Μιχαήλ Λομονόσοφ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Βασιλιεβιτς Λομονόσοφ (ρωσ. Михаи́л Васи́льевич Ломоно́сов 19 Νοεμβρίου 1711 - 15 Απριλίου 1765) ήταν ρωσος επιστήμονας, συγγραφέας και μαθηματικός.
Ο Λομονόσοφ γεννήθηκε στο χωριό Ντένισοφκα (το όνομα αλλάχτηκε κατόπιν σε Λομονόσοβο εις τιμήν του ποιητή, κοντα στο Αρχάγγελσκ) στα βόρεια της Ρωσίας. Ο πατέρας του, ένας ψαράς, πήρε το αγόρι όταν ήταν δέκα ετών για να τον βοηθήσει στην εργασία του, αλλά η προθυμία του για τη γνώση ήταν απεριόριστη. Τα λίγα διαθεσιμα βιβλία τα έμαθε σχεδόν απεξο, βλέποντας ότι δεν υπήρξε καμία πιθανότητα εκπαίδευσης στο σπίτι, και επίλυσε να πάει με τα πόδι στη Μόσχα. Μια ευκαιρία εμφανίστηκε όταν ήταν δεκαεπτά, και με την επέμβαση των φίλων έλαβε την αποδοχή στη Σλαβική Ελληνική Λατινική Ακαδημία. Εκεί η πρόοδός του ήταν πολύ γρήγορη, ειδικά στα λατινικά, και το 1734 στάλη από τη Μόσχα στην Αγιο Πετρούπολη. Εκεί πάλι η ικανότητά του, ειδικά στη φυσική επιστήμη, ήταν χαρακτηρισμένη, και ήταν ένας από τους νέους Ρώσους που επιλέχτηκαν για να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους στις ξένες χώρες.
[Επεξεργασία] Σπουδές στο Μάρμπουργκ
Πήγε αναλόγως στο πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ στην Έσση της Γερμανίας, ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια του διαφωτισμόυ - σε μία εποχή που ήταν τα πανεπιστήμια λιγα. Eκει γνορισε και τον γερμανό φιλοσόφο Κρίστιαν Βολφ (Christian Wolff). Ο Λομονόσοφ μελέτησε τα έργα του Βολφ και έγινε ένας από τους καλιτερους φοιτιτες του. Κατά τη διάρκεια της διαμονής στο Μάρμπουργκ, άρχισε επίσης την ποίηση, που και μιμείται τους γερμανούς συγγραφείς. Η Ωδή στη λήψη του Κοτίν από τους Τούρκους συντέθηκε το 1739, και προκαλεσε μεγαλο ενδιαφερον στην Αγία Πετρούπολη.
Κατά τη διάρκεια της κατοικίας του στο Μάρμπουργκ πάντρευτικε μια ντόπια, και αυτο το εκανε δύσκολο να διατηρήσει την αυξανόμενη οικογένειά του με το παραγγειακό επίδομα που του χορηγήθηκε η ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης. Η κατασταση έγινε απελπιστικη, και επίλεξε να αφήσει το Μάρμπουργκ και να επιστρέψει στο σπίτι στην Αγία Πετρούπολη. Το 1743, ακολουθησε η σύζυγός του.
[Επεξεργασία] Επιστροφη στην Ροσία
Ο Λομονόσοφ έγινε καθηγητής της χημείας στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, όπου έγινε τελικά και διευθυντής. Πρόθυμος να βελτιώσει τη ρωσική εκπαίδευση, έπισε τον προστάτη του Ivan Shuvalov στην ίδρυση του κρατικού πανεπιστημίου της Μόσχας (που ονομάζεται σημερα Πανεπιστημίο Λομονόσοφ) το 1755. Το 1764 διορίστηκε στη θέση ενός γραμματέα του κράτους. Το 1756, προσπάθησε να ξανακανει το πείραμα του Μπόιλ απο το 1673 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θεωρία phlogiston, που γίνεται αποδεκτή συνήθως στο χρόνο, είναι ψεύτικη. Προσδοκώντας τις ανακαλύψεις του Αντουάν Λαβουαζιέ, έγραψε στο ημερολόγιό του: Σήμερα έκανα έναν πειραμα στα ερμητικά σκάφη γυαλιού προκειμένου να καθοριστεί εάν η μάζα των μετάλλων αυξάνεται από τη δράση της καθαρής θερμότητας. Τα πειράματα - των ποιων επισυνάπτω το αρχείο σε 13 σελίδες - κατέδειξε ότι ο διάσημος Ρόμπερτ Μπόιλ εξαπατήθηκε, γιατί χωρίς πρόσβαση του αέρα από έξω από τη μάζα του αποτεφρωμένου μετάλλου παραμένει ίδιος . Θεώρησε δεδομένο ότι η θερμότητα ειναι μια μορφή κίνησης, πρότεινε τη θεωρία κυμάτων του φωτός, που συνέβαλαν στη διατύπωση της κινητικής θεωρίας των αερίων. Όλες οι αλλαγές στη φύση είναι τέτοιες οσο που λαμβάνοντε απο ένα αντικείμενο προστίθεται σε άλλο. Έτσι, εάν το ποσό θέματος μειώνεται σε μια θέση, αυξάνεται αλλού. Αυτός ο καθολικός νόμος της φύσης αγκαλιάζει τους νόμους της κίνησης επίσης, γιατί ένα αντικείμενο που κινεί άλλων από τη δύναμή του μεταδίδει στην πραγματικότητα σε ένα άλλο αντικείμενο τη δύναμη που χάνει
Ο Λομονόσοφ ήταν ο πρώτος που καταγράψει το πάγωμα του υδραργύρου, και για να υποθέσει την ύπαρξη μιας ατμόσφαιρας στην Αφροδίτη βασισμένη στην παρατήρησή του της διέλευσης της Αφροδίτης το 1761 σε ένα μικρό παρατηρητήριο κοντά στο σπίτι του στην Πετρούπολη. Θεωρώντας ότι η φύση υπόκειται στην κανονική και συνεχή εξέλιξη, κατέδειξε την οργανική προέλευση του χώματος, τύρφη, άνθρακα, πετρέλαιο, και ηλέκτρισμου. Το 1745 δημοσίευσε έναν κατάλογο με πάνω από 3.000 μεταλλευμάτα, και το 1760 εξήγησε το σχηματισμό των παγόβουνων. Το 1754 στην επιστολή του στο Leonard Euler έγραψε ότι οι μακροχρόνιοι πειραματισμοί τρεις-ετών του στα αποτελέσματα της χημείας των μεταλλευμάτων στο χρώμα τους τον οδηγήσε σε στα μωσαϊκά και την τέχνη. Το 1763 ιδρύσε ένα εργοστάσιο γυαλιού που παρήγαγε τα πρώτα λεκιασμένα μωσαϊκά γυαλιού έξω από την Ιταλία. Το 1755 έγραψε μια γραμματική που μεταρρύθμισε τη ρωσική λογοτεχνική γλώσσα με το συνδυασμό της παλαιάς εκκλησίας σλαβικής με την ιδιωματική γλώσσα. Για να προαγάγει τις λογοτεχνικές θεωρίες του, έγραψε περισσότερες από 20 σοβαρές εθιμοτυπικές ωδές, ειδικότερα η περισυλλογή βραδιού στο Μεγαλείο του Θεού. Το 1760 δημοσίευσε την Ιστορία της Ρωσίας.
Το 1948, το Mid-ocean ridge Λομονόσοφ στον αρκτικό ωκεανό ονομάστηκε εις τιμήν του. Ένας κρατήρας της σελήνης φέρει επισεις το ονομα του. Το χρυσό μετάλλιο Λομονόσοφ απονέμεται κάθε έτος (από το 1959) για τα σημαντικά επιτεύγματα στις φυσικές επιστήμες και τις ανθρωπότηνες επιστήμες από την ακαδημία των επιστημών της ΕΣΣΔ και αργότερα τη ρωσική ακαδημία των επιστημών (ΡΑΣ).
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Χρονολογικη Βιογραφια
- Μερικα απο τα μοσαϊκα του Λομονόσοφ
- Evening Meditation on the Greatness of God on the occasion of the Northern Lights