Menander

E Vicipaedia

Effigies Menandri e Museis Vaticanis
Effigies Menandri e Museis Vaticanis

Menander (Graece Μένανδρος; natus Athenis anno 342/341 a.C.n.; mortuus ibidem 292/291 a.C.n.) fuit poëta Graecus generis comoediae novae.

Index

[recensere] Vita

Menander fuit filius Diopithis Cephisidis uxorisque eius Hegestrates; natus est archonte Sosigeni, anno 342/1 a.C.n.[1] Secundum fontes varios aevi posterioris fuit nepos Alexidis,[2] contubernalis Epicuri,[3] discipulus Theophrasti, amicus Demetrii Phalereis,[4] amator hetaerae Glycerae.[5] Mortuus est aut anno 292/291 aut paullo post.[6] Sepulcrum Menandri Pausanias vidit iuxta viam quae a Piraeo Athenis duxit, effigiemque (cuius inscriptio etiam hodie servatur) in theatro Athenarum.[7] De vita sententiisque Menandri primus scripsit coaevalis eius Lynceus Samius, et ille discipulus Theophrasti, in libro nunc deperdito De Menandro.[8]

[recensere] Opera

Menandrum scripsisse alii fabulas 108 dixerunt, alii 109, Apollodorus autem 105;[9] quarum primam, titulo Orge, anno 321 docuit.[10]

[recensere] Receptio operum

Scriptores Romani comoedias Menandri valde admirati sunt; ex quibus Terentius illum tam studiose imitatus est operibus suis (praecipue Andria, Eunucho, Adelphis) ut a Caesare dimidiatus Menander vocatus sit. Sententia Menandri alea iacta esto Caesar ipse usus est cum Rubiconis consilium cepisset transeundi. Medio aevo, operibus genuinis deperditis, florilegio sententiarum tantum Menander illustris erat. Nostra aetate multa fragmenta papyracea reperta sunt unaque fabula fere completa, titulo Dyscolus.

[recensere] Index fabularum

  • Adelphi
  • Agroecus
  • Alaes
  • Anatithemene
  • Andria
  • Androgynus
  • Anepsii
  • Aphrodisius
  • Apistus
  • Arrhephorus
  • Aspis
  • Auton Penthon
  • Boeotia
  • Canephorus
  • Carchedonius
  • Carina
  • Catapseudomenus
  • Cecryphalus
  • Chalcia
  • Chalcis
  • Citharistes
  • Cnidia
  • Colax
  • Coneazomenae
  • Cybernetae
  • Dactylius
  • Dardanus
  • Demiurgus
  • Didymae
  • Dis Exapaton
  • Disidaemon
  • Dyscolus (317/6 Lenaeis)
  • Empipramene
  • Enchiridium
  • Epangellomenus
  • Epiclerus
  • Epitrepontes
  • Eunuchus
  • Georgus
  • Glycera
  • Halieus
  • Heauton Timorumenus
  • Heniochus (312 Dionysiis)
  • Heros
  • Hieria
  • Hippocomus
  • Homopatrii
  • Hydria
  • Hymnis
  • Hypobolimaeus
  • Imbrii (302/301 Dionysiis)
  • Leucadia
  • Locri
  • Menagyrtes
  • Messenia
  • Methe
  • Misogynes (c. 195 repetita)
  • Misumenus
  • Nauclerus
  • Nemesis
  • Olynthia
  • Orge
  • Paedium
  • Pallace
  • Paracatathece
  • Periciromene
  • Perinthia
  • Phanium
  • Phasma (c. 250 et 167 repetita)
  • Philadelphi
  • Plocium
  • Polumeni
  • Proëncalon
  • Progamon
  • Pseuderacles
  • Psophodeës
  • Rhapizomene
  • Samia
  • Sicyonius
  • Stratiotae
  • Synaristosae
  • Synephebi
  • Synerosa
  • Thais
  • Theophorumena
  • Thesaurus
  • Thettale
  • Thrasyleo
  • Thyrorus
  • Titthe
  • Trophonius
  • Xenologus

[recensere] Notae

  1. IG XIV 1184; Suda s.v. Menandros.
  2. Suda s.v. Alexis; sed res in dubio est.
  3. Strabo, Geographia 638.
  4. Diogenes Laertius, Vitae philosophorum 5.36, 5.79; cf. Alciphron, Epistulae 4.19.14.
  5. Athenaeus, Deipnosophistae 594d, cf. Martialis, Epigrammata 14.187.
  6. Aulus Gellius, Noctes Atticae 17.4.4, 17.21.42.
  7. Pausanias, Descriptio Graeciae 1.2.2, 1.21.1; IG II2 3777.
  8. Lynceus fr. 35 Dalby; Athenaeus, Deipnosophistae 242b.
  9. Aulus Gellius, Noctes Atticae 17.4.4.
  10. Anonymi De comoedia 17; Hieronymus, Chronicon ab abr. 1696.