Falentinianus III
From Wikipedy
Falentinianus III (Latyn: Flavius Placidus Valentinianus; 2 july 419, Ravenna - 16 maart 455, Rome), wie keizer fan it West-Romeinske Ryk fan 425 oant 455.
Falentinianus wie de soan fan fjildhear en letter keizer Konstantius III en Galla Plasidia, de suster fan keizer Honorius en dochter fan East-Romeinske keizer Teodosius I. Hy wie de lêste keizer dy't regearre oer in westlik ryk dat foar it grutstepart noch yntakt wie.
[bewurkje seksje] Skiednis
Falentinianus wie noch mar seis 6 jier âld doe hy ta keizer kroand waard as ferfanger foar usurpator Iohannes. Syn taken as keizer waarden oernommen troch syn mem. Yn 437 boaske er mei Lisinia Eudoksia, de dochter fan East-Romeinske keizer Teodosius II. Alhoewol't hy doe mûnich wurden wie, hie er noch hieltyd net folle mei it ryk te krijen. De oerbevelhawwer fan it leger, magister militum Aetius, hie lykwols wol in protte macht. Falentinianus waard beskreaun as in ferdoarn joch dat ûnder ynfloed stie fan stjerrewichelaars en tjoenders en dy't wierskynlik net folle sin of kunde hie om't regearen. Hy soarge der as fanatyk kristen wol foar dat de paus folle mear macht krieg.
Fieders is bekend dat ûnder syn regear it Romeinske ryk hurd tebek rûn; in tal wichtige provinsjes waarden nammentlik troch barbaren ferovere: Afrika, wichtich foar de graanfoarsjenning fan it rijk, gong ferlern oan de Fandalen, yn Hispanje waarden folle gebieten feroverd troch de Sueven, en Galje kaam hieltyd mear yn besit fan de Franken, Fisigoaten en Bourgonden. Wol slagge generaal Aetius ûnder syn hearskappij, yn 451, deryn om de Hunnen tsjin te hâlden.
Yn 454 liet Falentinianus Aetius fermoardzje, mooglik om mear macht nei him ta te lûken, mar yn alle gefallen op inisiatyf fan Petronius Maksimus, in ryke patriciër dy't mear macht hawwe woe. In jier letter waard Falentinianus sels fermoarde troch eardere troepen fan Aetius, al wienen dy nei alle gedachten ynhierd troch Petronius Maksimus. Petronius Maksimus waard lykwols syn opfolger.