Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Χρυσοφάκης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κυρός Παντελεήμων Β' (κατά κόσμον Νικόλαος Χρυσοφάκης) σφράγισε με τη ζωή και το έργο του την ιστορία της Μεταπολιτευτικής Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1925 και ήταν το έκτο, κατά σειρά, παιδί των Μιχαήλ και Ασημίνας Χρυσοφάκη.
Μετά τις εγκύκλιες σπουδές εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1942. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή των Αθηνών το 1947.
Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1950 και το 1951 Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως τακτικός Ιεροκήρυκας των Ιερών Μητροπόλεων Εδέσσης και Θεσσαλονίκης.
Επί διετία ακολούθησε ευρύτερες σπουδές στο Πανεπιστήμιο Σορβόνης και στο Καθολικό Ινστιτούτο του Παρισιού. Τελείωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές και επανήλθε στην Αθήνα, όπου υπηρέτησε ως Εφημέριος του Πανεπιστημιακού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου (Καπνικαρέας) και Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου (οδού Μετσόβου) Αθηνών. Υπηρέτησε ως Πνευματικός και Υποδιευθυντής του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας και ως Γραμματέας των Συνοδικών Δικαστηρίων. Δίδαξε στα Ανώτερα Εκκλησιαστικά Φροντιστήρια Ριζαρείου, Θεσσαλονίκης και στο Πνευματικό Φροντιστήριο Πεντέλης τα μαθήματα της Λειτουργικής, Τελετουργικής, Ποιμαντικής κ.ά.
Το Νοέμβριο του 1965 η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με κανονική ψηφοφορία τον εκλέγει Μητροπολίτη Σάμου και Ικαρίας. Τον Ιούλιο του 1974 με ομόφωνη απόφαση της νόμιμης και κανονικής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εκλέγεται δια καταστάσεως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκηςκαι η ενθρόνισή του γίνεται στις 3 Αυγούστου 1974 στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Της Του Θεού Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη.
Ως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης μερίμνησε για την επαναφορά των λειψάνων του Πολιούχου Αγίου Δημητρίου από το Σαν Λορέντζο ιν Κάμπο της Ιταλίας, καθώς και για τη μεταφορά από τη Βιέννη, τμήματος του λειψάνου του Αποστόλου Παύλου.
Με την πρόνοιά του, απέκτησε η Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης πολλούς νέους Ναούς, όπως οι Ιεροί Ναοί Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, Μεταμορφώσεως - Γεννήσεως του Σωτήρος, Αγίας Μαρίνης, Αγίου Παντελεήμονος, Αποστόλου Παύλου και πάντων των Θεσσαλονικέων Αγίων. Ανακαίνισε τις Ιερές Μονές Αγίας Θεοδώρας και Κοιμήσεως Θεοτόκου Πανοράματος.
Αναβίωσε τη λατρευτική εβδομάδα του Πολιούχου, Αγίου Δημητρίου και με ενέργειές του κατατάχθηκαν στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας πολλοί σύγχρονοι άγιοι, όπως οι Συμεών και Ευστάθιος, Αρχιεπίσκοποι Θεσσαλονίκης, Νικόλαος Καβάσιλας και Γρηγόριος Καλλίδης, Μητροπολίτης Γέρων Ηρακλείας ο από Θεσσαλονίκης.
Διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη πλήθος θεολογικών Συνεδρίων.
Τον Νοέμβριο του 1996 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.
Πέθανε από ανακοπή καρδιάς την Τετάρτη 9 Ιουλίου 2003 σε κελί της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους, όπου συνήθιζε να ξεκουράζεται τα καλοκαίρια, σε ηλικία 78 ετών και κηδεύτηκε το Σάββατο 12 Ιουλίου στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης.