Εκτόνωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη Φυσική με τον όρο εκτόνωση χαρακτηρίζεται η αύξηση του όγκου ενός αερίου που οφείλεται είτε στην αύξηση της θερμοκρασίας του ή τη μείωση της πίεσης αυτού. Διακρίνονται τρία είδη εκτόνωσης: η ισοβαρής, η ισοθερμική και η αδιαβατική.

Οι υδρατμοί μετά τη παραγωγή τους και εφόσον παραμένουν ακόμη πλησίον του ύδατος από το οποίο και παρήχθηκαν παρουσιάζουν τις ιδιότητες των ατμών, αν όμως απομακρυνθούν και υπερθερμανθούν τότε αποκτούν τις ιδιότητες των τελείων αερίων. Και αν μεν υπερθερμανθούν κατά τρόπο ώστε η πίεσή τους να παραμένει σταθερή τότε αυξάνεται ο όγκος τους και λέμε ότι η εκτόνωση είναι ισοβαρής, αντίθετα αν η θερμοκρασία παραμένει σταθερή τότε επαυξάνεται η πίεσή τους και η εκτόνωση λέγεται ισοθερμική. Τέλος όταν η εκτόνωση γίνεται κατά τρόπο που το αέριο να μη μπορεί ν΄ αποδώσει αλλά ούτε και να λάβει εξωτερική θερμότητα τότε η εκτόνωση αυτή λέγεται αδιαβατική.