Casablanca (Film)

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Informatiounen zum Film

Filmdaten
Originaltitel: Casablanca
Produktiounsland: USA
Produktiounsjoer: 1942
Dauer: 102 Minutten
Originalsprooch: Englesch
Equipe
Regie: Michael Curtiz
Dréibuch: Julius J. Epstein
Philip G. Epstein
Kamera: Arthur Edeson
Musek: Max Steiner
Produzent: Hal Wallis
Haaptacteuren
Humphrey Bogart als Richard 'Rick' Blaine
Ingrid Bergman als Ilsa Lund / Lazlo
Paul Henreid als Victor Lazlo
Claude Rains als Captain Louis Renault
Sydney Greenstreet als Senor Ferrari
Conrad Veidt als Major Heinrich Strasser
Peter Lorre als Ugarte
Dooley Wilson als Sam
S. Z. Sakall als Carl
Curt Bois als Täschendéif
Madeleine LeBeau als Yvonne
Marcel Dalio als Croupier

Casablanca war ursprénglech een netopgefouert Theaterstéck mat dem Titel Everybody Comes to Rick's vum Murray Burnett an der Joan Alison, deenen Warner fir 20.000 Dollar d'Rechter ofkaaft hat. Et huet "Jiddereen kënnt bei de Rick" geheescht an et as ëm europäesch Emigrante gaang an ëm en Amerikaner, deen zu Casablanca e Bistrot hat. Casablanca a Marokko war déi Zäit nach net vun Nazidäitschland besat.

Niewent den Hollywood-Staren huet eng Partie Emigrante matgespillt: de Peter Lorre, Conrad Veidt an de Curt Bois.

Inhaltsverzeechnis

[Änneren] Bedeitung

Niewent dem Chaplin sengem The Great Dictator an dem Ernst Lubitsch séngem To be or not to be as de Casablanca ee vun deenen dräi Hollywood-Filmen, déi sech ëm de Nationalsozialismus gedréit hun.

Casablanca as ee Propagandafilm. Dat léisst sech am beschten um "Gesankskrich" erëmerkennen. An dem Rick senger Bar fänkt een Nazi-Offizéier un, Die Wacht am Rhein ze sangen, doropshin äntweren d'Fransouse mat der Marseillaise, déi domat haushéich wannen. Ursprénglech wollt Warner d'Horst Wessel-Lid sange loossen. Mee d'Rechter lounge bei enger däitscher Firma, déi domat de Film am internationale Verléinen hätte kéinte blockéieren. Um Enn vum Film dann d'Astellung, wou de Renault eng Fläsch Vichy-Waasser ewechgehäit. Vichy war déi Zäit de Sëtz vum franséische Vichy-Regime, dat mat de Nazien kollaboréiert huet. D'Grondausso vum Film war also: A Krichszäiten muss déi privat Léift tëschent dem Rick an der Ilsa hanner dem Lazlo sengem Zil, dem international Kampf fir d'Fräiheet zeréckbleiwen.

[Änneren] Zitaten

  • "Play it again, Sam!" - "Spill et nach eng Kéier, Sam!" (Ilsa) as dat bekannteste Falschzitat vun der Filmgeschicht:
  • Hei as d’Original:
    • Ilsa: Play it once, Sam. For old times' sake.
    • Sam: [lying] I don't know what you mean, Miss Ilsa.
    • Ilsa: Play it, Sam. Play "As Time Goes By".


  • An der däitscher Versioun seet de Rick: "Schau mir in die Augen, Kleines!" Am Original ass et Here's looking at you, kid. Am Dréibuch stoung: Here's good luck for you, awer de Bogart huet et vernuschelt.
  • "Ech hale fir kee mäi Kapp dohin" (Rick) (I'll stick my neck out for nobody)
  • "Verhaft déi üblech Verdächteg!" (Polizeichef Renault) (Round up the usual suspects)
  • "Dat as wuel den Ufank vun enger wonnerschéiner Frëndschaft" - "Louie, I think this is the beginning of a beautiful friendship." (Schluss)
Casablanca

[Änneren] Kommentaren zum Film

  • It's far from a great film,but it has a special appealingly schlocky romanticism .. Pauline Keal am: "5001 Nights at the Movies"
  • Seeing the film over and over again, year after year, I find it never grows over-familiar. ... the more I know it, the more I like it Roger Ebert, deen de Film selbsverständlech an seng "Great Movies" agepecht huet.

[Änneren] D'Handlung

De Film spillt matzen am Zweete Weltkrich. Frankräich war zum Deel vun Nazidäischland eruewert a besat, mee déi franséisch kolonie Marokko nach net. Vill Mënsche sinn dowéinst op Marokko geflücht, a waarden zu Casablanca fir e Fliger fir op Lissabon a Portugal ze kréien a vun do an d'USA ze kommen.

Allerdéngs kommen di meescht net aus Casablanca fort, well de korrupte Polizeichef d'Visaen nëmme géint Suen oder méi delikat Dingschtleeschtungen erausgëtt. A Casablanca huet den desillusionnéierten Amerikaner Rick Blaine säi Bistrot. Am "Rick's Café Américain" hale sech allerhand Leit op. Dunn taucht op eemol dem Rick seng fréier Frëndin op. Si hat hien zu Paräis eemol setze gelooss. Mee si as net aleng. Bei hir ass den Ungar Victor Lazlo, eng wichteg Figur aus der Résistance, deen aus engem KZ ugedrckt ass. De Lazlao kuckt verzweifelt fir un e Visa ze kommen, fir datt hie vu Marokko fort kéim. E weess, datt de Blaine un zwee Visae koum, a probéiert him se ofzekafen. Souguer d'Ilsa kritt de Rick net derzou bruecht, fir dem Victor Lazlo déi Dokumenter ze verschafen. Mee domat ass de Film nach net grad fäerdeg.

[Änneren] D'Rezeptioun vum Film an den USA

De Film, deem säin Dréibuch mat den Dréiaarbechte gewuess as, huet vill vun engem typesche B-Film u sech. En Film huet 950.000 Dollar kascht. De Budget as emol net duergaang, fir en echte Fliiger an der Schlusszen ze filmen. De Modell am däischteren Hannergrond war aus Cartong, a fir datt d'Gréisst manner opfale soll, huet de Regisseur klenggewuesse Leit als Mecanicienen agesat. Fir ze vergläichen: Dem Sam Wood säin "To whom the Bell tolls" (Wem die Stunde schlägt) mam Gary Cooper an der Ingrid Bergman huet 1943 3 Milliounen Dollar kascht. No der Uropféierung am November 1942 huet kee Mënsch Grousses erwaart vu sou engem bëllege Film, vum deem Dréibuch zum Deel improviséiert war, a wou een an eenzelnen Deeler matkritt, wéi d'Schauspiller sech duerchquälen. Am Joer 1943 koum et zu der Casablanca-Konferenz, wou de Winston Churchill an de Franklin D. Roosevelt hir weider Krichsustrengunge mateneen ofstëmme wollten. Esou as den Numm vun der Stad weltbekannt ginn a Warner Bothers huet de Film nach eng Kéier ënner d'Leit bruecht. An esou koum et zum Weltsuccès.

[Änneren] D'Rezeptioun a Westdäitschland

Vun 1953 bis 1975 war de Film nëmmen an enger komplett zersteckelter däitscher Versioun ze gesinn. An dëser ëm 24 Minutte geschniddener Fassung gouf et keen Nazi méi; keen SS-Majouer-Strasser; de Victor Lazlo war a kengem KZ gewiescht, well hie war dunn den norwegeschen Atomphysiker Larsen. Eréischt den ARD huet de Film 1975 gewisen als dat wat de Film wierklech as: en amerikanesche Propagandafilm géint de Vichy-Regime an Nazidäitschland.

[Änneren] Triviales

  • Am Film spillt den Dooley Wilson (en Jazzdrummer) Piano an der Roll vum Sam. Mee a Wierlechkeet huet den Elliot Carpenter gespillt.
  • D'Virbild fir dem Rick säin Etablissement war den Hotel El Minzah zu Tanger.
  • De Marx Brothers Film "A Night in Casablanca" vum Archie Mayo sollt 1946 eng Parodie op dem Curtiz säi Film ginn, dat hunn d'Produzenten dunn awer net gemaach.
  • Fir all déi, déi d'Filmen e besse méi genau kucken: De Film as strubbelvoll vun Dréiaarbechtsfeeler.
  • D'Michèle Morgan war virgesi fir d'Roll vun der Ilsa, mee si wollt 55.000 Dollar. Doropshin huet Warner d'Ingrid Bergman gehol, déi mat 25.000 Dollar zefridde war.
  • De Ronald Reagan sollt d'Roll vum Rick iwerhuelen.

[Änneren] Gielercher

  • En Academy Award (Oscar) als Beschte Film 1943
  • En Academy Award (Oscar) fir dem Michael Curtiz seng Bescht Regieaarbecht
  • En Academy Award (Oscar) fir dat Beschten Dréibuch