Majorianus
From Wikipedy
Julius Valerius Maiorianus (ca 420-422 - 7 augustus 461), ek wol bekind as Maiorianus of Majorianus, wie keizer fan it West-Romeinske Ryk fanôf 28 desimber 457 oan't 2 augustus 461. Hy hearste te'n earsten allinnich oer Itaalje en slagge deryn tidens syn regear it Romeinske gesach werom te bringe yn parten fan Galje en Spanje.
[bewurkje seksje] Skiednis
Maiorianus hie foardat hy keizer waard opgong makke yn it Romeinske leger as generaal. Hy hie him derby ûnderskiede mei oerwinnings op'e Franken en de Allemannen, û.a. yn de slach by Atrecht (448).
Nei de dea fan Valentinianus III besyke hy, lykwols sûnder sukses keizer te wurde, syn poging nei de dea fan syn foargonger Petronius Maksimus keizer te wurde misleare: it purper gong nei Avitus.
Yn 456 sette hy mei help fan de Germaanske generaal Ricimer (die't efter de skermen in proatte feitlike macht hie) Avitus ôf as keizer, nei dizze keizer ferslein te hawwe by Piacenza. Seis moanen letter op 28 desimber waard Maiorianus sels. It eastlike part fan it Ryk woe him lykwols net erkinne.
Majorianus fersloech yn 458 de Fandalen by Campania, en yn 460 de Fisigoaten. Mar syn folgende fjildtocht tsjin de Fandalen rûn ut op in grut fiasko. Hy hie in grutte float byinoar sammele foar Cartagena, die't troch in sluwe truk fan de Fandalenkening Geiserik sawat hielendal fernietigje waard.
Nei dizze nederlaag sakte de reputaasje fan Majorianus by it leger hurd. By it Romeinske folk bleauw hy lykwols populair, benammen fanwege in oantal wetten die't hy makke hie u.a. in wet dy machtsmisbruk tsjin gong fan hege ambtenaren. Al met al wie it allegear net nei it sin fan Ricimer, die't leger tsjin him opsette. Nei in ôpstan yn Lombardije waard Majorianus troch Ricimer twongen op 2 augustus 461 ôf te treden. Fiif dei letter waard hy fermoardzje.