II Reich

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

O Segundo Reich (Reich significa "República" ou "Estado") foi un estado fundado o 18 de xaneiro de 1871 trala vitoria de Prusia na Guerra franco-prusiana que supuxo a unificación dos diferentes estados alemáns en torno a Prusia, Austria excluída. Baixo o liderado do chanceler Otto von Bismarck, quen foi o verdadeiro artífice da unificación, iníciouse un período de grande desenvolvemento da nación alemá en tódolos campos, economicamente, xeograficamente, politicamente e militarmente.

Proclamación do Imperio Alemán en Versalles, con Bismarck no centro, de branco. Pintura de Anton von Werner.
Proclamación do Imperio Alemán en Versalles, con Bismarck no centro, de branco. Pintura de Anton von Werner.

A partir dese momento Alemaña transfórmouse xunto a Inglaterra nunha das dúas grandes potencias mundiais, aínda que a presenza colonial de Alemaña fose moi inferior á dos ingleses.

Dende entón e durante as seguintes dúas décadas, establecéronse os chamados "sistemas bismarckianos", que dominaron a política europea nese período. Entre 1884 e 1885 Bismarck convocou a conferencia de Berlín na cal as potencias do momento estableceron as pautas para o reparto colonial de África.

O kaiser Guillerme II.
O kaiser Guillerme II.

Coa coroación de Guillerme II como Kaiser, iníciouse un enfrontamento entre este e Bismarck, que provocou a caída do chanceler. O emperador foi incapaz de continuar coas políticas implantadas por Bismarck e Alemaña viuse cada vez máis incapaz de manter o equilibrio europeo, que para entón era máis ca nunca a base do equilibrio mundial.

En 1914 estalou a Primeira Guerra Mundial que, ao provocar a derrota de Alemaña en 1918, marcou a fin da dinastía Hohenzollern. As nacións vencedoras impuxeron o Tratado de Versalles, que deu paso á República de Weimar. O territorio alemán foi novamente dividido.

[editar] Véxase