Μι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββϐ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππϖ Πι
Εεϵ϶ Έψιλον Ρρϱ Ρω
Ζζ Ζήτα ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θϴθϑ Θήτα Υϒυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφϕ Φι
Κκϰϗ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα
Ϝϝ Δίγαμμα ϞϘϟϙ Κόππα
Ϛϛ Στίγμα Ϡϡ Σαμπί
Ϻϻ Σαν Ϸϸ Σχω


Το γράμμα Μι (επίσης Μυ) (κεφαλαίο Μ, πεζό μ) είναι το δωδέκατο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Το μ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται έρρινο ημίφωνο.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία μ´ = 40.

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα Mem, που στα φοινικικά σήμαινε νερό.

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα M,m άλλων αλφαβήτων.

το κεφαλαίο "Μ" συμβολίζει:

Το πεζό "μ" χρησιμοποιείται για να συμβολίζει: