Optativus
E Vicipaedia

Optativus est modus verbi . Hic loquentem aliqua cupere facere vel aliqua possibile habere signat. In lingua Latina non optativum habemus. Formae archaicae ab origine optativii essentes coniunctivi praesentis sim, duim, velim, produim sunt. i signum antiquuum optativi est. In lingua Graeca et optativum et coniunctivum habemus.
Quod signum et in coniunctivum perfecti invenimus: dix-er-I-tis.
Coniunctivus lingua germanica optativo indoeuropaeo oritur. Optativum indoeuropaeum verum in lingua germanica non iam habemus.
In lingua gothica, lingua germanica antiquissima, forma optativii suffixo ai formatur: barais, 'fers', 'ferre vis'. Suffixo oi in lingua graeca antiqua obvenimus: pherois, vide exemplum primum.
Munera formarum optativii voluntates et possibilitates signare sunt.
[recensere] Vide etiam
![]() |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |