Χιροσίτζε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πορτραίτο του Χιροσίτζε από τον Κουνισάντα
Πορτραίτο του Χιροσίτζε από τον Κουνισάντα
Άποψη του όρους Φούτζι από τοσημείο Σάττα του κόλπου Σουρούγκα, Χιροσίτζε 1859.
Άποψη του όρους Φούτζι από τοσημείο Σάττα του κόλπου Σουρούγκα, Χιροσίτζε 1859.
Στο έργο του αυτό ο Χιροσίτζε εμπνέυστηκε από τη Γιαπωνέζικη φολκλορική τέχνη για τη σειρά 100 φημισμένες απόψεις του Έντο 1857
Στο έργο του αυτό ο Χιροσίτζε εμπνέυστηκε από τη Γιαπωνέζικη φολκλορική τέχνη για τη σειρά 100 φημισμένες απόψεις του Έντο 1857

Ο Ουταγκάουα Χιροσίτζε ή Χιροσίτζε (歌川広重) 1797 Έντο1858 είναι ένας από του σημαντικότερους Ιάπωνες καλλιτέχνες της τέχνης ουκίγιο-ε. Είναι επίσης γνωστός ως Αντο Χιροσίτζε (安藤広重) ([1] και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ιτσιγουσάι Χιροσίγκε.

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Ο Χιροσίτζε γεννήθηκε το 1797 ανατολικά του κάστρου του Έντο στην περιοχή Γιαέσου (σημερινό Τόκυο). Ο πατέρας του, Αντό Τζεν'εμόν ήταν κληρονόμος του τίτλου ντοσίν των σογκούν. ΄Ηταν αξιωματούχος της πυροσβεστικής υπηρεσίας που προστάτευε το κάστρο του Έντο. Η οικογένεια του Έντο ζούσε μαζί με άλλους 30 σαμουράι στους στρατώνες με ένα φτωχικό μισθό [2]. Ο Ο Χιροσίτζε ακολούθησε το επάγελμα του πατέρα του και έγινε και αυτός πυροσβέστης. Ο Χιροσίτζε διδάχτηκε στο περιβάλλον αυτό από ένα πυροσβέστη την Κινεζική τέχνη ζωγραφικής Κανό. Ως χαμηλόμισθος πυροσβέστης αναγκάσθηκε να καταφύγει στη τέχνη για να καλύψει τα έξοδα διαβίωσής του. Ο μύθος λέει ότι ο Χιροσίτζε αποφάσισε να γίνει καλλιτέχνης του ουκίγιο-ε όταν είδε τα έργα του Χοκουσάι. Ο Χακουσάι δημοσίευσε το γνωστότερο του έργο 36 απόψεις του όρους Φούτζι το 1832 τη χρονιά που ο Χιροσίτζε αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην ζωγραφική. Το 1806 κατάφερε να δημιουργήσει μια μινιατούρα παράσταση που αποτελεί άθλο για την ηλικία του. Ξεκίνησε μαθητευόμενος στον φίλο του Οκαχίμα Ρινσάι που του δίδαξε την Κινέζικη τέχνη Κανό. Στη συνέχεια στην ηλικία των 15 (το 1811) προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισέλθει στη σχολή Ουταγκάουα του φημισμένου Ουταγκάουα Τογιοκούνι. Κατάφερε όμως να γίνει δεκτός από τον Ουταγκάουα Τογιοχίρο που του απένειμε τον τίτλο Ουταγκάουα μόλις μετά από ένα χρόνο μαθήτευσης στη σχολή του. Ο Χιροσίτζε αργότερα πήρε το καλλιτεχνικό όνομα του δασκάλου του Ιτσιγουσάι Χιροσίτζε Τα πρώτα αριστουργήματά του τα δημιούργησε το 1818 (6 χρόνια μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή του Τογιοχίρο) 8 απόψεις τηε λίμνης Μπίουα και Δέκα διάσημα μέρη της ανατολικής πρωτεύουσας. Τα έργα του αυτά ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένα και του έδωσαν φήμη. Εργάστηκε στη συνέχεια στη σχολή του Τογιοχίρο ξανά ζωγραφίζοντας μικρά αντικέιμενα. Η ενασχόλησή του αυτή του έδωσε τη δυνατότητα να εξελίξει τις ικανότητές του στις τεχνικές ζωγραφικής Κανό και Σιτζό. Το 1832 ο Χιροσίτζε προσκλήθηκε από την αυτοκρατορική αυλή αφήνοντας στον γιο του Νακαχίρο τις υποχρεώσεις του σαν πυροσβέστης. Σαν μέλος της αυλής ο Χιροσίτζε μπόρσεσ να παρατηρήσει προσεκτικά τον δρόμο του Τοκάιντο που συνδέει το Τόκυο με το Κυότο και να δημιουργήσει αργότερα τη σειρά έργων του που τον έκαναν διάσημο Οι 53 σταθμοί του Τοκάιντο. Το 1839 η πρώτη του γυναίκα πέθανε και παντρέθτηκε την 0-γιάσου, κόρη ενός αγρότη που λεγόταν Κεμον. Ο Χιροσίτζε έζησε στους στρατώνες μέχρι την ηλικία των 43 χρονών. Τα τελευταία του χρόνια σαν καλλιτέχνης τύπωσε χιλιάδες αντίτυπα των έργων του αλλά τα έργα του δεν ήταν τόσο ποιοτικά όσο αυτά των προηγούμενων ετών. Το 1856, ο Hiroshige αποφάσισε να γίνει Βουδιστής μοναχός και ξεκίνησε το έργο του 100 διάσημα τοπία του Έντο. Πέθανε στην μεγάλη επιδημία χολέρας του Έντο το 1858 και τάφηκε σε ένα Βουδιστικό ναό στην Ασακούσα.

[Επεξεργασία] Έργο

"Εφιππος άντρας διασχίζε μια  γέφυρα".  Από τη σειρά έργων του 69 σταθμοί του Κισοκάιντο, Αυτή είναι η άποψη 28 του σταθμού 27 στο Ναγκακούμπο, που δείχνει την γέφυρα Γουάντα πάνω από τον ποταμό Γιόντα [1].
"Εφιππος άντρας διασχίζε μια γέφυρα". Από τη σειρά έργων του 69 σταθμοί του Κισοκάιντο, Αυτή είναι η άποψη 28 του σταθμού 27 στο Ναγκακούμπο, που δείχνει την γέφυρα Γουάντα πάνω από τον ποταμό Γιόντα [1].

Ο Χιροσίτζε περιόρισε τη θεματολογ'ία των έργων του σε τυπικά θέματα ουκίγιο-ε όπως οι γυναίκες (μπιτζιν-γκα) και ηθοποιούς του θεάτρου Καμπούκι (γιακασάε). Όταν ο Τογιοχίρο πέθανε έκανε δραματική στροφή στην καριέρα του και δημιούργησε τη σειρά τοπίων Διάσημες απόψεις της Ανατολικής Πρωτεύουσας [Tōto Meisho (東都名所)] (1831), που απινέθηκε ιδιαίτερα για τη πλούσια σύνθεση και χρώματά του. Η καλλιτεχνική του φήμη εδραιώθηκε το 1833-1834 όταν δημιούργησε τη σειρά 53 σταθμοί του Τοκάιντο. Η σειρά που περιείχε λεπτομέρειες για τα αξιοθέατα στα 490 χιλιόμετρα του δρόμου του Τοκάιντο μαζί με ανέκδοτες διηγήσεις ταξιδιωτών έγινε ανάρπαστη στην εποχή εκείνη. Λόγω της μεγάλης ζήτησης αναγκάστηκε να την αναπαραγάγει τρεις φορές μια από τις οποίες σε συνεργασία με τον Κουνισάντα [3]. Το 1834-1842 δημιούργησε και ανατύπωσε πολλές φορές τη σειρά παραστλασεων τοπίων του 69 σταθμοί του Κισοκάιντο.

Κατάφερε να κυριαρχήσει στην τέχνη αφισών τοπίων και να δημιουργήσει μία καινούργια τάση τέχνης στην Ιαπωνία με τα μικρού μεγέθους ταξιδιωτικά έργα του. Το 1856 εργάστηκε με τον εκδότη Ουόγια Εικιτσι και εφήυρε μια νέα τεχνική ζωγραφικής τόσο με την διαβάθμιση των χρωμάτων που χρησιμοποιούσε στα έργα του όσο και με την προσθήκη της χρωστικής μίκα που έδινε μια ιριδίζουσα, παραμυθένια όψη στα έργα του. Επίσης χρησιμοποίησε πρώτος, κόλλα που ανέμιγνυε κατάλληλα με τα χρώματα, ώστε αυτά να δίνουν μια πιο φανταχτερή διάσταση στις χρωματικές απεικονήσεις του. Το έργο του 100 διάσημες απόψεις του Έντο που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του φημίζεται για αυτές ακριβώς τις χρωματικές αρετές.

[Επεξεργασία] Αναφορές

  1. See Introduction of Henry D. Smith II; 1986
  2. "Οι πυροσβέστες της εποχής περνούσαν τον καιρό τους πίνωντας, παίζωντας τζόγο και γενικά διασκεδάζωντας." σελίδα 2 από το Αντό Χιροσίτζε, Σέι Ιτσίρο Τακαχάσι (προέδρου της Ιαπωνικής Ακαδημίας Τέχνης και Υπουργού Παιδείας το 1947), μεταφρασμένο από τον. by Charles S. Terry; εκδόθηκε από(Charles E. Tuttle Company) το 1956.
  3. Christine Guth, Art of Edo Japan: The Artist and the City, 1615-1868 (Harry Abrams, 1996). ISBN 0-8109-2730-6

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

  • Hiroshige: One Hundred Famous Views of Edo, paperback, 1986. Smith II, Henry D.; Poster, G Amy; Lehman, L. Arnold. Publisher: George Braziller Inc, plates from the Brooklyn Museum. Paperback: ISBN 0-87273-141-3; hardcover: ISBN 0-8076-1143-3
  • Ukiyo-e: 250 years of Japanese Art, hardcover, 1979. Toni Neuer, Herbert Libertson, Susugu Yoshida; W. H. Smith. ISBN 0-8317-9041-5

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της αγγλικής βικιπαίδειας.