पसायदान

Wikipedia कडून

[संपादन] लेखक - श्री संत ज्ञानेश्वर

आतां विश्वात्मके देवे, येणे वाग्यज्ञे तोषावे,

तोषोनि मज द्यावे, पसायदान हे ||१||


जे खळांचि व्यंकटी सांडो, तया सत्कर्मी रती वाढो,

भूतां परस्परे जडो, मैत्र जीवांचे ||२||


दुरितांचे तिमिर जावो, विश्व स्वधर्म सूर्ये पाहो,

जो जे वांछील तो ते लाहो, प्राणिजात ||३||


वर्षत सकळ मंगळी, ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी,

अनवरत भूमंडळी, भेटतु भूता ||४||


चला कल्पतरूंचे आरव, चेतनाचिंतामणींचे गाव,

बोलती जे अर्णव, पीयूषांचे ||५||


चन्द्रमेंजे अलांछन, मार्तण्ड जे तापहीन,

ते सर्वाही सदा सज्जन, सोयरे होतु ||६||


किंबहुना सर्व सुखी, पूर्ण होवोनि तिहीं लोकी,

भजिजो आदिपुरुषीं, अखण्डित ||७||


येथ म्हणे श्री विश्वेश्वरावो, हा होईल दानपसावो,

येणे वरे ज्ञानदेवो, सुखिया झाला ||८||