จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ต้ง (ภาษาจีน:侗族;พินอิน:Dòngzú) เป็นกลุ่มชนซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลกุ้ยโจว ทางตอนใต้ของมณฑลหูหนาน และทางตะวันออกของเขตปกครองตนเองกวางสี-จ้วงของประเทศจีน พวกเขาเรียกพวกตนเองว่า ก๊ำ หรือ อ้ายก๊ำ หรือ ปู้ก๊ำ ซึ่งก็คือ ผู้คำ พวกเขาเชื่อว่าพวกตนเองสืบเชื้อสายมาจากชนเผ่านก ชาวปู้ก๊ำ หรือ อ้ายก๊ำ มีจำนวนประชากร 2,960,293 คน พวกเขาใช้ภาษาต้ง ซึ่งอยู่ในตระกูลภาษาไท-กะได (จ้วง-ต้ง) และส่วนมาก จะใช้อักษรจีนในการเขียน ต่อมาใน ค.ศ. 1958 ก็มีการใช้อักษรละติน แต่ไม่ค่อยนิยมมากนัก
 |
กลุ่มชาติพันธุ์ ตระกูลภาษาไท-กะได |
|
|
ภาษาไหล-เกยัน |
หลี · เจียมาว · เกลาว · ลาติ · ลาติขาว · จาเบียว · ลาคัว · ลาฮา |
ภาษาคำ-ไต |
เบ · ไต · แสก · ลักเกีย · ไอจาม · ต้ง · คัง · มู่หลาม · เมาหนาน · สุย |
|
กลุ่มภาษาคำ-ไต > กลุ่มภาษาไต |
|
|