Αντιόχεια (η Μαργιανή)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η σύγχρονη Μερβ επί της όχθης του ποταμού Μουργκάμπ. Κτίστηκε πρώτα από τον Μέγα Αλέξανδρο. Μετά τη καταστροφή που υπέστει από τους βαρβάρους ανοικοδομήθηκε από τον Αντίοχο Α' μετονομάστηκε σε Αντιόχεια και κατέστει πρωτεύουσα της πρώην περσικής Σατραπείας της Μαργιανής (ονομ. εκ του ποταμού Μάργου) - αραβικά Μαργκού, ο κατά Αρριανό Έπαρδος, σημ. Μουργκάμπ. Αργότερα επί Αντίοχου Β' (255 π.Χ.) τη κατέλαβε ο Διάδοτος Α' (ιδρυτής του ελληνικού κράτους της Βακτριανής), ύστερα ο Φραάτης (βασιλεύς των Πάρθων) και απ΄ αυτόν οι Άραβες Χαλίφες το (646) που τη μετονόμασαν σε "Μάρβσαχ-ι-Γκαν" αποδίδοντάς της μεγάλη λαμπρότητα.

Αργότερα την κατέλαβαν διαδοχικά οι Σελτζούκοι (που τη μετονόμασαν από Μαρβ σε "Μερβ"), Μογγόλοι, Ουζμπέκοι, Τουρκμάνοι και το 1883 οι Ρώσοι. Στις 22 Αυγούστου 1918 καταλήφθηκε από τις Μπολσεβινικές δυνάμεις. Σημερα η Μερβ ανήκει στο Τουρκμενιστάν. Στη περιοχή παράγονται άφθονα δημητριακά, βαμβάκι και φρούτα με ακμάζουσα τη κτηνοτροφία.

Κατά τις αραβικές παραδόσεις αποτελεί λίκνο των Αρίων φυλών. Οι σημερινοί κάτοικοι 350.000 τουρκμάνοι ανήκουν στη φυλή των Τέκων ονομαστοί ιπποτρόφοι, επιδέξιοι τεχνίτες αργυρών ειδών και παλιά καλοί οπλοποιοί. Οι τάπητες που κατασκευάζουν θεωρούνται ανώτεροι των Περσικών.

Κατά το Ε' αι. μ.Χ. στην Αντιόχεια αυτή υπήρξε αρχιεπισκοπική έδρα των Νεστοριανών.