ชาวมลาบรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สถานีย่อย:ประเทศไทย

มลาบรี เป็นชื่อภาษา และชื่อชนกลุ่มน้อยพวกหนึ่ง ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย และประเทศลาว ในประเทศไทย นิยมเรียกว่า "ผีตองเหลือง" ปัจจุบันมีประชากรอยู่ประมาณ 300 หรือน้อยกว่านี้ นับเป็นชาวเขาเผ่าหนึ่งในภาคเหนือของประเทศไทย อาศัยใกล้ชายแดนไทยลาว นับเป็นชนเร่ร่อนเก็บของป่าและล่าสัตว์

การวิเคราะห์กลุ่มมลาบรีในทางพันธุกรรม พบว่า พวกเขามีลักษณะเอกพันธุ์ (homogeneous) สูงมาก และไม่มีความหลากหลายของ mtDNA แสดงว่าชาวมลาบรีนั้น ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อ 500-800 ปีที่ผ่านมา จากกลุ่มชนที่อาศัยอยู่เฉพาะกลุ่ม และมีจำนวนน้อยมาก

ภาษามลาบรีนั้นมักจำเป็นเป็นกลุ่มภาษามอญ-เขมร นักภาษาศาสตร์ชื่อ Jørgen Rischel ได้ศึกษาภาษาดังกล่าว และบรรยายถึงลักษณะเฉพาะเอาไว้ในผลงานหลายชิ้นด้วยกัน เขาได้แบ่งภาษานี้ออกเป็น 3 สาขา คือ ที่พูดกันในกลุ่มย่อยในประเทศลาว เดิมเรียก "ยุมบรี" และอีกสองสาขา พูดกันในกลุ่มใหญ่ในประเทศไทย ซึ่งมีความแตกต่างในด้านน้ำเสียง และคำศัพท์

[แก้] ลิงก์ภายนอก และบรรณานุกรม

  • Hiroki Oota and others, "Recent Origin and Cultural Reversion of a Hunter-Gatherer Group", PLoS biology, 2005 March, volume 3, number 3.
  • Jørgen Rischel, Minor Mlabri. A Hunter-Gatherer Language of Northern Indochina, 1995, ISBN 87-7289-294-3.
  • Jørgen Rischel, Pan-dialectal databases: Mlabri, an oral Mon-Khmer language, 2004 May, Lexicography Conference, Chiangmai.
  • JørgenRischel, In what sense is Mlabri a West Khmuic language?
  • Bryan Watts, MlaBri People - page with photographs of Mlabri people.


 ชาวมลาบรี เป็นบทความเกี่ยวกับ มนุษย์ มานุษยวิทยา และเรื่องที่เกี่ยวข้อง  ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ชาวมลาบรี ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ
กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย แยกตามตระกูลภาษา
ออสโตรเอเชียติก กูย (ส่วย) · ขมุ · ข่าพร้าว · เขมร · ชาวบน · ชอง · ซาไก (เซนอย ชาวป่า) · เซมัง (เงาะ เงาะป่า) · ลัวะ (ถิ่น) · ปะหล่อง · มอญ · มลาบรี (ผีตองเหลือง) · ละว้า · โส้
ไท-กะได ไทใหญ่ (ฉาน เงี้ยว) · ไทลื้อ · ไทขึน (ไทเขิน) · ไทยอง · ไทยวน · ไทดำ (ลาวโซ่ง) · ไทย ·ผู้ไท (ญ้อ, โย้ย) · พวน · ลาว · ลาวแง้ว · แสก · ลาวครั่ง
จีน-ทิเบต ไทยเชื้อสายจีน (จีนโพ้นทะเล) · จีนฮ่อ · กะเหรี่ยง · ลีซอ · มูเซอ · อาข่า (อีก้อ)
ออสโตรเนเชียน มอเก็น (ชาวเล) · อุรักลาโว้ย · จาม · มลายู (มาเลย์)
ม้ง-เมี่ยน ม้ง (แม้ว) · เมี่ยน (เย้า)
แก้
ภาษาอื่น