Παραψυχολογία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παραψυχολογία ονομάζεται ο τομέας ερευνών που μελετά, τα παραψυχολογικά φαινομένα (paranormal activities), εκείνα δηλ. που γίνονται αντιληπτά πέραν των φυσικών αισθητηρίων ικανοτήτων και δεν μπορούν να εξηγηθούν βάσει των φυσικών νόμων ή της επιστημονικής γνώσης.
Πρόκειται για φαινόμενα γνωστικού τύπου όπως η τηλεπάθεια, η διόραση κ.ά. κατά τα οποία πιστεύεται ότι ένας άνθρωπος έλαβε γνώση γεγονότων, της σκέψης άλλων ανθρώπων ή μελλοντικών συμβάντων χωρίς να χρησιμοποιήσει τις φυσικές αισθητήριες ικανότητες του ή φυσικού χαρακτήρα όπως η τηλεκινησία, φαινόμενο για το οποίο συχνά χρησιμοποιείται ο όρος ψυχοκίνηση.
Η παραψυχολογία θεωρείται από πολλούς ως ψευδοεπιστήμη, και σε αρκετές περιπτώσεις αμφισβητείται και η ύπαρξη των φαινομένων που μελετά. Ωστόσο, έχει αποτελέσει πεδίο εκτενούς ανάλυσης και παραγωγής εκτεταμένης βιβλιογραφίας, ειδικά κατά τον δέκατο ένατο και εικοστό αιώνα η πίστη όμως για την πραγματική ύπαρξη τους ήταν ευρύτατα διαδεδομένη από πανάρχαιους χρόνους οπότε τα φαινόμενα αυτά αποδίδονταν σε υπερφυσικούς παράγοντες (φαντάσματα, μάγους, δαίμονες, μυθικά όντα).
Τα πανεπιστήμια αναγνώρισαν τις ψυχικές έρευνες ως σοβαρό αντικείμενο επιστημονικής έρευνας στα μέσα του 20ου αιώνα με ιδιαίτερη προσφορά, όπως π.χ. αυτή του παραψυχολογικού εργαστηρίου του Πανεπιστημίου Ντιουκ (Duke University) στο Ντέραμ τής Βόρειας Καρολίνας.