Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) ήταν ελληνικό πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1951 σαν συνασπισμός κομμάτων της αριστεράς. Την ιδρυτική διακήρυξή της, την υπέγραψαν μικρά αριστερά κόμματα που ήταν νόμιμα εκείνη την περίοδο. Ο βασικός κορμός των στελεχών της ήταν μέλη του Κ.Κ.Ε. το οποίο ήταν εκτός νόμου από το 1947. Το 1956 η Ε.Δ.Α. μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα. Το 1958 η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. αποφασίζει να διαλύσει όσες παράνομες οργανώσεις της είχαν απομείνει στην Ελλάδα και τα μέλη τους να ενταχθούν στην νόμιμη Ε.Δ.Α. Στις εκλογές του 1958 κατορθώνει να πάρει το 24,4% των ψήφων και να αναδειχτεί αξιωματική αντιπολίτευση.
Αυτή η επιτυχία της, η οποία είναι η μεγαλύτερη εκλογική επιτυχία ελληνικού αριστερού κόμματος μέχρι σήμερα, προκαλεί ανησυχία στο τότε καθεστώς του στρατού και του παρακράτους, το οποίο δημιουργεί το σχέδιο «Περικλής» για να περιορίσει τις δυνάμεις της και το οποίο τίθεται σε εφαρμογή στις εκλογές του 1961, γνωστές και ως εκλογές της βίας και νοθείας.
Μετά το Απριλιανό πραξικόπημα η ΕΔΑ διαλύθηκε, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα και τα περισσότερα στελέχη της συνελήφθησαν και εξορίστηκαν. Το 1974 συμμετείχε στις πρώτες εκλογές μετά την δικτατορία στο σχήμα της Ενωμένης Αριστεράς και εξέλεξε τον πρόεδρό της Η. Ηλιού βουλευτή.
Σπουδαία στελέχη της Ε.Δ.Α. υπήρξαν οι Ιωάννης Πασαλίδης, Γρηγόρης Λαμπράκης, Μίκης Θεοδωράκης, Μανώλης Γλέζος, Ηλίας Ηλιού κ.α.