Wètte van Maxwell
Van Wikipedia
De wètte van Maxwell zeen 4 wètte die alle versjiensele die get te make hebbe met elektromagnetisme verklore. De wetje zeen al vreeger afgeleidj doer minse als Faraday of Ampère ma tis James Clerk Maxwell ene Engelse natuurkóndige dè in 1984 met behulp van vectoranalyse de sjoene unifactie ontdenkte.
[bewirk] De 4 wètte
De veer wètje luien als volgstsj:
1) Vier en elektrisch veldsj geldt de wetj van Gauss en de wetj van Faraday:
Hie is PhiE den elektrisje flux, E het elektrisj veldsj, det is een vectorveldsj beschrieve doer een vectorfunctie, A de oppervlakte, de totale lading binne het Gauss oppervlak en
den elektrisje permittiviteit van het vacüum. Het bulke in het integrooltieken zegt dat het iever en gesloeten oppervlak is.
Hie is s de afstand en PhiB de magnetisje flux. d/dt wil zegge dat het afgelied no de tied is.
2) Vier en magnetisj veldsj geldt de wet van Gauss vier magnetisje velden en de wet van Ampère - Maxwell
Hie is B het magnetisj veldsj, det is net wie het elektrisj veldsj een vectorfunctie.
Det ziet er meujlik oet ma dat vilt goot met. mu_0 is hie de magnetisja permeabiliteit van het vacuum en Phi_E is de eletrisje flux wie in de wet van Gauss vier elektrisje veldjen.
[bewirk] Andjere notaties
De veer wetje hebben auch andere vorme, dit hie is den integrale vörm, er zeen ouch nog speciool vergelijkinge vier het vacüum of relativistisje besjrievingen.