Apenninus
E Vicipaedia
Āpennīnus (-ī, m.), spina Italiae, est catena montium plus quam 1 000 km longa per boream ad austrum pergens in ora orientali peninsulae.
Nomen a dictione linguae Proto-Celticae pen (h.e. montis cacumen) derivat : fortasse erat ab origine aut uno monti aut parti catenae, sed ex Polybii tempore toti huius montium fuerunt Apennini ; nempe ei usque ad Massiliam. Praecipue sunt virides silvestresque, sed ad cacumen altimum moles glaciata est maxime meridionalis Europae.
Apennini montes percurrunt Italiae peninsulam de septentrione ad meridionem.
Culmen est mons qui hodie Gran Sasso, id est Magna Petra, appellatur olim Fiscellus Mons. Hic mons est 2914 m altus.
Apennini montes Alpes attingunt in Liguria. Solent limitem in colle ponere apud Cadibonam.