Os dous de sempre
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Os dous de sempre (1934) é a única novela de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
Está centrada na vida de dous protagonistas dende a infancia ata a madurez, con dúas personalidades contrapostas; dúas historias paralelas que seguen camiños diferentes:
- Pedriño, fillo máis vello dunha familia pobre, vive cunha tía que o protexe de máis. Lacazán, comilón, ve pasar a vida sen ningún obxectivo.
- Rañolas, eivado de pernas, sen pai e cunha nai borracha, superará estes obstáculos. É agudo, activo e emprendedor, e loita por unha vida mellor.
Os protagonistas presentán dúas perspectivas da condición humana. A perspectivas do home que cavila e a do que vexeta; a do idealista (Rañolas) e a do conformista (Pedriño). A obra ten unha estructura marcada polo paralelismo e unha técnica semellante a Cousas. Presenta unha concepción determinista do ser humano, na cal as condicións sociais e a familia determinan a psicoloxía e o devir futuro dos protagonistas.