Hercules (Stärebild)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Date vum Stärebild Hercules | |
---|---|
Lëtzebuergesche Numm | Herkules |
Laténgesche Numm | Hercules |
Laténgesche Genitiv | Herculis |
Laténgesch Ofkierzung | Her |
Rektaszensioun | 15h 48m bis 18h 58m |
Deklinatioun | +51° 20’ bis +3° 40’ |
Fläch | 1225 |
Siichtbar op de Breedegraden | 90° Nord bis 39° Süd |
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
Fréijoer, Summer |
Zuel vun de Stäre mat Gréisst < 3m |
3 |
Hellste Stär Gréisst |
β Herculi (Kornephoros) (Ruticulus) 2,78m |
Meteorstréim | Tau-Herkuliden |
Nopeschstärebiller (vu Norden am Auerzäresënn) |
Draco Bootes Corona Borealis Serpens Ophiuchus Aquila Sagitta Lyra |
Den Hercules ass e Stärebild um Nordhimmel.
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Beschreiwung
Den Hercules ass dat fënneftgréisst Stärebild um Himmel. Well nëmmen dräi vu senge Stäre méi hell wéi déi 3. Gréissteklass sinn, ass et allerdéngs net weider opfälleg. Et fënnt een et tëschent de Stärebiller vun der Lyra mat dem hellen Stär Vega an dem markante Stärebild Corona Borealis. Déi bescht Observatiounsszäit ass de Fréisummer, well en dann am héichsten um Himmel steet.
Den Herkules enthält zwee interessant Kugelstärekéip, déi schonns mat enger klenger Spektiv ka gekuckt ginn.
A Richtung Hercules ass de Apex vun eisem Sonnesystem. D’Sonn mat hire Planéiten bewegt sech, relativ zu hire Nopeschstären, mat 20 km/s op dëse „Punkz“ zou.
[Änneren] Geschicht
D’Konstellatioun gehéiert zu de klassesche 48 Stärebiller aus der Antikitéit, déi dem Ptolemäus schonns bekannt waren. Bei den antike Griichen huet et „Engonasin“ („Dee wou knéit“) geheescht. Spéider gouf d’Stärebild mat verschiddenen mythesche Gestalten a Verbindung bruecht, wéi z.B.: Prometheus, Theseus, Orpheus oder Herakles (deen d’Réimer Hercules genannt hunn). Erhalen huet sech d’Deitung als Hercules.
[Änneren] Himmelsobjete
[Änneren] Stäre
B | F | Nimm o. aner Bezeechnungen | Gréisst | Lj | Spektralklass |
---|---|---|---|---|---|
β | 27 | Kornephoros, Ruticulus | 2,78m | 148 | G8 III |
ζ | 40 | 2,81m | 32 | G0 IV | |
α | 64 | Ras Algethi | 3,1 bis 3,7m | 550 | M5 Ib |
δ | 65 | Sarin | 3,12m | 96 | A3 IV |
π | 67 | 3,16m | 400 | K2 III | |
μ | 86 | 3,42m | 27 | G5 IV | |
η | 44 | 3,48m | 80 | G8 III | |
ξ | 92 | 3,70m | 150 | G9 III | |
γ | 20 | 3,74m | 150 | A9 III | |
ι | 85 | 3,82m | 500 | B3 IV | |
ο | 103 | 3,84m | 150 | B9 V | |
θ | 91 | 3,86m | |||
τ | 22 | 3,91m | 400 | B5 IV | |
ρ | 75 | 4,1m | 300 | A0 + A0 | |
110 | 4,19m | ||||
σ | 35 | 4,20m | 200 | B9 V | |
φ | 11 | 4,23m | |||
95 | 4,3m | 300 | A5 + G8 | ||
g | 30 | 4,3 bis 6,3m | 400 | Mb III | |
111 | 4,34m | ||||
102 | 4,37m | ||||
λ | 76 | Maasym, Misam | 4,41m | 367 | K3 III |
ν | 35 | 4,41m | |||
ε | 58 | Cujam | 4,57m | ||
ω | 24 | Kajam, Cujam | 4,57m | 235 | B9 |
113 | 4,57m | ||||
χ | 1 | 4,60m | |||
e | 69 | 4,64m | |||
93 | 4,67m | ||||
κ | 7 | Marfik, Mirfak | 4,7m | 500 | G8 + K1 |
u | 68 | 4,7 bis 5,4m | 1200 | B3 III | |
υ | 6 | 4,72m | |||
52 | 4,82m | ||||
h | 29 | 4,84m | |||
42 | 4,86m | ||||
60 | 4,89m | ||||
106 | 4,92m | ||||
A | 104 | 4,96m | |||
98 | 4,96m | ||||
51 | 5,03m | ||||
b | 99 | 5,05m | |||
87 | 5,09m | ||||
100 | 5,1m | 250 | A3 + A3 | ||
101 | 5,10m | ||||
t | 107 | 5,12m | |||
70 | 5,13m | ||||
i | 43 | 5,15m | |||
f | 90 | 5,17m | |||
l | 45 | 5,22m | |||
s | 5,24m | ||||
96 | 5,25m | ||||
d | 59 | 5,27m | |||
105 | 5,30m | ||||
53 | 5,34m | ||||
y | 82 | 5,35m | |||
2 | 5,35m | ||||
54 | 5,35m | ||||
w | 72 | 5,38m | |||
c | 5,41m | ||||
112 | 5,43m | ||||
9 | 5,46m | ||||
89 | 5,47m |
Den β Herculi, ass den hellste Stär am Stärebild Hercules, et ass e giele Stär mat der Spektralklass G8 an ass 148 Liichtjoer vun eis ewech.
De algriichesche Numm Kornephoros bedeit „Keulendroer“. De Stär gëtt och Ruticulus genannt.
Den μ Herculi ass 27 Liichtjoer vun eis ewech. Hien huet déi 1,1fach Mass vun eiser Sonn a liicht och giel.
[Änneren] Duebelstäre
System | Gréissten | Ofstand |
---|---|---|
α | 3,4m/5,4m | 4,6" |
κ | 5,0m/6,3m | 27,5" |
95 | 5,0m/5,2m | 6,3" |
100 | 5,9m/5,9m | 14,2" |
ρ | 4,5m/5,5m | 4,2" |
Den α Herculi, den drëtthellste Stär am Hercules, ass en Duebelstäresystem op enger Distanz vun 430 Liichtjoer. Den Haaptstär ass e Roude Ris mat der Spektralklass M5, an engem 500fachen Duerchmiesser a 830facher Liichtkraaft vun eiser Sonn. Seng Uewerflächentemperatur ass mat ronn 3.000 Kelvin relativ niddreg. E Groussdeel vu senger Strahlung gëtt hien an Infrarout of. De Begleedstär gehéiert zu der Klass G5. D’System kann schonns mat engem klengen Teleskop an Eenzelstäre getrennt ginn. Den Haaptstär liicht orangerout, de Begleedstär liicht gréng!.
De Numm Ras Algethi ass arabesch a bedeit esou vill wéi „de Kapp vun deem, wou knéit“.
[Änneren] Verännerlech Stären
Stär | Gréisst | Period | Typ |
---|---|---|---|
α | 3,0 bis 4,0m | 90 bis 100 Deeg | Hallefregelméisseg |
30 | 4,3 bis 6,3m | 70 bis 90 Deeg | Hallefregelméisseg |
68 | 4,7 bis 5,4m | 2,05 Deeg | Beta-Lyrae-Stär |
Den Haaptstär vum System Ras Algethi ass e hallefregelméisseg verännerleche Stär deem seng Hellegkeet iwwer Zäiträim vu 90 bis 100 Deeg schwankt.
Den 68 (u) Herculis ass e verännerleche Stär vum Typ Beta-Lyrae-Stär. Et handelt sech ëm een liichtkräftege Stär op enger Distanz vun 1200 Liichtjoer.
[Änneren] Messier- an NGC-Objete
Messier (M) | NGC | aner | Gréisst | Typ | Numm |
---|---|---|---|---|---|
13 | 6205 | 6,5m | Kugelstärekoup | ||
92 | 6341 | 9,5m | Kugelstärekoup | ||
6210 | 8,8m | Planetareschen Niwwel |
De M 13 gëlt als de beandrockendste Kugelstärekoup vum Nordhimmel. Hie befënnt sech op enger Distanz vu 25.000 Liichtjoer vun eiser Sonn a besteet aus ca. 300.000 Stären.
Den M 92 ass e Kugelstärekoup op enger Distanz vun 30.000 Liichtjoer.
Den NGC 6210 ass e planetaresche Niwwel op enger Distanz vun 3.000 Liichtjoer. Mat engem Duerchmiesser vun 0,3 Bouminutten ass hie net esou grouss.
[Änneren] Exoplanéiten / Planemos
Den HD 149026 am Hercules ass e gile Stär, ëm deen all 2,87 Deeg an engem Ofstand vun 0,046 AE e saturngrousse Planemo kreest a vun eis aus gesinn en Transit vollfàiert. Hien huet 36 % vun der Jupitermass (Typ: "Hot Jupiter", 72 % vun deem sengen Deurchmiesser). Iwwer 50% vu senger Mass (ronn 70 Äerdmassen) entfalen dobäi interessanterweis op ee feste Kär (Sou eppes kennt een nach net vun engem aneren Gasris!). D’Zentral-Objet (Stär-Spektralklass: G0; spektroskopesch Gréissteklass: 8,15 m) huet 1,3 Sonnemassen a läit 250 Liichtjoer vun eisem Sonnesystem ewech
Den HD 149026b ass dee bis elo wäermste bekannte Planéit am Universum.