ახალქალაქის მაზრა
ვიკიპედიიდან
ახალქალაქის მაზრა, ადმინისტრაციული-ტერიტორიული ერთეული რუსეთის იმპერიაში. შეიქმნა 1874 წელს (გამოეყო ახალციხის მაზრას). ადმინისტრაციული ცენტრი - ახალქალაქი, მოიცავდა ახლანდელ ახალქალაქის, ნინოწმინდის და ნაწილობრივ ასპინძის რაიონების ტერიტორიებს. ფართობი - 2739 კმ2 (1905), დასახლებული პუნქტი - 111, მოსახლეობა - 84,2 ათ. კაცი (1906)- ქართველები, სომხები, ბერძნები, ქურთები და სხვები. ქართველების ხვედრითი წონა აქ ჯერ კიდევ რუსეთ-ოსმალეთის 1828-1829 ომის დროს შემცირდა, შემდგომში თვითმპყრობელობის ანტიეროვნული პოლიტიკის შედეგად კიდევ უფრო იკლო. მაჰმადიან ქართველთა დიდი ნაწილი ოსმალეთში გადასახლდა. მათ ადგილზე ჩამოსახლდნენ თურქეთიდან დევნილი ქრისტიანი სომხები, ბერძნები და სხვები. ახალქალაქის მაზრა გაუქმდა 1930 წელს.