Φλέσσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο, ή ο τομέας του άρθρου, μπορεί να επεκταθεί ή να βελτιωθεί με κάποιο τρόπο ώστε να καλύπτεται το θέμα με πληρέστερο τρόπο. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!

Φλέσσας. Όνομα ιστορικής οικογένειας καταγόμενης από την Έφεσσο της Μικράς Ασίας και Παλαιάς Πρωσίας.


Το διακεκριμένο επώνυμο Φλέσσας συναντάτε για πρώτη φορά στη Έφεσο της Μικράς Ασίας, στην Πελοπόννησο της Ελλάδας, την νήσο της Κύπρου, και της επαρχίας του Βρανδεμβούργου Γερμανίας. Ιστορικά γνωστή ως Βρανδεμβούργο-Πρωσία, αυτή η περιοχή ήταν ένα "ορόσημο" ή παραμεθόρια περιοχή και ονομάστηκε Βρανδεμβούργο από το Σλάβο καπετάνιο Brendaburg. Το Βρανδεμβούργο επεκτάθηκε τελικά για να ενσωματώσει τη Ρηνανία, τη Βεστφαλία, το Ανόβερο, και τα μέρη της Σαξονίας, Πομερανίας, της Σιλεσίας και του Hess.

Η Γερμανική φυλή Semnonen έζησε εδώ πριν κινηθεί προς το νότο προς Swabia. Η Σλαβική φυλή του Heveler, που έδωσε στον ποταμό Havel το όνομά της, ανέλαβε αυτό το έδαφος μέχρι την άφιξη των χριστιανικών Σαξόνων που αποίκισαν σ’ αυτήν την ανατολή περιοχή του Elbe. Το όνομα Φλέσσας βρέθηκε στη Μικρά Ασία γύρω στο 1100 μ.χ., στη Βενετία Ιταλίας, και στην Πρωσία απ’ όπου ξεχώρισε, από τους μεσαιωνικούς χρόνους, ως ένα από τα ξακουστά επώνυμα οικογενειών της περιοχής, όπως: Η οικογένεια του Herman Flessen (1433 -;). Από το Herspuk Γερμανίας, ένας ιερέας από το Klamand-Velten Γερμανίας. Η οικογένεια του Flossmeister Jacob Flessa και του γιου του Ηans, έζησαν περίπου το 1540 στο Flossbόchlein της πόλης Kulmbacri. Ο Hans είχε 12 παιδιά και δι’ αυτών το όνομα Flessa διαδόθηκε στις μεγαλύτερες περιοχές της Γερμανίας. Ο αγρότης Marthes Flessa (1569-1612) άνηκε σε αυτήν την με-γάλη οικογένεια. Οι οικογένειες του πρεσβυτέρου Nikolaus Flessaus, Monchbergensis (1536-1599) και του Nikolaus Flessaus, του νεώτερου, ένας ιεροκήρυκας από Altere, Γερμανία είναι οι πατριάρχες μιας μεγάλης οικογέ-νειας Flessa στη Γερμανία. Στην Πελοπόννησο της Ελλάδας, το επώνυμο Φλέσσας εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1700 μ.χ. με την οικογένεια του Γηγορόρη Παπα-φλέσσα ("ο Παππάς" εδώ είναι ένας εκκλησιαστικός τίτλος που σημαίνει "ιερέας) διότι ο Γρηγόριος ήταν Έλλην ορθόδοξος ιερέας). Ο πατέρας του Δημήτριος Γεωργίου Φλέσσας, από την Πολιανή Καλαμών, είχε 28 παιδιά από δύο γάμους και είναι ο πατριάρχης της Ιστορικής οικογένειας των Φλεσσαίων στην Ελλάδα O Παπαφλέσσας ήταν ένας από τους αρχικούς διοργανωτές της ελληνικής επανάστασης (1821-1832) από την οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Παπαφλέσσας θυσιάστηκε συνειδητά στη μεγάλη μάχη στο Μανιάκι, Μεσσηνίας, Στην Ελλάδα όπου ο Οθωμανικός στρατός 25.000 οπλιτών και ιππικού νίκησε Τον Παπαφλέσσα και τους 600 άνδρες του στις 20 Μαΐου του 1825.

Μια σημαντική πτυχή των επωνύμων είναι το γεγονός ότι η ορθογραφία ή η προφορά ενός ονόματος μπορεί να αλλάξει σε όλη την ιστορία της. Η προσθήκη ενός προθέματος ή ενός επιθήματος στο όνομα ρίζας (ιδιαίτερα για τα γερμανικά ονόματα) έγινε ένας κοινός δείκτης του χαρακτήρα ενός προσώπου, της θέσης προέλευσης, του παγγέλματος, ή των θρη-σκευτικών του πεποιθήσεων Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα , οι γραφείς κατέγραψαν συχνά τα ονόματα απλά δυνάμει του ήχου του και επομένως, υπάρχουν παραλλαγές στο όνομα Φλέσσας (π.χ., Fliess, Φλέσσας, Φλέσσα, Φλέσσιας, Φλέσιας, Phlessas, Φλεσσιόπουλος, Πλέσσας, Παπαφλέσσας, Fliessen, Fliessenhausen, Vieeschauwer, Vlissingen, Flieshen, Fless, Flessas, Flessa, Plessas, Flessias, Flessen, Flesser, Flessak και Flassus). Καθ' όλη τη διάρκεια των αιώνων, πολλοί άνθρωποι μετανάστευσαν σε άλλα μέρη της Γερμανίας και επίσης στη Βόρεια Αμερική. Η μετανάστευση στο νέο κόσμο άρχισε περίπου 1650 και συνεχίστηκε μετά από τον πόλεμο, όταν αποβλήθηκαν οι περισσότεροι Γερμανοί από τις ανατολικές περιοχές από τις Πολωνικές ή Ρωσικές κυβερνήσεις. Μέλη των Γερμανών και Ελλήνων μεταναστών εγκατεστάθησαν στην Πενσυλβάνια, το Τέξας, τη Νέα Υόρκη, το Ιλλινόις, την Καλιφόρνια, και το Οχάιο. Στον Καναδά, Γερμανοί και Έλληνες μετανάστες πήγαν στο Οντάριο και τα Prairies. Οι άποικοι με το επώνυμο Φλέσσας περιλαμβάνουν τους κατοίκους που ταξίδεψαν στο νέο κόσμο και εγκατεστάθησαν κατά μήκος της Ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδάς κατά τον 18ον και 19ον αιώνα. Σύμφωνα με τους Γερμανούς γλωσσολόγους, το όνομα Flessa προέρχεται από τη γερμανική λέξη " flöss " μεθερμηνευόμενη εδώ ως "Σχεδία" όπως ένα ξύλινο σύνολο, που γίνεται από τα κούτσουρα, που επιπλέουν επάνω σε έναν ποταμό . Οι Flessas ήταν τότε "Flöβerei-Flösserei" δηλ., βιοτέχνες αρχηγοί Σχεδίας που καθοδηγούσαν τους κορμούς των δένδρων στους ποταμούς από τα Βαυαρικά βουνά στους μύλους πολτού και χαρτοποιίας , λαμ-βάνοντας κατά συνέπεια το όνομά τους ως "Flessa" δυνάμει του επαγγέλματός τους, όπως συνηθήζετο τότε.

Στην Ελλάδα όλα τα ονόματα αρσενικού γένους καταλήγουν  με το γράμμα "ς" (σίγμα), αυτά δε τα του θυλυκού γένους σε «α» (αλφα) και έτσι έχωμε τα Ελλήνικά ονόματα Φλέσσας και Φλέσσα.

Επικρατούν διάφορες φήμες για την προέλευση του Ελληνικού ονόματος Φλέσσας, όπως ότι το Φλέσσας προέρχεται από την λέξη «Εφεσίους» από δισκολία του Παπαφλέσσα όταν διάβαζε τον Απόστολο δεν μπορούσε να προφέρει σωστά το «Εφεσίους» και το έλεγε «Εφλεσίους». Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν διότι όταν το όνομα Φλέσσας παρουσιάζεται γραπτώς για πρώτη φορά, τότε ο Παπαφλέσσας ήταν μόνο 5 ετών και δεν είναι δυνατόν να ήξερε ανάγνωση.

[Επεξεργασία] Πιστοποιητικό γενεαλογίας

Το 1803 Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονταρίου Γερμανός,πιστοποιεί ότι το όνομα Φλέσιας υπάρχει στην επαρχία Λεονταρίου και οι πρόγονοι του Καπετάν Νικήτα Φλέσια "ήσαν ανέκαθεν εκ των επισημότατων και περιφανών της επαρχίας", όπως φαίνεται από το παρακάτω έγγραφο.

"Η ταπεινότης ημών δια του παρόντος συστατικού γράμματος δηλοποιεί και τοις πάση διαβεβαιούται ότι:

Ο το παρών μας επιφέρων Καπετάν Νικήτας Φλέσιας υπάρχει εκ της υμετέρας επαρχίας της πάλαι ποτέ ονομαζόμενης Χριστιανουπόλεως τα νυν δε επιλεγόμενης Λεονταρίου, και εκ της κωμοπόλεως Πολιανής.
Ερευνοισάμενοι δι' ακριβούς περί αυτού και της γενεαλογίας αυτού επληροφορήθημεν ότι αυτός και οι πρόγονοί του ήσαν ανέκαθεν εκ των επισημότατων και περιφανών της επαρχίας Λεονταρίου, οίτινες και πατρίδος αυτών προστατεύσαντες τοις συμπολίτες πάντα επωφελώς ανεδείχθησαν, αλλά και αυτός ήδη μιμητής των προγόνων αυτού ανεφάνη. 

Δια το παρόν υμέτερον συστατικό Γράμμα απεδώκαμεν αυτώ υπογεγραμμένο και εσφραγισμένον παρ' ημών, εις πίστωσιν της αληθείας, συνεπιβεβαιούντων και των της πόλεως ταύτης ημετέρων κληρικών και προκριτωτέρων προεστών και δημογερόντων της πόλεως Λεονταρίου .

1803 Απριλίου 27, Λεοντάρι

Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονταρίου

Γερμανός

Σεραφείμ καθηγούμενος της Υπεραγίας Θεοτόκου Μπούρα. Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος μαρτυρώ, Πέτρος Σολομών προεστός Λεονταρίου μαρτυρώ, Νικήτας Καραηλιόπουλος μαρτυρώ, Βενέδικτος καθηγούμενος της Μονής του Αγίου Νικολάου Χοντάλου. Αναστάσιος Ηλιόπουλος μάρτυς.-"