Σταύρος Νιάρχος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Σταύρος Νιάρχος (1909-1996) ήταν εφοπλιστής και βιομήχανος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, με Λακωνική καταγωγή, και ήταν γιός του Σπύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Κουμαντάρου. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών αλλα ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση αλευρόμυλων. Την περίοδο εκείνη αγόρασε μέσω της οικογενειακής εταιρίας 6 φορτηγά πλοία. Κατα τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου πήρε μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Νορμανδία γι'αυτο και τιμήθηκε με τον «Μεγαλοσταυρό του Τάγματος του Φοίνικα», με τον «Ταξιάρχη του Τάγματος του Γεωργίου του Α΄» και με τον «Ταξιάρχη του Τάγματος των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου». Στη συνέχεια ασχολήθηκε επιτυχώς με την ναυτιλία, κύριως με τις μεταφορές πετρελαίου, αποκτώντας τεράστια περιουσίας. Το 1958 ίδρυσε τα ναυπηγεία Σκαραμαγκα, τα οποία το 1985 περιήλθαν σε κρατικά χέρια.
Στην προσωπική του ζωή ο Σταύρος Νιάρχος είχε πολλές περιπέτειες. Αρχικά παντρεύτηκε την Ελένη Σπορίδη, κόρη ναυάρχου, ενώ το 1939 πραγματοποίησε δεύτερο γάμο με την Μελπομένη Κάππαρη, κόρη καραβοκύρη της Σύρου. Το 1947 νυμφεύθηκε την Ευγενία Λιβανού, κόρη του γνωστού εφοπλιστή, και μαζί της απέκτησε τέσσερα παιδιά. Το 1965 παντρεύεται με πολιτικό γάμο την Σαρλότ, εγγονή του Φορντ, με την οποία απέκτησε μια κόρη. Το 1970 η σύζυγος του Ευγενία Λιβανού βρέθηκε νεκρή στο ιδιόκτητο νησί του στην Σπετσοπούλα. Παρ'ολό που βρέθηκαν ίχνη ξυλοδαρμού, οι αρχές αποφάσισαν οτι ο θάνατος της προκλήθηκε απο υπερβολική κατάνάλωση ναρκωτικών. Ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκε την αδερφή της Τίνα Λιβανού, πρώην σύζυγο του Αριστοτέλη Ωνάση, η οποία πέθανε το 1974.
Απεβίωσε το 1996 και με την διαθήκη του άφησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».