Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κτίστηκε το 1270 μ.Χ. και αποτελεί ένα εκπληκτικής ομορφιάς μνημείο της Βυζαντινής τέχνης. Βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων περίπου βορειοανατολικά της πόλης των Σερρών. Ο Ιωαννίκιος ήταν ο πρώτος κτήτωρ της Μονής. Το 1300 ο ανιψιός του, ο Ιωακείμ έκτισε τον καθολικό ναό και την Τράπεζα για να γευματίζουν οι μοναχοί καθώς και ψηλά τείχη γύρω από την Μονή. Το 1345 οι Σέρβοι κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της Μονής. Το 1371 λίγο πριν από την οριστική κατάληψη των Σερρών από τους Τούρκους, οι μοναχοί κατάφεραν να πείσουν τον Μουράτ τον Α' να απαλλάξει τη μονή από την πληρωμή έγγειου φόρου.
Από το 1457 μ.Χ. ως το 1462 μ.Χ. στη μονή μόνασε ο πρώτος Πατριάρχης μετά την άλωση της πόλης Γεννάδιος ο Σχολάριος όπου και έμεινε ως το θάνατο του. Το 1917 η βιβλιοθήκη της Μονής λεηλατήθηκε από τους Βουλγάρους οι οποίοι έστειλαν στη Βουλγαρία 24 Ευαγγέλια, 200 σπάνια χειρόγραφα σε χαρτί, 1500 παλιά βιβλία, και πολλά πολύτιμα ιερά αντικείμενα. Ο κεντρικός ναός είναι λιθόκτιστος και υπάρχουν πολλές Βυζαντινές τοιχογραφίες. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και χρονολογείται από το 1804μ.Χ. Από το 1986 εγκαταστάθηκε στη μονή γυναικεία αδελφότητα που σε συνεργασία με τη 12η εφορία Βυζαντινών αρχαιοτήτων Καβάλας έχει αναλάβει το έργο της συντήρησης και αναστήλωσης της μονής.