ბრაჰმანი
ვიკიპედიიდან

ბრაჰმანი (სანსკ. ब्रह्मन् brahman ”ზრდა და ფიქრი”) - ცენტრალური ცნება ინდუიზმის ფილოსოფიაში, ღმერთის კოსმოსური უპიროვნო სული, ყოვლისშემოქმედი და ყველაფრის საბოლოო მიზანი და ადგილი. იხ. აუმ
ღვთაება კრიშნა ბჰაგავადგიტაში ასეთ დახასიათებას აძლევს ბრაჰმანს:
“ | იგი [ბრაჰმანი] ბუნებით შეუზღუდავია და ბრწყინავს გრძნობათა ძალით. თავისში იგი მოიცავს მთელ კოსმოსს და ტკბება ყოველი თვისებით, ისე რომ არც ეხება მათ. იგი იმყოფება სამყაროში და მის გარეთ, მდგრადი და მაინც იმდენად ფაქიზი, რომ მას ვერავინ შეიგრძნობს. იგი ახლოსაა და ამავე დროს - შორს. ყველა არსებაზე განფანტულია, ამავე დროს აბსოლუტურად ერთიანი და განუყოფელი. იგი ასულდგმულებს არსებებს თავისი ძალით, ქმნის და ანადგურებს მათ. იგი სინათლეთა სინათლეა, რომელიც ყოველგვარი სიბნელისგან შორს ყოველი არსების გულში განისვენებს და შეცნობის საბოლოო მიზანია.[1] | ” |
[რედაქტირება] სქოლიო
- ↑ ბჰაგავადგიტა, მეცამეტე თავი, ლექსი 14-17.
სტატიები თემაზე ინდუიზმი |
|||||
---|---|---|---|---|---|
წმინდა წერილები | მთავარი ღვთაებები | ცნებები | |||
ათარვავედა | აიურვედა | არანიაკა | ართაშასტრა | ბრაჰმასუტრა | ბჰაგავატაპურანა | ბჰაგავადგიტა | დევიბჰაგავატა | ვედა | ვედანგა | იაჯურვედა | კამასუტრა | მანუსმრიტი | მაჰაბჰარატა | რამაიანა | რიგვედა | სამავედა | სამჰიტა | უპანიშადა | პურანა | სმრიტი | შრუტი | |
ბრაჰმა | განეშა | დურგა | ვიშნუ | ინდრა | კალი | კრიშნა | ლაკშმი | მურუგანი | პარვატი | რამა | სარასვატი | სურია | შივა | ჯაგანნათა | ჰანუმანი | |
ართა | აუმ | აჰიმსა | აშრამა | ატმანი | ავატარა | ბჰაჯანა | ბჰაკტი | ბრაჰმანი | გაიატრი | გუნა | გურუ | დჰარმა | ვარნა | იანტრა | იუგა | კამა | კარმა | კირტანა | ლინგამი | მალა | მანტრა | მაია | მოკშა | მუდრა | პრასადამი | პარამაჰამსა | პრაკრიტი | პურუშა | რაჯასი | სადჰუ | სამადჰი | სამსარა | სამსკარა | სატვა | სატსანგა | სატი | სვამი | სვასტიკა | ტამასი | ტრიმურტი | ტულსი | შაკტი | წმინდა ძროხა | |