Content-Type: text/html; charset=ISO-8859-1
Hegelo naskigxis en Stutgarto, Germanio je la 2-a de auxgusto 1770, filo de burokrato. Cxe gimnazio li studis la klasikajn verkojn de la greka kaj la latina. La decidis esti pastro kaj, cxe la seminario de Tubingen, li studis filozofion kaj teologion. Tie la filozofo Schelling kaj poeto Holderlin estis liaj amikoj. Li decidis kontraux pastreco kaj anstataux gajnis panon kiel guvernisto. Sed en 1797, kiam li estis 27-jara, lia patro mortis kaj Hegelo heredis suficxe por liberigi sin de laboro. Ekde tiam, li studis, tute elspezis sian heredon, sxangxadis profesion, havis familion (kaj ecx bastardon -- Ludoviko), verkis verkojn de filozofio kaj estis gimnaziestro en Nurenbergo (1808-16), profesoro de filozofio cxe Heidelberg (1816-18) kaj cxe Berlino (1818-31), kie li restis gxis sia morto.
Laux Hegelo, la baza procezo de la mondo, cxe cxiu nivelo, estas dialektika logiko?:
Cxe la komenco de la mondo estis esto (tezo), el kiu naskigxis la malo, malesto (antitezo), kiu kune naskis farigxon (sintezo). Tiele la mondo disvolvigxas logike, racie kaj progreseme: astro al tero, mineralo al planto, planto al animalo?, animalo al homo, homo al sxtato? (precipe regno), paganismo al kristanismo, ktp. De la pli simpla al la pli malsimpla, de la malpli bona al la pli bona, adadade. Tia logiko formas la mondon fizikan, la mondon politikan, la mondon belartan, ktp, cxiam cxie, fraktale.
Cxi tiu procezo finos en Absolutan Spiriton, kiam ni scios cxion kaj vidos Dion.
Hegelo kredis ke kristanismo estis simpla kaj mitama versio de sia filozofio.
Cxi tiu estas la dialektiko kiun Markso, kaj poste marksismo uzis por interpreti kaj kompreni historion kaj socion?.
Hegelo estis grave influita de (kvankam ofte kaj sane malkonsentis kun)
la grekoj, Spinozo, Rousseau, Kantio, Fichte kaj Schelling.
Post morto, la influo de Hegelo estis granda, influinte multe de filozofojn -- ekzemple:
Je la fino de la jarcento XIX, preskaux cxiu universitata filozofo estis hegela. Ili vidis mondon kiel la disvolvigxo kaj progreso de historio, kie sxangxo kaj malakordo estas la normo. En la jarcento XX, Hegelo eksmodigxis kaj dauxris plejparte per marksismo.