อี-3 เซนทรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อี-3
อี-3

อี-3 เซนทรี (E-3 Sentry) อี-3 เป็นเครื่องบินที่ดัดแปลงมาจากเครื่องบินเจ๊ตโดยสาร โบอิง 707 เริ่มประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐฯเมื่อปี ค.ศ. 1977 อี-3 เป็นเครื่องบินที่ไว้ปฏิบัติภารกิจในระบบเตือนภัย และ ควบคุมการปฏิบัติทางอากาศ อี-3 จะบินอยู่ในระยะสูง 30,000 ฟุต จานเรโดมเหนือลำตัวมีอัตราการหมุน 6 รอบต่อนาที สามารถจับความเคลื่อนไหวของอากาศยานที่บินในระยะต่ำกว่าในรัศมี 200 ไมล์ อุปกรณ์อีเล็กทรอนิคส์และคอมพิวเตอร์ในเครื่องบินจะสามารถวิเคราะห์ได้ว่าอากาศยานเป็นของฝ่ายใด นอกจากเครื่องบินแล้วยังสามารถตรวจจับความเคลื่อนไหวของกองเรือและหน่วยทหารภาคพื้นดินได้เช่นกัน


[แก้] รายละเอียด อี-3

  • ผู้สร้าง บริษัท โบอิง แอโรสเปส (สหรัฐอเมริกา)
  • ประเภท เครื่องบินปฏิบัติการภารกิจในระบบเตือนภัยและควบคุมการปฏิบัติการทางอากาศ Airborne Warning and Control System (AWACS) เจ้าหน้าที่ 17 นาย
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์วิทนีย์ ทีเอฟ 33-พี ดับลิว 100 เอ ให้แรงขับเครื่องละ 9,525 กิโลกรัม 4 เครื่อง
  • กางปีก 44.42 เมตร
  • เส้นผ่าศูนย์กลางจานเรโดม 9.14 เมตร
  • ความลึกของจานเรโดม 1.83 เมตร
  • ยาว 46.61 เมตร
  • สูง 12.93 เมตร
  • พื้นที่ปีก 283.4 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 77,110 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 147,418 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วขั้นสูง 1,010 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราเร็วเดินทาง 886 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราไต่ 1,219 เมตร/นาที
  • เพดานบินใช้งาน 11,885 เมตร
  • พิสัยบิน ไกลกว่า 10,040 กิโลเมตร

[1]

[แก้] อ้างอิง

Commons
คอมมอนส์ มีรูปภาพและสื่อในรูปแบบอื่นๆ เกี่ยวกับ:
  1. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522



 อี-3 เซนทรี เป็นบทความเกี่ยวกับ ทหาร การทหาร หรืออาวุธ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ อี-3 เซนทรี ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ