Ξιφασκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ξιφασκία στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 στην Αθήνα
Ξιφασκία στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 στην Αθήνα

Η ξιφασκία είναι άθλημα που περιλαμβάνει τρία διαφορετικά όπλα.

  • Το Ξίφος Ασκήσεως,
  • το Ξίφος Μονομαχίας και
  • τη Σπάθη.

Κάθε όπλο έχει το δικό του στυλ και έναν αριθμό κανόνων αποκλειστικά δικό του. Ο στόχος κάθε αθλητή είναι ο ίδιος για όλα τα όπλα, να χτυπήσει κάποιος τον αντίπαλο χωρίς να χτυπηθεί.


[Επεξεργασία] Ο αγώνας

Οι πρώτοι γύροι ενός αγώνα χρησιμοποιούν το σύστημα του άμεσου αποκλεισμού. Οι ξιφομάχοι χωρίζονται σε ομίλους και αγωνίζονται με όλους τους αθλητές του ομίλου που μετέχουν. Οι ξιφομάχοι έχουν έξι λεπτά για να πετύχουν πέντε κτυπήματα που απαιτούνται για να κερδίσουν τον αγώνα. Αν τελειώσει ο αγώνας και κανένας αθλητής δεν έχει πετύχει τα πέντε κτυπήματα κερδίζει ο αθλητής που έχει πετύχει τα περισσότερα. Αν το σκορ είναι ισόπαλο ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι ο ένας αθλητής να χτυπήσει πρώτος τον άλλο.

Όταν ο αριθμός των αθλητών που μετέχουν ελαττωθεί στους 16, τότε χρησιμοποιείται το σύστημα του άμεσου αποκλεισμού για να ελαττωθούν στους οκτώ φιναλίστ. Ο ξιφομάχος αποκλείεται, αφού χάσει δυο αγώνες. Οι οκτώ φιναλίστ αγωνίζονται σε αγώνες απλού αποκλεισμού για να κατακτήσουν τις ψηλές θέσεις. Στους άντρες στον άμεσο αποκλεισμό απαιτούνται 10 κτυπήματα μέσα σε χρόνο 10 λεπτών, ενώ σε αγώνες γυναικών οκτώ κτυπήματα σε ισάριθμα λεπτά.

[Επεξεργασία] Αγωνιστικός Χώρος

Ο αγωνιστικός χώρος για αγώνες ξιφασκίας είναι η πίστα μήκους 14 μέτρων και πλάτους δύο μέτρων. Οι ξιφομάχοι πρέπει να παραμείνουν στην πίστα για να πετύχουν τα κτυπήματα. Ποινές επιβάλλονται αν κάποιος βγει από το μήκος ή το πλάτος της πίστας. Προειδοποιητικές γραμμές είναι σημειωμένες κοντά στο τέλος της πίστας. Για το Ξίφος Ασκήσεως στο ένα μέτρο, για το Ξίφος Μονομαχίας και τη Σπάθη στα δύο μέτρα, με τις οποίες οι ξιφομάχοι προειδοποιούνται, ότι το τέλος της πίστας πλησιάζει. Αν ένας ξιφομάχος υποχωρήσει πίσω από την τελευταία γραμμή μετά την προειδοποίηση και πριν επιτευχθεί ένα κτύπημα, τότε χρεώνεται με ένα κτύπημα. Οι ξιφομάχοι προσπαθούν να κρατήσουν μια ασφαλή απόσταση ο ένας από τον άλλο. Στη συνέχεια προσπαθούν να διασπάσουν την απόσταση για να αποκτήσουν το πλεονέκτημα για την επίθεση. Η ξιφασκία είναι από τα ασφαλέστερα αθλήματα. Η λευκή στολή είναι σχεδιασμένη για να επιτρέπει στον αθλητή άνεση κινήσεων και, βέβαια, προστατεύεται από τυχόν τραυματισμό. Η μάσκα πρέπει να πληρεί όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας όσον αφορά τη δύναμη του διχτιού και την κάλυψη όλων των σημείων του κεφαλιού και του σβέρκου.

[Επεξεργασία] Τα είδη ξίφους

Το Ξίφος Ασκήσεως έχει ευλύγιστη λεπίδα μήκους 110 εκατοστών, ζυγίζει λιγότερο από 500 γραμμάρια και έχει ορθογώνιο σχήμα. Τα κτυπήματα που μετρούνται στο σκορ είναι αυτά που γίνονται με την άκρη του ξίφους καθώς επίσης πρέπει να αγγίξουν τον κορμό του σώματος. Η έγκυρη περιοχή του στόχου που αξίζει για τον ξιφομάχο καλύπτεται από μεταλλική βέστα. Όταν η λεπίδα του αντιπάλου κτυπά τη βέστα, η πίεση έχει σαν αποτέλεσμα να λειτουργεί ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα το οποίο θέτει σε λειτουργία ένα φως και ακούγεται θόρυβος από τη μηχανή που καταγράφει τους πόντους σε κάθε κτύπημα. Το χρωματιστό φως σημαίνει ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί, ενώ το λευκό φως σημαίνει ότι το κτύπημα έγινε έξω από την περιοχή του στόχου. Οποιαδήποτε στιγμή που καταγράφεται ένα κτύπημα ο πρόεδρος-κριτής σταματάει τον αγώνα ακόμα και αν κανένα κτύπημα δεν δίνεται σαν κτύπημα εκτός στόχου.

Αν τα έγχρωμα φώτα για κάθε αθλητή ανάβουν, ο πρόεδρος πρέπει να αποφασίσει ποιανού ξιφομάχου είναι έγκυρο το κτύπημα.

Η Σπάθη είναι μια μοντέρνα μετατροπή του βίαιου ιππικού ξίφους και έχει το ίδιο μήκος και βάρος με το ξίφος Ασκήσεως. Η διαφορά τους είναι στα κτυπήματα, τα οποία μπορεί να είναι πετυχημένα με κοφτές κινήσεις όπως ακριβώς με την άκρη της λεπίδας. Η περιοχή του στόχου είναι όλο το σώμα πάνω από τη μέση.

Η ηλεκτρονική μηχανή του σκορ για τη σπάθη είναι ακόμα στο πειραματικό στάδιο. Έτσι χρησιμοποιείται μια επιτροπή από ένα πρόεδρο - κριτή και τέσσερις βοηθητικούς κριτές που στέκονται από τις δυο πλευρές των ξιφομάχων και σηκώνουν το χέρι τους αν δουν ένα χτύπημα που έγινε στον αντίπαλο αθλητή. Το Ξίφος Μονομαχίας είναι απόγονος του μονομαχικού ξίφους. Είναι ίδιο στο μήκος με το Ξίφος Ασκήσεως, αλλά είναι βαρύτερο. Ζυγίζει περίπου 700 γραμμάρια και έχει μεγαλύτερη λαβή για να προστατεύει το χέρι από το έγκυρο κτύπημα και έχει πιο δύσκαμπτη λεπίδα. Τα πετυχημένα χτυπήματα είναι αυτά που γίνονται μόνο με την άκρη της λεπίδας.

Αντίθετα με το Ξίφος Ασκήσεως, στο Ξίφος Μονομαχίας ολόκληρο το σώμα είναι έγκυρος στόχος και γι' αυτό δεν χρειάζεται ειδική βέστα. Τα κτυπήματα καταγράφονται με σήματα από ηλεκτρονική συσκευή. Το επιθετικό χτύπημα συμπληρώνει ένα ηλεκτρικό πεδίο ενεργοποιώντας ένα φωτεινό σήμα (κόκκινο ή πράσινο για κάθε αντίπαλο) και ένα θόρυβο από τη μηχανή για κάθε κτύπημα. Δεν υπάρχει προτεραιότητα κτυπημάτων στο Ξίφος Μονομαχίας. Αυτός που κτυπά πρώτος κερδίζει ένα κτύπημα, αλλά αν κτυπήσουν και οι δυο μαζί την ίδια στιγμή ή μέσα σε 25 δεύτερα κερδίζουν και οι δυο από ένα κτύπημα.

Σε πέντε κτυπήματα, όταν το σκορ είναι ισοπαλία και δεν υπάρχει άλλος χρόνος στον αγώνα τους χάνουν και οι δυο ξιφομάχοι. Αυτό ονομάζεται διπλή ήττα. Αλλιώς ο ξιφομάχος που έχει κάνει πέντε κτυπήματα ή είναι επικεφαλής στον αγώνα, όταν τελειώσει ο χρόνος, κερδίζει τον αγώνα.


Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)