อนาถาแอมป์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อนาถาแอมป์ เป็นการสร้างเครื่องขยายเสียง โดยใช้อุปกรณ์ที่คุ้ยมาจากกองวัสดุเหลือใช้ หรือกองขยะ นำมาตรวจสอบว่าใช้งานได้หรือไม่ อุปกรณ์เหล่านี้ประกอบไปด้วย แท่นเครื่อง หม้อแปลง หรือทรานสฟอเมอร์ เฟือง สกรู น็อต ป้ายยี่ห้อ ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิคส์ต่างๆ เช่น หลอดสุญญากาศ ขาหลอด หรือซอคเก็ท ทรานซิสเตอร์ ไอซี รีซิสเตอร์ คอนเด็นเซอร์ ไดโอดแบบต่างๆ ขั้วต่อสัญญาณหลากหลายแบบ ปุ่มลูกบิดอีกหลายรุ่น นักสร้างแอมป์ อนาถามักจะเก็บชิ้นส่วนทั้งที่ใช้งานได้และใช้งานไม่ได้ไว้ในกล่องอุปกรณ์เสมอ โดยที่ส่วนที่ใช้งานได้ จะนำมา ประกอบกันเข้าเป็นวงจรไฟฟ้า และส่วนที่ใช้งานไม่ได้จะเก็บไว้สำหรับดัดแปลงเป็นส่วนประกอบเพื่อความสวยงาม หรือเพื่อเสริมต่อความคิดสร้างสรรค์ตามแนวทางของตนต่อไป
ต้นกำเนิดของอนาถาแอมป์ ไม่สามารถระบุได้แน่ชัดว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อใด แต่อนุมานได้ว่า เมื่อเริ่มมีการสร้างเครื่องใช้ ไฟฟ้าที่เรียกว่าเครื่องขยายเสียง หรือแอมปลิไฟเออร์ ขึ้นมาครั้งแรกในโลกและได้นำเสนอต่อสาธารณะ หลังจากนั้น ไม่นานก็มีการผลิดในเชิงพานิชย์แพร่หลายเป็นที่นิยมไปทั่วโลก ในอีกด้านหนึ่งก็มีนักประดิษฐ์คิดค้นที่ไม่ได้มุ่งผลงาน เพื่อการค้า แต่เพื่อศึกษาค้นคว้า ทดลอง บ้างก็สร้างขึ้นใช้เอง หรือแจกจ่ายให้ผู้สนใจได้ทดลองใช้ นักประดิษฐ์หรือ ผู้คนในอีกด้านหนึ่งนี้มักจะทดลองสร้างเครื่องขยายเสียงจากวัสดุ และอุปกรณ์ที่เหลือใช้หรือที่ชำรุดแล้ว นำมาประกอบ กันขึ้นมาใหม่ให้สามารถทำงานตอบสนองความต้องการได้ โดยใช้ต้นทุนที่ต่ำ ไม่จำกัดเวลาสร้าง ดังนั้นรูปแบบที่เกิดขึ้น จึงมาหลากหลายตามแต่สิ่งที่มีอยู่จะอำนวย เราอาจเปรียบเทียบอนาถาแอมป์ ในภาคภาษาไทยได้กับ จั๊งค์แอมป์ ในภาค ภาษาอังกฤษ