Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελληνική παροιμία από τις πιο γνωστές και πιο διαδεδομένες σε όλη την Ελλάδα. Υπονοεί πως κάποιος βρίσκεται σε μια κατάσταση στην οποία δεν μπορεί να εναρμονιστεί με το περιβάλλον του και αδιαφορεί για τομ περίγυρο του. Θέλει να μας δείξει ο λαϊκός αφηγητής πως το αποτέλεσμα είναι δεδομένο εκ των προτέρων (ο κουφός δεν θα ακούσει ποτέ την πόρτα να χτυπάει).
Παραλλαγές, γνωστές και κωμικές, αλλά όχι αποτυπωμένες βιβλιογραφικά, όπως από θεατρικές παραστάσεις είναι και οι:
"Στου κουφού την πόρτα, πάρ' την πόρτα και φύγε"
Συνώνυμες εκφράσεις είναι και οι:
"Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς" κλπ.