Nélida Piñón

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Nélida Piñon é unha escritora brasileira, nacida en 3 de maio de 1937 no Río de Xaneiro. O seu nome é un anagrama do nome do avó, Daniel. É de familia de emigrantes galegos e sempre ten feito gala de que Galicia, onde pasou algúns anos da súa infancia, a marcou profundamente.

Formouse en Xornalismo pola PUC do Río de Xaneiro, e foi editora e membro do consello editorial de varias revistas no Brasil e Exterior. Tamén ocupou cargos no consello consultivo de diversas entidades culturais na súa cidade natal.

Estreou na literatura co romance "Guia-mapa de Gabriel Arcanjo", publicado en 1961, que ten como temas o pecado, o perdón e a relación dos mortais con Deus. Foi a primeira muller a se tornar presidente da Academia Brasileira de Letras (entre 1995 e 1996).

A súa obra xa foi traducida na Alemaña, Italia, España, Rusia, Estados Unidos, etc. Recebeu varios premios ao longo de máis de 35 anos de actividade literaria; un dos máis recentes foi o Premio Príncipe de Asturias das Letras 2005. A novelista conquistou tamén no 2005 o Premio Jabuti, pola súa última novela Voces do deserto, unha relectura de As mil e unha noites, á que adicou varios anos de investigación mergullándose no universo do mundo árabe e oriental.

Outros libros seus son Fundador, A doce canción de Caietana ou A república dos soños.

De carácter aberto e extrovertido, Nélida sinteu moi cedo a paixón pola literatura. Xa en 1970 inaugurou a primeira cátedra de Creación Literaria na Universidade Federal de Río de Xaneiro. Salientou sempre na loita a favor da condición feminina, sendo a primeira muller que presideu a Academia das Letras de Brasil.

A crítica internacional ten salientado sempre a calidade da súa obra, a forza da súa imaxinación e maila súa capacidade de expresar literariamente os soños da gran familia iberoamericana, como ben indicou en 1989 The New York Times Book Review.


Wikiquote logo
Citas no Wikiquote sobre: