Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ ήταν Βασιλιάς του Μπουτάν από το 1972 μέχρι το 2006.

Γεννήθηκε στο Παλάτι του Dechenchholing, στην Thimphu στις 11 Νοεμβρίου 1955. Έγινε Βασιλιάς σε ηλικία μόλις 17 ετών, στις 21 Ιουλίου 1972, μετά τον αδόκητο θάνατο του πατέρα του, Jigme Dorji Wangchuck. Στέφθηκε επίσημα στις 2 Ιουνίου 1974 και στην εποχή της ανάρρησής του στο θρόνο ήταν ένας από τους νεότερους σε ηλικία μονάρχες διεθνώς. Είχε τον τίτλο "Druk Gyalpo", το οποίο σημαίνει "Δράκων Βασιλεύς".

Μορφώθηκε στη μικρή χώρα του και στη Βρετανία. Συνέχισε την πολιτική του αργού αλλά σταθερού εκσυγχρονισμού της χώρας του, τερματίζοντας μάλιστα την απομόνωσή της. Το 1988 εισήγαγε την πολιτική του Driglam Namzha (ένα είδος σαβουάρ βιβρ), βάσει του οποίου έπρεπε όλοι οι πολίτες να φορούν παραδοσιακά ρούχα σε δημόσια θέα και εισήγαγε τη διδασκαλία της εθνικής γλώσσας (της Ντζόνγκχα) στα σχολεία. Το 1998 μείωσε εθελοντικά τις απόλυτες εξουσίες του και άρχισε να κυβερνάει υπό τις συμβουλές του υπουργικού συμβουλίου. Στα τέλη του 2003, αποφάσισε την πρώτη στρατιωτική επιχείρηση του Μπουτάν σε 100 και πλέον χρόνια, σε μια προσπάθεια να εκδιώξει τους αυτονομιστές από το Ασάμ, οι οποίοι έκαναν χρήση του εδάφους του Μπουτάν με σκοπό τις επιδρομές τους στην Ινδία.

Έχει 4 γυναίκες- Βασίλισσες, οι οποίες όλες είναι αδερφές. Ο ίδιος προτιμούσε να κυβερνά από το Γραφείο του και όχι από το θωρακισμένο παλάτι του, απόδειξη ότι ζει μια απλή ζωή. Έχει 5 γιους και ισάριθμες κόρες. Στις 17 Δεκεμβρίου 2005 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί από το θρόνο το 2008. Τελικά, στις 14 Δεκεμβρίου 2006, με βασιλικό διάταγμα, παραιτήθηκε από το θρόνο και τον διαδέχθηκε ο 26χρονος, μεγαλύτερος γιος του, Γίγκμε Κεσάρ Ναμγκιάλ Βανγκτσούκ (Dasho Jigme Khesar Namgyel Wangchuck).

Ο Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα 100 σημαντικά πρόσωπα του Κόσμου για το 2006. Μερικοί από τους Δυτικούς τον έχουν κατηγορήσει για εθνοκαθάρσεις, καθώς εκδίωξε 500 χιλιάδες Νεπαλέζους από τη χώρα του, ώστε να διατηρηθεί η εθνική καθαρότητα του μικρού βασιλείου.