สมเด็จพระเชษฐาธิราช

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สมเด็จพระเชษฐาธิราช (ครองราชย์ พ.ศ. ๒๑๗๑- พ.ศ. ๒๑๗๑) ทรงเป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม มีพระอนุชาองค์หนึ่งพระนามว่า พระอาทิตยวงศ์

เมื่อสมเด็จพระเจ้าทรงธรรมเสด็จสวรรคตได้เกิดการชิงราชสมบัติระหว่างพระองค์กับพระศรีศิลป์พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม ฝ่ายพระองค์มีออกญาศรีวรวงศ์ กับออกญาเสนาภิมุข (ยามาดะ) เป็นกำลังสำคัญได้จับพระศรีศิลป์ ซึ่งเป็นพระมหาอุปราชสำเร็จโทษ แล้วกราบบังคมทูลเชิญพระองค์ขึ้นครองราชย์ ทรงพระนามว่าสมเด็จพระเชษฐาธิราช หรือ สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๒ ซึ่งขณะนั้นมีพระชนมายุได้ 15 พรรษา ออกญาศรีวรวงศ์ ได้เลื่อนฐานะเป็น เจ้าพระยากลาโหมสุริยวงศ์

เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นครองราชย์ได้แปดเดือน ก็คิดเกรงว่าเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงศ์จะคิดแย่งราชสมบัติ จึงทรงหาทางกำจัดเสีย แต่ความนี้ได้รู้ไปถึงเจ้าพระยากลาโหมเสียก่อนก็ขัดเคือง จึงได้ยกกำลังบุกเข้าไปในวังหลวง สมเด็จพระเชษฐา ฯ มิได้คิดต่อสู้ได้แต่หลบหนีไป เจ้าพระยากลาโหม ฯ จึงสั่งให้พระยาเดโช พระยาท้ายน้ำตามไปทันที่ป่าโมกน้อยจับสมเด็จพระเชษฐาฯ มาได้ เจ้าพระยากลาโหมฯ จึงสั่งให้นำสำเร็จโทษเสีย

สมเด็จพระเชษฐาธิราช ครองราชย์ได้ ๘ เดือน


[แก้] ดูเพิ่ม


รัชสมัยก่อนหน้า:
สมเด็จพระเจ้าทรงธรรม
ราชวงศ์สุโขทัย
พระมหากษัตริย์ไทย
อาณาจักรอยุธยา

ราชวงศ์สุโขทัย ๒๑๗๑ - ๒๑๗๑
รัชสมัยถัดไป:
สมเด็จพระอาทิตยวงศ์
ราชวงศ์สุโขทัย



 สมเด็จพระเชษฐาธิราช เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ สมเด็จพระเชษฐาธิราช ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ
สถานีย่อย:ประเทศไทย
ภาษาอื่น