Harry Schwarz

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Harry Heinz Schwarz (Duitsland, 13 Mei 1924) was 'n Suid-Afrikaanse politieke leier en leier van die kortstondige Reformiste Party.

Hy kom as seun na Suid-Afrika waarna hy hom as regsgeleerde aan die Universiteit van die Witwatersrand en aan die Universiteit van Londen bekwaam.

Sy openbare loopbaan het in 1951 begin toe hy as kandidaat van die Verenigde Party lid van die Johannesburgse stadsraad word. In 1958 word hy tot die Transvaalse Provinsiale Raad verkies en word leier van die Amptelike Opposisie.

Schwarz verlaat die Verenigde Party vroeg in die parlementsitting van 1975 saam met vier ander Volksraadslede en stig saam met hulle op 11 Februarie 1975 die Reformiste Party. Ná geslaagde onderhandelings met die Progressiewe Party smelt die twee partye saam as die Progressiewe Reformiste Party op 25 Julie 1975 met Colin Eglin as leier.

Schwarz is deur sy ou skool, die Hoër Seunskool Jeppe in Johannesburg, aangewys as Politikus van die Eeu vir sy werk as lid van die verdediging in die Rivonia-verhoor.

Tydens die bewind van die Regering van Nasionale Eenheid was hy Suid-Afrika se ambassadeur in Washington.

Ander tale