Quintus Horatius Flaccus

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae nondum censa est. Quaesumus eam inspicias et gradum des. Vide {{latinitas}}.
Horatius ab Antonio de Werner pictore fictus
Horatius ab Antonio de Werner pictore fictus

Quintus Horatius Flaccus, vel breviter Horatius, fuit poeta Romanus illustrissimus. Qui natus est Venusiae a.d.V.Id.Dec. anno a.Chr.n. 65., obiit a.d.V.Kal.Dec. anno a.Chr.n. 8. Sepultus est prope Maecenatem amicum et patronum suum in monte Esquilino.

Index

[recensere] De vita Horatii

Q. Horatius Flaccus anno a.Chr.n. sexagesimo quinto Venusiae in Apulia natus est. Pater eius libertus satis dives Horatium Romam ad Orbilium grammaticum illustrem et postea Athenas misit, ubi artibus optimis studeret. Is vero Caesare occiso Brutum Cassiumque auctores facinoris secutus, postquam in proelio ad Philippos facto tribunus militum meruit, Romam revertit. Empto autem ibidem scribae munere satis otiosus fuisse ad carmina videtur facienda. Anno enim duodequadragesimo Vergilio Varioque tantopere placuisse constat, ut Maecenati eum commendaverint, qui amicitia Caesaris et familiaritate plurimum potuit. Is denique Horatium Sabino illo donavisse traditur, quo pro beneficio poeta sua carmina illi dicavit. Anno autem a.Chr.n. octavo post Maecenatem die 27. mensis Novembris Horatius quoque mortuus est.

[recensere] Fontes

De vita et factis Horatii certiores fimus cum scriptis ipsius tum teste Suetonio, cuius descriptio extat in commentariis ad opera Horatii conscriptis. Is autem, Habitu, scripsit, corporis fuit brevis atque obesus, qualis et a semet ipso in saturis describitur et ab Augusto hac epistula: "Pertulit ad me Onysius libellum tuum, quem ego ut excusantem, quantuluscumque est, boni consulo. Vereri autem mihi videris ne maiories libelli tui sint, quam ipse es; sed tibi statura deest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sextariolo scribas, quo circuitus voluminis tui sit ogkodestatos, sicut est ventriculi tui."

[recensere] De operibus

  • Ars poetica [1]
  • Carmen saeculare [2]
  • Carmina
    • Carminum liber primus [3]
    • Carminum liber secundus [4]
    • Carminum liber tertius [5]
    • Carminum liber quartus [6]
  • Epistulae
    • Epistularum liber primus [7]
    • Epistularum liber secundus[8]
  • Epodes [9]
  • Sermones
    • Sermonum liber primus [10]
    • Sermonum liber secundus [11]

[recensere] Exemplum artis

Quid Horatius ipse de dignitate et auctoritate artis suae sentiret, carmine tricesimo libri tertii carminum exposuit. Quae oda hoc loco exemplo etiam sit, quomodo Horatius a poetis lyricis Graecis profectus, ut poesis Latinae summam excoleret perfectionem, studuerit. Horatii vero carmen anno 1836. Alexander Sergiades Puscinius linguae quae dicitur litterariae Russicae auctor maximus felicissime aemulatus est.

Hoc poema consistit ex versibus Asclepiadicis primis vel Asclepiadicis minoribus. Versus omnes compositi sunt colo Pherecratico secundo syncopato et colo Pherecratico primo catalectico: LL | LBB | L || LBB | LB | L = Ex-e | gi mo-nu | ment(um) || ae-re per | en-ni | us.

Exegi monumentum aere perennius 
regalique situ pyramidum altius, 
quod non imber edax, non aquilo impotens 
possit diruere aut innumerabilis 
annorum series et fuga temporum, 
non omnis moriar multaque pars mei 
vitabit Libitinam: usque ego postera 
crescam laude recens, dum Capitolium 
scandet cum tacita virgine pontifex. 
dicar, qua violens obstrepit Aufidus 
et qua pauper aquae Daunus agrestium 
regnavit populorum, ex humili potens 
princeps Aeolium carmen ad Italos 
deduxisse modos. sume superbiam 
quaesitam meritis et mihi Delphica 
lauro cinge volens, Melpomene, comam.

[recensere] Nexus externi

Vicicitatio habet citationes quae ad Quintus Horatius Flaccus spectant.
Vicifons opus nominatum Quintus Horatius Flaccus habet.