น็อก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

น็อก (Knock) ย่อมาจากคำว่า น็อกเอ้าท์ (Knockout) หมายถึงการชนะด้วยวิธีชกคู่ต่อสู้ให้ล้มลงแล้วกรรมการนับถึง 10 การแข่งขันจึงยุติ แต่โดยทั่วไปแล้วมักจะถูกเรียกรวมกับการชนะแบบที.เค.โอ.

[แก้] ดูเพิ่ม