Aristoteles

From Wikipedy

Aristoteles, in moarmeren kopy fan brûns troch Lissipos. Louvre Museum
Aristoteles, in moarmeren kopy fan brûns troch Lissipos. Louvre Museum

Aristoteles (berne 384 f. Kr. yn Stagira, yn Masedoanje, Grikelân; ferstoarn 7 maart 322 f. Kr. yn Chalicis, Euboea, Grikelân) wie in Gryksk filosoof. Hy wurdt algemien, njonken Plato, as ien fan de wichtichste filosafen yn it ramt fan Westlik tinken beskôge. Neffens guon boarnen hat Aristoteles likernôch 150 filosofyske boeken skreaun.

[bewurkje seksje] Tradysje

Aristoteles syn heit, Nikomachus, wie dokter fan kening Amyntas fan Masedoanje. Aristoteles folche in tradysje dy't de trije grutste filosofen fan Grikenlân opsmiten hat. De earste fan dy trij wie Sokrates. Ien fan de learlingen fan Sokrates wie Plato. En Aristoteles libbe fan syn achttsjinde oant syn sân-en-tritichste yn Atene as wer in learling fan Plato. It wurk fan hartrijen makket de iere Grykske filosofy ta it de begjin fan de hjoeddeistiche Westlike filosofy.

[bewurkje seksje] Ideeën

Op guon punten hie Aristoteles al oare ideeën as syn foargongers. Oars as it dualisme fan Plato seach Aristoteles de wrâld as ien gehiel: de siel wie ferbûn oan it lichem, de idee bestie allinnich yn syn manifestaasjes. De atomyske teory fan Leukippos en Demokritus akseptearre er ek net. Hy folge mear de elemintale teory fan Empedokles.

[bewurkje seksje] Erfskip

Aristoteles joech ûnderrjocht oan Aleksander de Grutte, dy letter it folsleine Heine Easten bemastere hat.

It grutste part fan Aristoteles syn erfskip wurdt hjoed de dei noch hieltyd brûkt by petearen en ûnderrjocht. Guon fan syn witiche wurken binne: Fysika, Metafysika, Etyk, Polityk, De Anima (Op 'e Siel) en Poëtika.