Βασίλης Καραπιάλης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Βασίλης Καραπιάλης είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που φόρεσε με μεγάλη επιτυχία τις φανέλες της ΑΕΛ και του Ολυμπιακού, αλλά και της εθνικής ομάδας. Για την ακρίβεια, θεωρείται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε το λαρισινό ποδόσφαιρο και ο τελευταίος μεγάλος παίκτης που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1965 στην Λάρισα από όπου και κατάγεται και μεγάλωσε στη συνοικία Αμπελόκηπους.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Το ξεκίνημα στον Τοξότη
Από πολύ μικρός ο Καραπιάλης ξεχώριζε σαν τη «μύγα μες στο γάλα» για το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο. Όπως και οι υπόλοιποι μεγάλοι άσοι, έτσι και ο Καραπιάλης ξεκίνησε από τις αλάνες να παίζει ποδόσφαιρο με στόχο κάποια μέρα να γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής. Τα σχολικά μαθήματα τον άφηναν αδιάφορο. Σε ηλικία 14 ετών λοιπόν, το 1979, μεταγράφεται στα τμήματα υποδομής του Τοξότη έπειτα από παρέμβαση του καθηγητή του φυσικής αγωγής στο γυμνάσιο Χουλιαρόπουλου που ήταν και προπονητής στη συγκεκριμένη ομάδα, παρά το έντονο ενδιαφέρον της ομάδας της γειτονιάς του, των Αμπελοκήπων. Μαζί του στον Τοξότη ξεκίνησε και ο Γιώργος Αγορογιάννης, μετέπειτα συμπαίκτης του στην ΑΕΛ και επίσης ένας από τους μεγάλους Λαρισαίους ποδοσφαιριστές. Το ταλέντο του Καραπιάλη, όμως, γρήγορα φάνηκε και το 1980 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα του Τοξότη. Στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του νομού όπου αγωνιζόταν ο Τοξότης ο Καραπιάλης φανέρωσε το πλούσιο ταλέντο του και προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών ομάδων της Α΄ Εθνικής. Το 1984 ο ΟΦΗ έδινε 2,1 εκατομμύρια δραχμές στη διοίκηση του Τοξότη, το ραντεβού για την υπογραφή του συμβολαίου συμφωνήθηκε να γίνει στην Αθήνα, αλλά ο Καραπιάλης δεν πήγε, επειδή δεν ήθελε να φύγει από τη Λάρισα. Μεγάλο του όνειρο εξάλλου ήταν να μεταγραφεί στη «βασίλισσα του κάμπου», την αγαπημένη του ΑΕΛ. Τη σεζόν 1984-1985, αν και αγωνιζόταν στα χαφ, ο Καραπιάλης πετυχαίνει 30 γκολ και φυσικά δεν περνά απαρατήρητος από την ΑΕΛ. Η ώρα της μεταγραφής έχει φτάσει.
[Επεξεργασία] Οι χρονιές-όνειρο στην ΑΕΛ
Το 1985 λοιπόν ο Καραπιάλης μεταγράφηκε στην ΑΕΛ που πρόσφατα είχε κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδος, αλλά χρειάστηκε να γίνει ολόκληρο «σήριαλ» για να υπογράψει στη «βυσσινί θύελλα». Η μεγάλη ομάδα της Λάρισας είχε προτεραιότητα στην απόκτηση ποδοσφαιριστών από την ευρύτερη περιοχή και το κόστος μεταγραφής ήταν ίδιο για όλες τις θεσσαλικές ομάδες, 750000 δραχμές. Έτσι, φτιάχτηκε αυτή η μεγάλη ομάδα με παίκτες αποκλειστικά από την περιοχή της Λάρισας. Στον Τοξότη, όμως, τα θεωρούσαν πολύ λίγα χρήματα για ένα τόσο μεγάλο ταλέντο. Τελικά και έπειτα από τις πιέσεις των φιλάθλων η διοίκηση της ΑΕΛ πείστηκε να δώσει ένα εκατομμύριο δραχμές στον Τοξότη. Ο Καραπιάλης δεν πήρε τίποτα, αλλά, όπως δήλωσε, δεν υπήρχε τότε μεγαλύτερο δώρο για εκείνον από τη μεταγραφή του στην ΑΕΛ, διότι μόνο που ανήκε σε αυτή τη μεγάλη ομάδα αρκούσε. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε η καριέρα του στην "βυσσινί θύελλα" και αμέσως έγινε το αγαπημένο παιδί των Λαρισαίων φιλάθλων. Μέχρι και προσωπικός σύνδεσμος οπαδών του έγινε που πήγαινε σε συγκεκριμένο μέρος του σταδίου Αλκαζάρ (έδρα της ΑΕΛ) και χάζευε τις μαγικές του ενέργειες με το πανό «Καραπιάλη You are magic». Τις δύο πρώτες χρονιές ο Καραπιάλης έπαιξε στα μισά περίπου παιχνίδια. Το 1987, όμως, ο Χρήστος Ανδρεούδης μεταγράφεται στον Ηρακλή και έτσι απελευθερώνεται μία θέση στο χώρο του κέντρου. Ο Καραπιάλης γίνεται πλέον βασικός και εκείνη τη χρονιά έπαιξε σε όλα τα ματς. Ήταν η χρονιά που η ΑΕΛ έσπασε το κατεστημένο και έγινε η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα επαρχιακή ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος. Ο Καραπιάλης μάλιστα ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής εκείνης της σεζόν και το γκολ που πέτυχε με τον Πανσερραϊκό ακόμα θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα που έχουν επιτευχθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι επόμενες χρονιές, όμως, δεν ήταν το ίδιο, καθώς αποχώρησε ο όμιλος Βιοκαρπέτ, που κατείχε τις μετοχές της ομάδας, ενώ και πολλοί μεγάλοι παίκτες σταδιακά είτε εγκατέλειπαν την ενεργό δράση είτε μεταγράφονταν σε ομάδες της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Για τον Καραπιάλη που φυσικά ήταν το μεγάλο αστέρι της ομάδας ενδιαφέρθηκαν όλες οι υπόλοιπες μεγάλες ομάδες, εκείνος, όμως, ήθελε να παίξει στον Ολυμπιακό. Και τελικά το 1991 τα κατάφερε. Άφησε πίσω του την αγαπημένη του ΑΕΛ και τις τόσο μεγάλες στιγμές που έζησε εκεί και κατηφόρισε στον Πειραιά.
[Επεξεργασία] Ο αγαπημένος «Μπίλης» της «ερυθρόλευκης» εξέδρας
Το καλοκαίρι του 1991 λοιπόν ο Καραπιάλης μεταγράφεται στους «ερυθρόλευκους» και οι οπαδοί του επιφυλλάσουν εντυπωσιακή υποδοχή στις εγκαταστάσεις του Ρέντη. Κάνει μάλιστα ντεμπούτο σε ντέρμπι πρωταθλήματος με την ΑΕΚ, την οποία ο Ολυμπιακός νικά με 4-2 χάρη σε χατ-τρικ του Όλεγκ Προτάσοφ Αμέσως ο Καραπιάλης γίνεται ο ηγέτης της ομάδας με «όπλα» του την εκρηκτικότητα, τη σπιρτάδα, το χαμηλό κέντρο βάρους, την πολύ υψηλή τεχνική, αλλά και την εμπειρία. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον λατρεύουν. Οι τίτλοι αργούν να έρθουν, αλλά έρχονται μαζεμένοι στη συνέχεια. Μόλις ένα κύπελλο στα πρώτα πέντε του χρόνια στο «λιμάνι», αλλά τέσσερα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ στα επόμενα τέσσερα χρόνια του. Τον Μάιο του 2000 ο Καραπιάλης ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Το τέλος ενός ακόμα μεγάλου ποδοσφαιριστή, που σε ψηφοφορία αναδείχτηκε τρίτος καλύτερος ποδοσφαιριστής του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου (από το 1979) πίσω από τον Βασίλη Χατζηπαναγή και τον Δημήτρη Σαραβάκο, ενώ θεωρείται μαζί με τον Γιώργο Δεληκάρη ως τα κορυφαία «δεκάρια», τα καλύτερα επιτελικά χαφ, στην ιστορία του Ολυμπιακού.
[Επεξεργασία] Συμμετοχές-γκολ στην Α΄ Εθνική
με ΑΕΛ 145-29
με Ολυμπιακό 229-61
Σύνολο 374-90
[Επεξεργασία] Τίτλοι
5 πρωταθλήματα:με ΑΕΛ 1 (1988), με Ολυμπιακό 4 (1997, 1998, 1999, 2000)
2 κύπελλα:με Ολυμπιακό (1992, 1999)
1 Σούπερ Καπ:με Ολυμπιακό (1992)
[Επεξεργασία] Εθνική ομάδα
Σε σύγκριση με το τεράστιο ταλέντο του ο Καραπιάλης έπαιξε πολύ λίγες φορές στην εθνική, μόλις 21 πετυχαίνοντας και 2 γκολ με Μάλτα σε επίσημο παιχνίδι και με Κύπρο σε φιλικό. Ντεμπούτο έκανε όταν ακόμα έπαιζε στην ΑΕΛ, το 1988, αλλά αποχώρησε το 1993 οικειοθελώς. Η απόφαση του ομοσπονδιακού προπονητή Αλκέτα Παναγούλια να τον αφήσει εκτός αποστολής για το Μουντιάλ του 1994 τον πίκρανε πολύ και δεν ξαναθέλησε να παίξει στη συνέχεια στην εθνική. Η εθνική τελικά στο Μουντιάλ καταποντίστηκε με τρεις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια και τέρματα 0-10.
[Επεξεργασία] Το σήμερα
Για ένα μεγάλο διάστημα μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας του ο Καραπιάλης δούλεψε στον Ολυμπιακό είτε ως σκάουτερ είτε ως προπονητής της ομάδας Νέων του. Σήμερα έχει δικό του αθλητικό κέντρο στο Χαλάνδρι. Από το 1997 είναι παντρεμένος.
[Επεξεργασία] Πηγές
- Οι θρυλικές εποχές 1953-1959 1996-2003 οι πρωταγωνιστές, Έκδοση Ελληνικά γράμματα Αθήνα 2003 ISBN 960-406-582-3
- H Ιστορία του Ολυμπιακού , Έκδοση Γ.Χ. Αλεξανδρής , Αθήνα 1996
- Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο, Έκδοση Ηλιότριπο, Αθήνα 1997 ISBN 569-584-365-2
- Χρυσός Θρύλος Έκδοση Art Press,Εκδοτική Α.Ε. , Αθήνα 1997
- Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο , Εκδόσεις Παπαζήση Αθήνα 2001
- Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου Χρ. Αρβανίτης
- Ολυμπιακός ένα αρχείο μια ιστορία Β. Καρδάσης ,Μίλητος 1997
- Αλμανάκ Περιοδικό εικόνες, 1991