Ολυμπιακός Ύμνος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι ένα μουσικό κομμάτι που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από το Σπύρο Σαμάρα, με στίχους του Κωστή Παλαμά. Κατά τις επόμενες Ολυμπιάδες, κάθε χώρα ανέθετε σε διάφορους συνθέτες την σύνθεση ενός ξεχωριστού ύμνου. Το 1958 όμως ο ύμνος των Σαμάρα/Παλαμά επελέγη από την ΔΟΕ ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού Κινήματος, και από την Ολυμπιάδα της Ρώμης παίζεται στις τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, συχνά με τους στίχους στην γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.
[Επεξεργασία] Στίχοι
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού,
κατέβα, φανερώσου κι άστραψ' εδώ πέρα
στην δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή,
και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.
Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουν μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός,
και τρέχει στο ναό εδώ, προσκυνητής σου,
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
Μουσική και Μουσικοί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896