ดาวอังคาร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดาวอังคาร  

ภาพของดาวอังคารจากยานไวกิ้ง 1 ออร์บิเทอร์ เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2523
ลักษณะเฉพาะของวงโคจร
จุดเริ่มยุค J2000
ระยะจุดไกลดวงอาทิตย์ที่สุด: 249,228,730 กม.
1.665 991 16 หน่วยดาราศาสตร์
ระยะจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด: 206,644,545 กม.
1.381 333 46 หน่วยดาราศาสตร์
กึ่งแกนเอก: 227,936,637 กม.
1.523 662 31 หน่วยดาราศาสตร์
เส้นรอบวงของวงโคจร: 1.429 เทระเมตร
9.553 หน่วยดาราศาสตร์
ความเยื้องศูนย์กลาง: 0.09341233
คาบดาราคติ: 686.9601 วัน
(1.8808 ปีจูเลียน)
คาบซินอดิก: 779.96 วัน
อัตราเร็วเฉลี่ยในวงโคจร: 24.077 กม./วินาที
อัตราเร็วสูงสุดในวงโคจร: 26.499 กม./วินาที
อัตราเร็วต่ำสุดในวงโคจร: 21.972 กม./วินาที
ความเอียง: 1.85061°
(5.65°; กับระนาบศูนย์สูตรดวงอาทิตย์)
ลองจิจูดของจุดโหนดขึ้น: 49.57854°
ระยะมุมจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด: 286.46230°
ดาวบริวารของ: ดวงอาทิตย์
จำนวนดาวบริวาร: 2
ลักษณะเฉพาะทางกายภาพ
เส้นผ่านศูนย์กลางตามแนวศูนย์สูตร: 6,804.9 กม.
(0.533×โลก)
เส้นผ่านศูนย์กลางตามแนวขั้ว: 6,754.8 กม.
(0.531×โลก)
ความแป้น: 0.00736
พื้นที่ผิว: 1.448×108 กม.²
(0.284×โลก)
ปริมาตร: 1.638×1011 กม.³
(0.151×โลก)
มวล: 6.4185×1023 กก.
(0.107×โลก)
ความหนาแน่นเฉลี่ย: 3.934 กรัม/ซม.³
ความโน้มถ่วงที่ศูนย์สูตร: 3.69 เมตร/วินาที²
(0.376จี)
ความเร็วหลุดพ้น: 5.027 กม./วินาที
คาบการหมุนรอบตัวเอง: 1.025957 วัน
(24.622962 ชม.)
ความเร็วการหมุนรอบตัวเอง: 868.22 กม./ชม.
ความเอียงของแกน: 25.19°
ไรต์แอสเซนชันของขั้วเหนือ: 317.68143°
(21 ชม. 10 นาที 44 วินาที)
เดคลิเนชันของขั้วเหนือ: 52.88650°
อัตราส่วนสะท้อน: 0.15
อุณหภูมิพื้นผิว:
   เคลวิน
   เซลเซียส
ต่ำสุด เฉลี่ย สูงสุด
186 K 227 K 268 K
−87°C −46 °C −5 °C
ลักษณะเฉพาะของบรรยากาศ
ความดันบรรยากาศที่พื้นผิว: 0.7-0.9 กิโลปาสกาล
องค์ประกอบ: 95.32% คาร์บอนไดออกไซด์
2.7% ไนโตรเจน
1.6% อาร์กอน
0.13% ออกซิเจน
0.07% คาร์บอนมอนอกไซด์
0.03% ไอน้ำ
0.01% ไนตริกออกไซด์
2.5 ppm นีออน
300 ppb คริปตอน
80 ppb ซีนอน
30 ppb โอโซน
10.5 ppb มีเทน


ดาวอังคาร เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่ 4 ในระบบสุริยะ ชื่อละตินของดาวอังคาร (Mars) มาจากชื่อเทพเจ้าแห่งสงครามของโรมัน หรือตรงกับเทพเจ้า Ares ของกรีก เป็นเพราะดาวอังคารปรากฏเป็นสีแดงคล้ายสีโลหิต บางครั้งจึงเรียกว่า "ดาวแดง" (ความจริงมีสีค่อนไปทางสีส้มอมชมพูมากกว่า) สัญลักษณ์แทนดาวอังคาร คือ ♂ เป็นโล่และหอกของเทพเจ้ามาร์ส ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์หินมีชั้นบรรยากาศเบาบาง พื้นผิวมีลักษณะคล้ายคลึงทั้งเครเตอร์บนดวงจันทร์ และภูเขาไฟ หุบเขา ทะเลทราย และบริเวณน้ำแข็งขั้วโลก บนโลก ดาวอังคารมีภูเขาที่สูงที่สุดในระบบสุริยะ ชื่อ Olympus Mons และหุบเขาลึกที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะชื่อ Valles Marineris คาบการหมุนรอบตัวเองและฤดูกาลของดาวอังคารนั้นเหมือนกับของโลก ดาวอังคารมีดาวบริวารขนาดเล็ก 2 ดวง คือ โฟบอสและดีมอส ทั้งสองดวงมีรูปร่างบิดเบี้ยว คาดว่าอาจเป็นดาวเคราะห์น้อยที่ดาวอังคารคว้าจับไว้

[แก้] การสำรวจ

  • 8 มีนาคม พ.ศ. 2550 นายเจฟเฟรย์ แอนดรูวส์-แฮนนาและเพื่อนร่วมงาน แห่งสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเสตต์ พบหลักฐานสำคัญว่า ครั้งหนึ่งดาวอังคารเคยมีโครงสร้างของระบบน้ำซึม ซึ่งถือเป็นข้อพิสูจน์ชี้ให้เห็น ดาวอังคารเคยมีความสัมพันธ์อันสลับซับซ้อนกับองค์ประกอบของสิ่งมีชีวิตมาเป็นเวลานาน [1]


[แก้] อ้างอิง

  1. http://www.thairath.co.th/news.php?section=technology&content=39569
แผนที่ดาวอังคาร
แผนที่ดาวอังคาร
Commons
คอมมอนส์ มีรูปภาพและสื่อในรูปแบบอื่นๆ เกี่ยวกับ:


ดาราศาสตร์ ดาวอังคาร เป็นบทความเกี่ยวกับ ดาราศาสตร์ หรือ จักรวาลวิทยา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ดาวอังคาร ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ