ยุคนารา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น


東大寺の大仏

  • ยุคหิน
  • ยุคโจมง(縄文時代)
  • ยุคยะโอ(弥生時代)
  • ยุคโคะฮุง(古墳時代)
  • ยุคอะซึกะ(飛鳥時代)
  • ยุคนารา奈良時代
  • ยุคเฮอัง(平安時代)
  • ยุคคะมะกุระ(鎌倉時代)
  • ยุคมุโระมะจิ(室町時代)
  • ยุคเซงโงกุ(戦国時代)
  • ยุคอะซุจิโมโมะยะมะ(安土桃山時代)
  • ยุคเอโดะ(江戸時代)
  • ยุคเมจิ(明治時代)
  • ยุคไทโช(大正時代)
  • ยุคโชวะ(昭和時代)
  • ยุคเฮเซ(平成)

}}

สมัยนารา (奈良時代 พ.ศ. 1253-พ.ศ. 1337) เป็นยุคสมัยหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น เริ่มนับตั้งแต่ การสถาปนาเมืองหลวง เฮโจวเกียว (ปัจจุบันคือเมืองนารา) โดยจักรพรรดิเกงเม(元明天皇) เมื่อปี พ.ศ. 1253 (ก่อนยุคสุโขทัย 528 ปี) และสิ้นสุดลงเมื่อจักรพรรดิคังหมุ(桓武天皇) ย้ายเมืองหลวงไปเกียวโต และตั้งชื่อว่า นางะโอกะเกียว(長岡京) ในปี พ.ศ. 1337

สภาพสังคมของญี่ปุ่นในช่วงต้นของสมัยนี้ ยังเป็นชุมชุนเกษตรกรรม และหมู่บ้านขนาดเล็ก ซึ่งพวกเขานับถือลัทธิชินโต หรือภูตผี ธรรมชาติ แต่เมื่อศาสนาพุทธเข้ามา พวกเขาได้หันมานับถือศาสนาพุทธอย่างรวกเร็ว ถึงแม้ว่ายังคงมีความเชื่อดั่งเดิมอยู่

[แก้] ดูเพิ่ม