José Ramón Quiroga y Uría

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

José Ramón Quiroga y Uría (?? - 1847), foi abade de Casoio e prototipo de cura guerrilleiro durante a Guerra de Independencia española (1808-1814).

[editar] Biografía

José Ramón Quiroga y Uría procedía da familia fidalga da Casa da Lamela, en San Salvador do Hospital, no actual concello de Quiroga (Lugo). En vésperas da entrada dos franceses na Galiza era abade da freguesía valdeorresa de Casoio, actual concello de Carballeda de Valdeorras, Ourense. A Xunta de Defensa, Alarma e Guerra de Valdeorras, constituída cando xa o exército francés penetrara na comarca, nomeouno Comandante Principal ou Xefe Xeneral da mesma, con mando sobre uns 4000 homes, cos que fustigaría o inimigo en diversas ocasións, chegando ata o Bierzo, onde colaborou coas tropas de liña.

Rematada a guerra, Quiroga y Uría sumiuse no silencio, dedicándose ao seu oficio pastoral, que debeu exercer en Casoio con continuidade, pois alí morreu o 23 de marzo de 1847. Outro irmán, Juan Bernardo Quiroga y Uría, que actuou con mando, na mesma xunta de defensa e nas partidas organizadas na Terra de Trives, sería deputado nas Cortes de Cádiz.

[editar] Bibliografía

  • Quintana Prieto, Augusto, Valdeorras, O Barco e o Nazareno. O Barco. 1969
  • López Caneda, Ramón, Valdeorras en la Guerra de Independencia. O Barco. 1989
Outras linguas