Ιεράπολη Φρυγίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ιεράπολη Φρυγίας ήταν αρχαία πόλη που βρισκόταν στη συμβολή του ποταμού Λύκου στο ποταμό Μαίανδρο, περίπου 10 χλμ. βόρεια της Λαοδίκειας. Η Ιεράπολη της Φρυγίας ήταν η πατρίδα του αρχαίου Έλληνα στωικού φιλόσοφου Επίκτητου. Υπήρξε κέντρο της λατρείας της θεάς Κυβέλης, στην οποία και ήταν αφιερωμένο ιερό. Ήταν επίσης ονομαστή για τις πλούσιες θέρμες της (ιαματικά λουτρά). Η πολη αυτή υπήρξε έδρα αρχαιότατης χριστιανικής κοινότητας, καθώς και επισκοπική έδρα.
Δίπλα στο σημερινό Παμούκαλε, βρίσκονται τα ερείπια της Ιεράπολης τα οποία ονομάζονται «Παμπούκ καλεσί» (= φρούριο βάμβακος) από τη λευκότητα των αποθεμάτων (αλάτων) των πηγών. Γερμανοί αρχαιολόγοι που ανέλαβαν ανασκαφές στη περιοχή των ερειπίων αυτών από το 1887 απεκάλυψαν το αρχαίο θέατρο της πόλης, ερείπια λουτρώνων, αψίδων και άλλων αρχαίων κτισμάτων. Σ΄ αυτά επίσης περιλαμβάνονται το περίφημο πλουτώνειο άντρο, ερείπια χριστιανικών ναών, αρχαία νομίσματα κ.ά..