โบอิง 747

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โบอิง 747 (Boeing 747) โบอิง 747 เป็นอดีตเครื่องบินโดยสารที่ใหญ่ที่สุดในโลก ก่อนที่ แอร์บัส เอ 380 จะแล้วเสร็จ โบอิง 747 ไม่มีเครื่องต้นแบบ บินเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 1966 สายการบินแพนแอมเป็นสายการบินแรกในเส้นทางนิวยอร์ก-ลอนดอน เมื่อวันที่ 22 มกราคม ค.ศ. 1970[1]


[แก้] รายละเอียด โบอิง 747

  • ผู้สร้าง: บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
  • ประเภท: เจ๊ตโดยสารลำตัวกว้าง พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 3 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 500 ที่นั่ง
  • เครื่องยนต์: เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์วิทนีย์
    • รุ่น เจดี 9 ดี-3 ให้แรงขับ 19,730 กิโลกรัม
    • รุ่น เจดี 9 ดี-3 ดับลิว ให้แรงขับ 20,410 กิโลกรัม
    • รุ่น เจดี 9 ดี-7 ให้แรงขับ 20,635 กิโลกรัม
    • รุ่น เจดี 9 ดี-7 ดับลิว ให้แรงขับ 21,320 กิโลกรัม
    • จำนวน 4 เครื่อง
  • กางปีก: 59.64 เมตร
  • ยาว: 70.51 เมตร
  • สูง: 19.33 เมตร
  • พื้นที่ปีก: 511 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า: 170,823 กิโลกรัม
  • น้ำหนักบรรทุกสูงสุด: 68,538 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 371,945 กิโลกรัม
  • น้ำหนักร่อนลงสูงสุด: 285,763 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วขั้นสูง: 969 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราเร็วเดินทาง: 935 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • เพดานบินใช้งาน: 13,715 เมตร
  • ระยะทางวิ่งขึ้นพ้นสิ่งกีดขวาง 35 ฟุต: 3,155 เมตร
  • ระยะร่อนลง: 2,109 เมตร
  • พิสัยบินไกลสุด: 12,230 กิโลเมตร เมื่อใช้ความเร็วเดินทางไกล

[1]

[แก้] อ้างอิง

Commons
คอมมอนส์ มีรูปภาพและสื่อในรูปแบบอื่นๆ เกี่ยวกับ:
  1. 1.0 1.1 อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522


 โบอิง 747 เป็นบทความเกี่ยวกับ เทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ โบอิง 747 ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ