Πι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββϐ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππϖ Πι
Εεϵ϶ Έψιλον Ρρϱ Ρω
Ζζ Ζήτα ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θϴθϑ Θήτα Υϒυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφϕ Φι
Κκϰϗ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα
Ϝϝ Δίγαμμα ϞϘϟϙ Κόππα
Ϛϛ Στίγμα Ϡϡ Σαμπί
Ϻϻ Σαν Ϸϸ Σχω


Το γράμμα Πι (κεφαλαίο Π, πεζό π ή ϖ) είναι το δέκατο έκτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία π´ = 80.

την επόμενη αξία την έχει το Κόππα Ϟ = 90 (ϟ = 90)

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα pe, που στα φοινικικά σήμαινε στόμα.

To πι έχει άμεση σχέση με το γράμμα P, p άλλων αλφαβήτων.

το πεζό π χρησιμοποιήται ως σύμβολο για:

Το κεφαλαίο Π συμβολίζει:

  • τον τελεστή γινομένου στα μαθηματικά (παρόμοιος με τις σειρές)

Το "Π" επίσης συμβόλιζε το πέντε σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης, το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.