Ιωσήφ Πλουσιαδηνός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Επίσκοπος Ιωσήφ, κατά κόσμον Ιωάννης Πλουσιαδηνός, επικαλούμενος και Κουκουμάς, έζησε και έδρασε κατά τον 15ο αιώνα.
Διετέλεσε πρωτοπρεσβύτερος στον Χάνδακα και κατόπιν επίσκοπος Μεθώνης. Μετείχε στην Βυζαντινή αντιπροσωπία στη Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας. Ήταν από τους πιο ένθερμους οπαδούς της Ένωσης των Εκκλησιών και σφοδρός αντίπαλος του Μάρκου Εφέσου του Ευγενικού. Έγραψε αρκετά έργα για την προώθηση των αποφάσεων της Συνόδου, την οποία αποκαλούσε όγδοη Οικουμενική. Ανάμεσα στα έργα του διακρίνονται απολογίες για τη Σύνοδο και κανόνα με 9 ωδές. Έγραψε επίσης ποιήματα με θέματα θρησκευτικά, με γνωστότερο το «Θρήνο της Θεοτόκου», για τα Πάθη του Χριστού, το οποίο έχει 189 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και θυμίζει λαϊκά μοιρολόγια της εποχής.