მიქაძეები

ვიკიპედიიდან

მიქაძეები, XVI-XVIII საუკუნეების ქართველ კალიგრაფთა საგვარეულო. სამეგრელოს თავადების მიქაძეების შტო. იყვნენ სასულიერო სამსახურში, ეწეორდნენ ლიტერატურულ მოღვაწეობას.

გაბრიელს (* 1687) გადაუწერია გულანი (ხელნაწერთა ინსტიტუტი, A-910), განსაკუთრებით ცნობილი იყვნენ გაბრიელის შვილები: ნიკოლაოზ სიონის დეკანოზი (* 1720 ― † 1780), XVIII საუკუნის ერთ-ერთი საუკუთესო ოსტატი. მისი შემკვეთნი წრის პირები იყვნენ (მეფე თეიმურაზ II, ვახტანგ აბაშიძე, კათოლიკოსი ანტონ I და სხვა). ნიკოლოზის გადაწერილი წიგნებია: კრებული (S-1295), ლოცვანი (H-1061), დოგმატიკონი (H-601), სადღესასწაულო (A-1454, ყველა ხელნაწერთა ინსტიტუტი) და სხვა. იგი ტექსტებს ჩარჩოებში სვამდა, ამკობდა თავსართებით და ფიგურებით. განსაკუთრებით ლამაზად წერდა ნუსხურს.

ამბროსი ნეკრესელი (* 1728 ― † 1812), ნიკოლაოზის უმცროსი ძმა, ერისკაცობაში ზაქარია მწერალი და კალიგრაფი. დიდხანს იყო წილკნის ეპისკოპოსად. ესეც მაღალი წოდების პირთა დაკვეთებს ასრულებდა. მრავალი სასულიერო წიგნის გარდა გადაუწერია საქართველოს ისტორია (ხელნაწერთა ინსტიტუტი, A-756). თავისი დროის ერთი საუკუთესო კალიგრაფთაგანი იყო. წერდა ნუსხურით და მხედრულით.