เศรษฐกิจพอเพียงกับสุขภาพพอเพียง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 มีการแนะนำว่า บทความนี้น่าจะรวมเข้ากับ เศรษฐกิจพอเพียง (อภิปราย)
เศรษฐกิจพอเพียงกับสุขภาพพอเพียง ต้องการแหล่งอ้างอิงที่มา (แตกต่างจาก "แหล่งข้อมูลอื่น" ที่ใช้ในการขยายความ) เพิ่มเติมเพื่อให้บทความมีความน่าเชื่อถือและสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
คุณสามารถช่วยพัฒนาวิกิพีเดีย โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่เหมาะสม - การอ้างอิงแหล่งที่มา วิธีการเขียน บทความคัดสรร และ นโยบายวิกิพีเดีย
  เศรษฐกิจพอเพียงกับสุขภาพพอเพียง

เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2540 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีกระแสพระราชดำรัสว่า “การจะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญๆอยู่ที่เราพออยู่พอกิน และ มีเศรษฐกิจการเป็นอยู่แบบพอมีพอกินๆ หมายความว่า อุ้มชูตัวเองได้ ให้มีความพอเพียงกับตัวเอง” นี่คือที่มาของเศรษฐกิจพอเพียง ที่มีผู้ตีความไปต่างๆนานา เศรษฐกิจพอเพียง (Sufficiency economy) เป็นปรัชญาที่ชี้นำการดำรงชีวิตและการปฏิบัติตนของประชาชนทุกระดับ ตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชน จนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนาและบริหารประเทศให้ดำเนินไปในทางสายกลางเพื่อให้ก้าวทันยุคโลกาภิวัตน์ ความพอเพียง มีนัยสำคัญอยู่ที่ความพอประมาณ มีเหตุผล มีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีต่อการได้รับผลกระทบที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายในและภายนอก ต้องอาศัยความรู้ ความรอบคอบ ความระมัดระวังอย่างยิ่งยวดในการนำวิชาการมาใช้ในการวางแผนดำเนินการทุกขั้นตอน ขณะเดียวกันจะต้องเสริมสร้างพื้นฐานในจิตใจของคนในชาติ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของรัฐ นักธุรกิจทุกระดับ ให้มีความสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต และ การมีความรู้ที่เหมาะสมในการดำรงชีวิต ด้วยความอดทน ความเพียร มีสติปัญญา เพื่อให้เกิดความสมดุลพร้อมรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรมจากโลกภายนอกอย่างดี และ ต้องมีสติ เศรษฐกิจพอเพียง จึงเป็นแนวคิดที่ยึดทางสายกลาง เป็นการดำเนินชีวิตอย่างชาญฉลาดที่ไม่ใช่เพียงการประหยัดเท่านั้น แต่ต้องมีความสามารถที่จะอยู่ให้ได้อย่างพอประมาณ ไม่เบียดเบียนผู้อื่น แม้จะตกอยู่ในสภาพที่มีการแข่งขันและ การไหลบ่าของกระแสโลกาภิวัตน์ เพราะการดำรงชีวิตจำเป็นต้องอาศัยปัจจัย 4 คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค และ ที่อยู่อาศัย ซึ่งในสังคมทุนนิยมต้องอาศัยเงินตราเป็นสื่อกลาง การได้มาซึ่งเงินตราต้องประกอบสัมมาอาชีพ เพื่อนำเงินไปแลกเปลี่ยนให้ได้มาซึ่งปัจจัยในการดำรงชีพ แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 10 จึงได้น้อมนำ “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นแนวทางพัฒนาสุขภาพ” ซึ่งประกอบด้วยแนวคิดหลัก 2 ประการๆแรก “จากเศรษฐกิจพอเพียงสู่ระบบสุขภาพพอเพียง” โดยมีภาพลักษณ์และคุณสมบัติที่พึงประสงค์ ได้แก่ ครอบครัว ชุมชนมีรากฐานทางสุขภาพที่แข็งแรง มีความรอบคอบรู้จักประมาณอย่างมีเหตุผลในด้านการเงินการคลังเพื่อสุขภาพในทุกระดับ มีเทคโนโลยีที่เหมาะสมอย่างรู้เท่าทันโดยเน้นภูมิปัญญาไทยและพึ่งตนเอง บูรณาการการส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค รักษาพยาบาล ฟื้นฟูสภาพ และ คุ้มครองผู้บริโภค มีระบบภูมิคุ้มกันให้หลักประกันและคุ้มครองสุขภาพ มีคุณธรรมและจริยธรรม คือ ซื่อตรง ไม่โลภมากและรู้จักพอ ประการต่อมา “สุขภาพดีเป็นผลจากสังคมดี หรือ สังคมแห่งสุขภาวะ” ได้แก่ สังคมที่เป็นธรรม เอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน ไม่กดขี่เอารัดเอาเปรียบกัน เคารพในคุณค่าความเป็นมนุษย์ ไม่เบียดเบียนตนเอง ผู้อื่น และ ไม่เบียดเบียนธรรมชาติ จึงมีการกำหนดวิสัยทัศน์ว่า “ มุ่งสู่ระบบสุขภาพพอเพียง เพื่อสร้างให้สุขภาพดี บริการดี สังคมดี ชีวิตมีความสุขพอเพียงอย่างยั่งยืน”.