സുറിയാനി
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
കിഴക്കന് അരമായ ഭാഷയുടെ പ്രാദേശിക രൂപഭേദമാണ് സുറിയാനി (ܣܘܪܝܝܐ സുറിയോയോ, ആംഗലഭാഷയില് Syriac).ആഫ്രോ-ഏഷ്യന് ഭാഷാകുടുംബത്തിലേയും സെമിറ്റിക് ഭാഷാ ഉപകുടുംബത്തിലേയും അരമായാ ഭാഷാ കുടുംബത്തിലേയും അംഗമാണു് സുറിയാനി ഭാഷ.
യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെയും അനുയായികളുടെയും ഭാഷ അരമായഭാഷയുടെ ഈ രൂപമായിരുന്നു.കിഴക്കന് മെസപ്പൊത്തോമിയയിലെഈ പ്രാദേശിക അരമായ ഭാഷാരൂപം ഒരു കാലത്ത് പശ്ചിമേഷ്യ മുഴുവന് പരന്നിരുന്നു.മദ്ധ്യപൂര്വ്വദേശത്തെ ക്രിസ്തീയ സമൂഹങ്ങളില് സുറിയാനി ഭാഷ പ്രബലമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതിനാല് ഇതു് ക്രൈസ്തവ ഭാഷയായി കരുതപ്പെട്ടു.6-ആം നൂറ്റാണ്ടില് സുറിയാനി സഭയില് പിളര്പ്പുണ്ടായതിനെത്തുടര്ന്നു് 6-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പകുതി മുതല് രണ്ടായി വികസിച്ചതു് മൂലം സുറിയാനി ഭാഷയ്ക്കു് കിഴക്കന് സുറിയാനി, പടിഞ്ഞാറന് സുറിയാനി എന്നീ രണ്ടു് വകഭേദമുണ്ടു്.
അറബികളുടെയും ഒരു പരിധി വരെ പേര്ഷ്യക്കാരുടേയും ഭാഷാമാധ്യമം ആയിരുന്ന സുറിയാനിഭാഷ അറബി ഭാഷയുടെ വളര്ച്ചക്ക് പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചു. 8-ആം നൂറ്റാണ്ടോടെ അറബി സാധാരണ ഭാഷയായി മാറിയപ്പോള് സുറിയാനി ക്രൈസ്തവ വൈദീക ഭാഷയായി ചുരുങ്ങി. ഇപ്പോഴിത് കേരളത്തിലും സുറിയയിലും തുര്ക്കിയിലും ഇറാക്കിലും ഇറാനിലും പാലസ്തീനിലും മറ്റുമായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന സുറിയാനി സഭകളിലെ ആരാധനാക്രമ ഭാഷ മാത്രമാണു്.സംസാരഭാഷയായിട്ടുള്ളവര്ആയിരത്തോളമേ വരൂ.അറബി,എബ്രായ ഭാഷ(ഹീബ്രു) എന്നീ ഭാഷകള് പോലെ തന്നെ സുറിയാനിയും വലത്തു നിന്ന് ഇടത്തോട്ടാണ് എഴുതുന്നത്
[തിരുത്തുക] പേരിനു് പിന്നില്
അരാം ദേശം ഗ്രീക്കില് സുറിയ(സിറിയ)യെന്നറിയപ്പെട്ടപ്പോഴാണു് അരമായഭാഷയ്ക്കു് സുറിയാനിഭാഷ എന്ന പേരുണ്ടായതു്.
[തിരുത്തുക] ഭാഷാശാഖ
ശീമ/ശേമ്യ(സെമിറ്റിക്) ഭാഷാശാഖയുടെ ആഫ്രോ-എഷ്യന് ഭാഷാ ഉപശാഖയാണ് സുറിയാനി. സുറിയാനി ലിപിയിലാണ് സുറിയാനി എഴുതുന്നത്.