Ενδοκυττάρωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η μεταφορά με ενδοκυττάρωση είναι μια σχετικά μη εκλεκτική διαδικασία εγκόλπωσης ουσιών ή μικροοργανισμών από τα κύτταρα. Υλικά από τον εξωκυττάριο χώρο καθώς επίσης και από την έξω επιφάνεια της κυτταρικής μεμβράνης, μπορούν να ενσωματωθούν μέσα στο κύτταρο με μια διαδικασία εγκόλπωσης που πραγματοπιείται συνήθως πάνω στην επιφάνεια του κυττάρου, με ένα μηχανισμό ο οποίος ονομάζεται ενδοκυττάρωση. Το τμήμα της κυτταρικής μεμβράνης εγκολπούμενο, συνενώνεται στα δύο άκρα του και δημιουργεί ένα ενδοκυτταρικό κυστίδιο ή όπως αλλιώς λέγεται, ένα ενδόσωμα, που είναι ένα μικρό, σφαιρικό σωματίδιο το οποίο περιβάλλεται από μεμβράνη. Το υλικό που έχει εγκλειστεί μέσα σε ένα τέτοιο κυστίδιο, στη συνέχεια μπορεί να υποστεί επεξεργασία μέσα στο κύτταρο με τη βοήθεια των λυσοσωμάτων.

Η εξωκυττάρωση είναι μηχανισμός αντίστροφος της ενδοκυττάρωσης και περιγράφει τη συνένωση ενός κυστιδίου που περιβάλλεται από μεμβράνη, με την επιφανειακή κυτταρική μεμβράνη με σκοπό την απέκκριση του περιεχομένου του στο γύρω εξωκυττάριο χώρο. Αυτή η συνένωση των δύο μεμβρανών έχει επίσης σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση ενός νέου μεμβρανικού τμήματος στην επιφάνεια του κυττάρου.

[Επεξεργασία] Πηγές