Νικολά Μπουαλώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Νικολά Ντεπρεώ Μπουαλώ (1636-13 Μαρτίου 1711) ήταν Γάλλος κριτικός και ποιητής. Έγραψε την “Ποιητική τέχνη”, στην οποία εξέφρασε μια αισθητική διδασκαλία βασισμένη στη λατρεία της φύσης, της λογικής και στη μίμηση των αρχαίων. Σπούδασε νομική και θεολογία. Επιδόθηκε πολύ νέος στην ποίηση και συνέθεσε πολλά σατιρικά ποιήματα. Το 1677 έγινε επίσημος ιστοριογράφος του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ και το 1683 εκλέχτηκε ακαδημαϊκός. Το 1669 - 95 δημοσιεύτηκαν οι Επιστολές, έργο που θεωρείται καλύτερο από τις Σάτιρές του στο στίχο και στο ύφος. Στην Ποιητική τέχνη (1674) αναπτύσσει μια αισθητική θεωρία, θεμελιωμένη στη λατρεία του ωραίου και του αληθινού. Άλλα σημαντικά έργα του Μπουαλό είναι τα: Εκκλησιαστικό αναλόγιο, Σκέψεις για το Λογγίνο, Εναντίον των γυναικών, Διάλογοι των ηρώων μυθιστορημάτων κ.ά. Έγραψε ακόμα και πολλές μελέτες για την τέχνη, τη μουσική, την ποίηση και μετέφρασε κλασικούς συγγραφείς. Ο Μπουαλώ αντιπροσωπεύει, μετά τον Πασκάλ, την εισβολή του αστικού πνεύματος στο λογοτεχνικό κόσμο του αιώνα του.