Manuel Gómez González
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Manuel Gómez González (nado o 29 de maio de 1877 en San Xosé de Ribarteme (As Neves), e morto o 21 de maio de 1924 en Feijão Miúdo, Três Passos (Río Grande do Sur - Brasil)), foi un crego católico galego, en proceso de beatificación.
[editar] Vida
Manuel Gómez foi ordenado sacerdote en Tui o 24 de maio de 1902, con 34 anos. Primeiro exerceu nas Neves, ata que en 1905 marcha exercer o sacerdocio o norte de Portugal, na arquidiocese de Braga, nos concellos de Vila Pouca de Aguiar e despois no de Monção (1911-13, pero diversas circunstancias políticas o empurraron a emigrar a Brasil. No estado de Río Grande do Sur serviu en Soledade (23 de xaneiro de 1914) e logo en Nonoai (29 de decembro de 1915. O seu labor social na zona incluíu a construción dun obradoiro de olería, un hotel e casas para os sen teito de Nonoai. Tamén introduciu novos cultivos na agricultura da zona.
A revolución brasileira de 1923 converte a rexión fronteiriza entre Uruguai e Brasil en moi perigosa, con diversas bandas e comandos a actuar violentamente pola propiedade das terras. O 21 de maio de 1924 préndeno a el e mais o seu acólito Adílio Daronch, tortúrano e asasínano a tiros, co que a Igrexa Católica os considera mártires.
[editar] Beatificación
O 14 de xuño de 1996 comezou o proceso de beatificación de Daronche e Manuel González e en decembro de 2006 o papa Bieito XVI recoñecía a existencia do martirio, co que se lles abría o camiño da beatificación. Conforme este proceso, se un crente sofre martirio pola fe, non é necesario que teña milagres demostrados para poder ser beatificado.
A súa beatificación definitiva está prevista para outubro de 2007.