ชนเผ่านาวาโฮ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชนเผ่านาวาโฮ (Navajo) นาวาโฮ มีจำนวนประชากรราว 220,000 คน อาศัยบริเวณเขตสงวนที่กว้างใหญ่ ชนเผ่านาวาโฮเป็นอินเดียนแดงกลุ่มใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ ในประวัติศาสตร์ชนเผ่านาวาโฮเริ่มจาก "การเดินทางอันยาวนาน"(The Long Walk)ในปี ค.ศ.1864 หลังการสู้รบกับชาวสเปนและชาวอเมริกันเชื้อสายอังกฤษ ชาวนาวาโฮถูกบังคับให้ย้ายไปในเขตหุบเขาโมนูเมนต์ราว 480 กิโลเมตร หลังจากนั้นอีกสี่ปี ชาวนาวาโฮก็ได้รับอนุญาตให้ย้ายกลับไปยังเขตสงวนแบบดั้งเดิม ออกล่าสัตว์และทำการเกษตร
ปัจจุบันชนเผ่านาวาโฮยังคงเลี้ยงแกะในหุบเขาโมนูเมนต์ ซึ่งทำมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ ซึ่งได้รับแกะจากชาวสเปนเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 17 การเป็นเจ้าของแกะเป็นสัญลักษณ์ของความมีฐานะในสังคม แม้แกะจะถูกจำกัดจำนวนตั้งแต่ปี 1930 เพราะทุ่งหญ้ามีไม่เพียงพอ
โฮเก้น(hogan) หรือบ้านแบบดั้งเดิมของชาวเผ่านาวาโฮ ใช้เสาไม้ตั้งพิงกันเป็นกระโจมยอดแหลมแล้วพอกด้วยดินรอบๆซึ่งในปัจจุบันจะใช้ซุงเรียงซ้อนกันแล้วพอกดินจนทั่ว สินค้าเกษตรที่สำคัญของชาวเผ่านาวาโฮ เป็นพวกเครื่องเรือน เช่น ตะกร้าหวาย ซึ่งกลายเป็นสินค้าที่สำคัญ
ขนสัตว์เริ่มเข้ามาแทนที่หนังกระต่ายเมื่อ 100 ปีมาแล้ว ซึ่งขนสัตว์จะนำมาทำผ้าห่มและพรม ลวดลายส่วนใหญ่มาจากรูปวาดบนพื้นทรายซึ่งมีกว่า 800 ลาย
![]() |
ชนเผ่านาวาโฮ เป็นบทความเกี่ยวกับ มนุษย์ มานุษยวิทยา และเรื่องที่เกี่ยวข้อง ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ชนเผ่านาวาโฮ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |