พูดคุย:สิ่งเสพติด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

[แก้] เสพย์-เสพ

คำว่า เสพ มาจากภาษาบาลีว่า เสว (เส-วะ) เป็นคำกริยา แปลว่า รับใช้ คบหา ส่วนคำว่า เสพย์ มาจากภาษาบาลีว่า เสวย (เส-วะ-ยะ) เป็นรูปคำนามและคำคุณศัพท์ตามกฎของภาษาบาลี

ดังนั้นเมื่อเป็นคำนามหรือคำคุณศัพท์เขียน เสพย์ เช่น สิ่งเสพย์ติด ยาเสพย์ติด เมื่อเป็นกริยาใช้ เสพ เช่น เสพสุรา เสพของมึนเมา เสพรสวรรณคดี แต่ถ้าใช้ตามหลักภาษาไทย คำกริยาสามารถใช้เป็นคำขยายก็ได้โดยไม่ต้องเปลี่ยนรูป จึงใช้ว่าคำว่า เสพ หรือ เสพย์ ก็ได้--อ็อกตร้า บอนด์ 05:33, 28 ธันวาคม 2006 (UTC)

พจนานุกรม 2525 ใช้ เสพย์ แต่ในฉบับ 2542 เปลี่ยนเป็น เสพ ครับ --Pi@k 06:59, 28 มกราคม 2007 (UTC)