สุดทิวฟ้า

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สุดทิวฟ้า เป็นพระโอรสของสุกาฟ้าครองอาณาจักรต่อมา สิ้นพระชนม์ใน พ.ศ.๑๘๒๔ ในรัชสมัยของพระองค์ ชาวกะฉารีได้ละทิ้งเมืองทางตะวันออกของแม่น้ำทิขุมาอยู่กับพวกอาหม ตำนานบุราณชิ ฉบับหนึ่ง กล่าวว่า ได้เกิดสงครามระหว่างชนเผ่านะรา (ไทใหญ่แห่งเมืองกัง) และชนชาวมานตะรา ชาวนะราพ่ายแพ้และขอความช่วยเหลือจากสุทิวฟ้า ซึ่งยินดีจะช่วย หากว่าประมุขแห่งนะราจะยกพระราชธิดาแก่พระองค์ แต่ประมุขแห่งนะราไม่ยินยอม สุดทิวฟ้าจึงยกทัพไปโจมตีนะรา แต่กลับเพลี่ยงพล้ำในการรบ และบุรฮา โกฮาอิน ถูกฆ่าตายในสนามรบ บาร์ โกฮาอิน จึงไปทำไมตรีกับข้าศึก เมื่อเดินทางกลับเข้าเมือง บาร์ โกฮาอินถูกจำคุก แต่ขุนนางอื่นๆได้อ้อนวอนให้สุดทิวฟ้า ให้พระราชทานอภัยโทษแก่บาร์ โกฮาอิน

[แก้] ดูเพิ่ม


รัชสมัยก่อนหน้า:
สุกาฟ้า
ประมุขแห่งอาหม
ราชวงศ์อาหม พ.ศ. 1811 - พ.ศ. 1824
รัชสมัยถัดไป:
สุพินฟ้า