Καλλιστώ (δορυφόρος)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Καλλιστώ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία και ο τρίτος μεγαλύτερος στο Ηλιακό Σύστημα. Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο στις 7 Ιανουαρίου του 1610, αν και ο Μάγερ Σίμων ισχυρίσθηκε ότι αυτός πρωτοείδε και τους τέσσερις πρώτους δορυφόρους ενώ ο Γαλιλαίος την εσπέρα της 7ης Ιανουαρίου, με την ιδίας του κατασκευής διόπτρα, μόνο τρεις εκ των τεσσάρων παρατηρούσε.
Η Καλλιστώ είναι πέμπτου μεγέθους (5,7) και δύναται να παρατηρηθεί με κιάλια, ως ο τέταρτος κατά σειρά λαμπρότητας μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων δορυφόρων του Δία (Γανυμήδης, Ιώ , Ευρώπη, και Καλλιστώ).
Ο δορυφόρος Καλλιστώ φέρει ατμόσφαιρα από διοξείδιο του άνθρακα σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ενώ η επιφάνειά του καλύπτεται από πάγο και κρατήρες. Η Καλλιστώ είναι άλλωστε το ουράνιο σώμα με την πιο έντονη παρουσία κρατήρων στο Ηλιακό Σύστημα.
Ο δορυφόρος αυτός φέρει διακριτικό σύμβολο ΙV επειδή στην αρχή όταν ανακαλύφθηκε πίστευαν ότι ήταν ο τέταρτος σε απόσταση. Κινείται σε απόσταση από τον Δία 1.882.700 χλμ και σε επίπεδο που σχηματίζει γωνία 2 μοιρών και 43΄ με το επίπεδο του ισημερινού του Δία. Η πραγματική του διάμετρος ανέρχεται σε 4.821 χλμ. Κινείται γύρω από τον Δία σε γήινο χρόνο 16 ημερών, 16 ωρών, 32΄ και 8,6΄΄ της ώρας.