พระราหู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระราหู เป็นเทวดานพเคราะห์องค์หนึ่ง ในคติไทย พระราหูถูกสร้างขึ้นมาจากหัวกะโหลก ๑๒ หัว บดป่นเป็นผง ห่อผ้าสีทอง แล้วเสกได้เป็นพระราหู มีสีวรกายทอง ทรงสุบรรณ (ครุฑ) เป็นพาหนะ ประจำอยู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และแสดงถึงเศษวรรคที่ ๑ (ย ร ล ว)

พระราหูเป็นเทวดานพเคราะห์ประเภทบาปเคราะห์ ให้ผลในทางลุ่มหลงมัวเมา ตามนิทานชาติเวร พระราหูเป็นมิตรกับพระเสาร์และเป็นศัตรูกับพระพุธ

ในโหราศาสตร์ไทย พระราหูถูกแทนด้วยสัญลักษณ์ ๘ และด้วยเหตุที่สร้างขึ้นมาจากหัวกะโหลก ๑๒ หัว จึงมีกำลังพระเคราะห์เป็น ๑๒

[แก้] อ้างอิง

  • อุระคินทร์ วิริยะบูรณะ และคณะ.พรหมชาติ ฉบับหลวง. กรุงเทพฯ:สำนักงาน ลูก ส.ธรรมภักดี, ม.ป.ป.
  • เทพย์ สาริกบุตร และคณะ.พรหมชาติ ฉบับราษฎร์. กรุงเทพฯ:สำนักงาน ลูก ส.ธรรมภักดี, ม.ป.ป.



โครง พระราหู เป็นบทความที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ พระราหู ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ