Air France

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Dous Boeing 747 de Air France
Dous Boeing 747 de Air France

Air France (AFR, Compagnie Nationale Air France) é a aeroliña nacional francesa. Ten rutas entre 296 cidades en 85 países e cuenta con máis de 64.000 empregados. Pertence á SkyTeam Alliance xunto a Aeroflot, Delta Air Lines, Aeroméxico, Korean Air, Czech Airlines e Alitalia. No ano 2004, Air France situouse como a primeira aeroliña europea, cun 18% de todos os pasaxeiros europeos.

Índice

[editar] Historia

Air France foi fundada o 30 de agosto de 1933, producto da fusión de Air Orient, Compagnie Générale Aéropostale, Société Générale de Transport Aérien (SGTA, a primeira aeroliña francesa, fundada en 1919 como Lignes Aériennes Farman), Air Union e CIDNA (Compagnie Internationale de Navigation). A aeroliña tiña numerosas rutas por toda Europa, aínda que tamén voaba ás colonias francesas no norte de África e a outros destinos.

A compañía foi nacionalizada no ano 1946 creando a Compagnie Nationale Air France nun acto parlamentario o día 16 de xuño de 1948. O goberno quedou co 70% da nova compañía e a mediados de 2002 aínda posuía un 54%. O 4 de agosto de 1948, Max Hymans foi nomerado presidente de Air France. Durante os seus trece anos na presidencia implementou unha política de modernización baseada en reactores, máis concretamente o Sud Aviation Caravelle e o Boeing 707.

En 1949 a compañía participou na fundación da SITA (Société Internationale de Télécommunications Aéronautiques). A aeroliña usou o De Havilland Comet por un curto período de tempo en 1953, pero foi rapidamente reemprazado polo Vickers Viscounts e, en 1959, comezou a usar o elegante Sud Aviation Caravelle.

En 1976 Air France introduxo na súa frota o avión supersónico Concorde nun traxecto dende París ata Nova York e outras rutas que foron abandoadas en 1982. O Concorde foi un dos dous únicos avións de pasaxeiros comercial supersónico. Percorría a distancia entre París e Nova York en tan só tres horas e 20 minutos.

O 25 de xullo de 2000 o voo 4590 de Air France, un Concorde con destino ao Aeropuerto Internacional John F. Kennedy de Nova York estrellouse matando a todos os seus ocupantes e a catro persoas que estaban en terra.

O 31 de maio de 2003, todos os Concorde foron retirados da circulación simultaneamente por Air France e British Airways debido á escasa demanda resultado do desastre do ano 2000. Moitos destos avións foron transladados a museos.

O 30 de setembro de 2003, Air France e a compañía neerlandesa KLM Royal Dutch Airlines, anunciaron a fusión de ambas aeroliñas, formando unha nova compañía chamada Air France-KLM. Os donos de Air France pasaron a ter o 81% da nova compañía, deixando o 19% restante aos donos de KLM. Isto levou á participación do goberno francés na compañía a reducirse dun 54.4% a un 44%.

[editar] Frota

A 31 de marzo de 2006 a frota de Air France estaba formada por 383 avións (incluíndo 128 operados polas filiais rexionais e 4 por Air Ivoire).

[editar] Longo percorrido

[editar] Medio percorrido

[editar] Rexionais

A rede rexional, compuesta polas compañías aéreas filiais de Air France (Brit Air, CityJet e Régional), dispón dunha frota de 128 avións.

Canadair Jet 100 de Brit Air
Canadair Jet 100 de Brit Air
  • Canadair Jet 100
  • Canadair Jet 700
  • Fokker 70
  • Fokker 100
  • BAE 146-200/300
  • Embraer 120
  • Embraer 135
  • Embraer 145
  • Saab 2000

[editar] Ligazóns externas

Páxina de Air France en varios idiomas