พี-3 โอไรออน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พี-3 โอไรออน (P-3 Orion) เครื่องบิน พี-3 เริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1985 และ ประจำการในกองทัพเรือสหรัฐฯเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 1989 แทนที่เครื่องบิน ล็อกฮีด พี-2 เนปจูน
[แก้] รายละเอียด พี-3 โอไรออน
- ผู้สร้าง บริษัทล็อกฮีด-แคลิฟอร์เนีย (สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท ลาตตระเวนทางทะเล พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 10 นาย
- เครื่องยนต์ เทอร์โบใบพัด อิลลิสัน ที 56-เอ-14 ดับลิว ให้กำลังเครื่องละ 4,910 แรงม้า 4 เครื่อง
- กางปีก 30.37 เมตร
- ยาว 35.61 เมตร
- สูง 10.29 เมตร
- พื้นที่ปีก 120.77 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า 27,890 กิโลกรัม
- น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 9,071 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 61,235 กิโลกรัม
- อัตราเร็วขั้นสูง 761 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 7,620 เมตร
- อัตราเร็วเดินทางปกติ 639 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 457 เมตร
- อัตราไต่ขั้นต้น 14.6 เมตร/วินาที
- เพดานบินใช้งาน 8,625 เมตร
- 5,790 เมตร เมื่อเครื่องยนต์ดับ 1 เครื่อง
- รัศมีทำการบินไกลสุด 3,835 กิโลเมตร
- 2,494 กิโลเมตร เมื่อบินเหนือเป้าหมาย 3 ชั่วโมง
- บินทน 12.3 ชั่วโมง เมื่อใช้เครื่องยนต์ 4 เครื่อง
- 17 ชั่วโมง เมื่อใช้เครื่องยนต์ 2 เครื่อง
- อาวุธ ลูกระเบิดขนาด 2,000 ปอนด์ จำนวน 1 ลูก
- ลูกระเบิดขนาด 1,000 ปอนด์ จำนวน 3 ลูก
- ระเบิดน้ำลึก จำนวน 3 ลูก
- ตอร์ปิโด จำนวน 8 ลูก
- ระเบิดนิวเครียร์น้ำลึก จำนวน 2 ลูก
- สามารถติดตั้งอาวุธที่ใต้ปีกได้ 10 ตำบล เป็นน้ำหนัก 5,448 กิโลกรัมที่ใต้ปีก และ 3,290 กิโลกรัมในลำตัว
[แก้] อ้างอิง
- ↑ อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522
![]() |
พี-3 โอไรออน เป็นบทความเกี่ยวกับ ทหาร การทหาร หรืออาวุธ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ พี-3 โอไรออน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |