Καλλίνικος (Καρούσος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Εικόνα:Kallinikos.jpg
Ο πρώην Πειραιώς κ. Καλλίνικος

Ο Σεβασμιότατος πρώην Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Καλλίνικος Καρούσος γεννήθηκε το 1926 στο Βαρθολομιό Ηλείας. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1956 και Πρεσβύτερος το 1959. Υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιερής Μονής Βαρλαάμ – Μετεώρων και Ιεροκήρυκας. Ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Χρυσοπηγή», τον Σύνδεσμο «Ο Ιωάννης Χρυσόστομος», την «Πνευματική Διακονία Νεότητας» (με το οικείο Οικοτροφείο) καθώς και την Ιερή Συνοδική Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή» της οποίας είναι και Ηγούμενος. Διατέλεσε Καθηγητής του Φροντιστηρίου Κατηχητικών και Γεν. Διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Συνέγραψε πέραν των 70 βιβλίων θρησκευτικού και πνευματικού περιεχομένου και έχει αρθρογραφήσει σε πλείστα περιοδικά και εφημερίδες. Το 1975 εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Εξέδωσε την εφημερίδα «Εκκλησιαστική Αλήθεια» της οποίας επί 7ετία ήταν Διευθυντής.

Το 1978 εξελέγη Μητροπολίτης Πειραιώς από τον θρόνο τον οποίο και παραιτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 2006. Όπως ανέφερε ο ίδιος στην επιστολή παραίτησής του, αφορμή για την απόφασή του ήταν η επιβάρυνση της υγείας του. Επισήμανε μάλιστα ιδιαίτερα ο ίδιος ότι η παραίτηση ήταν οικειοθελής, συμπληρώνοντας ότι επιθυμεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του "εν περισυλλογή και προσευχή". Στις 7 Φεβρουαρίου η Ιερά Σύνοδος απεδέχθη την παραίτηση του.

Ίδρυσε τον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ήταν ο δεύτερος Μητροπολίτης Πειραιώς από της ιδρύσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς μετά τον Χρυσόστομο Ταβλαδωράκη.

[Επεξεργασία] Λόγος Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Χριστοδούλου

προς την Ι.Σ.

«Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος υπηρέτησε με ανιδιοτέλειαν και ιεραποστολικόν ζήλον, ου τον τυχόντα, την Εκκλησίαν πέρα του ημίσεος αιώνος, ανέδειξε λαμπρά στελέχη της Εκκλησίας εις τα οποία ενεφύσησε πνεύμα ιεραποστολικόν, υπήρξε δημιουργικός εις το έπακρον, εργατικός και αποτελεσματικός, διέθετε δυναμικόν και «τομώτερον υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον» λόγον σπανίας οξυνοίας και διεισδυτικότητος, και τόλμην μετά παρρησίας αξιεπαίνου εις την υπεράσπισιν των δικαίων της Εκκλησίας. Καθωδήγησε πνευματικώς γενεάς νέων ανθρώπων, διεκρίθη εις το κήρυγμα και ωργάνωσε κατά πρότυπον τρόπον την Ιεράν Μητρόπολίν του, προικίσας αυτήν όχι μόνον με αρίστους κληρικούς και άλλα λαϊκά στελέχη, αλλά και με δραστηριότητας εκπληκτικάς, με περιουσιακά στοιχεία ζηλευτά και αξιόλογα, τα οποία δεν υπήρχον ότε κατά το έτος 1978 εξελέγη εις την Μητρόπολιν ταύτην.

Ίδρυσε τον πρώτον εκκλησιαστικόν Ραδιοφωνικόν Σταθμόν, ολόκληρον συγκρότημα Σχoλείων με υψηλάς προδιαγραφάς, κοινωνικήν πρόνοιαν, βιβλιοπωλείον, μηνιαίον περιοδικόν, σχολάς διαφόρων Εκκλησιαστικών Τεχνών, κατασκηνώσεις προτύπους, φοιτητικήν οργάνωσιν, ένωσιν χριστιανών επιστημόνων, σχολάς γονέων, άπαντα αποτελούντα αγλαούς καρπούς του εμπνευστικού του λόγου, της αγαπώσης καρδίας του, της φλεγομένης από έρωτα Ιησού Χριστού, και κατέστη πρόσωπον πανελληνίου κύρους. Ίδρυσε την Ιεραποστολικήν Αδελφότητα «Η Χρυσοπηγή», την ομώνυμον Συνοδικήν Μονήν, το Ίδρυμα αγάπης «Ο Ιερός Χρυσόστoμoς», το οποίον επί 40 έτη προσφέρει εις την περιοχήν Παγκρατίου σπουδαίας υπηρεσίας περιθάλπον εκατοντάδας ορφανών παιδιών και πτωχών φοιτητών και ως μέλoς της Ιεραρχίας συνέβαλε δια των εκάστοτε παρεμβάσεών του εις την ορθήν των διαφόρων προβλημάτων αντιμετώπισιν.

Ήτο μεγάλος οραματιστής μιας ελευθέρας και ζωντανής Εκκλησίας, επεδίωξε δε να συνδυάση μοναχισμόν και ιεραποστολικήν δράσιν, ενώ παραλλήλως έταξεν ως σκοπόν της ζωής του την είσοδον στον Ιερόν Κλήρον νέων, μορφωμένων και εναρέτων ιεραποστολικών ανδρών. Αυστηρός κατά το ήθος αλλά επιεικής προς τας αδυναμίας των ανθρώπων, επεδόθη εις την πνευματικήν καθοδήγησιν χιλιάδων ανθρώπων πάσης τάξεως και ηλικίας και συνέπηξε ομάδας ιεραπoστoλής.
»Ήδη με την παραίτησίν του η Εκκλησία στερείται πολυτίμου στελέχoυς Της, η δε Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς του ρηξικελεύθου και οτρηρού αυτής Ποιμένος. Αφήνει ίχνη διαβάσεως ανεξίτηλα και ταυτοχρόνως με την γενναίαν του απόφασιν να παραιτηθή ενόσω έχει ακόμη δυνάμεις, αναδεικνύει το Εκκλησιαστικόν του ήθος και το παράδειγμά του διδάσκει όλους ημάς. Είμαι βέβαιος ότι η ιστoρία θα καταγράψη τας υπέρ της Εκκλησίας θυσίας του και θα του απονείμη τον δίκαιον αυτής έπαινον.

Γνωρίζω ότι άπαντες οι μαθόντες το διάβημά του τον επαινούν δια την ευαισθησίαν του και τον μακαρίζουν, διότι αποχωρεί της ενεργού υπηρεσίας όρθιος, παραχωρών την θέσιν του εις νεωτέρους, αποσυρόμενος του Εκκλησιαστικού Προσκηνίου,χωρίς τούτο βέβαια να σημαίνη ότι θα παύση ενδιαφερόμενος δια τα Εκκλησιαστικά Ζητήματα και την πνευματικήν ζωήν των εκατοντάδων πνευματικών αυτού τέκνων».

[Επεξεργασία] Δικτυακοί τόποι

Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς Πειραική Εκκλησία Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος