Monoceros (Stärebild)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Date vum Stärebild Monoceros | |
---|---|
Lëtzebuergesche Numm | Eenhuar |
Laténgesche Numm | Monoceros |
Laténgesche Genitiv | Monocerotis |
Laténgesch Ofkierzung | Mon |
Rektaszensioun | 5h 55m bis 8h 11m |
Deklinatioun | -11° 22' bis +11° 56' |
Fläch | 482 Quadratgrad |
Siichtbar op de Breedegraden | 75° Nord bis +85° Süd |
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
Wanter |
Zuel vu Stären mat Gréisst < 3m |
keng |
Hellste Stär, Gréisst |
α Monocerotis 3,8m |
Meteorstréim | Alpha-Monocerotiden Monocerotiden |
Nopeschstärebiller (vu Norden am Auerzäresënn) |
Canis Minor |
Den Eenhuar (griichesch Monoceros) ass e Stärebild südlech vum Himmelsäquators.
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Beschreiwung
De Monoceros ass e relativ onschäinbart Stärebild westlech vum markanten Orion a nërdlech vum helle Stär Sirius am Canis Major (Groussen Hond). Hien huet nëmmen zwee Stäre, déi méi hell wéi déi 4. Gréissteklass sinn.
Duerch de Monoceros zitt Band vun der Mëllechstrooss, dofir enthällt hien eng Rei vu niwwelegen Objeten, wéi den oppene Stärekoup M50 an de Rosettenniwwel.
[Änneren] Geschicht
D’Eehuar gehéiert net zu de klasseschen 48 Stärebiller vun der Antikitéit.
Et gëtt dem holläneschem Kartograf Petrus Plancius zougeschriwwen, deen am Joer 1623 en Himmelsglobus gebaut huet, op deem hie nei Stärebiller gemolt huet. De Plancius huet déi meescht krëschtlech Motiver gewielt: D’Eenhuar (unicornis) gëtt an der laténgescher Bibel (Vulgata) dachs notéiert, modern Bibeliwwersetzungen schreiwen hei iwwer Büffelen.
De Jacob Bartsch huet am Joer 1624 d’Unicornus a seng Stärekaart opgeholl.
Den Heinrich Wilhelm Olbers an den Ludwig Ideler hunn allerdengs drop higewisen, datt d’Konstellatioun schonns virun 1564 beschriwwe gouf. Nom Joseph Scaliger soll et schonns op engem antike perseschem Himmelsglobus duergestallt sinn.
[Änneren] Himmelsobjete
[Änneren] Stären
B | F | Numm o. aner Bezeechnungen | Gréisst | Lj | Spektralklass |
---|---|---|---|---|---|
β | 5 | 3,76m | 691 | B3 V + B3ne | |
α | 26 | Lucida, Lukida | 3,94m | 144 | K0 III |
γ | 5 | 3,99m | 645 | K3 III | |
δ | 22 | 4,15m | |||
ζ | 29 | 4,36m | 1853 | G2 Ib | |
ε | 8 | 4,39m | 128 | A5 IV | |
13 | 4,47m | 1510 | A0 Ib | ||
18 | 4,48m | 373 | K0 III | ||
15 | 4,66m | 1023 | O7 | ||
28 | 4,69m | 473 | K4 III | ||
17 | 4,77m | 485 | K4 III | ||
20 | 4,91m | 211 | K0 III | ||
3 | 4,92m | 980 | B5 III | ||
27 | 4,93m | 250 | K2 III | ||
19 | 4,99m | 1117 | B1 V | ||
2 | 5,04m | 328 | A6m | ||
HR 2205 | 5,06m | 1204 | B2 V | ||
10 | 5,06m | 1354 | B2 V | ||
HR 2508 | 5,08m | 1310 | M1 II | ||
HR 2395 | 5,09m | 537 | B5 Vn | ||
25 | 5,14m | 202 | F6 III | ||
HR 2334 | 5,19m | 951 | K1 II | ||
HR 2142 | 5,19m | 919 | B2 Vne | ||
HR 2469 | 5,21m | 378 | M0 III | ||
HR 2639 | 5,22m | 682 | M2 III | ||
HR 2375 | 5,22m | 211 | A3 V | ||
7 | 5,27m | 824 | B2 V | ||
HR 2267 | 5,36m | 511 | K1 III | ||
HR 2154 | 5,37m | 2132 | B5 IV | ||
HR 2381 | 5,43m | 870 | K2 III | ||
HR 2572 | 5,44m | 485 | A4 IV | ||
21 | 5,44m | 261 | F2 V | ||
HR 3014 | 5,49m | 238 | K5 III |
Den α Monocerotis läit op enger Distanz vun 144 Liichtjoer vun eis ewech, de Stär liicht orange a gehéiert zu der Spektralklass K0 III.
Den γ Monocerotis ass 645 Liichtjoer vun eis ewech a gehéiert zu der Spektralklass B2 IV.
[Änneren] Méifachstäre
System | Gréissten | Ofstand |
---|---|---|
β | 4,5 / 5,4 /5,6m | 7,3/2,8" |
ε | 4,4 /6,7m | 13,3“ |
Den β Monocerotis ass e Méifachstäresystem op enger Distanz vun 691 Liichtjoeren. Et ëmkreesen dräi Stären vun der Spektralklass B3 e kollektiven Zentrum.De Wilhelm Herschel huet d’System am Joer 1781 endeckt.
Den ε Monocerotis ass en Duebelstäresystem op enger Distanz vun 128 Liichtjoer. Déi béid Komponenten gehéieren de Spektralklassen A5 an F5 un.
[Änneren] Verännerlech Stären
Stär | Gréisst | Period | Typ |
---|---|---|---|
U | 5,8 bis 7,2m | 92 Deeg | Hallefregelméisseg Verännerlecher |
T | 5,6 bis 6,6m | 27,025 Deeg | Cepheid |
R | 10 bis 12m | ||
V838 |
Den U Monocerotis läit 4.000 Liichtjoer wäit ewech an ass e hallefregelméisseg verännerleche Stär, deen seng Hellegkeet iwwer en Zäitraum vu ronn 92 Deeg verännert.
Den T Monocerotis ass 8.000 Liichtjoer ewech a gehéiert zu der liichtkräfteger Grupp vun den Cepheiden. Seng Hellegkeet verännert sech an engem Zäitraum vun 27 Deeg.
Béid Stäre kënnen während dem Hellegkeetsmaximum grad nach mam bloussen A gesi ginn.
Den R Monocerotis ass e verännerleche Stär am oppene Stärekoups NGC 2261. Seng Hellegkeet läit tëschent 10 an 12 Magnetud.
Den V838 Monocerotis ass ronn 20.000 Liichtjoer vun eis ewech. Am Januar 2002 huet d’Hubble-Teleskop hei eng Nova registréiert.
[Änneren] Messier- an NGC-Objete
Messier (M) | NGC | aner | Gréisst | Typ | Numm |
---|---|---|---|---|---|
50 | 2323 | 7m | Oppene Stärekoup | ||
2232 | 3,9m | Oppene Stärekoup | |||
2236 | 7,5m | Oppene Stärekoup | |||
2237 | 14m | Emissiounsniwwel | Rosettenniwwel | ||
2244 | 5,8m | Oppene Stärekoup | |||
2250 | 8,9m | Oppene Stärekoup | |||
2251 | 7,3m | Oppene Stärekoup | |||
2261 | 10,0m | Oppene Stärekoup | |||
2264 | Oppene Stärekoup | Krëschtbamniwwel | |||
2269 | 10,0m | Oppene Stärekoup | |||
2286 | 7,5m | Oppene Stärekoup | |||
2301 | 8,0m | Oppene Stärekoup | |||
2324 | 8,5m | Oppene Stärekoup | |||
2335 | 7,2m | Oppene Stärekoup | |||
2343 | 6,7m | Oppene Stärekoup | |||
2353 | 7,1m | Oppene Stärekoup |
Den M 50 ass en Oppene Stärekoup op enger Distanz vun 3.000 Liichtjoer. Hien enthält ongeféier 100 Stären.
Den Oppene Stärekoup NGC 2244 ass 5.000 Liichtjoer ewech. Ëm de Stärekoup läit den NGC 2237, dee berühmtenen Rosettenniwwel. Déi relativ jonk, liichtkräfteg Stäre vum Koup regen déi ëmleiend Gaswolleken zum Liichten un.
Den NGC 2261 läit 3.000 Liichtjoer ewech. Et handelt sech ëm een Reflexiounsniwwel, och Hubble-Niwwel genannt. De Niwwel verännert seng Hellegkeet a Gréisst iwwer Wochen a Méint.
Den NGC 2264 läit och 3.000 Liichtjoer ewech an ass e Stärekoup. Opgrond vu senger dräieckeger, spatzer Konstellatioun gëtt hien och de „Krëschtbamstärekoup“ genannt. Seng Stäre sinn vun engem Gasniwwel ëmginn, an deem sech donkel Wolleken aus Stëbs a Gas befannen. Eng vun den donkllen Wolleken g¨tt wéinst hirer Form Konusniwwel genannt.
Den NGC 2301 ass 2.500 Liichtjoer wäit ewech.
Den NGC 2324 ass e Stärekop op enger Distanz vun 15.000 Liichtjoer.