Λήναια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τα Λήναια ήταν αρχαία Ελληνική εορτή προς τιμήν του Διονύσου που που τελούταν στην αρχαία Αθήνα υπό τη προεδρία του Βασιλέως άρχοντος κατά τη βραχυτέρα ημέρα του έτους, δηλαδή τον μήνα Γαμηλιώνα (15 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου [εκκρεμεί παραπομπή]).

Κατά τη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων αρχικά παρουσιάζονταν μόνο κωμωδίες. Απ΄τα μέσα του 5ου αι. πΧ υπάρχουν μαρτυρίες για διαγωνισμό ηθοποιών. Περίπου στα 432πΧ όμως ξεκίνησε και επίσημος αγώνας τραγωδίας με την παρουσίαση δύο τραγωδιών από κάθε ποιητή. Χώρος των εορτών θεωρείται το ιερό του θεού στις Λίμνες, άλλες πηγές [1] όμως το τοποθετούν στην Αγορά. Ετυμολογικά η ονομασία των εορτών αποδίδεται είτε στις γυναίκες που ορμούν σαν μαινάδες (Λήναι) είτε στον ληνό.

Εξ αυτής της εορτής ονομάζονταν και ο μήνας Ληναιώνας, που διατηρήθηκε έτσι σε άλλες ιωνικές πόλεις.

Κατά τα Λήναια ψάλλοταν ο πανηγυρικός ύμνος του Διονύσου που άρχιζε με τη προσφώνηση:
«Σεμελι΄ Ίακχε πλουτοδότα»

[Επεξεργασία] Σημειώσεις

  1. LESKY Α, σελ. 340

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

  • Lesky, Albin, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, εκδοτικός οίκος Αφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1983