Βαλδουίνος Α' της Φλάνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Βαλδουίνος ο ένατος κόμης της Φλάνδρας και του Αινώ είναι ο πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης. Ήταν πρωτότοκος γιος του Βαλδουίνου Η΄ της Φλάνδρας και της Μαργαρίτας Α΄ της Αλσατίας. Το διαδέχτηκε ως κόμης της Φλάνδρας το 1171. Το 1195 ένωσε στην εξουσία του τις κομητείες Αινώ και Φλάνδρας. Το 1200 ορίσθηκε ως ένας από τους αρχηγούς της Δ΄ Σταυροφορίας και μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης εξελέγη αυτοκράτορας. Επιδεικνύοντας παντελή έλλειψη διπλωματικότητας προσέβαλε τον βασιλιά των Βουλγάρων Ιωάννη και τον προκάλεσε σε πόλεμο. Κατά τη διάρκεια εκστρατείας για την απόκρουσή του συγκρούστηκε μαζί του κοντά στην Αδριανούπολη και συνελήφθη αιχμάλωτος το 1205. Πέθανε κατά την κράτησή του υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες περί το 1205/6.