Isidorus Hispalensis
E Vicipaedia

![]() |
|
Sanctus Isidorus Hispalensis (ca. 560 - 4 Aprilis 636) archiepiscopus, Doctor Ecclesiae, unus ex egregissimis auctoribus primae partis Medii Aevi erat. Etymologiarum sive Originum, opus magnum eius, maximi momenti pro traditione scientiae classici erat.
Isidorus, ob Etymologias, est patronus scolasticorum Historiae, Philosophiae, Philologiae, Archaeologiae et Geographiae. Propositum factum est Sanctae Sedis Isidorum Hispalensem designare patronum interretis (id est etiam Vicipaediae, quae est moderna versio pro Etymologiarum).
Index |
[recensere] Vita
Isidorus parentibus Severiano Theodoraeque circa 560 Carthagine nova Hispaniae natus est. Duo fratres, St. Leander et St. Fulgentius, et soror St. Florentina sui erant. Leander, frater maior natus Isidori, erat archiepiscopus hispalensis. Fulgentius, frater minor natus, episcopus Astigitani erat, probabiliter a Leandro nominatus.
Leandro mortuo (13 Martii 600 aut 601) Isidorus episcopus Hispalis factus est.
Anno 1598 in numerum sanctorum relatus est. Papa Innocentius XIII eum anno 1722 Doctorem Ecclesiae nominavit.
[recensere] Opera
![]() |
Vicifons opus nominatum Isidorus Hispalensis habet. |
- Opera generalia:
- Etymologiarum Libri Viginti (sive Origines): Hoc opus, paulo ante mortem suum scriptum, continet res ex operibus centum quinquaginta quattuor (154) scriptorum et personarum Romanarum. Totam scientiam profanam religiosamque Isidorus colligere tentavit. Medio Aevo
- De natura rerum
- Opera de historia:
- Chronicon (sive Chronica maiora): Annales mundi usque ad annum 615 continet.
- Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum vel Historia Gothorum
- De viris illustribus
- Opera de theologia:
- De ortu et obitu patrum qui in Scriptura laudibus efferuntur
- Allegoriae quaedam Sacrae Scripturae
- Liber numerorum qui in Sanctis Scripturis occurrunt: : de significatione mystica numerorum in Biblia.
- In libros Veteris et Novi Testamenti prooemia
- De Veteri et Novo Testamento quastiones
- Secretorum expositiones sacramentorum, seu quaestiones in Vetus Testamentum
- De fide catholica ex Veteri et Novo Testamento, contra Judaeos
- Sententiarum libri tres
- De ecclesiasticis officiis
- Regula monachorum
[recensere] Isidorus de patria sua
In prologo Historiae Gothorum sic Isidorus Hispaniam laudat:
Omnium terrarum, quaeque sunt ab occiduo usque ad Indos, pulcherrima es, o sacra, semperque felix principum, gentiumque mater Hispania. Iure tu nunc omnium regina provinciarum, a qua non Occasus tantum, sed etiam Oriens lumina mutuat. Tu decus, atque ornamentum orbis, illustrior portio terrae: in qua gaudet multum ac largiter floret Geticae gentis gloriosa fecunditas.
Merito te omnium ubertate gignentium indulgentior natura ditavit. Tu (baccis opima, vis proflua, messibus laeta) segete vestiris, oleis inumbraris, vite praetexeris. Tu florulenta campis, montibus frondua, piscosa littoribus. Tu sub mundi plaga gratissima sita, nec aestivo solis ardore torreris, nec glaciali rigore tabescis, sed temperata coeli zona praecincta, zephyris felicibus enutriris. Quidquid enim arva fecundum, quidquid metalla pretiosum, quidquid animantia pulchrum et utile ferunt parturis. Nec illis amnibus posthabenda, quos clara speciosorum gregum fama nobilitat ...– Isidorus, Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum
[recensere] Vide etiam
[recensere] Nexus externi
- Bibliotheca Augustana, Etymologiarum libri viginti
- LacusCurtius, Etymologiarum libri viginti
- Bibliotheca Augustana, Sententiarum libri tres
- Dom- und Diözesanbibliothek Köln, De natura rerum