Escuela del Trabajo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Escuela del Trabajo foi unha Revista pedagóxica mensual publicada pola Asociación de Traballadores do Ensino, de Ourense (A.T.E.O.). Dirixida por Albino Núñez Domínguez, tambien presidente da A.T.E.O., pretende aglutinar aos mestres ourensanos para tratar «todos aqueles temas de acento profesional que non quebranten a cordialidade da clase, nin ataquen as últimas conquistas do espírito liberal levadas a cabo nos territorios laicos do ensino». O entrecomillado corresponde ao editorial do primeiro número da publicación, onde se engade: «Os nosos colaboradores poden traer a ela, atentos ás anteriores limitacións, aqueles problemas de ámbito científico que, sen estar directamente ligados aos foros da Pedagoxía, sinalen unha posición solvente e unha inquietude en trámite. Como pode apreciarse, o propósito inicial caracterízase pola moderación e a profesionalidade. A «Escuela del Trabajo» se publicou ininterrumpídamente e con regularidade, de marzo a agosto de 1932, ambos inclusive. Nela colaboraron, entre outros:
- Albino Núñez Domínguez
- Abel Carbajales
- Baltasar Vázquez
- María Delia Osorio
- Concepción R. de Maceda
- Manuel Sueiro
- Antonio Couceiro Freijomil
- Luis Soto
- Raúl González Gómez
O 17 de xullo de 1932, nunha Asemblea da A.T.E.O., o membro do Consello de Redacción Eligio Núñez «tacha a actuación do Director de «Escuela del Trabajo» de moderada, respectuosa e personalista. Intervén Albino Núñez Dominguez para rectificar o devandito, negando a verdade de tales acusacións». Presenta a súa demisión cando o número de agosto estaba en prensa. A partir de aquí, a Revista pasa a denominarse «Escuela de Trabajo». Os contidos se radicalizan e iso xera certo desacougo nalgúns sectores da docencia. Así mesmo prodúcense alternancias na Dirección e no Consello de Redacción. En maio de 1934, anunciouse que Albino Núñez Domínguez volvería a facerse cargo do Enderezo da Revista, pero esta non volveu a editarse debido a problemas políticos do momento. Tanto na etapa moderada como na mais radical, a revista foi leito decisivo dunha etapa na que o colectivo docente ourensán, polas súas lecturas especializadas, debates e colaboracións, chegou a acadar un alto grao de cualificación profesional.