เต็มถัง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 มีการแนะนำว่า บทความนี้น่าจะรวมเข้ากับ วงไมโคร (อภิปราย)

ปี พ.ศ.2533 วงไมโครออกอัลบั้มชุดที่ 3 และชุดนี้เป็นชุดสุดท้ายของวงไมโครที่อำพล ลำพูนร้องนำอีกด้วย

สารบัญ

[แก้] เพลง

บทความนี้เข้าข่ายว่าอาจละเมิดลิขสิทธิ์ ซึ่งเนื้อหาอาจคัดลอกมาจากแหล่งข้อมูลอื่น โปรดช่วยกันตรวจสอบลิขสิทธิ์
หากคุณเป็นผู้เขียน ให้ศึกษาวิธีเขียนอย่างไรไม่ให้ละเมิดลิขสิทธิ์ หากคุณรู้ว่าบทความนี้คัดลอกจากแหล่งใดแหล่งหนึ่ง ให้ใส่ป้ายละเมิดลิขสิทธิ์แทนที่
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายวิกิพีเดีย ลิขสิทธิ์ และปัญหาลิขสิทธิ์

[แก้] ส้มหล่น

คิดแล้วปลื้ม แทบลืมพักผ่อน นอนก็นอนจนดึก พูดไม่ออก ไม่เคยรู้สึก อะไรอย่างนี้มาก่อน

อยากจะนอนก็นอนไม่ไหว เพราะใจไม่ยอมนอน ภาพดีๆ มันคอยมาหลอน จะนอนได้ยังไง

อยู่ดีๆ เธอก็ให้มา ให้ความรักเรามา ให้มาทั้งตัว และหมดหัวใจ

เจอะเข้าแล้วเต็มเปา เจอะคราวนี้เต็มใบ เป็นไปได้ไง ไม่อยากเชื่อเลย

คิดแล้วเซ่อ เหมือนเจอส้มหล่น จนต้องงงไปหมด เคยคิดอยู่ว่าคงต้องอด หมดทางจะรักเธอได้

ก็ไม่เคยจะมีความหวัง ไม่เคยได้เตรียมใจ จะทำตัวยังไงล่ะทีนี้ จะตีหน้ายังไง

อยู่ดีๆ เธอก็ให้มา ให้ความรักเรามา ให้มาทั้งตัว และหมดหัวใจ

เจอะเข้าแล้วเต็มเปา เจอะคราวนี้เต็มใบ เป็นไปได้ไง ไม่อยากเชื่อเลย


[แก้] เรามันก็คน

คนเราที่ดี บา่งทีมันก็เลว บางทีก็เลว แหลกเละกันไปบ้าง บางคนที่ดี บางทีก็ต้องพลั้ง

ต้องมีเผลอ มีพลาดพลั้งกันอยู่แล้่ว ใครเลยอยากเลว แหลกเละไปแบบนี้ คนเราก็มีดีเลวกันไปบ้าง

ใครกันอยากเลว ใครกันอยากผิดหวัง ต้องมีเผลอ มีพลาดพรั้งกันอยู่แล้่ว ที่ทำไป ทำให้เธอให้นั้นต้องเจ็บต้องช้ำใจ

ก็รู้ตัวว่ามันผิดมันพลาดไป ก็แล้วใครล่ะจะอยากทำร้ายเธอ คนเลวก็มี คนดีมีก็เห็น เลยอยากเป็นผู้ร้ายกันไปบ้าง

เรามันก็คน ไม่ใช่พระเอกหนัก ต้องมีเผลอ มีพลาดพลั้งกันอยู่แล้ว ผิดไปแล้ว ยอมรับกันว่ามันผิด มันพลาดไป

มันก็เลวกันไปบ้างไม่ตั้งใจ จะโทษใครฉันมันผิดมันพลาดเอง

ก็ยังอยากจะรักกัน ยังมีวันต่อไป ได้แต่บอกว่าเสียใจโทษที พลั้งไปบ้างไม่ตั้งใจ อภัยกันบ้างซิ ได้แต่บอกว่าโทษที ผิดไปแล้ว


[แก้] คนไม่มีสิทธิ์

อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์ ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด เจ็บอย่างไรก็ทนไปเถิด จะเกิดอะไรก็ต้องทน

หากว่าเธอสิ้นเยื่อใย ประโยชน์อะไรที่จะบ่น อยู่อย่างดินต้องเจียมตน จะอดจะทนเพราะเข้าใจ

เมื่อเํธอไม่รักก็ชั่งเธอ มันถูกอยู่แล้วทีเ่ธอไป หากเป็นเราไม่ถูกใจใคร ก็คงจะทำไปอย่างนั้นเหมือนกัน

คนอย่างเรา ต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญหนักหนา เธอไม่แลก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป

คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อน ก็เก็บเอาไว้ คนจะไปก็คือต้องไป ดีแค่ไหนที่เธอเคยมอง

อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์ ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด เจ็บอย่างไรก็ทนไปเถิด จะเกิดอะไรก็ต้องทน จะเจ็บอย่างไรก็จะทน

คนอย่างเรา ต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญหนักหนา เธอไม่แล ก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป

คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อน ก็เก็บเอาไว้ คนอย่างเราไม่มีอะไร ไม่มีสิทธิ์มีเสียง ได้เพียงแค่มอง


[แก้] ดับเครื่องชน

ฉันมันไม่มี ไม่มีอะไรเสียเลย ก็เท่าที่มีก็เหมือนเคย ก็ทั่วไป เขาประเภทรวยจะทำอะไรก็สมใจ

ก็คงจะเห็นหัวใจกันก็คราวนี้ ฉันให้ใจ แต่ส่วนกับเขากลับให้เงิน ให้พลอย ให้เพชรก็เหลือเกินจะสู้ไหว

ฉันให้เสื้อเธอ แต่เจอกับเขาให้รถยนต์ ไอ้เราก็แค้นเหลือทนมันต่างกันไกล หันหาทางสู้ สู้เขาได้ไง

ซักถามใจตั้งแต่เช้า เสียงหัวใจบอก เดี๋ยวจะเรื่องยาว ถึงคราวดับเครื่องชน

หิวก็บอกมา จะพาไปหาข้าวแกง ก็ต่างกับเขาเข้าร้านแพงตลอดไป ร้อนจะแค่ไหน ก็มีให้เํธอแค่พัดลม

แต่พอทีเขาฉายแอร์ มันข่มกันไหม เขาให้คนมาส่งดอกไม้ให้ทุกวัน ไอ้เราจะซื้อก็หลายพัน มันหวั่นใจ

เขามันมั่งมี ไอเราก็มีแต่น้อยไป แต่พอเรื่องของหัวใจ มันไม่เคยน้อย


[แก้] รู้ไปทำไม

คิดไว้อยู่แล้ว ก็รู้ว่าในวันหนึ่ง คงต้องถึงวันที่เสียเธอไป ดีใจกับเธอ เมื่อรู้ว่าเธอมีใหม่ ไปเถอะไป ถ้ามันไม่ดีพอ

เมื่อจะจากฉันไป ก็อย่ามีอะไรมาถามต่อ เมื่อเธอเบื่อ ก็พอ อย่ามามัวสงสาร

อย่ามาแคร์ อย่ามาถาม จะถามไปทำไม จะรู้ไปทำไม

เธอเองก็รู้ ว่าฉันไม่มีใครอื่น มีแต่เธอที่เป็นเหมือนพลัง เธอมากลับถาม ว่าฉันจะเป็นไงบ้าง เหมือนจะหวังจะให้ฉันทำใจ

ฉันคงอยู่ได้ดี และ็ยังพอมีแรงหายไป รีบไปเถอะ รีบไป อย่ามามัวสงสาร อย่ามาแคร์ อย่ามาถาม จะถามไปทำไม จะรู้ไปทำไม

เธอจะจากไป ก็จงไปเสียเถิด อย่ากังวล ว่าฉันจะเป็นจะตาย ถึงฉันจะช้ำ ใช่ว่าเป็นเรื่องใหญ่

ฉันเป็นไง อย่ามาถามให้ใจยิ่งเจ็บเลย


[แก้] มันก็ยังงงงง

แปลกใจ แปลกใจที่เธอแปลกคน ไม่เคยเห็นใครชอบกลเหมือนเธอ มันก็เลยงงงง

กลับมา กลับมาแล้วยังกลับไป กับไปแล้วยังกลับมาได้ไง มันก็เลยงงงง มันก็ยังงงงง กันอยู่

แว่บไปแว่บมา ตามันลาย มองกันไม่ชัดเจน เดี๋ยวเบื่อ เดี๋ยวอยากไม่เคยเห็น มีทีเล่นทีจริง

ยังไม่นิ่ง ไม่ตรง ทำขึ้นๆ ลงๆ ก็เลยยังสงสัยอยู่

แปลกใจ ไม่เคยเห็นใครอย่างเธอ ไม่เคยพบ เคยเจอะเจอไม่เคย มันก็เลยงงงง มันก็ยังงงงง กันอยู่

จับปลา จับปลาสองมือได้ไง จับปลาแล้วทำปล่อยปลาทิ้งไป มันก็เลยงงงง มันก็ยังงงงง

มันก็เลยงงงง มันก็ยังงงงง มันก็เลยงงงง มันก็ยังงงงง กันอยู่

[แก้] เติมน้ำมัน

รู้ไหม เวลาเธอไม่ิอยู่ ฉันนี้เจ็บลึกๆ ในใจ ทุกครั้งพอมันกังวลเมื่อไหร่ คล้ายๆ จะเริ่มแพ้ใจตน

แต่ก่อนนั้น มันก็เคยดี แต่เดี๋ยวนี้มันกลับจำฝืนทน ตั้งแต่นั้นโลกก็สับสน ใจมันรนร้อนสิ้นดี

หากวันนี้ ได้รักเติมอีกที คงเริ่มมีำกำลังเคลื่อนไหว หากเติมรักครั้งนั้น ให้กับใจฉันไว้ ฉันนี้คงไม่ตาย

รู้ไหมพอกำลังใจฉันหมด เหมือนรถถูกทิ้งไว้นานๆ และแม้ใครลองมาเติมน้ำมัน รถนั้นอาจเริ่มแล่นไปไกล

และตัวฉันมันก็พอกัน จากวันนั้นมันต้องการน้ำใจ ต่้อชีวิตให้มันอยู่ไหว กำลังใจฉันไม่มี

หากวันนี้ ได้รักเติมอีกที คงเริ่มมีำกำลังเคลื่อนไหว หากเติมรักครั้งนั้น ให้กับใจฉันไว้ ฉันนี้คงไม่ตา

ก็ขอเพียงกลับมา คืนมาดังเดิม แค่มาเติมน้ำใจให้หน่อย ให้กับใจที่มันเลื่อนลอย

[แก้] รุนแรงเหลือเกิน

จากวันนี้ ไม่มีอะไรเหลืออยู่ ให้เหลือพอจะดูต่างหน้าเธอ ก็คงเหลือแต่ดวงตาที่เหม่อ คอยหวังที่จะเจอ แค่อีกสักครั้ง

หากได้เจอเพียงสักครั้งก็พอใจ จะได้ถามว่าทำไมถึงได้ทำรุนแรงเหลือเกิน เกินใจของคนจะทน

ต้องร้อนรนตะเกียกตะกาย หากบอกความจริงสักคำ ว่าทำไมต้องมาจากไป จะไม่ว่าสักคำ

จะไม่ขอให้คืนมาเหมือนเก่า คงต้องยอมให้เราจบสิ้นไป แต่จะถามสิ่งที่ยังคาหัวใจ ว่าฉันทำอะไร อะไรนักหนา

หากได้เจอเพียงสักครั้งก็พอใจ จะได้ถามว่าทำไมถึงได้ทำรุนแรงเหลือเกิน เกินใจของคนจะทน

ต้องร้อนรนตะเกียกตะกาย หากบอกความจริงสักคำ ว่าทำไมต้องมาจากไป จะไม่ว่าสักคำ

ชั่งทำรุนแรงเเหลือเกิน เกินใจของคนจะทน ต้องร้อนรนตะเกียกตะกาย อยากจากลาคนทั้งคน ทำไมถึุงทำง่ายดาย ไม่เห็นใจบ้างเลย

[แก้] ถึงเพื่อนเรา

ถึงเพื่อนเรา ไม่ว่าจะไปอยู่ไหน แม้นายจะมีแต่ความโชคดี หรือโชคโชน ไม่ว่านายสุขหรือทุกข์ทน

โปรดจงรู้ว่ามีเพื่อนอยู่ไม่เคยทิ้งกัน จากวันนั้น ถึงวันนี้เรา ก็ยังเหมือนเดิม ยังเหมือนเดิม เลือดกายก็สีเดิม

ถ้ามีวันไหน มันร้ายมันเลวแค่ไหน อย่างน้อยยังมีเพื่อนฝูง ที่เขายินดีคอยยืนเคียงข้าง จะทุกข์ร้อนไม่สิ้นทาง

หาหนทางเอาที่มันพอไหว สักวันนายก็ไปได้เอง ไปได้ดี ทำให้ดี อาจจะได้ดี

แต่จงรู้ว่ามีเพื่อนอยู่ ไม่เคยทิ้งกัน จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ยังเหมือนเดิม ยังเหมือนเดิม เลือดกายก็สีเดิม

จะไม่ลืมเรื่องราวในครั้งนั้น วันนั้น เวลานั้น คุ้มค่้าให้เราคิดถึง คงเข้าใจมันลึกซึ้ง ถึงข้างใน

[แก้] เปิดฟ้า

ฟ้า เราเองจะเปิดฟ้า ทะลวงให้เปลวแดดเบื้องบนนั้นส่องมา แล้วหาหนทางใหม่

หากมันมืดเสียจน ทุกๆ สิ่งฟ่้าฟาง เกือบจะหมดหนทาง ทุกๆ อย่างที่ทำ มืดจนไม่เห็นทาง เมื่อใจถูกครอบงำ

เปรียบกันกับเมฆดำ เลื่อนลงต่ำเข้ามา อาจจะจริงที่มันมืดมน มืดจนใจหาย อย่ายอมเราพร้อมจะสู้ไป สู้จนขาดใจ มืดเท่าไหร่ไม่กลัว