Ίνκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Ίνκας ήταν λαός της Αμερικής και συγκεκριμένα του Περού, της προκολομβιανής εποχής, δηλαδή πριν την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο.

Αρχικά η ονομασία Ίνκας, που σημαίνει «ο γιος του ήλιου» χρησίμευε ως όνομα του μονάρχη του λαού Κονεχούα στο Περού. Αργότερα το ίδιο όνομα, το έδωσαν και στους λαούς που υποτάχτηκαν στους Ίνκας. Η αυτοκρατορία των Ίνκας είναι πολύ παλιά. Αρχίζει από το 1200 π.Χ. περίπου και καταλύεται από τον Ισπανό Πιζάρο. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο βασιλιάς των Ίνκας, που ίδρυσε την αυτοκρατορία, ήταν ο Μάνκο Καπάκ, που είχε τον τίτλο του αγυάρ. Το ίδιο όνομα είχε και ο τελευταίος βασιλιάς των Ίνκας Μάνκο Καπάκ ο Β' (1533- 1537). Το πρόσωπο του βασιλιά το θεωρούσαν ιερό, αφού με την ονομασία Ίνκα, βασικά ονόμαζαν το θρησκευτικό τους αρχηγό. Ο Ίνκα εθεωρείτο γιος του Ήλιου και ήταν υποχρεωμένος να παντρευτεί τη μεγαλύτερη αδελφή του για να εξασφαλίσει την καθαρότητα του βασιλικού γένους. Κάτι τέτοιο ήταν επιτρεπτό αλλά και επιβαλλόταν από τη θρησκεία τους, που ήταν λατρεία του Ήλιου.

Οι Ίνκας ανάπτυξαν σπουδαίο πολιτισμό, που άφησε έκπληκτους τους πρώτους Ισπανούς κυρίους τους. Τα ερείπια που βρέθηκαν στην πόλη Κούσκο, που αποτελούσε την πρωτεύουσά τους καθώς και στη λίμνη Τιτικάκα εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να προκαλούν το θαυμασμό. Παρόλα αυτά διακοσμητικά στοιχεία έχουν βρεθεί ελάχιστα, καθώς και στοιχεία γλυπτικής και κεραμικής.


Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)