Όθων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Όθων (Otto von Wittelsbach) (1 Ιουνίου 1815- 14 Ιουλίου 1867), Πρίγκιπας της Βαυαρίας και πρώτος Βασιλεύς της νεότερης Ελλάδας με τον επίσημο τίτλο «Βασιλεύς της Ελλάδος».
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄. Πήρε εκπαίδευση ενός πρίγκηπα που προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος. Μάλιστα ο πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει το εκκλησιαστικό στάδιο και ανέθεσε τις σπουδές του στον φανατικό καθολικό παπά Oetel που αργότερα έγινε επίσκοπος του Άϊχστατ.
Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια (εθεωρείτο ρωσόφιλος), το 1830 η Αγγλία κατά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Ελλάδας πέτυχε συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις («Προστάτιδες Δυνάμεις») της δημιουργίας Ελληνικού Βασιλείου. Το 1832, ο Όθων εκλέχθηκε Βασιλεύς της Ελλάδας, ύστερα από την τελική άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξονίας (γιου του δούκα του Saxe-Coburg-Saalfeld Φραγκίσκου) που είχε επιλεγεί αρχικά Βασιλεύς της Ελλάδας και έγινε κατόπιν Βασιλεύς του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου.
[Επεξεργασία] Αντιβασιλεία
Στις 25 Ιανουαρίου 1833 σε ηλικία 17 ετών αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο εν μέσω λαϊκών επευφημιών, συνοδευόμενος από τριμελή αντιβασιλεία Βαυαρών (μέχρι να ενηλικιωθεί το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό που βαθμιαία συμπληρώθηκε από «εθελοντές», στην πλειοψηφία Γερμανούς.
Η Αντιβασιλεία (Armansberg, Maurer, Eideck με την καθοδήγηση του Λεοπόλδου της Βαυαρίας) υπήρξε εξαιρετικά σκληρή. Από τα πρώτα διατάγματα ήταν η διάλυση των ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων των οπλαρχηγών. Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και κάποιες εξεγέρσεις πνίγηκαν στο αίμα. Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν πολλοί γνωστοί καπετάνιοι. Πέρασαν από δίκη τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα που καταδικάστηκαν σε θάνατο, με μετατροπή αργότερα σε 20 χρόνια φυλακή.
Η διοίκηση του Κράτους ήταν έντονα συγκεντρωτική και γραφειοκρατική, με νομοθεσία εισηγμένη χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη τις τοπικές ιδιομορφίες. Τα μέλη της Κυβέρνησης μοιραζόντουσαν ως προς την εύνοια ανάμεσα στους Αντιβασιλείς.
(έπεται συνέχεια)
Ευθύς εξ αρχής, η συμπεριφορά του χαρακτηριζόταν από αναποφασιστικότητα, σχολαστικότητα και αυταρχισμό (χαρακτηριστικά των πνευματικά καθυστερημένων), με συνέπεια τις επανειλημμένες προστριβές του ακόμη και με το στενό αυλικό περιβάλλον του. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ισχυρή πρόθεσή του και πρωταρχικός στόχος του ήταν η δημιουργία νοσοκομείων και σχολείων στην Ελλάδα.Το 1837 ίδρυσε το Πολυτεχνικό Σχολείο στην Αθήνα.Το 1843 ξέσπασε το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου με το οποίο ο λαός απαίτησε να παραχωρήσει Σύνταγμα.
Ο μόνος φιλέλληνας βασιλιάς της Ελλάδας, αλλά πρόσωπο τραγικό, αφού η πνευματική του υστέρηση και η ατεκνία, τον οδήγησαν στην εκθρόνιση και την εξορία, κατόπιν κινήματος που εκδηλώθηκε το 1862. Μετά από περίοδο μεσοβασιλείας, ο ελληνικός θρόνος δόθηκε στον Δανό πρίγκηπα Γεώργιο, που αναγορεύτηκε Βασιλεύς των Ελλήνων ως Γεώργιος Α΄. Όπως έχει αναφερθεί από πολλούς ιστορικούς, ο Όθων αγάπησε την Ελλάδα, όσο τίποτε άλλο, όχι όμως και τους Έλληνες.
Απεβίωσε στις 14 Ιουλίου 1867 στην Βαμβέργη (Bamberg). Ο ίδιος θέλησε να θαφτεί με την παραδοσιακή ενδυμασία της Ελλάδας, τη φουστανέλα. Ο μεγαλοπρεπής τάφος του βρίσκεται σε κεντρική πλατεία του Μονάχου.
Όθων | Γεώργιος Α΄ | Κωνσταντίνος Α΄ | Αλέξανδρος Α΄ | Γεώργιος Β΄ Παύλος Α΄ | Κωνσταντίνος Β΄ |