Λάμδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββϐ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππϖ Πι
Εεϵ϶ Έψιλον Ρρϱ Ρω
Ζζ Ζήτα ΣϹϽσςϲͻ Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θϴθϑ Θήτα Υϒυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφϕ Φι
Κκϰϗ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Γράμματα που δε χρησιμοποιούνται σήμερα
Ϝϝ Δίγαμμα ϞϘϟϙ Κόππα
Ϛϛ Στίγμα Ϡϡ Σαμπί
Ϻϻ Σαν Ϸϸ Σχω


Το γράμμα Λάμδα (επίσης Λάμβδα) (κεφαλαίο Λ, πεζό λ) είναι το ενδέκατο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία λ´ = 30.

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα lamedh, που στα φοινικικά σήμαινε αλέτρι.

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα L,l άλλων αλφαβήτων.

Το κεφαλαίο "Λ" είναι σύμβολο:

Το πεζό "λ" χρησιμοποιείται για να συμβολίζει:

  • το μήκος κύματος στην φυσική (αλλά και γενικότερα μήκη)
  • την σταθερά ραδιενεργούς διάσπασης
  • ιδιοτιμές στην γραμμική άλγεβρα.

Το λ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται υγρό ημίφωνο.