Poesis epica

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae inspecta est. Vide {{latinitas}}.

Poesis epica (e verbo graeco ἔπος, -εος i.e. verbum, carmen) est genus poesis in qua gesta narrantur hominum verorum vel fictorum, praecipue in tempore remoto. Saepe in has fabulas dei in tellurem descendunt, ut se inter rebus humanis interponant. De terris Mediterraneis, carmina epica notissima sunt Homeri Ilias et Odysseia et Vergili Maronis Aeneis. In Asia, inter notissimos nominantur Mahabharata, Ramayana (Indiae) et Epica Gilgamesi (Mesopotamiae). Poesis epica modo reges vel regnos glorificat (ut Cantus Rolandi, etiam Aeneis, imperatori Octaviano dedicatus), modo originem populi explicant (ut Aeneis, originem Romanorum explicans).

Hodierno tempore epicae semper rarior scribuntur.

Index

[recensere] Partes epicorum carminum

Multa carmina epica similes partes habant. Partes quae saepe videntur sunt:

  • Invocatio
  • Praepositio
  • Enumeratio
  • In medias res
  • Deus ex machina
  • Anticipatio
  • Epitheton

[recensere] Carmina epica Graeca

[recensere] medii aevi

  • Digenes Acritas

[recensere] Carmina epica Latina

[recensere] medii aevi

[recensere] Renascentiae

[recensere] Carmina epica Sanscritica

[recensere] Carmina epica Anglosaxonica et Anglica

  • Beowulf
  • Paradise Lost ("Paradisum Perditum") Ioannis Miltoni
  • Paradise Regained ("Paradisum Recuperatum") Ioannis Miltoni

[recensere] Carmina epica Finnica

[recensere] Carmina epica Francogallica

[recensere] Carmina epica Italica

[recensere] Carmina epica Lusitana

[recensere] Carmina epica Hispana medii aevi

  • De Roderico Didaci
    • Carmen Campidoctoris (Latine)
    • Cantar de Mio Cid
    • Las Mocedades de Rodrigo
  • Cantar de Roncesvalles
  • Cantar del rey don Sancho (de Sancio II Castellae)
  • Cantar de los Siete Infantes de Lara
  • Cantar de la Campana de Huesca

[recensere] Carmina epica Theodisca