Santiago Rodríguez Bonome

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Santiago Rodríguez Bonome (Santiago de Compostela, Galiza; 1901 - Franza, 1995).

  • Escultor en madeira de fama internacional (USA, France, Espagne, Cuba, Uruguay, Argentine, Japon...)
  • Editado polo fundidor Gustave Leblanc-Barbedienne
  • Céramista artístico

Numerosas obras súas están expostas en diferentes museos :

  • París, Musée national d'art moderne - Centro Georges Pompidou.
  • La Rochelle
  • Galiza, Fundación Valle-Inclan
  • Galiza, Museo de Lugo
  • Galiza, Colección Caixanova...

[editar] Biografía

Nado en Santiago de Compostela (España) en 1901, fillo de Evaristo Rodríguez Brea e Antonia Bonome Pérez, traballa desde moi novo no humilde taller de ebanistería de seu pai. Pouco atrído por este oficio, cando o seu pai lle pregunta que quere facer, responde: "escultor".

Entre entón, á idade de 13 anos no obradoiro de imaxinería relixiosa de José Rivas, ao pé da catedral que tanto admira. Aos 18 anos pasa ao obradoiro de Enrique Carballido.

"É tan novo, tan novo, Bonome ! Ridiculemente novo dixo un crítico, que non sabía sen dúbida que eses anos de aprendizado, de verdadeira aprendizaxe como aprendiz nun verdadeiro obradoiro (un santo por día e vivamente, para todas as procesións, todas as capelas e todos os devotos da provincia) valen cada un por catro anos - polo menos - de estudo nunha academia..." Margarita Nelken (Madrid 1932)

En 1924, marcha para Madrid onde expón no Centro Gallego, logo na Exposición Nacional da Coruña.

En 1925, no Centro de Galicia en Buenos Aires vende practicamente 30 das súas obras.

De 1926 a 1927 expón en Barcelona, na Bienal de Venecia, logo en Monza (Italia), onde se encontra con Pirandello, logo en La Havana.

En 1929 chega a París, onde o esperan Lucas Moreno e Méndez Casal.

Expón en 1931 na sala Leblanc-Barbedienne, que se converterá no seu editor.

En 1940 casa con Simone Grottard con quen ten dous fillas.

A segunda guerra mundial traerá un profundo cambio na vida do artista que virará cara a fabricación de obxectos de decoración fundidos, logo cara a cerámica artista para poder sustentar a súa familia.

Algunhas das súas obras encóntranse en Tokio en Phialadelphia, en distintos lugares da Franza, Suíza, Alemaña, e, desde logo, en España..., ben en museos ou en coleccións particulares: retratos do embaixador de España, Quiñones de León; do presidente do goberno da república española, exiliado en Paris, o galego Manuel Portela Valladares; do gran arquitecto Antonio Palacios Ramilo, de Valle-Inclán, de Isabelle Mallet (creadora da semana da bondade en París), do pintor Néstor de da la Torre; o mausoleo de Alejandro Pérez Lugín; "La Femme de l'Idole" (A muller do ídolo) (Centre Georges Pompidou, París); "l'Agriculture et le Travail" (A Agricultura e o Traballo) (Ministerio de Trabajo, Madrid); "La Douleur" (A dor); Jeanne d'Arc (Xoana de Arco),...

[editar] Galería

Clicar sobre as imaxes para amplialas

Outras linguas