Κανό Ειτόκου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Άνδρες παίζουν Γκο, του Κανό Ειτόκου
Άνδρες παίζουν Γκο, του Κανό Ειτόκου

Ο Κανό Ειτόκου (狩野 永徳 1543 - 1590) ήταν ένας σημαντικός Ιάπωνας που έζησε την περίοδο Αζούτσι-Μομογιάμα και ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της της Ιαπωνικής ζωγραφικής Σχολής Κανό.

Ο Ειτόκου γεννήθηκε στο Τόκυο και ήταν ο εγγονός του Κανό Μοτονόμπου. Διακρίθηκε για το ζωγραφικό του ταλέντο από πολύ μικρή ηλικία. Υπό την καθοδήγηση του παππού του εξέλιξε το Κινεζικής επιρροής στυλ του Μοτονόμπου.

Συνεργαζόμενος με τον πατέρα του Σοέι (1519-92), ο Ειτόκου ζωγράφισε τις επιφάνειες των τοίχων του επισκόπου στο Τζουκόιν, μέρος του Ζεν μοναστικού συμπλέγματος του Νταιτοκούτζι στο Κυότο. Ζωγράφισε την οροφή του κάστρου Αζούτσι, του κάστρου της Οζάκα και της κατοικίας του Χιντεγιόσι.


Η πιο σημαντική του συνεισφορά στη σχολή Κανό ήταν το μνημειώδες στυλ που ανέπτυξε τάιγκα που χαρακτηριζόταν από τολμηρές και γρήγορες πινελιες με έμφαση στο προσκήνιο των έργων του. Οι φιγούρες του είναι σχεδόν πάντα μεγαλύτερες σε σχέση με την έκταση του πίνακα. Σύμφωνα με την Ιστορία της Ιαπωνικής ζωγραφικής του δισεγγονού του Κανό Εινό ο Ειτόκου κατάφερε να συνδυάσει την παραδοσιακή τέχνη και να μετουσιώσει στα έργα του την τόλμη και γενναιότητα των μεγάλων πολεμιστών της εποχής του Νομπουνάγκα και Χιντεγιόσι.


Δυστυχώς, τα περισσότερα από τα έργα του καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου Σενγκόκου.


Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της αγγλικής βικιπαίδειας.

Άλλες γλώσσες