Όριο διαρροής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όριο διαρροής ή απλά ροής καλείται μια κρίσιμη τιμή εφαρμοζόμενης τάσης σε ένα στερεό σώμα πέρα απο το οποίο η παραμόρφωση παύει να είναι ελαστική και γίνεται μόνιμη (πλαστική παραμόρφωση). Στις τεχνικές κατασκευές δεν πρέπει να ξεπερνάται αυτό το όριο πουθενά διότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε αστοχία όλης της κατασκευής. Για σιγουριά ο μηχανικός χρησιμοποιεί το λεγόμενο Συντελεστή Ασφαλείας, ο οποίος είναι πάντοτε μεγαλύτερος της μονάδος, ώστε να υποβαθμίσει το όριο ροής κατά συγκεκριμένο ποσοστό, ανάλογα με την κάθε περίπτωση, ώστε να συμπεριλάβει την περίπτωση καταπόνησης που θα ξεπεράσει τη μέγιστη επιτρεπτή λόγω βλάβης, λάθους ή ατύχήματος. Το όριο ροής εξαρτάται απο τη φύση του υλικού και παίρνει διάφορες τιμές απο πολύ μικρές για κάποια πλαστικά έως πολύ μεγάλες για υλικά όπως το τιτάνιο και διάφορα κράματα χάλυβα.