เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เพ็ญศรี พุ่มชูศรี หรือชื่อเดิม ผ่องศรี พุ่มชูศรี รู้จักกันในชื่อเล่น ป้าโจ๊ว เป็นนักร้อง และครูสอนขับร้องเพลงไทยสากล เป็นนักร้องประจำวงดนตรีกรมโฆษณาการ หรือสุนทราภรณ์ ได้รับการคัดเลือกให้ขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาตั้งแต่ครั้งแรกที่มีการบันทึกแผ่นเสียง ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (เพลงไทยสากล-ขับร้อง) ประจำปีพุทธศักราช 2534
[แก้] ประวัติ
เพ็ญศรี พุ่มชูศรี เกิดเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2472 ที่จังหวัดพิษณุโลก เข้าประกวดร้องเพลงตามงานวัด ตั้งแต่อายุ 8 ปี โดยใช้นามว่า "ผ่องศรี พุ่มชูศรี" เริ่มต้นฝึกหัดร้องเพลงกับครูศิวะ วรนาฏ เมื่อ พ.ศ. 2484 และได้บันทึกแผ่นเสียงเพลง ศิลธรรมทั้งห้า ขณะอายุ 12 ปี โดยเปลี่ยนชื่อเป็น "เด็กหญิงเพ็ญศรี พุ่มชูศรี" และใช้ชื่อนี้ในการขับร้องเพลงเรื่อยมา พ.ศ. 2487 เข้าเป็นนักร้องประจำวงดนตรีกรมโฆษณาการซึ่งมี เอื้อ สุนทรสนานเป็นหัวหน้าวง และได้บันทึกแผ่นเสียงเป็นจำนวนมาก
พ.ศ. 2490 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้คุณเพ็ญศรีขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์เพลง "สายฝน" ซึ่งเพิ่งได้ทรงพระราชนิพนธ์เอาไว้ก่อนหน้านั้นไม่นาน โดยเป็นการร้องสดในรายการบรรเลงดนตรีรายการหนึ่ง หลังจากนั้น พ.ศ. 2491 จึงได้ขับร้องเพลงนี้บันทึกแผ่นเสียง
คุณเพ็ญศรีลาออกจากราชการเมื่อ พ.ศ. 2495 เพื่อเข้าร่วมงานกับละครคณะชุมนุมศิลปิน ซึ่งเป็นคณะละครเวทีของรพีพร หรือชื่อจริงคือคุณสุวัฒน์ วรดิลก รับหน้าที่ทั้งร้องเพลงประกอบและร่วมแสดง ในเวลาต่อมาได้เกิดความรักกับคุณสุวัฒน์ และสมรสกัน ในช่วงนี้แม้ว่าจะลาออกจากราชการไปแล้ว แต่ก็ได้รับเชิญให้ไปร่วมงานของทางราชการอยู่เสมอ ได้รับเชิญให้ไปขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์เพื่อบันทึกแผ่นเสียงอีกหลายครั้ง
ในปี พ.ศ. 2506 ได้รับรางวัลรองชนะเลิศแผ่นเสียงทองคำพระราชทาน จากเพลง "วิหคเหิรลม" และเพลง "ม่านไทรย้อย" ต่อมาในปี พ.ศ. 2508 ก็ได้รับรางวัลชนะเลิศแผ่นเสียงทองคำพระราชทานจากเพลง "ง้อรัก"
[แก้] ผลงานเพลง
เพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่คุณเพ็ญศรีได้บันทึกเสียงไว้ ได้แก่เพลง สายฝน, ดวงใจกับความรัก, เทวาพาคู่ฝัน, มหาจุฬาลงกรณ์, ความฝันอันสูงสุด และ อาทิตย์อับแสง เป็นต้น
ผลงานของครูเพลง ได้แก่เพลง
|
|
|
ปัจจุบันคุณเพ็ญศรี พุ่มชูศรี ป่วยด้วยอาการหลงลืมและมีการของโรคอัลไซเมอร์ตั้งแต่ พ.ศ. 2546 แต่ยังสามารถจำเนื้อเพลงได้ และร้องเพลงได้เป็นปกติ