Einsatzgruppen
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Ολοκαύτωμα (Φάσεις) |
Αρχικά στοιχεία |
---|
Φυλετική πολιτική · Ευθανασία Στρατόπεδα συγκέντρωσης (Κατάλογος) |
Ιουδαίοι (Εβραίοι) |
Ναζιστική Γερμανία, από το 1933 έως το 1939 |
Τα Πογκρόμ: Η Νύχτα των Κρυστάλλων (Kristallnacht) · Πογκρόμ του Γιασί ·Πογκρόμ του Λβιφ· Πογκρόμ του Τζεντβάμπνε... |
Τα Γκέτο: Βαρσοβία, Λουτζ Κρακοβία, Τερέζιενσταντ... |
Einsatzgruppen (Μονάδες Ειδικής Δράσης): Μπαμπί Γιάρ, Ρούμπουλα Πανέριαϊ, Σφαγή της Οδησσού... |
Τελική Λύση: Διάσκεψη της Βάνζε Επιχείρηση Ράινχαρντ |
Στρατόπεδα θανάτου: Κέλμνο, Μπέλζεκ Ζομπίμπορ, Τρεμπλίνκα, Άουσβιτς |
Αντίσταση: ZOB · ZZW Εξέγερση των Γκέτο (Βαρσοβία) |
Τέλος του Πολέμου: Πορείες θανάτου Μπερίχα· Σέριτ χα-Πλετά |
Άλλα θύματα |
Σλάβοι και Πολωνοί, (A-B Aktion) · Αθίγγανοι · Κομμουνιστές · Ομοφυλόφιλοι · Μάρτυρες του Ιεχωβά |
Τα μέρη που φέρουν ευθύνη |
Ναζιστική Γερμανία: Χίτλερ · Άιχμαν Χίμλερ · SS (Ες-Ες) · Γκεστάπο |
Συνεργάτες: Ρουμανία · Κροατία Ουγγαρία · Γαλλική Κυβέρνηση του Βισί · Σλοβακία Ιταλία· Ουκρανικά/Λετονικά/Λιθουανικά στοιχεία |
Φονξιοναλισμός εναντίον ιντενσιοναλισμού Δίκες της Νυρεμβέργης · Άλλες δίκες |
Επιζήσαντες, θύματα και σωτήρες |
Γνωστοί επιζήσαντες · Σωτήρες Γνωστά θύματα |
Οι Ναζιστικές Μονάδες Ειδικής Δράσης, Τάγματα θανάτου ή, στα γερμανικά, τα Einsatzgruppen (Άινζατσγκρουπεν) ήταν παραστρατιωτικές οργανώσεις υπό τον έλεγχο των Ες-Ες πριν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κύριο καθήκον τους ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του Διοικητή των Ες-Ες Έριχ φον ντεμ Μπαχ-Ζελέφσκι (Erich von dem Bach-Zelewski), «ο αφανισμός των Εβραίων, των Τσιγγάνων και των πολιτικών κομισάριων».

Οι ομάδες αυτές στελεχώθηκαν από αξιωματικούς των αστυνομικών δυνάμεων της Γκεστάπο (Gestapo, προερχόμενο από το Geheime Staatspolizei, «Κρατική Μυστική Αστυνομία»), της Κρίπο (Kripo, «Αστυνομία Δίωξης Εγκλήματος»), της Ζίχερχαϊτσντινστ (Sicherheitsdienst, «Υπηρεσία Ασφαλείας») και της Βάφεν Ες-Ες (Waffen-SS, «Ένοπλη Ες-Ες»). Αυτά τα τάγματα θανάτου ακολούθησαν την Βέρμαχτ (Wehrmacht, «ένοπλες δυνάμεις» —κατά λέξη, «αμυντικές δυνάμεις»— του Ναζιστικού Γερμανικού στρατού) καθώς προέλαυνε προς τα ανατολικά στα εδάφη της Ανατολικής Ευρώπης και της Σοβιετικής Ένωσης. Στις κατεχόμενες περιοχές, τα Άινζατσγκρουπεν εκμεταλλεύονταν το ανθρώπινο δυναμικό των ντόπιων πληθυσμών όταν χρειάζονταν πρόσθετη ασφάλεια ή άλλο προσωπικό. Η δράση αυτών των οργανωμένων ομάδων επεκτεινόταν μέσω του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού των διαφόρων τμημάτων των Ες-Ες και του Γερμανικού κράτους.
Σύμφωνα με τα αρχεία τους, οι επιχειρήσεις των Άινζατσγκρουπεν ήταν υπεύθυνες για τη θανάτωση ενός εκατομμυρίου και πλέον ανθρώπων, σχεδόν αποκλειστικά πολιτών, χωρίς δικαστική ακρόαση και αργότερα χωρίς καν οποιαδήποτε επίφαση νομιμότητας (δεν διαβάζονταν οι ποινές σύμφωνα με την στρατιωτική ή την ποινική νομοθεσία), αρχίζοντας από την Πολωνική ιντελιγκέντσια και προχωρώντας με ταχείς ρυθμούς ως το 1941 στην στοχοποίηση των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης. Ο ιστορικός Ραούλ Χίλμπεργκ (Raul Hilberg) εκτιμά ότι μεταξύ των ετών 1941 και 1945 τα Άινζατσγκρουπεν δολοφόνησαν περισσότερους από 1,4 εκατομμύρια Εβραίους σε υπαίθριες εκτελέσεις.