Iustinus II
E Vicipaedia
- Pro pagina discretiva vide Iustinus.
Iustinus II anno 520 natus et 5 Octobris 578 mortuus est.
Fuit Imperator Romanus Orientalis a die 14 Novembris 565 ad mortem.
[recensere] De vita
Iustinus II fuit filius Dulcidii et Vigilantiae, sororis Iustiniani I. Auctoritate sua et Sophia, uxore sua, quae filia sororis Theodorae (coniungis Iustiniani) fuit, Iustinus II imperator factus est.
Initio imperii Iustinus aes alienum Iustiniani I solvit et regiones in imperio Romano occidente tenere conatus est.
Sed studium suum emendationum plerumque frustra remansit.
Anno 568 Langobardi in imperio romano orientali invaserunt. Qui partes magnas imperii expugnaverunt et restaurationem imperii Iustiniani I paene perdiderunt.
Iustinus II plures bellos contra Avares frustra gerere conatus est et anno 572 bellum contra Persas gessit.
Persae in Mesopotamiam invaserunt et anno 573 Daram expugnaverunt. Demum anno 575 Persae certamine apud Melitenam victi sunt. Sed victoria non suprema fuit, pax incerta facienda fuit et Iustinus II Persis tributa dare debuit. Iam anno 578 bellum renovatum est.
Ab anno 574 morbus animi Iustinum cepit. Coniugis Sophiae auctoritate 7. Decembris 574 Iustinus Tiberium socium imperatoris fecit.
Cum Iustinus II anno 578 mortuus est, Flavius Tiberius Constantinus fuit successor eius.
[recensere] Vide etiam
praedecessor Iustinianus I |
Imperator Romanus Orientalis 565-578 |
successor Flavius Tiberius Constantinus |