Μι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Α α Άλφα Β β ϐ Βήτα
Γ γ Γάμμα Δ δ Δέλτα
Ε ε Έψιλον Ζ ζ Ζήτα
Η η Ήτα Θ θ ϑ Θήτα
Ι ι Ιώτα Κ κ ϰ Κάππα
Λ λ Λάμδα Μ μ Μι
Ν ν Νι Ξ ξ Ξι
Ο ο Όμικρον Π π ϖ Πι
Ρ ρ ϱ Ρω Σ σ ς Σίγμα
Τ τ Ταυ Υ υ Ύψιλον
Φ φ ϕ Φι Χ χ Χι
Ψ ψ Ψι Ω ω Ωμέγα
Παρωχημένα γράμματα
Δίγαμμα Σαν
Κόππα Ϡ Σαμπί


Το γράμμα Μι (επίσης Μυ) (κεφαλαίο Μ, πεζό μ) είναι το δωδέκατο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Το μ είναι σύμφωνο που χαρακτηρίζεται έρρινο ημίφωνο.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία μ´ = 40.

Προήλθε από το φοινικικό γράμμα Mem, που στα φοινικικά σήμαινε νερό.

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα M,m άλλων αλφαβήτων.

το κεφαλαίο "Μ" συμβολίζει:

Το πεζό "μ" χρησιμοποιείται για να συμβολίζει: