Klaudius II
From Wikipedy
Marcus Aurelius Valerius Claudius (Frysk: Klaudius II) (10 maaie 214-jannewaris 270) wie keizer fan Rome fan 268 oant 270.
[bewurkje seksje] Libben
Klaudius syn ôfkomst is ûndúdlik. Wierskynlik wie hy berne yn Syrmia (Sirmium; yn Pannonia Inferior). Klaudius tsjinne as tribuun ûnder Traianus Decius en Valerianus I, en waard troch dizze lêste beneamd as opperbefelhawwer yn Illyricum. Hy koe keizer wurde doe hy tegearre mei Aurelianus yn septimber 268 in koup belei tsjin keizer Gallienus.
It keizerskip fan Klaudius bestie foar in grut part út oarloch fiere. It begûn allegearre mei in opstân fan it leger yn Mediolanum (Milaan) dy't hy allinnich delslage koe troch de soldaten jild ta te sizzen fan 20 aurei de man.
Wylst de Romeinen in Mediolanum mei inoar fjochte, wienen yn it noarden de Allemannen (in Germaansk folk) oer de Brennerpas, it ryk ynfallen. Yn de lete hjerst fan 268 fûn der in fjildslach plak by it Gardamar. It leger fan Klaudius brocht de Allemannen san ferpletterjende nederlaach ta dat amper de helte fan de tsjinstanner it slagfjild libbend ferlitte koe. Fuoart dernei moast Klaudius him werom keare nei Rome want swierighedens yn Galje freege om syn oandacht.
Klaudius stjoerde syn maat Aurelianus mei troepen nei it súden fan Galje en dizze slagge deryn om de gebieten eastlik fan de Rhône wer by it Romeinske Ryk te foege. Mei ûnderhandelings koe Klaudius itselde berike yn Spanje. It ferfal fan it ryk koe hjiermei tydlik ta stân wurden bracht.
Underwilens soarge de Goaten foar grutte problemen op de Balkan. Klaudius sette him der hinne mei syn troepen en helle flakby Marcianopolis in skittere oerwinning. Dit besoare him de bynamme "Gothicus". Mar dermei wienen de problemen lykwols net oplost. Nije ynfallen fan de Goaten moasten tjinhâlde wurden en fierder wie der in soad ûnrêst yn it easten, der't Keningin Zenobia fan Palmyra yn 269 de Romeinske gebieten ynfallen wie. Har troepen hiene de seehaven fan Egypte, Alexandria oermastere en dermei wie de foar Rome sa wichtige graan tafier ôfsneden. Ferfolgens stjoerde sy har legers nei it noarden ta en oermastere grutte stukken Romeinsk grûngebiet yn Asia Minor (Turkije). Klaudius, dy op'e Balkan genoach te stellen hie mei de Goaten, koe him in oarloch yn it easten net tastean. Hy wie twongen om mei har frede te sletten.
Hy krieg mei noch mear oarloggen te meitsjen, kamen ek ynfallen yn Brittanje, Raetia en yn Pannonia. Om al dizze problemen oan te kinnen, liet Claudius de striid tsjin Goaten oar oan Aurelianus en sels gong hy nei Sirmium. De pest, dy't de Goaten grutte ferliezen tabrocht hie, briek der út yn syn eigen leger. Klaudius rekke sels besmet en ferstjerre yn jannewaris fan 270. Alhoewol't hy mar twa jier keizer west hie, waard syn dea sear betreure troch de Romeinske senaat en it leger. Derom waard hy fuort en daliks godlik ferkleare.