Deensk Fryslân

From Wikipedy

Deensk Fryslân is in part fan Noard-Fryslân dat nei it lûken fan de nije Dútsk - Deenske grins yn 1920 yn it Deenske part fan (Noardsleeswyk) foel. Dizze grins waard troch it noardlikste part fan de streek lutsen; de grins gong foar in part troch de Widuu dêr't op beide iggen Friezen wennen. Hjoed de dei is Deenske Fryslân formalisearre as it gebiet tusken de Dútske grins en de Deenske stêd Tønder.

De Deenske waadeilannen Rømø, Mandø en Fanø wurde geografysk ta it gebiet fan de Noard-Fryske waadeilannen rekkene; op it stuit hearre dizze trije eilannen lykwols net by it wengebiet fan de Friezen. Dat hat yn it ferline al oars west. Sa hat Faaneach in dracht dy't sterk ôfwykt fan dy fan de rest fan Denemark en taskreaun wurdt oan de Friezen en wie der op Romeach yn it ferline in Noardfrysk dialekt.

Op it fêstelân binne de Friezen by de kust lâns sa noardlik kaam as de line Romeach - Skærbæk. Hja kamen hjir nei gedachten yn de 12e ieu yn in tiid doe't hja mei harren terpen yn de wiete kustlannen in wenplak fine koenen. In pear ieuwen letter moasten hja lykwols beliis jaan doe't de see wer heger kaam en rekken hja wei yn de Deenske befolking fierder fan de kust.