Xesús Alonso Montero

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Xesús Alonso Montero (Vigo, 1928) é un ensaísta, membro da RAG e do CCG, catedrático de Literatura galega, sociolingüista, poeta e conferenciante.

[editar] Biografía

Pasou a súa infancia e adolescencia en Ventosela (Ribeira do Miño), a terra dos seus pais. Pola súa idade, podemos dicir que pertence á xeración de escritores que comezaron o seu labor cultural após a Guerra Civil Española.

Licenciouse en Filosofía e Letras na Universidade de Madrid, e en 1966 doutorouse na Universidade de Salamanca cunha tese sobre Curros Enríquez. Foi militante do Partido Comunista desde 1962, represaliado en varias ocasións. Foi Catedrático de Lingua e Literatura Españolas de Escolas de Maxisterio, exercendo en Palencia, Lugo e Madrid.

Destacou no campo da sociolingüística con libros como O porvir da lingua galega (1968), O que cómpre saber da lingua galega (1969) ou o polémico e contestado Informe -dramático- sobre la lengua gallega (1973), onde retoma as súas teses apocalípticas sobre o idioma galego sinalando mesmo unha data para a súa morte.

Realizou e publicou estudos sobre escritores galegos como os seguintes:

Mais tampouco son menos importantes as súas colaboracions noutros ámbitos da literatura galega, como poden ser a poesía popular e os poetas alófonos en galego. Tamén ten realizado estudos sobre autores da literatura española como poden ser Antonio Machado, García Lorca, Unamuno ou Valle-Inclán.

Alén disto, é destacábel as súas colaboracións na prensa galega, que foi recollida en parte na obra Beatus qui legit: artigos periodísticos (1998-1999). Debemos salientar tamén o seu papel como conferenciante, sobre todo en España e na América. Tamén ten libro de poemas: Versos satíricos ó xeito medieval ou Versos republicanos. Así mesmo, realizou compilacións poéticas de homenaxe a autores galegos: Coroa poética para Castelao (1988), Coroa poética para un mártir (1996), Coroa literaria para Roberto Blanco Torres contra a súa morte (1999) e 47 poetas de hoxe cantan a Curros Enríquez (2001).

Recibiu varios galardóns entre os que destacan: o premio Galicia de Xornalismo (anos 1986 e 1990), o premio Nacional de Xornalismo Julio Camba (1988) e o premio Otero Pedrayo (1989).

[editar] Obra

  • Cen anos de literatura galega (1964)
  • A batalla de Montevideo. Os agravios lingüísticos denunciados na UNESCO en 1954
  • As palabras no exilio. Biografía intelectual de Luís Seoane (1994)
  • Beatus qui legit: artigos periodísticos (1998-1999)
  • Curros Enríquez no franquismo (1936-1971)
  • Decálogo da lingua galega
  • Ensaios breves de literatura e política
  • Escritores: desterrados, namorados, desacougantes, desacougados...
  • Informe(s) sobre a lingua galega (presente e pasado)
  • Intelectuais marxistas e militantes comunistas en Galicia (1926-2006)
  • Luís Pimentel: biografía da súa poesía
  • O que cómpre saber da lingua galega
  • Páxinas sobre Rosalía de Castro (1954-2004)
  • Pois era un barco pirata
  • Versos republicanos e outros versos políticos
  • Versos satíricos ó xeito medieval
  • A batalla de Montevideo. Os agravios linguísticos denunciados na UNESCO en 1954 (2003)
  • Intelectuais marxistas e comunistas en Galicia (2007)
  • Os escritores galegos ante a Guerra Civil Española (2007)

[editar] Ligazóns externas