Relativitas specialis
E Vicipaedia
Relativitas specialis sive theoria specialis relativitatis theoria physicalis, quae anno 1905 ab Alberto Einstein edita est. Ideas Newtonianas de spatio temporeque supersedit, et electromagnetismum secundum Maxwell aequationes incorporavit. Haec theoria “specialis” vocata est, quia forma specialis theoriae relativitatis Einsteinianae est, ubi possunt effectus gravitatis ignorabiles esse. Decem anni posthac Einstein theoriam relativitatis generalis edidit, quae etiam gravitationem incorporavit.
[recensere] Postulata
- Primum postulatum (principium relativitatis)
- Quod visum est ab observatoribus inertialibus, de natura universi inter hos observatores constandum est. Si status inertialis observatoris mutat, natura universi pro observatore non mutabit.
- Omnes theoriae physicales mathematice constant pro omnibus observatoribus inertialibus.
- Alterum postulatum (constantia celeritatis luminis)
- Celeritas luminis in vacuo, quae saepe c abbreviatur, eadem est inter omnes observatores inertiales.
- Celeritas luminis non est in velocitate rei quae illuminat. Hoc postulatum probatum est ab experimentis.
Cum postulato primo, postulatum alterum dicit quod pro luce non necesse est habere medium sicut aether in quo propagatum.
[recensere] Nexus externus
- Theoria Specialis Relativitatis Opus originalis in lingua theodisce apud Annales Physicae, Berna 1905
![]() |
Haec stipula ad physicam spectat. Amplifica, si potes! |