47 Αγλαΐα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | K.T.R. Luther |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 15 Σεπτεμβρίου 1857 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
Εκκεντρότητα (e): | 0,135 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,878 AU (430,5 εκατομ.km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,488 AU (372,2 εκατομ.km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,267 AU (488,7 εκατομ.km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1783,0 ημέρες ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 4,985 μοίρες ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
3,244 μοίρες ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 314,589 μοίρες ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 225,007 μοίρες ° |
Η Αγλαΐα (Aglaja) είναι ένας μεγάλος αλλά σκοτεινόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,84. Ανακαλύφθηκε το 1857 από τον Καρλ Τέοντορ Λούθερ και έλαβε το όνομα μιας από τις τρεις Χάριτες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
Η μέση διάμετρος της Αγλαΐας υπολογίσθηκε σε 127 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,1 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αγλαΐας εκτιμάται σε 3,55 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 276 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 67,1 m/sec.
Ο φασματικός τύπος της Αγλαΐας είναι C. Το άλβεδό της είναι 0,080 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 109 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Είναι άγνωστο το αν και με ποιά περίοδο περιστρέφεται η Αγλαΐα γύρω από τον εαυτό της.