โบอิง 707

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โบอิง 707
โบอิง 707

โบอิง 707 (Boeing 707) โบอิง 707 เป็นเครื่องบินเจ๊ตโดยสารแบบแรกของอเมริกา เครื่องต้นแบบเริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 1954 และบินโดยสารเป็นครั้งแรกโดยสายการบินแพนแอม เมื่อวันที่ 36 ตุลาคม 1958 และมีการผลิตมากกว่า 10 รุ่น


[แก้] รายละเอียด โบอิง 707

  • ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
  • ประเภท เจ๊ตโดยสาร พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 3-5 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 195 ที่นั่ง
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์วิทนีย์ เจที 3 ดี-7 แรงขับ เครื่องละ 8,618 กิโลกรัม
  • กางปีก 44.61 เมตร
  • ยาว 46.61 เมตร
  • สูง 12.94 เมตร
  • พื้นที่ปีก 268.6 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 64,000 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 151,315 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 965 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราเร็วเดินทางประหยัด 886 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราไต่ 20.3 เมตร/วินาที
  • เพดานบินใช้งาน 11,885 เมตร
  • พิสัยบิน 10,040 กิโลเมตร
    • 12,030 กิโลเมตร

[1]

[แก้] อ้างอิง

  1. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522


 โบอิง 707 เป็นบทความเกี่ยวกับ เทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ โบอิง 707 ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ