Οι Εργάτες της Θάλασσας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Εργάτες της Θάλασσας είναι ένα μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκό, που εκδόθηκε το 1866, κατά την διάρκεια της εξορίας του συγγραφέα στο νησί του Guernesey. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο υμνεί την τεχνολογική πρόοδο της εποχής. Το μυθιστόρημα αφηγείται τη δημιουργία του πρώτου ατμόπλοιου στη θάλασσα της Μάγχης, στα αφιλόξενα βράχια του νησιού οπου ο συγγραφέας (Βίκτωρ Ουγκό)είναι εξόριστος.
ΣΥΝΟΨΗ:Ο ηλικιωμένος πλοικτήτης Lethierry έχει στην κατοχή του ένα απο τα πρώτα ατμόπλοια της εποχής στο οποίο έχει δώσει το όνομα Durande. Το ατμόπλοιο αυτό διασφαλίζει τη μεταφορά ανάμεσα στο Saint-Malo και το νησί Guernesey. Οι ψαράδες όμως και οι ναυτικοί του νησιού παρακολουθούν με αμφιβολία τον αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει προκαλέσει. Ο υποκριτής συνεργάτης του Lethierry και καπετάνιος της Durande αποφασίζει να βυθίσει το πλοίο και να φύγει κρυφά στην Αγγλία. Το πλοίο καταστρέφεται εντελώς αλλά η μηχανή του έχει μείνει ανέπαφη. Κανένας όμως δεν δέχεται να ανελκύσει τη μηχανή απο τα σκοτεινά, αφιλόξενα και φονικά βράχια. Έτσι ο Lethierry ανακοινώνει οτι προσφέρει το χέρι της πανέμορφης ανηψιάς του ,Deruchette, στο γενναιο που θα του φέρει πίσω τη μηχανή του πλοίου. Ένας ψαράς, ο Gilliat, ο οποίος είναι ένας πραγματικός θαλασσόλυκος, προσφέρεται να φέρει πίσω τη μηχανη του πλοίου καθως είναι ήδη ερωτευμένος με την Deruchette. Μετά απο συνεχείς και μακρόχρονες δυσκολίες ο "εργάτης της θάλασσας" Gilliat καταφέρνει να φέρει πίσω τη μηχανή του βυθισμένου ατμόπλοιου αλλα με μεγάλη απογοήτευση ανακαλύπτει οτι η Deruchette είναι ερωτευμένη με το νεαρό πάστορα της περιοχής...
Κανένα έργο του Βίκτορ Ουγκό δεν αντικατοπτρίζει μια τόσο βαθιά θλίψη όσο αυτό. Το μυθιστόρημα μπορεί να ξεκινάει σαν μια ευχάριστη ιστορία αλλα καταλήγει όπως ένας εφιάλτης.