Fryske mytology
From Wikipedy
De Fryske mytology beskriuwt de ferhalen dy't eartiids by de Friezen ferteld waarden. Dit binne benammen ferhalen oer de foar-kristlike Germanen en de oarsprong en skiednis fan goaden, de wrâld en de minsken.
Ynhâld |
[bewurkje seksje] Ferhalen
Om-ende-by 1845 waard der troch de Fryske beweging in begjin makke mei it sammeljen fan Fryske mearkes, sêgen en teltsjes. De bruorren Joast Halbertsma en Eeltsje Halbertsma en Waling Dykstra hawwe hjir in soad ûndersyk nei dien en oer publisearre.
[bewurkje seksje] Leauwen
Oer de it leauwen dêr't dy ferhalen mûglik in oarsprong yn hienen is mar summiere ynformaasje beskikber. Bekend is eins allinich dat by it Fryske heidendom de goaden fereare waarden yn bosken en dat guon bosken as hillich beskôge waarden. De Friezen ferearden ek harren deaden. Hja brochten boarnoffers oan de goaden, songen tsjoenferskes en dienen kultyske hannelingen op stiennen. Ek waarden suveringen troch fjoer dien. Krekt as har buorfolk de Saksen waard der by de Friezen ek wol oan minskeoffers dien. Om-ende-by 785 waard troch Karel de Grutte in strange wet fan krêft wêrby't kremaasje fan liken ferbean waard, lyk as it bringen fan minskeoffers en de ferearing fan boarnen, beammen en bosken.
[bewurkje seksje] Kristlik leauwen
It heidendom wie de noarm yn Fryslân oant en mei de 8e ieu. Doe oermasteren de Franken it Fryske Ryk, en joegen it Kristendom dêr tagong. Lykwols wienen it net spesjaal de Franken dy't it kristlike leauwen preken. De Friezen waarden benammen beynfloede troch de Angelsaksyske prekers dy't ûnder beskerming fan de Franken hjirhinne kamen.
[bewurkje seksje] Literatuer
- S.J. van der Molen, Ta in "Fryske Mythology", yn De Frije Fries, diel 53 (1973).