ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษาศาสตร์
ภาษาศาสตร์เชิงทฤษฎี
สัทศาสตร์
สรวิทยา
สัณฐานวิทยา
วากยสัมพันธ์
อรรถศาสตร์
ลีลาวิทยา
วจนปฏิบัติศาสตร์
ภาษาศาสตร์ประยุกต์
ภาษาศาสตร์สังคม
ภาษาศาสตร์เพิ่มพูน
ภาษาศาสตร์ปริชาน
ภาษาศาสตร์เชิงคำนวณ
ภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์
ศัพทมูลวิทยา
รายชื่อนักภาษาศาสตร์

ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ (ภาษาอังกฤษ : Historical linguistics หรือ diachronic linguistics) เป็นการศึกษาการเปลี่ยนแปลงของภาษา โดยมี 4 ประเด็นหลักด้วยกัน ดังนี้

  • พรรณนาและศึกษาการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในภาษานั้นๆ
  • พรรณนาถึงประวัติของชุมชนที่พูดภาษานั้นๆ
  • สืบสร้างภาษาก่อนประวัติศาสตร์ของภาษา และพิจารณาถึงความสัมพันธ์ การจัดกลุ่มเข้าตระกูลภาษา (ภาษาศาสตร์เชิงเปรียบเทียบ)
  • พัฒนาทฤษฎีทั่วไปเกี่ยวการเปลี่ยนแปลงของภาษาว่าเกิดขึ้นอย่างไร เพราะเหตุใด ภาษาศาสตร์เชิงประวัติสมัยใหม่เริ่มต้นในปลายศตวรรษที่ 18 และเติบโตจากหลักนิรุกติศาสตร์ที่มีมาแต่ก่อน อันเป็นการศึกษาเอกสารโบราณ ซึ่งสืบย้อนไปถึงยุคโบราณ


 ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ