พระเจ้าเมงจีโย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระเจ้าเมงจีโย (Mingyinyo) หรือในนวนิยายผู้ชนะสิบทิศเรียก เมงกะยินโย เป็นปฐมกษัตริย์ของราชวงศ์ตองอู ราชวงศ์อาณาจักรที่ 2 ของประวัติศาสตร์พม่า พระเจ้าเมงจีโย ได้ทำการรวบรวมชาวพม่าที่อยู่กันอย่างกระจัดกระจายหลังการล่มสลายของราชวงศ์พุกามภายหลังการโจมตีของมองโกล โดยได้รับความช่วยเหลือจากขุนนางสำคัญหลายคน เช่น เมงเยสีตู (บางคนถูกสมมติเป็นตัวละครในนวนิยายผู้สิบทิศ เช่น มหาเถรวัดกุโสดอ) พระเจ้าเมงจีโยได้สถาปนาเมืองตองอู ซึ่งเป็นเมืองในขุนเขาเป็นปราการที่ดีขึ้นเป็นศูนย์กลางอำนาจใหม่

ในมหาราชวงศ์พงศาวดารพม่า ระบุว่า พระองค์ได้พบกับพระมเหสีเมื่อเสด็จทอดพระเนตรการสร้างเขื่อน ซึ่งต่อมามีพระโอรสเพียงพระองค์เดียว ที่ได้ครองราชย์ต่อมา คือ พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้

พระเจ้าเมงจีโย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2074 พระนามของพระองค์อาจแปลได้ว่า " พระองค์ดำ " (เมงจี = ยิ่งใหญ่, โย = ดำ)



รัชสมัยก่อนหน้า:
-
พระเจ้าเมงจีโย
(อาณาจักรพม่า)

ราชวงศ์ตองอู 2074
รัชสมัยถัดไป:
พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้
ราชวงศ์ตองอู


ภาษาอื่น