Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας (Ludwig I, 25 Αυγούστου 1786, Στρασβούργο - 29 Φεβρουαρίου 1868, Νίκαια) ήταν βασιλιάς της Βαυαρίας από 1825 μέχρι τις επαναστάσεις του 1848 στα γερμανικά κράτη. Γονείς του ήταν ήταν ο βασιλιάς Μαξιμιλιανός Α΄ της Βαυαρίας και η Βιλελμίνη (Wilhelmina) της Εσσης-Ντάρμσταντ. Τον Οκτώβριο του 1810, παντρεύτηκε την Θηρεσία της Σαξωνιας- Hildburghausen (1792-1854), κόρη του δούκα Φρειδερίκου της Σαξωνίας- Hildburghausen. Ο γάμος ήταν το πρώτο Οκτόμπερφεστ. Ο Λουδοβίκος απέρριψε έντονα τη συμμαχία του πατέρα του με τον Ναπολέοντα της Γαλλίας.
Ο Λουδοβίκος ήταν φανατικός συλλέκτης και φίλος των τεχνών. Διέταξε την ανέγερση πολλών νεοκλασσικών κτηρίων, όπως η Walhalla, η Γλυπτοθήκη, η Νέα και η Παλαιά Πινακοθήκη.
Ο Λουδοβίκος υποστήριξε την ελληνική επανάσταση του 1821 και ο δευτερότοκος γιος του Όθων επιλέχτηκε ως βασιλιάς της Ελλάδος το 1832. Μετά από την επανάσταση του Ιουλίου στη Γαλλία το 1830, η προηγούμενη φιλελεύθερη πολιτική του έγινε όλο και περισσότερο κατασταλτική. Στο δημοκρατικό φεστιβάλ στο Hambacher το 1832 εκδηλώθηκε η δυσαρέσκεια του πληθυσμού που υπέφερε από τους υψηλούς φόρους και τη λογοκρισία. Παραιτήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1848 υπέρ του γιου του, Μαξιμιλιανού. Και μετά από την παραίτησή του ο Λουδοβίκος παρέμεινε σημαντικός χορηγός των τεχνών.