เจเนอรัล ไดนามิคส์ เอฟ-111

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เอฟ-111
เอฟ-111

เจเนอรัล ไดนามิคส์ เอฟ-111 (General Dynamics F-111) เอฟ-111 เป็นเครื่องบินแบบแรกที่สามารถลู่ปีกได้ โดยมีการเปลี่ยนมุมลู่ปีกเพื่อเสถียรภาพในการบินด้วยความเร็วต่ำและลดแรงต้านเมื่อบินด้วยความเร็วสูง[1] และทำให้เกิดเครื่องบินที่สามารถลู่ปีกได้ตามมาอีก เช่น เอฟ-14 ทอมแคท ซุคฮอย ซู-17 เป็นต้น[2]


[แก้] รายละเอียด เอฟ-111

  • ผู้สร้าง บริษัทเจเนอรัล ไดนามิคส์(สหรฐอเมริกา)
  • ประเภท เจ๊ตขับไล่เอนกประสงค์ เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้ 2 ที่นั่งเคียงกัน
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์ วิทนีย์ ทีเอฟ 30-พี-30 ให้แรงขับเครื่องละ 8,399 กิโลกรัม *เมื่อใช้สันดาปท้าย 2 เครื่อง
  • กางปีก 19.20 เมตร เมื่อกางปีกเต็มที่
    • 9.74 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
  • ยาว 22.40 เมตร
  • สูง 5.22 เมตร
  • น้ำหนักเปล่า 20,943 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 41,500 กิโลกรัม
  • อัตรเร็วสูงสุด 2.2 มัค ที่ระยะสูง
    • 1.2 มัคที่ระดับน้ำทะเล
  • เพดานบินใช้งาน 15,500 เมตร
  • พิสัยบิน 5,093 กิโลเมตร
  • อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ เอ็ม 61 ขนาด 20 มม. 1 กระบอก
    • ระเบิดขนาด 750 ปอนด์ 2 ลูก ในห้องเก็บอาวุธภายในลำตัว
    • สามารถติดตั้งอาวุธที่ใต้ปีกได้ ปีกละ 4 ตำบล

[1]

[แก้] อ้างอิง

Commons
คอมมอนส์ มีรูปภาพและสื่อในรูปแบบอื่นๆ เกี่ยวกับ:
  1. 1.0 1.1 อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522
  2. http://en.wikipedia.org/wiki/F-111


 เจเนอรัล ไดนามิคส์ เอฟ-111 เป็นบทความเกี่ยวกับ ทหาร การทหาร หรืออาวุธ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ เจเนอรัล ไดนามิคส์ เอฟ-111 ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ