თეზქერე
ვიკიპედიიდან
თეზქერე (სპარს., არაბ. თაზქირა), პოეტთა ანთოლოგია, რომელშიც მათ ბიოგრაფიულ ცნობებთან ერთად მოთავსებულია რჩეული ნაწარმოებებიც. მასალა ნაწილდებოდა დინასტიური (მაგ., სამანიდთა, ღაზნევიდთა და სხვა ხანის პოეტები) ან გეოგრაფიული პრინციპის მიხედვით. თეზქერე შუა საუკუნეების შუა საუკუნეების სპარსულ-ტაჯიკური ლიტერატურის ისტორიის ერთ-ერთი ძირითადი წყაროა. ზოგი პოეტი ან თხზულება მხოლოდ თეზქერეს წყალობით შემორჩა ისტორიას. უძველესი თეზქერეა მუჰამად ავფის "ლუბაბ ალ-ალბაბი" ("გულთა გული", XIII ს.), უახლესი - "მაჯმა ალ-ფუსაჰა" ("მჭევრმეტყველთა საკრებულო") რეზა-ყულიხან ჰედიათისა (XIX ს.). მრავალრიცხოვან თეზქერთა შორის გამოირჩევა დავლათშაჰ სამარყანდის "თაზქირათ ლ-შოარა" ("პოეტთა ანთოლოგია", XV ს.) და ალიშერ ნავოის "მაჯალის ალ-ნაფაისი" ("განძეულთა საკრებულო", XV ს.).