โคโยตี้
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โคโยตี้ ปัจจุบันคำนี้สื่อถึงลักษณะ หญิงสาวที่ประกอบอาชีพเต้นรำลักษณะคล้ายแดนเซอร์ แต่เน้นในแนวเซ็กซี่ โดยสวมชุดหวาบหวิวเต้นประกอบเพลงที่มีจังหวะเร้าใจ นิยมกันในบาร์ โดยเลียนแบบมาจากภาพยนตร์เรื่อง โคโยตี้ อั๊กลี่ บาร์ห้าวสาวฮ็อต (Coyote Ugly) จากชื่อสถานบันเทิง ไคโยตีอักลีซาลูน (Coyote Ugly Saloon) เป็นบาร์แห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก ที่ให้พนักงานหญิงขึ้นมาเต้นบนเคาน์เตอร์เพื่อให้ความบันเทิงแก่แขก ในเมืองไทยเริ่มมีสาวโคโยตี้ครั้งแรกที่ ฟอร์เต้ บาร์แห่งหนึ่งในซอยสุขุมวิท 24 ในช่วงปี พ.ศ. 2545
[แก้] coyote ugly
คำสแลง ภาษาอังกฤษของคำว่า "coyote ugly" /คายโย้ตีอั้กกลี/ หมายถึง คนที่น่าเกลียดมาก ใช้กับเหตุการณ์ที่ผู้ชายหรือผู้หญิงตื่นขึ้นมาจากการร่วมหลับนอนกับคนที่เพิ่งพบกัน และสังเกตเห็นว่าคู่นอนหน้าตาน่าเกลียดมาก ไม่เหมือนกับตอนก่อนหลับนอนกัน และพยายามที่จะหนีแม้ว่าจะต้องตัดแขนตัวเองให้ขาด เปรียบเทียบกับ สุนัขไคโยตี เมื่อเวลาติดกับดักจะพยายามดึงขาตัวเองให้หลุดออกจากกับดัก แม้ว่าขาจะขาดก็ตาม
[แก้] โคโยตี้ในสังคมไทย
เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2549 คุณหญิงไขศรี ศรีอรุณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม เปิดเผยว่ากระทรวงวัฒนธรรมได้รับหนังสือจากสำนักราชเลขาธิการ ระบุว่า สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงมีพระราชปรารภห่วงใยถึงเรื่องการจัดแสดงโคโยตี้ในวัด หลังจากทอดพระเนตรการถ่ายทอดสดงานบั้งไฟพญานาคจากจังหวัดหนองคายในช่วงวันออกพรรษา[1] ภายหลังกระทรวงวัฒนธรรมจึงเตรียมออกมาตรการคุมเข้มไม่ให้เยาวชนอายุต่ำกว่า 20 ปี เต้นโคโยตี้ [2]