Castro Canseco
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Castro Canseco foi un escultor nado en Valderas (León) en 1655 que destacou pola súa producción en Galicia.
Hai quen opina que se formou en contacto con Domingo de Andrade. Residiu en Melide e Ourense.
Traballou no coro de Sobrado dos Monxes. Executou con magnificencia o retablo maior (estruturado en catro grandes columnas salomónicas) e o coro da nave central da igrexa do mosteiro de San Salvador de Celanova, así como a caixa do seu órgano. O seu léxico ornamental é debedor de Andrade, e na súa iconografía está presente a cristiandade galaica (San Rosendo) e hispana (San Isidoro de Sevilla) así como a orde benedictina. O cabido da Catedral de Tui encargoulle a realización do coro. Soubo interpretar o cristianismo galego nas figuras de San Froilán, San Froitoso e San Pedro de Mezonzo.
Traballou, asemade, na capela do Santo Cristo da Catedral de Ourense e no convento de San Domingos, na mesma cidade. No riquísimo retablo do Convento de San Paio de Antealtares deixou a súa impronta na cidade de Santiago de Compostela.
A súa merecida fama fixo que fora chamado tamén polo mosteiro de Oseira onde se encargou da fábrica da fachada e da portería principal do mosteiro. O seu estilo deixou unha fonda pegada en Galicia, sendo asumido polo barroco rural e popular.
Faleceu en 1724.