ველური აბრეშუმხვევიები
ვიკიპედიიდან
ველური აბრეშუმხვევიები, კრებითი სახელწოდება პეპლების ჯგუფისა, რომელთა მუხლუხები დაჭუპრების წინ მათ მიერ გამოყოფილ აბრეშუმის ძაფს მეტნაკლებად იყენებენ პარკის ასახვევად. ხემყრალის აბრეშუმხვევია (Philosamia cynthia) წელიწადში იძლევა ოთხ თაობას. მუხლუხების სიგრძეა 7-8 სმ. იკვებება ხემყრალის,აბუსალათინის, იასამნისა და სხვა ფოთლებით. ზამთრობს ჭუპრის ფაზაში. პარკი მოგრძოა, რუხი-ყვითელი, ამოხვეული ძაფი სიგრძით 600 მ აღწევს. დიდი სამრეწველო მნიშვნელობა არა აქვს. იყენებენ უხეში აბრეშუმის მისაღებად. გავრცელებულია სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში; ნახევრად მოშინაურებულია ჩინეთში, იაპონიაში და ინდოეთში. აბუსალათინის აბრეშუმხვევია (Philosamia ricini) აილანტის აბრეშუმხვევიას წააგავს. იკვებება აბუსალათინის ფოთლით. პარკიდან იღებენ ბზინვარე და მოყავისფრო-მოწითალო აბრეშუმს, ნახევრად მოშინაურებულია ინდოეთში. ინდური აბრეშუმხვევია ანუ ტუსორი (Antheraea mylita) წელიწადში იძლევა რამდენიმე თაობას (ჩვეულებრივ 3-ს), პარკი შედარებით მსხვილია, სიგრძით 3,5-7 სმ. იკვებება მუხისა და აბუსალათინის ფოთლით. პარკის ფერი დამოკიდებულია საკვებ მცენარეზე. იკვებება 40 დღის განმავლობაში. ძაფისაგან ამზადებენ ჩესუჩის ტიპის უხეშ აბრეშუმს. გავრცელებულია ინდოეთში.