ვიკიპედიიდან
I — ლათინური ანბანის მეცხრე ასო. სემიტურში, ასო Yôdh თავდაპირველად სავარაუდოდ ხელ-მკლავის პიქტოგრამა იყო, წარმოებული მსგავსი იეროგლიფისგან, რომელსაც ეგვიპტურში ჰქონდა (/ʕ/) ხმოვანი მნიშვნელობა, თუმცა შეიცვალა /j/ (როგორც ინგლისურში "yoke") სემიტების მიერ, ვინაიდან მათი სიტყვა "ხელი"-სთვის იმავე ბგერით იწყებოდა. ეს ასო შესაძლოა ასევე გამოიყენებოდეს ხმოვანი ბგერისთვის /i/, ძირითადად უცხოურ სიტყვებში.
ბერძნებმა ფინიკიური yodh-ის ეს ფორმა მიიღეს როგორც მათი ასო იოტა (I, ι). ის წარმოადგენდა ხმოვანს /i/, ისევე როგორც ძველი იტალიურ ანბანში. ლათინურში (ისევე როგორც თანამედროვე ბერძნულში), ის ასევე გამოიყენებოდა როგორც კონსონანტური ბგერა /j/. თანამედროვე ასო J თავდაპირველად ამ ასოს ვარიაცია იყო, და ორივე ერთმანეთის მონაცვლეობით გამოიყენებოდა ხმოვნისთვისაც და თანხმოვნისთვისაც. მათი გარჩევა მხოლოდ მე-16 საუკუნიდან დაიწყეს.
ეგვიპტური იეროგლიფი ˁ |
პროტო-სემიტური Y |
ფინიკიური Y |
ეტრუსკული I |
ბერძნული იოტა |
|
 |
 |
 |
 |