วัตต์ต่อเมตร-เคลวิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วัตต์ต่อเมตร-เคลวิน (W·m−1·K−1) เป็นหน่วยเอสไอ สำหรับวัดค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อน (thermal conductivity, k) ของสสาร ได้มาจากค่า ปริมาณความร้อน Q ที่ถ่ายเทภายในเวลา t ได้ในสสารที่หนา L และมีพื้นที่หน้าตัด A และ ผลต่างอุณหภูมิทั้งสองด้านเป็น ΔT ที่สภาวะคงตัว ดังสมการ

k=\frac{Q}{t}\times\frac{L}{A\times\Delta T}

โดยที่หน่วยของปริมาณความร้อนเป็นจูล เวลาเป็นวินาที ความหนาเป็นเมตร พื้นที่เป็นตารางเมตร และผลต่างอุณหภูมิเป็นเคลวิน

[แก้] ดูเพิ่ม

การนำความร้อน