José María Merino
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
José María Merino (A Coruña, 1941) é un escritor español.
Aínda que naceu en Galicia, pouco despois a familia marchou á cidade do pai, León, onde pasará a infancia e a adolescencia. Estudou dereito na Universidade Complutense de Madrid e logo de exercer un tempo como avogado ingresa como funcionario no Ministerio de Educación. Foi director do Centro das Letras do Ministerio de Cultura (1987-1989).
En 1972 publicou o seu primeiro libro, o poemario Sitio de Tarifa. Aínda que Merino é sobre todo coñecido polas súas novelas e contos, a primeira novela publicouna en 1976, Novela de Andres Choz
[editar] Obra
- Sitio de Tarifa (1972).
- Cumpleaños lejos de casa (1973).
- Novela de Andrés Choz (1976).
- El caldero de oro (1981).
- Cuentos del reino secreto (1982).
- La orilla oscura (1985).
- El viajero perdido (1990).
- Los trenes del verano -No soy un libro- (1992).
- Las visiones de Lucrecia (1996).
- Intramuros (1998).
- Los invisibles (2000).
- El heredero (2003).