จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยุทธภูมิทะเลสาบอีรี |
|
|
เป็นส่วนหนึ่งของ สงครามปี 1812 |
 |
ภาพเขียนสีน้ำมัน Battle of Lake Erie โดยวิลเลียม เฮนรี เพาเวลล์ |
|
ผู้ร่วมรบ |

สหราชอาณาจักร
|

สหรัฐอเมริกา
|
ผู้บัญชาการ |
โรเบิร์ต เฮเรียต บาร์เคลย์ |
โอลิเวอร์ ฮาซาร์ด เพอร์รี่
เจสซี เอลเลียต |
กำลัง |
เรือกำปั่น 2 ลำ
เรือใบสองเถา 2 ลำ
เรือใบสามเสา 1 ลำ
เรือใบเสาเดียว 1 ลำ |
เรือใบสองเถา 3 ลำ
เรือใบสามเสา 5 ลำ
เรือใบเสาเดียว 1 ลำ |
ความสูญเสีย |
เสียชีวิต 41 นาย
บาดเจ็บ 94 นาย
นอกนั้นถูกจับเป็นเชลย |
เสียชีวิต 27 นาย
บาดเจ็บ 96 นาย
เรือใบสองเถาเสียหายอย่างหนัก 1 ลำ |
|
ยุทธภูมิทะเลสาบอีรี (Battle of Lake Erie) หรือ ยุทธภูมิอ่าวพุท-อิน (Battle of Put-in Bay) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2356 (ตรงกับ ค.ศ. 1819 หรือสมัย ร.2) ในทะเลสาบอีรี นอกชายฝั่งมลรัฐโอไฮโอของสหรัฐอเมริกา เรือรบจำนวน 9 ลำของกองทัพเรือสหรัฐฯ เอาชนะเรือรบจำนวน 6 ลำของสหราชอาณาจักรได้อย่างเด็ดขาด ผลการบ ทำให้ทั้งสองฝ่ายสูญเสียทหารไปมากกว่า 100 คน
ชัยชนะครั้งนี้ทำให้อเมริกาสามารถควบคุมน่านน้ำทะเลสาบได้ตลอดสงครามและทำให้การยึดดีทรอยท์กลับคืนเป็นผลสำเร็จ นอกจากนี้ยังทำให้ได้ชนะใน "ยุทธภูมิแม่น้ำเธมส์" ซึ่งเป็นการสลายการจัดตั้งรัฐอิสระของชนเผ่าอินเดียนแดงโดย "เทคัมเช" หัวหน้าเผ่าชอว์นี (Shawnee) ซึ่งไปเข้ากับฝ่ายอังกฤษและเสียชีวิตในการรบครั้งนี้ นอกจากนี้ยังช่วยให้อเมริกาประสบความสำเร็จที่แหลมไนแอกราในปีถัดมา สร้างความมั่นคงจากการการคุกคามของอังกฤษแถบมิชิแกน โอไฮโอ เพนซิลเวเนียรวมทั้งด้านตะวันตกของนิวยอร์กไปได้ตลอดสงคราม
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น