Roberto Balocco
Da Wikipedia.
Roberto Balocco a l'é nà a Turin ël 21 ëd giugn dël 1941. Originari d'un-a famija verslèisa, fin da giovo a l'ha travajà ansema a sò frel Piergiorgio an sla canson piemontèisa. Da le prime canson amprendùe a travers le testimonianse direte dij nòno e dij barba fin-a a cole cuìje ant le piòle 'd tuta Turin. Cost travaj a l'ha portalo a colaboré con Piero Novelli, giornalista dla storica Gasëtta dël pòpol ansema al qual a scriverà le prime canson, da sùbit definìe dla "Piòla neuva". L'esòrdi an sël palch a l'é dël fërvé dël 1965, quandi con la colaborassion dël pianista Luciano Sangiorgi e dla cantant Silvana Lombardo e la produssion dl'impresari teatral Aldo Landi, a tenrà ij sò primi consert. Quàich nùmer a peulo dé na man a inquadré costa figura così importanta për nòsta cultura, nen mach musical: milen-e ‘d vijà teatraj, da sol o compagnà da na bela partìa d’artista: ij già cità Silvana Lombardo e Luciano Sangiorgi; la coral La Grangia, ël Trio Giolo, Jean Pòrta, la Lippa Jazz Band e tanti tanti àutri. E peui 15 Lp fra ‘l 1965 e lë ’77 (pì na fërta d’antologìe e disch “coletiv”). E ancora 8 cd (dont ël prim surtì a fin ’98) ch’a l’han interompù ‘n silensi discogràfich (ma nen d’atività) durà na vinten-a d’ani, surtì sota la tichëtta dla Libreria Piemontèisa ‘d Turin. Chi a conòss Balocco nen an manera aprofondìa, an general a lo catàloga coma lë chansonnier dël “Tango dla sòma d’aj”, ‘d “Neto Paracchi”, “La mia tòla” o “Lassela pa pì scapé”. An vrità con la colaborassion dël frèl (regista ‘d praticament tuti ij sò spetàcoj) sò travaj a l’é andàit motobin pì ancreus ant lë studi dla gent e dla cultura piemontèisa. Canson ëd denunsia sossial e polìtica come le famose “L’anvisabolon”, “Ël canarin” o “Bruta Vigliaca”, ma bele pòch conossùe come “Ël disperà”, “Col quaidun”, “A l’é nen dur?”. E peui le macëtte come cola dë “Ël bruto ‘d San Salvari” o “Ël blagheur”. Sensa esclude la bonaria ironìa vers ij comportament dij primi imigrà, come a ven ilustrà ant le figure dël gadan Lo Cascio Carmelo o dël marsian, ancora ancheuj tra le canson pì apressià ant le vijà. A-i é peui la part pì poética dël repertòri 'd Balocco, cola che a lo avzin-a al livel dël Jacques Brel pì comovent, col ëd “Le plat pays”. A basta lese ‘l test ‘d “Turin”, la ciadeuvra ‘d sò repertòri, për capì soa sensibilità e sò amor për nòsta sità . Ma tacà al Balocco dle canson ëd la piòla, col pi conossù, a-i é ‘dcò col pì stërmà, ma miraco pì important: cola dl’arsercador infaticàbil che a l’ha passà tuti costi ani a studié e a sërché ‘d fé arvive tute le canson piemontèise pì antiche. E ‘l travaj ‘d Roberto e Piergiorgio Balocco da costa mira a l’é fondamental dabon. Fin dal 1968, con la publicassion dij 3 Lp ëd “Le nòste canson”, publicà a l’época da la Fonit Cetra an na colan-a dedicà a tuta la mùsica fòlk d’Italia, a l’ha arsèivù svarià premi a livel nassional e internassional, con “tournées” fin-a an Russia e an Belgio. A l’é dël 1974 soa partessipassion a “Canzonissima” coma arpresentant dël Piemont. E dël 1978 cola al prestigios Premio Tenco. A l'é peuj dël 1981 la serie ‘d consert “Canson e tradission” andoa as presenta an sël palch dël Teatro Gobetti compagnà da n’orchestra d’arch. Cost consert, andoa as percor na sòrta dë stòria dël Piemont vista a travers la mùsica, a l’é stàit documentà ant ël prim cd ëd la serie dont as parlava prima. Ant j’ùltimi ani dòp d'avèj arvisità le canson ëd la piòla (an 3 cd e ant un lìber antològich con 60 test e spartì musicaj, surtì për Natal dël 2006 për la "Graphot"), a l’ha sernù ‘d dedichesse principalment a costa atività. A l’é parèj che a fin 2002 a l’é surtije “Cheur giojos ël cel l’agiuta”, për festegé ij 300 ani dla nàssita dël pi important poeta piemontèis dël 1700: Pare Ignassi Ìsler (parco dla Crosëtta, quandi cost borgh, ancheuj d'élite, a l'era sperdù ant la campagna turinèisa), sonà interament con un grup ëd musicista dl’Orchestra Sinfònica dla Rai. Costa colaborassion, ant ël 2007 a l'ha portà 'dcò a la publicassion ëd la riproposission ëd le Nòste Canson, con doi àutri cd con 36 canson popolar dël Setsent. Discografia fondamental 'd Roberto Balocco
1) Mario Forno: Le canson dla piòla, Ed. Ca Dë Studi Piemontèis, 1972 (Fòra catàlogh) 2) Piergiorgio e Roberto Balocco: Le canson dla piòla, Ed. Hibla , 1975 (Fòra catàlògh a conten ël 45 gir dont al ponto 13 3) Piergiorgio e Roberto Balocco: Le canson dla piòla, Ed. Graphot, 2006 (a conten la riedission an cd dël Lp con Luciano Sangiorgi dont al ponto 9) http//:www.robertobalocco.altervista.org |
E be'? :) È facile imparare a leggere una lingua che si parla già. Consulti questa pagina e vedrà, in un attimo anche Lei avrà il suo badge da bogianen :)SE LEER! ¿Y que? :) Es fácil aprender a leer un idioma que ya se habla. Consulte usted esta pagina y verá, en un momento tendrá usted su Badge de Bogianen :)
a lese e a scrive mej an piemontèis, e che an fan d'arferiment a tùit për la coression ortogràfica dij test ant sle pàgine marcà koiné piemontèisa. Për ёscrive dësgagià, che as dëscarìa la Tastera piemontèisa!E che a manca pa dë vardesse la pàgina d'agiut për chi as anandia da zero. |