Ιεζάβελ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατ΄ άλλους Ιζέβελ.
Πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη.
Η Ιεζάβελ φέρεται ως πριγκίπισσα της Τύρου και της Σιδώνας κόρη του Βασιλέως αυτών Εθβαάλ Α΄ και αργότερα σύζυγος του Βασιλέως του Ισραήλ Αχαάβ και επίσης ότι είχε ανατραφεί από μικρή στη λατρεία του Βαάλ και της Αστάρτης. Υπήρξε δεινή διώκτρια του Ιουδαϊσμού και του Προφήτη Ηλία και υπεύθυνη για τον θάνατο του Ναβουθαί. Μετά τον θάνατο του συζύγου της Αχαάβ εκδιώχθηκε από τον σφετεριστή του θρόνου και καταληψία Ιεχού ή Ιηού ο οποίος διέταξε να την πετάξουν απ΄το παράθυρο. Κατόπιν ο Ιηού πέρασε πάνω απ το πτώμα της με την άμαξά του (Β' Βασιλέων 9:30-37) και έδωσε το πτώμα της για βοράσκύλων.
Στην αποκάλυψη του Ιωάννη το όνομα της Ιεζάβελ, συνδέεται με εκείνο της γυναίκας αποστάτισσας της εκκλησίας (2:20).
Επίσης ήταν αυτή που έπεισε τον Αχαάβ να αρπάξει το χωράφι ενός χωρικού, με παράνομο τρόπο και σκοτώνοντας τον κάτοχο του. Γι'αυτό το λόγο κατεκρίθηκε απο την Προφήτη Ηλία
- Α΄ Βασιλέων κεφ.16:31, 18:4, 13, 19, κεφ.19:1-2 και κεφ.21, Β΄ Βασιλέων κεφ.9.