Σελήνη (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Σελήνη είναι η Τιτανίδα Θεά της σελήνης. Κατά την Θεογονία του Ησιόδου η Σελήνη είναι κόρη του Υπερίωνος και της Θείας και αδελφή του Ηλίου και της Hούς (Αυγής).

Η Θεά Σελήνη
Η Θεά Σελήνη
Selene, Hesperos, Phosphoros (Louvre, Paris)
Selene, Hesperos, Phosphoros (Louvre, Paris)
Selene, Pergamonmuseum, Berlin
Selene, Pergamonmuseum, Berlin
Edward John Pointer: Selene, Endymion
Edward John Pointer: Selene, Endymion

Απεικονίζεται συνήθως ως θηλυκή μορφή με μία ημισέληνο ως στέμμα και έφιππη ή οδηγώντας άρμα με φτερωτούς ίππους. Άλλοτε οι περιγραφές την θέλουν να οδηγεί μια αγέλη βοών και το ημισεληνιακό της στέμμα συσχετισμένο με τα κέρατα του ταύρου.

Είναι η πρώτη και η μόνη σεληνιακή Θεά στην αρχαιότερη ποίηση. Τα επίθετα που της αποδίδονται είναι Αίγλη, Πασιφάη, Μήνη και Φοίβη. Με την εξέλιξη της μυθολογίας και άλλες Θεές συσχετίσθηκαν με την σελήνη, όπως η Εκάτη, η Άρτεμις, και η Ήρα.


[Επεξεργασία] Διαδικτυακοί Τόποι


ΜινώταυροςΑυτό το άρθρο μυθολογίας χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!



Οι Τιτάνες στην Ελληνική μυθολογία
Άτλας | Επιμηθέας | Ήλιος | Θέμις | Ιαπετός | Κρόνος | Μενοίτιος | Μνημοσύνη | Προμηθέας | Ρέα | Σελήνη