Δέλτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββϐ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππϖ Πι
Εεϵ϶ Έψιλον Ρρϱ Ρω
Ζζ Ζήτα ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θϴθϑ Θήτα Υϒυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφϕ Φι
Κκϰϗ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα
Ϝϝ Δίγαμμα ϞϘϟϙ Κόππα
Ϛϛ Στίγμα Ϡϡ Σαμπί
Ϻϻ Σαν Ϸϸ Σχω


Το γράμμα Δέλτα (κεφαλαίο Δ, πεζό δ) είναι το τέταρτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία δ´ = 4

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα D,d άλλων αλφαβήτων. Προήλθε από το φοινικικό γράμμα daleth, που στα φοινικικά σήμαινε πόρτα.

Το όνομα Δέλτα μπορεί να αναφέρεται:

  • στην ανώνυμη εταιρία Δέλτα (Δέλτα Α.Ε)
  • στην ελληνίδα συγγραφέα Πηνελόπη Δέλτα
  • στον μουσικό και συνθέτη Μιχάλη Δέλτα
  • στο δέλτα ποταμού (εξαιτίας του σχήματος)

Το κεφαλαίο Δ ως σύμβολο το συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις:

Το πεζό δ χρησιμοποιείται:

  • για να συμβολίσει μια μικροσκοπική μεταβολή μιας τιμής ή μεταβολής στην φυσική ή στα μαθηματικά είτε ως ένδειξη ότι μια τιμή είναι μικροσκοπικής κλίμακας.
  • Το δέλτα του Κρόνεκερ στα μαθηματικά.
  • Το δέλτα του Ντιράκ στα μαθηματικά.

Το "Δ" επίσης συμβόλιζε το δέκα σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.

Το δ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται άφωνο, οδοντικό και μέσο.