Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Σκηνοθέτης Γιώργος Τζαβέλλας
Σενάριο Γιώργος Τζαβέλλας
Παίζουν Γιωργος Κωνσταντίνου,
Μάρω Κοντού,
Δέσπω Διαμαντίδου,
Λίλη Παπαγιάννη,
Καίτη Λαμπροπούλου,
Δέσποινα Νικολαΐδου,
Κατερίνα Γώγου,
Σταύρος Ξενίδης,
Δημήτρης Καλιβωκάς,
Νάσος Κεδράκας,
Νίκος Φιλιππόπουλος,
Κώστας Δούκας,
Τασσώ Καββαδία,
Μπέτυ Μοσχονά,
Ντόρα Αναγνωστοπούλου
Παραγωγός Δαμαστκηνός - Μιχαηλίδης
Πρώτη προβολή 28 Ιουνίου 1965
Διάρκεια 106 λεπτά
Γλώσσα Ελληνικά
Σελίδα IMDb
Σελίδα Cine.gr

Η ταινία Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, με πλήθος αναφορών στη ζωή και στα προβλήματα της μικροαστικής τάξης στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα.

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Υπόθεση

Η ιστορία κινείται γύρω από ένα ζευγάρι που συζεί χωρίς γάμο για πολλά χρόνια και ο άνδρας παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στη σχέση. Μόλις όμως παντρεύονται, οι σχέσεις εξουσίας ανατρέπονται και η γυναίκα διεκδικεί ισότιμο ή μάλλον κυρίαρχο ρόλο, ανταποκρινόμενη στο πρότυπο της παντρεμένης γυναίκας που διαχειρίζεται το "νοικοκυριό" και τις κοινωνικές του σχέσεις. Η ανατροπή αυτή είναι όμως πολύ απότομη, για να γίνει εύκολα αποδεκτή από το σύζυγό της, και μέσα σε λίγες ώρες μετά το γάμο καταλήγουν στο διαζύγιο.


[Επεξεργασία] Διανομή

[Επεξεργασία] Βραβεία / Διακρίσεις

Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο.
Επίσημη συμμετοχή στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου.
Ταξίδεψε στο εξωτερικό και πήρε εξαιρετικές κριτικές.

Wikiquote logo
Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το άρθρο:

[Επεξεργασία] Ατάκες

Γιώργος Κωνσταντίνου – Μάρω Κοντού – «Η γυνή να φοβήται τον Άνδρα»

Κωνσταντίνου: Αυτό που σου λέω
Κοντού: Αυτό που σου λέω εγώ.
Κωνσταντίνου: Σύνελθε Ελένη.
Κοντού: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη.
Κωνσταντίνου: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω τίποτα. Παίρνω αυτή τη στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.
Κοντού: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου… δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το καπελάκι μου» και «παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.
Κωνσταντίνου: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω…. Φεύγωωωω