Magnentius
From Wikipedy
Flavius Magnus Magnentius (? - 11 augustus 353) wie in Romeinske keizer fan 18 jannewaris 350 oant 11 augustus 353. Hy hie feitlik gien rjocht op de troan, en waard troch de oare keizers Konstans I en Konstantius II yn 350 as sadanich net erkend. Derom wurdt hy in usurpator neamd.
[bewurkje seksje] Skiednis
Magnentius, wie net fan Romeinske ôfkomst, hy wie berne yn Samarobriva. Hy hie in Britske heit en in Frankyske mem. Neffens de boarnen hie hy as laetus opgong makke yn it leger. Hy wie trouwd mei Justina, dy't letter opnij trouwe soe mei keizer Valentinianus I. Magnentius waard generaal yn it leger en wie yn Galje doe hy tidens in banket op 18 jannewaris 350 troch legerofsieren as tsjin-keizer utroppen waard. Hy kaam op it goeie moment yn aktie, want Konstantius II hie yn die tiid te meitsje mei tsjinslagen yn in it easten. Doe Konstans hearde fan de opstân flechte hy nei Spanje, der't hy deadzje waard troch Magnentius yn febrewaris 350. De oerwinner hie al gauris de kontrole oer de measte gebieten fan Konstans.
Konstantius krieg pas letter, yn de winter te hearen oer de dea fan syn broer. Hy wie unwis wat er dwaan moest, omdat hy midden yn in fjildtocht sied tsjin de Perzen. Syn frou Konstantina lykwols helle tenei Vetranio oer him as keizer te beneamen. Ventranio woe ûnderhandelje mei Konstantius, mar dizze seach dat net sitten. Vetranio ferbûn him ferfolgens mei Magnentius, om 't op dizze wize te besike dat Konstanius him erkenne soe. Konstantius lykwols loek tjsin Ventanio ten stride en twong Vetranio ôf te treden. Yn juni 350 wie der opnei in opstân, diskear fan Nepotianus yn Rome, mar dizze waard fuoart delslein troch Magnentius.
De folgende winter beneamde Magnentius Magnus Decentius, mooglik syn broer, as Caesar om't de Ryn en Galje te beskermen. Konstantius beneamde syn neef Flavius Claudius Constantius Gallus yn it easten as Caesar, sadat hy sels ôfrekkene koe mei Magnentius.
Yn septimber kaam it ta in grutte slach by Mursa tusken Magnentius en Konstantius, werby Magnentius in soad soldaten ferlear. Hy loek him tebek yn Noard-Itaalje en letter yn Galje. Mar Konstantius liet it der net by sitten en foel him opnei oan. Magnentius syn leger waard ferslein by Mons Seleuci, en Magnentius flechte nei Lyon. Syn soldaten seagen gien heil mear yn de striid en woenen Magnentius oerdragen oan Konstantius. Mar sa fier kaam it lykwols net, om't Magnentius op 11 augustus selsmoard pliige.