อักษรมันดาอิก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อักษรมันดาอิก แสดงการถอดรูปเป็นอักษรโรมัน(Trans.) และการออกเสียง(Pronun.)
อักษรมันดาอิก พัฒนามาจากอักษรอราเมอิก ปรากฏครั้งแรกราว พ.ศ. 743 เขียนจากซ้ายไปขวาแนวนอน อักษรบางตัวเปลี่ยนรูปไปเมื่อรวมกับอักษรอีกตัวหนึ่ง
[แก้] ใช้เขียน
- ภาษามันดาอิกโบราณ ซึ่งอยู่ในตระกูลภาษาเซมิติกตะวันออกเฉียงเหนือ ตระกูลย่อยอราเมอิกตะวันออก และใช้ในบทสวดของศาสนามันเดียน
- ภาษามันดาอิกใหม่ มีผู้พูดราว 100 คนในอิหร่าน และมีชุมชนผู้พูดภาษานี้กลุ่มเล็กๆในอิรักและสหรัฐอเมริกา
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- Mandaic alphabet ((อังกฤษ))