Skieren

From Wikipedy

De Skiren wie in East-Germaanske stam, dy't eartiidsk libbe yn it noarden fan it tsjintwurdige Poalen. Yn de 3e ieu f. Kr. lutsen grutte kloften fan de Skiren mei in oar folk, de Bastarnen, nei it suden ta. Hja ferskynden om-ende-by 230 f. Kr by de Swarte See. De Skiren wennen letter eastlik fan de Bastarnen.

[bewurkje seksje] It Grutte Folkeferfarren

Yn de 4e ieu hienen de Skiren har wengebiet yn de Karpaten. Hja waarden troch de Hunnen yn 376 ferslein. In part fan de Skiren waard oan de Hunnen ûnderwurpen, oare parten naaiden út en lutsen mei de Ostrogoaten en Fisigoaten nei it westen.

Nei it útinoar fallen fan it Hunnen Ryk yn 455 waarden de efterbleaune Skiren opnommen yn it Romeinske Ryk en krigen yn Pannoonje as foederaty in wengebiet tawiisd. Dochs ûntstienen der gauris konflikten mei de neier libjende foederaten, de Ostrogoaten, dêr't sy mei yn oarloch rekken. De Skiren sochten bûnsmaten en foarmen mei de Herulen en Gepiden in ferbûn tsjin de Ostrogoaten. Yn 469 stried dizze aliânsje tsjin de Ostrogoaten yn de Slach oan de Bolia. Nei 469 binne de Skiren net mear oanwêzich yn Pannoonje. Sy hienen finaal harren nocht fan de kriich en setten mei de Herulen ôf nei Itaalje. Dêr soenen sy as hierlingen it lêste Romeinske leger ferstjerkje. Dit leger dat yn 476 de Romeinske keizer Romulus Augustulus ôfsette en de Germaan Odoaker útrôp ta kening fan Itaalje bestie foar in grut part út Skiren.

Nei de nederlaach fan Odoaker tsjin de Ostrogoatyske kening Diderik de Grutte gongen de Skiren yn Itaalje op yn de Goaten en oare Germaanske folken.

[bewurkje seksje] Oer

De Skiren yn it noarden bestienen yn de 13e ieu noch as heidenske folksstam.