A gaita gallega (libro)
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A Gaita Gallega (1853) é a obra máis importante que nos deixo un dos precursores do Rexurdimento, Xoán Manuel Pintos.
Índice |
[editar] Antecedentes
Hai algúns textos anteriores a A Gaita Gallega que podemos considerar os seus antecedentes:
- As sete foliadas publicadas en 1853 nun xornal pontevedrés. Algúns destes textos aparecerán en A Gaita Gallega.
- Textos anteriores an 1852, coma algúns dos publicados no xornal Los Misterios de Pontevedra, que tamén serán incluídos en A Gaita Gallega.
[editar] Características
[editar] Forma
O autor usa o verso e a prosa.
[editar] Personaxes
A unidade da obra reside nos seus dous personaxes principais, que fan dela todo un manual dos costumes e a lingua de Galiza. Estes personaxes son:
- Cristus, gaiteiro que explicará cuestións referentes á lingua e os costumes.
- Pedro Luces, tamborileiro non galego destinatario das explicacións de Cristus.
[editar] Temática
A temática da obra é moi variada, pero esencialmente é un manual da lingua do noroeste peninsular. E non só iso, senón que tamén se fai unha defensa da lingua galega, un feito de grande transcendencia se temos en conta que o autor é de clase social elevada.
[editar] Transcendencia
É a obra máis importante do século XIX antes da publicación de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro, xa que combina composicións de contido social ("O achadizo") con composicións costumistas ("¡Viva Galicia!").