Αποικία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατά την ευρύτερη χρήση του όρου, αποικία (Colony) χαρακτηρίζεται η εγκατάσταση ενός συνόλου ανθρώπων, υπηκόων ενός κράτους, σε μια άλλη χώρα με διοικητική ή συνταγματική σύνδεση (ή και με αμφότερες) μεταξύ της μητρόπολης και της νέας εγκατάστασης. Κατά παράδοση επίσης η σύνδεση αυτή "υποτάσσει" την αποικία στη μητρόπολη.
Οι αποικίες στην αρχαιότητα ήταν πόλεις-κράτη που ιδρύονταν από μια μητρόπολη. Ο όρος "μητρόπολις" προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα στην οποία και λάμβανε την σύγχρονη έννοια του Κράτους, του μητρικού κράτους που διατηρούσε την ανώτατη νομοθετική εξουσία.
Στην αρχαία Ελλάδα, αποικίες ιδρύονταν μερικές φορές από πολιτικούς που είχαν χάσει την πολιτική μάχη και έπρεπε να εγκαταλείψουν την πόλη τους. Πολλές φορές οι αποικίες ήταν αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού, αφού ανακούφιζαν τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αλλά κατά κύριο λόγο δημιουργούνταν για να εξασφαλίσουν φυσικούς πόρους και καλές σχέσεις με ξένα κράτη. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη άρχισαν να ιδρύουν αποικίες περί το 800 π.Χ. Συνηθιζόταν μάλιστα πριν από κάθε αποστολή να ζητάει η πόλη-κράτος χρησμό από κάποιο μαντείο.
Στη σύγχρονη εποχή με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η έννοια αυτή αλλοιώθηκε. Η αποικία πλέον σήμαινε μια εδαφική περιοχή υποτελή, κατά διάφορους τρόπους (-πολιτικούς, πολιτιστικούς ή οικονομικούς-), σε κάποια άλλη περισσότερο ανεπτυγμένη Χώρα. Έτσι η ανώτατη νομοθετική εξουσία αλλά και μέγα μέρος της διακυβέρνησης παρέμεινε στη Χώρα που είχε επιβάλλει τον έλεγχό της και που συνήθως ήταν διαφορετική στην εθνική της συγκρότηση από την αποικία.
Μετά από τα παραπάνω σήμερα η έννοια "αποικία" κατέληξε να σημαίνει μια υποανάπτυκτή Χώρα, που ελέγχεται σε βαθμό που ποικίλλει, από ένα άλλο κράτος, συνηθέστερα ευρωπαϊκό.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
- Αποικιοκρατία
- Ντομίνιο
- Προτεκτοράτο