Infinitus (grammatica)
E Vicipaedia
Infinitivus est modus verbi. In Lingua Latina tria tempora infiniti sunt: praesens (e.g laudare), perfectum (laudavisse) et futurus (laudaturum, -am esse). Modus infinitivus est una inter formas infinitivas verbi, sine persona et sine numero, quarum aliae sunt participium et supina.
[recensere] Usus infinitivi
- Errare humanum est
- Caesar a Gergovia discessisse audiebatur
Grammatica Latina |
---|
Nomina | Pronomina | Adiectivi | Adverbia | Verba | Praepositiones |
Verba |
Numerus |
Activum | Passivum |
Indicativus | Coniunctivus | Imperativus | Infinitus | Gerundium | Supinum | Participium | Gerundivum |
Praesens | Imperfectum | Futurum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum exactum |
Secta de Vicicollaboratione Linguae Latinae |
![]() |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |