ვანის სახარება
ვიკიპედიიდან
ვანის სახარება, ვანის ოთხთავი, XII-XIII საუკუნეების ქართული ხელნაწერი. ხელნაწერი გვერდის ზომაა 29x21, ნაწერი სვეტისა - 19x5,2 სმ; შესრულებულია ეტრატზე ორ სვეტად, ნუსხახუცურით. სათაურები და საზედაო ასოები დაწერილია ასომთავრულით. შედგება 274 ფურცლისაგან. გადაწერილია იოანეს მიერ, პრომაის (რომანის) ქართველთა მონასტერში, კონსტანტინოპოლში, თამარ მეფის დაკვეთით. ტექსტის რედაქცია ეკუთვნის გიორგი მთაწმინდელს. დაცული ყოფილა შორათას მონასტერში (მესხეთში, XIV-XV სს..), ვანში (XVIII ს.), გელათში (XIX ს.). თბილისში ჩამოიტანა ვ. ბერიძემ. ხელნაწერი მდიდრულადაა მოხატული, შემკულია კამარებით, მახარებელთა გამოსახულებებით, თავსამკაულებიტა და მინიატიურებით ახალი აღტქმიდან. შესრულებულია მრავალშრიანი საფერწერო ტექნიკით. უხვად არის ნახმარი ოქრომელანი და სინგური. დაცულია თბილისში, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ხელნაწერთა ინსტიტუტში (A - 1335).