Staðsetningarhyggja
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Staðsetningarhyggjan er kenning sem gengur út á það að hægt sé að staðsetja sálfræðilega starfsemi í heilanum
Staðsetningarhyggjan hefur átt misjöfnu gengi að fagna frá því að hún var fyrst sett fram fyrir 200 árum. Franz Joseph Gall setti fyrstur fram kenningu um að unnt væri að greina 27 mismunandi hæfileika á heilaberkinum. Sú kenning féll fljótt í ónáð en meginhugmyndin hefur staðist tímans tönn.
Sérfræðingar hafa deilt um hvort heilinn vinni sem ein heild eða hvort hlutarnir séu tiltölulega sjálfstæðir og enn eru skiptar skoðanir um hve langt beri að ganga í staðsetningarhyggju.
[breyta] Tengt efni
- Löglaus efnishyggja
- Smættarefnishyggja