ბერნადოტი, ჟან-ბატისტ-ჟიულ
ვიკიპედიიდან
ჟან ბატისტ ჟიულ ბერნადოტი (ფრანგ. Jean-Baptiste Jules Bernadotte), შემდგომში კარლ XIV იუჰანი (შვედ. Karl XIV Johan); *26 იანვარი 1763, პო, გასკონია, საფრანგეთი — †8 მარტი 1844, სტოკჰოლმი) — საფრანგეთის მარშალი (1804), რევოლუციური და ნაპოლეონის ომების მონაწილე, შემდომში შვედეთის და ნორვეგიის მეფე, ბერნადოტების დინასტიის დამაარსებელი.
სექციების სია |
[რედაქტირება] სამხედრო კარიერა 1789 წლის რევოლუციამდე
ბერნადოტი დაიბადა 1763 წლის 26 იანვარს საფრანგეთში, გასკონიის ქალაქ პოში. იგი ბეარნელი ადვოკატის ანრი ბერნადოტის მეხუთე შვილი იყო. 1780 წელს მამის გარდაცვალების შემდეგ ჟან–ბატისტმა გადაწყვიტა არ გაეგრძელებინა ოჯახური იურიდიული დინასტია.
იმავე წლის აგვისტოში მძიმე მატერიალური მდგომარეობის გამო იგი ჩაეწერა ბეარნის ქვეითთა სამეფო პოლკში, რომელიც სამსაურს გადიოდა, ძირითადად, საფრანგეთის კოლონიებსა და კუნძულებზე. იმიტომაც ამ პოლკს "საზღვაო" ეწოდებოდა.
ბერნადოტმა წელიწადნახევარი გაატარა კუნძულ კორსიკაზე, ნაპოლეონ ბონაპარტის მშობლიურ ქალაქ აიაჩოში, 1784 წლიდან კი მსახურობდა ქალაქ გრენობლში. როგორც მამაცი ჯარისკაცი და კარგი მეფარიკავე ჟან–ბატისტი ყველა უფროსის კეთილგანწყობა მოიპოვა, თუმცა ლეიტანანტი ის მხოლოდ 1788 წელს გახდა. მეტის ოცნებაც კი შეუძლებელი იყო, საფრანგეთში ოფიცრის წოდება მხოლოდ თავად–აზნაურთა ოჯახების შვილებზე "ვრცელდებოდა".
1788 წლის 7 ივნისს ბერნადოტმა მეფის ერთგულობა დაამტკიცა – გასცა ბრძანება ცეცხლი გაეხსნათ გრენობლის აჯანყების მონაწილეებისთვის.
[რედაქტირება] სამხედრო კარიერა 1789 წლის რევოლუციისას
[რედაქტირება] სამხედრო კარიერა ნაპოლეონის ეპოქაში
[რედაქტირება] შვედეთის სამეფო ტახტი
ტრავასთან დატყვევებულ შვედ მეომრებთან ბერნადოტის ჰუმანურმა დამოკიდებულებამ მისი სახელი შვედეთში იმდენად პოპულარული გახადა, რომ შვედი მეფის კარლ XIII მიერ მოწვეულმა სახელმწიფო საბჭომ, რომელსაც ტახტის მემკვიდრე უნდა შეერჩია უშვილო მონარქისთვის, ერთსულოვნად გადაწვიტა გვირგვინი ნაპოლეონის მარშალისთვის შეეთავაზებინა. ბერნადოტი დათანხმა. სანაცვლოდ მას ლიუთერანობა უნდა მიეღო. 1810 წელს ნაპოლეონმა იგი გაათავისუფლა სამხედრო სამსახურიდან და უკვე 31 ოქტომბერს სტოკჰოლმში სახელმწიფო მოხელეთა წინაშე წარსდგა, 5 ნოემბერს კი შვედეთის მეფემ იშვილა. ამ დროიდან ბერნადოტი რეგენტი გახდა, ფაქტიურად კი – შვედეთის მმართველი.
1812 წელს მან შეწყვიტა საფრანგეთთან ყველანაირი ურთიერთობა და რუსეთის მოკავშირე გახდა. 1813–1814 წელს შვედეთის ჯარით ის თანამემამულლების წინააღმდეგ იბრძოდა მეექვსე ანტინაპოლეონურ კოალიციაში და დიდი წვლილი შეიტანა იმპერატორის დამარცხებაში.
1818 წელს შვედეთის სამეფო ტახტზე ავიდა კარლ XIV იუჰანის სახელით. ამგვარად იგი გახდა ბერნადოტების დინასტიის დამაარსებელი.