ไพวรินทร์ ขาวงาม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไพวรินทร์ ขาวงาม นักเขียนบทกวี และบรรณาธิการ เกิดวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2504 ในครอบครัวชาวนาจังหวัดร้อยเอ็ด จบชั้นมัธยมปลายจากโรงเรียนบ้านตาหยวก และบวชเรียนต่อจนจบมัธยมปลาย ที่มหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตของมหามกุฏราชวิทยาลัย สาขาวังน้อย พระนครศรีอยุธยา อยู่ช่วยฝึกสอนวิชาภาษาไทยและวรรณคดี เพื่อตอบแทนคุณสถาบันระยะหนึ่งจึงลาสิกขาบทมุ่งสู่เชียงใหม่ เป็นพนักพิสูจน์อักษร หนังสือพิมพ์ประชากรรายวัน ก่อนเขยิบฐานะเป็นนักข่าว สี่งสมประสบการณ์กับหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเล็กๆหลายฉบับ จวบปี 2527 ตัดสินใจเข้ากรุง ทำงานฝ่ายศิลป์นิตยสารสปีดเวย์ ต่อสู้ชีวิตทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะทำรูปเคลือบพลาสติกวางขายข้างถนน พนักงานขายไอสครีม ปี 2528 ช่วยงานนิตยสารสู่ฝัน ปี 2531 ประจำกองบรรณาธิการวารสารปาจารยสาร ต่อมาเป็นบรรณาธิการเฉพาะกิจสำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น ประจำกองบรรณาธิการหนังสือดีเขต เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการชีวิตต้องสู้ ปัจจุบันเป็นคอลัมนิสต์อิสระ
[แก้] ผลงาน
- ชื่อหนังสือและพ.ศ.การพิมพ์ครั้งแรก ประเภทหนังสือ
- ลำนำวเนจร (2528) รวมบทกวี
- คำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจ (2529) รวมบทกวี
- ไม่ใช่บทกวีจากชายป่าอารยธรรม (2530) รวมบทกวีไร้ฉันทลักษ์
- ฤดีกาล (2532) รวมบทกวี
- คือแรงใจและไฟฝัน (2534) รวมบทกวี
- ถนนนักฝัน (2535) รวมบทกวีประกอบภาพ
- ม้าก้านกล้วย (2538) รวมบทกวี
- เจ้านกกวี (2540) รวมบทกวี
- ทอดยอด (2542) รวมบทความและเรื่องสั้น
![]() |
ไพวรินทร์ ขาวงาม เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ไพวรินทร์ ขาวงาม ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |