Γουίλι Πάτσερ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Willy Puchner ( *15 Μαρτίου 1952 στο Mistelbach της Κάτω Αυστρίας ) είναι ένας Αυστριακός φωτογράφος. καλιτέχνης, ζωγράφος και συγγραφέας.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Βιογραφια
Ο Willy Puchner μεγάλωσε στο Mistelbach an der Zaya της Κάτω Αυστρίας . Ηταν γιός ενός ζευγαριού φωτογράφων .Από το 1967 μέχρι το 1974 επισκέφτηκε τα ΤΕΙ για γραφικές τέχνες της Βιέννης, το τμήμα της φωτογραφίας. Κατόπιν δίδαξε για δύο χρόνια στην ίδια σχολή. Από το 1978 εργάζεται σαν φωτογράφος, ζωγράφος , καλιτέχνης και συγγραφέας. Από το 1983 μέχρι το 1988 σπούδασε φιλοσοφία, δημοσιογραφία, ιστορία και κοινωνιολογία. Το 1988 τελείωσε τις σπουδές του με τη διπλωματική του στην κοινωνική φιλοσοφία με τον τίτλο „ Προσωπικές φωτογραφίες“ . Απο το 1989 είναι συνεργάτης στην εφημερίδα Wiener Zeitung.
Διάσημος έγινε ο Willy Puchner με το έργο του * Η νοσταλγία των Πιγκουίνων * Ταξίδεψε για τέσσερα χρόνια με ένα ζευγάρι πιγκουίνων απο πολυέστερ τον Τζόε και τη Σάλλυ , στις πόλεις της δικής του και της δικής μας νοσταλγίας, στη θάλασσα και στην έρημο, στη Νέα Υόρκη, στο Σίδνευ, στο Πεκίνο και το Παρίσι, στη Βενετία, το Τόκιο, τη Χονολουλού και το Κάιρο, για να τους φωτογραφήσει εκεί.
Στα μάτια των πιγκουίνων, γίνεται το γνωστό , χίλιες φορές φωτογραφημένο πάλι ξένο και καινούριο. Ο Freddy Langer .εγραψε για αυτό το έργο στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeinen „ Τους αφησε να ποζάρουν μπροστα σε γνωστά αξιοθέατα σαν να ήσαν τουρίστες και τους φωτογράφιζε. Ετσι δημιούργησε το πιο όμορφο ταξιδιωτικό άλμπουμ του εικοστού αιώνα : Η νοσταλγία των Πιγκουίνων.“ (FAZ στις 8 Μαρτίου 2001 ).
Ο Willy Puchner εργάζεται πολύ με ηλικιωμένους ανθρώπους , ετσι δημιούργησε το έργο του * οι 90 ντάρηδες *, * Διάλογος με την ηλξκία *, * οι 100 χρονοι* , *Ιστορία της ζωής και φωτογραφία *, * Αγάπη στα γεράματα *.
[Επεξεργασία] Eκθέσεις
- Μουσείο Moderner Kunst, Βιέννη
- Künstlerhaus, N.Ö. Galerie, Βιέννη
- Museum des 20. Jahrhundert, Βιέννη
- Steirischer Herbst, Γκράτς
- Βερολίνο, Βρέμη ,Μόναχο
- Νόρφοκ, Ουάσινγκτον, (ΗΠΑ),
- Βομβάη (Ινδίες), Βηρυττός (Λίβανος)
- Τόκιο, Οζάκα, Οίτα, Ναγκότα και Σάππορο.
[Επεξεργασία] Έργα
- Bäume, 1980, (με ένα κείμενο του Henry David Thoreau), ISBN 3-85447-271-4
- Zum Abschied, zur Wiederkehr, 1981 ((με ένα κείμενο του Έρμαν Έσσε), ISBN 3-20601-222-8
- Gestaltung mit Licht, Form und Farbe, 1981, ISBN 3-87467-207-7
- Bilder österreichischer Städte, (με ένα κείμενο του Harald Sterk), 1982, ISBN 3-21701-262-3
- Strahlender Untergang, (με ένα κείμενο του Κρίστωφ Ράνσμάγιερ), 1982, ISBN 3-85447-006-1
- Andalusien, (με ένα κείμενο του Walter Haubrich), 1983, ISBN 3-7658-0420-7
- Bilder österreichischer Landschaft, (με ένα κείμενο του Harald Sterk), 1983, ISBN 3-21701-189-9
- Die Wolken der Wüste, 1983 (με ένα κείμενο του Manfred Pichler), ISBN 3-89416-150-7
- Dorf-Bilder, 1983, ISBN 3-21800-387-3
- Zugvögel seit jeher, 1983, (με ένα κείμενο του Erich Hackl), ISBN 3-21024-848-6
- Das Herz des Himmels, 1985, (με ένα κείμενο του Erich Hackl), ISBN 3-21024-813-3
- Die Sehnsucht der Pinguine, 1992, ISBN 3-44617-200-9
- Ich bin ..., 1997, ISBN 3-79182-910-6
- Tagebuch der Natur, 2001, ISBN 3-85326-244-9
- Flughafen. Eine eigene Welt, 2003, ISBN 3-85326-277-5
- Illustriertes Fernweh. Vom Reisen und nach Hause kommen, 2006,.ISBN 3-89405-389-5