ธาร ยุทธชัยบดินทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้ต้องการเก็บกวาด ตรวจสอบ ปรับปรุง แก้ไขรูปแบบ เพิ่มแหล่งอ้างอิง ใส่หมวดหมู่ หรือภาษาที่ใช้
ส่วนใดส่วนหนึ่งหรือในหลายส่วนด้วยกัน
คุณสามารถช่วยตรวจสอบ และแก้ไขบทความนี้ได้ด้วยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน
กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ วิธีแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือการเขียน และ นโยบายวิกิพีเดีย ซึ่งสามารถดูตัวอย่างบทความได้ที่ บทความคุณภาพ และเมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้

ธาร ยุทธชัยบดินทร์ เป็นชื่อจริง นามสกุลจริงของนักเขียนผู้นี้ เกิดเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ.2507 ที่โรงพยาบาลศิริราช กรุงเทพฯ และใช้ชีวิตอยู่ย่านฝั่งธนบุรีจนศึกษาจบชั้น ป.4 จึงย้ายไปเรียนต่อที่ จ.นครปฐม ถึงจบชั้น ม.ศ.3จากโรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย แล้วเข้ามาเรียนต่อ โรงเรียนไทยวิจิตรศิลปอาชีวะ กรุงเทพฯ ถึงชั้นปี 2 จากนั้นได้หยุดเรียนเพื่อไปยึดอาชีพเป็นจิตรกรอยู่ราวสองปี แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ทำให้ตัดสินใจเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช (นิเทศศาสตร์) และสำเร็จการศึกษาในปี พ.ศ 2535

ระหว่างศึกษาอยู่นี้ ได้ทดลองทำงานหาประสบการณ์เป็นพนักงานเสิร์ฟในค็อกเทล เลาจน์ของแม่เล้าระดับประเทศคนหนึ่ง และ พนักงานฝ่ายบุคคล โรงแรมรอยัล ปริ๊นเซส

จนกระทั่งจบนิเทศศาสตร์แล้วจึงได้เปลี่ยนไปทำงานเป็น ครีเอทีฟและนักเขียนบทสารคดีวิทยุ คลื่น 103.5 Mkh (พ.ศ 2536), นักเขียนบทรายการโทรทัศน์ ไทยสกายทีวี (พ.ศ.2537), กองบรรณาธิการ นิตยสารคลาส แอดไวเซอร์(พ.ศ.2539 -2540) จากนั้นเปลี่ยนอาชีพเป็นพ่อค้าเสื้อมือสอง และข้าราชการในสังกัดกรุงเทพมหานคร (พ.ศ.2542 -2547)

เมื่อทดลองทำงานหาประสบการณ์มาจนอิ่มตัว ประกอบกับต้องการทำในสิ่งที่ตนเองรักและถนัดที่สุด จึงได้หันหลังให้แก่งานประจำ กลับมาจับงานเขียนหนังสืออีกครั้งหนึ่ง ด้วยการเป็นนักเขียนอิสระ และมุ่งมั่นที่จะสร้างสรรค์ผลงานวรรณกรรมอันทรงคุณค่าต่อไป

[แก้] ประวัติการทำงานวรรณกรรม

  • 2522 บทกวีชิ้นแรกได้ลงพิมพ์ในนิตยสารสตรีสาร (นามปากกา "ฤสินา")
  • 2522-2524 มีผลงานบทกวีและเรื่องสั้นลงพิมพ์ในนิตยสารสตรีสารสิบกว่าชิ้นงาน
  • 2528-2529 มีผลงานเรื่องสั้นลงพิมพ์ในนิตยสารฟ้าเมืองไทยและสตรีสารราว 7-8 เรื่อง (นามปากกา ฤสินา และฤทธิ์ จิตรา)และเรื่องสั้นแปลในนิตยสารแพรว 1 เรื่อง
  • 2540 มีผลงานเขียนประจำคอลัมน์ในนิตยสารคลาส แอดไวเซอร์ ประมาณหนึ่งปี
  • 2547 ราวกลางปี กลับมาเริ่มต้นฝึกฝนการเขียนใหม่ และมีผลงานเป็นบทความลงพิมพ์ในนิตยสารคู่สร้างคู่สม 2 ช่วงปลายปีเกิดความคิดที่จะกลับมาเขียนเรื่องสั้นอีกครั้ง จึงพยายามรื้อฟื้นฝีมือ และผลงานเรื่องสั้นที่ได้ลงพิมพ์หลังจากหายไปนาน คือ "สองอย่างห้า" ในนิตยสารบางกอก ฉบับปลายเดือนธันวาคม และ ฉบับต้นเดือนมกราคม 2548 โดยใช้นามปากกา "ลิด้า"
  • 2548 ฝึกปรือการเขียนเรื่องสั้นอย่างหนัก และมีผลงานได้รับการเผยแพร่ในนิตยสารจุดประกายวรรณกรรม ขวัญเรือน สกุลไทย ขายหัวเราะ และสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ (ยังคงใช้นามปากกาลิด้า แต่บางครั้งเติมคำว่า "จิรกาลาวสาน" ต่อท้าย)
  • 2549 ได้รับรางวัลชมเชย พานแว่นฟ้า จากเรื่องสั้น "มื้อสุดท้าย" ซึ่งเริ่มต้นใช้ชื่อจริงเป็นครั้งแรก และเริ่มเขียนนวนิยายเรื่องแรก "ฝุ่นดาวของค่ำคืน"
  • 2550 ได้รับรางวัลสุภาว์ เทวกุล จากเรื่องสั้น "เด็กชายหอมแดง"