พระเจ้าเมงจีโย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าเมงจีโย (Mingyinyo) หรือในนวนิยายผู้ชนะสิบทิศเรียก เมงกะยินโย เป็นปฐมกษัตริย์ของราชวงศ์ตองอู ราชวงศ์อาณาจักรที่ 2 ของประวัติศาสตร์พม่า พระเจ้าเมงจีโย ได้ทำการรวบรวมชาวพม่าที่อยู่กันอย่างกระจัดกระจายหลังการล่มสลายของราชวงศ์พุกามภายหลังการโจมตีของมองโกล โดยได้รับความช่วยเหลือจากขุนนางสำคัญหลายคน เช่น เมงเยสีตู (บางคนถูกสมมติเป็นตัวละครในนวนิยายผู้สิบทิศ เช่น มหาเถรวัดกุโสดอ) พระเจ้าเมงจีโยได้สถาปนาเมืองตองอู ซึ่งเป็นเมืองในขุนเขาเป็นปราการที่ดีขึ้นเป็นศูนย์กลางอำนาจใหม่
ในมหาราชวงศ์พงศาวดารพม่า ระบุว่า พระองค์ได้พบกับพระมเหสีเมื่อเสด็จทอดพระเนตรการสร้างเขื่อน ซึ่งต่อมามีพระโอรสเพียงพระองค์เดียว ที่ได้ครองราชย์ต่อมา คือ พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้
พระเจ้าเมงจีโย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2074 พระนามของพระองค์อาจแปลได้ว่า " พระองค์ดำ " (เมงจี = ยิ่งใหญ่, โย = ดำ)
รัชสมัยก่อนหน้า: - |
พระเจ้าเมงจีโย (อาณาจักรพม่า) ราชวงศ์ตองอู 2074 |
รัชสมัยถัดไป: พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ ราชวงศ์ตองอู |