Βιτρώ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Με τον όρο Βιτρώ αναφερόμαστε σε ένα είδος τέχνης, με βασικό υλικό χρήσης το γυαλί, η οποία συγγενεύει με τη ζωγραφική και τα ψηφιδωτά. Χαρακτηριστικά δείγματα βιτρώ αποτελούν οι πολύχρωμοι φεγγίτες των καθεδρικών ναών της Ευρώπης. Ως τεχνική, διαθέτει μακρά ιστορία, στη διάρκεια της οποίας επήλθαν σημαντικές διαφοροποιήσεις, τόσο ως προς την ίδια την τεχνική όσο και ως προς την θεματολογία. Ειδικότερα οι αλλαγές που επέφερε η βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα, καθώς και οι κοινωνικές τριβές που προέκυψαν, απομυθοποίησαν, μεταξύ άλλων, σε μεγάλο βαθμό και την πανάρχαιη αυτή τέχνη.
[Επεξεργασία] Ιστορικά στοιχεία
Ειναι σήμερα γνωστό οτι στην αρχαία Αίγυπτο επεξεργάζονταν το γυαλί με επιδεξιότητα και οτι οι Άραβες έφτιαχναν τζαμιλίκια, συνδεδεμένα με γύψο ενισχυμένο με φυτικές ίνες και σίδερο, "κλώστρα" όπως αναφέρονται, πολύ πριν επιδράμουν οι Φράγκοι, με πρόφαση το Άγιο Δισκοπότηρο, και τα οικειοποιηθούν.
Απο τους Άραβες άλλωστε, λόγω και των εμπορικών σχέσεων, εμπνεύστηκαν οι μαστόροι στο Πήλιο, τη Σιάτιστα, την Καστοριά και άλλες πόλεις της Κεντρικής και Β. Ελλάδας κι έφτιαξαν σε αρχοντικά τα περίφημα "γυαλοστάσια", με καθαρό Ελληνικό χαρακτήρα. Οι Σταυροφόροι λοιπόν έφεραν στην Ευρώπη τα "γυαλοστάσια", γυρω στον 10ο αιώνα και αμέσως επέφεραν μια επαναστατική καινοτομία, το μολύβι.
Ο ενισχυμένος γύψος ήταν πολύ παχύς σαν συνδετικό υλικό των χρωματιστών γυαλιών και παρόλο που οι Άραβες έκαναν "αραβουργήματα" μ' αυτόν για να του δώσουν χάρη κι αλαφράδα, ήταν περιοριστικός στη δημιουργία κομψών παραστάσεων.
Ο λόγος που ήταν απαραίτητο κάποιο υλικό να συνδέει τα χρωματιστά ή/και ζωγραφισμένα γυαλιά μεταξύ τους ήταν ότι δεν μπορούσαν να παράγουν παρα μόνο μικρά κομμάτια γυαλιού.
Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, η τεχνολογία στα χέρια πρωτοπόρων σαν τον Louis Comfort Tiffany, τον John La Farge, τον William Morris κι άλλους, απελευθέρωσε ολοκληρωτικά την τέχνη αυτή από στοιχεία όπως τα υλικά, οι τεχνικές, η φιλοσοφία και γενικότερα κάθε τί που αποτελούσε μέρος της διαδικασίας, απεγκλωβίζοντας τα βιτρώ από ένα φορμαλισμό που δεν άφηνε περιθώρια στην αυθεντική δημιουργία.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο τα μοντέρνα υλικά εισέβαλαν ορμητικά στο χώρο της διάφανης δημιουργίας εντάσσοντάς αυτή την τέχνη στον ευρύτερο χώρο της Art Glass. Έτσι περνάμε απο την έκπληξη στο σόκ και τούμπαλιν. Ατσάλι, μπετόν, ξύλο, Plexiglass, fiberglass, οξέα, ψυχρά σμάλτα, ακτινογραφίες και φωτογραφικά φίλμς, ψηφιακά επεξεργασμένες διαφάνειες, beveled glass, αναγλυφοτυπίες, etching και αμμοβολές είναι μεταξύ άλλων τα υλικά και τα μέσα που υπηρετούν αυτή τη μαγική τέχνη.
[Επεξεργασία] Δικτυακοί τόποι
- Notis Art Glass Forum: Περισσότερες πληροφορίες για τα βιτρώ
- Studio Βιτρώ: Ελένη Φίλη & Μαρία Μπακλέζου