Σωτήρης Μουστάκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σωτήρης Μουστάκας

Ο Σωτήρης Μουστάκας στην ταινία

"Ένας νομοταγής πολίτης" του 1974

Γέννηση 17 Σεπτεμβρίου 1940
Λεμεσός, Κύπρος Country flagCountry flag
Θάνατος 4 Ιουνίου 2007
Αθήνα, Ελλάδα Country flag
Εθνικότητα Country flag Ελληνική
Υπηκοότητα Country flag Κυπριακή
Είδος Τέχνης Ηθοποιός
Βραβεύσεις βραβείο θεατρικού μουσείου «ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ» (1994)

Ο Σωτήρης Μουστάκας (17 Σεπτεμβρίου 1940[1], Λεμεσός Κύπρου - 4 Ιουνίου 2007, Αθήνα) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες κωμικούς ηθοποιούς της εποχής του, βραβευμένος για την προσφορά του στην ελληνική επιθεώρηση.[2]

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Βιογραφικά στοιχεία

Καταγόταν από το χωριό Πλάτρες Λεμεσού και ήταν το τελευταίο παιδί πολυμελούς οικογένειας (είχε άλλα επτά αδέρφια). Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959,[3] όπου μοίραζε φυλλάδια και έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.[4]

Η αγάπη του Μουστάκα για το θέατρο είχε ξεκινήσει όταν κατά την εφηβεία του ο νεαρός Σωτήρης πήγε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στην Λεμεσό. Μετά το τέλος της παράστασης κι ενώ όλοι ζητούσαν αυτόγραφα από τον Σταυρίδη, ο Σωτήρης τον πλησίασε και του είπε πως θέλει να γίνει κι αυτός ηθοποιός. Ο Σταυρίδης του είπε να έρθει στην Αθήνα να τον βρεί.[5] Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ' ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος και παράλληλα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου και κόπηκε την πρώτη φορά.[6] Δεν το έβαλε κάτω, ξαναπροσπάθησε και πέρασε. Εκεί γνώρισε και την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία παντρεύτηκε το 1962 και έκαναν μια κόρη, την Αλεξία.

Ο Σωτήρης Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου και πολλές θεατρικές παραστάσεις.

Απεβίωσε τις πρώτες πρωινές ώρες στις 4 Ιουνίου του 2007, σε νοσοκομείο της Αθήνας μετά από έκτακτη εισαγωγή, από ξαφνική αδιαθεσία που αισθάνθηκε κατά τη διάρκεια θεατρικής πρόβας. Τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο. Κηδεύτηκε στις 6 Ιουνίου του 2007 από το νεκροταφείο Χαλανδρίου δημοσία δαπάνη με παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου. Τελευταία του επιθυμία ήταν, να σκεπαστεί η σορός του με τη γαλανόλευκη σημαία. Συμπτωματικά η ημερομηνία θανάτου του είναι η ίδια με αυτή του άλλου μεγάλου μας ηθοποιού Ντίνου Ηλιόπουλου που έφυγε πριν από έξι χρόνια (4 Ιουνίου 2001).[7] .

Σχεδόν 3 μήνες μετά, η γυναίκα του αειμνηστου ηθοποιού, Μαρία Μπονέλου, απεβίωσε στις 30 Αυγούστου. Κηδεύτηκε 1η Σεπτεμβρίου, στο νεκροταφείο Χαλανδρίου, δημοσία δαπάνη.

[Επεξεργασία] Αποσπάσματα από Συνεντεύξεις

  • "Η ηθοποιία είναι σαν ένα απάτητο κι ανεξερεύνητο βουνό. Σκαρφαλώνεις με κόπο, φτάνεις στην κορυφή και βλέπεις ότι υπάρχει κι άλλη κορυφή, κι ύστερα κι άλλη. Όταν πεις έφτασα, το έχεις χάσει το παιχνίδι"
  • "Νιώθω τριάντα χρονών. Κι αυτό βοηθάει το θέατρο. Γιατί στο θέατρο πρέπει να υπάρχει μια παιδικότητα. Aυτό που κάνουμε είναι ένα παιχνίδι. Πώς όταν είμαστε μικρά θέλουμε να βάζουμε μάσκες, να μεταμφιεζόμαστε, να κάνουμε διάφορα;"
  • "Εργάζομαι ως ηθοποιός πάνω από σαράντα χρόνια, αλλά ποτέ δεν τα υπολόγισα, όπως κάνουν ορισμένοι που γιορτάζουν τα είκοσί τους χρόνια κτλ. Για μένα πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω".
  • "Προτιμώ την κωμωδία. Η κωμωδία είναι φάρμακο".
  • "Είμαι αληθινός σ' αυτό που κάνω, χωρίς ψεύτικα τερτίπια, χωρίς χυδαιότητες και αυτό το νιώθει ο κόσμος. Για μένα το θέατρο είναι χαρά, κατάθεση ψυχής".


[Επεξεργασία] Φιλμογραφία

  • El Greco (2007)
  • Meet the Robinsons - Γνωρίστε τους Ρόμπινσον (2007) - (φωνή)
  • Ο Χάρος βγήκε Παγανιά (2003)
  • Ο Αλεπούς (1990)
  • Ο Εραστής της Γυναίκας μου (1989)
  • Ο Τρελλογιατρός (1987)
  • Ο Τσιτσιολίνος (1987)
  • Μερικοί το προτιμούν Ηλεκτρονικό (1986)
  • Ο Δυναστείας (1985)
  • Ο Ροζ Γάτος (1985)
  • Τα Τούβλα (1985)
  • Αν ήταν το Βιολί Πουλί (1984)
  • Μήτσος ο Ρεζίλης (1984)
  • Το παίζω και πολύ Άντρας (1983)
  • Το Ψώνιο (1983)
  • Εγώ και το Πούλι μου (1982)
  • Καμικάζι Τσαντάκιας (1982)
  • Πάτερ Γκομένιος (1982)
  • Η Νονά (1981)
  • Το Μεγάλο Ρουθούνι (1981)
  • Γεύση από Ελλάδα (1980)
  • Καθένας με την Τρέλα του (1980)
  • Ο Παρθενοκυνηγός (1980)
  • Γυναίκες στα Όπλα (1979)
  • Ένας νομοταγής Πολίτης (1974)
  • Για μια χούφτα τουρίστριες (1971)
  • Θύμιος εναντίων Τσιτσίου (1971)
  • Ο Αρχιψεύταρος (1971)
  • Αναστενάζουν οι Πενιές (1970)
  • Ένα αστείο Κορίτσι (1970)
  • Η Τύχη μου τρελάθηκε (1970)
  • Ο Αχαΐρευτος (1970)
  • Το Παιδί της Μαμάς (1970)
  • Η Ωραία του Κουρέα (1969)
  • Ξύπνα Κορόιδο (1969)
  • Πεθαίνω κάθε Ξημέρωμα (1969)
  • Φοβάται ο Γιάννης το Θεριό (1969)
  • Αθήνα η Κλοπή της οδού Σταδίου (1968)
  • Θα τα κάψω τα Λεφτά μου (1968)
  • Ο Μπούφος (1968)
  • Ο Πεθεροπληκτος (1968)
  • Ο Τσαχπίνης (1968)
  • Οι Μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)
  • Άδικη Κατάρα (1967)
  • Για την Καρδιά της ωραίας Ελένης (1967)
  • Έρωτες στη Λέσβο (1967)
  • Η Κόρη της Πενταγιώτισσας (1967)
  • Καλώς ήρθε το Δολάριο (1967)
  • Κολωνάκι διαγωγή Μηδέν (1967)
  • Ο Κόσμος τρελάθηκε (1967)
  • Ο Μόδιστρος (1967)
  • Ο Χαζομπαμπάς (1967)
  • Τα Ψίχουλα του Κόσμου (1967)
  • Θα το πάρεις το Κορίτσι (1966)
  • Να ζει κανείς η να μη ζει (1966)
  • Φίφης ο Ακτύπητος (1966)
  • Φως Νερό Τηλέφωνο Οικόπεδα με Δόσεις (1966)
  • Μπετόβεν και Μπουζούκι (1965)
  • Το Πρόσωπο της Ημέρας (1965)
  • Zorba the Greek - Αλέξης Ζορμπάς (1964)

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία] Αναφορές

  1. http://www.mlahanas.de/Greeks/NewArts/GreekFilm3.htm
  2. Ναυτεμπορική, 5/6/2007
  3. Εφημερίδα Έθνος φύλο Τρίτης 5 Ιουνίου 2007, σελίδα 47
  4. Συνέντευξη στο περιοδικό "Maxim", Μάιος 2007
  5. http://www.cosmo.gr/News/Hellas/155782.html
  6. Εφημερίδα Έθνος φύλο Τρίτης 5 Ιουνίου 2007, σελίδα 47
  7. Εφημερίδα Έθνος φύλο Τρίτης 5 Ιουνίου 2007, σελίδα 47
Άλλες γλώσσες