María Moliner

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

María Moliner (Paniza (Zaragoza, España), 1900 - Madrid (España), 1981) Bibliotecónoma e lexicógrafa española.

Filla dun médico rural. Licenciouse en Historia en 1921 (Facultade de Filosofía e letras, Universidade de Zaragoza). Traballou como funcionaria do Corpo Facultativo de Arquiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos entre 1922 e 1970. Casou co catedrático de Física Fernando Ramón e Ferrando en 1925, tivo 4 fillos. A súa candidatura á Real Academia Española en 1972 foi rexeitada.

Activa promotora da difusión cultural a través das bibliotecas durante a República, a través das Bibliotecas Populares.

Autora do prestixioso Diccionario de uso del español, unha das principais obras da lexicografía en lingua española, no que traballou dende 1952. A primeira edición desta obra foi publicada en 1966-67 pola editorial Gredos. Aínda que a autora continuou traballando en dita obra para preparar unha nova edición, a segunda edición non saíu ao mercado ata 1998 (logo da morte de María Moliner) en dous volumes e CD-ROM, así como unha edición abreviada nun tomo.

Comunica respecto diso o seu fillo Fernando Ramón Moliner: a "segunda edición", con tódalas súas alteracións e modificacións, é unha edición apócrifa: a miña nai caeu doente (alzheimer), non se decatou de nada e non puido dar ningún consentimento consciente á mesma http://www.mariamoliner.com