Nogueira común

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Juglans regia
Juglans regia

A nogueira común (Juglans regia) e unha nogueira nativa dos Balcáns, Asia central e do sudoeste pasando polos montes Himalaias ata o sudeste da China. Os bosques nativos máis grandes atópanse no Kirgizstán, a uns 1000-2000 m de altitude, especialmente en Arslanbob na provincia de Jalal-Abad.

A nogueira común e unha árbore caducifolia que chega a medir ata 25 ou 35 metros, con troncos de ata 2 metros de diámetro. En xeral o tronco é curto e a carrouceira amplia, en especial nos exemplares illados é unha especie que esixe zonas ben soleadas para medrar ben. A casca é suave de cor gris prateado, espallada con amplias gretas máis ásperas. Coma tódalas nogueiras o endocarpo das polas máis finas ten bolsas de aire. As follas ordénanse en espirais de entre 25 e 40 cm son imparipinnadas, con de 5 a 9 follas por grupo. As follas máis longas son as tres de cada ápice. 10-18 cm ó longo e 6-8 cm ó ancho. O par de follas basais é moito máis pequeno: 5-8 cm de lonxitude. As flores masculinas son amentos colgantes de 5 a 10 cm. de lonxitude, as femininas son terminais, agrúpanse en acios de dúas a cinco flores que, no outono, maduran en forma dun froito de casca verde e semiflexible que cobre unha carabuña engurrada de cor marrón: a noz. O froito enteiro, incluída a casca, cae no outono. A semente é grande, cuberta dunha pel fina e comestible.

[editar] Cultivo e usos

A nogueira común foi introducida no oeste e sur de Europa na época romana ou aínda antes, e chegou a América o século XVII.As rexións de cultivo máis importantes atópanse en Francia, Serbia, Grecia, Bulgaria e Romanía en Europa, China en Asia, California e Chile en América. Cultivase polas noces, de alta calidade, que poden ser consumidas frescas ou ser prensadas para facer aceite. Os cultivadores buscan favorecer a aparición de noces grandes e de pel interior fina. A madeira e tamén moi apreciada e amplamente usada en ebanistería.