Πέτρος Παπαρρηγόπουλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πέτρος Παπαρρηγόπουλος (1817-1891) ήταν δικαστικός και πανεπιστημιακός.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν αδερφός του γνωστού ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Σπούδασε νομικά στην Γερμανία και ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο, φτάνοντας έως το βαθμό του αρεοπαγίτη. Παράλληλα ακολούθησε και πανεπιστημιακή καριέρα· το 1841 έγινε υφηγητής της νομικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών και το 1845 διορίστηκε καθηγητής του αστικού δικαίου. Το 1862 εκλέχτηκε πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών.
Έγραψε διάφορα νομικά έργα όπως «Περί της ιστορικής αναπτύξεως του κληρονομικού δικαίου των Ρωμαίων», «Το εν Ελλάδι ισχύον αστικόν δίκαιον» (5 τόμοι), το οποίο εκδόθηκε για τρίτη φορά το 1878 με διαφορετικό τίτλο. Επίσης είχε μεταφράσει το ΜΔ΄ κεφάλαιο της «Ιστορίας της παρακμής και πτώσεως του Ρωμαϊκού κράτους του Γίββωνα» (1840) σε συνεργασία με τον καθηγητή Ερτσόγκ.
Απεβίωσε το 1891 στην Αθήνα.
Στοιχεία προσώπου | |
---|---|
ΟΝΟΜΑ | Παπαρρηγόπουλος, |
ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ | Πέτρος |
ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ | Έλληνας Ιστορικός, Πανεπιστημιακός, Δικαστικός |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ | |
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ | 1817 |
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ | Κωνσταντινούπολη |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ | |
ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ | 1891 |
ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ | Αθήνα |