การยับยั้ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การยับยั้ง (อังกฤษ : veto) ซึ่งบางทีเรียกทับศัพท์ว่า วีโต้ โดยคำในภาษาอังกฤษมีรากศัพท์มาจากภาษาละติน แปลว่า ฉันปฏิเสธ หรือ ฉันไม่อนุญาต เป็นสิทธิทางการเมืองที่ให้แก่องค์กรหรือบุคคล โดยเฉพาะประมุขฝ่ายบริหาร เช่น สิทธิที่จะยับยั้งกฎหมายไว้ชั่วระยะเวลาหนึ่งโดยการไม่ทรงลงพระปรมาภิไธยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หรือการไม่ลงนามของประธานาธิบดี

ในคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ สมาชิกถาวร 5 ประเทศมีสิทธิที่จะใช้อำนาจยับยั้งมติใด ๆ ของที่ประชุมในกรณีที่ไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอซึ่งทำให้ข้อเสนอนั้น ๆ เป็นอันตกไป

[แก้] อ้างอิง

  • เดโช สวนานนท์, พจนานุกรมศัพท์การเมือง, พ.ศ. 2549, หน้า 191
  • The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition