Sándor Petöfi

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Sándor Petőfi
Sándor Petőfi

Sándor Petőfi (nado o 1 de xaneiro de 1823, en Kiskőrös– faleceu posibelmente o 31 de xullo de 1849, in Segesvár, hoxe Sighişoara, Romania); poeta nacional húngaro, foi ademais unha figura chave na Revolución húngara de 1848, contra os Habsburgo. O seu verdadeiro nome era Alexander Petrovics, e a orde, segundo o costume húngaro, do seu nome é Petöfi Sándor.

[editar] Biografía breve

Seu pai Stevan Petrović (en húngaro István Petrovics) era de língua materna maxiar (aínda que era de ascendencia serbia), e a súa nai Mária Hrúzová era de língua materna eslovaca.

Petöfi adquiríu unha forte e saliente consciencia húngara, converténdose no xefe espiritual de grupos radicais revolucionarios que arelaban unha Hungría libre con total independencia da monarquía dos Habsburgo. Xuntouse ao "Exército transilvano" do xeneral revolucionario polaco Józef Bem, combatendo en sucesivas campañas contra as tropas dos Habsburgo en Romania e Transilvania, mais o exército sería derrotado sucesivamente cando tropas imperiais rusas interviron a prol dos austríacos. Foi visto vivo por última vez na batalla de Segesvár (Sighişoara), librada o 31 de xullo de 1849. Cóidase que morreu ese mesmo día.

Escrebeu unha parte da máis grande poesía nacional maxiar.

Velaí unha mostra do seu poema Nemzeti Dal (Canto nacional), titulado En pé húngaros en tradución literal:

Polo Deus dos húngaros
Nos xuramos,
Nos xuramos,
Non sermos escravos
Nunca xamais !


[editar] Petöfi na Galiza

O poeta húngaro sería recordado por Aquilino Iglesia Alvariño nun dos poemas de Nenías, evocando ao tempo o seu lugar de nacemento e morte:

Hasta Kioskörös mismo chegaban os carreiriños de herba verde
(...)
Ai, Petöfi, Petöfi, doce poeta dos adioses para sempre!
Como revoaban as capas dos cosacos en Segosvar!


[editar] Obra

  • Versek, 1844
  • A helység kalapácsa, 1844
  • Cipruslombok Etelke sírjáról, 1845
  • János Vitéz, 1845
  • Versek II, 1845
  • Úti jegyzetek, 1845
  • A hóhér kötele, 1846
  • Felhők, 1846
  • Versei, 1846
  • Tigris és hiéna, 1847
  • Összes költeményei, 1847
  • Bolond Istók, 1847
  • Nemzeti Dal, 1848
  • Az apostol, 1848