Laacher-Séi-Ausbroch
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Laacher-Séi-Ausbroch war e Vulkanausbroch dee virun 13.000 Joer an der Äifel stattfonnt huet. Et war déi jéngsten Ausbroch an der Äerdgeschicht a Mëtteleuropa. Dësen Inferno huet zwar just e puer Deeg gedauert, huet d'Landschaft awer grondlegend verännert.
An enger riseger Magmakummer, just e puer Kilometer ënner der Äerdiwwerfläch huet sech joerdausendelaang e gas- a mineralträicht Magma gebilt. Dëst Magma huet sëch virun 13.000 Joer no uewen gedréckt a mat Iwwerschallgeschwindegkeet goufen Äschen, Bims an anert Gestengs an enger 40 Kilometer héijer Eruptiounssail erausgeschleidert.
D'schlëmmsten Auswierkunge waren déi 600° Celsius gliddeg Glouslawinnen an d'Äsche. Si si mat grousse Vitessen iwwert d'Land geschoss an hun eng moer Moundlandschaft hannerloss. D'Äschen hu sëch verfestegt an hu sech duerch de Kontakt mam Waasser zu Tuff entwéckelt.