Theodoricus Bonhoeffer

E Vicipaedia

Theodoricus Bonhoeffer in congressu  Oecumenico iuventutis (Villae Glannis in oppido Helvetico anno 1932.)
Theodoricus Bonhoeffer in congressu Oecumenico iuventutis (Villae Glannis in oppido Helvetico anno 1932.)

Theodoricus Bonhoeffer (qui anno 1906. die 4. mensis Februarii Vratislaviae natus in CCC Flossenburgianis anno 1945. die 9. mensis Aprilis supplicio affectus est) erat sacerdos et theologus Lutheranus et adversarius partium Hitlerianarum.

[recensere] De vita eius

Bonhoeffer theologiae Tubingae et Berolini studuit, ubi anno 1927. viginti annos natus et unum dissertatione Sanctorum communio inscripta (quam postea anno 1930. in lucem edidit) ad gradum doctoris theologiae promotus est. Tum munere pastorali apud Germanos exules Barcinone et Londinii functus est.

Anno 1929. Bonhoeffer in Germaniam rediit, ubi anno 1930. in universitate Berolinensi se habilitavit. Ibidem theologiam professus ad annum 1933. pastor studiosis in polytechnico consuluit.

Qui cum ex Adolpho Hitlero pericula exoritura esse maxima ante iam monuisset, quam anno 1933. die 30. mensis Ianuarii ad summam ille rerum ascendit, ab anno 1933. usque ad annum 1935. Bonhoeffer iterum Londinii degebat. Unde denuo in Germaniam profectus anno 1935. Fringillarum Luci in oppido Pomeranico princeps seminarii ecclesiae quae appellabatur confessae (vel Germanice Bekennende Kirche) factus est, cuius quidem doctrina erat Christianos cum partibus Hitlerianis facere non debere, ut quarum ratio tota a praeceptis Christi abhorreret. Seminario autem illo ex decreto Hinrici Himmleri anno 1937. abolito Bonhoeffer vicarios Lutheranos clam docere perrexit, donec anno 1940. vetitus est, nequid vel ore praeciperet vel scriptis.

Anno autem 1939. Bonhoeffer Novum Eburacum arcessitus, ut palam de theologia dissereret, cum ei exulum curandorum munus offeretur, repudiavit memor Isaiae illius in capite 26., versu 16.: qui crediderit, non turbabitur. Itaque, postquam in patriam revertit, bello exarso ad eos accessit, qui conspirarent, ne populus Germanicus Hitlero duce bello vinceret.

Quae cum ita essent, anno 1943. die 5. mensis Martii in vincula coniectus duobus annis post Theodoricus Bonhoeffer die 9. mensis Aprilis ante iugulatus est paulo, quam clade sua populus Germanicus ex Hitlerianorum dicione liberatus est.

[recensere] Potentiis benignis fideliter et tacite circumdatus

Ex CCC Flossenburgianis mense ante, quam occisus est, quinto Bonhoeffer anno 1944. die 19. mensis Decembris hac oratione illustrissima ad Christi natalem spectante sponsam parentes fratres sorores salutavit:

Von guten Mächten treu und still umgeben,
behütet und getröstet wunderbar,
so will ich diese Tage mit euch leben
und mit euch gehen in ein neues Jahr;

noch will das alte unsre Herzen quälen,
noch drückt uns böser Tage schwere Last.
Ach Herr, gib unsern aufgeschreckten Seelen
das Heil, für das Du uns geschaffen hast.

Und reichst Du uns den schweren Kelch, den bittern,
des Leids, gefüllt bis an den höchsten Rand,
so nehmen wir ihn dankbar ohne Zittern
aus Deiner guten und geliebten Hand.

Doch willst Du uns noch einmal Freude schenken
an dieser Welt und ihrer Sonne Glanz,
dann woll'n wir des Vergangenen gedenken,
und dann gehört Dir unser Leben ganz.

Lass warm und hell die Kerzen heute flammen,
die Du in unsre Dunkelheit gebracht,
führ, wenn es sein kann, wieder uns zusammen!
Wir wissen es, Dein Licht scheint in der Nacht.

Wenn sich die Stille nun tief um uns breitet,
so lass uns hören jenen vollen Klang
der Welt, die unsichtbar sich um uns weitet,
all Deiner Kinder hohen Lobgesang.

Von guten Mächten wunderbar geborgen
erwarten wir getrost, was kommen mag.
Gott ist bei uns am Abend und am Morgen
und ganz gewiss an jedem neuen Tag.

Quae oratio sic converti posse videtur: Potentiis bonis fideliter et tacite circumdatus, / tutela et consolatione mira praeditus / vobiscum his diebus vivam, / vobiscum novum annum inibo. // Nunc vetus etiam annus corda vexat, / et dierum malorum onus grave nos premit. / Da, Domine, animis exterritis / salutem, quam pro nobis creasti. // Quodsi poculum porrigis grave et amarum / passionis, plenum ad summum, / accipiemus id intrepidi / ex manu tua bona et dilecta. // Sin gaudio semel etiam nos donabis / huius mundi, huius solis, huius nitoris, / praeteritorum memores erimus / et vita nostra tota tua erit. // Cereas hodie calidas et luminosas incende, / quas in tenebras nostras attulisti, / et nos, si fieri potest, denuo coniunge, / qui scimus: lux tua lucet in tenebris. // Nunc, cum quies alta circum nos explicatur, / concede, ut audiamus sonum illum plenum / mundi illius, qui invisibilis circum nos patet, / liberosque omnes tuos laudes summas canentes. // Potentiis bonis mire protecti / constanter exspectamus, quicquid veniet. / Deus nobiscum et vesperi et mane / et certe omni novo die. Quorum versuum apparet auctorem martyrem fidei Christianae fuisse verum.

[recensere] Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Theodoricum Bonhoeffer spectant.