Αντιτορπιλικό
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το αντιτορπιλικό (Α/Τ) είναι τύπος πολεμικού πλοίου που εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αι. για την αντιμετώπιση των τορπιλοβόλων και τορπιλικών. Αργότερα, με την εμφάνιση των υποβρυχίων στα θέατρα του πολέμου, ανέλαβε και τον ανθυποβρυχιακό ρόλο. Χαρακτηρίζεται από μεγάλη ευελιξία και ταχύτητα σε σχέση με άλλα πλοία του μεγέθους του. Φέρει βαρύ οπλισμό για την αντιμετώπιση τόσο θαλάσσιων όσο και υποβρύχιων στόχων όπως πυροβόλα, πυραύλους επιφάνειας-επιφάνειας, βόμβες βυθού και τορπιλλοσωλήνες.
Αντιτορπιλικά του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν:
- Ανδρίας Ι (Αντιτορπιλλικό) / L-67
- Ανδρίας ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-02, D-06
- Αιγαίον ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / 07, 03, D-11
- Αιγαίον ΙΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / 03, Α-215
- Αποστόλης ΙΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-216
- Ασπίς ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-06
- Αστίγξ ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / 08, D-14
- Βασιλεύς Γεώργιος Α' ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-14
- Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΙΙ (Αντιτορπιλλικό)
- Βασίλισσα Όλγα ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-15
- Βασίλισσα Σοφία ΙΙ (Αντιτορπιλλικό)
- Βέλος Ι (Αντιτορπιλλικό) / 23, 08
- Βέλος ΙΙ (Αντιτορπιλλικό) / D-16