Κορινός Πιερίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
.
Ο Κορινός είναι παραθαλάσσια κωμόπολη του Νομού Πιερίας, έδρα του ομώνυμου Δήμου. Μαζί με το μικρό χωριό Παραλία αποτελεί το Δημοτικό διαμέρισμα Κορινού. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 35 μ. Βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ από την Κατερίνη. Κατά την απογραφή του 2001 ο Κορινός είχε 4.054 κατοίκους. Το Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Κορινού έχει 4.097 κατοίκους .
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Υποδομή
Στον Κορινό είναι χτισμένα 2 δημοτικά και 1 γυμνάσιο και πρόσφατα και μια δημοτική Βιβλιοθήκη. Ο δραστήριος Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος του Κορινού ονομάζεται "Ο Εύξεινος Πόντος". Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, γίνεται κάθε χρόνο στην πλατεία Δημαρχείου από το 2001 το κάψιμο του καρνάβαλου που σημαίνει και τη λήξη της Απόκριας με αναβίωση εθίμων, χορό και γλέντι υπό τους ήχους ορχήστρας παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής. Ο σύλλογος Παλαιογρατσανιτών Κορινού προσφέρει στον κόσμο λουκάνικα και άφθονο κρασί προσφορά του Δήμου Κορινού.
[Επεξεργασία] Τουρισμός
Τα καλοκαίρια ο Κορινός δέχεται αρκετούς τουρίστες, κυρίως στα κάμπινγκ του και στα παραλιακά ξενοδοχεία του. Επίσης πολλοί τουρίστες από την Παραλία, την Καλλιθέα και την Κατερινόσκαλα πηγαίνουν στον Κορινό για να θαυμάσουν από κοντά την όμορφη παραλία του, η οποία έχει και την μπλε σημαία της Ε.Ε..
[Επεξεργασία] Ονομασία
Παραμένει άγνωστο από που πήρε το όνομά του ο Κορινός, μιας και καμία από τις υπάρχουσες παραδόσεις δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως την ονομασία του. Ο Κορινός φημολογείται οτι έχει πάρει την ονομασία του από τα Κορίνεια,δέντρα που υπήρχαν σε μεγάλο αριθμό, κατά την ίδρυσή του στις αρχές του 1900. Άλλη παράδοση κάνει λόγο για όνομα στρατηγού ενώ μια άλλη αναφέρει ότι το Κορινός προέρχεται από τις καρίνες των πλοίων, που κατασκευάζονταν στο χωριό.
[Επεξεργασία] Ιστορικά
Κατα τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ήταν ένάς ασήμαντος οικισμός κολλίγων, που εργάζονταν στο τουρκικό τσιφλίκι, που καταλάμβανε ολόκληρη σχεδόν την έκταση του σημερινού οικισμού. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκαν στον Κορινό πρόσφυγες από το Κούμπαο της Θράκης, ενώ μετά το 1939 εγκαταστάθηκαν πολλές οικογένειες από την περιοχή του Όφι της Τραπεζούντας, οι οποίες μετά τη μικρασιατική καταστροφή παρέμεναν στην τέως Ε.Σ.Σ.Δ.
Το 1941 κοντά στις τούμπες του Κορινού σκοτώθηκαν 6 Γερμανοί στρατιώτες σε επίθεση αγγλικών βομβαρδιστικών.[1] .
Ο Κορινός έγινε γνωστός στο πανελλήνιο, λόγω της διαμάχης που είχε ξεσπάσει περί του 2000 μεταξύ των κατοίκων και ενός πρώην Δημάρχου σχετικά με το μοίρασμα ορισμένων οικοπέδων που είχε υποσχεθεί ο δήμαρχος. Την υπόθεση διαλεύκανε η ελληνική δικαιοσύνη αποφασίζοντας υπέρ των κατοίκων.
[Επεξεργασία] Παραπομπές και σημειώσεις
- ↑ "Αγγελίδη Α., Αναδρομή στην ιστορία της Μακεδονίας, εκδόσεις Μάτι,"σελ. 327
Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Κορινού | |
---|---|
Κάτω Άγιος Ιωάννης | Κορινός |Κούκος | Νέα Τραπεζούντα | Σεβαστή. |