Almorabez en Al-Andalus
De Biquipedia
Por fabor, edita-lo ta cumplir con eras. No elimines iste abiso dica que lo aigas feito. Colabora wikificando! |
Os reis taifas de l'Al Andalus aduyaban a lo rei Suqut de Zeuta, que lis feba de barrera contra l'abanze Almorabet. O rai de Sebilla ordena a lo gobernador d'Alchazira que fortificase a costa de Chibraltar. Cuan os reyes taifas andalusins se beyen amenazatos por os abanzes d'Alfonso VI de Castiella e Lion en Sebilla y Badajoz, a flota sebillana aduya a os almorabez a prener Zeuta (1083).
Al Almorabez plegan ta l'Al Andalus en 1086, clamatos por os reis taifas. Luitan contra Alfonso VII de Castiella y Pietro I d'Aragón y Pamplona. L'emir Yusuf Ibn Tasufín benze a os cristians en Zallaqa. Benzitos os enemigos més importans, prenen dende 1090 o control de totas as taifas menos as d'Albarrazín, Alpuent y Zaragoza, que tardaron más en ocupar porque no podeban atacar-as bien dica que no prenesen Balenzia, feito que se desbenió en 1102, con a desaparixión de l'estato controlato por o Zit Campiador.
En Al-Andalus mandan como una superestrutura melitar. L'almenistrazión contina en mans de secretaires y alfaquíes muladins partidarios de a ortodocsia sunnita promobita por os almorabez. L'antiga toleranzia relichiosa relatiba se malmete y esto tiene consecuenzias en a composizión etnica. Muitos mozarabes fuyen ta o norte cristián, y parte de os que se quedan son deportatos ta Africa. Bels musulmans de territorio cristión son espulsatos ta o sur controlato por as taifas y os almorabez. S'azelera o prozeso de desaparixión de os dialeutos mozarabes.
Cuan l'exerzito puya por lebant lis s'incorpora Abd al-Malik Ibn Hudayl, siñor d'Albarrazín. En berano de 1102 i abió una prebatina d'imbasión de a taifa de Zaragoza por parte de o cheneral de Balenzia. Os Almorabez ocupan a taifa d'Albarrazín en 1104. A l'emir Yusuf lo suzede o suyo fillo Ali, proclamato ereder en Marraquex en 1102 y en Cordoba en 1103. A lo rei taifa de Zaragoza li eban dato garantías que no sería imbadito, y l'ereder de Zaragoza, Imad al-Dawla Abd al-Malik, eba asistito a la proclamazión de 1103 en Cordoba. A derrota de Baltierra fa que o cheneral almorabet Muhammad Ibn Al-Hayy ocupe zaragoza o 31 de mayo de 1110. Os Banu Hud se refuchian en Rueda de Xalón y s'alian con Alifonso I lo Batallero.
O segundo gobernador almorabet de Zaragoza, Abu Bakr ibn Tifliwit (1115-1117) dixa una ziudat aislata cuan muere y o Batallero la conquista o 18 d'abiento de 1118.
A conquista cristiana de Zaragoza, a fin d'una ofensiba con a derrota de Cutanda en 1120, y la espedizión d'Alifonso I lo Batallero por Andaluzía yeran una contrimuestra de a debilidat y decadenzia de os almorabez. En Marruecos ya se cozeba o mobimiento Mezmut.
Os Almorabez encara tornan a fer atra ofensiba, en 1133, con a batalla de Fraga con desastre cristián, muerte d'o Batallero y retacule cristián enta l'ueste.