Συνθήκη του Κιέλου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Συνθήκη του Κιέλ ήταν ένας διακανονισμός μεταξύ της Σουηδίας και της Δανίας-Νορβηγίας στις 14 Ιανουαρίου 1814 με τον οποίο ο Δανός βασιλιάς , ο χαμένος των Ναπολεόντιων πολέμων , παραχώρησε τη Νορβηγία στον βασιλιά της Σουηδίας με αντάλλαγμα τις Σουηδικές κτήσεις στην Πομερανία . Ωστόσο η συνθήκη που υπεγράφη στο Κίελο δεν ετέθη ποτέ σε εφαρμογή . Η κυριαρχία της Πομερανίας δόθηκε στην Πρωσία και η Νορβηγία ανεκήρυξε την ανεξαστησία της , υιοθέτησε σύνταγμα και εξέλεξε τον πρίγκηπα Κρίστιαν Φρέντερικ ( Christian Frederik ) βασιλιά . Μετά από ένα σύντομο πόλεμο με τη Σουηδία , η Νορβηγία δέχτηκε με τη Σύμβαση του Μος να εισέλθει σε προσωπική ένωση με τη Σουηδία .
Η συνθήκη του Κιέλ δεν περιελάμβανε τις παλιές Νορβηγικές εξαρτώμενες περιοχές Γροιλανδία , Ισλανδία και Νήσοι Φερόες , οι οποίες παρέμειναν υπό Δανική κυριαρχία .
Κατηγορίες: Συνθήκες | Δανία | Σουηδία | Νορβηγία