დეკანოზი
ვიკიპედიიდან
დეკანოზი (ბერძნ.) 1. საეკლესიო იერარქიაში - უფროსი მღვდელი, ქართულ მონასტრებში - მღვდლებისა და მგალობლების უფროსი; მონასტრის წინამძღვრის შემდეგ მეორე პირი, მისი თანაშემწე მღვდელმსახურებაში. დიდ ეკლესიებში დეკანოზს ზოგჯერ ცალკე სამრევლო - "სადეკანოზო" ებარა. დეკანოზი შეესაბამება რუსულ პროტოიერეის.
2. აღმოსავლეთ საქართველოს მთაში - ხატის მსახური, რომელიც სახატო რიტუალს (დროშებისა და ხატების გამოსვენებას, დალოცვას, მსხვერპლის შეწირვის წესს) ასრულებდა და ხატის ქონებას განაგებდა.