Μανουήλ του Γκοντόι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μανουήλ του Γκοντόι υ Αλβαρέζ ντε Φαρία (1767 - 1851), πρωθυπουργός της Ισπανίας (1792 - 1797, 1801 - 1808) Γεννήθηκε στο Μπαντατζόζ γιός του Ιωσήφ του Γκοντόι ύ Σάντσεζ ντελλα Ρίος ενός ξεπεσμένου συνταγματάρχη απο αριστοκρατική οικογένεια και της Μαρίας Αντωνίας. Σε ηλικία 17 ετών μετέβη στην Μαδρίτη όπου κατατάγη στην βασιλική σωματοφυλακή, και τοποθετήθηκε προστάτης (1780) του διαδόχου μέλλοντα βασιλιά Καρόλου Δ'. Σύντομα έγινε ευνοούμενος του βασιλιά Καρόλου Δ' και της συζύγου του Μαρίας Λουίζας. Ανέλαβε όλους τους τίτλους ευγένειας έγινε Συνταγματάρχης (1789), αρχιστράτηγος (1790) Τα προνόμια του οφείλονταν στην θετική επιρροή που είχε πάνω στους βασιλείς. Ο πρωθυπουργός Φλωρινταμπλάνκα τον κατηγόρησε οτι είναι ερωμένος της βασίλισσας, αλλά έπεσε απο την θέση του γιατί κατηγορήθηκε για παράνομες συνενοήσεις με την Γαλλική δημοκρατία. Νέος πρωθυπουργός ο Αράντα που έπεσε επίσης απο την θέση του τον επόμενο Νοέμβριο. Τότε στην θέση του πρωθυπουργού η βασίλισσα τοποθέτησε τον Γκοντόι με την πλήρη αποδοχή του βασιλιά Καρόλου ο οποίος ήταν ανίκανος γύρω απο οτιδήποτε σχετικά με θέματα διακυβέρνησης. Πήρε πολλούς τίτλους ανάμεσα στους οποίους μαρκήσιος του Αλβαρέζ, κόμης του Σουέκα και δούκας της Αλκουντίας.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Ο Γκοντόι συνέχισε την πολιτική ουδετερότητας απέναντι στην Γαλλική δημοκρατία. Αποτυγχάνοντας να σώσει τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ' απο την γκιλοτίνα κύρηξε πόλεμο στην Γαλλική δημοκρατία. Τα Γαλλικά στρατεύματα έφθασαν μέχρι την Ισπανία οπότε και ο Γκοντόι έκλεισε την ειρήνη του Μπασσέλ όπου τα όρια της Ισπανίας επαναφέρονταν ενώ το νησί της Εσπανιόλας παραχωρείτο στους Γάλλους, κάτι που ο λαός τον κατηγόρησε για τις οπισθοχωρήσεις του. Λέγεται ότι παντρεύτηκε μυστικά (1797) την υπουργό Πεπίτα Τουντό που είχε ζήσει στο σπίτι του με την μητέρα του και τις αδελφές του πολλά χρόνια και έκανε δύο γιους τον Μανουήλ (1805) και τον Λουδοβίκο (1807). Το 1797 η βασίλισσα Μαρία Λουίζα τακτοποίησε τον γάμο του ευνοουμένου της Γκοντόι με την Μαρία Τερέζα ξαδέλφη του βασιλιά Καρόλου Δ' και κόρη του εξορισμένου δυσαρεστημένου θείου του Λουδοβίκου κόμη του Σισόν. Αυτό επανέφερε την χαμένη ισχύ του κύρους του οίκου του ο γάμος έγινε στις 2/10 στο Εσκοριάλ ενώ ο Γκοντόι πήρε τεράστια ποσά απο την προίκα της συζύγου του. Του αφαιρέθηκε η πρωθυπουργία (1797) λόγω ανικανότητας στις διαμάχες του με τους Γάλλους. Έκανε (1800) με την Μαρία Τερέζα κόρη του Καρλόττα Λουίζα που την βάπτισε με νονούς τους ίδιους τους βασιλείς της Ισπανίας. Διορίστηκε ξανά πρωθυπουργός (1801), και με υποστήριξη της Γαλλίας κήρυξε τον πόλεμο στην Πορτογαλία. Έκλεισε την συνθήκη της Αμιένης με την Μεγάλη Βρετανία (1802), όπου θα παρέδιδε το νησί του Τρινιγκάν στην Βρετανία, ενώ η Ισπανία θα έπαιρνε την Μινόρκα. Ο Ναπολέωντας στέλνει γράμμα στον Κάρολο που του τονίζει ότι ο Γκοντόι ασκεί την πραγματική εξουσία γιατί είναι ερωμένος της συζύγου του αλλά χωρίς αντίκρυσμα.
[Επεξεργασία] Κατάληψη της Ισπανίας από τον Ναπολέοντα
Το 1805 έκανε νέα συμμαχία με την Γαλλία, αφού οι Άγγλοι επιτέθηκαν σε Ισπανικά πλοία στον ερχομό τους από το Περού, αλλά η ήττα των Γαλλο-Ισπανικών δυνάμεων στο Τράφαλγκαρ έσβησε κάθε ελπίδα από την Ισπανία να γίνει υπερδύναμη. Ο Ναπολέων με την Συνθήκη του Φωτεναιμπλώ (1807), του υποσχέθηκε να τον τοποθετήσει βασιλιά των Αλγκράβων έχοντας υπό την κατοχή του το νότιο μισό της Πορτογαλίας. Αυτό το θεώρησε σαν την καλύτερη λύση για το μέλλον του αφού στην Ισπανία αντιμετώπιζε έντονη εχθρότητα από τον διάδοχο του θρόνου Φερδινάνδο. Αλλά οι υποσχέσεις ήταν ψεύτικες αφού ο Ναπολέων επιτέθηκε στην Ισπανία (1808) και το βασιλικό ζεύγος προσπάθησε να δραπετεύσει στο Μεξικό. Το περιβάλλον του διαδόχου Φερδινάνδου κατηγόρησε τον Γκοντόι ότι κάλεσε τον Ναπολέοντα να επιτεθεί στην χώρα τους. Το εξαγριωμένο πλήθος πολιόρκησε το σπίτι του όπου βρήκε μονάχα την υπουργό Πεπίτα. Δύο μέρες αργότερα βρέθηκε και ο Γκοντόι φυλακισμένος του βασιλιά Καρόλου Δ' αφού πρώτα είχε κατάσχει την περιουσία του δίνοντας την στην σύζυγο του Μαρία Τερέζα. Για να λήξει η επανάσταση και να σώσει την ζωή του Γκοντόι ο βασιλιάς αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του υιού του Φερδινάνδου Ζ' και να αναχωρήσει στην εξορία. Ο Ναπολέων που παρακολουθούσε τις κινήσεις αυτές κάλεσε τον Γκοντόι στο Μπαγιόν όπου είχε προσκαλέσει και τον Κάρολο.
[Επεξεργασία] Εξορία, μίσος και αδιαλλαξία του βασιλιά Φερδινάνδου
Ο Γκοντόι ξόδεψε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην εξορία με τους βασιλείς Κάρολο και Μαρία Λουίζα, την κόρη του Καρλόττα Λουίζα, την υπουργό του Πεπίτα και τους δύο γιους τους αφού η νόμιμη σύζυγος του Μαρία Τερέζα τον είχε εγκαταλείψει. Έζησαν (1808 - 1812) στην Μασσαλία και στην συνέχεια μετακινήθηκαν στα ανάκτορα Μπαρμπερίνι στην Ρώμη. Τον Απρίλιο του 1814 ο μισητός του εχθρός Φερδινάνδος Ζ΄ ανέβηκε στον Ισπανική θρόνο, αφού είχε ζήσει 6 χρόνια εξόριστος στην Γαλλία. Απαγόρευσε την επιστροφή στην χώρα στον Γκοντόι και τους γονείς του πείθοντας τον πάπα Πίο Ζ' να εξορίσει τον Γκοντόι στο Πιζάρο. Στις 100 μέρες του Ναπολέοντα στην Γαλλία ο Κάρολος Δ' και η Μαρία Λουίζα πήγαν στην Βερόνα να τον συναντήσουν. Ο Γκοντόι ζήτησε άσυλο στην Βιέννη από τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Α' αλλά ο Φερδινάνδος απαγόρευσε τον Φραγκίσκο να του το δώσει. Μετά την οριστική πτώση του Ναπολέωντα ο Κάρολος και η Μαρία Λουίζα πήγαν στην Ρώμη, αλλά ο πάπας απαίτησε να συνεχίσει ο Γκοντόι να ζει στο Πεζάρο. Τον Σεπτέμβριο 1815 οι Κάρολος - Μαρία Λουίζα ζήτησαν από τον πάπα να βγάλει άκυρο τον γάμο του Γκοντόι με την Μαρία Τερέζα. Τελικά του επετράπη από τον πάπα να επιστρέψει στην Ρώμη προκειμένου να αναλάβει την κηδεμονία της Πεπίτας και των δύο μικρών γιων τους που μετακινήθηκαν στην Γένοβα. Ο Φερδινάνδος ζήτησε από την αστυνομία της Γένοβας να διώξει την Πεπίτα από αυτήν, το ίδιο έγινε και στο Λιβόρνο τελικά βρήκαν καταφύγιο στην Πίζα.
Τον Μάρτιο του 1818 ο μικρότερος γιός του Γκοντόι Λουδοβίκος πέθανε, ενώ ο ίδιος ήταν ετοιμοθάνατος από ελονοσία. Απρόσμενα όμως ανέκαμψε, και η Μαρία Λουίζα αρρώστησε απο πνευμονία αν και ο σύζυγος της έλλειπε στην Νάπολη εκείνο τον καιρό ο Γκοντόι στάθηκε στο προσκεφάλι της μέχρι την τελευταία στιγμή. Σε δύο βδομάδες πέθανε και ο σύζυγος της Κάρολος Δ'. Ο Φερδινάνδος πάντοτε είχε κλειστές πόρτες για τον Γκοντόι απαγορεύοντας οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από αυτόν. Απαγόρευσε τον γάμο της κόρης του με άντρα από βασιλική οικογένεια, που τελικά παντρεύτηκε τον δόν Καμμίλο Ρουσπόλι απο πριγκηπική οικογένεια της Ρώμης. Το 1836 αφού είχε πεθάνει ο μεγάλος του εχθρός Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας (1833) δημοσίευσε τα απομνημονεύματα του. Ο βασιλιάς Κάρολος Δ' τον είχε συμβουλεύσει να μήν τολμήσει να το κάνει αν δεν πεθάνει πρώτα ο γιος του. Το 1847 η Ισπανική αντιβασιλεία επέστεψα στον Γκοντόι μέρος της περιουσίας και των τίτλων του που πέθανε υπέργηρος στο Παρίσι.
[Επεξεργασία] Πηγές
- Αγγλική Wikipedia
- Chastenet, Jacques. Godoy, Master of Spain, 1792-1808. London: Batchworth Press, 1953.
- Hilt, Douglas. The Troubled Trinity: Godoy and the Spanish Monarchs. Tuscaloosa, Ala.: University of Alabama Press, 1987.
- D'Auvergne, Edmund. Godoy, The Queen's Favorite. London: Paul, 1910. Godoy, Manuel de. Memoirs of Don Manuel de Godoy, Prince of the Peace, Duke del Alcudia,
- Count d'Everamonte, &c. London: R. Bentley, 1836.