De re publica (Cicero)
E Vicipaedia
Libros sex de Re Publica scripsit Marcus Tullius Cicero annis 54-51 a.C.n. Hic dialogus virorum illustrium Romanorum situs est anno 129 a.C.n. apud villam Scipionis prope Romam. Octo personae (vide infra), celebrantes tres dies festum Ferias Latinas vocatum, iustitiam et civitatem disputant. Illud notum Somnium Scipionis in Libro VI invenitur.
Index |
[recensere] Personae
P. Cornelius Scipio Aemilianus Africanus (qui tertio bello Punico Carthaginem anno 146 delevit), C. Laelius, L. Furius Philus, M'. Manilius, Sp. Mummius, Q. Aelius Tubero, P. Rutilius Rufus, Q. Mucius Q.f. Scaevola, C. Fannius M.f.
[recensere] Manuscriptum
Hoc opus, praeter librum sextum (vide infra) et fragmenta pauca, amissum esse diu habebatur. Deinde anno 1819 Angelo Mai in Vaticani bibliotheca palimpsestum invenit, quod maximam partem librorum primi et secundi, rariores sectiones librorum tertii, quarti, quinti continet. Sextus liber, qui Somnium Scipionis habet, transmissus est ad hodiernum diem ab Macrobio, qui commentarium de hoc somnio scripsit.
[recensere] Titulus
Titulus Ciceronis De Re Publica sumptus est a titulo Platonis πολιτεία reddito de Re Publica. Cicero librum Platonis plane imitatur: Cicero forma dialogi Socratici utitur, quo Scipio saepe disputans personam Socratis adsumit. Ambo dialogi siti sunt in communibus festis: Platonis dialogus in festo Bendi, Ciceronis dialogus in feriis Latinis. Eaedem fere res in ambobus operibus tractatae sunt: iustitia.
[recensere] Vide etiam
[recensere] Nexus externus
![]() |
Vicifons opus nominatum De re publica (Cicero) habet. |