Lingua Graeca Antiqua

E Vicipaedia

Lingua Graeca Antiqua sive Palaeograeca Graecorum antiquorum lingua erat. In mundo antiquo locutum erat, adhuc in ecclesiis Graecis et in Neolatinitate sicut taxonomia adhibetur.

lingua Palaeograeca (Ἑλληνική)
Ubi loquuntur: Graecia antiqua, Magna Graecia, Gallia Narbonensis
Regio: Balcania
Loquentes:
Status:
Classificatio genetica: Indeuropaea
 Palaeograeca
Notae linguae
ISO 639-1
ISO 639-2 grc
SIL GKO


Index

[recensere] Classificatio

Lingua Indeuropaea est, in familia propria: linguas propius cognatas caret.

[recensere] Dialecti

Multae dialecti fuerunt: lingua Mycenaea antiquissima, lingua Dorica, lingua Ionica, lingua Aeolica, Hodie solitum est lingua Attica seu eius progenies Κοινὴ dialectos.

[recensere] Linguae derivatae

[recensere] Phonologia

Tres series mutarum sunt: surda (π τ κ), aspirata (φ θ χ), et mediae (β δ γ).

[recensere] Alphabetum

Vide s.v. Abecedarium#Abecedarium Graecum.

[recensere] Nexus externi

[recensere] Morphologia

Lingua Graeca, modo omnium vetiorum linguarum Indoeuropaearum, maxime inflicitur. Maxime archaica est ob praeservationem formarum protoindoeuropaearum. In lingua Graeca antiqua, nomina quinque casus habent. (nominativus, genitivus, dativus, accusativus vocativusque), genera tria grammatica (masculinum, femininum, neutrumque et numera tria (singularis, dualis et pluralis). verba quattuor modos habent (indicativus, imperativus, subiunctivus atque optativus), tres voces (activam, mediam et vocem passivam), atque tres personas (primam, secundam et tertiam) et varias altras formas. Verba coniugantur aspectis, tres, formae imperfectivae includunt praesentem, futurum atque imperfectum, formae perfectivae, restrictae ad aoristum, qui in indicativo, et perfecto perfectum atque plusquamperfectum includunt. Οmnes aspecti omnes modos habent subiunctivo atque imperativo futuri absentibus.