სიმონ ხეჩინაშვილი
ვიკიპედიიდან
სიმონ ნიკოლოზის ძე ხეჩინაშვილი (* 26 ნოემბერი, 1919, ქუთაისი ), ქართველი ოტორინოლარინგოლოგი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1952), პროფესორი (1953), საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე (1965), სსრკ მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1980).
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
1941 წელს დაამთავრა თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტი. 1942-1946 წლებში მუშაობდა თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის ოტორინოლარინგოლოგიურ კლინიკაში, 1947-1954 - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფიზიოლოგიის ინსტიტუტში ი. ბერიტაშვილთან. 1941 წელს დაამთავრა ქ. თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი.
1941–1942 წლებში მუშაობდა ქ. თბილისის # 1 ტუბ-დისპანსერის ორდინატორად.
1942–1946 წლებში მუშაობდა საქართველოს რესპუბლიკის ჯანდაცვის სამინისტროს ცენტრალური კლინიკური საავადმყოფოს ორდინატორად.
1946–1951 წლებში მუშაობდა ქ. თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის ყელ-ყურ-ცხვირის კლინიკის ასისტენტად.
1951–1952 წლებში ქ. თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის ყელ-ყურ-ცხვირის კლინიკის დოცენტი.
1952–1979 წლებში მუშაობდა ქ. თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის ოტორინოლარინგოლოგიის კათედრის გამგის მოადგილედ.
1979 წლიდან არჩეულ იქნა ქ. თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის რექტორად.
შესრულებული აქვს 180 სამეცნიერო ნაშრომი, აქედან 4 მონოგრაფია.
1964 წელს მიენიჭა ლენინური პრემია, 1966 წელს ლენინის ორდენი, 1971 წელს წითელი დროშის ორდენი, 1969 წელს საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწის მედალი, 1979 წელს ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი.