Historia do Reino Unido

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

  • Para periodos anteriores a 1707, véxase Historia de Inglaterra, Historia de Irlanda, Historia de Gales e Historia de Escocia.
  • Entre 1707 e 1801, consultar Historia de Gran Bretaña


Índice

[editar] As dúas revolucións do século XVII

Oliver Cromwell
Oliver Cromwell

Durante a primeira metade do século XVII, formouse a unión dinástica entre Inglaterra e Escocia ó outorgar o trono inglés a Xacobe I en 1603, quen pertenecía á casa escocesa dos Estuardo (non obstante, a unión política non se producirá ata 1707, coa Acta de Unión). Mentres, continúa o proceso de colonización inglesa de Irlanda mediante a confiscación de terras.

Durante o século XVII producíronse dous procesos revolucionarios en Inglaterra. O primeiro deles, coñecido co nome de Revolución Inglesa, liderado polo puritano Oliver Cromwell, ocurriu entre 1640 e 1660, e tivo como consecuencia a proclamación da única república na historia inglesa.

O segundo proceso revolucionario foi a finais do século XVII e se lle coñeceu co nome de Revolución Incruenta ou «A Gloriosa». Esta ocurriu trala restauración da monarquía dos Estuardo e como resposta do parlamento contra o absolutismo do rei Xacobe II. Na Revolución Incruenta, os tories e os whigs aliáronse para destituir a Xacobe II, o que conseguiron en 1688, propondo ó seu xenro, o príncipe Guillerme de Orange, para sustituirlle no trono, a quen impusiron a Declaración de Dereitos (Bill of Rights) (1689) e o Acta de Tolerancia.

[editar] Fundación do Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda (1801-1922)

Véxase Artigo principal: Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda

[editar] Revolución Industrial

Por outro lado, aproximadamente dende 1780 ata 1850, desenvolveuse a Revolución Industrial en Inglaterra. A expansión colonial conlevou un aumento na demanda de produtos que non podía cubrirse coa protoindustria tradicional. A creación de fábricas, co consecuente aumento significativo da producción e as consecuencias sociais que éstas trouxeron; o troco no comercio textil, pasando da lá ó algodón, co desenvolvemento de novas tecnoloxías aplicadas a todo o proceso de producción textil; así como a invención da máquina de vapor e a súa apricación práctica no ferrocarril; todo iso supuxo unha revolución económica que conlevou unha auténtica ruptura co modelo económico medieval.

[editar] Grupos sociais na primeira metade do século XIX

A Revolución Industrial desenvolveuse no Reino Unido antes que en calquera outro estado europeo, transformando a forma de vida medieval. Non obstante, os grupos sociais véronse influidos por dita revolución de xeito desigual.

A vella élite nobiliaria' continuaba a ser o grupo máis poderoso. Foi o grupo menos afectado polos cambios. Enriquecéronse enormemente coa industrialización xa que posuían preto dun 70% das terras. Adquiriron unha mentalidade capitalista e se beneficiaron do paso do ferrocarril polas súas terras e do aumento de producción agrícola grazas ás novas técnicas.

O seu papel político seguiu a ser predominante, aínda que xa non tiñan o monopolio do poder debido ás reformas legais introducidas pola Cámara dos Comúns.

A alta burguesía era un grupo moi restrinxido de grandes banqueiros e importantes comerciantes e empresarios. Tentaron emparentarse coa alta aristocracia ben copiando hábitos de vida cotiá, ou ben mediante lazos matrimoniais.

A media e baixa burguesía son artesáns e propietarios de pequenos e medianos talleres. Grupo emprendedor que esixe dereitos de maior representación política, é a base social do Partido liberal.

Os traballadores rurais vense perxudicados polos contratos precarios que trae a revolución agrícola. Ademáis, se implanta o impopular Sistema Speenhamlaud, ou «Lei de pobres» e perden a posibilidade de adquirir ingresos a través da protoindustria debido á creación das fábricas.

Os proletarios son quen máis van a sufrir os efectos dun crecemento descontrolado das cidades e unha industrialización salvaxe. A maioría dos proletarios eran campesiños que se veron forzados a deixar a súa forma de vida trasladándose ás cidades para poder subsistir. Comezan a sufrir por vez primeira a tiranía do reloxo, que lles impón unha vida monótona e con largas xornadas de traballo. As mulleres e os nenos eran man de obra barata. O absentismo laboral penalizábase co cárcere. Os servizos públicos eran mediocres ou inexistentes, por exemplo, non había auga corrente nos fogares, nin alcantarillado nin servizos de limpeza urbana. Isto provocou epidemias. O ideólogo liberal Adam Smith defendía esta situación de explotación.

[editar] As reformas políticas da primeira metade do século XIX

A 1ª Lei de Reforma electoral foi en 1832. Supuso a redistribución dos escanos para ir eliminando os burgos podridos, dando maior representatividade a aqueles condados con máis poboación e reballándosea aos condados con menos habitantes. Duplicouse o corpo electoral, pasando de 420.000 a 800.000 electores, grazas a que se lle deu dereito ó voto aos propietarios de inmobles cunha renta maior de 10£ por ano, o cal equivalía ó burgués medio-alto.

A pesar de que esta reforma non afectou a un número significativo da poboación inglesa (do 70% ó 80% dos representantes na Cámara dos Comúns seguían sendo grandes facendados), esta posibilitou que se aprobasen numerosas leis que significaron avances sociais importantes. Como por exemplo, en 1833, se aprobou a Lei de municipios de 1833, a abolición da escravitude, a creación dunha Educación estatal e as Leis fabrís de 1833. En 1834, aprobouse a Nova Lei de Pobres ou New Poor Law. En 1836, redactouse a Reforma matrimonial, se suprimiu o diezmo e se realizou unha redistribución dentro do seo da Igrexa Anglicana entre o 36 e 1840. En 1846, por mor da Crise da Pataca irlandesa, se suprimiu a política proteccionista sobre os cereais, o cal supuxo o triunfo do librecambismo ata a Crise de 1929. En 1847, aprobouse a xornada de 10 horas de traballo, grazas ás presións do Cartismo.