Andrés Gaos Berea

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Andrés Gaos Berea (A Coruña, 31 de marzo de 1874 - Mar del Plata, 13 de marzo de 1959) foi un compositor e violinista, un dos principais representantes da música clásica galega.

Andrés Gaos amosou aptitudes musicais xa aos dez anos ao gañar un premio como violinista. En 1884 ingresou no Centro Musical da Coruña. Posteriormente conseguiu unha bolsa da Deputación e trasladouse a Madrid para continuar os seus estudios no Conservatorio. En 1888 volveu á Coruña e conseguíu máis bolsas para realizar estudos en París e Bruxelas. En 1895 viaxou a América e dedicouse a dar clases de música en Bos Aires e Montevideo. En 1896 casou coa cantante América Montenegro, coa que tivo cinco fillos, e fixou a súa residencia en Bos Aires. En 1917 divorciáronse e Andrés casou cunha alumna súa, coa que tivo tres fillos.

A súa actividade desenvolveuse fundamentalmente na Arxentina, aínda que en ocasións visitou a súa cidade natal para ofrecer algún concerto. Cara 1899 publicou obras para canto e piano e unha habanera para violino e piano. Entre 1912 e 1916 compuxo moitas cancións, unha das cais, Granada, foi premiada pola Asociación Wagneriana de Bos Aires. En 1916 obtivo un premio en Tucumán pola música e letra do himno oficial do Centenario da Independencia Arxentina. En 1917 compuxo Elegía para piano e violín, dedicada ao seu amigo Pablo Casals. A súa última actuación na Coruña foi en 1927. Entre outras composicións incluíu dúas obras súas, Romana e Danza arxentina nº 3, que tiveron un grande éxito.

Como compositor, destacan obras como a Sinfonía nº 2 En las montañas de Galicia, Opúsculo de la Alhambra, Aires gallegos, Impresión nocturna, Miniaturas, Tormenta, Marcha fúnebre, Sonata opus 37, a canción Rosa de Abril (sobre o poema de Cantares Gallegos de Rosalía) e a ópera Amor vedado, Fantasía para Violino e Orquestra, Opus 24, Sinfonía en la menor (en tres movementos), Humoresca para violonchelo e piano, Romanza para Violino e Piano, Impresión Nocturna. Ademais dirixiu en varias ocasións as orquestras sinfónicas de Berlín, París, Roma e Milán.

Algunhas destas obras están gravadas en disco pola Orquestra Sinfónica de Galicia, baixo a dirección de Víctor Pablo Pérez.

Fixéronse varios arranxos de obras súas como por exemplo o do segundo movemento da súa Sinfonía nº 2 para banda, levado a cabo polo músico Hernán Naval Parapar.