Λιτόχωρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Λιτόχωρο είναι μια κωμόπολη-δήμος που βρίσκεται στο νότιο μέρος του Νομού Πιερίας. Είναι διάσημο για την τοποθεσία του στους πρόποδες του Ολύμπου, του ψηλότερου βουνού της Ελλάδας. Η πόλη βρίσκεται σε απόσταση περίπου 90 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη και περίπου 22 χιλιόμετρα από την Κατερίνη. Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για το Λιτόχωρο είναι όταν ο Άγιος Διονύσιος επισκέφθηκε την περιοχή. Το Λιτόχωρο είναι μια δημοφιλής πόλη για εκείνους που επιθυμούν να ξεκινήσουν αναρρίχηση στον Όλυμπο, καθώς από εκεί ξεκινούν όλες οι προσπάθειες για την κατάκτηση της κορυφής του μυθικού βουνού. Έχει πληθυσμό περίπου 7.000 κατοίκους. Στα βορειοδυτικά του Λιτοχώρου βρίσκεται η ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.

Πανοραμική άποψη της νότιο-ανατολικής περιοχής της Πλάκας Λιτοχώρου.
Πανοραμική άποψη της νότιο-ανατολικής περιοχής της Πλάκας Λιτοχώρου.

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Πλάκα Λιτοχώρου

Ανατολικά της κωμόπολης του Λιτοχώρου βρίσκεται η περιοχή Πλάκα, γνωστή στην Πιερία ως Πλάκα Λιτοχώρου. Η περιοχή εκτείνεται από τη Λεπτοκαρυά μέχρι το λιμάνι της Γρίτσας. Μέσα από την Πλάκα περνάει ο αυτοκινητόδρομος Α75 (Εθνική οδός Αθηνών-Θεσσαλονίκης). Η παραλία της Πλάκας αριθμεί πληθώρα ξενοδοχείων, εστιατορίων, τουριστικών κάμπινγκ και νυχτερινών κέντρων καθώς αποτελεί τουριστικό προορισμό για πολλούς κατοίκους των νομών Πιερίας, Θεσσαλονίκης και Λάρισας. Στην Πλάκα Λιτοχώρου υπάρχουν επίσης πολυτελείς οικίες, κτήματα με ελαιόδεντρα και καπνά.

Θέα των κορυφών του Ολύμπου, από το Λιτόχωρο.
Θέα των κορυφών του Ολύμπου, από το Λιτόχωρο.

[Επεξεργασία] Πρόσβαση και μετακινήσεις

Το Λιτόχωρο είναι προσβάσιμο μέσω του αυτοκινητόδρομου Α75 (Εθνική Οδός Αθηνών-Θεσσαλονίκης) από την περιοχή της Πλάκας Λιτοχώρου και μέσω της επαρχιακής οδού που συνδέει το Λιτόχωρο με την πόλη της Κατερίνης. Υπάρχει σταθμός ΚΤΕΛ που εξυπηρετεί το επιβατικό κοινό για Κατερίνη και Θεσσαλονίκη μέσω Κατερίνης. Ο Σιδηροδρομικός σταθμός Λιτοχώρου αποτελεί σταθμό μετεπιβίβασης από Αθήνα για Θεσσαλονίκη (και το αντίστροφο).

[Επεξεργασία] Υποδομή

Στο Λιτόχωρο λειτουργούν τράπεζες, ένα ταχυδρομείο, δύο γυμνάσια-λύκεια, γήπεδο ποδοσφαίρου και μπάσκετ, κέντρο υγείας, πολιτιστικό κέντρο και πληθώρα εστιατορίων, νυχτερινών κέντρων και καφενείων. Υπάρχουν δύο μεγάλες εκκλησίες, ο Άγιος Νικόλαος και ο Άγιος Δημήτριος. Το κοιμητήριο του Λιτοχώρου, στους πρόποδες του Ολύμπου, είναι από τα πιο παραδοσιακά στην Ελλάδα. Υπάρχει επίσης ο ραδιοφωνικός σταθμός "Ράδιο Έκφραση".

Στις 23 Ιουλίου 1999 εγκαινιάσθηκε στο Λιτόχωρο το πρώτο διεθνές πολιτιστικό κέντρο με σκοπό την προβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Πρόεδρος του Ιδρύματος ανέλαβε ο καθηγητής Δημήτριος Παντερμαλής).

Το Λιτόχωρο έχει ορειβατικό σύλλογο και Αθλητικό Μορφωτικό Σύλλογο, με το όνομα "Δόξα Λιτοχώρου", που αγωνίζεται στην Δ΄ Εθνική στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει επίσης οι μουσικογυμναστικοί σύλλογοι Απόλλων και Μύτικας. Σε άλλα αθλήματα, ενδιαφέρον έχουν ο Όμιλος Αντισφαίρισης Λιτοχώρου και ο Σύλλογος Πετοσφαίρισης "Πάνθεον".

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η αρχαία Πίμπλεια, που αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς, τοποθετείται κοντά στη σημερινή πολιτεία, κάτω από το μετόχι του Αγίου Διονυσίου.

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι το όνομα της πόλης σημαίνει "πέτρινο χωριό" (Λίθος+Χώρα).

Στο Λιτόχωρο κατέφυγε και ο Ρήγας Φεραίος μετά το φόνο του Τούρκου προκρίτου στο Βελεστίνο. Το 1878 συντελέστηκε η αποτυχημένη αλλά ηρωική Επανάσταση του Λιτοχώρου.

Οι καταγόμενοι από το Λιτόχωρο ναυτικοί Μ. Κουφός και Ν. Βλαχόπουλος χρησιμοποιήθηκαν ως οδηγοί του υποπλοιάρχου Βότση , κατά την επιχείρηση για τον τορπιλισμό του τουρκικού καταδρομικού «Φετίχ Μπουλέν», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης (1912).


Ξένοι αλλά και Έλληνες περιηγητές αναφέρουν ότι η πλειονότητα των κατοίκων ήταν ναυτικοί, ενώ υπήρχαν και εργαστήρια υφασμάτων (σκουτιά). Επίσης, ότι στο Λιτόχωρο λειτουργούσε σχολείο με δάσκαλο ιερέα και 250 μαθητές, που μάθαιναν γραφή και ανάγνωση, ενώ στις μεγάλες τάξεις διδασκόταν ο Θουκυδίδης και ο Δημοσθένης. Μερικοί μάθαιναν και λατινικά [1] .

.

[Επεξεργασία] Παραπομπές και σημειώσεις

  1. "Καζταρίδη Ι. Φ., Η Πιερία των περιηγητών και των γεωγράφων"σελ. 156


Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Λιτοχώρου
Λιτόχωρο.