Οθέλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Οθέλος [ˌɒˈtɛlo] ή [əˈtɛləʊ], ο Μαύρος της Βενετίας είναι θεατρικό έργο και ένα από τα πολλά σπουδαία έργα του μέγαλου άγγλου συγγραφέα Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Γράφτηκε γύρω στο 1603. Μαζί με τα άλλα έργα του ίδιου της εποχής εκείνης τον Άμλετ, Μακμπέθ και Βασιλιά Ληρ έτσι και η τραγωδία του Οθέλου, του μαύρου της Βενετίας (The Tragœdie of Othello, the Moore of Venice) είναι έργο τραγωδία. Πρώτη φορά δημοσιεύτηκε το έτος 1622.
Η πρεμιέρα του Οθέλου ανέβηκε στις 1 Νοεμβρίου 1604 στο Palace of Whitehall.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Το θεατρικό έργο
[Επεξεργασία] Πλοκή
Ο μάυρος Οθέλος είναι αξιωματικός του στρατού της Δημοκρατίας της Βενετίας. Κρυφά παντρεύτηκε την όμορφη νεαρή και εύγλωτη Δησδαιμόνα χωρίς την συναίνεση του πατέρα της Μπραμπάντιο. Όταν ο Τζάγκο, ένας κακόβουλος στρατιώτης που είχε όνειρα προαγωγής του, βλέπει ότι ο Οθέλος αντί αυτού προάγει τον ανέμπειρο Κάσιο βάζει το εκδικητικό του σχέδιο σε εφαρμογή. Ο Οθέλος εντελώς ανυποψίαστος πέφτει θύμα. Ο Τζάγκο χρησιμοποιεί τον Ροντρίγκο έναν νεαρό, βαθιά ερωτευμένο με την Δησδαιμόνα η οποία όμως δεν του ανταποκρίνεται.
Ο Μπραμπάντιο μαθαίνει για τον κρυφό γάμο και τον Οθέλο τραβάει στα δικαστήρια κατηγορώντας τον για μάγεια ξωτικά, μιας και ποτέ δεν πιστεύει οτι θα μπορούσε η κόρη του εθελοντικά να αγαπήσει »αυτόν τον ασχημομούρη«. Ο Οθέλος και η Δησδαιμόνα εκληπαρούν τον πατέρα της να τους δώσει την ευχή του, γιατί αγαπιούνται αληθινά. Ο Οθέλος στέλνεται στην Κύπρο να καταπολεμήσει τους Τούρκους. Μαζί του ταξιδεύουν και η Δησδαιμόνα καθώς και ο Κάσσιος μαζί μέ τον Τζάγκο που ακολουθείται από την γυναίκα του Εμιλία.
Ο Τζάγκο δηλητηριάζει την σχέση του Οθέλου λέγοντάς του οτι η γυναίκα του τον απατά με τον Κάσσιο δείχνοντάς του για αποδεικτικό στοιχείο ενα μαντηλάκι που είχε δήθεν βρεί. Ο Οθέλος γεμάτος καχυποψία κατηγορεί την γυναίκα του για συζυγική απάτη και ψεύδος. Η Εμίλια όμως του εκμυστηρεύεται την αλήθεια πριν την δολοφονήσει ο Τζάγκο. Ο Τζάγκο τελικά θα συλληφθεί και το σχέδιό του θα αποκαλυφθεί, ο Οθέλος όμως αυτοκτονεί από τις τύψεις.
[Επεξεργασία] Ερμηνεία των χαρακτήρων
Ο πρωταγωνιστής Οθέλος είναι ευγενής, ακέραιος χαρακτήρας. Το μαύρο του πετσί καθώς και το όνομά του (Moore σημαίνει Άραβας της Μαυριτανίας, συνεπώς και Μουσουλμάνος) είναι εκείνα που του κάνουν τη ζωή του δύσκολη. Οι έτσι ονομαζόμενοι μαύροι είχαν κακό όνομα στη εποχή του Σαίξπηρ -- θεωρούντο κακοποιά και βάρβαρα στοιχεία. Έτσι ο Οθέλος, αν και τίμιος άνθρωπος και γενναίος πατριώτης πολεμιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εχθρική μισερή και άδικη κοινωνία, η οποία ακόμα και την αγάπη της Δησδαιμόνας δεν του επιτρέπει.
Η ιστορία του έργου βασίζεται σε παλαιότερη Νουβέλα του 1565 παρμένη από την συλλογή Εκατόμυθοι (Hecatommithi) Ιταλού Τζιράρντο Σίνθιο (Giraldo Cinthio). Ο Σαίξπηρ ή διάβασε κάποια μετάφρασε που σήμερα αγνοείται ή κάποιος τρίτος του διηγήθηκε την ιστορία. Οι φιγούρες της ιταλικής νουβέλας είναι η Δησδαιμόνα καθώς και τα άλλα πρόσωπα δίχως όνομα, ο κακός στρατιώτης, ο καπετάνιος και ο μαύρος. Το δίδαγμα της ιστορίας του Σίνθιου ήταν πάντως κάποιο άλλο: Οι Ευρωπαίες γυναίκες να μην ξενοπαντρεύονται.
Ο κακός Τζάγκο (προφανώς Ιάγος) θυμίζει κάποιον θρυλικό Σαντιάγκο, το εξολοθρευτή των Μαυριτανών. Μέ κίνητρα την κακία, τον φθόνο και αυτόν τον ρατσισμό κάνει ότι κάνει εν γνώσει των πράξεων του.
Το έργο αυτό ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του συγγραφέα στην εποχή του 17 και 18 αιώνα. Το Γαλλικό κοινό του 1800 όμως το απέρριψε, αν και ο μεταφραστής του το μετέτρεψε και το έκανε Happy End. Την εποχή του ρομαντισμού το κοινό κατάλαβε το τραγικό περιεχόμενο και μελοποίησε το έργο (π.χ. Eugène Delacroix, Alexandre-Marie Colin, Robert Alexander Hillingford).
[Επεξεργασία] Ο Οθέλος στην όπερα
Το έργο του Σαίξπηρ μεταφέρθηκε δυο φορές σε όπερα:
- Στις 4 Δεκεμβρίου του 1816 με την πρεμιέρα του Οθέλου, ossia Il moro di Venezia του Ροσσίνι στο Teatro del Fondo στην Νεάπολη της Ιταλίας,
- στις 5 Φεβρουαρίου 1887 με την πρεμιέρα του Οθέλου του Βέρντι στην Σκάλα τοθ Μιλάνου. Η όπερα του Βέρντι είχε πολύ μεγάλο σουξέ .
[Επεξεργασία] Κινηματογράφος
- 1908 ΗΠΑ
- 1922 Γερμανία (Emil Jannings)
- 1952 Othello με τον Orson Welles σεναριογράφο και πρωταγωνιστή
- 1955 Othello του Sergej Jutkewitsch
- 1965 Othello με τον Laurence Olivier, Maggie Smith, F Finlay και Joyce Redman
- 1979 Othello με τον Michael Gross
- 1981 Othello με τον Anthony Hopkins
- 1995 Othello του Oliver Parker, με τους Kenneth Branagh, Laurence Fishburne και Irene Jacob
- 2001 O, με τους Julia Stiles και Josh Hartnett
- 2001 Othello με τους Eamonn Walker, Christopher Eccleston και Keeley Hawes)
- 2006 Omkara σε Ινδική γλώσσα Vishal Bharadwaj με Ajay Devgan και Saif Ali Khan
- επίσης [[[1961]], "Die Heisse Nacht" με Richard Attenborough
[Επεξεργασία] Video
- 2007 Σκηοθεσία Kai Welf Hoyme: "Othello" Videotanz Clip - UA 13.05.2007 Dance_Video_Dance Programm der KHM Köln im Rahmen des Tanz NRW 07. Produktion: Kunsthochschule für Medien Köln - Musik: Giardini di Miro - Tänzer/Choreografie: Aaron Donner; Christian Speidel; Romy Schwarzer - Kamera: Florian Michaelsen.
[Επεξεργασία] Weblinks
- Οθέλος σε Αγγλική γλώσσα
- Spark Notes (αγγλικά)
- Η Έκδοση του 1623 (αγγλικά)
- Giraldi Cinthio: Hecatommithi (1565) (PDF, 31 KB; αγγλικά)
Πλήρης κατάλογος έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ | |
---|---|
Τραγικά έργα: | Ρωμαίος και Ιουλιέτα | Μακμπέθ | Βασιλιάς Ληρ | Άμλετ | Οθέλος | Τίτος Ανδρόνικός | Ιούλιος Καίσαρ | Αντώνιος και Κλεοπάτρα | Κοριολανός | Τρωίλος και Χρυσηίδα | Τίμων ο Αθηναίος |
Κωμωδίες: | Όνειρο θερινής νυκτός | Τέλος καλό, όλα καλά | Όπως αγαπάτε | Κυμβελίνος | Αγάπης Αγώνας Άγονος | Με το ίδιο μέτρο | Έμπορος της Βενετίας | Οι εύθυμες κυράδες του Γουίνδσορ | Πολύ κακό για το τίποτα | Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου | Το ημέρωμα της στρίγκλας | Η κωμωδία των παρεξηγήσεων | Η τρικυμία | Δωδέκατη νύχτα | Δυο άρχοντες από τη Βερόνα | Οι δυο συγγενείς άρχοντες | Χειμωνιάτικο παραμύθι |
Ιστορικά έργα: | Βασιλιάς Ιωάννης | Ριχάρδος ο Β' | Ερρίκος ο Δ', μέρος 1 | Ερρίκος ο Δ', μέρος 2 | Ερρίκος ο Ε' | Ερρίκος ο ΣΤ', μέρος 1 | Ερρίκος ο ΣΤ', μέρος 2 | Ερρίκος ο ΣΤ', μέρος 3 | Ριχάρδος ο Γ' | Ερρίκος ο Η' |
Ποιήματα και Σονέτα: | Sonnets | Αφροδίτη και Άδωνις | Η αρπαγή της Λουκρητίας | The Passionate Pilgrim | The Phoenix and the Turtle | A Lover's Complaint |
Δείτε επίσης: | Σαίξπηρ και κινηματογράφος | Ήρωες | Πρόβλημα συγγραφής| Απόκρυφα και χαμένα έργα |