Ιλιάδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ιλιάδα είναι ένα από τα ομηρικά έπη και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Συνήθως τοποθετείται στον 8ο ή 9ο αιώνα π.Χ. αν και υπάρχουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες είναι ακόμα παλαιότερο δημιούργημα προφορικής παράδoσης. Το ποίημα είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο και έχει 15692 στίχους. Αρκετό καιρό μετά την δημιουργία του χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες (κεφάλαια) και με μικρές αλλαγές έφτασε σε αυτή την μορφή στις μέρες μας.

Τα ομηρικά έπη μαζί με τα ορφικά θεωρούνται τα παλαιότερα διασωθέντα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν τα σημαντικότερα έργα της, και χρησιμοποιούνταν στην εκπαίδευση. Ως κύριο θέμα των ραψωδών, η απαγγελία τους ήταν βασικό μέρος των Ελληνικών θρησκευτικών γιορτών.

Κεντρικό θέμα της Ιλιάδας είναι η διαμάχη του Αχιλλέα και του Αγαμέμνονα με αφορμή την αρπαγή της σκλάβας Βρισηίδας από τον Αγαμέμνονα, ενώ ήταν λάφυρο του Αχιλλέα, κατά την πολιορκία της Τροίας. Ο Αχιλλέας αποσύρεται από την μάχη, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους Αχαιούς που δέχονται την επίθεση από τους Τρώες. Ο φίλος του Αχιλλέα Πάτροκλος εμφανίζεται στην μάχη φορώντας την πανοπλία του Αχιλλέα αλλά σκοτώνεται από τον Έκτορα, πρίγκηπα της Τροίας. Ο Αχιλλέας επιστρέφει, σκοτώνει τον Έκτορα σε μονομαχία και ατιμώνει το νεκρό του σώμα. Την νύχτα ο πατέρας του Έκτορα και βασιλιάς της Τροίας Πρίαμος, επισκέπτεται τον Αχιλλέα και τον παρακαλεί να του δώσει το σώμα του γιου του. Ο Αχιλλέας κάμπτεται και το δίνει συμφωνώντας ανακωχή.

[Επεξεργασία] Δείτε επίσης

Wikisource logo
Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα: