Sjóntæki
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Sjóntæki er ljósfræðilegt áhald eða hlutur sem er notaður til að bæta sjón þeirra, sem hafa sjóngalla. Algengir sjóngallar eru nærsýni, fjarsýni og sjónskekkja. Geleraugu, sem borin eru á nefi, er elsta gerð sjóntækja og komu fyrst fram á 14. öld. Einglyrni er sjóngler, sem borið er fyrir eitt auga, en er lítið notað nú á dögum. Lúpa er lítið stækkunargler sem notað er við vinnu með smáa hluti. Á seinni hluta 20. aldar komu fram augnlisnur, sem settar eru utan á hornhimnu augans. Með leysiaðgerð á augum (enska lasik eye-surgery) má nú orðið laga margar gerðir sjóngalla, sem gerir sjóntæki yfirleitt óþörf eftir aðgerðina.