Henricus

E Vicipaedia

Henricus
Genus: Masculinus
Origo: Theodisce
Interpretatio: "Dominus Villae" aut "Rector Domi"

Henricus Boito

Henricus sive Aenrichus (-i, m.) est praenomen Germanicum (non solum Theotiscum!). Pro cognomine et in usu est.

Index

[recensere] Significatio et origo

Henricus (Germanice Heinrich) lingua Germanica vetere originem habet et successor fortasse est nominis Germanici veteris Heimrich, cum eo tempore, simul Heimrich disappareret in documentis, Heinrich in eisdem apparet.

Nomen componitur e verbo "heim", valet domus, aut "hagan", valet atrium vel "aula", et "rîhhi", valet potens vel princeps. Ex quo Heinrich aut Henricus valet fere sicut "dominus in domo" aut "dominus in aula" aut "qui dominat fortunas".

[recensere] In linguis frequentibus formae

  • cognomina (potissimum Theotisca): Heine, Heise, Henig, Hennig, Henning, Hintz, Hintze, Hinz, Hinze, Heinrichs

[recensere] Personae cum nomine Henrico

[recensere] Vide etiam