς τις με βοηθούς επισκόπους. Επίσης ενισχύθηκε η μετά του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών συνεργασία, με διορισμό μόνιμου αντιπροσώπου στην έδρα του Οργανισμού αυτού στη Γενεύη. Το 1959 επισκέφθηκε τα πρεσβυγενή πατριαρχεία της Μέσης Ανατολής (Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας) όπου και ανέλαβε τη προσπάθεια συγκρότησης πανορθόδοξου συνεδρίου στη Ρόδο το 1961.

Η μόνη θλιβερή σελίδα επί της Πατριαρχίας του Αθηναγόρου υπήρξαν τα λεγόμενα Σεπτεμβριανά (6 Σεπτεμβρίου 1955) όταν κατευθυνόμενος "άνωθεν" όπως αποδείχθηκε στη δίκη του Αντνάν Μεντερές το 1961, τουρκικός όχλος επέδραμε κατά των ελληνικών καταστημάτων, οικιών και εκκλησιών προβαίνοντας σε εκτεταμένες καταστροφές και λεηλασίες.
Ο πατριάρχης Αθηναγόρας πέθανε στις 7 Ιουλίου 1972.

[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις

Βιογραφικό από το site του Οικουμενικού Πατριαρχείου


Προηγούμενος:
Μάξιμος Ε'
'Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως'
1948-1972
Επόμενος:
Δημήτριος