กายภาพบำบัด
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กายภาพบำบัด เป็นวิชาชีพหนึ่งทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ ตามพระราชบัญญัติวิชาชีพกายภาพบำบัด พ.ศ. 2547 ได้ให้ความหมายของวิชาชีพกายภาพบำบัดไว้ว่า "เป็นวิชาชีพที่กระทำต่อมนุษย์เกี่ยวกับการตรวจประเมิน การวินิจฉัย และการบำบัดความบกพร่องของร่างกายซึ่งกิดเนื่องจากภาวะของโรคหรือการเคลื่อนไหวที่ไม่ปกติ การป้องกัน การแก้ไขและการฟื้นฟูการเสื่อมสภาพความพิการของร่างกาย รวมทั้งการส่งเสริมสุขภาพร่างกายและจิตใจ ด้วยวิธีการทางกายภาพบำบัด หรือการใช้อุปกรณ์ทางกายภาพบำบัด" [1]
สารบัญ |
[แก้] ประวัติ
จุดเริ่มต้นของเวชศาสตร์ฟิ้นฟูในประเทศไทยนั้น เริ่มต้นขึ้นภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โดยพลตรีนายแพทย์ขุนประทุมโรคประหาร ซึ่งปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ได้นำวิธีธาราบำบัดมาใช้รักษาผู้ป่วยเป็นครั้งแรก ต่อมา ก็ได้มีการเริ่มงานทางด้านกายภาพบำบัดขึ้นที่โรงพยาบาลศิริราช และได้ก่อตั้งเป็นภาควิชาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิกส์และกายภาพบำบัด ขึ้นที่คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล เมื่อปี พ.ศ. 2507 และหลังจากนั้นเพียง 1 ปี ก็มีการก่อตั้ง "โรงเรียนกายภาพบำบัด" แห่งแรกของประเทศขึ้น ปัจจุบัน คือ คณะกายภาพบำบัดและวิทยาศาสตร์การเคลื่อนไหวประยุกต์ มหาวิทยาลัยมหิดล [2]
[แก้] มหาวิทยาลัยที่เปิดสอนวิชาชีพกายภาพบำบัดในประเทศไทย
ปัจจุบัน มีสถาบันอุมศึกษาที่เปิดการเรียนการสอนสาขากายภาพบำบัด[3] ดังนี้
- คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยรังสิต
- คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
- คณะกายภาพบำบัดและวิทยาศาสตร์การเคลื่อนไหวประยุกต์ มหาวิทยาลัยมหิดล
- คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
- คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
- คณะสหเวชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
- คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
- คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร
- คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
- สำนักวิชาสหเวชศาสตร์และสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
- สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง
- คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
- คณะวิทยาศาสตร์สุขภาพและพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียน
[แก้] อ้างอิง
- ↑ พระราชบัญญัติวิชาชีพกายภาพบำบัด พ.ศ. 2547
- ↑ ศูนย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู สภากาชาดไทย
- ↑ สมาคมกายภาพบำบัดแห่งประเทศไทย : มหาวิทยาลัยที่เปิดสอนวิชาชีพกายภาพบำบัด