วัดพะโคะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สถานีย่อย:ประเทศไทย
วัดพะโคะ (เดิมชื่อ วัดหลวง)ปัจจุบันชื่อ วัดราชประดิษฐาน จังหวัดสงขลา
วัดพะโคะ (เดิมชื่อ วัดหลวง)ปัจจุบันชื่อ วัดราชประดิษฐาน จังหวัดสงขลา

วัดพะโคะ (เดิมชื่อ วัดหลวง) ปัจจุบันชื่อ วัดราชประดิษฐาน ตั้งอยู่ บริเวณเขาพัทธสิงค์ หมู่ที่ 6 ตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา

พ.ศ. 2057 สมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 ได้สร้างวัดพะโคะ (เดิมชื่อ วัดหลวง) ต่อมา ได้สร้างวัดพะโคะ บนเขาพะโคะ ปัจจุบันชื่อ เขาพัทธสิงค์

พ.ศ. ๒๐๙๑ - ๒๑๑๑ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ ได้รับพระราชทานที่กัลปนาวัด เรียกว่า วัดราชประดิษฐาน

พ.ศ. ๒๑๔๘ - ๒๑๕๘ สมเด็จพระเอกาทศรถ ได้บูรณะพระมาลิกเจดีย์สูง ๑ เส้น ๕ วา และได้พระราชทานยอดพระเจดีย์เนื้อเบญจโลหะ ยาว ๓ วา ๓ คืบ


สารบัญ

[แก้] ความสำคัญ

ใช้เป็นสถานที่กระทำพิธีดื่มน้ำพระพิพัฒน์สัตยา

ประดิษฐานพระมาลิกเจดีย์พระพุทธไสยาสน์หรือพระโคตมะ

พระมาลิกเจดีย์ เป็นสถาปัตยกรรมภาคใต้แบบลังกาสมัยอยุธยา

บรรจุพระบรมธาตุ

พระพุทธบาทข้างซ้ายเหยียบประทับเป็นรอยอยู่บนหินความยาว 17 นิ้ว

[แก้] โบราณสถาน

พระมาลิกเจดีย์

วิหารพระพุทธไสยาสน์

รอยพระพุทธบาท

ศาลาตัดสินความ

พระพุทธรูปทรงเครื่อง

หลักล่ามช้าง

ศิวลึงค์


[แก้] ความสำคัญ

มวลสารวัตถุจากโบราณสถาน และโบราณวัตถุในที่นี้ รัชกาลที่ ๙ ได้นำมาเป็นส่วนประกอบในการทำพระสมเด็จจิตรลดา

[แก้] อ้างอิง