SN 2006gy
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
![]() SN 2006gy and the core of its home galaxy, NGC 1260, viewed in x-ray light from the Chandra X-ray Observatory. The NGC 1260 galactic core is on the lower left and SN 2006gy is on the upper right. |
||
Observation data (Epoch J2000) |
||
---|---|---|
Supernova type | N/A | |
Remnant type | N/A | |
Host Galaxy | NGC 1260 | |
Constellation | Perseus | |
Right ascension | 03h 17m 27.10s[1] | |
Declination | +41º 24' 19.50"[1] | |
Galactic coordinates |
N/A | |
Discovery Date | 18 September 2006 N/A | |
Peak magnitude (V) | N/A | |
Physical characteristics | ||
Progenitor | N/A | |
Progenitor type | N/A | |
Colour (B-V) | N/A | |
Notable features | N/A |
മനുഷ്യനു ഇതു വരെ കണ്ടെത്താന് പറ്റിയ സൂപ്പര്നോവകളില് ഏറ്റവും തീവ്രമായ സ്ഫോടനം ഉണ്ടാക്കിയ സൂപ്പര്നോവയാണ് SN 2006gy.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]
2006 സെപ്തംബര് 18-നു ആര്. ക്വിംബി, പി. മോണ്ടോള് എന്നീ രണ്ടു ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര് ഈ സൂപ്പര്നോവയെ കണ്ടെത്തി. അതിനു ശേഷം ചന്ദ്ര എക്സ് റേ ദൂരദര്ശിനിയും മറ്റു സംവിധാനങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് ഇതിനെപറ്റി കൂടുതല് പഠനങ്ങള് നടത്തി. 2007 മെയ് 7-നു ഈ സൂപ്പര്നോവയെ കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ വിശദാംശങ്ങള് നാസയും ചില ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും ചേര്ന്ന് പുറത്തു വിട്ടു. മനുഷ്യനു കണ്ടെത്താന് പറ്റിയിട്ടുള്ളതില് വച്ച് ഏറ്റവും വലിയ സ്ഫോടനം ആണ് ഈ സൂപ്പര്നോവ ഉണ്ടാക്കിയത് എന്നു ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര് പറയുന്നു. ഈ സൂപ്പര്നോവയെ ആണ് SN 2006gy എന്നു വിളിക്കുന്നത്.
[തിരുത്തുക] പൊട്ടിത്തെറിച്ച നക്ഷത്രത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങള്
23.8 കോടി പ്രകാശവര്ഷം അകലെയുള്ള NGC 1260 എന്ന ഗാലക്സിയിലാണ് ഈ നക്ഷത്രസ്ഫോടനം നടന്നത് എന്നാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞര് പറയുന്നത്. 150M๏ നോളം ദ്രവ്യമാനമുള്ള ഒരു ഭീമന് നക്ഷത്രം ആണ് പൊട്ടിത്തെറിച്ച് സൂപ്പര്നോവയായത്.
സ്ഫോടനത്തിനു കാരണമായ നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഗാലക്സി നമ്മില് നിന്നു 23.8 കോടി പ്രകാശവര്ഷം അകലെയാണ്. ചുരുക്കത്തില് നമ്മള് 23.8 കോടി വര്ഷം പുറകിലേക്കാണ് നോക്കുന്നത് എന്നര്ത്ഥം. അതിനാല് ആദിമ പ്രപഞ്ചത്തില് ഇത്തരം സ്ഫോടനങ്ങള് സര്വ്വ സാധാരണം ആയിരുന്നുവെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞര് കരുതുന്നു. നമ്മുടെ ഗാലക്സിയില് ഒക്കെ വരും കാലങ്ങളില് ഇത്തരം കൂടുതല് സ്ഫോടനങ്ങള്ക്ക് സാദ്ധ്യത ഉണ്ട് എന്നാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞര് കരുതുന്നത്.
പല ആദിമ നക്ഷത്രങ്ങളും ഈ നക്ഷത്രത്തെ പോലെ ദ്രവ്യമാനം കൂടിയവ ആണെന്നും അതിനാല് ഇത്തരം സ്ഫോടനങ്ങള് ആദിമ നക്ഷത്രങ്ങള് എങ്ങനെയാണ് മരണമടഞ്ഞത് എന്നതിനെകുറിച്ച് ഉള്ള അറിവ് തരുമെന്ന് പല ജ്യോതിശസ്ത്രജ്ഞരും കരുതുന്നു. പക്ഷെ ഇത്തരം നക്ഷത്രങ്ങളുടെ മരണം കാണാന് ഇതു വരെ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മാത്രമല്ല സൈദ്ധാന്തികമായി പ്രവചിരുന്നതില് നിന്നു വ്യത്യസ്തമായാണ് ഇത്തരം ഭീമന് നക്ഷത്രങ്ങളുടെ മരണം എന്നു മനസ്സിലാക്കാനും ഈ കണ്ടെത്തലിലൂടെ കഴിഞ്ഞു. സൂപ്പര്നോവയെ കുറിച്ചുള്ള സിദ്ധാന്തങ്ങള് മാറ്റിയെഴുതേണ്ടി വരുമെന്ന് സാരം.
ഈ സൂപ്പര്നോവയെ കുറിച്ചുള്ള രണ്ട് പഠനസംഘങ്ങളെ നയിച്ച നാഥന് സ്മിത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തില് സാധാരണ സൂപ്പര്നോവയെക്കാളും നൂറ് ഇരട്ടി അധികം ഊര്ജ്ജം പുറത്തേക്ക് വിട്ട ഒരു അപൂവ്വ സൂപ്പര്നോവ ആയിരുന്നു SN 2006gy.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്] അതിന്റെ അര്ത്ഥം പൊട്ടിത്തെറിച്ച നക്ഷത്രത്തിന്റെ ദ്രവ്യമാനം ഒരു നക്ഷത്രത്തിനു കൈവരിക്കാവുന്ന പരമാവധി ദ്രവ്യമാനം ആയിരുന്നു എന്നാണ്. അതായത് സൂര്യന്റെ 150 ഇരട്ടിയോളം.