Ρω

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Α α Άλφα Β β ϐ Βήτα
Γ γ Γάμμα Δ δ Δέλτα
Ε ε Έψιλον Ζ ζ Ζήτα
Η η Ήτα Θ θ ϑ Θήτα
Ι ι Ιώτα Κ κ ϰ Κάππα
Λ λ Λάμδα Μ μ Μι
Ν ν Νι Ξ ξ Ξι
Ο ο Όμικρον Π π ϖ Πι
Ρ ρ ϱ Ρω Σ σ ς Σίγμα
Τ τ Ταυ Υ υ Ύψιλον
Φ φ ϕ Φι Χ χ Χι
Ψ ψ Ψι Ω ω Ωμέγα
Παρωχημένα γράμματα
Δίγαμμα Σαν
Κόππα Ϡ Σαμπί


Το γράμμα Ρω (επίσης Ρο) (κεφαλαίο Ρ, πεζό ρ) είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε δασεία: Ῥᾴδιον. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν απο ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ (Ῥόδος - Rhodes ), ( ῥαψῳδία - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. Ο λόγος που το ρ στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πρίν από το ρ προηγούταν το αρχαϊκό γράμμα δίγαμμα (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από ρ και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ. Στο πρώτο ρ έμπαινε ψιλή, ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα).

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα res, που στα φοινικικά σήμαινε κεφάλι.

To ρω έχει άμεση σχέση με το γράμμα R, r άλλων αλφαβήτων.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ρ´ = 100.

Ρω λέγεται μια ακριτική νησίδα του νομού Δωδεκανήσου.

Το πεζό ρ χρησιμοποιείται για: