Δόγηδες της Βενετίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για περισσότερο από χίλια χρόνια η Βενετία κυβερνιόταν από εκλεγμένους, ισόβιους, μη κληρονομικούς άρχοντες, τους Δόγηδες. Αυτοί αποτελούσαν την προσωποποίηση της Γαληνοτάτης Δημοκρατείας του Ανδριά και του αριστοκρατικού της πολιτεύματος. Ακολουθεί ο κατάλογος των Δόγηδων:
- Πάολο Λούτσιο Αναφέστο, 697
- Μαρτσέλλο Ταγκαλλιάνο 717-727
- Όρσο ή Ούρσο[1], 726/727-738
- Τεοντάτο, 742[2]
- Γκάλα Γκάουλο Λουπάνιο, 755-756
- Ντομένικο Μονεγκάριο, 756-764
- Μαουρίτσιο Γκαλμπάιο, 764-787
- Τζιοβάνι Γκαλμπάιο, 787-804
- Ομπελέριο Αντενορέο, 804-811
- Άντζελο Παρτετσιπάτσιο, 811-827
- Τζιουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο, 827-829
- Τζιοβάνι Α' Παρτετσιπάτσιο, 829-837
- Πιέτρο Τραντόνικο, 837-864
- Όρσο Α' Μπαντοέρ Παρτετσιπάτσιο, 864-881
- Τζιοβάνι Β' Μπαντοέρ Παρτετσιπάτσιο, 881-887
- Πιέτρο Α' Καντιάνο, 887-888
- Πιέτρο Τριμπούνο, 888-912
- Όρσο Β' Παρτετσιπάτσιο, 912-932
- Πιέτρο Β' Καντιάνο, 932-939
- Πιέτρο Μπαντοέρ Παρτετσιπάτσιο, 939-942
- Πιέτρο Γ' Καντιάνο, 942-959
- Πιέτρο Δ' Καντιάνο, 959-976
- Πιέτρο Α' Ορσέολο, 976-978
- Βιτάλε Καντιάνο, 978-979
- Τριμπούνο Μέμμο, 979-991
- Πιέτρο Β' Ορσέολο, 991-1009
- Οττόνε Ορσέολο, 1009-1026
- Πιέτρο Μπαρμπολάνο, 1026-1032
- Ντομένικο Φλαμπάνικο, 1032-1043
- Ντομένικο Α' Κονταρίνι, 1043-1071
- Ντομένικο Σέλβο, 1071-1084
- Βιτάλ Φαλιέρο ντε Ντόνι, 1084-1096
- Βιτάλ Α' Μικέλε, 1096-1102
- Ορντέλαφο Φαλιέρ, 1102-1117
- Ντομένικο Μικέλε, 1117-1130
- Πιέτρο Πολάνι, 1130-1148
- Ντομένικο Μοροζίνι, 1148-1156
- Βιτάλ Β' Μικέλε, 1156-1172
- Σεμπαστιάνο Τζιάνι, 1172-1178
- Όριο Μαστροπιέρο, 1178-1192
- Ερρίκος Δάνδολος, 1192-1205
- Πιέτρο Τζιάνι, 1205-1229
- Τζιάκομπο Τιέπολο, 1229-1249
- Μαρίνο Μοροζίνι, 1249-1253
- Ρενιέρο Τζένο, 1253-1268
- Λορέντζο Τιέπολο, 1268-1275
- Τζιάκομπο Κονταρίνι, 1275-1280
- Τζιοβάνι Δάνδολος, 1280-1289
- Πιέτρο Γκραντενίγκο, 1289-1311
- Μαρίνο Τζώρτζη, 1311-1312
- Τζιοβάνι Σοράντζο, 1312-1329
- Φραντσέσκο Δάνδολος, 1329-1339
- Βαρθολομαίος Γκραντενίγκο, 1339-1343
- Αντρέα Δάνδολος, 1343-1354
- Μαρίνο Φαλιέρο, 1354-1355
- Τζιοβάνι Γκραντενίγκο, 1355-1356
- Τζιοβάνι Ντελφίνο, 1356-1361
- Λορέντζο Τσέλσι, 1361-1365
- Μάρκο Κορνάρο, 1365-1368
- Αντρέα Κονταρίνι, 1368-1382
- Μικέλε Μοροζίνι, 1382-1382
- Αντώνιο Βενιέρ, 1382-1400
- Μικέλε Στένο, 1400-1413
- Τομμάζο Μοτσένιγκο, 1413-1423
- Φραντσέσκο Φόσκαρι, 1423-1457
- Πασχάλης Μαλιπιέρο, 1457-1462
- Κριστόφορο Μόρο, 1462-1471
- Νικολό Τρον, 1471-1473
- Νικολό Μαρτσέλλο, 1473-1474
- Πιέτρο Μοτσένιγκο, 1474-1476
- Αντρέα Vendramin, 1476-1478
- Τζιοβάνι Μοτσένιγκο, 1478-1485
- Μάρκο Μπαρμπαρίγκο, 1485-1486
- Αυγουστίνος Μπαρμπαρίγκο, 1486-1501
- Λεονάρντο Λορεντάν, 1501-1521
- Αντώνιο Γκριμάνι, 1521-1523
- Αντρέα Γκρίττι, 1523-1538
- Πιέτρο Λάντο, 1538-1545
- Φραντσέσκο Ντονάτο, 1545-1553
- Μαρκαντώνιο Τρεβιζάν, 1553-1554
- Φραντσέσκο Βενιέρ, 1554-1556
- Λορέντζο Πριούλι, 1556-1559
- Τζιρολάμο Πριούλι, 1559-1567
- Πιέτρο Λορεντάν, 1567-1570
- Αλβίζε Α' Μοτσένιγκο, 1570-1577
- Σεβαστιανός Βενιέρ, 1577-1578
- Νικολό ντα Πόντε, 1578-1585
- Πασχάλιος Τσικόνια, 1585-1595
- Μαρίνο Γκριμάνι, 1595-1606
- Λεονάρντο Ντονάτο, 1606-1612
- Μαρκαντώνιο Μέμμο, 1612-1615
- Τζιοβάνι Μπέμπο, 1615-1618
- Νικολό Ντονάτο, 1618-1618
- Αντώνιο Πριούλι , 1618-1623
- Φραντσέσκο Κονταρίνι, 1623-1624
- Τζιοβάνι Α' Κορνάρο, 1624-1630
- Νικολό Κονταρίνι, 1630-1631
- Φραντσέσκο Ερίτσο, 1631-1646
- Φραντσέσκο Ντα Μολλίν, 1646-1655
- Κάρλο Κονταρίνι, 1655-1656
- Φραντσέσκο Κορνάρο, 1656-1656
- Μπερτούτσιο Βαλιέρο, 1656-1658
- Τζιοβάνι Πεζάρο, 1658-1659
- Ντομένικο Β' Κονταρίνι, 1659-1675
- Νικολό Σαγκρέντο, 1675-1676
- Αλβίζε Κονταρίνι, 1676-1684
- Μαρκαντώνιο Τζιουστινιάν, 1684-1688
- Φραντσέσκο Μοροζίνι, 1688-1694[3]
- Συλβέστρο Βαλιέρο, 1694-1700
- Αλβίζε Β' Μοτσένιγκο, 1700-1709
- Τζιοβάνι Β' Κορνάρο, 1709-1722
- Αλβίζε Γ' Σεμπαστιάνο Μοτσένιγκο, 1722-1732
- Κάρλο Ρουτσίνι, 1732-1735
- Αλβίζε Πιζάνι, 1735-1741
- Πιέτρο Γκριμάνι, 1741-1752
- Φραντσέσκο Λορεντάν, 1752-1762
- Μάρκο Φοσκαρίνι, 1762-1763
- Αλβίζε Δ' Τζιοβάνι Μοτσένιγκο, 1763-1779
- Πάολο Ρενιέρ, 1779-1789
- Λουντοβίκο Μανίν, 1789-1797[4]
[Επεξεργασία] Παραπομπές
- ↑ Είναι ο πρώτος εκλεγμένος Δόγης, Donald M. Nicol, Βυζάντιο και Βενετία, σ. 30-32
- ↑ Το διάστημα 737-741 η Βενετία κυβερνήθηκε από τον Βυζαντινό στρατιωτικό διοικητή (Magister Militum)
- ↑ Εξελέγει στις 3 Απριλίου του 1688, ενώ βρισκόταν σε εκστρατεία στη νότιο Ελλάδα. Έτσι ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του, μόλις το 1690, όταν επέστρεψε στη Βενετία
- ↑ Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον Μέγα Ναπολέοντα στις 12 Μαΐου 1797. Η παραίτησή του σήμανε και το τέλος της Γαληνοτάτης δημοκρατείας