Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

To Μοναστήρι  της Παναγίας Φανερωμένης
To Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης

Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας είναι ένα ιστορικό Μοναστήρι που βρίσκεται στα ΒΔ. παράλια της νήσου Σαλαμίνας στην οποία υπήρχε ένας πολύ παλιός και ημιερειπωμένος χριστιανικός ναός στον οποίο και βρέθηκε εικόνα της Θεοτόκου. Ο ναός αυτός στη συνέχεια ανακαινίσθηκε κατά το έτος 1670 από τον καταγόμενο από τα Μέγαρα ευλαβή κάτοικο Λάμπρο Κανέλλο οποίος τελικά και μόνασε εκεί ιδρύοντας το Μοναστήρι.

Το Καθολικό της Μονής Φανερωμένης στη συνέχεια διακοσμήθηκε και αγιογραφήθηκε με αγιογραφίες μεταβυζαντινής τεχνης που χρονολογείται από το 1735 από τον αγιογράφο, εξ Άργους, Γεώργιο Μάρκου και των μαθητών του. Η αγιογραφία αυτή χαρακτηρίζεται από τις πλουσιότερες σε ελληνικό μοναστήρι. Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό σημείο μεσ΄ το Καθολικό που να μη φέρει αγιογραφική παράσταση. Η αγιογραφία της Ι. Μονής Φανερωμένης παριλαμβάνει περίπου 3.530 μορφές και παραστάσεις. Η Μονή αυτή περιλαμβάνει επίσης ένα μεγάλο αριθμό παλαιών εγγράφων και ιστορικών κειμηλίων.

Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας, των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς και νοσοκομείο των Αγωνιστών. Μπροστά και επί της παραλίας της εισόδου της Μονής βρίσκεται παλαιό οίκημα του Άγγελου Σικελιανού με τον οποίο και συναντιώταν εκεί ο Βασιλεύς Παύλος κάθε φορά που επισκεπτόταν τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας.

Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας που είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει τον 15Αύγουστο, υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων. Είναι γυναικεία Μονή που αναγνωρίσθηκε όμως επίσημα το 1944. Στη Μονή αυτή υπηρετούν, εκτός της Ηγουμένης και 17 ακόμη μοναχές.