สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง พระมหากษัตริย์อาณาจักรอยุธยาลำดับที่ ๒๔ (ครองราชย์ ๒๑๗๒ - ๒๑๙๙) และทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ปราสาททอง ราชวงศ์ลำดับที่ ๔ ของอาณาจักรอยุธยา

สารบัญ

[แก้] ประวัติ

สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ทรงเป็นลูกพี่ลูกน้องกับสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม เคยรับราชการเป็นมหาดเล็กของสมเด็จพระเอกาทศรถ และได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นในกรมวังเป็นเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ ต่อมาได้ทำการยึดอำนาจจากสมเด็จพระอาทิตยวงศ์พระมหากษัตริย์ราชวงศ์สุโขทัยองค์สุดท้าย และได้สถาปนาพระองค์เองขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์เมื่อพระชนมายุ ๓๐ พรรษา พระองค์ครองราชย์อยู่เป็นเวลา ๒๗ ปี

เหตุที่ทรงใช้พระนามว่าปราสาททอง อันเป็นชื่อเดียวกับชื่อราชวงศ์ด้วย ในพงศาวดารคำให้การชาวกรุงเก่าระบุว่า เมื่อครั้งรับราชการเป็นเจ้าพระยาสุริยกลาโหม พระองค์ได้ขุดค้นพบปราสาททองหลังหนึ่งฝังอยู่ใต้ดิน ถือว่าเป็นผู้มีบุญญาธิการ


[แก้] พระโอรส-ธิดา

พระเจ้าปราสาททองมีโอรสธิดารวมกัน ๘ พระองค์ เป็นพระโอรส ๗ พระองค์ เป็นพระธิดา ๑ พระองค์

[แก้] อัครราชเทวี

มีพระโอรส ๑ พระองค์ คือ

[แก้] ราชเทวีองค์ที่ ๑

มีพระโอรส ๑ พระองค์ และพระธิดา ๑ พระองค์ คือ

[แก้] ราชเทวีองค์ที่ ๒

มีพระโอรส ๒ พระองค์ คือ

  • เจ้าฟ้าอภัยทศ
  • เจ้าฟ้าน้อย

[แก้] พระสนม

มีพระโอรส ๓ พระองค์ คือ

  • พระไตรภูวนาทิตยวงศ์
  • พระองค์ทอง
  • พระอินทราชา

[แก้] ดูเพิ่ม


รัชสมัยก่อนหน้า:
สมเด็จพระอาทิตยวงศ์
ราชวงศ์สุโขทัย
พระมหากษัตริย์ไทย
ราชวงศ์ปราสาททอง ๒๑๗๒๒๑๙๙
รัชสมัยถัดไป:
สมเด็จเจ้าฟ้าไชย
ราชวงศ์ปราสาททอง


ภาษาอื่น