Αζόρες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σημαία των Αζόρων
Σημαία των Αζόρων

Οι Αζόρες (μτφρ. από τα πορτογαλικά Νησιά των Γυπών) είναι νησιά της Πορτογαλίας. Έχουν έκταση 2.335 τετραγωνικά χιλιόμετρα πληθυσμό 242.000 κατοίκους. Τα 10 κυρίως νησιά που αποτελούν τις Aζόρες βρίσκονται στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και είναι τα νησιά Σάντα Μαρία, Σάου Μιγκέλ, Φαγιάλ, Φλόρες, Κόρβου, Σάου Ζόρζε, Φορμίγκος, Τερσέιρα, Πίκου και Γκρασιόζα. Είναι ηφαιστειογενή νησιά με συχνούς σεισμούς, κλίμα υγρό και θερμό με μέση ετήσια θερμοκρασία τους 18οC.

Στις Αζόρες καλλιεργούνται αραβόσιτος, γλυκοπατάτα, σταφύλια, ζαχαροκάλαμο, καπνός, τσάι ενώ είναι πολύ αναπτυγμένη και η κτηνοτροφία με μεγάλη παραγωγή αγελάδων και γάλακτος που εξάγονται. Αναπτυγμένη είναι επίσης η αλιεία με μεγάλες ποσότητες τόνου, ενώ υπάρχει και μικρή βιομηχανία τροφίμων.

Οι Aζόρες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των καλλιεργειών στην Αμερική, ενώ είναι και σημαντική βάση για την πολεμική αεροπορία των Η.Π.Α.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Τα νησιά ανακαλύφθηκαν το 1427 από τον πλοηγό τού βασιλιά της Πορτογαλίας, Ντιάγκο Σεβίλα, ενώ ήταν εντελώς ακατοίκητα. Οι πρώτοι έποικοι έφθασαν στο νησί Σάντα Μαρία το 1432. Στη συνέχεια κατοικήθηκαν και τα υπόλοιπα νησιά μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα. Όπως και όλη η Πορτογαλία, από το 1580 έως το 1640 πέρασαν στην Ισπανία και λόγω της στρατηγικής θέσης τους αποτέλεσαν αιτία σύγκρουσης και πολέμου μεταξύ των Άγγλων και των Ιβήρων, την εποχή της βασίλισσας Ελισάβετ Α'. Το 1766 διορίστηκε από τους Ισπανούς, κυβερνήτης και γενικός διοικητής, ενώ μέχρι τότε δεν είχαν κεντρική διοίκηση. Το 1832 θεσπίστηκε σύνταγμα και διαιρέθηκαν σε 3 περιφέρειες. Μετά την επανάσταση στην Πορτογαλία και την πτώση του δικτάτορα Σαλαζάρ το 1974 παραχωρήθηκε στις Aζόρες μεγαλύτερη αυτοδυναμία και το 1976 έγιναν αυτοδύναμες (Região Autónoma dos Açores).


Αυτό το άρθρο γεωγραφίας χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!