กัลยาณชน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส่วนหนึ่งของ ประวัติพุทธศาสนา |
|
ศาสดา | |
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา | |
เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน |
|
ใจความสำคัญของพุทธศาสนา | |
ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ผ่องใส |
|
ไตรสรณะ | |
ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
ศีล · ธรรม ศีลห้า · ศีลแปด บทสวดมนต์และพระคาถา |
|
คัมภีร์และหนังสือ | |
พระไตรปิฎก พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก |
|
นิกาย | |
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน | |
สังคมพุทธศาสนา | |
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล | |
ดูเพิ่มเติม | |
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา หมวดหมู่พุทธศาสนา |
กัลยาณชน แปลว่า คนดี, คนงาม ใช้ว่า สาธุชน ก็มี
กัลยาณชน หมายถึง คนที่มีความประพฤติดี คนที่ประกอบด้วยคุณอันงาม คือ คนที่มีวิถีชีวิตที่งดงาม มีคุณธรรมประจำใจ ประกอบอาชีพในทางสุจริต เว้นอาชีพที่ผิดเป็นทุจริต ตั้งอยู่ในเมตตา กรุณาธรรม มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่เบียดเบียนใครให้เดือดร้อน ไม่เป็นศัตรู ไม่เป็นอันตรายต่อผู้ใด เป็นต้น
กัลยาณชน ว่าโดยธรรม ก็คือ ผู้ดำรงมั่นคงอยู่ในกัลยาณธรรม คือ เบญจศีลและเบญจธรรม นั่นเอง
[แก้] อ้างอิง
- พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548