Νήφων Β΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Νήφων Β΄ ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τα έτη 1486-1488 και 1497-1498.

Καταγόταν από την Πελοπόννησο και το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Ακολούθησε κάποιον μοναχό Αντώνιο και χρίστηκε μοναχός στην Επίδαυρο, παίρνοντας το όνομα Νήφων. Ακολούθησε κατόπιν έναν μοναχό Ζαχαρία και εγκαταστάθηκε στην Μονή της Θεοτόκου στην Αχρίδα και αργότερα στη Μονή Διονυσίου στο Άγιο Όρος. Εκεί χειροτονήθηκε διάκονος και κατόπιν ιερέας.

Αργότερα εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και το 1486 κλήθηκε στον Οικουμενικό Θρόνο, από τον οποίο όμως εξαναγκάσθηκε να αποχωρήσει μόλις συμπλήρωσε τριετία (1488). Αργότερα, το 1497, επανεκλέχθηκε Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά μόλις συμπλήρωσε ένα έτος εξέπεσε του αξιώματος εκ νέου. Την τρίτη φορά που του προτάθηκε να αναλάβει, αρνήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Διονυσίου, όπου και απεβίωσε. Ανακηρύχθηκε άγιος και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 11 Αυγούστου.