จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวไทยปะลิศ หรือ ชาวไทยปะลิส เป็นชาวไทยกลุ่มหนึ่งที่อพยพมาอาศัยในเขตรัฐปะลิส ประเทศมาเลเซียในปัจจุบัน แต่เดิม นครสโตยมำบังสะการา (สตูล) และปะลิส เคยเป็นส่วหนึ่งของรัฐไทรบุรี ด้วยความไม่ไว้วางใจในเจ้าผู้ครองจึงแบ่งการปกครองเป็น 4 ส่วน ได้แก่ สตูล ปะลิส ไทรบุรี (รัฐเกดะห์ในปัจจุบัน) และกุบังปาสู แต่เมื่อเกิดสนธิสัญญาอังกฤษ-สยาม ค.ศ.1909 บังคับให้สยามสละเมืองปะลิส (โดยให้สตูลขึ้นตรงต่อกรุงเทพฯ) พร้อมๆกับเสีย ไทรบุรี กลันตัน และตรังกานู ชาวไทยกลุ่มนี้จึงกลายเป็นกลุ่มชาวไทยพลัดถิ่น
[แก้] ดูเพิ่ม
 |
กลุ่มชาติพันธุ์ ตระกูลภาษาไท-กะได |
|
|
ภาษาไหล-เกยัน |
หลี · เจียมาว · เกลาว · ลาติ · ลาติขาว · จาเบียว · ลาคัว · ลาฮา |
ภาษาคำ-ไต |
เบ · ไต · แสก · ลักเกีย · ไอจาม · ต้ง · คัง · มู่หลาม · เมาหนาน · สุย |
|
กลุ่มภาษาคำ-ไต > กลุ่มภาษาไต |
|
|