Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας
Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας

Φερδινάνδος Ζ' (1784 - 1833) βασιλιάς της Ισπανίας (1813 - 1833). Μεγαλύτερος γιός του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Δ' και της Μαρίας Λουίζας της Πάρμας. Στην νεανική ηλικία αισθανόταν ζήλεια απέναντι στον Μανουήλ του Γκοντόι για την συμπάθεια που είχαν οι γονείς του απέναντι του παραμερίζοντας τον ίδιο. Οι δυσαρεστημένοι απο την κακή διακυβέρνηση έκαναν συνωμοσία κατά των γονιών του (1805) στο Εσκόριαλ στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος στοχεύοντας και την βοήθεια απο τον Μέγα Ναπολέοντα. Όταν η συνωμοσία καταπνίγηκε αυτός απαρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση του μαζί της. Όταν ο πατέρας του εκθρονίστηκε απο κίνημα (Μάρτιος 1808) και ανέβηκε αυτός στον θρόνο στράφηκε στον Ναπολέωντα για βοήθεια. Ο Ναπολέων τον ανάγκασε να παραιτηθεί αιχμαλωτίζοντας τον στον πύργο του Βαλενσάι για 7 χρόνια. Toν Μάρτιο του 1814 οι σύμμαχοι του επέτρεψαν να επιστρέψει στην Μαδρίτη, ενώ ο Ισπανικός λαός κατηγορούσε τις πεφωτισμένες τακτικές των Φρανκόφιλων που επέφεραν τους Ναπολεώντιους πολέμους και κατοχλη στον επανερχόμενο Φερδινάνδο.


[Επεξεργασία] Αντιλαικές επιλογές και ταραχές

Ο Φερδινάνδος εγγυήθηκε το Σύνταγμα και τις ελευθερίες του λαού, αλλά μόλις μέσα σε 4 βδομάδες πιεζόμενος απο συντηριτικούς κύκλους απο τον χώρο της εκκλησίας άλλαξε διαμετρικά γνώμη και απαρνήθηκε το Σύνταγμα. Επέσυρε το πατροπαράδοτο Βουρβωνικό δόγμα οτι ο βασιλιάς είναι η προσωποποίηση του κράτους. Οι πόλεμοι στις Ισπανικές αποικίες της Αμερικής με τους επαναστάτες να καθοδηγούνται απο τον Σιμόν Μπολιβάρ ήταν πολύ σκληροί. Το κράτος ήρθε γρήγορα υπο φτώχευση αφού οι Αμερικάνικες αποικίες αρνούνταν να πληρώσουν φόρους. Στο απολυταρχικό σύστημα που επέβαλε διοικούσε μιά μικρή κλίκα ευνοοούμενων υπουργών του που τους άλλαζε μέσα σε λίγους μήνες, κάτι που τους εξόργιζε σημαντικά. Οι μεθόδοι του άρχισαν να επιφέρουν οργή και δυσπιστία σε όλους. Το 1820 προκλήθηκε επανάσταση που επιζητούσε να επανέλθει το Σύνταγμα του 1812, προκλήθηκαν ταραχές και τα στρατεύματα του Ραφαήλ Ριέγκο συνέλαβαν τον Φερδινάνδο αιχμάλωτο. Ο Φερδινάνδος που στην επιστροφή του είχε επαναφέρει μαζί του και τους Ιησουίτες, τότε γνώρισαν σκληρές διώξεις αφού σφαγιάσθηκαν 25 απο αυτούς στην Μαδρίτη (1822). Στις αρχές του 1823 μετά την Συνέλευση της Βερόνα η Γαλλία αποφάσισε να επιτεθεί στην Ισπανία για χάρη όπως ανέφερε του εκθρονισμένου βασιλιά της, απόγονο του δικού της μεγάλου βασιλιά Ερρίκου 4ου. Οι επαναστάτες όρισαν κυβερνήτη τους τον Φερδινάνδο του Κάδιξ. Μετά την μάχη του Τρκαντερό και την πτώση του Κάδιξ ο Φερδινάνδος επανήλθε στον Ισπανικό θρόνο. Παρά τους όρκους που έκανε τρία χρόνια οτι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και τις λαικές ελευθερίες τους καταπάτησε δολοφονώντας πλήθος επαναστατών.


[Επεξεργασία] Προβλήματα διαδοχής

Άρχισε να αλλάζει πάλι συνέχεια υπουργούς μέσα σε λίγους μήνες, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του άρρωστος σωματικά και ψυχικά είχε γίνει ανίκανος για οτιδήποτε. Έκανε τέταρτο γάμο με την Μαρία - Χριστίνα των Βουρβώνων των 2 - Σικελιών με την οποία έκανε 2 κόρες ενώ δέν είχε κάνει κανέναν γιό σε κανέναν απο τους προηγούμενους γάμους του. Η γυναίκα του προσπαθούσε να τον πείσει να εγκαταλείψει τον Σαλικό νόμο που ίσχυε στην Γαλλία για να ορίσει διάδοχο την κόρη του. Αυτός αρχικά δέχθηκε, αλλά όταν αρρώστησε τον πλησίασαν ιερείς υποστηριχτές του αδελφού του Κάρλος Μαρία και του ζήτησαν να αλλάξει γνώμη. Τελικά πέθανε χωρίς να πάρει οριστική απόφαση και η σύζυγος του Χριστίνα σάν αντιβασίλισσα της κόρης της Ισαβέλλας της 2ης κατέλαβε τον θρόνο. Ο Κάρλος το αμφισβήτησε με αποτέλεσμα να αντισταθεί δυναμικά και να ξεσπάσουν όλον σχεδόν τον υπόλοιπο αιώνα οι περίφημοι Καρλικοί πόλεμοι.

[Επεξεργασία] Πηγές

  • Αγγλική Wikipedia