De Kievitshaar

Van Wikipedie

De Kievitshaar is een gehuchien bi'j het Staatsbos in de gemiente Hardenbarg mit een paar boerderi'jen, en lig an een zaandweg tussen De Balk en Stappest.

Iene die De Kievitshaar mooi umschreven hef in ien van zien veule gedichten is Hendrik Sterken Rzn uut de buurtschop De Maot (gemiente Stappest). Disse dichter, historicus, harmonicaspeuler en vroggere boer hef hier altied vlakbi'j ewoond.

[bewark] De Kievitshaar

Doar lig het klein gehuchien nog
het is al eeuwen old
Mar 's zomers as de brem weer bluujt
ligt 't ien een ràànd van gold
Driej huuzen stunden ienzaam doar
hoog boaven op de belt
Rondumme lag gezichten wied
het grote heideveld
Twie'j bergen weerskàànt van de weg
net of 't een vesting was
En onder ien het leege làànd
doar schittern de haarplas
Doar gonk de olde weg toe langs
van Möppelt noar de Schààns
Wie onderweg dan rösten wol
gaf Kievitshaar een kààns
Ien 't oosters huus, woar vrogger tied
een herberg is ewest
't Lig met de ramen noar de weg
net àànders as de rest
Bi'j de herberg stiet het bakhuus nog
de baknoamt is niet meer
Op d' olde muure ku'j nog zien
hoe of het was weleer
Doar ligt de olde schoapekolk
nog an de ràànd van 't bos
Woorien veur 't scheren 't schepertien
zien schoapies wassen mos
Toe Kroes de leste scheper doar
nog daag'ns de heide op gonk
'k Herinner mi'j die schoapies nog
wat waak nog een klein jonk
Staatsbos hef an driej kàànten nou
't gehuchien ienesnoerd
Toch wordt op d'olde Kievitshaar
nog vlietig voorteboerd
Geslachten koomt, geslachten goat
de Kievitshaar, lèèft voort
In nog zooas het altied was
een stil en röstig oord
Doar lig het klein gehuchien nog
het is al eeuwen old
Mar 's zomers as de brem weer bluujt
lig 't ien een ràànd van gold.

1966, Hendrik Sterken Rzn