ไอ คาโงะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

加護 亜依
ไอ คาโงะ

ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อจริง ไอ คาโงะ
ชื่อเล่น ไอบง, คาโงะจัง
วันเกิด 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531
แหล่งกำเนิด ประเทศญี่ปุ่น ยามาโตตากาดะ นาระ ประเทศญี่ปุ่น
แนวเพลง เจ-ป็อป
อาชีพ นักร้อง
ปี พ.ศ. 2543 - ปัจจุบัน
ส่วนเกี่ยวข้อง เฮลโล! โปรเจ็คท์
มอร์นิงมุซุเมะ
ดับเบิลยู
ทัมโปโปะ
มินิโมนิ
3นิงมัตสึริ
แฮปปีเซเว็น
ซอลท์5

ไอ คาโงะ (「加護 亜依」 Kago Ai?) (เกิดวันอาทิตย์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531) คือ อดีตนักร้องหญิงชาวญี่ปุ่นของสังกัดเฮลโล! โปรเจ็คท์

คาโงะได้ก้าวเข้ามาสู่วงการเพลงครั้งแรกในฐานะของสมาชิกรุ่นที่ 4 ของกลุ่มนักร้อง มอร์นิงมุซุเมะ อันโด่งดัง ต่อมา เธอก็ได้เป็นสมาชิกรุ่นก่อตั้งของกลุ่มนักร้องย่อย มินิโมนิ เป็นสมาชิกรุ่นที่ 2 ของกลุ่มนักร้องย่อย ทัมโปโปะ เคยเป็นสมาชิกของกลุ่มย่อยในมอร์นิงมุซุเมะที่ชื่อ มอร์นิงมุซุเมะ ซากูระกูมิ เคยมีส่วนร่วมในกลุ่มนักร้องพิเศษตามระบบซัมเมอร์ชัฟเฟิลยูนิทส์ของต้นสังกัดเฮลโล! โปรเจ็คท์ อีก 3 กลุ่ม ได้แก่ 3นิงมัตสึริ, แฮปปีเซเว็น และ ซอลท์5 และยังเคยเป็นสมาชิกของกลุ่มนักร้องคู่ที่ชื่อ ดับเบิลยู อีกด้วย

สารบัญ

[แก้] ข้อมูลส่วนบุคคลอื่น ๆ

(โปรดอ่านข้อมูลพื้นฐานที่อยู่ในกล่องข้อมูลด้านขวาประกอบ)

  • ราศี: กุมภ์
  • หมู่เลือด: เอบี
  • ความสูง: 150 เซนติเมตร (ประมาณ 4 ฟุต 11 นิ้ว)
  • น้ำหนัก: 39 กิโลกรัม (ประมาณ 85.8 ปอนด์)
  • อาหารที่ชอบที่สุด: นาตะเดะโคโคะ (ของหวานผลไม้), ขนมปิ้ง, ราเม็ง
  • ฤดูกาลที่ชอบที่สุด: ฤดูหนาว (เพราะเป็นฤดูที่มีวันหยุดและงานเทศกาลจำนวนมาก)
  • สถานที่ในญี่ปุ่นที่ชอบที่สุด: นาระ
  • งานอดิเรก: ทำอาหาร, ปอกเปลือกลูกแพร์
  • ความสามารถพิเศษ: เลียนแบบท่าทางของคนอื่น
  • ทรงผมสัญลักษณ์: หางเปียสูง
  • วิชาเรียนที่ถนัดที่สุด: ภาษาอังกฤษ
  • วิชาเรียนที่ไม่ถนัดที่สุด: ภาษาญี่ปุ่น
  • เพลงของมอร์นิงมุซุเมะที่ชอบที่สุด:
  1. แฮปปีซัมเมอร์เวดดิง
  2. เดอะพีซ
  • ถ้าเธอไม่ได้เป็นสมาชิกมอร์นิงมุซุเมะ: เธอจะเรียนหนังสือต่อ

[แก้] ประวัติการทำงาน

ไอ คาโงะ เริ่มงานในสายบันเทิงครั้งแรกด้วยการผ่านเข้าไปเป็นสมาชิกรุ่นที่ 4 ของกลุ่มนักร้องหญิง มอร์นิงมุซุเมะ จากโครงการ มอร์นิงมุซุเมะ สึอิกะ ออดิชัน ครั้งที่ 3 เมื่อปี พ.ศ. 2543 พร้อมกันกับ ริกะ อิชิกาวะ, ฮิโตมิ โยชิซาวะ และโนโซมิ สึจิ ซึ่งในขณะนั้นคาโงะมีอายุเพียง 12 ปีเท่านั้น สำหรับเพลงของมอร์นิงมุซุเมะที่เธอได้ร่วมร้องเป็นเพลงแรก ได้แก่เพลง แฮปปีซัมเมอร์เวดดิง เพลงซิงเกิลที่ 10 ของกลุ่ม

เธอกับโนโซมิ สึจิ เพื่อนร่วมรุ่นอีกคนหนึ่ง ได้ใช้เวลาไม่นานในการกลายเป็นคู่ที่โด่งดังที่สุดประจำกลุ่ม ซึ่งสถานะดังกล่าวนี้ ได้ทวีคูณขึ้นไปอีกเมื่อเธอทั้งคู่ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกรุ่นก่อตั้งของกลุ่มนักร้องย่อย มินิโมนิ ร่วมกับสมาชิกอีก 2 คน ได้แก่ มาริ ยางูจิ และมิกะ ทอดด์ (อดีตสมาชิกกลุ่ม โคโคนัทส์มุซุเมะ) ซึ่งต่อมากลุ่มย่อยกลุ่มนี้ได้กลายเป็นกลุ่มย่อยของมอร์นิงมุซุเมะที่ได้รับความนิยมสูงสุดในช่วงเวลาหนึ่ง

และนอกจากมินิโมนิแล้ว เธอยังได้เป็นสมาชิกของกลุ่มนักร้องย่อยกลุ่มแรกของมอร์นิงมุซุเมะที่ชื่อ ทัมโปโปะ อีกด้วย รวมไปถึงกลุ่มในระบบซัมเมอร์ชัฟเฟิลยูนิทส์ที่มีชื่อเสียงอีก 3 กลุ่มด้วยกัน ได้แก่ 3นิงมัตสึริ ในปี พ.ศ. 2544 (ร่วมกับริกะ อิชิกาวะ และอายะ มัตสึอูระ), แฮปปีเซเว็น ในปี พ.ศ. 2545 และ ซอลท์5 ในปี พ.ศ. 2546

ต่อมาหลังจากที่มินิโมนิต้องพบกับภาวะชะงักงันอย่างไร้กำหนด เธอกับสึจิจึงได้หันไปเปิดตัวกลุ่มนักร้องคู่ของพวกเธอเองภายใต้ชื่อ ดับเบิลยู โดยในขณะนั้นเธอทั้งสองเริ่มที่จะผ่อนปรนสัญญางานกับทางมอร์นิงมุซุเมะให้น้อยลง และตั้งใจจะยุติงานในกลุ่มมินิโมนิที่ใกล้จะยุติกลุ่มไปอย่างสิ้นเชิง

เมื่อถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2547 เธอกับสึจิก็ได้ 'สำเร็จการศึกษา' จากมอร์นิงมุซุเมะไป เพื่อที่จะทุ่มเทให้กับดับเบิลยูอย่างเต็มที่ โดยผลงานที่พวกเธอได้สร้างเอาไว้ในฐานะของดับเบิลยูจนถึงทุกวันนี้นั้น ก็ได้แก่ อัลบั้มเพลงออกมา 2 อัลบั้ม และเพลงซิงเกิลอีก 6 เพลงด้วยกัน

[แก้] ไอ คาโงะ กับสถิติโลกฮูลาฮูป

นอกจากจะเป็นนักร้องแล้ว คาโงะยังเคยเป็นนักทำลายสถิติโลกผู้ที่สามารถเหวี่ยงฮูลาฮูปที่ใหญ่ที่สุดได้นานที่สุดในโลกร่วมกันกับโนโซมิ สึจิ เพื่อสนิทและเพื่อนร่วมกลุ่มมอร์นิงมุซุเมะ มินิโมนิ และดับเบิลยู ได้อีกด้วย โดยชื่อของเธอทั้งสองนั้นได้รับการบันทึกเอาไว้ในหนังสือบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ (กินเนสส์บุ๊ก) ทั้งฉบับประจำปี พ.ศ. 2548 และฉบับประจำปี พ.ศ. 2549

ห่วงฮูลาฮูปที่เธอกับสึจิใช้ในการทำลายสถิติครั้งนั้นมีเส้นผ่าศูนย์กลางยาว 4.08 เมตร (ประมาณ 13.4 ฟุต) ซึ่งถือได้ว่าเป็นห่วงฮูลาฮูปที่ใหญ่ที่สุดในขณะนั้น เธอทั้งสองได้บันทึกสถิตินี้เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2547 ผ่านทางการถ่ายทอดสดจากรายการโทรทัศน์พิเศษฉลองเทศกาลปีใหม่ของสถานีเครือข่ายโทรทัศน์นิปปง ณ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

สถิติดังกล่าวนี้ ได้ถูกทำลายลงไปเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2548 โดยชาวอเมริกันที่ชื่อแอส์ชริตา เฟอร์แมน

ทุกวันนี้ยังไม่มีสัญญาณใด ๆ ที่บอกว่า เธอและสึจิจะกลับมาทวงสถิติเดิมคืนอีกครั้งหนึ่งเลย

[แก้] ข่าวอื้อฉาว

คาโงะยังคงความเป็นนักร้องอยู่ได้จนกระทั่งวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 เมื่อนิตยสาร ฟรายเดย์ ของญี่ปุ่น (ซึ่งก็คือนิตยสารเดียวกันกับที่เป็นต้นเหตุให้มาริ ยางูจิ อดีตนักร้องของมอร์นิงมุซุเมะอีกคนหนึ่ง ต้องปลดตัวเองออกไปจากกลุ่มอย่างกระทันหัน) ได้มีการลงภาพถ่ายของเธอในขณะที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ เหตุการณ์ดังกล่าวร้อนไปถึงความมั่นคงในหน้าที่การงานของเธอ เนื่องจากว่าตามกฎหมายของประเทศญี่ปุ่น บุคคลที่สามารถจะสูบบุหรี่ได้จะต้องมีอายุ 20 ปีขึ้นไป ซึ่งในขณะนั้น ไอเพิ่งมีอายุได้ 18 ปีเพียงสองวันก่อนหน้านั้น ดังนั้นข่าวนี้จึงกลายเป็นข่าวฉาวอย่างเลี่ยงไม่ได้ เป็นผลให้ต้นสังกัดเฮลโล! โปรเจ็คท์ ต้องออกมาประกาศพักงานนักร้องของเธอไปอย่างไม่มีกำหนด

จากบทสรุปดังกล่าวนี้ ได้ส่งผลให้กลุ่มดับเบิลยูของเธอกับโนโซมิ สึจิ ต้องรับผลกระทบไปด้วย เนื่องจากว่างานต่าง ๆ ของกลุ่มที่ได้วางแผนเอาไว้ในขณะนั้น ทั้งกำหนดเปิดตัวเพลงซิงเกิลที่ 7 และอัลบั้มที่ 3 ในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ และกำหนดการโปรโมทผลงานเหล่านั้นในวันที่ 8 และ 15 มีนาคม ก็ต้องถูกยกเลิกไปทั้งหมด นอกจากนั้นแล้ว เธอก็ยังไม่สามารถออกมาร้องเพลงตามงานต่าง ๆ ได้ด้วยตัวเองอีกด้วย

การลงโทษดังกล่าว ได้มีผู้คาดการณ์ว่าจะเป็นบทลงโทษระยะสั้นเท่านั้น โดยทางสื่อมวลชนของญี่ปุ่นได้ออกมารายงานในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ว่า เธอจะถูกลงโทษอย่างมากไม่น่าจะเกิน 1 เดือน โดยทางเธอเองก็ได้กล่าวว่า อาจจะกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งในช่วงเดือนสิงหาคมของปีเดียวกันนี้

แต่หลังจากวันที่เธอได้รับการลงโทษมาแล้ว 5 เดือน นิตยสาร แฟลช ของญี่ปุ่น ฉบับเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2549 ก็ได้ตีพิมพ์ภาพถ่ายของเธอเป็นครั้งแรกหลังจากที่ตกเป็นข่าวอื้อฉาวดังกล่าว โดยได้มีการรายงานว่า เธอได้ย้ายออกจากห้องชุดของเธอในกรุงโตเกียว และกลับไปพำนักกับครอบครัวของเธอในนาระ และยังไม่รู้ว่าเธอจะกลับสู่วงการเพลงอีกเมื่อไร

ภาพของไอ คาโงะ ในขณะให้สัมภาษณ์ลงนิตยสาร ฟรายเดย์ ฉบับที่ตีพิมพ์วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2550
ภาพของไอ คาโงะ ในขณะให้สัมภาษณ์ลงนิตยสาร ฟรายเดย์ ฉบับที่ตีพิมพ์วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2550

จนกระทั่งปี พ.ศ. 2550 เธอได้กลับมาปรากฏตัวต่อสาธารณชนอีกครั้งผ่านการให้สัมภาษณ์ทางนิตยสารฟรายเดย์ โดยเธอได้กล่าวว่า หนึ่งปีก่อนหน้านี้เธอได้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับครอบครัวของเธอในนาระจริง ๆ แต่ทางนายจ้างของเธอได้ช่วยหาทางให้เธอกลับมาทำงานในกรุงโตเกียวอีกครั้ง ปัจจุบันนี้เธอจึงได้กลับเข้ามาทำงานในบริษัทอัพ-ฟรอนท์ เวิร์คส (บริษัทแม่ของเฮลโล! โปรเจ็คท์) ซึ่งเธอได้เริ่มทำงานที่นี่ตั้งแต่วันที่ 23 มกราคมของปีเดียวกัน โดยมีขอบข่ายงานเทียบเท่ากับพนักงานเสมียนและพนักงานบริการอื่น ๆ เช่น คอยรับโทรศัพท์ หรือเสิร์ฟน้ำชา เป็นต้น เธอยังได้เปิดเผยความรู้สึกออกมาอีกว่า หลังจากที่ได้รับประสบการณ์เชิงลบจากข่าวอื้อฉาวดังกล่าวข้างต้นไปแล้วนั้น เธอรู้สึกว่าทัศนคติที่เธอมีต่อการดำเนินชีวิตได้เปลี่ยนแปลงไป และยังรู้สึกอีกว่าตัวของเธอนั้นมีความรับผิดชอบมากขึ้น

นอกจากนั้นแล้ว ในบทสัมภาษณ์เดียวกันคาโงะยังได้กล่าวอีกว่า เธอได้มีโอกาสกลับไปพบกับสมาชิกของมอร์นิงมุซุเมะคนอื่น ๆ ที่โยโกฮามะอารีนาแล้ว โดยในตอนแรกที่พบหน้ากัน ไม่มีสมาชิกคนใดเลยที่จำเธอได้เนื่องมาจากว่าน้ำหนักของเธอลดลงนั่นเอง

ส่วนในเรื่องของงานเพลงนั้น ทางต้นสังกัดของเธอได้ออกมากล่าวว่า ได้มีการทำงานกันเพื่อเตรียมพร้อมที่จะให้เธอกลับมาในวงการเพลงอีกครั้งหนึ่งเอาไว้แล้ว ซึ่งในระดับของรายละเอียดนั้นยังไม่เป็นที่แน่ชัดมากนัก

ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนจะดำเนินไปด้วยดี แต่คาโงะก็ต้องตกเป็นข่าวอื้อฉาวอีกครั้ง เนื่องจากมีคนไปพบเธอกำลังออกเดทอยู่กับชายสูงวัยกว่า อายุ 37 ปี ซึ่งหลังจากข่าวนี้แพร่กระจายออกไป ในวันจันทร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550 เธอก็ถูกยกเลิกสัญญาทั้งหมดและได้รับการอัญเชิญให้ออกจากอัพ-ฟรอนท์ เอเจนซี ไปในที่สุด

และนี่คือส่วนหนึ่งของข้อความในประกาศจากทางอัพ-ฟรอนท์ เอเจนซี เกี่ยวกับการยกเลิกสัญญาและการเชิญไอ คาโงะ ออกจากสังกัด [1]

...เมื่อตอนที่คาโงะมีอายุได้ 17 ปี และไปสร้างเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการสูบบุหรี่ก่อนวัยที่กฎหมายกำหนดไว้ เมื่อ 1 ปีที่แล้วนั้น ทางต้นสังกัดก็ยังคงตระหนักในประเด็นที่จะให้เธอมีอนาคตกับทางต้นสังกัดอยู่ ถึงแม้ว่าต้นสังกัดจะลงโทษพักงานเธอ และทำให้เธอต้องกลับไปอยู่กับผู้ปกครองที่บ้านเกิดของเธอก็ตาม เพื่อที่จะดูความก้าวหน้าที่เกิดขึ้นในตัวเธอ ทางต้นสังกัดจึงตัดสินใจเตรียมพร้อมสำหรับการกลับมาของเธออีกครั้ง ด้วยการนำตัวเธอกลับมาอาศัยในกรุงโตเกียว และให้เธอทำงานที่เกี่ยวกับศาสนาและงานสำนักงานอื่น ๆ โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 23 มกราคม (พ.ศ. 2550) เป็นต้นมา ถึงแม้ว่างานที่เธอได้รับมอบหมายนั้นจะดำเนินไปได้ด้วยดีตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา ก็กลับเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นโดยที่ตัวเธอเองเป็นต้นเหตุเป็นครั้งที่สอง เป็นเหตุให้แผนการที่จะนำตัวเธอกลับเข้ามาสู่วงการบันเทิงอีกครั้งเป็นอันต้องยุติลงไป และหลังจากที่ทางต้นสังกัดได้ปรึกษากับครอบครัวของเธอ โดยที่เธออยู่ในฐานะของผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แล้วนั้น ทางครอบครัวของเธอก็ได้ให้ความเห็นชอบและยอมรับในการกระทำครั้งนี้ของเธอ จึงเป็นผลให้เธอต้องเป็นอันพ้นจากสัญญาที่มีต่อต้นสังกัดไปโดยสิ้นเชิง

พวกเราขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง และพร้อมที่จะรับผิดชอบอย่างเต็มที่กับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้...

(ประกาศฉบับนี้ ลงวันที่ 26 มีนาคม 2550 ลงชื่อ คะวะงุจิ ยูกิจิ ตัวแทนกรรมการบริษัทอัพ-ฟรอนท์ เอเจนซี)

ทางด้านสึงกุ ผู้ที่เป็นโปรดิวเซอร์ของมอร์นิงมุซุเมะ ก็ได้แสดงความรู้สึกต่อเหตุการณ์นี้ว่า เป็นข่าวที่น่าเสียใจมาก เพราะตัวเขาเองก็กำลังรอคอยการกลับมาของคาโงะอยู่เหมือนกัน และยังได้กล่าวเสริมว่า เขารักเธอเหมือนเป็นลูกคนหนึ่ง ยังไงเขาก็ต้องสนับสนุนตัวเธออยู่ แต่กฎก็เป็นกฎ เธอและพวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น นอกจากสยบยอมให้แก่มัน[2]

[แก้] รายละเอียดปลีกย่อย

  • ชื่อ ไอ ของเธอจะออกเสียงเหมือนกับคำว่า ไอ (「愛」 ai?) ที่แปลว่า รัก ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเธอได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับชื่อนี้ว่า เป็นชื่อที่พ่อแม่ของเธอได้ตั้งให้ เนื่องจากเธอถูกเข้าใจว่าจะไม่ได้สมรสกับใครเลยในชีวิต ชื่อนี้จึงถูกตั้งขึ้นมาเพื่อแก้เคล็ดในเรื่องนี้ ส่วนตัว ไอ ในตัวสะกดที่เธอใช้ในชื่อของเธอนั้น (「亜依」?) ไม่ได้มีความหมายที่แท้จริงแต่อย่างใด
  • เธอมีแผลเป็นอยู่บริเวณต้นแขนขวาของเธอ ทำให้เวลาที่เธอแสดงคอนเสิร์ตหรือปรากฏตัวตามที่ต่าง ๆ เธอจะต้องมีอุปกรณ์อะไรบางอย่างมามาปิดทับแผลเป็นของเธอเอาไว้
  • เธอชอบวาดรูปตัวการ์ตูนที่เหมือนกามเทพผู้หญิงกำลังบินและขยิบตาหนึ่งข้างไว้ใช้แทนสัญลักษณ์ของเธอ
  • สัตว์ที่เธอชอบมากที่สุดคือช้าง เธอชอบวาดรูปตัวการ์ตูนช้างที่มีหัวใจแปะไว้บนหัวเสมอ
  • เวลาที่เธอนั่งรอที่จะแสดงคอนเสิร์ตของเฮลโล! โปรเจ็คท์ เธอมักจะหยิบไวท์บอร์ดที่อยู่หลังเวทีมาขีดเส้นขยุกขยิก หรือมาวาดรูปต่าง ๆ อย่างรูปกามเทพ รูปช้าง หรือรูปผู้หญิงกำลังบินทุกครั้ง
  • ในการทดสอบ เมไจเกะบากาโจะคิมัตสึ ของกลุ่มมอร์นิงมุซุเมะเพื่อหากันเล่น ๆ ว่าสมาชิกคนไหนที่เป็น บากาโจะ หรือสาวน้อยปัญญาอ่อนที่สุด ผลปรากฏว่า เธอเกือบจะได้เป็นที่ 1 ในการทดสอบครั้งนี้ เนื่องจากว่าเธอทำคะแนนความปัญญาอ่อนได้น้อยกว่าโนโซมิ สึจิ ผู้ที่เป็นที่ 1 เพียง 2 คะแนนเท่านั้น ทำให้เธอกลายเป็นสาวน้อยปัญญาอ่อนอันดับที่ 2 ของกลุ่มไปในขณะนั้น
  • ในการทดสอบ เมไจเกะโอกาโจะทาอีกุไซ ซึ่งเป็นการทดสอบความสามารถทางกายภาพของสมาชิกกลุ่มมอร์นิงมุซุเมะ เธอก็จบการทดสอบด้วยอันดับรั้งท้ายและถูกตราหน้าว่าเป็น "คูโซโจะ" หรือแม่สาวไม่ได้เรื่อง (crap girl) อีก พอ 7 เดือนต่อมา ก็มีการทดสอบคอร์สอุปสรรคต่าง ๆ ระหว่างเพื่อนสมาชิกกลุ่มมินิโมนิด้วยกันในรายการโทรทัศน์เฮลโล! มอร์นิง ช่วงมินิโมนิ สเปเชียล ตอนสุดท้าย ในคราวนี้เธอสามารถเอาชนะทุก ๆ คนได้ ซึ่งสาเหตุที่เธอทำงานได้ดีเช่นนี้เป็นเพราะว่าเธอได้รับกำลังใจจากคาโอริ อีดะ หัวหน้ากลุ่มมอร์นิงมุซุเมะในตอนนั้น และเป็นการพิสูจน์ว่าเธอไม่ใช้สาวไม่ได้เรื่องอย่างที่ทุกคนเข้าใจ
  • เธอเคยให้สัมภาษณ์ว่า ผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของเธอมากที่สุดก็คือ สึงกุ (ผู้ก่อตั้งสังกัดเฮลโล! โปรเจ็คท์) เนื่องจากว่าเขาเป็นคนที่ทำงานหนักและทุ่มเทให้กับสาว ๆ สมาชิกทุกคนในเฮลโล! โปรเจ็คท์ เสมอ

[แก้] กลุ่มนักร้องที่สังกัด

ไอ คาโงะ (คนซ้าย) และโนโซมิ สึจิ ในฐานะของสมาชิกกลุ่มนักร้อง ดับเบิลยู
ไอ คาโงะ (คนซ้าย) และโนโซมิ สึจิ ในฐานะของสมาชิกกลุ่มนักร้อง ดับเบิลยู

[แก้] ผลงาน

[แก้] ละครโทรทัศน์

ชื่อเรื่อง ชื่อภาษาญี่ปุ่น/อังกฤษ ช่วงเวลาที่ออกอากาศ
แองเจิลฮาร์ทส Angel Hearts พ.ศ. 2545
โคจิระฮงอิเกงามิโชะ こちら本池上署 พ.ศ. 2545
โคจิระฮงอิเกงามิโชะ 2 こちら本池上署 2 พ.ศ. 2546
โคจิระฮงอิเกงามิโชะ 3 こちら本池上署 3 พ.ศ. 2547
โคจิระฮงอิเกงามิโชะ 4 こちら本池上署 4 พ.ศ. 2547
โคจิระฮงอิเกงามิโชะ 5 こちら本池上署 5 พ.ศ. 2548

[แก้] การปรากฏตัว

[แก้] ทางรายการโทรทัศน์

ชื่อรายการ ชื่อภาษาญี่ปุ่น/อังกฤษ ช่วงเวลาที่ออกอากาศ
เฮลโล! มอร์นิง ハロー!モーニング。 พ.ศ. 2543 – ปัจจุบัน
ฟูตาริโงโตะ 二人ゴト (ไม่ทราบแน่ชัด)

[แก้] ดูเพิ่ม

[แก้] อ้างอิง

  1. แปลจาก บทความ Ai Kago, วิกิพีเดียภาษาอังกฤษ
  2. "Tsunku comments on Kago Ai." เว็บไซต์ http://www.hello-online.org

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่นที่เกี่ยวข้อง

เฮลโล! โปรเจ็คท์: มอร์นิงมุซุเมะ
สมาชิก: ฮิโตมิ โยชิซาวะ | ไอ ทากาฮาชิ | ริสะ นีงากิ | มิกิ ฟูจิโมโตะ | เอริ คาเมอิ | ซายูมิ มิจิชิเงะ | เรนะ ทานากะ | โคฮารุ คูซูมิ | ไอกะ มิตสึอิ | หลี่ ฉุน | เฉียน หลิน
อดีตสมาชิก: อาซูกะ ฟูกูดะ | อายะ อิชิงูโระ | ซายากะ อิจิอิ | ยูโกะ นากาซาวะ | มากิ โกะโต | เค ยาซูดะ | นัตสึมิ อาเบะ | โนโซมิ สึจิ | ไอ คาโงะ | คาโอริ อีดะ
| มาริ ยางูจิ | ริกะ อิชิกาวะ | อาซามิ คนโนะ | มาโกโตะ โองาวะ
กลุ่มย่อย
มินิโมนิ | มอร์นิงมุซุเมะ โอโตเมะกูมิ | มอร์นิงมุซุเมะ ซากูระกูมิ | เพททีโมนิ | ทัมโปโปะ
จัดการ: แม่แบบ  พูดคุย  แก้ไข
ภาษาอื่น