Diego Sarmiento de Acuña
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Diego Sarmiento de Acuña (San Bieito de Gondomar, 1567 - Haro, Logroño, 1626), conde de Gondomar, foi embaixador de Filipe III en Londres e defensor da Galiza contra os ataques do capitán Drake.
[editar] Biografía
Embaixador do Reino de España en Inglaterra durante os anos 1613 a 1618 e dende 1620 a 1622. Neste labor gañouse a amizade do rei Xacobe I, propiciando para a Coroa española importantes acordos e estables equilibrios internacionais.
Defendeu para o Reino de Galicia o voto nas Cortes de Castela. Esta reclamación conseguiuse en 1622 grazas ao seu labor persuasivo ante Filipe IV. Deseñou políticas de defensa militar fronte aos ataques que sofría o litoral galego. Os proxectos tiñan unha dobre vertente: fortificación de determinados puntos e construción dunha escuadra pola Xunta do Reino de Galicia. Os cen mil ducados que se adicaron a pagar a devolución do voto en Cortes investíronse nesta frota. Deixou especial pegada en Baiona.
Foi gobernador da fortaleza de Baiona en 1595, correxedor de Toro e Valladolid e notario Maior de Toledo. O 12 de xuño de 1617 conseguía o título condal co respaldo do Consello de Estado. É membro deste consello dende 1623. Foi nomeado Gobernador-Capitán xeneral do Reino de Galicia en 1625.
Galego de dimensión internacional, sempre arelou manter os seus vencellos con Galicia; nunha carta de 1622 escribe: no ay jardines ni florestas en Inglaterra, como los robles y castaños de Gondomar
Del consérvanse máis de 15.000 cartas, que nos permiten coñecer os recunchos da diplomacia e as relacións políticas e sociais da época. Tamén se conservan unha cartas dirixidas ao conde de Gondomar, por un parente seu, escritas en lingua galega, xa que sabía que o conde tiña en estima tal lingua.