Marius Maximus
E Vicipaedia
Marius Maximus fuit praefectus urbis Romae anno 218 et scriptor linguae Latinae. In horto Marii Maximi Florentinus, auctor de re rustica, praetendit se visisse uvam olea insertam.[1]
Marius Maximus fuit auctor vitarum imperialium (minoribus omissis[2])in continuatione operis Suetonii De vita Caesarum. Ab auctore Historiae Augustae Marius Maximus laudatus est ut "homo omnium verbosissimus, qui et mythistoricis se voluminibus inplicavit".[3]
Opus Marii Maximi deperditum est, sed citationes supersunt:
- Historia Augusta passim
- Ammianus Marcellinus 28.4.14
- Scholia in Iuvenalem 4.53
Creditur et poetam Ausonium usum esse Mario Maximo, sine citatione nominali, in serie epigrammatum cuius titulus est Caesares; in hoc opere laudati sunt viginti quattuor Caesares, quorum duodecim anteriores (a C. Iulio Caesare Domitianum usque) e vitis a Suetonio scriptis depicti sunt, duodecim posteriores (a Nerva Elagabalum usque) fortasse e vitis Marii Maximi.
[recensere] Notae
- ↑ Geoponica 9.14.2.
- ↑ "Marius Maximus, qui Avidium Marci temporibus, Albinum et Nigrum Severi non suis propriis libris sed alienis innexuit" (Historia Augusta "Quadrigae tyrannorum" 1.2.
- ↑ Ibid.
[recensere] Bibliographia
- Ronaldus Syme, Historia Augusta Papers. Oxoniae 1983.