Charlemagne
Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
Ba é Charlemagne nó Searlas Mór (742 nó 747 – 28 Eanáir 814) Rí ar na Francaigh (768–814) a thóg an Iodáil agus coróin Iarainn Lombardy sa bhliain 774 agus é ar chuairt sa Róimh sa bhliain 800, rinne an Pápa Leo III é mar Impire ar Lá Nollaig, ag tósú le teacht ar ais an traidisiúin Impireach na Róimhe i bhfoirm Impire na Róimhe Naofa. Trí a chuid ghabháil agus leasú inmhéanach, chabhraigh Charlemagne sainmhíniú a thabhairt do iarthar na hEorpa agus na méanaoiseanna. Tá nasc ag a réim freisin le Athbheochan Carolingeach, athbheochan a bhí sna ealaín agus oideachas san iarthar.
Mac Rí Pippin Bheag agus Bertrada de Laon ab é Charlemagne. Tháinig sé i gcumhacht i ndiadh a athair agus ríalaigh sé lena dhearthair go dtí go bhfuair sé bássa bhliain 771. Léan Charlemagne polsaí a athair ag tabhairt aire don bPápa, ag tógáil na Lombardaigh as cumhacht san Íodáil, agus ag déanamh cogadh lena Saracaigh a bhí ag chuir isteach ar a ríocht ón [[An Spáinn|Spáinn]. I rith na cogaidh seo chaill sé don méid is mó ina shaol ag Roncesvalles (778). Troid sé freisin in aigheadh muintir san oirthear, go háirithe na Sasnaigh, agus tar eis cogadh fadachuir sé iad faoi chois. Nuair a tiontaigh siad go dtí an Chríostaíocht, iomlánaigh siad ina ríocht agus chabhraigh sin le fás an ríshliocht Ottonach.
Inniú tá sé mar búnathóir i traidisiún An Ghearmáin agus an Fhrainc agus uaireanta Athair na hEorpa fiú, bhí sé an chéad Impire ar Iarthar na hEorpa ó titim Impireacht na Róimhe