Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου (γεν. Αθήνα, 1917), το γένος Σταύρου Παπαδάκη, είναι βυζαντινολόγος, ομότιμος καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και στα πανεπιστήμια του Μονάχου και της Βιέννης. Το 1948 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 1960 έγινε υφηγήτρια και το 1972 καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 1985, μετά τη συνταξιοδότησή της εξελέγη ομότιμη καθηγήτρια της ίδια σχολής. Είναι σύζυγος του καθηγητή της Νομικής Αναστασίου Χριστοφιλόπουλου.
Το πλούσιο συγγραφικό της έργο αφορά κυρίως τη μελέτη του βυζαντινού πολιτεύματος, τα κυριότερα έργα της είναι τα εξής:
- Η Σύγκλητος εις το Βυζαντινό κράτος
- Οι εκτός της Κωνσταντινουπόλεως Βυζαντινοί δήμοι
- Εισαγωγή στις ιστορικές σπουδές
- Βυζαντινή Ιστορία (4 τόμοι μέχρι τώρα)
- Η αντιβασιλεία εις το Βυζάντιον
- Πολιτειακά όργανα και κράτος δικαίου στην Βυζαντινή αυτοκρατορία
- Τα βυζαντινά δικαστήρια κατά τους 10ο-11ο αιώνες