Οικογένεια Τρασταμάρα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η οικογένεια των Τρασταμάρα ήταν βασιλική δυναστεία της Ιβηρικής χερσονήσου, η οποία κατά τον 14ο και 15ο αιώνα κατέλαβε διάφορα βασιλικά στέμματα της Ευρώπης. Το όνομά της το οφείλει στην Κομήτεια της Τρασταμάρα. Το 1369 ο Κόμης της Τρασταμάρα Ερρίκος κατέλαβε τον θρόνο της Καστίλλης ως Ερρίκος Β'. Το 1412 ο νεώτερος γιος του Ιωάννη Α', Φερδινάνδος εξελέγει βασιλιάς της Αραγωνίας. Επίσης από το 1425 μέχρι το 1479 οι Τρασταμάρα κατείχαν το θρόνο της Ναβάρρας και από το 1442 μέχρι το 1501 κατείχαν το θρόνο της Νάπολης.
Η οικογένεια εξέλειπε με φυσικό τρόπο, όταν ο τελευταίος εκπρόσωπός της, Φερδινάνδος Β' της Αραγωνίας, πέθανε χωρίς να αφήσει άρρενες απογόνους. Τους διαδέχτηκαν οι Αψβούργοι, οι οποίοι είχαν συνδεθεί μαζί τους με γάμο[1]. Η κόρη του Φερδινάνδου Ιωάννα ήταν η τελευταία Ισπανίδα Ηγεμόνας της Ισπανίας, οι μετέπειτα δυναστικοί οίκοι ήταν μη ισπανικής καταγωγής[2].
Οι Τρασταμάρα γενικά άφησαν καλές εντυπώσεις στις περιοχές που κυβέρνησαν. Ενίσχυσαν τη βασιλική εξουσία, την αστική οικονομία και την ανάπτυξη των αστικών κέντρων και έδωσαν σημαντική ώθηση στη οικονομική πρόοδο των εδαφών τους. Παράλληλα όμως χαρακτηρίζονται από την έντονη προσκόλλησή τους στον καθολικισμό και τις διώξεις κατά των Εβραίων και των Μουσουλμάνων. Ο Φερδινάνδος έμεινε στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος διώκτης των Εβραίων μετά τον Χίτλερ.