Ramón Parada Justel

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Ramón Parada Justel (1871-1902), pintor galego pertencente á chamada Xeración Doente.


[editar] Biografía

Ramón Parada Justel naceu en Esgos, Ourense, o 19 de marzo de 1871 e faleceu prematuramente en Ourense o 13 de maio de 1902. Estuda o Bacharelato no Instituto da capital provincial entre 1883 e 1888, para ingresar a continuación na Real Academia de San Fernando en Madrid, con o número 1. O proveito nos estudos artísticos fixeron que a Deputación ourensana o pensionase en Roma, cidade á que chegou en 1894. Voltaría para Ourense, con estancias en Esgos, dedicándose á pintura paisaxística, vida campesiña e costumes, ademais de pintura histórica e relixiosa dentro das correntes da época. Diversos organismos provinciais, como a Deputación ou o Goberno Civil adquiren obras súas. Marcha para Madrid en 1897. A enfermidade comenzouno a minar en 1901, falecendo ao ano seguinte. A súa irmá cedería algunhas das súas obras ao Museo Provincial.

Estilisticamente Parada Justel ubicase no Modernismo, aínda que nalgunhas obras paisaxísticas acusa influencias do Impresionismo.

A sua morte de tuberculose no 1902 con tan so 31 anos de edad, fixo que mais tarde Barreiro e Felipe Bello Piñeiro o encadrasen dentro da Xeración Doente.

[editar] Obra (selección)

  • Escrava romana
  • Elena pompeiana
  • O soño de Ezequiel
  • Entrada de Carlos V en Roma
  • Pescador de troitas
  • Outono no monte
  • Outono na ribeira
  • Retrato de Jenaro Carrero
  • Martirio de Santa Eufemia
  • A pega, ou La urraca(1899)
  • Zapateiro lembrando certas frases do mítin
  • A familia do anarquista no día da execución (1899)
  • Retrato de Serafín Temes (1901)


[editar] Bibliografía

  • Couselo Bouzas, José, La pintura gallega.A Coruña. 1950
Outras linguas