იპოთეკა

ვიკიპედიიდან

იპოთეკა (ძვ. ბერძნ. ὑποθήκη), იპოთეკური სესხი — კრედიტი უძრავი ქონების თავდებით. როგორც წესი გაიცემა ბანკის მიერ, თუმცა კრედიტორი შეიძლება გახდეს ასევე ნებისმიერი სხვა სამართლებრივი პირი. იპოთეკური კრედიტის ამღები საკუთარ ვალდებულებას კრედიტის დაფარვაზე მისი კუთვნილი უძრავი ქონების თავდებად ჩადებით უზრუნველყოფს.

საქართველოში და რიგ სხვა ქვეყნებში ტერმინი "იპოთეკა" ნიშნავს ბანკისგან კრედიტის მიღებას უძრავი ქონების შესასყიდად (მაგ. ბინის ან სახლის). ინგლისურში ამ სახის კრედიტისთვის არსებობს სპეციალური ტერმინი "mortgage". ანუ, ამ კატეგორიაში არ ხვდება სესხი სხვა მიზნობირივი დანიშნულებით, რომელსაც თავდებით უძრავი ქონება ედება.

[რედაქტირება] ტერმინი

ტერმინი "იპოთეკა" პირველად საბერძნეთში გაჩნდა ჩვ. წ. VI ს.-ში. ბერძნები ასე აღნიშნავდნენ მოვალის პასუხისმგებლობას კრედიტორის წინაშე საკუთარი მიწით. მსესხებლის მიწის ნაკვეთის საზღვარზე სვამდენ ბოძს წარწერით, რომლიც აღნიშნავდა, რომ ეს მიწა სესხს უზრუნველყოფდა. სწორედ ეს ბოძი იწოდებოდა "იპოთეკად", რომელის ძველი ბერძნულიდან ნიშნავს "მისადგმელს".