Αρχιεπίσκοπος Πάτρας Παύλος Φόσκαρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αρχιεπίσκοπος Πάτρας το 1375-1394. Επίσης κατείχε τον τίτλο του "Ψιλώ ονόματι" πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

Ανθρωπος με γρήγορη αντίληψη, μεγάλη ενεργητικότητα και άριστη διπλωματία. Ο Φόσκαρης είχε διατελέσει προηγουμένως επίσκοπος Κορώνης και το 1367-1375 επίσκοπος Καστελίου. Θερμός οπαδός του πάπα Ουρβανού ΣΤ' κυνηγήθηκε απο τον επόμενο πάπα Κλήμη Ζ', ο οποίος και τον αντικατέστησε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Πάτρας το 1384. Το 1386 γίνεται Μητροπολίτης Ταρσού.

Ο Φόσκαρης αποκαταστάθηκε γρήγορα στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Πάτρας και μαζί γίνεται και γενικός βικάριος του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Σε όλη του την θητεία τον υποστήριξε η Ενετία με αποστολή πολεμιστών και πολεμικού υλικού. Ήταν επίσης υποστηριχτής της ένωσης των δύο εκκλησιών, ορθόδοξης και καθολικής, και για αυτόν τον σκοπό είχε μεταβεί στη Ρώμη το 1369. Είχε βοηθήσει ακόμα των Ιωάννη Παλαιολόγο Ε' κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στη Ρώμη για να συζητήσει την ένωση με τον πάπα.