ภูเขา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เทือกเขาร็อกกี
เทือกเขาร็อกกี

ภูเขา (mountain) เป็นลักษณะของพื้นโลกที่สูงกว่าพื้นที่โดยรอบ

ภูเขา หรือเทือกเขาหมายถึง ลักษณะภูมิประเทศ ที่มีความสูงตั้งแต่ 600 เมตรขึ้นไปจากพื้นที่บริเวณรอบ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับเนินเขา แต่ว่าเนินเขานั้น จะมีพื้นที่สูงจากบริเวณรอบ ๆ ประมาณ 150 แต่ไม่เกิน 600 เมตร ภูเขาสามารถแบ่ง เป็นประเภทต่างๆ ดังนี้

  • ภูเขาโก่งตัว เกิดจากการบีบอัดตัวของหินหนืด ในแนวขนาน
  • ภูเขาเลื่อนตัวหรือหักตัว เกิดจากการเลื่อนของหินทำให้มีการยกตัวและการทรุดตัวเกิดเป็นภูเขา
  • ภูเขาโดม เกิดจากการที่หินหนืดดันตัว แต่ว่ายังไม่ทันพ้นพื้นผิวของโลก ก็เย็นตัวก่อน
  • ภูเขาไฟ เกิดจากการที่หินละลาย ก่อตัวและทับถมกัน


[แก้] ความสูงของภูเขา

ความสูงของภูเขาโดยทั่วไปจะวัดโดยความสูงที่ระดับเหนือน้ำทะเล เช่น เทือกเขาหิมาลัย โดยเฉลี่ยมีความสูงอยู่ที่ระดับ 5 กิโลเมตรเหนือระดับน้ำทะเล ยอดเขาเอเวอเรสต์บนเทือกเขาหิมาลัย และเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก สูงจากระดับน้ำทะเลราวๆ 8.8 กิโลเมตร (8,844 เมตร) ดอยอินทนนท์ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของไทย มีความสูงจากระดับน้ำทะเลที่ 2,565 เมตร

[แก้] เทือกเขาและภูเขาที่สำคัญของไทย

  • เทือกเขาถนนธงชัย
  • เทือกเขาแดนลาว
    • ดอยผ้าห่มปก
  • เทือกเขาขุนตาล
  • เทือกเขาผีปันน้ำตะวันตก
  • เทือกเขาผีปันน้ำตะวันออก
  • เทือกเขาสันกำแพง
  • เทือกเขาพนมดงรัก
  • เทือกเขาภูพาน
  • เทือกเขาเพชรบูรณ์
  • เทือกเขาตะนาวศรี
  • เทือกเขาถนนธงชัย
  • เทือกเขาสันกาลาคีรี
  • เทือกเขาภูเก็ต
  • เทือกเขานครศรีธรรมราช

[แก้] เทือกเขาและภูเขาที่สำคัญของโลก



 ภูเขา เป็นบทความเกี่ยวกับ แม่น้ำ ภูเขา หรือสถานที่ทางภูมิศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ภูเขา ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ