Royal Navy
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A Armada Real Britanica ou Royal Navy é o máis antigo dos corpos militares británicos. Desde aproximadamente 1805 e ata a Segunda Guerra Mundial foi a mariña maior e máis poderosa do mundo. A Navy axudou a converter ao Reino Unido na potenza dominante do século XIX, e foi esencial no mantenimento do Imperio Británico. Hoxe en día, a Royal Navy é moito máis pequena, a pesar de que sigue sendo a maior armada de guerra da Europa Occidental, e tecnoloxicamente, unha das máis avanzadas do mundo.
Índice |
[editar] Historia
A Mariña Real Inglesa tivo historicamente un papel central na defensa e nas guerras de Inglaterra, e posteriormente, de Gran Bretaña, do Reino Unido e do Imperio Británico. Debido a que Gran Bretaña e Irlanda son illas, e que ningún punto do Reino Unido atópase a máis de 120 kilómetros do mar, calquera potenza inimiga (ao menos antes da aviación), debía atravesar o mar para atacar as illas. A consecución da superioridade naval por calquera potenza hostil houbera suposto un gran perigo para a nación. Máis aínda: unha armada forte era vital no mantenimento da seguridade dos subministros e as comunicacións cos lugares distentes do Imperio.
[editar] Inglaterra (800-1700)
A primeira armada inglesa foi establecida no século IX por Alfredo o Grande, aínda que cedo caeu no abandono. Os reis normandos iniciaron un equivalente en 1155 coa creación da Alianza dos Cinco Portos e o establecemento do posto de Lord Warden nos Cinco Portos. Isto resultou efectivo durante os anos da dinastía Plantagenet, mais como a maioría das institucións deste tipo, caeu tamén en desuso.
A primeira reforma e a maior expansión da ‘‘Roial Navy’‘, tal como se coñece, sucedeu no século XVI, durante o reinado de Enrique VIII, cuxos barcos ‘‘Henri Grâce a Deu’‘ («‘‘Great Harry’‘») e ‘‘Mary Rose’‘, enfrentáronse á armada francesa na Batalla de Solent, en 1545. Na época da morte de Enrique, en 1547, a súa flota contaba xa con 58 navíos.
En 1588, o Imperio Español, por aquela época a gran superpotenza naval do mundo, ameazaba a inglaterra coa invasión, e a armada española fíxose á mar para reforzar o dominio español sobre o Canal da Mancha e transportar tropas desde os Paises Baixos ata Inglaterra. Sen embargo, esta armada fracasou no seu intento, debido sobre todo ao pésimo clima que fixo estragos na mesma, e en menor medida ao hostigamento da ‘‘Roial Navy’‘ e á rebelión holandesa nos territorios aledanos ao Canal. A perda da armada foi a primeira gran vitoria dos ingleses no mar. Inglaterra continuou atacando os portos españois e os buques que viaxaban polo Atlántico durante o reinado de Isabel I de Inglaterra.
[editar] 1692-1914
O servizo naval permanente non existeu realmente ata mediados do século XVII, cando o parlamento tomou o mando da Flota Real tras o derrocamento de Calos I de Inglaterra na guerra civil. Esta segunda reforma da mariña foi levada a cabo por Robert Blake, durante o goberno de Oliver Cromwell. A imcorporación da ‘‘Roial Navy’‘ significou unha diferenza respecto das forzas de terra, as cales procedían de moi diversas fontes, incluíndo as realistas e as forzas anti-realistas parlamentarias.
A partir de 1692, a Mariña Real Inglesa cobrou importancia ameazando a ao española e á francesa (segunda en importancia da época) e durante todo o século XVIII a cuestión estivo no liza, aínda que con vantaxe española. A roial Navy sufreu só unha derrota importante a mans francesas na Batalla de Chesapeake contra Francia en 1781, e varias a mans dos españois (en 1741 no sitio de Cartaxena de Indias, e en 1790 no sitio de Tenerife, e nos dous sitios de Boos Ars, e en...)
Entre 1805 e 1940, a ‘‘Roial Navy’‘ foi a armada máis potente do mundo, sen case contestación. Desde na Batalla de Trafalgar de 1805, onde bateu a unha armada combinada franco-española a pesar da inferioridade numérica británica, conseguindo con esta actuación o predominio marítimo para todo o século XIX. Esta última acción enmárcase dentro das Guerras Napoleónicas.
No século XIX, a ‘‘Roial Navy’‘ foi crucial para permitir o mantenimento do Imperio Británico. Ademais de impedir o tráfico de escravos e a piratería.
A vida a bordo dos buques da ‘‘Roial Navy’‘ consideraríase extremadamente dura conforme aos estándares actuais. A discipliña era seveira e usábase con frecuencia o flaxelamento para reforzar a obediencia. As leis permitían á mariña a apresar marineiros para o servizo militar en tempos de guerra, medida ésta moi impopular, aínda que esta práctica foi abandonada tras as Guerras Napoleónicas ao non haber necesidade de manter unha armada tan grande.
[editar] 1914-1945
Durante as dúas guerras mundiais, a Armada xugou un papel vital na protección dos subministros ao Reino Unido de comida, armas e materiais, e na derrota das campañas alemás de guerra submariña no Atlántico. Tamén foi vital gardando as liñas de tráfico marítimo que permitían a Inglaterra loitar en lugares afastados como o Norte de África, o Mediterráneo e o Extremo Oriente. A supremacía naval era vital para as operacións anfibias como as invasións do norte de África, Sicilia, Italia e Normandía.
[editar] A Guerra Fría
Tras a Segunda Guerra Mundial, o emerxente poderío dos Estados Unidos e a decadencia do Imperio Británico reduciu o papel da ‘‘Roial Navy’‘. Sen embargo, a ameaza da Unión Sovética e os intereses británicos ao redor do mundo supuseron un novo e importante desafío para a Navy. nos anos 1960, a mariña recibiu a súa primeira arma nuclear, e posteriormente convirteuse na única portadora da forza nuclear inglesa. Nas últimas etapas da Guerra Fría, a Navy foi reforzada con tres portaavións de guerra antisubmariña e unha forza de pequenas fragatas e destrutor es, co propósito de localizar e destruír en caso necesario aos submariños sovéticos no Atlántico Norte.
[editar] Operacións Recentes
A acción máis importante dos últimos tempos foi a derrota en 1982 das forzas arxentinas na Guerra das Malviñas. A pesar da perda de catro buques na guerra, a ‘‘Roial Navy’‘ demostrou ser aínda capaz de loitar a case 13.000 kilómetros das Illas Británicas. A guerra tamén demostrou a necesidade de máis portaavións e submariños.
A Mariña inglesa participou tamén na Guerra do Golfo, o conflito de Kosovo, a campaña de Afganistán e a Guerra de Iraq en 2003, na que os buques da Navy bombardearon as posicións iraquíes en apoio da tropas británicas de terra.
[editar] Mariños Famosos da Roial Navy
En orde cronolóxico aproximado.
|
[editar] A Real Flota e Real Flota auxiliar
‘‘‘Flota Roial Navy’‘‘
‘‘‘*Portaavións Lixeiros: 3’‘‘
- HMS Invincíbel
- HMS Illustrious
- HMS Ark-Roial
‘‘‘*Fragatas Tipo 22: 4’‘‘
- HMS Cumberland
- HMS Campbeltown
- HMS Chattam
- HMS Cornwall
‘‘‘*Fragatas Tipo 23: 14’‘‘
- HMS Argyll
- HMS Westminster
- HMS Lancaster
- HMS Iron Duke
- HMS Monmouth
- HMS Mountrose
- HMS Richmond
- HMS Somerset
- HMS Grafton
- HMS Sutherland
- HMS Kent
- HMS Portland
- HMS St Albans
‘‘‘*Destrutores T42: 8’‘‘
- HMS Exeter
- HMS Southamptom
- HMS Nottingham
- HMS Gloucerster
- HMS Macnhester
- HMS York
- HMS Edimburgh
‘‘‘*Buque de Asalto Anfibio clase Ocean: 1’‘‘
- HMS Ocean
‘‘‘*Buque de Asalto Anfibio clase Albion: 2’‘‘
- HMS Albion
- HMS Bulwark
‘‘‘*Buques Hidrograficos e oceanograficos: 6’‘‘
- HMS Endurance
- HMS Eito
- HMS Enterprise
- HMS Scott
- HMS Gleaner
- HMS Roebuck
‘‘‘*Patrulleiras e barcos de adestramento: 22’‘‘
- HMS ARCHER
- HMS BITER
- HMS EXAMPLE
- HMS EXPLORER
- HMS SMITER
- HMS CHARGER
- HMS EXPLOIT
- HMS EXPRESS
- HMS PUNCHER
- HMS RAIDER
- HMS RANGER
- HMS TRACKER
- HMS TRUMPETER
- HMS DASHER
- HMS PURSOR
- HMS SABRE
- HMS SCIMITAR
‘‘‘*Buques Contramiñas: 19 (Clase Hunt e clase Sandown)’‘‘ ‘‘Clase "Hunt"‘‘
- HMS BRECON
- HMS LEDBURY
- HMS CATTISTOCK
- HMS COTTESMORE
- HMS BROCKLESBY
- HMS DULVERTON
- HMS MIDDLETON
- HMS CHIDDINGFOLD
- HMS HURWORTH
- HMS ATHERSTONE
- HMS QUORN
- HMS WALNEY
- HMS PENZANCE
- HMS PEMBROKE
- HMS GRIMSBY
- HMS BANGOR
- HMS RAMSEY
- HMS BLYTH
- HMS SHOREHAM
‘‘‘*Submariños Clase Trafalgar (SSN): 7’‘‘
- HMS TRAFALGAR
- HMS TURBULENT
- HMS TIRELESS
- HMS TORBAY
- HMS TRENCHANT
- HMS TALENT
- HMS TRIUMPH
‘‘‘*Submariños Clase Swiftsure (SSN): 4’‘‘
- HMS SOVEREIGN
- HMS SUPERB
- HMS SCEPTRE
- HMS SPARTAN
‘‘‘*Submariños Clase Vanguard (SSBN): 4’‘‘
- HMS VANGUARD
- HMS VITORIOUS
- HMS VIGILANT
- HMS VENGEANCE
‘‘‘Flota; Real Flota Auxiliar (R.F.A)’‘‘
- RFA Argus: Buque Entrenamento Helicópteros
- RFA Bavlerf: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Black Rover: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Bramblelerf: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Dilixence: Buque de Apoio Axiña (Combustíbel)
- RFA Fort Austin: Buque de Apoio (Almacén)
- RFA Fort Georxe: Buque de Apoio (Combustíbel e Almacén)
- RFA Fort Rosalie: Buque de Apoio (Almacén)
- RFA Fort Vitoria: Buque de Apoio (Almacén e Combustíbel)
- RFA Gold Rover: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Grev Rover: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Dakleaf: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Orangeleaf: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Sir Bediore: Plataforma de Aterrizaxe Loxística
- RFA Sir Galahade: Plataforma de Aterrizaxe Loxística
- RFA Sir Tristan: Plataforma de Aterrizaxe Loxística
- RFA Wave Knight: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Wave Ruler: Buque de Apoio (Combustíbel)
- RFA Cardigan Bai: Porto e Plataforma de Aterrizaxe Loxística.
- RFA Largs Bai: Porto e Plataforma de Aterrizaxe Loxística.
- RFA Lyne Bai: Porto e Plataforma de Aterrizaxe Loxística.
- RFA Hounts Bai: Porto e Plataforma de Aterrizaxe Loxística.
[editar] A Futura Armada Real
- Portaavións Clase Queen Elizabeth
- Destrutores T45
- Submariños Astute
[editar] Véxase tamén
- Reais Maríns
- Exército Británico
[editar] Ligazóns Externas
- Web Oficial da Roial Navy (en inglés)
- Royal Navy History - Institute of Naval History(en inglés)