Γιάννης Πούλακας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γιάννης Πούλακας (Άγιος Γεώργιος Νηλείας Μαγνησίας, 1863Αθήνα, Φεβρουάριος 1942) ήταν έλληνας ζωγράφος και πιθανώς ο πρώτος έλληνας σκηνογράφος. Αν και γόνος φτωχής αγροτικής οικογένειας, κατόρθωσε να πάει σε νεαρή ηλικία στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει σκηνογραφία. Αργότερα πήγε στην Αθήνα και μαθήτευσε κοντά στον πολύ γνωστό θαλασσογράφο της εποχής Κωνσταντίνο Βολανάκη. Γύρω στα 1900 επέστρεψε στον Βόλο και άρχισε να διδάσκει καλλιγραφία και τεχνικά (ζωγραφική), ενώ ταυτοχρόνως ζωγράφιζε και πουλούσε θαλασσογραφίες. Περί το 1927, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και πέθανε τον φοβερό χειμώνα του 1942.

Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις,[1] ο Πούλακας ήταν ο πρώτος Έλληνας που ζωγράφισε σκηνογραφίες για το θέατρο, και πιο συγκεκριμένα, για το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά γύρω στα 1895. Άλλα ζωγραφικά του έργα βρίσκονται στο Δημαρχείο του Βόλου (Η ναυμαχία του Βόλου στα 1827, περί το 1920), στην Συλλογή Κουτλίδη. Ασχολήθηκε επίσης με την αγιογραφία και δικές του εικόνες αναγεννησιακής νοοτροπίας υπάρχουν σε ναούς της περιοχής Βόλου καθώς και στον Μητροπολιτικό Ναό της Καρδίτσας.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

  1. Φώτης Βογιατζής, «Ο ζωγράφος και πρώτος έλληνας σκηνογράφος Γιάν. Πούλακας (1864;–1942)», Η βίγλα (έκδοση του Δημοτικού Μουσείου γλύπτη Νικόλα – Άγιος Γεώργιος Νηλείας (Πηλίου)), τεύχος 19, Ιούν. 2005, σσ. 53–56.
Άλλες γλώσσες