Μαρκήσιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο ηγεμονικός τίτλος μαρκήσιος (θηλ: μαρκησία) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία στον Μεσαίωνα και χρησιμοποιήθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές μοναρχίες. Ο αρχικός τίτλος ήταν μαρκόμης (Markgraf), και εμφανίστηκε στη Γερμανία το Μεσαίωνα. Ένας μαρκησιος είχε την δυνατότητα να διαθέτει στρατό χωρίς την έγκριση του βασιλιά, και γι' αυτό τα μαρκισάτα, όπως ονομαζόταν η γη που άνηκε σε έναν μαρκήσιο, βρίσκονταν συνήθως κοντά στα σύνορα. Στην ηγεμονική ιεραρχία ο μαρκήσιος βρισκόταν πάνω από τον κόμη, αλλά κάτω από τον δούκα. Μετά το 1600, η ιεραρχία άλλαξε και έτσι ο τίτλος του μαρκήσιου βρισκόταν κάτω από αυτον του κόμη αλλά πάνω από αυτόν του δούκα.