Helichrysus
E Vicipaedia
Helichrysus | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Flos helichrysi
|
|||||||||||||
Taxinomia | |||||||||||||
|
|||||||||||||
|
|||||||||||||
Helichrysum italicum (Roth) G.Don f. |
|||||||||||||
|
Helichrysus sive heliochrysus (nomen origine Graecum, ἑλίχρυσος; binomen Helichrysum italicum) est planta aromatica, Italiae autochthon, nota etiam in medicina, ut dicit Plinius:
Helichrysum alii chrysanthemon vocant: ramulos habet candidos, folia subalbida, habrotono similia, ad solis repercussum aureae lucis in orbem veluti corymbis dependentibus, qui numquam marcescunt; qua de causa deos coronant illo, quod diligentissime servavit Ptolemaeus Aegypti rex. nascitur in frutectis. ciet urinas e vino pota et menses. duritias et inflammationes discutit, ambustis cum melle inponitur. contra serpentium ictus et lumborum vitia bibitur. sanguinem concretum ventris aut vesicae absumit cum mulso. folia eius trita trium obolorum pondere sistunt profluvia mulierum in vino albo. vestes tuetur odore non ineleganti.
– Plinius, Naturalis historia 22.168
[recensere] Subspecies
- Helichrysum italicum subsp. siculum (Jord. & Fourr.) Galbany, L. Sáez & Benedí (syn. Helichrysum siculum Boiss.)
- Helichrysum italicum subsp. serotinum Nanu (syn. Helichrysum serotinum Boiss.)
[recensere] Fontes antiqui
- Plinius, Naturalis historia 21.65, 66, 168.
- Dioscorides, Materia medica 4.57.