Σίγμα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
![]() |
|
Ελληνικό αλφάβητο | |
---|---|
Αα Άλφα | Νν Νι |
Ββϐ Βήτα | Ξξ Ξι |
Γγ Γάμμα | Οο Όμικρον |
Δδ Δέλτα | Ππϖ Πι |
Εεϵ϶ Έψιλον | Ρρϱ Ρω |
Ζζ Ζήτα | ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα |
Ηη Ήτα | Ττ Ταυ |
Θϴθϑ Θήτα | Υϒυ Ύψιλον |
Ιι Ιώτα | Φφϕ Φι |
Κκϰϗ Κάππα | Χχ Χι |
Λλ Λάμδα | Ψψ Ψι |
Μμ Μι | Ωω Ωμέγα |
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα | |
Ϝϝ Δίγαμμα | ϞϘϟϙ Κόππα |
Ϛϛ Στίγμα | Ϡϡ Σαμπί |
Ϻϻ Σαν | Ϸϸ Σχω |
Το γράμμα Σίγμα (κεφαλαίο Σ, πεζό σ, πεζό τελικό ς) είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία σ´ = 200.
Το τελικό σίγμα ς μοιάζει και συχνά ταυτίζεται με το στίγμα (ή σίγμα-ταυ) (, στ). Το στίγμα έχει αριθμητική αξία
´ = 6.
Στην Βυζαντινή γραφή γραφόταν ως C.
Έχει άμεση σχέση με το γράμμα S,s (αλλά και το γράμμα C, c) άλλων αλφαβήτων
Το σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:
- την διασπορά στην στατιστική
- την σταθερά Στέφαν-Μπόλτζμανν στην φυσική
- τους πίνακες του Πάουλι
Το Σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:
- τον τελεστή αθροίσματος στα μαθηματικά (σχηματίζει σειρές)