ბოცო ჯაყელი
ვიკიპედიიდან
ბოცო ჯაყელი, სამხრეთ საქართველოს წარჩინებული ფეოდალი XII საუკუნის 80-იან წლებში. თამარ მეფემ (1184-1213) მას სამცხის ერისთავისა და სპარსალარის ხელი უწყალობა. ჯაყელი სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოს ერთ-ერთი მონაპირე ერისთავი იყო. გუზან აბულასანისძე ტაოელთან ერთად მან უკუაქცია კარნუ-ქალაქიდან და შამიდან (სირია) შემოჭრილი თურქები. 80-იან წლებში ჯაყელი მიემხრო თამარ მეფის პირველი ქმრის გიორგი რუსის (იური ანდრიას ძის) გასამეფებლად აჯანყებულ დასავლეთ საქართველოს ფეოდალებს, რის გამოც თამარმა სამცხის ერისთავობა და სპარსალარობა, აგრეთვე ჯაყის ციხე. ამის შემდეგ როგორც ჯაყელები (ე. ი. სამცხის ციხის ჯაყის მემამულეები), ისე სამცხის ერისთავები და სპარსალარები ხდებიან ციხისჯვარელები, ბოცოს შთამომავლობა ამიერიდან იწოდება ბოცოსძეებად.