Guldnspoornslag
From Wikipedia
Kort achter de Brugse Mett'n woster up 11 juli 1302 de Guld'nspoornslag. Doa versloeg’n de Vloamingen, in under strid vôor onafanklykeid van Vrankryk, ’t Frans ridderleger ip de Groeniengekouter bie Kortryk.
[bewerk'n] De Guld'nspoornslag: 11 juli 1302
’t Vlams leger was tussen de 8500 en de 11000 man, woaronder mo 350 te peirde. Doavan moen der tussen de 2600 en 3700 van Brugge zelve gewist ein, woaronder 350 kruusboogschutters. Dedeze werden angevoerd deur Willem van Gulyk. De Bruggeliengen pakten de rechterkant voar under rekenienge. Up de lienkerkant stond er een evengrôte groep van soldoat'n ut Oudenoarde, Olst en Kortryk, me nog ekêe 700 Gentenoars angevoerd deur Jan Borluut. In ’t midden de mannen van ’t Brugse Vrieje en der was ton ôok nog een groep van 500 striders ut Ieper die der vôren moest zorgen dat er niemand koste utbreken ut kastêel bie Kortryk. Jan van Renesse, die den algemênen anvoerder was, oad oak nog ekêe 500 man in reserve in de twêede linie.
De Franse woaren met ongeveer 2700 ridders te peirde en 4000 man te voete, woaronder 1000 kruusboogschutters. In dien tyd rekenden ze da êne man te peirde ongeveer even sterk was of tiene te voete, woadeure da ’t Frans leger eigenlyk vele sterker was. En da makte den anvoerder van de Franse, Robert van Artois, veel t' overmoedig. Je peisde dat ie de Vloamingen me ze ridders geweune onder de voet kost lôpen.
Volgens de Belgische geschiedenisboekstjes en de Vlamingen gewonnen deurdan de Franse da nie gezien an dat ter doar un beke was woadan ze nie over kosten springen met under peirden. De Belgische geschiedenisboekstjes ent eigenlyk oltyd nogoal moeilyk get met ’t feit dan die zogezeide Vlamsche boertjes doar in 1302 de fynefleur van Vrankryk kunnen versloan ein.
In ’t echt woaren der buten de gesteldheid van ’t pling nog een poar factoren die voa d’overwinnienge gezorgd en:
- Ten êeste woaren de Vlamingen tènn: ze woaren ’t stroentebeu en moegetergd toet en met, woadeure dan ze styf fanatiek woaren.
- Ten twêede aan ze un woapen, den fameuzen goeiendag (kykt rechts), un sôorte knots van ne meet'r nolf lang met un yzeren punt olboven, woamee dan ze deur de bepantserynge van de Franse kosten steek'n. (Dus nie een stok met nen yzeren keten en nen bol mè pinnen ip lik da je soms in de boekstjes ziet (kykt lienks)).
- En ten derde voagden z’under voeten an de regels die der normoal in zôon veldslagen woaren: normaal was 't de bedoelienge da je probeerde ridders gevangen te pakken en da je der ton un losgeld vô kost vragen. De Vlamingen woaren ’t zo beu dan ze de Franse ter platse dôodsloegen (lyk dan de Franse ôok met de deze die gin ridder woaren zoen gedoan en).
In dien tyde mocht mo juste den oogsten adel goedene spôren dragen. Achter de slag ein ze 800 spôren ipgerapt, wa da toch wel bewees wafer slachtienge dan de Vlamingen doar aangericht en.
En dat gêen klêen veldslachstje wos, bewist ôok dan ze drekt ulder bode noa de paus in Rome steurden die em ut zun bedde oalde vô te vertellen dan de Vlamingen de Franse verslegen aan.