Junkers Ju 87
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Junkers Ju 87 | ||
---|---|---|
Ju 87 |
||
Περιγραφή | ||
Αποστολή | Βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως | |
Πλήρωμα | 2 | |
Κατασκευαστής | Junkers | |
Σχεδιαστής | - | |
Παρθενική πτήση | Τέλη του 1935 | |
Είσοδος σε υπηρεσία | 1937 | |
Απόσυρση | 1945 (Luftwaffe) | |
Πρωτεύων χρήστης | Luftwaffe | |
Περίοδος παραγωγής | 1936 – 1944 | |
Συνολική παραγωγή | 5.752 | |
Κόστος μονάδας | - | |
Διαστάσεις | ||
Μήκος | 11,10 m | |
Εκπέτασμα | 13,80 m | |
Ύψος | 3,90 m | |
Επιφάνεια πτέρυγας | 31,90 m² | |
Βάρος | ||
Καθαρό | 2.810 kg | |
Μεικτό | 5.720 kg | |
Μέγιστο απογείωσης | - kg | |
Κινητήρες | ||
Ένας Junkers Jumo 211J των 1.300/1.410 hp | ||
Επιδόσεις | ||
Μέγιστη ταχύτητα | 408 km/h | |
Αυτονομία | 1.165 km | |
Μέγιστο ύψος | 9.000 m | |
Βαθμός ανόδου | - m/min | |
Οπλικό φορτίο | ||
Πολυβόλα | 2 σταθερά πυροβόλα MG 17 των 7,92 mm, 1 οπίσθιο αμυντικό πολυβόλο MG 81 των 7,92 mm | |
Βόμβες | 1 των 500 ή 1.000 kg και 4 των 50 kg |
Το Junkers Ju 87 ή Stuka υπήρξε ένα Sturzkampfflugzeug (βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εύκολα αναγνωρίσιμο από τις αντεστραμμένες πτέρυγες γλάρου, το σταθερό σύστημα προσγείωσης και τη θρηνητική σειρήνα του, αν και η σειρήνα είχε τοποθετηθεί μόνο σε μερικά αεροσκάφη, λόγω της επιπρόσθετης οπισθέλκουσας που προκαλούσε στο ήδη αργοκίνητο αεροσκάφος.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Γενική περιγραφή
Το σχέδιο του Στούκα εισήγαγε κάποιες πρωτοποριακές καινοτομίες, όπως τα αυτόματα φρένα κάτω από τις ημιπτέρυγες, που διασφάλιζαν την έξοδο του αεροσκάφους από τη βύθιση, ακόμα και στην περίπτωση λιποθυμίας του πιλότου από την έντονη επιτάχυνση και μια σειρήνα κάτω από το ρύγχος, που λειτουργούσε με τον εισερχόμενο αέρα και ούρλιαζε κατά τη διάρκεια των βυθίσεων για να τρομοκρατεί τους αντιπάλους. Η εταιρεία Junkers τις είχε ονομάσει «Σάλπιγγες της Ιεριχώς» και αποτελούσαν ένα είδος ψυχολογικού πολέμου. Το ανθεκτικό το σταθερό σύστημα προσγείωσης, του επέτρεπε να προσθ-απογειώνεται σε αυτοσχέδιους αεροδιαδρόμους κοντά στην πρώτη γραμμή, παρέχοντας στενή υποστήριξη στις προελαύνουσες Γερμανικές δυνάμεις. Συνολικά, σχεδόν 6.000 Ju 87 κατασκευάστηκαν μεταξύ του 1936 και του Αυγούστου του 1944.
Ήταν ένα Ju 87 που επέτυχε την πρώτη κατάρριψη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν ένας πολυβολητής Στούκα σκότωσε τον πιλότο ενός Πολωνικού καταδιωκτικού PZL P.11c.
Αν και εύρωστο, ακριβές και πολύ αποτελεσματικό, το Στούκα υπέφερε από την χαμηλή ταχύτητα και περιορισμένη ευελιξία του, που σε συνδυασμό με τον ανεπαρκή αμυντικό του εξοπλισμό το καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτο στα εχθρικά καταδιωκτικά. Στη Μάχη της Αγγλίας οι Γερμανοί έμαθαν πως για να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά τα αεροσκάφη προσβολής στόχων εδάφους, έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί η αεροπορική υπεροχή. Μετά τη μάχη αυτή, το Στούκα χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα στη Δυτική Ευρώπη, αλλά παρέμεινε αποτελεσματικό στα μέτωπα εκείνα όπου υπήρχε ανεπάρκεια Συμμαχικών καταδιωκτικών, διακρίθηκε δε ιδιαίτερα στη Μάχη της Κρήτης και τη Μάχη της Μάλτας. Ίσως το κορυφαίο παράδειγμα της ευπάθειάς του ήταν η κατάρριψη πέντε Στούκα μέσα σε λίγα μόνο λεπτά από τον Αυστραλό άσσο Clive Caldwell με αεροσκάφος P-40 Tomahawk, στη Λιβύη στις 5 Δεκεμβρίου 1941. Παρόλα αυτά, τα Στούκα χρησιμοποιήθηκαν σε τεράστιους αριθμούς στο Ανατολικό Μέτωπο και με μεγάλη αποτελεσματικότητα, αν και η σταθερή αύξηση της Σοβιετικής αεροπορικής ισχύος στην πορεία του πολέμου σήμαινε πως οι Μοίρες Στούκα υπέφεραν τελικά βαρύτατες απώλειες.
Ο Hans-Ulrich Rudel υπήρξε ο πλέον αξιοσημείωτος άσσος των Στούκα και τιμήθηκε με ανώτερες διακρίσεις από οιονδήποτε άλλο Γερμανό στρατιωτικό κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
[Επεξεργασία] Διαδικασία καθέτου εφορμήσεως
Πετώντας στα 4.600 μέτρα, ο πιλότος εντόπιζε το στόχο του μέσα από ένα παράθυρο διόπτευσης στο δάπεδο του πιλοτηρίου. Αφού άνοιγε τα αερόφρενα, έκοβε ταχύτητα και περιέστρεφε το αεροσκάφος κατά 180°, ρίχνοντάς το σε μια κάθετη βύθιση. Κόκκινες ετικέτες ορθώνονταν από την πάνω επιφάνεια των πτερύγων, σαν οπτική ένδειξη προς τον πιλότο πως εάν η πίεση από την επιτάχυνση («g») του αφαιρούσε τις αισθήσεις, το αυτόματο σύστημα ανύψωσης θα ενεργοποιούνταν. Η βύθιση γινόταν σε μια γωνία 60 ως 90 μοιρών, επιταχύνοντας στα 600 περίπου km/h.
Όταν το αεροσκάφος βρισκόταν σε μια λογική απόσταση από το στόχο, άναβε μία λυχνία στο όργανο ένδειξης υψομέτρου, για να επισημάνει την κατάλληλη στιγμή για την απελευθέρωση της βόμβας, συνήθως σε ένα ελάχιστο ύψος περίπου 450 m. Ο πιλότος έριχνε τη βόμβα πιέζοντας ένα κομβίο στον πίνακα οργάνων, που ταυτόχρονα με την απελευθέρωση του πολεμικού φορτίου, εκκινούσε και τον αυτόματο μηχανισμό ανύψωσης. Μία αρπάγη κάτω από την άτρακτο θα εξέτρεπε τη βόμβα, ώστε να παρακάμψει το δίσκο του έλικα και το αεροσκάφος θα ξεκινούσε αυτόματα την έξοδό του, με 6 «g».
Όταν το ρύγχος ανέβαινε πάνω από το οριζόντιο επίπεδο, τα αερόφρενα ανασύρονταν, ανέβαιναν οι στροφές και ο έλικας ρυθμίζονταν σε ανάβαση. Ο πιλότος ανακτούσε πάλι τον έλεγχο και συνέχιζε κανονικά την πτήση.
[Επεξεργασία] Καταστροφέας αρμάτων (Ju 87G)
Με την έκδοση G, το γηραιό σχέδιο του Ju 87 αναγεννήθηκε σαν αντιαρματικό αεροσκάφος. Αναπτύχθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο, στις αρχές του 1943, οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 37 mm εγκατεστημένα σε ατρακτίδια κάτω από τις ημιπτέρυγες και αποδείχθηκε τρομερά αποτελεσματικό στα χέρια έμπειρων πιλότων της Luftwaffe. Αν και παρέμενε αργοκίνητο, η σταθερότητά του, οι τεράστιες πτέρυγες και η θαυμάσια απόδοσή του σε βραδεία πτήση ήταν πολύτιμες για την προσβολή αργοκίνητων στόχων όπως πολεμικά οχήματα και αποβατικά σκάφη. Το Ju 87G επηρέασε ακόμη και το σχέδιο του A-10 Thunderbolt II και το προσωπικό του σύγχρονου αυτού επιθετικού αεροσκάφους υποχρεούται να μελετά το εγχειρίδιο του Στούκα.
[Επεξεργασία] Άλλα σχέδια
Η ιδέα του κάθετου βομβαρδισμού κατέστη τόσο δημοφιλής ανάμεσα στην ηγεσία της Luftwaffe που έγινε σχεδόν υποχρεωτικός παράγοντας στα νέα σχέδια αεροσκαφών. Μετέπειτα τύποι βομβαρδιστικών όπως τα Junkers Ju 88 και Dornier Do 217 τροποποιήθηκαν κατάλληλα για κάθετο βομβαρδισμό. Ακόμη και το τεράστιο αεροσκάφος Heinkel He 177 αρχικά προορίστηκε να διαθέτει δυνατότητες καθέτου εφορμήσεως, απαίτηση που συνέβαλε αποφασιστικά στην τελική αποτυχία του σχεδίου.
Όταν το Στούκα κατέστη υπερβολικά ευάλωτο στην αυξανόμενη απειλή των καταδιωκτικών σε όλα τα μέτωπα, άρχισε να αναπτύσσεται ένας αντικαταστάτης. Κανένα από τα σχετικά προγράμματα αεροσκάφους στενής υποστήριξης δεν προχώρησε πέρα από το σχεδιαστήριο, λόγω των συγκυριών του πολέμου και των τεχνολογικών εμποδίων. Σαν αποτέλεσμα, η Luftwaffe αποφάσισε να βασιστεί στο αεροσκάφος Focke-Wulf Fw 190. Οι σειρές F και G του Fw-190 έδωσαν, με το δικό τους τρόπο, άξια αεροσκάφη προσβολής στόχων εδάφους. Το «μαχητικό-βομβαρδιστικό» άρχισε να αντικαθιστά το Ju-87 και τα άλλα δευτερεύοντα αεροσκάφη του είδους στις αποστολές στενής υποστήριξης, από το 1943 και μέχρι το τέλος του πολέμου.
[Επεξεργασία] Εκδόσεις
- Ju 87A
- Πρώτος τύπος παραγωγής, ικανός να φέρει ακόμη και μια βόμβα των 500 kg αλλά χωρίς τον οπίσθιο πολυβολητή και για μικρές μόνον αποστάσεις.
- Ju 87B
- Ικανό να φέρει ακόμη και μια βόμβα των 1.000 kg αλλά χωρίς τον οπίσθιο πολυβολητή και για μικρές μόνον αποστάσεις.
- Ju 87R
- Έκδοση μεγάλης εμβέλειας του Ju 87B.
- Ju 87C
- Ναυτική έκδοση του Ju 87B, που προορίζονταν για χρήση στο αεροπλανοφόρο Graf Zeppelin.
- Ju 87D
- Ικανό να φέρει ακόμη και μια βόμβα των 1.800 kg για μικρές αποστάσεις.
- Ju 87 D-5
- Αύξηση του εκπετάσματος στα 15,00 m και αντικατάσταση των πολυβόλων MG 17 με δύο πυροβόλα MG 151/20 προς βελτίωση της επιθετικής του ισχύος.
- Ju 87E
- Ναυτική έκδοση του Ju 87D, δεν κατασκευάστηκε.
- Ju 87G
- Καταστροφέας αρμάτων. Επανεξοπλισμένο με δύο πυροβόλα των 37 mm κάτω από τις πτέρυγες.
- Ju 87H
- Εκπαιδευτική έκδοση της σειράς D με περιορισμένες μαχητικές δυνατότητες.
[Επεξεργασία] Operators
- Βουλγαρική Αεροπορία
Κροατία
- Κροατική Αεροπορία
- Πρότυπο:CZS
- Τσεχοσλοβακική Αεροπορία (μεταπολεμικά).
- Ουγγρική Αεροπορία
- Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό (παρέλαβε Ju 87 για δοκιμές).
- Ρουμανική Αεροπορία
- Σλοβακική Αεροπορία
- Γιουγκοσλαβική Αεροπορία (μεταπολεμικά).
[Επεξεργασία] Υπάρχοντα αεροσκάφη
Δύο ακέραια Ju 87 απομένουν ,καθώς και μερικά ακόμη λείψανα αεροσκαφών.
- Ένα Ju 87 R-2/Trop εκτίθεται στο Σικάγο, λάφυρο του πολέμου στη Β. Αφρική.
- Ένα Ju 87 G-2 εκτίθεται στο Λονδίνο, λάφυρο του 1945.
- Δύο υπολείμματα αεροσκαφών βρίσκονται σήμερα στο Βερολίνο.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
- The Hugo Junkers Homepage
- Lemairesoft
- Luftwaffe Resource Group
- Stuka Color Footage
- Stuka Operational Details including Pre-Dive Checklist Diagrams Sound Effects etc
- Junkers Aircraft on Display
- Some high quality and high-res photos, including replicas and surviving aircraft in museums
- Sound of flying Stuka
- Test flight and combat debut of the "Kanonenvogel" - wartime video
[Επεξεργασία] Ανάλογα αεροσκάφη
- Breda Ba.65
- Caproni A.P.1
- Ilyushin Il-2 Sturmovik
- Douglas SBD Dauntless
- Curtiss SB2C Helldiver
- Aichi D3A "Val"
- Blackburn Skua
- Heinkel He 118
- Yokosuka D4Y
- Henschel Hs 123
- Henschel Hs 129
[Επεξεργασία] Σημείωση
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πίνακα αφορούν στο Ju 87D.