Κωνσταντίνος Ζωγράφος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος (1796-1856) ήταν πολιτικός και διπλωμάτης.
Γεννήθηκε στους Σολούς Καλαβρύτων και ήταν γιός του αγιογράφου Μαυρονικόλα Ζωγράφου. Σπούδασε ιατρική στην Πίζα και συνδέθηκε φιλικά με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Με το ξέσπασμα της επανάστασης αναχώρησε για την Ελλάδα και αρχικά εργάστηκε ως γιατρός στα Καλάβρυτα. Αναμίχθηκε με την πολιτική, όντας υποστηρικτής του Καλαβρυτινού Ανδρέα Ζαΐμη. Εκλέχτηκε πληρεξούσιος σε όλες τις εθνοσυνελεύσεις ενώ υπηρέτησε και ως γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Ζαΐμη. Την περίοδο 1832-1833 διετέλεσε υπουργός στρατιωτικών στην κυβέρνηση Τρικούπη ενώ στις 24 Aυγούστου του 1833 διορίστηκε πληρεξούσιος παρα την Πύλη, δηλαδή πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Σουλτάνος όμως τον αναγνώρισε επίσημα τον Δεκέμβριο του 1837. Τον ίδιο χρόνο ανακλήθηκε πίσω στην Ελλάδα και διορίστηκε υπουργός των εξωτερικών.
Το 1839 με την ιδιότητα του υπουργού επι των εξωτερικών ταξίδεψε στη Κωνσταντινούπολη για να μεταφέρει την συγχαρητήρια επιστολή του Όθωνα προς τον νέο σουλτάνο Aβδούλ Mετζήτ. Ο Αβδούλ Μετζήτ τον δέχτηκε στις 7 Δεκεμβρίου στα ανάκτορα, όπου του απένειμε ανώτερο οθωμανικό παράσημο. Ο Ζωγράφος εργάστηκε για την σύναψη φιλικής συνθήκης με την Τουρκία, κάτι το οποίο επιτεύχθει την 3η Μαΐου του 1840, οπότε και υπογράφτηκε η πρώτη ελληνοτουρκική συνθήκη, η οποία ρύθμιζε οικονομικές και ιδαίτερα εμπορικές εκκρεμότητες ετών μεταξύ των δύο χωρών. Μετά την επιστροφή του όμως στην Αθήνα αντιμετώπισε σφοδρές αντιδράσεις, κυρίως απο τους πολιτικούς του αντιπάλους επειδή θεωρούσαν αυτή τη συνθήκη επιζήμια για το συμφέρον της χώρας. Το υπουργικό συμβούλιο στις 11 Μαΐου την απέρριψε ενώ το Συμβούλιο της Eπικρατείας αρνήθηκε να την επικυρώσει. Έτσι στις 16 Μαΐου αναγκάστηκε να παραιτηθεί απο το υπουργικό του αξίωμα και να περιοριστεί στην αντιπολίτευση. Έλαβε μέρος στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 και ουσιαστικά αποτέλεσε την πολιτική τριανδία του κινήματος μαζί με τον Ανδρέα Λόντο και τον Ανδρέα Μεταξά. Αργότερα εκλέχτηκε πληρεξούσιος των Καλαβρύτων στην Εθνοσυνέλευση της Αθήνας ενώ στη συνέχεια, το 1850, διορίστηκε απο την κυβέρνηση Κριεζή πρέσβης της Ελλάδας στην Πετρούπολη.
Απεβίωσε το 1856 στο Μπελβί της Γαλλίας.