Άνου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη σουμεριακή μυθολογία, κι αργότερα στους Ασσύριους και τους Βαβυλώνιους, ο Άνου ή Αν ήταν θεός του ουρανού και των αστερισμών, άρχοντας των θεών, των πνευμάτων και των δαιμόνων. Ο Άνου θεωρείτο ότι είχε την εξουσία να δικάσει όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα. Ήταν πατέρας των Ανουνάκι. Στην τέχνη απεικονίζεται συνήθως σαν τσακάλι.
Ο Άνου ήταν ο γηραιότερος θεός στο πάνθεον της σουμεριακής μυθολογίας, ενώ αποτελούσε Τριάδα μαζί με τον Ενλίλ, θεό του ουρανού, και τον Ένκι, θεό των υδάτων. Ο Άνου συσχετίζεται συχνά με την πόλη Ουρούκ, την αντίστοιχη βιβλική Ερέχ και, κατά συνέπεια, πιστεύεται ότι αποτελούσε το αρχικό κέντρο λατρείας του. Η θεότητα Ινάννα-Ιστάρ, που επίσης λατρευόταν στην Ουρούκ, πολλές φορές θεωρούνταν σύντροφός του γι' αυτό το λόγο.
Σημαντικοί θεοί: Άνου | Ενλίλ | Ένκι | Ερεσκιγκάλ | Ινάννα | Νάμου | Νάννα | Νινλίλ | Νινούρτα | Νινχουρσάγκ | Ούτου Ήρωες: Γκιλγκαμές | Ενκίντου | Λουγκαλμπάντα | Ουτναπιστίμ Κείμενα: Έπος του Γκιλγκαμές |