U
ვიკიპედიიდან
ლათინური ანბანი | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
U — ლათინური ანბანის ოცდამეერთე ასო. შუა საუკუნეებში განვითარდა ორი ფორმა "v" ან "u", და ორივე თანამედროვე u და v-სთვის გამოიყენებოდა. v იყენებდნენ სიტყვის დასაწყისში, მაშინ როცა u სიტყვის შუაში ან ბოლოს იწერებოდა, ჟღერადობის მიუხედავად. მაგ. ინგლისური have და upon იწერებოდა როგორც haue და vpon. საბოლოოდ, 1700-იან წლებში თამხმოვნისა და ხმოვნის განსასხვავებლად v თანხმოვნის აღმნიშვნელი გახდა, ხოლო u კი - ხმოვნის. ამ დროს წარმოიქმნა ასომთავრული U, მანამდე კი ყოველთვის V-ს იყენებდნენ.
ასო u ლათინურ ანბანში მე-16 საუკუნეში პეტრუს რამუსმა შემოიღო.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
პროტო-სემიტური ვაუ-ხმოვანი |
ფინიკიური ვაუ | ბერძნული იპსილონი | ეტრუსკული V | ლათინური V | ლათინური U |