Χασιμότο Γκαχό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Χασιμότο Γκαχό (橋本雅邦; 1835 - 1908) ήταν ένας Ιάπωνας ζωγράφος και ένας πό τους τελευταίους της σχολής Κανό. Γεννήθηκε στο Έντο (σημερινό Τόκυο) και σπούδασε ζωγραφική υπό τον Κανό Σόσενιν και επηρρεάστηκε από τη δουλειά του Κανό Χογκάι. Πραγματοποίησε πολλά έργα στο παραδοσιακό στυλ της σχολής Κανό χρησιμοποιώντας χρώμα και χρυσάφι ή μονόχρωμη μαύρη μελάνη. Ο Γκαχό παρά τις παραδοσιακές μεθόδους και θεματολογία των έργων του, σαν τον Κανό Χογκάι εισήγαγε στα έργα του στοιχεία Δυτικής τέχνης. Οι πινελιές του, οι διάφορες λεπτομέρειες και οι πρώτες προσπάθειες για την απόδωση της προοπτικής είναι όλα στοιχεία χαρακτηριστικά των καλλιτεχνικών τάσεων της εποχής στην Ιαπωνία. Άνοιξε το πρώτο του εργαστήριο το1860, αλλά οι οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές της περιόδου Μέιτζι ανάγκασαν τον Γκαχό να αναζητήσει άλλους τρόπους για να εξασφαλίσει το προς το ζείν. Εργάστηκε για την παραγωγή χαρτών για το Ιαπωνικό ναυτικό και ζωγράφισε βεντάλιες μεταξύ άλλων.

Το 1898, ο Γκαχό με τον Οκακούρα ίδρυσαν την Σχολή Καλών Τεχνών της Ιαπωνίας (本美術院) όπου και δίδαξε μέχρι και τον θάνατό του το 1908. Σαν αποτέλεσμα της θέσης του σαν καυηγητή στη σχολή τέχνης ο Γκαχό είχε έναν αριθμό σημαντικών και γνωστών μαθητών όπως ο Γιοκοχάμα Ταικαν και ο Καγουάι Γκιικούντο


[Επεξεργασία] Πηγές

  • Baekeland, Frederick (1985). "Hashimoto Gahō." Kodansha Encyclopedia of Japan. Tokyo: Kodansha Ltd.

Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της αγγλικής βικιπαίδειας.

Άλλες γλώσσες