A gaita gallega (libro)

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A Gaita Gallega (1853) é a obra máis importante que nos deixo un dos precursores do Rexurdimento, Xoán Manuel Pintos.

Índice

[editar] Antecedentes

Hai algúns textos anteriores a A Gaita Gallega que podemos considerar os seus antecedentes:

  • As sete foliadas publicadas en 1853 nun xornal pontevedrés. Algúns destes textos aparecerán en A Gaita Gallega.
  • Textos anteriores an 1852, coma algúns dos publicados no xornal Los Misterios de Pontevedra, que tamén serán incluídos en A Gaita Gallega.

[editar] Características

[editar] Forma

O autor usa o verso e a prosa.

[editar] Personaxes

A unidade da obra reside nos seus dous personaxes principais, que fan dela todo un manual dos costumes e a lingua de Galiza. Estes personaxes son:

  • Cristus, gaiteiro que explicará cuestións referentes á lingua e os costumes.
  • Pedro Luces, tamborileiro non galego destinatario das explicacións de Cristus.

[editar] Temática

A temática da obra é moi variada, pero esencialmente é un manual da lingua do noroeste peninsular. E non só iso, senón que tamén se fai unha defensa da lingua galega, un feito de grande transcendencia se temos en conta que o autor é de clase social elevada.

[editar] Transcendencia

É a obra máis importante do século XIX antes da publicación de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro, xa que combina composicións de contido social ("O achadizo") con composicións costumistas ("¡Viva Galicia!").