Supermarine Spitfire
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Supermarine Spitfire | ||
---|---|---|
![]() |
||
![]() |
||
Beschreiwung Spitfire Mk.Vc | ||
Aufgab | Dagjeeër | |
Besatzung | 1 Pilot | |
1. Fluch | 5. Mäerz 1936 | |
An Dengscht zënter | August 1938 | |
Constructeur | Supermarine | |
Afmiessungen | ||
Längt iwwer alles | 9,12 m | |
Spannwäit | 11,23 m | |
Héicht iwwer alles | 3,86 m | |
Gewiicht | ||
Gewicht eidel | 2313 kg | |
Maximalt Startgewiicht | 3078 kg | |
Undriff | ||
Motor | 1 Rolls-Royce Merlin 45 | |
Leeschtung | 1470 PS | |
Leeschtung | ||
Maximal Vitesse | 602 km/h (op 4000 Meter Héicht) | |
Kampfreechwäit | 756 km | |
Maximal Fluchhéicht | 11.280 m (35.000 Fouss) | |
Bewaffnung | ||
Geschëtzer | 2 x 20 mm Kanounen 4 x 7,7 mm Maschinnegewierer |
|
Bommen | 1 x 230-kg-Bomm |
De Supermarine Spitfire war en engleschen eesëtzegen Affangjeeër, der virun allem am Zweete Weltkrich vun der Royal Air Force a villen Alliéierten agesaat gouf. Déi gutt Wendegkeet (haaptsächlech de kuerze Radius an de Kéieren) huet de Spitfire bei de Pilote ganz beléift gemaach. De Spitfire gouf ënner dem Chefkonstrukteur Reginald J. Mitchell († 1937) a sengen Nofolger entwéckelt. De Spitfire gouf während dem ganzen Zweete Weltkrich an de verschiddenste Varianten agesaat.
Et goufen eppes méi wéi 20.300 Spitfire vun alle Variante vun der Firma Supermarine an och aanere Gesellschafte gebaut a verschiddener ware bis an 1950er Joren am Dengscht.
[Änneren] Geschichtleches
Mat enger Konzeptioun déi optimiséiert aerodynamesch Fluchwierker mat staarke Motore vun Napier oder Rolls Royce verbonnen huet, hat Supermarine mat Entwërf vum Chefkonstrukter Mitchell dräimol d'Schneider-Trophy gewonnen.
Obschonns d'Technologie fir Juegdfligere sech vun deeër fir Sportfligeren ënnerscheet, sinn e starke Motor an eng gutt Aerodynamik bei Juegdfligeren och ganz wichteg. De Mitchell huet 1930 bei enger Soumissioun fir Juegdfligeren vum Britesche Loftfaartministär een Eendecker de Supermarine Typ 224 entworf. Dëse Fliger hat geknéckte Flilleken an e starrt Fuergestell. En huet awer grad souwéineg wéi déi vun der Konkurenz den Erwaardunge vum Ministär entsprach. An engem vu Supermarine mat Ënnerstetzung vun der Mammegesellschaft Vickers finanzéierte Projet huet de Mitchel d'Plange vum Fliger verbessert. Den neie Fliger hat e Fuerwierk dat konnt eragezu ginn a mat méi engem staarke Rolls-Royce Motor sinn d'Fluchleeschtunge verbessert ginn.
Nonzenghonnertfënnefandrësseg huet de Loftfaartministär nees eng Soumissioun fir Juegdfligeren ausgeschriwwen bei deeër de neie Supermarine ërem ofgelehnt gouf, mat der Begrënnung datt en net fir déi gefuerdert Bewaffnung vun 8 Maschinnegewierer gëeegent wier.
Doropshin huet de Mitchel nees e neie Fliger mat der Bezeechnung Type 300 gebaut deen a sengen elliptesche Flilleke genug Plaz fir d'Bordwaffen hat. Dës Kéier war de Ministär mat der Maschinn zefridden an huet ënner dem Projetsnumm F.10/35 d'Sue labber gemaach fir de Bau vun nach e puer Prototypen. Den éischte vun dëse Prototypen ass de 5. Mäerz 1935 geflunn. Déi gutt Fluchleeschtungen hun de Ministär derzou bruecht 310 Maschinnen ze bestellen.
[Änneren] De Spitfire-Flillek
Fir de Bau vun de Flilleken huet de Mitchel sech vun der Heinkel He 70 inspiréiere gelooss. D'Heinkel war e Schnellverkéiersfliger deen souguer de Sportsfligere fir d'Schneider-Trophy iwwerleeë war. Duerfir huet de Mitchel sech fir d'elliptesch Form vum Flillek decidéiert.
De Flillek vum Spitfire war awer keng direkt Kopie vum Heinkelflillek, e war vill méi dënn, an en hat och e komplett anert Profil. De Mitchel huet och de Flillek net mat zwou Traverse gebaut mä ee Flillek ähnlech wéi dee vum Messerschmitt mat enger Striew an enger Nuesekëscht déi sech net séier verwënscht huet.
Den elliptesche Flillek hat als Resultat eng Opdriwwsentwecklung déi iwwer dem Fluch vu bannen no bausse gläichméisseg méi grouss ginn ass, wat de Virdeel hat datt en e niddregen induzéierte Widerstand hat a sech net gär verwënscht huet.
Déi grouss Tragflächen hunn et mat sech bruecht datt de Spitfire ganz kuerz Kurveradiusse fléie konnt.
Den dënne Flillek war besonnesch am Héichgeschwindegkeetsberäich wichteg, vu datt de Spitfire Vitessen errecht huet déi bis zu 70 % iwwer der Schallgeschwindegkeet louchen. Doduerch war de Spitfire ënner de Jeeër vum Zweete Weltkrich dee Propellerfliger deen déi zweethéichst Machzuel errecht huet, hanner der P-38.
Den elliptesche Flillek hat och méi Plaz fir Bordwaffen ënnerzebrengen .
Bei dem Spitfire gouf fir datt e sech besser sollt bei héijen Ustellwénkele stéiere loossen eng geometresch Schränkung mat an d'Spill bruecht, déi am Fall vun engem Stréimungsooffress dofir gesuergt huet daat deen eréischt un der Wuerzel vun der Fläch war an esou d'Queruderen déi no bausse louchen nach ugestréimt gi sinn. Dodurch hat de Spitfire trotz senger grousser Flilleksfläch e relativ niddrege maximalen Opdriwwsbäiwert.
[Änneren] Versioune vum Spitfire
Es goufen am Ganze 24 Versioune vu Spitfire a vill Ënnervarianten.
|
|
|
|
[Änneren] Film
De Fliger a säi Konstruktuer de Mitchell goufen am Film The First of the Few, deen nach ëmmer gär vu Fligerhistoriker gekuckt gëtt beschriwwen.
[Änneren] Literatur
- Alfred Price: The Spitfire Story, Silverdale Books, ISBN 1-85605-702-X (englesch)
[Änneren] Kuckt och
- Supermarine
- Supermarine Seafire
- Supermarine Spiteful
- Supermarine Seafang
- Fligeren am Zweete Weltkrich
[Änneren] Um Spaweck
Commons: Supermarine Spitfire – Biller, Videoen oder Audiodateien |
- Spitfire-Versiounen (englesch)
- Spitfire Flyby (Video)