Καθαρεύουσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ιστορία της
Ελληνικής γλώσσας

(βλ. επίσης Ελληνικό αλφάβητο)
Πρωτοελληνική (περ. 2000 π.Χ.)
Μυκηναϊκή (περ. 1600–1200 π.Χ.)
Αρχαία ελληνική
(περ. 800–300 π.Χ.)
Διάλεκτοι:
Αιολική, Αρκαδοκυπριακή, Αττική-Ιωνική,
Δωρική, Παμφυλιακή; Ομηρική.
πιθανή διάλεκτος: Μακεδονική.

Ελληνιστική Κοινή
(από περ. 300 π.Χ.)
Μεσαιωνική ελληνική
(περ. 330–1453)
Νέα ελληνική γλώσσα
(από το 1453)
Διάλεκτοι:
Καππαδοκική, Κυπριακή,
Κατωιταλική , Κρητική
Ποντιακή, Τσακωνική, Ρωμανιώτικη,
βλ. επίσης Δημοτική, Καθαρεύουσα

Ιδίωμα της Ελληνικής γλώσσας το οποίο δημιουργήθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή (1748-1833) με σκοπό να "καθαριστεί" η ελληνική γλώσσα από τις ξένες επιδράσεις (τουρκικές και ευρωπαϊκές) .

Η Καθαρεύουσα έχει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική γλώσσα και αποτελεί ένα ενδιάμεσο κρίκο με τη ελληνική δημοτική γλώσσα.

Χρησιμοποιήθηκε από το επίσημο Ελληνικό κράτος μέχρι το 1976 οπότε και καταργήθηκε από τον τότε υπουργό Παιδείας Γεώργιο Ράλλη η χρήση της και επιβλήθηκε η χρήση της νεοελληνικής γλώσσας σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και στη Διοίκηση. Αρκετά στοιχεία της πέρασαν στη δημοτική αν και ποτέ δε χρησιμοποιήθηκε μαζικά από το λαό.

Μέχρι την κατάργησή της, η χρήση δύο μορφών γλώσσας στην Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα έντονες αντιδράσεις, οι οποίες αναπτύσσονται στη σελίδα γλωσσικό ζήτημα.

Η Καθαρεύουσα χρησιμοποιείται ακόμη και μέχρι σήμερα (2006) στην εφημερίδα των Αθηνών Εστία.