Шпілеўскі, Павел Міхайлавіч
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
ШПІЛЕЎСКІ, ПАВЕЛ МІХАЙЛАВІЧ (12.11(31.10).1823 - 29.10(17.10).1861), беларускі этнограф, публіцыст, літаратурна-мастацкі крытык, пісьменнік і перакладчык.
Нарадзіўся ў сям'і святара. З 1837 г. да 1843 г. вучыўся ў Мінскай духоўнай семінарыі, з 1843 г. да 1847 г. - у Пецярбургскай духоўнай акадэміі. Акадэмію скончыў са званнем кандыдата багаслоўся, быў прызначаны выкладчыкам славеснасці ў Варшаўскае павятовае духоўнае вучылішча. Праз пяць гадоў пераехаў у С.-Пецярбург. Са снежня 1853 года працаваў пакаёвым наглядчыкам у Галоўным педагагічным інстытуце, а з красавіка 1855 - настаўнікам у школе пры экспедыцыі нарыхтавання дзяржаўных папер.
Як этнограф і мовазнаўца, Шп. вядомы найперш па наступных працах:
- "Белорусские поверья"
- "Белоруссия в характерических описаниях и фантастических поверьях"
- "Исследование о вовколаках на основании белорусских поверий"
- "Белорусские пословицы"
- "Словарь белорусского наречия"
- "Краткая грамматика белорусского наречия"
- "Заметки белорусца о белорусском языке"
Тры апошнія працы ніколі не выдаваліся, іхнія рукапісы знаходзяцца ў рукапісным аддзеле Акадэміі навук у С.-Пецярбурзе.