จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เด็กแนว คือ เป็นลักษณะของกลุ่มสังคมวัยรุ่นในวัฒนธรรมสมัยนิยม โดยกล่าวว่า เด็กสมัยใหม่ที่ไม่ตามแฟชั่น ไม่ตามใคร มีหัวคิดเป็นของตัวเอง ลักษณะการแต่งตัวแปลกใหม่เป็นจุดเด่น แต่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับสังคมและตัวเอง เด็กแนวมักมีความคิดในการทำและสร้างสิ่งแปลกใหม่ โดยไม่ลอกเลียนแบบใคร เช่น ภาษาที่เป็นเอกลักษณ์ อาทิเช่น
- สุดตีน : ที่สุดของที่สุด
- โออิชิ : เกิดอาการชาตามร่างกาย
- หรูไฮฯ : ดูดีมีฐานะ
- สปก. : หนีเอาตัวรอดไปก่อนเพื่อน
- มีองค์ : ใช้เรียกเพื่อนชายที่เป็นเกย์
- ด๋อย : เชยๆ สะเหร่อๆ
- ชิลๆ : ง่ายๆ สบายๆ
- สวยเป่อ : ผู้หญิงสวยแต่ซุ่มซ่าม
- เพียวเค็ม : คนที่งกมากๆ
- ซีเลส : ดี้
- ฮีเลส : ทอม
- สะแอ๋ง : ชอบสอดเรื่องชาวบ้าน
- ตะไบ : เสริมแต่ง
|
|
- สลิ่ม : สีสันเสื้อผ้าที่ตัดกันมาก
- เหียก : หน้าตาขี้เหร่มาก ๆ
- เฟค (Fake) : การจิตนาการ,การหลอกตัวเอง
- โอ้ว! จอร์จ มันยอดมาก : เจ๋งมาก เจ๋งโคตรๆ
- จิ๊บ :แปลว่า เป็นอาการดีอกดีใจกระดี้กระด้าเมื่อเจอหนุ่มหล่อวัยใสเอ๊าะๆ
- มาแว้ว : มาแล้วจ้า
- วันนี้โปร่ง : วันนี้ไม่หนีบแฟนมาด้วย
- พกข้าวห่อ : ไปต่างจังหวัดหรือไปเที่ยวไกลๆ แล้วเอาแฟนไปด้วย
- เฟิร์มนะ : ตกลงแน่นอนตามนั้นใช่ไหม
- กิ๊ก : มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรัก
- ซะงั้น : ทำได้ไง ทำแบบนั้นเฉยเลย
- วิ่นวือ : วุ่นวายสุดๆ
|
การแต่งกายที่เป็นจุดเด่น ตัวอย่างเช่น ใส่สายเดี่ยวเอวลอย เสื้อยืดกางเกงยีน เสื้อสีสันแสบตา หรือจะเป็นแฟชั่นอื่นๆ เช่น การเจาะลิ้น เจาะหู เจาะสะดือ การสัก หรืออื่นๆอีกมากมาย
ซึ่งภาษา แฟชั่น การกระทำของเด็กแนว อาจทำให้วัฒนธรรม ของคนไทยเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี หรือทางที่เสื่อมโทรมก็ได้ อยู่ที่ตัวผู้ลอกเลียนแบบ ที่ใช้ความคิดในการตัดสินใจที่จะเลียนแบบ