Miguel-Anxo Murado
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Miguel-Anxo Murado (Lugo, 1965) é un escritor, xornalista e guionista galego.
Estudou Xeografía e Historia, especializándose en Arqueoloxía. En 1983 gañou o premio Café Gijón de novela curta en castelán con Metamorfosis benezianas. En 1985 publicou o seu primeiro libro en galego, Bestiario dos descontentos, un conxunto de relatos, ao que seguíu en 1986 De soños e derribos (máis tarde titulado "Memoria de derribos"), Ruídos. relatos de guerra (1995), Mércores de cinza (1997). Foi guionista de series como Pratos combinados e Mareas vivas e de longrametraxes como "La ley de la frontera" (Adolfo Aristain) e "Finisterre" (Xavier Villaverde). Como xornalista foi director de Radio Círculo (Madrid) e correspondente de guerra nos Balcáns (1991-1993). Residiu durante varios anos en Oriente Medio, onde, traballando para as Nacións Unidas, foi sucesivamente xefe de relacións exteriores do Ministerio de Medio Ambiente de Palestina e do Ministerio para Belén 2000. Máis adiante foi correspondente en Xerusalén do diario El Mundo durante os tres primeiros anos da Intifada. Actualmente é articulista de La Voz de Galicia.