มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-27
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-27 (Mikoyan-Gurevich MiG-27) มิก-27 (ฟลอกเกอร์-ดี)ได้รับการพัฒนาขึ้นมาจากมิก-23 มีลักษณะคล้ายกับมิก-23 แต่จะแตกต่างกันเพียงลักษณะของช่องรับอากาศ ท่อท้ายเครื่องยนต์ และ อุปกรณ์อีเล็กทรอนิกส์ เครื่องบิน มิก-27 ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อภาระกิจโจมตีขับไล่ซึ่งแตกต่างจากมิก-23 มิก-27 เริ่มประจำการในกองทัพอากาศสหภาพโซเวียตในปี ค.ศ. 1974 [1]
[แก้] รายละเอียด มิก-27
- ผู้สร้าง (โรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือสำนักงานมิโคยัน-กูเรวิชค์
- ประเภท เจ๊ตขับไล่โจมตีทางยุทธวิธี ที่นั่งเดียว เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้
- เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน ตูมันสกาย ให้แรงขับสถิต 7,025 กิโลกรัม และ 9,300 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
- กางปีก 14.25 เมตร เมื่อกางปีกเต็มที่
- 8.38 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
- พื้นที่ปีก 27.26 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า ประมาณ 8,165 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 16,000 กิโลกรัม
- อัตราเร็ว 1.5 มัค ที่ระยะสูง 12,000 เมตร
- 1.2 มัค ที่ระยะสูง 305 เมตร
- รัศมีทำการรบ 1,000 กิโลเมตร เมื่อบิน สูง-ต่ำ-สูง
- 350 กิโลเมตร เมื่อบิน ต่ำ-ต่ำ-ต่ำ
- พิสัยบินปกติ 2,500 กิโลเมตร
- พิสัยบินไกลสุด 4,200 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งถังเชื้อเพลิงปลดทิ้งได้
- อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ ชนิดลำกล้องหมุนได้ 6 ลำกล้อง ขนาด 23 มม. 1 กระบอก
- อาวุธปล่อยอากาศสู่พื้น เอเอส-7 เคอร์รี่ 4 นัด หรือ ลูกระเบิด
- รวม น้ำหนัก 3,000 กิโลกรัม ที่ใต้ลำตัว 3 แห่ง และ ใต้ปีก 2 แห่ง
[แก้] อ้างอิง
![]() |
มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-27 เป็นบทความเกี่ยวกับ ทหาร การทหาร หรืออาวุธ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-27 ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |