Χιροσίμα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιροσίμα 広島市 |
|
---|---|
|
|
Χώρα | Ιαπωνία |
Περιφέρεια | Τσουγκόκου |
Νομός | Χιροσίμα |
Πληθυσμός | 1.159.391 |
Έκταση | 905.01 km² km² |
Δήμαρχος | Ταντατόσι Ακίμπα |
Δικτυακός τόπος | http://www.city.hiroshima.jp |
Η Χιροσίμα (広島市) είναι πόλη της Ιαπωνίας, πρωτεύουσα του νομού Χιροσίμα και μεγαλύτερη πόλη της περιφέρειας Τσουγκόκου στο δυτικό Χονσού (μεγαλύτερο νησί της Ιαπωνίας). Είναι περισσότερο γνωστή παγκοσμίως ως η πρώτη πόλη στην Ιστορία που βομβαρδίστηκε με ατομική βόμβα (ορθότερα: πυρηνική βόμβα), κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1945) από τις ΗΠΑ.
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του κέντρου της πόλης είναι 34° 23΄ 07΄΄ βόρειο πλάτος και 132° 27΄ 19΄΄ ανατολικό μήκος. Η σημερινή μέση πυκνότητα πληθυσμού είναι 1.281 κάτοικοι ανά τετρ.km.
Η Χιροσίμα αναγνωρίσθηκε ως δήμος τον Απρίλιο του 1889. Σημερινός δήμαρχος είναι ο Tadatoshi Akiba, που κατέχει το αξίωμα από τις 23/2/1999.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορία
Η Χιροσίμα ιδρύθηκε από τον Μόρι Μοτονάρι το 1589, στην ακτή της Εσωτερικής Θάλασσας της Ιαπωνίας, ο οποίος την κατέστησε πρωτεύουσά του, αφήνοντας το Κάστρο Κοριγιάμα στον Γιαμάτο Κοριγιάμα. Περίπου μισό αιώνα αργότερα, μετά τη Μάχη του Σεκιγκαχάρα, ο εγγονός του Μοτονάρι, Μόρι Τερουμότο την έχασε από τον Tokugawa Ieyasu, ο οποίος την έδωσε σε υποστηρικτή του. Το 1619 ο Ασάνο Ναγκαακίρα διορίσθηκε άρχοντας (daimyo) της περιοχής και η Χιροσίμα έγινε πρωτεύουσα του χανάτου της Χιροσίμα κατά την περίοδο Έντο. Μετά την κατάργηση των χανάτων η πόλη έγινε φυσιολογικά η πρωτεύουσα του Νομού Χιροσίμα.
Οι απόγονοι του Ασάνο συνέχισαν να κυβερνούν την πόλη μέχρι την Περίοδο Μέιτζι τον 19ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Χιροσίμα αναπτύχθηκε σε μεγάλο αστικό κέντρο, με τη μετάβαση της ιαπωνικής οικονομίας από αγροτική σε αστική. Βιομηχανίες όπως η βαμβακουργία εγκαταστάθηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα.
[Επεξεργασία] Η ατομική βόμβα
- (Για περισσότερα βλ. το αντίστοιχο άρθρο: Ατομικός βoμβαρδισμός της Χιροσίμα)
Στις 6 Αυγούστου 1945, η πυρηνική βόμβα ουρανίου «Λιτλ Μπόι» («Αγοράκι») ρίφθηκε στη Χιροσίμα από το πλήρωμα του αμερικανικού βομβαρδιστικού αεροπλάνου Ενόλα Γκέι, σκοτώνοντας άμεσα περί τους 70.000 ανθρώπους. Περίπου το 69% των οικοδομημάτων της πόλεως καταστράφηκε εντελώς και ένα άλλο 6,6% υπέστη σοβαρές ζημιές. Κατά τους επόμενους μήνες, περί τους 60.000 ακόμα ανθρώπους απεβίωσαν από τραύματα ή έκθεση σε ραδιενέργεια. Επί του συνόλου των θανάτων εκτιμάται ότι το 60% οφείλεται στην αρχική θερμοκρασία (από ακαριαία ολική εξαέρωση ή τήξη του σώματος μέχρι εγκαύματα), το 20% από μηχανικό τραυματισμό από το ωστικό κύμα (καθαυτό έκρηξη) και το υπόλοιπο 20% από τη ραδιενέργεια. Από το 1945 μέχρι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ακόμα χιμπακούσα έχουν πεθάνει από ασθένειες που προκάλεσε η έκρηξη της βόμβας, οι περισσότεροι από λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο των πνευμόνων και άλλα είδη καρκίνου (Melinda Meade & Robert J. Earickson: Medical Geography, Guilford Press, 2000, σ.202).
Μετά την πυρηνική επίθεση η Χιροσίμα ξαναχτίστηκε και το κοντινότερο στο σημείο της εκρήξεως όρθιο κτήριο χαρακτηρίσθηκε «Θόλος Genbaku» (原爆ドーム) ή «Ατομικός Θόλος», τμήμα σήμερα του Μνημείου Ειρήνης της Χιροσίμα. Οι δημοτικές αρχές της πόλης συνεχίζουν να υποστηρίζουν την κατάργηση όλων των πυρηνικών όπλων.
[Επεξεργασία] Μεταπολεμικά
Η Χιροσίμα ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο. Σήμερα, νέα και σύγχρονα κτήρια υψώνονται σε όλα τα μέρη της πόλης. Το 1949 η Χιροσίμα ανακηρύχθηκε «Πόλη της Ειρήνης» από το κοινοβούλιο της Ιαπωνίας, μετά από πρωτοβουλία του δημάρχου της Shinzo Hamai (1905–1968). Ως αποτέλεσμα, πολλά διεθνή συνέδρια για την ειρήνη και κοινωνικά θέματα έλαβαν χώρα από τότε και συνεχίζουν να διεξάγονται στην πόλη. Η Ένωση Διερμηνέων και Ξεναγών της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1992 με σκοπό τη διευκόλυνση της παροχής μεταφραστικών υπηρεσιών για τα συνέδρια, ενώ το Ινστιτούτο Ειρήνης της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1998 ως ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Χιροσίμα. Στον αθλητισμό, το 1994 η πόλη φιλοξένησε τους Πανασιατικούς Αγώνες.
Ενώ πολλές άλλες ιαπωνικές πόλεις εγκατέλειψαν το τραμ πριν το 1980, η Χιροσίμα το διατήρησε σε 7 γραμμές επειδή η κατασκευή μετρό ήταν υπερβολικά ακριβή, εξαιτίας του προσχωσιγενούς υπεδάφους (η πόλη βρίσκεται σε ποτάμιο δέλτα). Μέχρι το 1970 η εταιρεία του τραμ, η Hiroden, αγόρασε περισσευόμενα βαγόνια από άλλες ιαπωνικές πόλεις. Μολονότι αυτά αντικαθίστανται σήμερα από νεότερα μοντέλα, τα περισσότερα διατηρούνται και το τραμ της πόλης αποκαλείται «κινούμενο μουσείο» από τους φανατικούς των μέσων σταθερής τροχιάς. Από τα 4 οχήματα τραμ που επέζησαν του πολέμου, τα 2 λειτουργούσαν ακόμα τον Ιούλιο 2006.
[Επεξεργασία] Γεωγραφία
Η Χιροσίμα είναι κτισμένη πάνω στο ευρύ και επίπεδο δέλτα του Ποταμού Ότα, το οποίο έχει 7 βραχίονες. Αυτά τα κανάλια διαιρούν την πόλη σε έξι νησιά που εισχωρούν στον Κόλπο της Χιροσίμα. Η πόλη είναι σχεδόν εντελώς επίπεδη και ελάχιστα πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας.
[Επεξεργασία] Δημογραφία
Ο πληθυσμός της Χιροσίμα περί το 1910 ήταν 143.000. Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αυξηθεί σε 360.000. Ο πληθυσμός έφθασε και πάλι στα ίδια επίπεδα το 1955.
[Επεξεργασία] Οικονομία
Η Χιροσίμα είναι το κέντρο της βιομηχανίας της περιοχής Chūgoku-Shikoku, η οποία έχει οικονομία μεγαλύτερη από αυτή ολόκληρων χωρών, όπως η Ελβετία, το Βέλγιο, η Σουηδία και η Αυστρία. Η μεγαλύτερη βιομηχανία είναι η αυτοκινητοβιομηχανία Mazda και εργοστάσια παραγωγής βιομηχανικού εξοπλισμού.
Η συγκέντρωση βιομηχανίας είχε ως αποτέλεσμα την προσέλκυση εξειδικευμένου προσωπικού και τεχνολογιών. Αυτό θεωρείται από τις επιχειρήσεις σημαντικός παράγοντας για να έχουν εκεί τα εργοστάσιαά τους. Το κόστος ιδρύσεως μιας νέας εταιρείας είναι επίσης πολύ χαμηλότερο από ό,τι σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ιαπωνίας και υπάρχει σχετικό σύστημα φοροαπαλλαγών, ιδίως σε 2 ζώνες: το Διαμέρισμα Αστικής Αναπτύξεως «Σταθμός Χιροσίμα» και την περιοχή Seifu Shinto (= «Δυτικός Άνεμος, Νέα πόλη»). Ιδίως η δεύτερη είναι σήμερα το μεγαλύτερο κέντρο οικοδόμησης στην περιοχή, μία προσπάθεια να κτισθεί «μια πόλη μέσα σε μια πόλη» από την αρχή.
Εκτός από το λιμάνι της η Χιροσίμα εξυπηρετείται πολύ καλά από το διεθνές αεροδρόμιό της και πρόσφατα καταχωρήθηκε στον κατάλογο των κορυφαίων πόλεων στον κόσμο του Lonely Planet: οι μετακινήσεις μέσα στην πόλη είναι από τις ταχύτερες στην Ιαπωνία ενώ ταυτόχρονα το κόστος ζωής είναι από τα φθηνότερα.
[Επεξεργασία] Αξιοθέατα
Το ξαναχτισμένο Κάστρο της Χιροσίμα, γνωστό στους κατοίκους ως Rijō, στεγάζει ένα μουσείο της ζωής κατά την περίοδο Έντο. Το ιερό Gokoku βρίσκεται επίσης μέσα στα τείχη του κάστρου.
Το «Μνημειακό Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα», που περιλαμβάνει το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, προσελκύει επίσης πολλούς επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ιδίως κατά την εποχή της επετείου, οπότε γίνεται και σχετική τελετή. Στο πάρκο υπάρχουν επίσης το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών και το Εθνικό Μέγαρο Ειρήνης της Χιροσίμα στη Μνήμη των Θυμάτων της Ατομικής Βόμβας.
Το Μουσείο Τέχνης της Χιροσίμα διαθέτει ίσως την καλύτερη συλλογή γαλλικής αναγεννησιακής τέχνης έξω από την Ευρώπη. Οι τουρίστες προσελκύονται επίσης από το Shukkei-en και το Mitaki-dera. Τα ετήσια φεστιβάλ περιλαμβάνουν τη Γιορτή Λουλουδιών και το Διεθνές Φεστιβάλ Animation της Χιροσίμα.
[Επεξεργασία] Πολιτισμός και αθλητισμός
Η Χιροσίμα είναι έδρα επαγγελματικής συμφωνικής ορχήστρας, που ιδρύθηκε το 1963. Εκτός από το παραπάνω Μουσείο Τέχνης, που ιδρύθηκε το 1978, υπάρχει το Νομαρχιακό Μουσείο Τέχνης Shiro, που ιδρύθηκε το 1968, και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Πόλης της Χιροσίμα (ιδρ. 1989).
Η πόλη είναι γνωστή για τη δική της εκδοχή του φαγητού οκονομιγιάκι, που αλλού ονομάζεται "Hiroshima-yaki" ή "Hiroshima-fū-okonomiyaki", μοναδική για την προσθήκη νούντλς soba ή udon.
Η Χιροσίμα είναι η έδρα αρκετών αθλητικών ομάδων. Στο μπέιζμπολ η ομάδα της, Hiroshima Toyo Carp (ιδρύθηκε το 1950), έχει κερδίσει τρεις φορές το πρωτάθλημα Ιαπωνίας. Στο ποδόσφαιρο η ομάδα Sanfrecce Hiroshima (έτος ιδρύσεως 1938) συμμετέχει στο εθνικό πρωτάθλημα. Στην πετοσφαίριση υπάρχει η JT Thunders από το 1931 και στη χειροσφαίριση (χάντμπολ) η ομάδα ιδρύθηκε το 1994.
[Επεξεργασία] Εκπαίδευση
Το Πανεπιστήμιο της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1949, ως μέρος της εθνικής αναδιοργανώσεως του εκπαιδευτικού συστήματος: ένα πανεπιστήμιο σε κάθε νομό. Το Πανεπιστήμιο ενσωμάτωσε 8 προϋπάρχοντα ιδρύματα, ενώ το Νομαρχιακό Ιατρικό Κολέγιο προστέθηκε το 1953.
[Επεξεργασία] Διαμερίσματα
Η πόλη υποδιαιρείται σε 8 διαμερίσματα (ku):
Διαμέρισμα | Πληθυσμός | Έκταση (km²) | Πυκνότητα πληθ. (κάτ./km²) |
|
---|---|---|---|---|
Aki-ku | 78.176 | 94,01 | 832 | |
Asakita-ku | 156.368 | 353,35 | 443 | |
Asaminami-ku | 220.351 | 117,19 | 1.880 | |
Higashi-ku | 122.045 | 39,38 | 3.099 | |
Minami-ku | 138.138 | 26,09 | 5.295 | |
Naka-ku | 125.208 | 15,34 | 8.162 | |
Nishi-ku | 184.881 | 35,67 | 5.183 | |
Saeki-ku | 135.789 | 223,98 | 606 | |
(Πληθυσμός στις 31 Οκτωβρίου 2006) |
[Επεξεργασία] «Αδελφές» πόλεις
Η Χιροσίμα είναι «αδελφοποιημένη» με τις εξής πόλεις άλλων κρατών:
Μόντρεαλ, Κεμπέκ Καναδά
Τσονγκίνγκ, Κίνα
Νταεγκού, Νότια Κορέα
Αννόβερο, Γερμανία
Χονολουλού, Χαβάη ΗΠΑ
Βόλγογκραντ, Ρωσία
Μέσα στην Ιαπωνία, η Χιροσίμα διατηρεί μία παρόμοια σχέση με το Ναγκασάκι.
[Επεξεργασία] Βιβλία
- Robert Jungk, Children of the Ashes, 1η αγγλική έκδοση 1961
- Gar Alperovitz, The Decision to Use the Atomic Bomb, ISBN 0-679-76285-X
- John Hersey, Hiroshima, ISBN 0-679-72103-7
- Michihiko Hachiya, Hiroshima Diary: The Journal of a Japanese Physician, August 6 - September 30 1945 (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1955), έχει επανατυπωθεί
- Masuji Ibuse, Black Rain, ISBN 0-87011-364-X
- Hara Tamiki, Summer Flowers ISBN 0-691-00837-X
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Επίσημος ιστοτόπος στα αγγλικά
- Διακηρύξεις Ειρήνης στα αγγλικά
- Better World Links για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι
- «Αφοσίωση στο Σκοπό της Ειρήνης» - Τα προγράμματα της πόλεως για εθελοντές στα Νοσοκομεία Ερυθρού Σταυρού και Kummanoto στη Χιροσίμα που φροντίζουν επιζήσαντες από τη ρίψη της ατομικής βόμβας
- Τα τραμ της Χιροσίμα
- Πόλη της Χιροσίμα - Οδηγός ταξιδιού και εκδηλώσεων
- «Η Ιαπωνία στην παλάμη σας» Ταξιδιωτικός οδηγός - PDA & Web
- Άρθρο για τον προγραμματισμό της ανοικοδομήσεως της Χιροσίμα το 1946.
- Φωτογραφίες του Peter Rance από τη Χιροσίμα του 1951
- Δορυφορική εικόνα από τη Google Maps
- Οι δήμαρχοι της πόλεως
- Ψηφιακά αρχεία του CBC - Σκιές της Χιροσίμα