მახარობელ ურუშაძე
ვიკიპედიიდან
მახარობელ იესეს ძე ურუშაძე (* 1788, ლანჩხუთი ― † დაახლ. 1861, იქვე), აზნაური, XIX საუკუნის ქართველი სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე.
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
დაიბადა გურიელების სამთავრო კარის მდივან-მწიგნობრის ოჯახში. იყო გურიის უკანასკნელი მთავრის მამია V-ის (სამთავროს მართავდა 1810-1826 წლებში) ახლო მეგობარი და თანამებრძოლი. 1807-1808 წლებში აქტიურად მონაწილეობდა სეპარატისტი ფეოდალის, ლანჩხუთის მოურავის ზუბაიდელ ჟორდანიას წინააღმდეგ ბრძოლაში, რაც ზუბაიდელის დამარცხებით და სამთავრო ხელისუფლების განმტკიცებით დასრულდა. 1810 წელს, სამთავრო ტახტზე ასვლისთანავე, მამია V-მ ურუშაძეს უბოძა ლანჩხუთის მამასახლისობა და ზუბაიდელ ჟორდანიასეული მამული მასზე მოსახლე გლეხებით. მომდევნო წელს მას ებოძა მეორე სახელო, - გურიელების სოფ. ლესას მამულის მოურავობა.
მახარობელ ურუშაძე იყო თურქ-ოსმალთა წინააღმდეგ 1810-1812 წლების ბრძოლების და რუსეთ-თურქეთის 1828-1829 წლების ომის აქტიური მონაწილე. სამხედრო სამსახურიდან გადადგა პოდპორუჩიკის წოდებით. მხედრული წარჩინებისათვის მიღებული ჰქონდა: წმ. გიორგის მე-4 ხარისხის ორდენი, წმ. გიორგის I და II ხარისხის მედლები, ვერცხლის მედალი "თურქეთის 1828-1829 წლების ომში გამოჩენილი მამაცობისათვის" და ე. წ. "გიორგის ხმალი" "მამაცობისათვის".
გურიის სამთავროს გაუქმების შემდეგ, 1829 წლიდან გარდაცვალებამდე ურუშაძე იყო ლანჩხუთის მოურავი. მისი მეუღლე იყო მარგარიტა (მართა) თავდგირიძე (იმერეთის მეფის დავით II-ის შვილიშვილის შვილი).