Oceanus Pacificus

E Vicipaedia

Oceanus Pacificus Australis (Mare Chilensis)
Oceanus Pacificus Australis (Mare Chilensis)

Oceanus Pacificus est maximus Terrae oceanus, et inter Asiam, Australiam, Antarcticam, et Americam situs. Pomponius Mela (De Situ Orbis, Lib. III, Cap. VII) et Caius Plinius Secundus (Naturalis Historia, Lib. VI, xx) appellabant eum Oceanum Eoum (id est Oceanum Orientalem seu Oceanum Aurorae). Oceanus tamen hic nominatus fuit a Plinio (Naturalis Historia, Lib VI,xv) Oceanus Sericus (id est Oceanus Sericae). Hispanus Belascus Nuñezius Balboa (Hispanice Vasco Núñez de Balboa) invenit noviter hunc oceanum anno 1513 et nomen Mare Australe (Hispanice Mar del Zur seu Mar del Sur; Anglice South See; Hollandice Zuyd Zee) dedit eum quia lambit litora meridionalia Isthmi Panamici. Lusitanus Ferdinandus Magellanus (Neolatine Hispanice Fernando de Magallanes; Neolatine Lusitanice Fernao de Magalhaes) venit in hunc oceanum et appellavit eum Mare Pacificum anno 1520 post proficiscendum ex Oceano Atlantico Meridionali, "tumultuoso" hieme. Magellanus, Praefectus parvae Classis Hispanicae quinque navium quae Rex Carolus I Hispaniae (V Sacri Imperii Romani Germanici) misit invenitum transitionem per extremum meridionalem Americae in Malucas Insulas, fuit primus Europaeus qui transit Oceanum Pacificum, a Freto Magellanico usque ad Insulas quas ille appellavit Latronum (hodie Marianas Insulas) et Philippinas (nominatas ita ex Principe Philippi II Hispaniae).

Partes sunt Pacificus Borealis et Pacificus Australis.

[recensere] Nexus externi


Terrae Oceani

Oceanus Atlanticus | Oceanus Antarcticus | Oceanus Arcticus | Oceanus Indicus | Oceanus Pacificus
Oceanus Britannicus | Mare Germanicum | Britannicum mare