อักษรนาบาทาเอียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อักษรนาบาทาเอียน หรืออักษรนาบาเทียน พัฒนามาจากอักษรอราเมอิก ในราว พ.ศ. 643 จารึกหินอักษรนาบาทาเอียน พบในเปตรา เมืองหลวงของราชอาณาจักรนาบาทาเอียน (พ.ศ. 393 - 643) ดามัสกัส และเมดินา ราวคริสต์ศตวรรษที่ 4 -5 อักษรนาบาทาเอียนพัฒนามาเป็นอักษรอาหรับ

[แก้] ลักษณะ

ไม่มีเครื่องหมายสระ เขียนจากขวาไปซ้าย แนวนอน

[แก้] ใช้เขียน

  • ภาษานาบาทาเอียน ซึ่งเป็นภาษาตระกูลเซมิติคใกล้เคียงกับภาษาอราเมอิก

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

ภาษาอื่น