เจ้าจอมน้อม โชติกเสถียร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าจอมน้อม ตจ. ในรัชกาลที่ 5 กำเนิดในสกุลโชติกเสถียร เมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2420 ที่บ้านริมคลองโอ่งอ่าง ข้างวัดบพิตรภิมุข เป็นธิดา ของพระยาธรรมจรรยานุกูลมนตรี (ทองดี โชติกเสถียร) กับ คุณหญิงลูกจันทร์ การศึกษาขั้นต้น ท่านได้รับจากมารดา จนโตพอสมควรจึงเรียนจากครูหนอ และ พระศรีสัตยารักษ์ ต่อมาเมื่ออายุ 7-8 ขวบ มารดาท่านถึงอนิจกรรม ท่านผู้หญิงสุ่น โชฎึกราชเศรษฐี ผู้เป็นย่าของท่าน รับเลี้ยงดูต่อมา
เจ้าจอมน้อมได้ถวายตัวรับราชการฝ่ายใน เมื่ออายุ 13 ปี ในสำนักของ พระวิมาดาเธอฯ กรมพระสุทธาสินีนาฎ จนได้รับพระมหากรุณาเป็นเจ้าจอม ท่านเป็นผู้มีบุคลิกกิริยา น่านับถือ มีหน้าที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับพระเครื่องต้นในรัชกาลที่ 5 จึงมีหน้าที่ ปอกผลไม้ร่วมกับคุณจอมท่านอื่นๆ ด้วยเหตุที่ท่านผู้หญิงสุ่น เป็นสตรีรุ่นแรกๆ ที่คิดปอกมะปรางริ้ว เจ้าจอมน้อม ในฐานะหลานท่านผู้หญิงสุ่น จึงมีโอกาสรับ และแสดงฝีมือในทางนี้มาก นอกจากงดงามแล้ว ยังสามารถดัดแปลงให้เหมือน รูปหอยแครง ทั้งยังสามารถปอกโดยไม่ต้องปลิดลูกจากพวงด้วย ฉะนั้นท่าน ปอกมะปรางครั้งใด เป็นต้องได้เสวย งานทุกอย่างที่เป็นงานของชาววังสมัยนั้น ท่านทำได้ดีแทบทุกอย่าง การจัดโต๊ะพระราชทานเลี้ยงรับรองแขกเมือง รวม ทั้งอาหารเช่น การจัดข้าวเหนียวสีและหน้าต่างๆ ท่านต้องมีส่วนช่วยหรือจัดทำ แทบทุกครั้ง เพราะท่านเป็นคนละเอียดลออปราณีต
เมื่อสิ้นรัชกาลที่ 5 ท่านจึงกราบถวายบังคมลาออกมาอยู่กับท่านบิดาที่บ้าน ตลอดชีวิตได้ทำบุญสุนทาน ตลอดเวลา งานสำคัญที่ท่านได้รับพระมหากรุณาฉลองพระเดชพระคุณประจำ สกุลโชติกเสถียร คือการถวายเครื่องสังเวยพระป้าย ประจำปีตรุษจีน ครั้งสุด ท้ายก่อนอนิจกรรม คือ บูรณะวัดนรนาถสุนทริการาม ซึ่งเป็นวัดประจำตระกูล โชติกเสถียร ท่านเจ้าจอมน้อม ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์สูงสุด คือ ตติยจุลจอมเกล้า เมื่อปี พ.ศ. 2444 กับทั้งเหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 5 ชั้นที่ 2 เหรียญทวีธาภิเษก, เหรียญรัชมังคลาภิเษก และหีบหมากทองคำลายกนกเป็น เกียรติยศ เจ้าจอมน้อม ถึงอนิจกรรม ในวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2509
![]() |
สมเด็จพระบรมราชินีนาถ และ พระภรรยาเจ้า ใน รัชกาลที่ ๕ แก้ | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|