Κλεπά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Κλεπά είναι κεφαλοχώρι του Δήμου Πλατάνου Αιτωλοακαρνανίας και βρίσκεται στα ΒΔ της επαρχίας Ναυπακτίας -στην καρδιά των Κραβάρων- χτισμένη στη δεξιά-βορινή όχθη του ποταμού Ευήνου, αντικριστά στην Περδικόβρυση και στεφανωμένη από την Κοκκινιά (1832 μ.), το Καραβάκι (1547 μ.) και το Ξεροβούνι (1415 μ.).Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων. Είναι καταπράσινο χωριό, με πολλές πηγές και πανέμορφη θέα. Συνδέεται οδικά τόσο με την Ναύπακτο και το Θέρμο, όσο και με το Καρπενήσι και την Λαμία. Έχει περίπου 300 μόνιμους κατοίκους. Αποτελείται από τρεις συνοικίες (Μαχαλάδες) χτισμένους αμφιθεατρικά γύρω από το μικρό ποταμό Μέγα Ρέμα.Την ονομασία του το χωριό την οφείλει πιθανόν στη Σλαβική ρίζα του, που σημαίνει τόπος ευήλιος. Σύμφωνα όμως με τις προφορικές παραδόσεις, το όνομα του χωριού μπορεί και να οφείλεται στον Απόστολο Κλεώπα που πέρασε από την περιοχή και ίδρυσε Εκκλησία στη θέση που σήμερα βρίσκεται η Κλεπά. Στην περιοχή έχουν βρεθεί αρκετά νομίσματα ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, μία επιγραφή «ΛΥΚΟΡΤΑ ΧΑΙΡΕ», ένα χρυσό φίδι, αρκετοί τάφοι κ. ά. που μαρτυρούν την παρουσία ανθρώπων από την αρχαία εποχή.Από τα Γενικά Αρχεία του κράτους και από δημοσιευμένες ιστορικές πηγές προκύπτει ότι το χωριό πολλές φορές καταστράφηκε και οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν. Άλλες φορές όπως το 1763 έως το 1770 οι κάτοικοι το εγκατέλειψαν γιατί δεν μπορούσαν να πληρώσουν στους Τούρκους το βαρύ φορολογικό χρέος. Πολλοί Κλεπαϊτες πήραν μέρος στους αγώνες για ανεξαρτησία ως αξιωματικοί ή απλοί στρατιώτες με τους καπεταναίους των κραβάρων.Οι Κλεπαϊτες με τον καπετάν Κωσταντή Πρωτόπαπα (Κοτίνη) και τον Παπαχαράλαμπο Κλεπαγίτη πρωτοστάτησαν και το καπετανιλίκι των Κραβάρων περιήλθε στον καπετάν Σιαφάκα από την Αρτοτίνα. Οι κάτοικοι του χωριού έλαβαν μέρος στην επανάσταση του 1821 με ιδιαίτερο πάθος.Από την αρχή της επανάστασης, είχαν ενταχθεί στις τάξεις των παλικαριών του οπλαρχηγού Ανδρίτσου Σαφάκα, προσφέροντάς του όχι μόνο πολεμοφόδια, αλλά και την ιδιαίτερα στρατηγική θέση του χωριού της. Η Κλεπά έχει προικιστεί από την φύση με ένα μεγάλο αριθμό φυσικών σπηλιών που βρίσκονται περιφερικά του χωριού, ανάμεσα σε απόκρημνους βράχους. Οι σπηλιές αυτές χρησιμοποιούνταν ως κρησφύγετα και ορμητήρια, παρέχοντας στους κατοίκους της Κλεπάς επιθετικά και αμυντικά πλεονεκτήματα από την ίδια θέση. Η Κλεπά με 80 οικογένειες στις πρώτες εκλογές τις 19-5-1829 είχε το μεγαλύτερο εκλογικό πληθυσμό 55 αντιπροσώπους και εξέλεξε 2 εκλέκτορες.Μέχρι και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η Κλεπά ήταν το μεγαλύτερο χωριό της Ναυπακτίας.Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής έντονη παρουσία στην Εθνική Αντίσταση είχε ο Κλεπαϊτης πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΛΑΣ Καπετάν Κικίτσας (Σαράντης Πρωτόπαπας).Κατά τον εμφύλιο πόλεμο το χωριό εκκενώθηκε βίαια και απο τότε και μετά ποτέ δεν ξαναβρήκε την χαμένη του αίγλη. Διοικητικά η Κλεπά μετά την απελευθέρωση του 1821 άνηκε αρχικά στην επαρχία Κραβάρων και στη συνέχεια:Το 1833 στην επαρχία Ναυπακτίας-Το 1835 στο Δήμο Αραχόβης-Το 1836 στο Δήμο Προσχίου-Το 1868 έως το 1912 στο Δήμο Κλεπαϊδος [Η έκταση του Δήμου Κλεπαΐδος ήταν σχεδόν όλη δασώδης ενώ οι κάτοικοί της ήταν γεωργοί, κτηνοτρόφοι, εργάτες και μετανάστες. Πρωτεύουσα του Δήμου Κλεπαΐδος ήταν η Κλεπά και περιελάμβανε τα χωριά Κλεπά, Αράχωβα, Νεοχώρι, Δενδροχώρι (πρώην Τέρνοβα), Λιβαδάκι (πρώην Αβώρανη), Διπλάτανο (πρώην Τερπίτσα) και Περδικόβρυση (πρώην Σινίστα)]. Από το 1912 έως την αναγκαστική συνένωση των κοινοτήτων (Καποδίστριας) αποτελούσε την Κοινότητα Κλεπάς. Τώρα είναι ένα από τα δώδεκα (12) Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Πλατάνου και καταλαμβάνει έκταση 16.371 στρεμμάτων. Δραστήριοι οι κάτοικοι του χωριού δεν δίσταζαν τόσο στη γεωργία , όσο και στην κτηνοτροφία να αναζητούν βελτιωμένες ποικιλίες αγροτικών ειδών και βελτιωμένες ράτσες ζώών. Ενδεικτικά αναφέρουμε την εκτροφή μεταξοσκώληκα για την παραγωγή μεταξιού, την αμπελουργία (μοναδική η ποικιλία Κλεπαϊτικο), την καπνοκαλλιέργεια, τις βελτιωμένες ποικιλίες καρυδιάς και οπωροφόρων καθώς και τις βελτιωμένες ράτσες στην οικόσιτη και κοπαδιαστή κτηνοτροφία. Σήμερα οι ελάχιστοι νέοι κάνουν τα πρώτα βήματα στη βιολογική εκτροφή ζώων.Διαχρονικά οι Κλεπαϊτες συνεχίζουν έστω και λίγοι την προσπάθεια της Τοπικής Φιλοδασικής Ένωσης (1925) για την προστασία του περιβάλλοντος και πρωτοστατούν σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες. Είναι ελάχιστοι οι τόποι που έχουν ευεργετηθεί τόσο από την φύση όσο η Κλεπά.Το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης οξιάς στην Ευρώπη βρίσκεται στη Κλεπά, και συγκεκριμένα στο βουνό της, την Κοκκινιά. Τα ελατοδάση της Κλεπάς δεν έχουν ταίρι σε ολόκληρη τη χώρα, λόγω της ιδιαίτερα εκτεταμένης κατανομής τους και της πυκνόφυτης μορφής τους. Στη ευρύτερη περιοχή τα δάση είναι φυσικά και πυκνά και αποτελούνται από έλατα βελανιδιές, πλατάνια, καστανιές κ.α. Η Κλεπά έχει προικισθεί με ένα μεγάλο αριθμό πηγών, από όπου και αναβλύζουν γάργαρα και δροσερά νερά, με κυριότερη αυτή του ΑϊΓιάννη. Ένα από τα ομορφότερα αξιοθέατα του χωριού, είναι η θέα που προσφέρει προς την Ευηνολίμνη και τα γύρω βουνά.Ανατολικά της Κλεπάς ευρίσκεται ο ονομαστός "Βράχος της Κλεπάς". Εδώ ο Σαφάκας κλείστηκε το 1823, όταν οι Αρβανίτες του Σκόντρα Πασά είχαν φθάσει στην περιοχή μετά τη μάχη της Καλιακούδας και το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη. Στα δάση της Κλεπάς ζει ο Λύκος, το Ζαρκάδι, το Αγριογούρουνο, ο Αγριόγατος, η Αλεπού, ο Ασβός, η Νυφίτσα, το Κουνάβι, ο Σκίουρος, ενώ στη ευρύτερη περιοχή έχει επανεμφανισθεί και η Αρκούδα.Στα όμορφα βουνά της φωλιάζουν μεγάλα και σπάνια αρπακτικά όπως ο Χρυσαετός ,ο Φιδαετός, η Ποντικοβαρβακίνα, ο Πετρίτης, το Διπλοσάϊνα, το Ξεφτέρι, ο Βραχοκιρκίνεζο, ο Μπούφος, η Τυτώ κ.α.Στα παραποτάμια δάση της περιοχής την άνοιξη βρίσκουν καταφύγιο τα Αηδόνια, οι Κούκοι, τα Κοτσύφια, οι Παπαδίτσες κ.α.Μέσα στα πυκνά δάση βρίσκουν καταφύγιο οι Δρυοκολάπτες, τα Παρδαλοτσικλιτάρα, Μεσοτσικλιτάρα, Λευκονωτοτσικλιτάρα. Αυτά τα σπάνια είδη πουλιών αποτελούν οικολογικούς δείκτες της υγείας του δάσους. Επίσης έχουν καταγραφεί και μερικά Στρουθιόμορφα, όπως ο Βραχοτσοπανάκος, η Ασπροκωλίνα, η Σβαρνίστρα, ο Γαλαζοκότσυφας, η Κάργια κ.λ.π.