ნიკოლოზ ბელაქნელი
ვიკიპედიიდან
ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე ბელაქნელი (* 6 დეკემბერი, 1897, ქუთაისი ― † 17 ივლისი, 1978, თბილისი), ქართველი მომღერალი (ტენორი). საქართველოს სახალხო არტისტი. თბილისის საოპერო თეატრის სოლისტი და პედაგოგი.
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
1930 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია (პედაგოგ ე. ვრონსკის კლასი). ბელაქნელის დებიუტი შედგა 1930 წელს თბილისის საოპერო თეატრის სცენაზე (ნიკო - მ. ბალანჩივაძის "დარეჯან ცბიერი"). მოღვაწეობდა ბაქოში (1934-1936), ხაბაროვსკის (1936-1938), სოროშილოვგრადისა და დნეპროპეტროვსკის საოპერო თეატრებში (1938-1939). 1939-1959 წლებში გამოდიოდა თბილისის საოპერო თეატრის სცენაზე. ბელაქნელი ასრულებდა დრამატული ტენორის მტავარ პარტიებს - აბესალომი, რატი (ზ. ფალიაშვილის "აბესალომ და და ეთერი", "ლატავრა"). ლექსო (კილაძის "ლადო კეცხოველი"), გელა (ტუსკიას "სამშობლო"), გურამი (გოკიელის "პატარა კახი"), ტარიელი (მშველიძის "ამბავი ტარიელისა")., ბაში-აჩუკი (კერესელიძის "ბაში-აჩუკი"), ონისე (აზმაიფარაშვილის "ხევისბერი გოჩა"), ოტელო, მანრიკო, რადამესი (ვერდის "ოტელო", "ტრუბადური", "აიდა"), რაული (მაიერბეერის "ჰუგენოტები"), გერმანი (ჩაიკოვსკის "პიკის ქალი"), ხოზე (ბიზეს "კარმენი"), კავარადოსი (პუჩინის "ტოსკა"), გრიგორი მელეხოვი (ძერჟინსკის "წყნარი დონი").