Non-teisme
From Wikipedy
Non-teisme is in term dy't brûkt wurdt foar learstelsels dy't gjin religys binne. Dizze learstelsels hawwe deselde foarm as religys, mei foarskriften foar de wize fan libjen, mar dogge gjin útspraken oer it bestean fan goaden.
De bekendste non-teïsmen binne it Boedisme en it Konfusianisme. Ek in part fan it Hindoeïsme kin as non-teistysk oantsjut wurde. Yn dizze learstelsels wurdt it leauwen yn goaden dan wol net ôfwiisd, mar it wurdt ek grif net oanmoedige. Boedisten, bygelyks, beskôgje it leauwen yn goaden, of yn in god, as in needsaaklik en ûnskealik stadium yn ’e geastlike ûntjouwing fan ’e minske, mar net as eat dat liede kin ta syn ferlossing.
Non-teisme is wat oars as ateisme. In non-teisme seit neat oer it al as net bestean fan goaden; it ateisme seit al wat oer it net bestean fan goaden. De term non-teisme wurdt brûkt om de oerienkomst mei religys oan te jaan troch in term dy't past by klassifikaasjes fan religys, lykas monoteisme, polyteisme
[bewurkje seksje] Sjoch ek
[bewurkje seksje] Literatuer
- A. Bertholet en H. Freiherr von Campenhausen, Van Goor’s Encyclopedisch Woordenboek der Godsdiensten, De Haach, 1970.
- J. Bowker, Een wereld van religies, Kampen, 1999.
- Die Religion in Geschichte und Gegenwart - Handwörterbuch für Theologie und Religionswissenschaft, Tübingen, 1957-1962.
- M. Eliade en I.P. Couliao, Wereldreligies in kaart gebracht, Utert, 1992.
- M. Langley, Wereldgodsdiensten, Kampen, 1996.
- H. Smith, De religies van de wereld, Utert, 1999.