Lingua Italica

E Vicipaedia

Lingua Italica
(Lingua Italiana)
IPA itali'aːno
Locutores 100-120 000 000
Familia Linguae Indoeuropaeae

 Linguae Romanicae

Scriptura Latina
Vicipaedia it:Pagina Principale
Status publicus
Lingua civitatis Italia, Civitas Vaticana, Res publica Sancti Marini, Croatia, Helvetia, Slovenia
Lingua privata America Meridionalis, Europa Occidentalis, Albania, Francia, Melitta, Libya
Procuratio linguae Accademia della Crusca
Notae ISO linguae
1
2
3
SIL
it
ita
ita
nulla
Vide etiam: Linguae mundi, Linguarum officialium catalogus

Lingua Italica ex linguis Indoeuropeis sermo est: Latino genere ortus (Romanicus) sermo est (cum lingua Lusitanica, lingua Hispanica, lingua Francogallica, lingua Dacoromanica et ceteris parvis sermonibus).

tabula ubi hodie Italice loquitur
tabula ubi hodie Italice loquitur

Lingua Italica non modo in Italia, Vaticano Agro et Sancti Marini Re Publica, sed etiam in Confoederatione Helvetica primaria est; etiam in Libya, Erythraea et Somalia (terris Africanis) vel in Slovenia et Croatia (accuratius in Histria) fatur.

Italicae linguae sermonum differantiae sunt: Septemtrionales dialecti Gallicoitalicae et Venetae (sed etiam Histricae) sunt; Tuscae dialecti sunt et postremo Centri Meridieique dialecti Mediae, Interiectae Meridianae et Extremae Meridianae (sed etiam Corsae) sunt.

tabula ubi Dialecti Italiae loquitur
tabula ubi Dialecti Italiae loquitur

[recensere] Vide etiam