Αμάρυνθος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
![]() |
|
---|---|
|
|
Συντεταγμένες | 38°24′ Ν 23°53′ Ε |
Χώρα | Ελλάδα |
Γεωγρ. διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
Περιφέρεια | Στερεά Ελλάδα |
Νομός | Εύβοιας |
Δήμος | Αμαρυνθίων |
Αρ. δημ. διαμερισμάτων | 5 |
Έκταση δήμου | 109,909 χμ² |
Πληθυσμός δήμου | 7.356 |
Πυκνότητα δήμου | 67 κάτ./χμ² |
Πληθυσμός πόλης | 4.141 |
Ταχ. κωδικός | 340 06 |
Τηλ. κωδικός | 22290 |
Δικτυακός τόπος | http://www.amarynthos.gr/ |
Η Αμάρυνθος (ή Βάθεια όπως ονομάζεται από τους ντόπιους) είναι παραλιακή κωμόπολη της κεντρικής Εύβοιας, στο Νότιο Ευβοϊκό, περίπου 30 χλμ. από τη Χαλκίδα και απέναντι απο τον Κάλαμο της Αττικής. Ουσιαστικά αποτελεί την παραλιακή συνοικία της Άνω Βάθειας, χωριού που βρίσκεται σε μικρή απόσταση, βορειοανατολικά της Αμαρύνθου.
Η Αμάρυνθος απέχει 9 χλμ. από την Ερέτρια και έχει πληθυσμό 4.141 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Είναι μια γραφική παραλιακή κωμόπολη με πολλά αξιοθέατα όπως το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου με τοιχογραφίες του 16ου αιώνα, τις Βυζαντινές εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου και της Μεταμόρφωσης.
Φημίζεται για τις ωραίες της παραλίες, για τις γραφικές της ταβέρνες και λόγω της κοντινής απόστασης από την Αθήνα, αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για εκδρομή. Επίσης προσελκύει πλήθος Ελλήνων και ξένων τουριστών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ενώ πολλοί επισκέπτονται την περιοχή για μια περιήγηση στο οροπέδιο της Σκοτεινής.
Διοικητικά, η Αμάρυνθος είναι η πρωτεύουσα του δήμου Αμαρυνθίων, ο πληθυσμός του οποίου ανέρχεται στις 7.356 ενώ έχει έκταση 109,9 τ.χλμ.
Έτος | Πληθυσμός | Διαφορά | Πληθυσμός του δήμου | Διαφορά |
---|---|---|---|---|
1991 | 3.309 | - | - | - |
2001 | 4.141 | 25,14% | 7.356 | - |
[Επεξεργασία] Ιστορία Αμαρύνθου
Η περιοχή της Αμαρύνθου, με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, μαζί με την περιοχή της Ερέτριας αποτελούν το πιο ενδιαφέρον από ιστορική άποψη κομμάτι της Εύβοιας. Πολλοί επιστήμονες τοποθετούν την Ερέτρια των μυκηναικών χρόνων στη θέση της σύγχρονης Αμαρύνθου. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, στην Αμάρυνθο αναπτύχθηκε μόνιμος οικισμός κατά τη νεολιθική περίοδο (6000 - 3000 π.Χ.). Κατά τη διάρκεια της πρώιμης εποχής του Χαλκού (3000 - 2100 π.Χ) η Αμάρυνθος αποτελούσε έναν από τους σημαντικότερους πρωτοελλαδικούς οικισμούς και σπουδαίο προιστορικό λιμάνι στο νησί της Εύβοιας.
Η Αμάρυνθος είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με τα νησιά του Αιγαίου όπως φαίνεται από τα κυκλαδικά αντικείμενα που βρέθηκαν στην περιοχή. Κατά τη Μεσοελλαδική περίοδο (2000 - 1650 π.Χ.) η πόλη είχε στενές εμπορικές σχέσεις με την ηπειρωτική Ελλάδα και παρήγαγε θαυμαστά δείγματα της μινύειας αρχιτεκτονικής. Κατά την πρώιμη Υστεροελλαδική περίοδο αποτελούσε μια από τις σπουδαιότερες περιοχές της Εύβοιας ενώ το όνομα της Αμαρύνθου αναφέρεται στις πινακίδες της Γραμμικής Β. Εκτός από το εμπόριο άλλες ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η χαλκουργία.
Η περιοχή ήταν τόπος λατρείας της Αμαρυνθίας Αρτέμιδος, ο ναός της οποίας βρισκόταν στην πεδιάδα. Ο οικισμός και ο αποθέτης του ιερού ανασκάφησαν μεταξύ των 1987 - 1990 και βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο της Ερέτριας.
[Επεξεργασία] Πυρκαγιές 2007
Το καλοκαίρι του 2007 η ευρύτερη περιοχή της Αμαρύνθου επλήγη από τις πυρκαγιές που ξέσπασαν στη κεντρική και νότια Εύβοια. Συγκεκριμένα η φωτιά απείλησε τα χωριά Σέτα και Κάτω Σέτα καθώς και την κωμόπολη Γυμνό, του δήμου Αμαρυνθίων. Η ίδια η Αμάρυνθος, αν και είχε περικυκλωθεί από τα εκτεταμένα πύρινα μέτωπα, δεν απειλήθηκε άμεσα, παρά μόνο ξενοδοχειακό συγκρότημα έξω από την πόλη στο οποίο προξενήθηκαν ζημιές.