Eisebunnsstreck Montluçon-Gannat
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
D'Eisebunnsstreck Montluçon-Gannat gouf tëscht 1865 an 1871 an der Auvergne gebaut. Si féiert vu Montluçon am Südweste vun dem Departement Allier op Gannat am Südosten. Bis op e puer Kilometer op der Héicht vu Lapeyrouse, (63), verleeft se ganzen Zäit am Allier.
[Änneren] Uertschaften op der Streck
- Commentry - Gannat - Saint-Bonnet-de-Rochefort - Bègues - Louroux-de-Bouble - Coutansouze - Mazerier
[Änneren] Brécken op der Streck
km | Numm | |
---|---|---|
Viaduc de Lapeyrière (1871) | ||
348.00 | Viaduc du Soleil | |
350.00 | Viaduc des Baladiers | |
365.00 | Viaduc de la Bouble (1871) | |
368.00 | Viaduc du Bellon (1869) | |
387.50 | Viaduc de Rouzat (1869) | |
389.50 | Viaduc de Neuvial (1868) |
De Chefingenieur war de Wilhelm Nördling an de Baummeeschter war d'Eisebunnsgesellschaft vum Paris-Orléans.
D'Streck huet eng Totallängt vun 52,614 km. Et gëtt 6 Tunnellen op der Streck mat enger Totallängt vun 1.133 m, an déi 7 Brécke mossen zesummen an der Längt 1.379 m.
[Änneren] Chronologie
- De 17. Oktober 1854 krut d'Eisebunnsgesellschaft Grand Central eng Konzessioun fir d'Deelstreck Montluçon-Commentry.
- Den 19. Juni 1857 gëtt dës Konzessioun un de Paris-Orléans iwwerschriwwen.
- De 7. November 1859 geet d'Streck vu Montluçon bis op Commentry fir de Verkéier op.
- De 6. Juli 1863 kritt de Paris-Orléans d'Konzessioun fir bis op Gannat weiderzebauen, an d'Aarbechte fänken 1868 un.
- 1870 gi wéinst dem franséisch-däitsche Krich d'Aarbechten ënnerbrach an eréisch 1871 ërem weidergefouert.
- Den 19. Juni 1871 gëtt d'Streck ageweit.
[Änneren] Bicher an deene vun der Streck riets geet
- Bernard Marrey: Les ponts modernes - 18e et 19e siècles (1. Editioun), Picard Editeur, Paräis; op der Säit 212.
- Marcel Prade: Ponts et viaducs au XIXème siècle, (1988); Säit 277-280.
- Marcel Prade: Les ponts monuments historiques, Editions Brissaud, Poitiers (1988); Säit 43-44.
- Klaus Stiglat: Brücken am Weg, Ernst & Sohn, Berlin (1997); Säit 82-86.