Ντουάρτε Πίο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ντουάρτε Πίο
Ντουάρτε Πίο

Ντουάρτε Πίο της Μπραγκάνζα (Βέρνη 1945), 24ος δούκας της Μπραγάνζα και διεκδικητής του Πορτογαλικού θρόνου. Μεγαλύτερος γιός του Ντουάρτε Νούνο και της Βραζιλιάνας πριγκίπισσας Μαρίας Φραγκίσκης της Ορλεάνης. Γεννήθηκε στην εξορία, και βαπτίστηκε απο τον ίδιο τον πάπα Πίο ΙΒ' με νονό την βασίλισσα της Πορτογαλίας Αμαλία μητέρα του Μανουήλ Β', του τελευταίου βασιλιά. Το 1950 το εθνικό Συμβούλιο της Πορτογαλίας ανακάλεσε τον πατέρα του απο την εξορία καταργώντας τα διατάγματα των ετών 1834, 1910 και επέστρεψε σε δύο χρόνια με τους γονείς του σε ηλικία 7 ετών. Μπήκε στο στρατιωτικό Κολλέγιο της Λισσαβώνας (1960), φοίτησε στο Ινστιτούτο Αγροτικών σπουδών και στο Ινστιτούτο των αναπτυξιακών σπουδών του Πανεπιστημίου της Γένοβας. Το διάστημα (1968 - 1971) υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία και ορκίστηκε πίστη στην Πορτογαλική δημοκρατία κάτι που έκανε τους οπαδούς της μοναρχίας να τον επικρίνουν. Εργάστηκε στην συνέχεια σάν πιλότος σε ένα ελικόπτερο στην Πορτογαλική αεροπορία, όπου ανακατεύτηκε στις υποθέσεις των Πορτογαλικών αποικιών. Στην Αγκόλα αναμείχθηκε με ενα τοπικό κίνημα ανεξαρτησίας και διώχθηκε απο τον πρωθυπουργό Μαρσέλο Καετάνο. Τον Δεκέμβριο 1976 πέθανε και πήρε τον τίτλο του δούκα της Μπραγκάντζα και του μνηστήρα του Πορτογαλικού θρόνου.


[Επεξεργασία] Νέες αντιδράσεις μοναρχικών προς το πρόσωπο του

Μερίδα των Πορτογάλων μοναρχικών του αντιπαρατάχθηκε αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει επαναφέροντας τις παλιές μνήμες του 1834 όταν ο προπάππους του βασιλιάς Μιχαήλ Α' εξορίστηκε και αποκλείστηκαν όλοι οι απογόνοι του απο την διαδοχή. Αρνήθηκαν επίσης να αναγνωρίσουν όλες τις συμφιλιωτικές συνθήκες που είχε κάνει με τον τελευταίο βασιλιά της Πορτογαλίας Μανουήλ Β' που ανήκε στον κλάδο του Σάξ Κομβούργου Γκότα. Δέν είχαν όμως κανένα αποτέλεσμα οι διαμαρτυρίες τους αφού όλοι οι απόγονοι της Μαρίας Β' δέν είχαν την Πορτογαλική υπηκοότητα. Τον Μάιο 2006 το Πορτογαλικό Υπουργείο Εξωτερικών αναγνώρισε επίσημα τον Ντουάρτε Πίο σάν δούκα της Μπραγκάνζας. Ο βουλευτής Καμάρα Περέιρα αρχηγός των μοναρχικών έστειλε εξοργισμένος επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής ρωτώντας τον πώς μπορεί να υποστηρίζει τον συγκεκριμένο άνθρωπο εκπρόσωπο των απολυταρχικών σάν διεκδικητή του θρόνου. Η απάντηση που πήρε είναι οτι η δημοκρατία είναι εξασφαλισμένη απο το Σύνταγμα. Έκανε μιά σειρά εκστρατειών για την ανεξαρτησία του Ανατολικού Τιμόρ που είχε καταληφθεί (1975) βίαια απο την Ινδονησία. Με μιά σειρά διαπραγματεύσεων κατάφερε να πείσει τον αντιπρόεδρο της Ινδονησίας Χαμπιμπί (1999) να προκηρύξει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία ή όχι του Ανατ.Τιμόρ. Αυτό έγινε αμέσως μετά που ο Χαμπίμπι έγινε πρόεδρος οπότε και με δημοψήφισμα το Ανατ. Τιμόρ απέκτησε ξανά την ανεξαρτησία του.

[Επεξεργασία] Κληρονόμοι

Στις 13/5/1995 παντρεύτηκε την Πορτογαλέζα Ισαβέλλα της Ερεδίας, και ήταν ο πρώτος γάμος υποψήφιου βασιλιά που έγινε σε Πορτογαλικό έδαφος απο τον γάμο του Λουδοβίκου Α' (1862). Στην τελετή παραυρέθηκε ο πρόεδρος Μάριο Σοάρες, ο πρόεδρος της Βουλής, και ο πρωθυπουργός Καβάκο Σίλβα όπως και εκπρόσωποι απο όλες τις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης. Απο τον γάμο παιδιά του είναι :

  • Αλφόνσος(1996)
  • Μαρία Φραγκίσκη (1997)
  • Ντίνις (1999)

[Επεξεργασία] Πηγές

  • Αγγλική Wikipedia