മൃദംഗം
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ദക്ഷിണേന്ത്യന് ശാസ്ത്രീയസംഗീതത്തില് ഉപയോഗിക്കുന്ന താളവാദ്യോപകരണം. കര്ണ്ണാടക സംഗീത സദസ്സുകളില് സുപ്രധാനമായ പക്കമേളമാണിത്. ഹിന്ദുസ്ഥാനി സംഗീതത്തില് ഉപയോഗിച്ചുവരുന്ന ഡോലക്കിനോട് മൃദംഗത്തിനു രൂപപരമായ സാമ്യമുണ്ട്. മൃദംഗത്തിന്റെ നേര്പകുതിയില് നിന്നും രൂപപ്പെടുത്തിയതാണു ഹിന്ദുസ്ഥാനി വാദ്യോപകരണമായ തബലയെന്നും ഒരു വാദമുണ്ട്.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]
ഉള്ളടക്കം |
[തിരുത്തുക] പേരിനു പിന്നില്
ആദ്യകാലങ്ങളില് കളിമണ്ണുപയോഗിച്ചായിരുന്നു മൃദംഗം നിര്മ്മിച്ചിരുന്നത്[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]. മണ്ണ് എന്നര്ത്ഥമുള്ള “മൃദ്” ശരീരം എന്നര്ത്ഥം വരുന്ന “അംഗ്” എന്നീ സംസ്കൃതപദങ്ങളില് നിന്നാണ് മൃദംഗം എന്ന വാക്ക് രൂപപ്പെട്ടത്. കാലക്രമത്തില് മൃദംഗം വിവിധതരം തടികള് ഉപയോഗിച്ച് നിര്മ്മിച്ചു തുടങ്ങി. കളിമണ്ണിനേക്കാള് ഈടുനില്ക്കുന്നതിനാലാവണം മരത്തടി ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങിയത്. ഇന്നത്തെ കാലത്ത്പ്ലാവിന്റെ തടി ഉപയോഗിച്ചാണ് മൃദംഗത്തിന്റെ കുഴല്ഭാഗം നിര്മ്മിക്കുന്നത്. കര്ണ്ണാടകസംഗീതത്തിലെ താളക്രമങ്ങള് മൃദംഗത്തിന്റെ പരിണാമത്തോടൊപ്പം വികസിച്ചതാണെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.
[തിരുത്തുക] ചരിത്രം
മൃദംഗം എന്ന സംഗീതോപകരണം രൂപപ്പെട്ടതിനെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ ചരിത്രരേഖകളില്ല. ഹിന്ദുമതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പുരാതനശില്പങ്ങളില് മൃദംഗം കാണാറുണ്ട്. പ്രധാനമായും ഗണപതി, ശിവന്റെ വാഹനമായ നന്ദി എന്നീ ദൈവങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങള്ക്കും ശില്പങ്ങള്ക്കുമൊപ്പമാണ് മൃദംഗം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. ശിവന്റെ താണ്ഡവനൃത്തത്തിന് നന്ദികേശ്വരന് മൃദംഗവുമായി അകമ്പടി സേവിച്ചുവെന്ന് ഹൈന്ദവപുരാണങ്ങളില് സൂചനകളുണ്ട്.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്] ഇക്കാരണത്താലാണത്രേ മൃദംഗം “ദേവവാദ്യം” എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഈ സൂചനകളുള്ളതിനാല് വേദകാലഘട്ടത്തില് തന്നെ മൃദംഗം രൂപപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നവരുണ്ട്. ഉത്തരേന്ത്യയില് ഇതിന് ‘പക്കാവജ്‘ എന്നൊരു പേര് കൂടിയുണ്ട്.
[തിരുത്തുക] രൂപ ഘടന
ഉദ്ദേശം രണ്ടടിയില് കൂടുതല് നീളത്തില് ഉള്ളു പൊള്ളയായി മധ്യം തെല്ലു വീര്ത്ത്, ഇരുവശവും വായ തോല്വാറിട്ട് കെട്ടി മുറുക്കി വരിഞ്ഞിരിക്കുന്ന, മരം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു ഘടനയാണ് മൃദംഗത്തിനുള്ളത്. ഇതിന് വലന്തലയെന്നും, ഇടന്തലയെന്നും രണ്ടു ഭാഗങ്ങളുണ്ട്. വലന്തല ഇടന്തലയെ അപേക്ഷിച്ച് വായവട്ടം കുറഞ്ഞിരിക്കും. വലന്തലയില് മുദ്ര, മീട്ടുതോല്, മദ്ധ്യതട്ട് എന്നീ തോലുകള് ഉണ്ടാവും. തോല്വാറുകള് കോര്ത്തിരിക്കുന്ന അരികു വശത്തെ മുദ്ര എന്നും, മുകളിലുള്ള തോലിനെ മീട്ടു തോല് എന്നും അതിനു താഴെയുള്ള തോലിനെ മദ്ധ്യതട്ട് എന്നുമാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. മദ്ധ്യതട്ടിന്മേല് ശ്രുതിയും നാദവും കിട്ടാനായി ചോറ്, കിട്ടം മുതലായവ അരച്ചു തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കും.
ഇടന്തലയില് മുദ്ര, തട്ടുതോല്, അതിനു താഴെ തൊപ്പിത്തോല് എന്നിവയാണുള്ളത്. ഇടന്തലയുടെ ശ്രുതി മന്ദ്രസ്ഥായി പഞ്ചമത്തോട് ചേര്ക്കാനായി തൊപ്പിത്തോലിന്മേല് ഗോതമ്പ് മാവോ, റവയോ നനച്ച് ഒട്ടിച്ച് വയ്ക്കാറുണ്ട്. ഗമകരൂപത്തിലുള്ള ഗും കാരശബ്ദം വരുത്താന് ഇതു ഉപകരിക്കുന്നു. മുദ്രത്തോലിന്റെ അറ്റത്ത് തടിക്കഷണം കൊണ്ടിടിച്ച് ശ്രുതിയില് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകള് വരുത്താം.
ഹെച്ച് സ്ഥായി, തഗ്ഗ് സ്ഥായീ എന്ന് രണ്ടു സ്ഥായികളിലുള്ള മൃദംഗങ്ങള് പൊതുവെ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു. കോമള ശബ്ദങ്ങള്ക്ക് അകമ്പടിയായി (പൊതുവെ സ്ത്രീകള്ക്ക്) വായിക്കാനുപയോഗിക്കുന്ന ഹെച്ച് സ്ഥായി മൃദംഗങ്ങള്ക്ക് തഗ്ഗ് സ്ഥായി മൃദംഗങ്ങളേക്കാള് നീളം കുറവായിരിക്കും.