ฮิระงะนะ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ฮิระงะนะ (平仮名) คือ อักษรในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นหนึ่งในสามของอักษรญี่ปุ่นที่ใช้ในปัจจุบันควบคู่กับ คะตะคะนะ และ คันจิ ซึ่ง ฮิระงะนะ และ คะตะคะนะ ทั้งคู่เป็นระบบคะนะที่ตัวอักษรหนึ่งตัวแสดงถึงหนึ่งเสียง ในแต่ละ"คะนะ"สามารถเป็นได้ทั้งในรูปสระและวรรณยุกต์หรือตัวสะกด
สารบัญ |
[แก้] ที่มา
ฮิระงะนะพัฒนามาจากอักษรจีน เริ่มแรกเรียก onnade หรือ มือของผู้หญิง เพราะใช้เขียนโดยผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ ผู้ชายจะเขียนโดยใช้คันจิและคะตะคะนะ ประมาณ พ.ศ. 1500 ฮิระงะนะจึงใช้โดยทั่วไป คำว่า ฮิระงะนะ หมายถึง อักษรพยางค์สามัญ รูปแบบแรกๆของฮิระงะนะ มีสัญลักษณ์หลายตัวที่ออกเสียงเหมือนกัน ระบบการเขียนมีความแตกต่างกันขึ้นกับผู้เขียนแต่ละคน รัฐบาลญี่ปุ่นเข้ามาจัดรูปแบบเมื่อ พ.ศ. 2489 จึงกลายเป็นอักษรที่ใช้ในปัจจุบัน
[แก้] ลักษณะและการใช้ฮิระงะนะ
ฮิระงะนะมีสัญลักษณ์ 48 ตัว และมักใช้ในการลงท้ายคำ (okurigana) ในภาษาญี่ปุ่น ใช้สำหรับคำที่ไม่มีในตัวอักษรคันจิ หรือใช้ในส่วนท้ายของคำกริยาหรือใช้เป็นคำช่วย ใช้โดยทั่วไปในสื่อสำหรับเด็ก ตำราเรียน และหนังสือการ์ตูนและฮิระงะนะใช้สำหรับเป็นคำอ่านสำหรับตัวอักษรคันจิ เพื่อช่วยให้ผู้อ่านได้ ซึ่งเรียกว่าฟุริงะนะ ในหนังสือพิมพ์เป็นกฎที่ต้องใส่ฟุริงะนะคู่กับคันจิ ที่นอกเหนือไปจากคันจิที่ทางราชการรับรองว่าเป็นคันจิที่ใช้บ่อย 1,945 ตัว หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่ จะไม่ใช้คันจิ นอกเหนือไปจากคันจิกลุ่มนี้
ในปัจจุบันมีระบบฮิระงะนะ 2 แบบคือ อิโระฮะ ฮิระงะนะแบบเก่า และแบบ โกะจูโอ็ง แบบใหม่
[แก้] ตารางตัวอักษรฮิระงะนะ
สระ และ พยัญชนะ | yōon | ||||||
あ อะ | い อิ | う อุ | え เอะ | お โอะ | (ยะ) | (ยุ) | (โยะ) |
---|---|---|---|---|---|---|---|
か คะ | き คิ | く คุ | け เคะ | こ โคะ | きゃ คิ ยะ | きゅ คิ ยุ | きょ คิ โยะ |
さ ซะ | し ชิ | す ซุ | せ เซะ | そ โซะ | しゃ ชิ ยะ | しゅ ชิ ยุ | しょ ชิ โยะ |
た ทะ | ち จิ | つ สึ | て เทะ | と โทะ | ちゃ จิ ยะ | ちゅ จิ ยุ | ちょ จิ โยะ |
な นะ | に นิ | ぬ นุ | ね เนะ | の โนะ | にゃ นิ ยะ | にゅ นิ ยุ | にょ นิ โยะ |
は ฮะ | ひ ฮิ | ふ ฮุ | へ เฮะ | ほ โฮะ | ひゃ ฮิ ยะ | ひゅ ฮิ ยุ | ひょ ฮิ โยะ |
ま มะ | み มิ | む มุ | め เมะ | も โมะ | みゃ มิ ยะ | みゅ มิ ยุ | みょ มิ โยะ |
や ยะ | ゆ ยุ | よ โยะ | |||||
ら ระ | り ริ | る รุ | れ เระ | ろ โระ | りゃ ริ ยะ | りゅ ริ ยุ | りょ ริ โยะ |
わ วะ | ゐ*** วิ | ゑ*** เวะ | を โวะ | ||||
ん -น | |||||||
が กงะ | ぎ กงิ | ぐ กงุ | げ เกงะ | ご โกงะ | ぎゃ กงิ ยะ | ぎゅ กงิ ยุ | ぎょ กงิ โยะ |
ざ ซะ | じ จิ* | ず ซุ** | ぜ เซะ | ぞ โซะ | じゃ จิ ยะ | じゅ จิ ยุ | じょ จิ โยะ |
だ ดะ | ぢ (จิ)* | づ (ซุ)** | で เดะ | ど โดะ | ぢゃ (จิ ยะ) | ぢゅ (จิ ยุ) | ぢょ (จิ โยะ) |
ば บะ | び บิ | ぶ บุ | べ เบะ | ぼ โบะ | びゃ บิ ยะ | びゅ บิ ยุ | びょ บิ โยะ |
ぱ ปะ | ぴ ปิ | ぷ ปุ | ぺ เปะ | ぽ โปะ | ぴゃ เปียะ | ぴゅ ปิ ยุ | ぴょ ปิ โยะ |
* じ กับ ぢ ออกเสียงเหมือนกัน ** ず กับ づ ออกเสียงเหมือนกัน *** ゐ และ ゑ ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว
[แก้] ตัวอักษรที่ใช้สำหรับภาษาต่างประเทศ
............ | ............ | ............ | いぇ(อิ เยะ ye) | ............ |
............ | うぃ(อุ อิ wi) | ............ | うぇ(อุ เอะ we) | うぉ(อุ โอะ wo) |
わ゙ (va) | ゐ゙(vi) | ゔ(vu) | ゑ゙(ve) | を゙(vo) |
ゔぁ(va) | ゔぃ(vi) | ゔぅ(vu) | ゔぇ(ve) | ゔぉ(vo) |
............ | ............ | ............ | しぇ(ชิ เยะ she) | ............ |
............ | ............ | ............ | じぇ(จิ เยะ je) | ............ |
............ | ............ | ............ | ちぇ(จิ เอะ che) | ............ |
............ | てぃ(ทิ ti) | とぅ (ทุ tu) | ............ | ............ |
............ | でぃ(ดิ di) | どぅ (ดุ du) | ............ | ............ |
つぁ(สุ อะ tsa) | つぃ(สุ อิ tsi) | ............. | つぇ(สุ เอะ tse) | つぉ(สุ โอะ tso) |
ふぁ(ฮุ อะ fa) | ふぃ(ฮุ อิ fi) | ............. | ふぇ(ฮุ เอะ fe) | ふぉ(ฮุ โอะ fo) |
[แก้] แหล่งข้อมูลภายนอก
- ((อังกฤษ)) ฮิระงะนะ