Ανασκολοπισμός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο ανασκολοπισμός ή διοβελισμός ή παλούκωμα είναι ένα από τους φοβερότερους τρόπους εκτέλεσης, όπου ο κατάδικος σουβλίζεται σ’ ένα ξύλινο πάσσαλο.
Ο Αθανάσιος Διάκος είχε αυτή την φρικιαστική τύχη. Παρ’ όλα αυτά δεν του έλειπε το χαμόγελο όπως λέει το δημοτικό τραγούδι:
Τον Διάκο τονε παίρνουνε και στο σουβλί τον βάζουν
Ολόρθο τονε στήσανε κι αυτός χαμογελούσε.
Ο ανασκολοπισμός είναι αρχαία μέθοδος εκτέλεσης, καθώς άρχισε να χρησιμοποιείται στην αρχαία Περσία: ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Δαρείος ο Α' παλούκωσε 3.000 Βαβυλώνιους όταν κατέκτησε τη Βαβυλώνα. Αν και παραμερίστηκε στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δίνοντας τη θέση του στη σταύρωση, χρησιμοποιήθηκε αργότερα στην Ευρώπη κατά το Μεσαίωνα. Γνωστός ειναι ο θρύλος του Βλαντ του Παλουκωτή, όμως και ο Ιβάν ο Τρομερός χρησιμοποίησε εκτεταμένα αυτή τη μέθοδο εκτέλεσης.
Ο ανασκολοπισμός χρησιμοποιήθηκε επίσης στην Οθωμανική αυτοκρατορία σαν μέθοδος εκτέλεσης αλλά και εκφοβισμού του πληθυσμού, κυρίως εναντίον Σέρβων, Βούλγαρων, Σλαβομακεδόνων κι Ελλήνων.Ο Γάλλος Guer το 1774 στο βιβλίο του « Ήθη και έθιμα των Τούρκων» περιγράφει το σούβλισμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το παλούκωμα συνέχεισε να χρησιμοποιείται σαν μέθοδος εκτέλεσης ακόμα και τον 17ο αιώνα, στη Σουηδία.