Neko Majin
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Neko Majin | |
ネコマジン (Neko Majin) |
|
Xénero | Comedia, Parodia, Acción
|
Manga | |
Creado por | Akira Toriyama |
Editor | Shūeisha |
Publicado en | Shōnen Jump Semanal, Shōnen Jump Mensual |
Primeira edición | Abril de 1999 |
Última edición | Febreiro de 2005 |
Núm. de volumes | 1 (8 capítulos) |
![]() |
Esta páxina contén texto en xaponés. Se o seu navegador non está axeitadamente configurado pode ver caracteres estraños. |
Neko Majin (do katakana: ネコマジン e este, á súa vez, do kanji: 猫魔人, "gato do mal" ou "home gato do mal") é unha curta serie de manga composta por historias independentes de Akira Toriyama, que alcanzaron un total de oito textos, todos eles publicados entre 1999 e 2005. É máis famoso pola súa parte final, Neko Majin Z, que é unha autoparodia, de Dragon Ball, o traballo máis famoso do seu autor.
Índice |
[editar] Introdución
Orixinalmente tratábase dunha historia de manga dun só capítulo, que non tería relación cos outros traballos de Akira Toriyama, o primeiro capítulo de Neko Majin apareceu na revista semanal Shōnen Jump en abril de 1999 (WJ #22-23). Máis tarde acabouse convertendo nunha autoparodia do manga de Dragon Ball, incluíndo aparicións de personaxes desta, a obra mestra do autor. Para o ano 2005, a serie xa constaba de oito capítulos, dos cales cinco son parodias de Dragon Ball. Estes capítulos foron recopilados nun paquete estilo "kanzenban" para a súa publicación no Xapón, o 4 de abril do 2005.
[editar] Publicacións
[editar] Serie orixinal
Tódolos capítulos de Neko Majin foron publicados orixinalmente na revista semanal/mensual Shōnen Jump no Xapón.
- Neko Majin ga Iru (ネコマジンがいる "Neko Majin está aquí"): abril de 1999 (Shōnen Jump semanal, 1999 #22-23)
- Neko Majin ga Iru 2ネコマジンがいる "Neko Majin está aquí 2"): agosto de 1999 (Shōnen Jump semanal, 1999 #37-38)
- Neko Majin Mike (ネコマジンみけ): agosto de 2003 (Shōnen Jump semanal, 2003 #37-38)
- Neko Majin Z (ネコマジン Z): xuño do 2001 (Shōnen Jump mensual, 2001 #6)
- Neko Majin Z 2: agosto do 2003 (Shōnen Jump mensual, 2003 #9)
- Neko Majin Z 3: febreiro do 2004 (Shōnen Jump mensual, 2004 #3)
- Neko Majin Z 4: xaneiro do 2005 (Shōnen Jump mensual, 2005 #1)
- Neko Majin Z 5: febreiro do 2005 (Shōnen Jump mensual, 2005 #2)
[editar] Recopilacións
Os oito capítulos están recopilados nun só volume, publicado por Jump Comics de Shueisha.
- Neko Majin Kanzenban ("Edición completa"): 4 de abril do 2005 (ISBN 4-08-873825-X)
[editar] Información xeral
A serie desenvolveuse en torno ás aventuras de varios personaxes da raza "Neko Majin", un grupo de gatos que teñen o don de usar un chisco de maxia, pero que tamén parecen gozar das bromas pesadas e, aínda máis, das artes marciais. A serie, eventualmente, converteuse en Neko Majin Z, centrándose en "Z", unha versión felina completa de Son Goku de Dragon Ball cos seus adornos familiares, coma o bastón máxico, nyoi-bo, e ataques co estilo típico de Dragon Ball Z, coma o "Neko-Hameha", parodia do "Kame-Hameha". Outros motivos familiares aparécense mentres transcorre a serie, incluíndo ó fillo de Freezer: Kuriza, un Súper Saiyan gordo chamado Onio, e ata aparicións de personaxes reais de Dragon Ball, coma Vexeta, Majin Bu, e o propio Son Goku. Malia as referencias á famosa Dragon Ball, a serie en si non é unha continuación súa e as numerosas referencias non están pensadas para se integrar coa súa ficción. Por mor de que a conexión entrámbalas dúas historias é moi evidente, engadíronse moitas referencias a Neko Majin Z coma ovos de pascua para a versión xaponesa do videoxogo Dragon Ball Z: Budokai 2, particularmente na forma de Kuriza, coma unha aparencia alternativa de Freezer.
Algúns críticos consideran que a existencia de Neko Majin, o seu paso dun capítulo illado a todo un tomo de manga e, especificamente, as autoparodias que realiza Toriyama nestas historias, son o final da vida creativa do seu autor e un signo seguro da súa decadencia coma debuxante de manga.
[editar] Neko Majin noutros idiomas
En xuño de 2006, Planeta DeAgostini editou os oito capítulos de Neko Majin nun tomo único, idéntico ó da edición xaponesa. Ademais, houbo grupos que traduciron as historias de Neko Majin ó inglés, achegando un chisco máis esta historia ó público.