ჩხაკუნი

ვიკიპედიიდან

ჩხაკან-ი (ჩხაკანისა) იგივეა, რაც ჩხაკუნი. გასაღებს ჩხაკანი მოვაღებინე (შ. არაგვ.). ჩხაკა-ჩხუკ-ი (ჩხაკა-ჩხუკისა) გაბმით ჩხაკუნი. საჩუქარი-კი მოდის და მოდის...; კაპეიკიანებს ქუდში ჩხაკა-ჩხუკი გააქვს (თ. რაზიკ.), ჩხაკუნ-ი (ჩხაკუნისა) ხმაბაძვ. 1. ლითონის საგნების მაგარ რამეზე მოხვედრებისას გამოცემული ხმა. “დაიწყება ახლა ამ დასაწვავი თოფის ჩხაკუნი!” _ თქვა უკმაყოფილოდ ვარდომ (ა. ქუთათ.). “თვითმფრინავიდან ჯერ წამოსულიც არ ვიყავი, რომ გაისმა ასობით ფოტოაპარატის ჩხაკუნი” («კომუნისტი»). 2. საუბ. უხეიროდ დაკვრა (საკრავისა). [ჩალხო] დატრიალდება ჯარასავით ფანდურის ჩხაკუნზე (ვაჟა). ჩხაკუნა (ჩხაკუნასი) კენჭის აღების ერთ-ერთი ხერხი (კენჭაობაში). ჩხაკუნებ-ს (მხოლოდ ნაკვთთა აწმყოს წყებაში) გრდუვ. სტატ. ჩხაკუნი გააქვს, ჩხაკუნის ხმას გამოსცემს. “თუ [ყუთში] ისეთი რამ მავნებელი იდვას, აქამდისაც თავს იჩენდა, არაფერია საშიში. შიგ რაღაცა ჩხაკუნებდა, მგონი ფულის ყუთი უნდა იყოს” (ნ. ციციშ.).