Raiña de Sabá
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A Raiña de Sabá é un perxoaxe lendario que aparece en varios documentos, que tería reinado sobre o reino de Sabá, sito aproximadamente entre o Iemen e Etiopía. A fonte máis antiga é a Biblia. Sonlle atribuídos nomes persoais diferentes segundo as fontes. Así as tradicións abisinias chámana Makeda, as do Iemen Balqama; Bilqis e Balkis as do Islam. Na Biblia non se menciona seu nome.
As fontes non contan as mesmas anécdotas, nen os mesmos detalles sobre o encontro en Xerusalén entre a raiña de Sabá e Salomón, rei de Israel. Mais a raiña é, en todos os casos, descrita como unha muller sublime e considerada unha persoa de profunda sabedoría, en casos dotada dunha elevada intelixencia, en noutros casos, como unha maga tentadora.
Cabe lembrar, polo demais, que os nomes moi antigos son a miudo transcripcións, puidendo variar a súa ortografía bastante segundo as fontes. Así, na traducción francesa da Biblia, de Louis Segond, lese Seba en vez de Saba.
Índice |
[editar] O relato bíblico
Segundo a Biblia hebrea, a raiña - da que non di o nome - do país de Sabá oe falar da grande sabedoría do rei Salomón de Israel e decide viaxar para pólo a proba con preguntas, levandolle regalos en especias, ouro e xemas, como se recolle no primeiro Libro dos Reis, 10:1-13 (ampliamente copiado no segundo Libro das Crónicas, 9:1-12. A raiña fica pasmada polo saber e riqueza de Salomón, e recita unha benzón do Deus de Salomón. Salomón responde con regalos e "todo o que ela desexe". Logo a raiña regresa ao seu país. A raiña parece ser moi rica, e entrega 4.500 quilos de ouro a Salomón (Reis I, 10:10).
O Cantar de Salomón contén algunhas referencias que teñen sido varias veces interpretadas como alusións ao amor entre Salomón e a raiña de Sabá. Así, a namorada en 1:15 declara: "Son moura, pero fermosa". Porén, en opinión dos exéxetas o Cantar refirese á viuva de Salomón, a filla do Faraón, da que se descoñece tamén o nome.
[editar] Lendas xudeas tardías
O historiador Flavio Xosefo (Antigüidades, 8.6.2ff) subliña o desexo da raiña por aprender. Dalle o nome de "Nikaule", evidentemente facendo conxecturas sobre unha conexión con a Nitocris de Heródoto (2.100).
Lendas xudeas tardías rechean moitos dos detalles narrativos. A galantería de Salomón de regalarlle "todo o que ela desexe", é concretizado nun encontro sexual. Foron feitos tamén ímprobos esforzos para escolamar unha lista de adiviñas con as que a raiña de Sabá probaría a verdadeira sabedoría de Salomón. Outra tradición relata que cando a raiña atopa a Salomón, este estaba nunha casa de cristal; crendo que estaba na auga, a raiña ergueu a saia, ensinando unhas pernas peludas. O desagrado de Salomón converteuse nunha historia etioloxía/etiolóxica sobre a orixe da depilación. depilatories.
[editar] O relato coránico
O Corán nunca menciona a Raiña de Sabá polo nome, aínda que outras fontes árabes chámana Bilqis. A historia ten algunhas semellanzas con a bíblica. O Corán preesenta o rei Salomón tendo noticias dun reino gobernado por unha raiña cuxos súbditos renden culto ao Sol. Envíalle unha mensaxe convidandoa a visitalo. Ela replica con un regalo, logo de consultar o seu pobo. Salomón responde tentando unha invasión. Entón un "jin", un xenio, servente do rei, propónlle levalo polo aire ata o trono de Sabá "nun pestaneo de ollos" (27:40). A raiña chega á súa Corte, veo no trono, e cando ela entra no seu pazo de cristal, a raiña acepta a fe de Abraham e a crenza nun único Deus.
[editar] Outras crenzas islámicas
Segundo Ibn Kathir, Historias dos Profetas, Salomón viaxou en peregrinación á Mezquita Sagrada da Meca (construída polo profeta Abraham). Logo, continuou a viaxe cara o Sur ata a cidade de Sanaa, a actual capital do Iemen, onde quedou impresionado polo complexo sistema de canles de irrigación (Sanaa está próxima a Ma'arib, a suposta capital de Sabá). Salomón envía unha bubela a explorar o país, para logo poder detectar auga subterránea, con vistas a poder construír un sistema de canais semellante no propio país. A bubela voltou onde un amargado rei, canso de esperar, con noticias dun reino (Sabá) gobernado por unha raiña (Bilqis) adoradora do Sol. O Corán non indica por onde se extendía exactamente o reino de Sabá, pero moitas fontes islámicas menciona a cidade de Ma'arib, no Iemen, como a capital de Sabá. Indagacións arqueolóxicas atoparan un templo: "Ma'abed Bilqis": "o templo de Bilqis", xusto en Ma'arib. Hai centos de anos unha praga de ratos furaran o dique dun encoro en Ma'arib, provocando unha chea que na práctica aniquilou a cidade e os seus habitantes... O Corán menciona na azora 34, 15-16 como o reino de Sabá fora destruído séculos despois de Bilqis, a causa de que a xente se voltara politeísta.
Outras fontes, non-islámicas, contan que Bilqis era a "irmá do sol" ou, tamén, que era filla dun "jin" (espírito, xenio). É unha crenza corrente que Bilqis era solteira cando o seu encontro con Salomón e que casou con el decontado ao pouco.
[editar] A raiña de Sabá na arte
[editar] Operas
- George Frideric Handel, Solomon (1749)
- Charles Gounod, Reine de Saba (1862)
- Karl Goldmark, Die Königin von Saba (1875)
[editar] Ballets
- Ottorino Respighi, Belkis, regina di Saba (1930-31)
[editar] Cine
- The Queen of Sheba (1921), starring Betty Blythe
- Solomon and Sheba (1959), starring Yul Brynner and Gina Lollobrigida
- The Queen of Sheba Meets the Atom Man (1963), directed by Ron Rice
- Solomon and Sheba (1995), starring Halle Berry
Categorías: Biblia | Lendas | Etiopía