Σελήνη (μυθολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Σελήνη είναι η Τιτανίδα Θεά της σελήνης. Κατά την Θεογονία του Ησιόδου η Σελήνη είναι κόρη του Υπερίωνος και της Θείας και αδελφή του Ηλίου και της Hούς (Αυγής).
Απεικονίζεται συνήθως ως θηλυκή μορφή με μία ημισέληνο ως στέμμα και έφιππη ή οδηγώντας άρμα με φτερωτούς ίππους. Άλλοτε οι περιγραφές την θέλουν να οδηγεί μια αγέλη βοών και το ημισεληνιακό της στέμμα συσχετισμένο με τα κέρατα του ταύρου.
Είναι η πρώτη και η μόνη σεληνιακή Θεά στην αρχαιότερη ποίηση. Τα επίθετα που της αποδίδονται είναι Αίγλη, Πασιφάη, Μήνη και Φοίβη. Με την εξέλιξη της μυθολογίας και άλλες Θεές συσχετίσθηκαν με την σελήνη, όπως η Εκάτη, η Άρτεμις, και η Ήρα.
[Επεξεργασία] Διαδικτυακοί Τόποι
- Η Θεά Σελήνη στη μυθολογία
- Σελήνη και Άρτεμις - μεγάλη συλλογή εικόνων (αγγεία, αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής κ.α.)
- Ορφικός Ύμνος Σελήνης
- Selene Titan Goddess of the moon
Αυτό το άρθρο μυθολογίας χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!
Θεότητες της Ελληνικής μυθολογίας |
---|
>>Μείζονες θεοί: Άδης | Αθηνά | Απόλλων | Άρης | Άρτεμις | Αφροδίτη | Δήμητρα | Δίας | Ερμής | Ήρα | Ήφαιστος | Ποσειδώνας |
>>Ελάσσονες θεοί: Άδωνις | Αίγλη | Αίολος | Ασκληπιός | Αστραία | | Βριζώ | Βριμώ | Γαία | Γέλως | Γλαύκος | Διόνυσος | Εγκέλαδος | Εκάτη | Έρεβος | Έρις | Έρως | Εστία | Ήβη | Ηώς | Θάλεια | Θέμις | Θέτις | Ιασώ | Ίρις | Κρόνος | Μοίρες | Μούσες | Νέμεσις | Νηρέας | Νηρηίδες | Νύμφες | Ουρανός | Πανάκεια | Πάνας | Περσεφόνη | Πλειάδες | Πρίαπος | Ρέα | Υγιεία | Φόρκυς | Χάριτες | Χάρων | Κυβέλη | Ωκεανίδες | Ώρες |