Λεβ Γιασίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Λεβ Γιασίν
Προσωπικά στοιχεία
Ονοματεπώνυμο  Lev Ivanovich Yashin
Χώρα  Σοβιετική Ένωση
Ημερ. γέννησης 22 Οκτωβρίου 1929
Ημερ. Θανάτου 20 Μαρτίου 1990 (60 ετών)
Τόπος γέννησης Μόσχα, Ρωσία
Ύψος 1,89 μ.
Παρατσούκλι μαύρη αράχνη,

μαύρο χταπόδι, μαύρο πάνθηρα

Θέση Τερματοφύλακας
Επαγγελματικοί σύλλογοι
Χρονιές Σύλλογος Συμμ. (Γκολ)
1949 - 1971 Δυναμό Μόσχας 326 (0)[1]
Εθνική ομάδα
1954-1970 Εθνική ΕΣΣΔ   78 (0)

Ο Λεβ Ιβάνοβιτς Γιασίν (ρωσικά: Лев Ива́нович Я́шин, μεταγραφή σε λατινικό αλφάβητο: Lev Ivanovich Yashin) (22 Οκτωβρίου 1929-20 Μαρτίου 1990) ήταν Σοβιετικός ποδοσφαιριστής που έπαιζε στη θέση του τερματοφύλακα. Θεωρείται ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ου αιώνα από την διεθνή ομοσπονδία ιστορίας και στατιστικής ποδοσφαίρου (IFFHS)[2].

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Ζωή και καριέρα

Ο Γιασίν γεννήθηκε στην Μόσχα σε οικογένεια βιομηχανικών εργατών. Ήταν μόλις 12 ετών όταν το καλοκαίρι του 1942 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να δουλεύει ως βοηθός σε εργαστήριο μετάλλου.

[Επεξεργασία] Πρώτα βήματα

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Δυναμό Μόσχας το 1949 σε ηλικία 20 χρονών ενώ στην Εθνική κλήθηκε το 1954.

[Επεξεργασία] Η καταξίωση

Στη Δυναμό απέδειξε το τεράστιο ταλέντο του και αυτό τον οδήγησε στην Εθνική όπου εκεί τον έμαθε και ο υπόλοιπος κόσμος. Το 1956 κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το χρυσό μετάλλιο και το 1960 το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Σαν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης πήρε μέρος στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 (αποκλειστηκέ στον προημιτελικό από την Σουηδία ), 1962 (αποκλειστηκέ στον προημιτελικό από την Χιλή), και 1966 (τέταρτη θέση). Το 1970 ταξίδεψε στο Μεξικό για το Παγκόσμιο Κύπελλο όμως ήταν 40 ετών και ο ρόλος του ήταν πιο πολύ αυτός του βοηθού προπονητή παρά του παίκτη μιας και ήταν τρίτη επιλογή της ομάδας ως τερματοφύλακας. Το τελευταίο του παιχνίδι το έδωσε το 1971 σε ένα συμβολικό ματς με την Δυναμό Μόσχας απέναντι σε μια ομάδα επίλεκτων της Ευρώπης στο στάδιο Λένιν της Μόσχας. Σε αυτό το παιχνίδι παρεβρέθησαν πάνω από 100.000 άνθρωποι για να τον δουν να αγωνίζεται για τελευταία φορά.. Μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του την έκανε το 1963 ως μέλος της «επίλεκτης ενδεκάδας κόσμου» απέναντι στην Εθνική Αγγλίας στο Γουέμπλεϋ καθώς έκανε απίστευτες αποκρούσεις. Το 1963 γίνεται ο πρώτος και μοναδικός τερματοφύλακας στον κόσμο που κέρδισε το βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή. Λέγεται πως έχει αποκρούσει περίπου 150 πέναλτι σε όλη του την καριέρα. Η ΦΙΦΑ, για να τον τιμήσει, βάπτισε το βραβείο που δίνει για τον καλύτερο τερματοφύλακα σε κάθε διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, βραβείο Λεβ Γιασίν

[Επεξεργασία] Λοιπά στοιχεία

  • Ο Γιασίν συνήθιζε να αγωνίζεται με μαύρη εμφάνιση και μαύρα γάντια. Από το γεγονός αυτό του έδωσαν παρατσούκλια όπως μαύρη αράχνη, μαύρο χταπόδι, μαύρο πάνθηρα κ.ά.
  • Για γούρι επαιρνέ μαζί του 2 καπέλα σε κάθε αγώνα και το ένα το άφηνε πίσω από το τέρμα του ενώ το άλλο το φορούσε στο κεφάλι του
  • Το 2000 η ΦΙΦΑ τον ανακήρυξε σε Τερματοφύλακα του 20ου Αιώνα.
  • Αν και ήταν ιδιαιτέρα αθλητικός όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της επιτυχίας του δήλωσε: Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες.
  • Έχει κερδίσει ένα Σοβιετικό πρωτάθλημα χόκεϋ επί πάγου.
  • Μερικοί από τους παίκτες που τον τίμησαν στο τελευταίο παιχνίδι του ήταν οι Πελέ, Εουσέμπιο και Φραντζ Μπεκενμπάουερ
  • Μετά το τέλος της καριέρας του προπόνησε κάποιες ομάδες σε μικρά πρωταθλήματα της Φινλανδίας.
  • Το ένα του πόδι ακρωτηριάστηκε έπειτα από τραυματισμό στο γόνατο. Εξαιτίας όμως επιπλοκών, πέθανε το 1990.

[Επεξεργασία] Αποφθέγματα

  • «Τι είδους τερματοφύλακας είναι κάποιος ο οποίος δεν ταλανίζεται από το γκολ που έχει επιτρέψει; Πρέπει να ταλανίζεται! Και αν είναι ατάραχος, αυτό σημαίνει το τέλος. Ό,τι και αν είχε στο παρελθόν, δεν έχει κανένα μέλλον.»
  • «Η χαρά του να βλέπεις τον Γιούρι Γκαγκάριν να πετά στο διάστημα παραγκωνίζεται μόνο από τη χαρά μιας καλής απόκρουσης πέναλτυ.»
  • «Έχουν υπάρξει μόνο δύο παγκοσμίου κλάσης τερματοφύλακες. Ο ένας ήταν ο Λεβ Γιασίν, ο άλλος ήταν ένα γερμανόπαιδο που έπαιξε στο Μάντσεστερ — Τράουτμαν.»


[Επεξεργασία] Στατιστικά

  • Αγωνίστηκε σε 812 παιχνίδια συνολικά στην καριέρα του.
  • 320 παιχνίδια βασικός στη Δυναμό Μόσχας
  • 78 διεθνείς εμφανίσεις (δέχτηκε 70 γκολ)
  • 13 αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου (4 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ)
  • 2 εμφανίσεις στην "επίλεκτη ενδεκάδα (ΧΙ) κόσμου" (το 1963 κόντρα στην Αγγλία - 1968 κόντρα στην Βραζιλία)
  • Τιμητικό παιχνίδι από την ΦΙΦΑ το (1971)
  • 480 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ.

[Επεξεργασία] Βραβεία

[Επεξεργασία] Εγχώρια

  • 1 χρυσό μετάλλιο για το Σοβιετικό πρωτάθλημα χόκεϋ επί πάγου
  • 5 χρυσά, 5 ασημένια και 1 χάλκινο, το σύνολο των μεταλλίων στα Σοβιετικά πρωτάθληματα ποδοσφαίρου
  • 3 φορές κάτοχος του Σοβιετικού Κυπέλλου

[Επεξεργασία] Διεθνή

  • 1 ολυμπιακό χρυσό μεταλλίο
  • 1 χρυσό μεταλλίο ως κάτοχος του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
  • 1 ασημένιο μεταλλείο ως φιναλίστ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος

[Επεξεργασία] Αλλα επιτεύγματα

  • Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς, Βραβείο "Χρυσή Μπάλα" (1963)
  • 4$η θέση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλου (1966)
  • 3 φορές Καλύτερος τερματοφύλακας της ΕΣΣΔ (1960,1963,1966)
  • 22 επίσημες εποχές με τον ίδιο σύλλογο (1950 - 1970)
  • Τάγμα του Λένιν (1967)
  • Ολυμπιακό Τάγμα (1986)
  • Χρυσό Τάγμα της ΦΙΦΑ για την Αρετή (1988)
  • Χρυσό μετάλλιο «του σφυριού και του δρεπανιού» (αστέρι) του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργατιάς μαζί με το Τάγμα του Λένιν (ισάξιο με το στρατιωτικό βραβείο «Ήρωας της ΕΣΣΔ») (1989)
  • Τίτλος του «Καλύτερου Τερματοφύλακα του Αιώνα» της ΦΙΦΑ, , και μέλος της «Ενδεκάδας (ΧΙ) του Αιώνα» της ΦΙΦΑ (2000)
  • Χρυσός Παίκτης της Ρωσίας από την Ποδοσφαιρική Ένωση της Ρωσίας, ως ο πιο εξέχων παίκτης τους τα τελευταία 50 χρόνια (Νοέμβριος 2003 για τον εορτασμό του Ιωβηλαίου της ΟΥΕΦΑ)[3]

[Επεξεργασία] Αναφορές

  1. Lev Yashin. russiateam.ru. Ανακτήθηκε 11 Δεκεμβρίου 2006.
  2. IFFHS' Century Elections - rsssf.com - by Karel Stokkermans, RSSSF.
  3. Golden Players take centre stage. uefa.com. Ανακτήθηκε 13 Αυγούστου 2006.

[Επεξεργασία] Εξωτερικές Συνδέσεις


Ενδεκάδα του 20ου Αιώνα

Λεβ Γιασίν (Τερματοφύλακας)
Κάρλος Αλμπέρτο Τόρρες | Φραντζ Μπεκενμπάουερ | Μπόμπυ Μουρ | Νίλτον Σάντος (Αμυντικoί)
Γιόχαν Κρόιφ | Αλφρέδο Ντι Στέφανο | Μισέλ Πλατινί (Μέσοι)
Γκαρρίντσα | Ντιέγκο Μαραντόνα | Πελέ (Επιθετικοί)