Τάρας Σεβτσένκο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τάρας Γρικόριεβιτς Σεβτσένκο (ουκρανικά Тарас Григорьевич Шевченко ) Ουκρανός ποιητής και καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στο χωριό Μορίντσι την Περιφερείας του Κιέβου στην Ουκρανία της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας στις 25 Φεβρουαρίου 1814 και πέθανε στη Αγία Πετρούπολη στις 26 Φεβρουαρίου 1861. Θεωρείται ο ιδρυτής της σύγχρονης ουκρανικής γλώσσας.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Η Ζωή του
Οι γονείς του Τάρας Σεβτσενκο ήταν αγρότες δουλοπάροικοι στον φεουδάρχη Ενγκελγκάρντ. Αν και γεννήθηκε στο χωριό Μορίντσι τα παιδικά του χρονιά τα πέρασε στο χωριό Κιρίλοβκα. Η μητέρα του πέθανε το 1823 και ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Δυο χρονιά αργότερα πέθανε και ο πατέρας του. Ο Τάρας ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία ενώ την ιδία περίοδο της ζώνης του ήρθε κοντά στην Εκκλησιά οπού και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Στην Εκκλησία πηρέ και τα πρώτα μαθήματα εικονογραφίας. Η αγάπη προς την τέχνη αυτή δε τον εγκατέλειψε ποτέ. Το 1838 με την αποκτά την ελευθερία του από τον φεουδάρχη και σαν ελεύθερος πολίτης πλέον δίνει εξετάσεις και εισάγεται στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης την οποία και τελείωσε το 1844. Γυρνά στην Ουκρανία οπού τον βρίσκουμε δάσκαλο ζωγραφικής στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Το Μάρτιο του 1847 τα όργανα της Αυτοκρατορικής Ρωσίας τον συνέλαβαν για την συγγραφή αντιτσαρικών ποιημάτων και τη συμμετοχή του στην Αδελφότητα Κυρίλλου και Μεθοδίου. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση και εξορία στο Ορενμπούργκ χωρίς το δικαίωμα να γραφεί και να ζωγραφίζει. Το 1857 με την βοήθεια των φιλών του απελευθερώνεται και το 1858 επιστρέφει αρχικά στην Μόσχα και μετά στην Αγία Πετρούπολη. Το 1859 τον βρίσκουμε στην Ουκρανία. Όμως η πολιτική του δράση τον φέρνει και πάλι αντιμέτωπο με τις αρχές που τον υποχρεώνουν να γυρίσει στην Αγία Πετρούπολη όπου και πέθανε. Η σωρός του τάφηκε, αρχικά, στο Νεκροταφείο της Παναγίας του Σμολέν στην Αγία Πετρούπολη αλλά το 1861 μεταφέρθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο τόπο της ταφής του στο λόφο που φέρει το όνομα είναι οι Ουκρανοί αποτείνουν φόρο τιμής.
[Επεξεργασία] το Έργο του
Ο Ταράς Σεβτσένκο άρχισε να γραφεί ποιήματα ήδη από τη δεκαετία του 30 του 19ου αιώνα. Το 1840 στην Αγία Πετρούπολη εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με το όνομα «Κόμπζαρ». Το 1845 το ποίημα «Γαϊνταμακι», το 1843 το κυκλο ποιηματων «Τρία Καλοκαίρια», «Καύκασος», «Για τους νεκρούς και τους ζωντανούς», το ποιήματα «Τσιγγίριν, Τσιγγίριν», «Στέκεται στο χωρίο Σουμπότοβ», στα οποία εκφράζει τα κοινωνικό πολιτικά του πιστεύω. Με αναμνήσεις από την φυλακή έγραψε το κύκλο ποιημάτων «Στο κελί». Το 1854 – 1858 έγραψε ποιηση στη ρωσική γλωσσα τα διηγήματα «Μουσικός», «Καλλιτέχνης», «Δυστυχισμένος» «Η Καπετάνισσα» «Οι δίδυμοι». Τα τελευταία διηγήματα του Σεβτσενκο είναι «Η βόλτα με ευχαρίστηση και με ήθος». Ο Σεβτσενκο εκτός από ποιητής είναι και μεγάλος ζωγράφος. Ήταν εξαιρετικός στις ακουαρέλες. Πάνω από 1000 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, ελαιογραφιών και σχεδίου φέρουν την υπογραφή του. Επίσης για το έργο του πάνω στις γκραβούρες έχει λάβει το τίτλο του Ακαδημαϊκού της Γκραβούρας.
[Επεξεργασία] Αγάλματα
Ο Τάρας Σεβτσένκο είναι ένα πρόσωπο μυθικό για τους απανταχού Ουκρανούς. Αγάλματά του υπάρχουν παντού σχεδόν όπου υπάρχει δυνατή ουκρανική κοινότητα. Στις ΗΠΑ στον Καναδά στην Πολωνία στη Ρωσία.
- Музей Т. Шевченка в м. Торонто
- Ο ανδριάντας του Σεβτσένκο στο Οάκβιλ Καναδάς
- Ο ανδριάντας του Σεβτσένκο στην Τασκένδη
- Ο ανδριάντας του Σεβτσένκο στην Ουάσιγκτον
- [http://www.pbase.com/alangrant/image/54188382 Ο ανδριάντας του Σεβτσένκο στο Παλέρμο, Ιταλία
[Επεξεργασία] Πηγές
- М.С. Грушевский,История Украинского Народа,Монолит, Москва 2002
- Η Βιογραφία του Τ. Σεβτσενκο στα ουκρανικά