Praepositio
E Vicipaedia

Praepositio dicta, quod nominibus praeponatur et verbis. Loquellares vero, quia loquellis, id est verbis semper cohaerent, nec aliquid valent solae positae, ut «di,» «dis.» Coniunctae vero verbis figuram faciunt, ut «diduco,» «distraho.»
In Lingua Latina praepositiones plerumque ante verbum sunt, sed "cum" (e.g. mecum, tecum); "causa", "gratia" et "instar" (e.g honoris causa, legendi gratia, gigantis instar) post verbum esse potunt.
Accusativae et ablativae praepositiones a casibus, quibus serviunt, dictae. Accurate:
Index |
[recensere] Genitivus
Serviunt casum genitivum:
- ( Genitivus) + instar
- ( Genitivus) + honoris
- ( Genitivus) + gratia
[recensere] Ablativus
Serviunt casum ablativum:
- ab (+ ablativus)
- clam (+ ablativus)
- coram (+ ablativus)
- cum (+ ablativus)
- de (+ ablativus)
- e aut “ex” (+ ablativus)
- prae (+ ablativus)
- pro (+ ablativus)
- sine (+ ablativus)
- ( ablativus) + tenus
[recensere] Accusativus et Ablativus
Serviunt sive casum accusativum sive ablativum:
- in (+ accusativus) si de motu loquitur
- in (+ ablativus) si de statu loquitur
- sub (+ accusativus) si de motu loquitur
- sub (+ ablativus) si de statu loquitur
- subter (+ accusativus) in poesis
- subter (+ ablativus) in prosa
- super (+ accusativus)
- super (+ ablativus) raro cum invicem "de" ututur, e.g hac super re scribam
[recensere] Accusativus
Omnes reliquae praepositiones (e.g ad, inter, contra, praeter, prope, post, supra etc.) accusativum serviunt.
[recensere] Fontes
Partes textus huius sumuntur ex Etymologiarum Libris Viginti Sancti Isidori Hispalensis.
Grammatica Latina |
---|
Nomina | Pronomina | Adiectivi | Adverbia | Verba | Praepositiones |
Secta de Vicicollaboratione Linguae Latinae |