Capricornus (Stärebild)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
|
|
---|---|
Lëtzebuergesche Numm | Steebock |
Laténgesche Numm | Capricornus |
Lat. Genitiv | Capricorni |
Lat. Ofkierzung | Cap |
Lag | Ekliptik |
Rektaszensioun | 20h 7m bis 21h 59m |
Deklinatioun | -8° 25´ bis -27° 35´ |
Fläch | 414 Quadratgrad |
Siichtbar op Breedegraden | 62° Nord bis 90° Süd |
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
Summer, Hierscht |
Unzuel un Stäre mat Gréisst < 3m |
2 |
Hellste Stär, Gréisst |
δ Cap (Deneb Algedi) 2,8 bis 3,1 m |
Meteorstréim | Alpha-Capricorniden |
Nopeschstärebiller (vun Norden am Auerzäresënn) |
Aquila Sagittarius |
De Capricornus (laténgesch) ass e Stärebild op der Ekliptik.
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Beschreiwung
De Capricornus (Steebock) ass e wéineg opfällegt Stärebild tëschent dem Aquarius an dem Sagittarius. Nëmmen zwéi vu senge Stäre si méi hell wéi 3. Gréissteklass (kuckt: Schäinbar Hellegkeet).
An eise Breete steet et am Summer an am Hierscht déif iwwer dem Horizont.
[Änneren] Geschicht
De Capricornus (Steebock) gehéiert zu den 48 Stärebiller vun der antiker griichescher Astronomie, déi schonns de Ptolemäus beschriwwen huet.
D’Stärebild gehéiert zu den Déierekreeszeechen, well d’Ekliptik doduerch leeft. D’Sonn hält sech all Joer vum 20. Januar bis de 16. Februar am Steebock op.
An der Antikitéit huet d’Sonn op dem déifste Punkt vun hirer Bunn duerch de Steebock gaangen an huet Wantersonnewend markéiert. D’geographesch Breed vun 23° 26´ Süd gëtt haut nach Wendekrees vum Steebock genannt, well op dësem Breedegrad d’Sonn zu der Wantersonnewend um Zenit steet. Effektiv huet sech den déifste Punkt vun der Sonnebunn opgrond vun der Präzessiounsbewegung vun der Äerdachs an d’Stärebild Sagittarius verréckelt.
Den 23. September 1846 huet de Johann Gottfried Galle de néngte Planéit Neptun no beim Stär δ Capricorni (Deneb Algedi) am Capricornus entdeckt.
[Änneren] Meteorstréim
De Radiant vum Meteorstroum vun den Alpha-Capricorniden ass am Capricornus. De Meteorstroum ka vum 15. Juli bis den 11. September observéiert ginn, woubäi de Maximum vu 6 bis 14 Meteore pro Stonn tëschent dem 1. an dem 2. August optrëtt.
[Änneren] Himmelsobjete
[Änneren] Stären
B | F | Numm an aner Bezeechnungen | Gréisst | Lj | Spektralklass |
---|---|---|---|---|---|
δ | 40 | Deneb Algedi, Scheddi | 2,73 bis 2,93m | 39 | A5 IV |
β | 9 | Dabih Major, Sadalzabih | 3,05m | 150 | K |
α2 | 6 | Algiedi Secunda, Secunda Gedi | 3,56m | 120 | |
γ | 40 | Nashira | 3,68m | 139 | F0 |
ζ | 34 | 3,77m | |||
θ | 23 | 4,08m | |||
ν | 8 | Alshat | 4,10m | ||
ω | 18 | 4,12m | |||
ψ | 16 | 4,13m | |||
α1 | 5 | Algiedi Prima, Prima Gedi | 4,24m | 1500 | G3 Ib |
ι | 32 | 4,28m | |||
A | 21 | 4,49m | |||
b | 36 | 4,50m | |||
ε | 39 | Kastra | 4,51m | ||
κ | 43 | 4,72m | |||
σ | 7 | 4,77m | |||
η | 22 | Arm | 4,82m | ||
π | 10 | Okul | 5,08m | ||
μ | 51 | 5,08m | |||
c | 46 | 5,10m | |||
υ | 15 | 5,15m | |||
φ | 28 | 5,17m | |||
τ | 14 | 5,24m | |||
σ | 9 | 5,28m | |||
χ | 25 | 5,30m | |||
λ | 48 | 5,57m | |||
ξ | 2 | 5,84m | |||
β2 | Dabih Minor | 6,09m |
De Stär γ Capricorni ass 139 Liichtjoer vun eis ewech an huet d’Spektralklass F0. Den Numm Nashira staamt aus dem arabeschen a bedeit „Iwwerbrénger vu gudde Noriichten“. Well de Stär zimlech no bei der Ekliptik läit gëtt hie munchmol vum Mound oder vu Planéiten bedeckt.
[Änneren] Duebelstären
Objet | Gréissten | Ofstand |
---|---|---|
β | 3,05m/6,09m | 205" |
α2 | 3,56m/11m | 7" |
α1 | 4,24m/9m | 45" |
ρ | 4,8m/6,6m | 257" |
π | 5,2m/8,5m | 3,2" |
σ | 5,5m/9,0m | 55" |
ο | 5,9m/6,7m | 21,9" |
De Capricornus huet eng Rei vun Duebelstäresystemer, déi schonns mat klengen Teleskopen an Eenzelstären opgeléist kënne ginn.
Den zweethellste Stär am Steebock, β Capricorni (Dabih, arabesch „Schluechter“), besteet aus zwéi Stäre vun der Spektralklass F8 an A0. D’System läit op enger Distanz vun 150 Liichtjoer vun eiser Äerd ewech. Opgrond vum groussen Wénkelofstand kënnen d’Stäre gutt mam Teleskop ënnerscheet ginn.
Den α Capricorni (Algiedi, arabesch „Geessebock“) gesäit e scho mat bloussem A blo als Duebelstär. D’Stäre α1 an α2 sinn allerdéngs net physikalesch unenee gebonnen, mä stinn nëmme vun der Äerd ausgesinn, an enger Richtung. Et handelt sech soumat ëm een „opteschen“ Duebelstär. Déi béid Stäre sinn allerdéngs och „echt“ Duebelstäre.
Dee méi Hellen α2 ass 120 Liichtjoer ewech an huet e Begleeder vun der 11. Gréissteklass.
D’System α1 ass mat 1500 Liichtjore vill méi wäit ewech.
De ρ Cap ass 100 Liichtjoer ewech a besteet aus engem wäisse Stär vun der Spektralklass F2 an engem roudelzeche Begleeder vun der Klass K1.
[Änneren] Verännerlech Stären
Objet | Gréisst | Period | Typ |
---|---|---|---|
δ | 2,73m bis 2,93m | 1,02277 Deeg | Bedeckungsverännerleche Stär |
De δ Capricorni ass e Bedeckungsverännerleche Stär vum Typ Algol, deem seng Hellegkeet all 24,5 Stonnen ëm 0,2 m ofhëllt. Dësen Hellegkeetsoffall gëtt duerch e liichtschwaache Begleetstär ausgeléist. Am Maximum ass den δ Cap den hellste Stär am Steebock.
Den arabeschen Numm ass Deneb Algedi a bedeit „Schwanz vum Geessebock“.
[Änneren] Messier- an NGC-Objete
Messier (M) | NGC | aner | Gréisst | Typ | Numm |
---|---|---|---|---|---|
30 | 7099 | 7,3m | Kugelstärekoup |
Am Capricornus ass e Kugelstärekoup, deen de franséischen Astronom a Koméitejeeër Charles Messier a säi Katalog mat niwwelegen Objeten (Messier-Katalog) agedroen huet.
De M 30 ass e Kugelstärekoup op enger Distanz vu ronn 40.000 Liichtjoren.