Abbas Petrus
E Vicipaedia
Abbas Petrus (Francogallice Abbé Pierre, natus Henricus Grouès die 5 Augusti 1912 Lugduni, Gallia - obiit die 22 Ianuarii 2007 Lutetiae) erat sacerdos catholicus.
Index |
[recensere] Vita
Francogallus, resistens in bello orbis terrarum secundo contra Germanos, qui condidit anno 1949 "comites Emmaüs", ex nomine vici in Evangelio, institutionem caritatis laicam adiuturam pauperes et profugos et fundationem abbatis Petri ad domum miserorum nominatorum Francogallice "sine domu fixa" (SDF). Abhinc multos annos habebatur in inquisitis opinionis in numero primi hominis praelati inter Gallos.
[recensere] Iuventus
Natus est die 5 Augusti 1912 in oppidanorum divitum familia Lugduni. Pater eius sericorum fabricam habebat. Est quintus mas octo puerorum. A puero, vult fieri ut «Sanctus Franciscus vel Napoleo». In adulescentia, particeps exploratorum est: cognomen eius est «Fiber meditans».
[recensere] Initium sacerdotii
Henricus Groues sedecim annos habet cum deo vitam dedicare statuit. Asisii, in itinere, audit primum historiam Sancti Francisci atque viam incommodam summae paupertatis in ceterorum servitio elegit.
- Natus 19 annos, postquam dedit omnia bona hereditatemque miseris, in monacos capucinos intrat in monasterio Nostrae Dominae boni auxilii (Francogallice: Notre-Dame du bon secours). Factus frater Philippus, sacerdos ordinatus est die 24 Augusti 1938.
[recensere] Bellum orbis terrarum II
Decurio delectus in exercitum in anno 1939, post cladem invenitur vicarius in ecclesia Cathedrali Grannopolis (Francogallice Grenoble). Vespere, deprehensis Iudeis in Vel d’hiv (i.e in velodromo hiberno), duo homines iuanuam percutiunt. Mulieres et pueri eorum deprehensi sunt modo. Quos abscondit et componit coniuratos ut fugiant in Helvetiam. Altos montes cum duce urbis Chamonix transit ille vir triginta annorum qui Resistentiae nomen capit Abbatem Petrum (nomen falsum quod servabit usque ad obitum) adiuvabitque multos viros mulieresque in discrimine ut colles niveos altos 3000 metra transeant ad libertatem. Apud Sororem Nostrae dominae Sion (Francogallice: Notre dame de Sion) discit fingere falsas chartas. In Maio 1944, Germani eum deprehendunt sed prospere evadit et adit Algeriam in aeroplano, absconditus in sacco cursuali.
[recensere] Membrum conventus nationis
Murtha Mosella eligente eum membrum conventus nationis in partibus MRP (id es Motus Republicanus Popularis, Francice Mouvement républicain populaire), Abbas Petrus contendit studio hominibus sine domu, et conventus stipendia civitatibus necessariis constructis post bellum dat.
[recensere] Communio Emmaüs condita
In anno 1949 condit in Neuilly Plaisance (in Sequana-Sancto Dyoniso, in septrentrione Lutetiae) communionem Emmaüs, cum Georgo, quondam captivo bibone, qui optabat mortem voluntariam, ex carcere laborum coactorum Caiennae (in Guiana Francogallica). Georgus factus est primus «comes» communionis. Philosophia huius coepti est «Adiuva te, Caelum adiuvabit te». Colligendis pannis, construendis domibus, non proletarii habentur sed superflua divitum recuperant, granaria cellasque vacuant et pauperribus domos transitorias dant. Nunc, quingenta annis tardius, Emmaus est communio laica inserta in quadraginta nationibus, in Asia, in Africa, in Europa. In Francia, paene quattuor milia comites in 114 communionibus vivunt laborantque.
[recensere] Hieme 1954
Est maximum frigus in Francia. Die 1 Februarii 1954, Abbas Petrus invocat Gallos ut benifici pauperibus qui non habeant tecta sint in microphono radiophonico Radio Luxembourg: «Amici mei, auxilium! Mulier modo mortua est frigore, hac nocte, tertia hora, in via Sebastopol {via misera Lutetiae} manu strigenda Charta qua expulsa erat nudius tertius. Hac nocte, vel maxime cras mane nobis opus est et tegmnibus, et vestitibus lanatis, et fasciis et digitalibus. Quaecumque autem vobis licet dare, in nomine Dei.» In terra vix reconstructa post bellum Orbis terrarum II, in qua «cubantes foris», ut aiunt illo tempore, multi sunt, cum Sequana gelu caperetur, Abbatis Petri vocatio inauditum impetum beneficiorum provocat: est «insurrectio caritatis»; est autem initium claritatis Abbatis Petri.
[recensere] Pugnae Abbatis Petri
Per Triginta Annos Gloriosos, ad obsuritatem redit. Tamen, aeternis peregrino pallio, grandibus perspicillis, birreto, caligis vestitus, cum barba baculoque, eos qui appellantur “novi pauperes” defendit in annis 1980. Anno 1984, apostolus “hominum sine tectis” “Argentarium alimentare” impellit cum “Exercitu salutis” (institutione protestante) et “Caritate Galliae” (institutione catholica). Quod argentarium alimentare miserrimis supermercatuum invendita quae possunt consumi distribuit.
- Automno 1985, Michaelem Colucci (cognomine Coluche) sustinet qui «Tabernas cordis» creet. Cui dat assignatum nummarium mille millia francorum (nummum Francogallicum illius temporis). Trimestri tempore tardius, funera ioculatoris Coluche, obiti in casu viario cum motocycleta, celebrat. In sermone dicet: “Personam hypocrisis nostrae societatis bene educatae dempsit.”
[recensere] Condit institutionem Abbatis Petri
In anno 1987, natus 75 annos, cum aliis Institutionem Abbatis Petri condit, quae auxilium ferat pauperibus ut domum inveniant. In annis 1990, «praeco hominum sine voce» cum partibus extremae sinistrae pugnat praesertim cum “ Iure domus” (Francogallice: Droit au logement, DAL). Insulas vacuas colit cum familiis sine tectis; ante ecclesiam Sancti Ambrosiii sedet, quae occupatur ab hominibus sine chartis. Amicitas autem eum seducit. Anno 1996, Abbas Petrus librum quem non legerat amici philosophi Ruggieri Garaudy (Francogallice: Roger Garaudy) sustinet, qui tardius condemnetur negationismo (i.e negatione stragis iudeorum). Amicus autem Palestinae, sacerdos qui tamen sibi fecit nomen in Resistentia, tandem «mea maxima culpa» dicet quod fratres iudeos offenderit. Non negabit tamen amicitatem prioris medici Michaelis d’Auria (Italice: Michele d’Auria), condemnato contumacia anno 1997 quater latrocinio et qui erat suspectus quod in partibus extremae sinistrae inesset.
[recensere] Praemia
Quamquam impediebat quin «gubernent recte», Abbas Petrus multa praemia accepit a viris publicis. In 1981, nominatus est decurio Legionis honoris (legio honoris est maximum praemium Francogallicum). In 1992, negat aliquatenus ferre praemium Centurionis Legionis honoris quod gubernatores reipublicae distribuere domos vacuas hominibus sine domu fixa (SDF) nolunt. Tandem accipiet cum Petrus Beregovoy tum primus minister Galliae, „Altum comitatum ad habitationes miserorum“ creabit. In Iulio 2004, promotus est Magna-crux Legionis honoris. Postridie 21 Aprilis 2002, accedente Iohanne Maria Le Pen (Francogallice: Jean-Marie Le Pen) ex partibus extremae dextrae in alterum ordinem comitiarum praesidis reipublicae, sine ambigibus vocat electores ut Iacobum Chirac eligant. "Nolite eius adversarium deludere vos, mea generatio autem tantum passa est ut non taceret." Consilium suum non eum impediet quin publice obiurget Nicolaum Sarkozy (Francogallice: Nicolas Sarkozy) ministrum internarum rerum de rogando de securitate «Necessitas est bellum inficere paupertati non pauperibus, non autem miseri in insecuritatis origine sunt.»
[recensere] Morbi et senectus
Agitans ingeniose, «sacerdos collector pannorum» usque ad finem pugnabit. Secundum proximos quamquam «vivebat senectutem ut summum dicrimen», sella rotalis numquam disturbavit quin aeroplanum caperet ad Vagadugum (In Burkina faso) ubi reclamavit adhuc in Novembre 2003 in «bella paupertatemque» vel ad Lisbonam (in Portugallo) ubi particeps erat in Aprili 2005, in consilio administrationis «Comitum internationalium Emmaus».
- Die 24 Ianuarii 2006, uno anno ante mortem, ipse venerat in Conventum nationis ut legem beneficiorum et renovationis urbanae defenderet quae urbibus magis quam 3500 incolarum imponeret ut 20% domos sociales erigerent. His ultimis annis, manus trementes propter morbum Parkinsonis impediebat quin scriberet. Absit! Didiscerat informaticam cum magno libro cum titulo «Ad stultissimos».
[recensere] Popularitas
In terra dechristianizata, vir popularissimus tamen erat sacerdos. Ab enim anno 1988 usque ad 2003, in Diarii dominicae diei (Journal du dimanche) indaginibus primus vir praelatus inter gallos fuit ante pilicrepum Zinedinum Zidane (cognomine Zizou) vel Davidum Douillet iudokam. Fuit enim homo liber qui putabat ut non decebat. “Post mortem, inquiebat, spero occurere Deo. Cui sic potero quaerere: “Cur cum creatione sic fecisti ut fortissimi vincerent debillimos? Cur, domine, pauperes homines pati debent, pati, denuo pati? Cur sinis evenire tales iniustitias? »Sustinebat abortum in quibusdam casibus contra regulas Vaticani et aliquando homosexualium foedus (sed non matrimonium) et adoptionem si psychologae periti consentirent. Confessus est in libro «Deus mi, cur?» mulierem amavisse in carne sensibusque. Itaque rogabat ut ecclesia sacerdotum catholicorum admitteret quia «ex tribus meis votis, difficilimum fuit castitas».
[recensere] Mors
Nundinis ante tactus morbo pulmonum qui factus est pneumonia die 22 Ianuarii quiete obiit orando in valetudinario Vallis Gratiae (francogallice: hôpital du Val de Grâce), quod est clarissimorum et militum. Appellabat mortem "magnas ferias".
[recensere] Sepultura
Decus nationis datum est in ecclesia episcopali Nostra Domina Lutetiae et postea sepultus est in vico Estevilla (Francogallice: Esteville) in Normandia. Rogavit ut inscriberetur in monumento "Conatus est amare"
[recensere] Nexus externi (Francogallice)
- Emmaüs France (situs officialis), inter quos :
- Tributum Abbati Petro (PDF),
- Emmaüs International (situs officialis), inter quos :
- Biographia et bibliographia, in situ Emmaüs internationalis.
- Fondation Abbé Pierre (situs officialis).
- Videogramma abbatis Petri in 1954, post declarationem de paupertate, in itinere in Genava (documenta TSR)
- Biographia abbatis Petri, praeco miserorum, agentia Reuters France (22 Ianuarii 2007).
- Emotio generalis post mortem abbatis Petri, agentia Reuters Francia (22 ianuarii 2007).
- Videogramma abbatis Petri Colucheque.
- Iter abbatis Petri in Divodurum ( Metz) (2004).
- repertorium speciale diarii Liberatio (die 22 ianuarii 2007), inter quos :
- merebat decies fieri “Iustus inter nationes”, testimonium Johannis-Claudii( Jean-Claude) Duclos, conservator Musei Resistentiae et Deportationis Isarae (Isère), evocans tributum nationale datum Iustis Gallis in Pantheone, aliquot diebus ante obitum Abbatis Petri.