ต้ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ต้ง (ภาษาจีน:侗族;พินอิน:Dòngzú) เป็นกลุ่มชนซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลกุ้ยโจว ทางตอนใต้ของมณฑลหูหนาน และทางตะวันออกของเขตปกครองตนเองกวางสี-จ้วงของประเทศจีน พวกเขาเรียกพวกตนเองว่า ก๊ำ หรือ อ้ายก๊ำ หรือ ปู้ก๊ำ ซึ่งก็คือ ผู้คำ พวกเขาเชื่อว่าพวกตนเองสืบเชื้อสายมาจากชนเผ่านก ชาวปู้ก๊ำ หรือ อ้ายก๊ำ มีจำนวนประชากร 2,960,293 คน พวกเขาใช้ภาษาต้ง ซึ่งอยู่ในตระกูลภาษาไท-กะได (จ้วง-ต้ง) และส่วนมาก จะใช้อักษรจีนในการเขียน ต่อมาใน ค.ศ. 1958 ก็มีการใช้อักษรละติน แต่ไม่ค่อยนิยมมากนัก

กลุ่มภาษาคำ-ไต > กลุ่มภาษาไต
กลุ่มเชียงแสน ไทดำ · ไทยวน (ล้านนา หรือ ไทเหนือ) · ไทขาว · ไทย · ไทฮ่างตง · ไทแดง · พวน · ตูลาว
กลุ่มลาว-ผู้ไท ลาว · ญ้อ · ผู้ไท · ไทยอีสาน
กลุ่มไทพายัพ อาหม · อ่ายตน · คำตี่ · คำยัง · พ่าเก · ไทขึน · ไทใหญ่ (ฉาน) · ไทลื้อ · ไทเหนือ
กลุ่มอื่นๆ ปายี · ไทถาน · ไทยอง · ไทหย่า
ภาษาไต(อื่นๆ) จ้วง · นุง · ต่าย (โท้) · ตุรุง · นาง · ปูยี
ชาวไทย ไทยกลาง · ไทยอีสาน · ไทยเหนือ · ไทยใต้ · ไทยโคราช · ไทยกลันตัน · ไทยไทรบุรี · ไทยปะลิศ · ไทยเกาะกง · ไทยโยเดีย · ไทยตะนาวศรี