เกาะซูลาเวซี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ซูลาเวซี
แผนที่การแบ่งเขตการปกครอง
แผนที่การแบ่งเขตการปกครอง
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
พิกัด 2°08′S 120°17′E
กลุ่มเกาะ หมู่เกาะซุนดาใหญ่
เนื้อที่ 174,600 ตารางกิโลเมตร
จุดสูงสุด รันเตมารีโอ (3,478 เมตร)
การบริหาร
ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศอินโดนีเซีย
จังหวัด
(เมืองหลัก)
ซูลาเวซีตะวันตก (มามูจู)
ซูลาเวซีเหนือ (มานาโด)
ซูลาเวซีกลาง (ปาลู)
ซูลาเวซีใต้ (มากัสซาร์)
ซูลาเวซีตะวันออกเฉียงใต้ (เก็นดารี)
โกรอนตาโล (โกรอนตาโล)
ประชากรศาสตร์
จำนวนประชากร 16 ล้านคน (ในปี 2548)
ความหนาแน่น 92 ตน/ตารางกิโลเมตร

ซูลาเวซี (Sulawesi) (เดิมมักจะคุ้นเคยกับชื่อ เซเลบีส (Celebes) ซึ่งเป็นภาษาโปรตุเกส) เป็นหนึ่งในเกาะซุนดาใหญ่ 4 เกาะของประเทศอินโดนีเซีย

ชาวยุโรปพวกแรกที่เดินทางมายังเกาะแห่งนี้ คือ กะลาสีเรือชาวโปรตุเกส เมื่อ พ.ศ. 2055 และนับตั้งแต่ พ.ศ. 2212 เป็นต้นมา บริษัทอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ก็ได้ตั้งมั่นอยู่ที่มากัสซาร์ (Makassar) และเมื่อ พ.ศ. 2448 พื้นที่ทั้งเกาะกลายเป็นส่วนหนึ่งของนิคมชาวดัตช์อินเดียตะวันออก กระทั่งอินโดนีเซียประกาศเอกราช เมื่อ พ.ศ. 2498


 เกาะซูลาเวซี เป็นบทความเกี่ยวกับ แม่น้ำ ภูเขา หรือสถานที่ทางภูมิศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ เกาะซูลาเวซี ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ