Εκκλησία του δήμου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην αρχαία [[Αθήνα], και πραγματοποιούνταν στο λόφο της Πνύκας. Η συνέλευση ήταν ανοιχτή σε όλους τους άρρενες πολίτες (που είχαν πολιτικά δικαιώματα) με ηλικία μεγαλύτερη των 18 ετών, και καθιερώθηκε από τον Σόλωνα το 594 π.Χ.. Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. έως και 43.000 Αθηναίοι πολίτες συμμετείχαν στη διαδικασία των αποφάσεων της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Έπειτα απο τον Πελοποννησιακό Πόλεμο όμως έχασε τη δύναμή της. Ωστόσο, μόνο όποιος ήταν αρκετά πλούσιος ώστε να μπορεί να ξοδεψει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του μακρυά από το σπίτι και τη δουλειά του μπορούσε να συμμετέχει. Η συνέλευση ήταν αρμόδια για γενικά θέματα της πόλης, αλλά και για την κήρυξη του πολέμου, τις επιλογές στρατιωτικής στρατηγικής, και της εκλογής στρατηγών και άλλων ανώτερων αξιωματούχων. Αρχικά γινόταν συνέλευση μια φορά κάθε μήνα, αλλά αργότερα γινόταν τρεις ή τέσσερις φορές στον ίδιο μήνα. Οι τακτικές συνελεύσεις ονομαζόντουσαν κύριες και οι υπόλοιπες σύγκλητοι. Η ημερήσια διάταξη για την εκκλησία του δήμου γινόταν από την Βουλή. Οι ψηφοφορίες γινόντουσαν με ανάταση του χεριού. Δικαίωμα λόγου είχαν μόνο ΑΘηναίοι πολίτες.

Μια ομάδα σκλάβων, που είχαν το ρόλο της αστυνόμευσης, οι γνωστοί Σκύθες, κουβαλούσαν σχοινιά που είχαν βυθιστεί σε κόκκινο χρώμα και προχωρούσαν στην πόλη τις ημέρες που γινόταν συνέλευση, και μαστίγωνε όσους πολίτες δεν είχαν πάει στη συνέλευση με τα σχοινιά. Με τα ενδύματα τους λερωμένα με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ήταν ντροπιασμένοι και δεν μπορούσαν νομικά να πραγματοποιήσουν καμία δουλειά έως ότου επισκέπτονταν τους χώρους συνεδρίασης της Εκκλησίας του Δήμου, στο λόφο της Πνύκας.

Αποτέλεσε τη βάση για τη λειτουργία της δημοκρατικής Αθήνας, σε συνδυασμό με άλλους θεσμούς, όπως οι Κληρωτοί Άρχοντες και πολλά άλλα.

[Επεξεργασία] Δείτε Επίσης