Carolus Magnus
E Vicipaedia

Carolus Magnus (natus est Herstali scilicet die 2 Aprilis 742 [1] - obiit Aquisgrani die 28 Ianuarii 814), filius Peppini Iunioris ("Brevis") et Bertradae Laonis, fuit rex Francorum (771–814) et Langobardorum (774–814) ac imperator Romanorum (800–814).
- Titulus: "Carolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus pacificus imperator Romanum imperium gubernans qui et per misericordiam dei rex Francorum atque Langobardorum."[2]
Index |
[recensere] Vita
Anno 773 papa Hadrianus I auxilium Caroli contra Langobardos, qui terris Civitatis Ecclesiae minati sunt, petivit, Carolus regem Langobardorum Desiderium profligavit et caput eius regni Papiam cepit.
Die 25 Decembris 800, papa Leo III eius capiti coronam imperialem imposuit. Carolus Aquisgrani obiit die 28 Ianuarii 814.
Anno 1165 antipapa Paschalis III Carolum Magnum sanctum fecit, sed anno 1179 Concilium Lateranense Tertium omnia decreta antipapae Paschalis III nulla declaravit
[recensere] Fontes
- Eginhardi Vita Karoli Magni

Carolus Magnus et Papa Hadrianus I: imago posterioris aetatis
[recensere] Notae
- ↑ vel 1 Aprilis 747, vel post 15 Aprilis 747, vel 1 Aprilis 748.
- ↑
Citatio desiderata (addito fonte, hanc formulam remove)
[recensere] Nexus externi
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Carolum Magnum spectant. |
![]() |
Vicifons opus nominatum Carolus Magnus habet. |
- Eginhardi Vita Karoli: textus completus (The Latin Library)
- Eginhardi vita Karoli Magni Latine et Anglice (Celtic Twilight)
[recensere] Bibliographia
- Barbero, A., Carlo Magno, un padre dell'Europa. Romae 2002.
- Epperlein, S., Karl der Grosse: eine Biographie. Berolini 1978.
![]() |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |