Pannoonje
From Wikipedy

Pannoonje (Latyn: Pannonia) wie in Romeinske provinsje. It gebiet waard oan de westkant troch de Alpen en oan de noard- en eastkant troch de Donau begrinze. It komt om-ende-by oerien mei it tsjintwurdige West-Hongarije, Eastenryk en de streek tusken de Drava en de Sava, (Slavoonje yn it tsjintwurdige Kroaasje plus oangrinzende gebieten yn Sloveenje en Servje).
[bewurkje seksje] Skiednis
[bewurkje seksje] De Romeinske oermastering
De Romeinen hawwe it gebiet ferneamd nei de oarspronklike bewenners, de Pannoniërs (Pannonii), in Illyrysk folk, dat in protte beynfloede wie troch Keltyske stammen der omhinne.
De lettere keizer Augustus, dy't doe noch Oktavianus hiet, luts út de provinsje Illirikum wei yn 35 f. Kr. op tsjin de Pannoonjers. Hy hie súkses en besette Sisak (Siscia). It gebiet wie noch net hielendal oermastere en it soe oant 9. f. Kr. duorje foardat de Romeinen de Pannonnjers ferslein hienen. It nij oermastere gebiet waard tafoege oan Illyrikum mei de Donau as grins.
Yn 6 n. Kr. kamen de Pannoonjers yn opstân ûnder twa lieders dy't beide Bato hieten. De opstân wurdt de grutte Pannonyske Opstân neamd en duorre trije jier. Der waard swier fjochte en de opstannelingen koenen pas ferslein wurde nei in hurde kampanje troch it leger, oanfierd troch Tiberius en Germanikus.
Nei de oerwinning waard Illyricum yn 9 n. Kr. opdield yn twa parten: de provinciae Pannonia en Dalmatia, dy’t beide troch in lânfâd fan konsulêre stân beheard waard. De fermoedlike reden wie de oanwêzigens fan in grut leger fan sân legioenen. Keizer Augustus woe net dat ien gûverneur hjir kontrôle oer hie.