Σίγμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββϐ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππϖ Πι
Εεϵ϶ Έψιλον Ρρϱ Ρω
Ζζ Ζήτα ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θϴθϑ Θήτα Υϒυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφϕ Φι
Κκϰϗ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα
Ϝϝ Δίγαμμα ϞϘϟϙ Κόππα
Ϛϛ Στίγμα Ϡϡ Σαμπί
Ϻϻ Σαν Ϸϸ Σχω


Το γράμμα Σίγμα (κεφαλαίο Σ, πεζό σ, πεζό τελικό ς) είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία σ´ = 200.

Το τελικό σίγμα ς μοιάζει και συχνά ταυτίζεται με το στίγμα (ή σίγμα-ταυ) ( \varsigma , στ). Το στίγμα έχει αριθμητική αξία  \varsigma ´ = 6.

Στην Βυζαντινή γραφή γραφόταν ως C.

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα S,s (αλλά και το γράμμα C, c) άλλων αλφαβήτων

Το σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

Το Σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

  • τον τελεστή αθροίσματος στα μαθηματικά (σχηματίζει σειρές)