Medium Aevum

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae nondum censa est. Quaesumus eam inspicias et gradum des. Vide {{latinitas}}.
Benedictorum monasterium Hildesheimense Sancto Michaeli patrono
Benedictorum monasterium Hildesheimense Sancto Michaeli patrono

Medium Aevum erat aera historiae Europae inter Aevo antiquo et Novo aevo, id est circa de 500 ad 1500. Aetas dissolutione structurarum imperii Romani significatus est et ortu momentorum potestatis novorum plus septentrionalis Europa, sicut Regnum Francorum. Medio aevo traditiones rei publicae et philosophiae Romanorum, Germanorum ac Slavorum et mores Christiani conducti erant. Societas et res publica ordinibus ac iure feudali distributa et visione mundi christiana formata erant.


Index

[recensere] De verbo 'Medio Aevo'

Hominibus medii aevi tempus suum non 'medium aevum' appellabatur, sed hi adhuc in aetas Romana se vivere putabant. Secundum somnium Nabuchodonosoris e prophetia Danielis de series aetatum profectus erat, cuius finis dies summi iudicii sit. Primum earum aetatum aetas Babylonis fuisset, secundum Persiae, tercium Graeciae et quartum ac ultimum aetas Romanorum. Cum hodie annum 476 finem imperii Romanorum occidentali exsistimatur, homines aequales illorum temporum in translatione imperii ad Germanos et continuatione imperii putabant, quia finis imperii finem mundi significavisset.

Verbum peiorativum 'medium aevum' inventio humanistarum erat, qui aetates Graecorum ac Romanorum verebantur. Cum vitam 'aetatis antiquae' aevo antiquitatis renascente restituere voluerunt, tempus de fine imperii Romanorum ad tempus suum aevum intercessum sive medium viderunt.


[recensere] De ordinatione temporis

Historiographia hodierna nondum data singularia determinatione medii aevi constituere conatur, sed de transituibus fluentibus proficiscitur. Inter saeculis migrationis gentium IV ac VIII et denuo de saeculo XV ad saeculum XVI conditiones rei publicae et structurae societatis commutabant. Exempla harum commutationum sunt edictum tolerantiae Mediolani (313), invasio Hunnorum (375), occupatio Romae per Visigothos (410), dimissio Romuli Augustuli (476) aut etiam Hegira Machometi (622) et invasio Arabum in Hispania (711). Finis medii aevi rursum signatur eventibus sicut inventio typographiae litteris mobilibus (ca. 1450), occupatio Constantinopolis (1453), conclusio Recuperationis Hispanica et inventio Americae (utraque 1492) aut initium Reformationis Luthero (1517).


[recensere] Vide etiam


[recensere] Bibliographia

  • Büssem, Eberhardus et Michael Neher (ed.): Arbeitsbuch Geschichte. Mittelalter (3. bis 16. Jahrhundert). Repetitorium. Editio decima. Tubinga et Basilia 1995.