Φωτιά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η φωτιά ή πυρά είναι ένα φαινόμενο ανάφλεξης το οποίο αναγνωρίζεται από την σημαντική έκκληση θερμότητας και έντονου φωτός, σε μορφή φλόγας.
Η φωτιά δεν είναι κατάσταση της ύλης. Είναι μια εξωθερμική χημική αντίδραση που συνοδεύεται από έντονη θερμότητα ή οποία εκλύεται κατά τη διάρκεια της γρήγορης οξείδωσης ενός εύφλεκτου υλικού.
Μια φωτιά ξεκινάει όταν ένα εύφλεκτο ή καύσιμο υλικό, με την παρουσία οξυγόνου ή κάποιου άλλου οξειδωτικού παράγοντα, βρεθεί σε κατάλληλη θερμοκρασία. Συνήθεις πηγές θερμότητας μπορεί να είναι μια σπίθα, κάποια άλλη φωτιά (για παράδειγμα μια έκρηξη, η φωτιά του φούρνου ή του τζακιού, ένα αναμμένο σπίρτο ή τσιγάρο) και πηγές έντονης θερμικής ακτινοβολίας (όπως ο ήλιος και οι λαμπτήρες πυρακτώσεως).
Η φωτιά σβήνει όταν οποιοδήποτε από τα στοιχεία του λεγόμενου τριγώνου της φωτιάς – ζέστη, οξυγόνο και καύσιμο – εκλείψει. Τα άκαυστα υπολείμματα της φωτιάς καλούνται στάχτη.
Οι φλόγες μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό, καθώς ένα μικρό μέρος κάθε φωτιάς είναι ιονισμένο. Η ικανότητα αυτή της φωτιάς οφείλεται στην μερικά πλασματική της φύση.