นาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ชาวนาง ตั้งถิ่นฐานในสุดชายแดนฝั่งขวาของแม่น้ำแดงในบริเวณที่มีรูปสี่เหลี่ยมซึ่งมีอาณาเขตถูกคั่นโดยประเทศจีน แม่น้ำแดง อาณาเขตแคว้นฟันสีพาน น้ำบ่อ และพลเมืองเชื้อชาติเดียวกัน และถือว่าเดิมเป็นคนไท เนื่องจากอยู่ใกล้ประเทศจีน อิทธิพลจีนจึงมีมาก (ติดต่อกันผ่านแม่น้ำแดง) ชาวนางมีประชากรประมาณ 20,000 คน

[แก้] ภาษา

พวกนางพูดภาษาใกล้เคียงกับภาษาไทยมาก แต่ทำการอะไรจะไปทางจีนมาก ซึ่งจะพบคุณลักษณะแบบในแคว้นชาวนาง คล้ายกันกับพวกทางพงโถ แต่พูดจาด้วยสำเนียงเร็วกว่า

[แก้] อุปนิสัย

ชาวนาง มีนิสัยเป็นนักรบ และมีลักษณะที่น่าสนใจของชาวนางคือ การค้าขาย ถึงจะต้องเดินทางไกลๆ หรือรายได้น้อยมาก พวกเขาก็ไม่ถอย

[แก้] ประเพณี

ชาวนางจะมี "การเต้นรำหมวก" เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายกันในพงโถ เต้นด้วยจังหวะช้านาบเนิบ ส่วนที่เมืองฮุมใช้กลองตีเข้าจังหวะช่วยในการเต้นรำ เหล่าหญิงจะเต้นรำชาวนางแห่งเมืองตำดวง เต้นรำแบบนักรบ โดยใช้ไม้พลองสำหรับหาบน้ำ

กลุ่มภาษาคำ-ไต > กลุ่มภาษาไต
กลุ่มเชียงแสน ไทดำ · ไทยวน (ล้านนา หรือ ไทเหนือ) · ไทขาว · ไทย · ไทฮ่างตง · ไทแดง · พวน · ตูลาว
กลุ่มลาว-ผู้ไท ลาว · ญ้อ · ผู้ไท · ไทยอีสาน
กลุ่มไทพายัพ อาหม · อ่ายตน · คำตี่ · คำยัง · พ่าเก · ไทขึน · ไทใหญ่ (ฉาน) · ไทลื้อ · ไทเหนือ
กลุ่มอื่นๆ ปายี · ไทถาน · ไทยอง · ไทหย่า
ภาษาไต(อื่นๆ) จ้วง · นุง · ต่าย (โท้) · ตุรุง · นาง · ปูยี
ชาวไทย ไทยกลาง · ไทยอีสาน · ไทยเหนือ · ไทยใต้ · ไทยโคราช · ไทยกลันตัน · ไทยไทรบุรี · ไทยปะลิศ · ไทยเกาะกง · ไทยโยเดีย · ไทยตะนาวศรี