Optativus

E Vicipaedia

Latinitas huius paginae nondum censa est. Quaesumus eam inspicias et gradum des. Vide {{latinitas}}.

Optativus est modus verbi . Hic loquentem aliqua cupere facere vel aliqua possibile habere signat. In lingua Latina non optativum habemus. Formae archaicae ab origine optativii essentes coniunctivi praesentis sim, duim, velim, produim sunt. i signum antiquuum optativi est. In lingua Graeca et optativum et coniunctivum habemus.

Quod signum et in coniunctivum perfecti invenimus: dix-er-I-tis.

Coniunctivus lingua germanica optativo indoeuropaeo oritur. Optativum indoeuropaeum verum in lingua germanica non iam habemus.

In lingua gothica, lingua germanica antiquissima, forma optativii suffixo ai formatur: barais, 'fers', 'ferre vis'. Suffixo oi in lingua graeca antiqua obvenimus: pherois, vide exemplum primum.

Munera formarum optativii voluntates et possibilitates signare sunt.

[recensere] Vide etiam