เครื่องปรุงอาหารอีสาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้ต้องการเก็บกวาด ตรวจสอบ ปรับปรุง แก้ไขรูปแบบ เพิ่มแหล่งอ้างอิง ใส่หมวดหมู่ หรือภาษาที่ใช้
ส่วนใดส่วนหนึ่งหรือในหลายส่วนด้วยกัน
คุณสามารถช่วยตรวจสอบ และแก้ไขบทความนี้ได้ด้วยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน
กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ วิธีแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือการเขียน และ นโยบายวิกิพีเดีย ซึ่งสามารถดูตัวอย่างบทความได้ที่ บทความคุณภาพ และเมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้

เครื่องปรุงอาหารอีสาน

ปลาร้าหรือปลาแดก เป็นอาหารหลักและเครื่องปรุงรสที่สำคัญที่สุดถือว่าเป็นหัวใจสำคัญในการทำอาหารเลย ส่วนใหญ่คนอีสานจะไม่นิยมซื้อ จะทำเองจากปลาที่หามาได้ หมักใส่เกลือ ใส่ข้าวคั่วหรือรำคั่วหมักทิ้งไว้ ถือว่าเป็นการถนอมอาหารชนิดหนึ่ง ปลาร้านำมาประกอบอาหารได้หลายชนิดไม่ว่าจะนำมาเป็นหลักหรือมาประกอบเป็นเครื่องปรุง เช่นปลาร้าทอด ปลาร้าสับ แจ่วบอง ส้มตำ ซุบหน่อไม้ แกงต่างๆ

ข้าวเบือ คือการนำข้าวเหนียวมาแช่น้ำไว้พักใหญ่ให้ข้าวเหนียวนุ่ม สงให้สะเด็ดน้ำ แล้วนำมาโขลกให้ละเอียด ใช้ใส่ในอาหารหลายประเภทจะทำให้น้ำแกงหรืออาหารนั้นข้นขึ้น เช่น แกงอ่อม หมกหน่อไม้

ข้าวคั่ว คือการนำข้าวเหนียวสาร ควรเป็นข้าวใหม่คั่วในกระทะทองเหลือง โดยใช้ไฟอ่อน พอมีกลิ่นหอมให้ตักขึ้นมาโขลกให้ละเอียด ใช้กับอาหารหลายชนิด เช่น ลาบ น้ำตก ตับหวาน ช่วยให้อาหารมีกลิ่นหอมและน้ำข้นหรือแห้งขึ้น ไม่นิยมทำครั้งละมากๆ เผื่อเก็บไว้ ส่วนใหญ่จะทำแค่พอใช้ เพราะทำเก็บไว้จะทำให้ไม่หอม

พริกป่น คือ การนำพริกขี้หนูหรือพริกใหญ่ ส่วนมากจะใช้พริกขี้หนูตากแห้ง แล้วนำมาคั่วในกระทะใช้ไฟอ่อนๆจนพริกเหลืองกรอบ กลิ่นฉุน นำมาโขลกให้ละเอียด เป็นเครื่องปรุงที่ใช้มากในอาหารอีสานเพื่อให้รสเผ็ด

ผักพื้นบ้านที่นิยมนำมารับประทาน

ผักติ้วหรือผักแต้ว จะมีรสเปรี้ยว รับประทานกับลาบ จิ้มน้ำพริก และอาหารที่มีรถเผ็ด

ยอดจิก คล้ายใบหูกาง รับประทานกับลาบ

ผักแว่น ขึ้นอยู่ในน้ำรับประทานกับลาบและน้ำพริก

ผักแขยง ใช้ใส่แกงดับกลิ่นคาว แกงปลา รับประทานกับส้มตำ

ผักเม็ก มีรสเปรี้ยว รับประทานกับลาบ