Praepositio

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae nondum censa est. Quaesumus eam inspicias et gradum des. Vide {{latinitas}}.

Praepositio dicta, quod nominibus praeponatur et verbis. Loquellares vero, quia loquellis, id est verbis semper cohaerent, nec aliquid valent solae positae, ut «di,» «dis.» Coniunctae vero verbis figuram faciunt, ut «diduco,» «distraho.»

In Lingua Latina praepositiones plerumque ante verbum sunt, sed "cum" (e.g. mecum, tecum); "causa", "gratia" et "instar" (e.g honoris causa, legendi gratia, gigantis instar) post verbum esse potunt.

Accusativae et ablativae praepositiones a casibus, quibus serviunt, dictae. Accurate:

Index

[recensere] Genitivus

Serviunt casum genitivum:

  • ( Genitivus) + instar
  • ( Genitivus) + honoris
  • ( Genitivus) + gratia

[recensere] Ablativus

Serviunt casum ablativum:

  • ab (+ ablativus)
  • clam (+ ablativus)
  • coram (+ ablativus)
  • cum (+ ablativus)
  • de (+ ablativus)
  • e aut “ex” (+ ablativus)
  • prae (+ ablativus)
  • pro (+ ablativus)
  • sine (+ ablativus)
  • ( ablativus) + tenus

[recensere] Accusativus et Ablativus

Serviunt sive casum accusativum sive ablativum:

  • in (+ accusativus) si de motu loquitur
  • in (+ ablativus) si de statu loquitur
  • sub (+ accusativus) si de motu loquitur
  • sub (+ ablativus) si de statu loquitur
  • subter (+ accusativus) in poesis
  • subter (+ ablativus) in prosa
  • super (+ accusativus)
  • super (+ ablativus) raro cum invicem "de" ututur, e.g hac super re scribam

[recensere] Accusativus

Omnes reliquae praepositiones (e.g ad, inter, contra, praeter, prope, post, supra etc.) accusativum serviunt.

[recensere] Fontes

Partes textus huius sumuntur ex Etymologiarum Libris Viginti Sancti Isidori Hispalensis.


Grammatica Latina
Nomina | Pronomina | Adiectivi | Adverbia | Verba | Praepositiones
Secta de Vicicollaboratione Linguae Latinae