Pai Gómez Chariño
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Pai Gómez Chariño (1225 - 1295) foi un poeta e nobre galego. Primeiro Señor de Rianxo Adiantado Maior do Reino de Galicia. Figura política da coroa castelá e sobranceiro trobador en lingua galega.
[editar] Figura política
Naceu probablemente en 1225 nunha familia da nobreza do suroeste de Galicia. De moi novo brillou polas súas dotes militares no mar. Destacou ao fronte da frota que reconquistou Sevilla a través do Guadalquivir (1248). Foi nomeado almirante en 1284. En 1292 desempeñou o cargo de Adiantado Maior do Reino de Galicia ao servizo do monarca Sancho IV. Á morte deste, Don Juan de la Cerda pretendou a coroa dos reinos de Sevilla, Galicia e León, quedando Dona María de Molina como rexente en Castela e Toledo. O principal valedor desta idea en Galicia foi Xoán Afonso de Albuquerque a quen Pai Gómez Chariño se enfrentou e chegou a facer prisioneiro.
Foi asasinado por Rui Pérez Tenorio en 1295. O seu maxestoso sartego preside a igrexa de S. Francisco de Pontevedra.
[editar] Poeta
Coñécenselle 27 composicións entre cantigas de amor e cantigas de amigo. Só nos queda del unha cantiga de escarnio. Nos seus poemas amorosos introduce a temática mariñeira. É un expoñente da perfección técnica e estética á que chegou o cancioneiro en galego no século XIII.