აფრიდონი

ვიკიპედიიდან

აფრიდონი, XII საუკუნის II ნახევრის საქართველოს პოლიტიკური მოღვაწე. გიორგი III-სა და თამარ მეფის მსახურთუხუცესი. წარმომავლობით "უგვარო" - აზნაურის ყმა (ვასალი). დაწინაურდა გიორგი III-ის მეფობის დროს, როდესაც ცენტრალური ხელისუფლება ატარებდა დიდგვაროვან ფეოდალთა შეზღუდვის პოლიტიკას. აფრიდონს სახელოდ (საგამგებლოდ) გადაეცა ქვაბულისძეთა ყოფილი მამული, სამეფო დომენად ქცეული თმოგვის ციხე-ქალაქი და მისი მიმდგომი ქვეყანა, აგრეთვე კლდეკარის ერისთავებისათვის დავით აღმაშენებლის მიერ ჩამორთმეული და სამეფო დომენად ქცეული თრიალეთი. გიორგი III-ის გარდაცვალებისა და თამარის მეფობის პირველსავე წელს დიდგვარიანებმა შეუტიეს ცენტრალურ ხელისუფლებას, მოითხოვეს აღზევებულ "უგვარო" ფეოდალთა გადაყება. ცენტრალურმა ხელისუფლებამ უკან დაიხია. აფრიდონს ჩამოერთვა მსახურთუხუცესობა და საგამგებლო ქვეყნები.