Friedrich Argelander

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Friedrich Argelander
Friedrich Argelander

Friedrich Wilhelm August Argelander foi un astrónomo nacido o 22 de marzo de 1799 en Memel (Klaipeda). Nese intre o pobo pertencía a Prusia e a cidade máis grande na zona era Königsberg (Kaliningrado), onde en 1817 Argelander comezou a súa educación en ciencias.

En 1810 en Königsberg, Friedrich Wilhelm Bessel convertérase no director do observatorio local e era profesor de astronomía na universidade. Argelander estaba moi entusiasmado pola astronomía gracias a Bessel, polo cal converteuse no seu estudante e en 1820 en asistente do observatorio de Königsberg.

Unha vez rematados os seus estudos en 1822, Bessel conseguíulle un traballo en 1823 como observador no observatorio da universidade de Turku (en sueco, Åbo), Finlandia, chamada por aquel entón Academia de Turku.

Argelander converteuse no director do observatorio e en 1828 en mestre de astronomía da universidade. Ese mesmo ano a universidade trasladouse a Helsinki debido a un incendio que destruíra a maior parte dos edificios da universidade de Turku. Antes do traslado estivera traballando no movemento das estrelas, e escribíu os resultados en 1837 no libro Sobre o movemento propio do Sistema Solar.

Entre 1836 e 1837 comezou cos primeros plans dun observatorio en Bonn, o cal debería ser financiado por Friedrich Wilhelm IV.

Durante o período de construcción en 1843, Argelander publicou un catálogo de estrelas fixas visibles a simple vista, onde creou un método único para estimar el brillo das estrellas en relación a outras. O catálogo chamouse Uranometria nova, quizais en memoria do atlas estelar Uranometria de Johannes Bayer escrito en 1603. Este método de cálculo tamén o usou para unha colección de 22 estrelas variables coñecidas, publicada en 1850.

Para a determinación do movemento propio do Sistema Solar relacionado ao universo que o rodea, Argelander chegou á conclusión de que non tiña datos suficientes para a resposta correcta de sobre que centro se movían o Sol e as estrelas, se é que había algún. Deste xeito dedicouse a estudar as posiciones das estrelas no hemisferio norte dende 1852 en diante.

En 11 anos medíu a posición e brillo de 324.198 estrelas entre +90° e –2° de declinación co seu asistente Eduard Schönfeld e con Adalbert Krüger, e recolleu estas observacións nun índice numerado por declinación.

Este catálogo publicado por vez primeira en 1863 fíxose coñecido como Bonner Durchmusterung (Medición de Bonn, abreviado BD). No mesmo ano, Argelander fundou a Sociedade Astronómica xunto a Wilhelm Foerster entre otros. O obxetivo desta sociedade era o de realizar un mapa completo do ceo. A sociedade publicou de xeito independente un catálogo de estrelas entre os 80° e –23° de declinación en 1887, contendo preto de 200.000 estrelas, e foi coñecido como Astronomische Gesellschaft Katalog (AGK).

Argelander morreu aos 76 anos o 17 de febreiro de 1875.