Εκτώρ Γκιμάρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Εκτώρ Γκιμάρ (Hector Guimard 1867-1942) ήταν αρχιτέκτονας και ένας από τους κύριους εκπροσώπους της Γαλλικής Αρ Νουβό. Ο Γκιμάρ αρχικά δεν είχε τη μεγάλη φήμη που απέκτησε πρόσφατα, από τη στιγμή δηλαδή που οι άνθρωποι άρχισαν να αντιλαμβάνονται την ασυνήθιστη τυπικότητα της δουλειάς του στον τομέα της αρχιτεκτονικής και του design.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Σπουδές
Το 1882 ο Γκιμάρ ξεκίνησε τις σπουδές του στην Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι ως μαθητής του Charles Genuys, όπου φοιτησε για τρια χρονια.To 1885 μπήκε στην σχολή καλών τεχνών στο Παρίσι, την οποια και παρακολουθησε για τεσσερα χρονια, όπου γνώρισε τη δουλειά του Eugene Emmanuel Violet-le-Duc ο οποίος άσκησε μεγάλη επιρροή στον Γκιμαρ.
[Επεξεργασία] Επιρροές

Το 1898, επηρεασμένος από το Hotel Tussel του Victor Horta, σχεδίασε το Castel Beranger στο οποίο διακρίνουμε μια ένταση μεταξύ των γεωμετρικών φορμών των μεσαιωνικών χρόνων και των οργανικών whiplash γραμμών (που υπάρχουν και στο Hotel Tussel). Το Castel Beranger ειναι το έργο που έκανε τον Γκιμάρ διάσημο, μετά από το οποίο του ανετέθησαν πολλές δουλειές. Συνέχισε να χρησιμοποιεί το στυλ της Αρ Νουβο, ενώ στόχος του ήταν να υπάρχει αρμονία και συνεχεία στα κτίρια του. Αυτή του η επιμονή τον οδήγησε στην ανάληψη και του εσωτερικού σχεδιασμού των κτιρίων του. Αυτό αποκορυφώθηκε το 1909 με το Hotel Guimard (το γαμήλιο δώρο του Έκτωρ στην σύζυγο του), όπου ωοειδή δωμάτια περιέχουν μοναδικά έπιπλα που θεωρούνται αναπόσπαστα μέρη του κτιρίου. Ο Γκιμαρ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον victor Horta και μπορούμε να εντοπίσουμε πολλές αναλογίες ανάμεσα στα έργα των δυο αυτών αρχιτεκτόνων. Ο Victor Horta σχεδίασε ουρανοξύστες οι οποίοι απουσιάζουν από το έργο του Γκιμαρ, βρίσκουν όμως το ανάλογο τους στα ευμεγέθη και εντυπωσιακά κτίρια του Γκιμαρ, ο οποίος επίσης πειραματιζόταν με τον χώρο και τον όγκο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Coilliot house(1898) με την πολυπλοκη διπλή πρόσοψή του, το La Bluette(1898) και η όμορφη ογκομετρική αρμονία του, και κυρίως τα Castel Henriette(1899) και Castel d’Orgeval (1905) που αποτελούν ανατρεπτικά δείγματα ενός ζωντανου και ασύμμετρου ελευθέρου σχεδίου, είκοσι πέντε χρόνια πριν τις θεωρίες του Le Corbusier. Άλλα κτίρια του έχουν την ορθολογική συμμετρία που συναντάμε και στη δουλειά του Eugene Emmanuel Violet-le-Duc. Τέλος, ο Γκιμάρ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις ριζοσπαστικές ιδέες του Eugene Emmanuel Violet-le-Duc όσον αφορά την εκφραστική και φυσική χρήση υλικών όπως ο σίδηρος.
[Επεξεργασία] Καινοτομίες
Ο Γκιμαρ χρησιμοποίησε κάποιες κατασκευαστικές καινοτομίες όπως στο μεγαρο μουσικής Humbert-de-Romans (1901) όπου ένα πολύπλοκο πλαίσιο χωρίζει τα ηχητικά κύματα δημιουργώντας έτσι τέλεια ακουστική. Μια άλλη κατασκευαστική (ίσως όχι καινοτομία, αλλά ιδιαιτερότητα) αποτελεί η περίπτωση του Hotel Guimard, το ισόγειο του οποίου ήταν πολύ στενό για να στηρίξει το βάρος των υπολοίπων ορόφων, και έτσι κάθε όροφος έχει διαφορετική διαρρύθμιση χώρων.
[Επεξεργασία] Έργο
Το 1898 ο Γκιμαρ ολοκλήρωσε το Castel Beranger το οποίο αποκαλέστηκε διαταραγμένο από τους κυρίαρχους στον τομέα της αρχιτεκτονικής. Το 1899 έπειτα από διαγωνισμό, η εταιρία που κατασκεύαζε το μετρό του Παρισιού του ανέθεσε τον σχεδιασμό των εισόδων του. Αυτές είναι άλλωστε και το έργο για το οποίο είναι πιο γνωστός, έπειτα από το οποίο καθιερώθηκε ως εκπρόσωπος της Αρ Νουβό, παρ'όλο που κατηγορήθηκε πως ήταν απόκοσμες . Εκτός από το έργο του για την εταιρία “Le Metro” ο Γκιμαρ ασχολήθηκε κυρίως με την κατασκευή κατοικιών και διαμερισμάτων για την εύπορη τάξη του Παρισιού. Το αρχιτεκτονικό και διακοσμητικό σχέδιο του Γκιμαρ χαρακτηρίζεται από ρευστές και ασυνήθιστες γραμμές και καμπύλες εμπνευσμένες από τη φύση, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το φως, τα υλικά τα οποία χρησιμοποιεί, καθώς και η αντίθεση μεταξύ τους. Τα αντικείμενα τέχνης που σχεδίασε ο Γκιμάρ έχουν την συνέχεια που συναντάμε και στα κτίριά του, καθώς δένουν αρμονικά μεταξύ τους οι πρακτικές λειτουργίες τους με τη σχεδίαση των γραμμών τους. Παράδειγμα είναι το Vase des Binelles(1903). Το έργο του θυμίζει οργανικές φόρμες, ελαστικές, που δίνουν την αίσθηση της κίνησης ακόμη και σε σκαλίσματα σε πέτρα και ξύλο. Επίσης ο Γκιμαρ ήταν γνωστός για τα βιτρώ που σχεδίασε (Mezzara hotel, 1910), τα κεραμικά στο Coilliot house, τα σφυρήλατα διακοσμητικά στο Castel Henriette (1899), κάποιες ταπετσαρίες για το Castel Béranger, και λίγα υφάσματα για το Hotel Guimard. Παρά τις καινοτομίες του, ο Γκιμάρ γρήγορα έχασε τη φήμη του, όχι τόσο λόγω της δουλειάς του, αλλά κυρίως λόγω της προσωπικότητάς του. Σκάνδαλα όπως η σχέση του με τον κληρικό που του ανέθεσε τη σχεδίαση του Humbert de Romans Concert Hall, που αποτελούσε και την κορυφαία έκφραση της Αρ Νουβό για τον Γκιμάρ, επηρέαζαν αρνητικά τη δουλειά του η οποία έτσι δεν άντεχε στο χρόνο (το Humbert de Romans Concert Hall κατεδαφίστηκε πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του). Η καλύτερη δουλειά του ήταν οικονομικά απλησίαστη για το ευρύ κοινό, και ίσως αυτός να ειναι ένας λόγος για τον οποίο ξεχάστηκε εντελώς. Τα περισσότερα κτίριά του κατεδαφίστηκαν μετά τον θάνατό του, ή απλώς δεν επιτρέπεται η είσοδος του κοινού σε αυτά, γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αναγνώρισή του.