Ελισσάβετ Φαρνέζε
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελισσάβετ Φαρνέζε (1692 - 1766) βασίλισσα της Ισπανίας κόρη του Οδοάρδο Β' Φαρνέζε της δουκικής οικογένειας της Πάρμας που έχει γενάρχη τον πάπα Παύλο τον 3ο. Μητέρα της ήταν η Σοφία του Νέμπουργκ, κόρη του Φιλίππου Γουίλχεμ εκλέκτορα του Παλατινάτου. Η μητέρα της την μεγάλωσε σε αυστηρή απομόνωση αλλά αυτό ήταν κάτι που δέν κατάφερε να δαμάσει τον ατίθασο και φιλόδοξο χαρακτήρα της. Σε ηλικία 21 ετών προσκλήθηκε να παντρευτεί τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Ε'. Ο αδύναμου χαρακτήρας βασιλιάς μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου είχε γίνει έρμαιο στα χέρια της κακόβουλης Μαρίας Άννας του Τρεμουάλ, πριγκίπισσας του Ουρσίν (1642 - 1722) που ήταν η πρώτη κυρία της βασιλικής αυλής. Ο καρδινάλιος Αλμπερόνι (1664 - 1752) αναζητούσε μιά νέα δυναμική σύζυγο για τον βασιλιά Φίλιππο ώστε να μπορέσει να διώξει την πριγκίπισσα του Ουρσίν ααπο την βασιλική αυλή, η δυναμική Ελισσάβετ ήταν η πιό κατάλληλη. Η Ελισσάβετ έδιωξε απο την Ισπανία την κακόβουλη γυναίκα που κατέφυγε τελικά στην Ρώμη και αμέσως άσκησε ολοκληρωτική επιρροή στον πνευματικά ασθενέστατο βασιλιά.
[Επεξεργασία] Βασίλισσα της Ισπανίας
Οι κύριοι στόχοι της ήταν να παραμερίσει τα παιδιά του συζύγου της απο τον πρώτο του γάμο για λογαριασμό των δικών της παιδιών, και να ανακτήσει όλες τις παλιές Ισπανικές κατοχές στην Ιταλική χερσόνησο για λογαριασμό των παιδιών της. Ήταν επικεφαλής η ίδια του Ισπανικού στρατού που πήγε να αντιμετωπίσει τους Γάλλους στα Πυρηναία αλλά η Τριπλή Συνθήκη εναντίον της Ισπανίας της άλλαξε τα σχέδια. Προσπάθησε με όλα τα μέσα να εμποδίσει τον Φίλιππο (1724) να παραιτηθεί υπέρ του Λουδοβίκου του μεγαλύτερου γιού του απο τον πρώτο του γάμο αλλά δέν τα κατάφερε. Επτά μήνες αργότερα όμως ο νεαρός βασιλιάς πέθανε και ο Φίλιππος αναγκάστηκε να επανέλθει στον θρόνο. Απο κεί και πέρα αφιέρωσε την ζωή της προκειμένου να εξασφαλίσει βασιλικά εδάφη για τους γιούς της. Είχε την μεγάλη χαρά να δεί τον μεγαλύτερο γιό της Κάρολο (1736) (μετέπειτα βασιλιά Κάρολο Γ' της Ισπανίας) βασιλιά των δύο Σικελιών, και τον δεύτερο γιό της Φίλιππο δούκα της Πάρμας.
[Επεξεργασία] Πηγές
- Αγγλική Wikipedia
- Petrie, Charles: King Charles III of Spain New York, John Day Company, 1971
- Harcourt-Smith, Simon: Cardinal of Spain: the Life and Strange Career of Giulio Alberoni New York, Knopf, 1955
- Mémoires pour servir à l'histoire d'Espagne sous le régne de Philippe V by the Marquis de St Philippe, translated by Maudave (Paris, 1756)
- Memoirs of Elizabeth Farnese (London, 1746)
- Armstrong, E: Elizabeth Farnese, the Termagant of Spain, 1892
- The Spanish original of the Comentarios del marqués de San Felipe was published in the Biblioteca de Autores Españoles.el:Ελισσάβετ Φαρνέζε