Ιταλική εισβολή στην Κέρκυρα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η εισβολή Ιταλικών δυνάμεων στην Κέρκυρα στις 31 Αυγούστου 1923 είχε ως αφορμή την δολοφονία των μελών της ιταλικής αντιπροσωπίας για την χάραξη των ελληνοαλβανικών συνόρων την Δευτέρα 27 Αυγούστου 1923 στο αυτοκίνητό τους κοντά στην Κακαβιά. Επικεφαλής της ιταλικής αντιπροσωπίας ήταν ο στρατηγός Τελίνι (Enrico Tellini). Τους νεκρούς ιταλούς αξιωματικούς εντόπισαν οι εκπρόσωποι του Ελληνικού κλιμακίου υπό την ηγεσία του Αντισυνταγματάρχη του μηχανικού Δ. Μπότσαρη και του αξιωματικού και μετέπειτα στρατηγού Ιωάννη Τσίγγανου. Η δολοφονία αποδώθηκε σε ληστές αλλά υπήρξαν και υπόνοιες για πολιτικά αίτια. Η Ιταλία ως αντίποινα βομβάρδισε την Κέρκυρα και την κατέλαβε για ένα μήνα.
Η ιταλική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι στις 29 Αυγούστου, απαίτησε αποζημίωση 50 εκατομμυρίων λιρετών και την εκτέλεση των δολοφόνων, τους οποίους όμως δεν μπορούσε να ανακαλύψει η ελληνική κυβέρνηση. Έτσι οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Κέρκυρα στις 31 Αυγούστου σκοτώνοντας δεκαπέντε πολίτες, και ακολούθως αποβίβασαν στρατιωτικές δυνάμεις.
Η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Κοινωνία των Εθνών, η οποία καταδίκασε την Ιταλική κατοχή. Το θέμα πέρασε στην Διάσκεψη των Πρεσβευτών, ένα οργανισμό που είχε δημιουργηθεί το 1919 για την αντιμετώπιση προβλημάτων στις συνθήκες ειρήνης που ακολούθησαν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, και η Ιταλία και η Ελλάδα δεσμεύτηκαν να υπακούσουν στην απόφασή του. Τελικά η Διάσκεψη ικανοποίησε τις ιταλικές απαιτήσεις και όρισε στην Ελλάδα να απολογηθεί και να πληρώσει αποζημιώσεις, μια απόφαση που έγινε δεκτή από εκείνη. Οι Ιταλοί έφυγαν από την Κέρκυρα στις 27 Σεπτεμβρίου 1923.