NGC 40

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Date vum NGC 40
NGC 40, opgeholl vun enger ToUcam op engem 14" SCT
NGC 40, opgeholl vun enger ToUcam op engem 14" SCT
Stärebild Cepheus
Positioun (Äquinoktium: J2000.0)
Rektaszensioun 0h 13m 1,05s
Deklinatioun +72° 31' 19,6"
Erschäinungsbild
Niwweltyp Planetareschen Niwwel
Schäinbar Hellegkeet (visuell) +12,3 m
Zentralstär 11,6m
Schäinbaren Duerchmiesser 38" x 25"
Flächenhellegkeet
Physikalesch Date
Gehéiert zu der Mëllechstrooss
Distanz 3500 Liichtjoer
Absolut Hellegkeet
Absoluten Duerchmiesser 0,6 Liichtjoren
Mass
Katalogbezeechnungen
NGC 40, PK 120+9.1, CS=10.6, GC 20, h 8, H 4. 58., Zentralstern: HD 826

Den NGC 40 ass e planetareschen Niwwel am Stärebild Cepheus. De Stär deen seng baussescht Hüll ofgestouss huet weist eng Temperatur vun 50000 Grad Celsius op a besëtzt ongeféier d’Gréisst vun der Äerd. Dèesen Zentralstär huet eng fir wäiss Zwerge typesch enorm héich Dicht an domat trotz deem klengen Duerchmiessers ronn 70% Sonnemass. D’Gasen, déi ronderëm sinn, hunn eng Temperatur vun 10000 Grad Celsius. Den Alter vum NGC 40 gëtt op ca. 4.500 Joer geschaat, woubäi sech seng Gaswolleken ëmmer nach mat ronn 29 km/s ausdeenen.


[Änneren] Entdeckung

De planetareschen Niwwel NGC 40 gouf den 25. November 1788 vum däitsch-briteschen Astronom Wilhelm Herschel entdeckt.

[Änneren] Kuckt och

[Änneren] Um Spaweck