ขุนนางโกฮาอิน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำแหน่งโกฮาอิน เป็นตำแหน่งทหารชั้นผู้ใหญ่ของอาณาจักรอาหม เดิมคำว่าโกฮาอิน แปลว่า "เจ้า" ครั้งแรกเขียนว่า "โกสาอิน" แต่ชาวอาหมสะกด "ส"(s) เป็น "ห"(h) ตัวสะกดจึงเพี้ยนไป
[แก้] ตำแหน่งโกฮาอิน
- บุรฮา โกฮาอิน แปลเป็นอาหมว่า เจ้าพร่างมุง (Chaophangmung) แปลเป็นภาษาไทย คือ พระเจ้า-กว้าง-ประเทศ
- บาร์ โกฮาอิน แปลเป็นอาหมว่า เจ้าเฒ่าลุง (Chaotaolung) แปลเป็นภาษาไทย คือ พระเจ้า-แก่-ผู้เป็นใหญ่
- บาร์ พัตรา โกฮาอิน แปลเป็นอาหมว่า เจ้าแสงลุง (Chaosenglung) แปลเป็นภาษาไทย คือ พระเจ้า-ศักดิ์สิทธิ์-ผู้เป็นใหญ่
[แก้] ประวัติตำแหน่งโกฮาอิน
ตำแหน่งโกฮาอินผูกขาดอยู่แต่ในบุคคลตระกูลเดียวกัน ตามปกติตำแหน่งนี้สืบจากบิดาจนถึงบุตร แต่กษัตริย์ก็ทรงมีสิทธิที่จะเลือกสมาชิกคนหนึ่งคนใดในตระกูลนั้นแทนก็ได้ หรืออาจจะปลดโกฮาอิน ก็ทรงทำได้ แต่เดิมทีมีตำแหน่งนายทหารชั้นผู้ใหญ่สองตำแหน่ง คือ บาร์ โกฮาอิน และบุรฮา โกฮาอิน แต่ในรัชสมัยของสุหังฟ้า (ทิหิงเกียราชา) พระองค์ได้แต่งตั้งตำแหน่ง บาร์ พัตรา โกฮาอิน อีกหนึ่งตำแหน่ง ผู้ที่เป็น บาร์ พัตรา โกฮาอิน คนแรก คือ อนุชาต่างชนนีของพระองค์เอง โกฮาอินแต่ละคนได้รับมอบชาวอาหมหลายครัวเรือนในอยู่ในการครอบครอง คนเหล่านี้ขึ้นตรงต่อโกฮาอินผู้เป็นนาย ขุนนางอื่นจะพิจารณาพิพากษาลงโทษไม่ได้
ตามคำบอกเล่าของ เดวิด สกอต โกฮาอินทั้งสามใช้จ่ายเงินสำหรับปาอิค (paiks) ๑ หมื่นคน เป็นจำนวนเงิน ๙ หมื่นรูปีต่อหนึ่งปี