Φοίνικες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Φοίνικες ήταν αρχαίος λαός, που έζησε στα βόρεια της Χαναάν, στις παραλιακές πεδιάδες του σημερινού Λιβάνου. Κατά τον Ηρόδοτο προήλθαν από την Ερυθρά θάλασσα και εγκαταστάθηκαν στη Φοινίκη γύρω στο 2000 π.Χ. Άκμασαν σαν πολιτισμός από το 1200 π.Χ. έως το 900 π.Χ., διάστημα στο οποίο εξαπλώθηκαν σε όλη τη Μεσόγειο, ιδρύοντας αποικίες και ασχολούμενοι με το εμπόριο. Οι πόλεις Τύρος και Σιδώνα, κύριες πόλεις του Φοινικικού πολιτισμού και εμπορίου, υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
Αυτονομάζονταν bani kan'an, Παιδιά της Χαναάν, αλλά έγιναν γνωστοί με το όνομα Φοίνικες με το οποίο τους αποκαλούσαν οι Έλληνες. Η ονομασία αυτή, δανεισμένη από την Αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα, αποδόθηκε στους Φοίνικες λόγω της ηχητικής της συγγένειας με τη λέξη φοινός (πορφυρός), επειδή οι Φοίνικες μεταξύ άλλων εμπορεύονταν ένα είδος πορφύρας περιζήτητο στη Μεσόγειο· έτσι έμειναν γνωστοί σαν οι Προρφυροί Άνθρωποι.
Οι Φοίνικες μιλούσαν τη Φοινικική, μια Σημιτική γλώσσα· ήταν ο λαός που χρησιμοποίησε το πρώτο αλφάβητο. Επίσης, ήταν αυτοί που επινόησαν την διήρη. Διατήρησαν μια μακρόχρονη σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό, από ένα σημείο και μετά σαν εμπορικοί ανταγωνιστές του· εμφανίζονται στην ελληνική μυθολογία, ενώ κατά την παράδοση η Θήβα ιδρύθηκε από έναν Φοίνικα πρίγκηπα, τον Κάδμο. Η οριστική παρακμή του Φοινικικού πολιτισμού ήρθε το 539 π.Χ., όταν ο Κύρος ο μέγας κατέκτησε τη Φοινίκη και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μετακινήθηκε στην Καρχηδόνα και άλλες αποικίες.