Krugerwildtuin
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Die Nasionale Krugerwildtuin is die grootste wildreservaat in Suid-Afrika, en 'n trekpleister vir internasionale en plaaslike toeriste. Die park strek ongeveer 350 kilometer van noord na suid en 60 kilometer van oos na wes. Die park grens in die ooste aan Mosambiek en in die noorde aan Zimbabwe. Aan die weste grens die park aan die twee Suid-Afrikaanse provinsies Mpumalanga en Limpopo.
Die Krugerwildtuin maak nou deel uit van die Groter Limpopo Oorgrenspark, 'n vredespark wat die Krugerwildtuin kombineer met twee nasionale parke in sy buurlande: die Gonarezhou Nasionale Park in Zimbabwe, en die Limpopo Nasionale Park in Mosambiek.
Meer as 'n miljoen toeriste besoek die Krugerwildtuin elke jaar. Die park bevat ongeveer 2 000 plantspesies, 507 voëlspesies, 147 soogdierspesies, 114 reptielspesies, en 49 visspesies. Die sogenaamde "Groot Vyf" diere kan in die park gesien word, naamlik die leeu, olifant, renoster, buffel, en luiperd.
Inhoud |
[wysig] Geskiedenis
[wysig] Vroeë geskiedenis
Daar is bewyse gevind van oermense wat in die area gewoon het so vroeg as 1,500,000 jaar gelede. Die Boesmans het ook in die area gewoon ongeveer 100 000 jaar gelede. In ongeveer 200 n.C. het die eerste Nguni-sprekende mense vanaf die noorde migreer na die area en die Boesmans verdryf. Teen 800 n.C. het Arabiere die area begin teiken vir slawe deur van die hawe by Mosambiek gebruik te maak. Sommige het hulle in die park gevestig waar hulle in die noordelike dele van die park yster ontgin het. In die Thulamela area kan ongeveer 200 myne gevind word wat dateer uit die jare tussen 1250 en 1700 n.C.
Die eerste Europeër wat die area verken het was die Nederlander Francois de Cuiper, wat 'n ekspedisie van die Kaapkolonie gelei het in 1725 namens die Verenigde Oos-Indiese Kompanjie. Die ekspedisie is egter aangeval deur plaaslike etniese groepe by Gomondwane, en weggedryf.
Teen ongeveer 1838 het Voortrekkerekspedisies gelei deur Louis Trichardt en Hans van Rensburg die Laeveld verken. In 1845 het João Albasini, 'n 18-jarige Italianer, die eerste Europeër geword om in die area te vestig. Hy was gestrand in Mosambiek en het besluit om wes binneland in te trek. Hy het 'n opstal gebou en 'n winkel geopen naby die hedendaagse Pretoriuskop. Teen ongeveer dieselfde tyd is wa-roetes gestig regoor die Laeveld wat die Transvaalse Republiek met Delagoabaai in Maputo verbind het.
Goud is ontdek in September 1873 in Pelgrimsrus, en daarna in 1881 in Barberton. Fortuinsoekers het na die Laeveld gestroom ondanks die vrees vir leeus, krokodille, en malaria. Hierdie instroming het aanleiding gegee tot 'n dramatiese vermindering van wilde diere in die omgewing as gevolg van die jag en ruiling van dierehorings en -velle.
[wysig] Wildreservaat

In 1869 het die Rinderpesvirus 'n groot gedeelte van die streek se wild en vee uitgewis. Om wild vir toekomstige jagters te behou, het die Transvaal Volksraad gestem vir 'n klein regeringswildreservaat. Fondse vir die Sabie Wildreservaat is in 1898 verkry, maar oorlog het uitgebreek. Na die Anglo-Boereoorlog het Majoor (later Luitenant-Kolonel) James Stevenson-Hamilton die eerste hoof-veldwagter van die park geword in 1902. 'n Paar maande daarna is die area tussen die Sabierivier en Olifantsrivier by die park gevoeg.
Die verre noorde van die park het in 1903 beskerming gekry as die Shingwedzi Wildreservaat. Hierdie deel het 'n klein driehoekige area ingesluit wat bekend was as Crook's Corner. Die area was geleë waar die grense van Mosambiek, Suid-Afrika en Zimbabwe ontmoet. In die 1900's was hierdie area 'n veilige hawe vir jagters, wapensmokkelaars, vlugtelinge, en enige wetsoortreders. Dit was maklik om oor die rivier van een land na 'n ander te hop sou die polisie van 'n spesifieke land op jou spoor wees. Daar is 'n gedenkplaat hier opgerig vir die legendariese ivoorjagter Cecil Barnard (Bvekenya), wat in die 1920's op die eiland in die middel van die Limpopo geskuil het sodat veldwagters en polisie hom nie in die hande kon kry nie. Ironies het Barnard self later 'n veldwagter geword. Later is 'n polisiestasie hier gebou.
As gevolg van eeulange jag, was daar egter bittermin wild in die reservaat. Met die reputasie van die Laeveld as 'n malaria-gebied en die "witman se graf", het Stevenson-Hamilton ook alle mense uit die reservaat verwyder. Hy en ander veldwagters het ook begin om alle roofdiere uit te skiet om die bokspesies se getalle te vermeerder.
[wysig] Nasionale Park
In 1912 is 'n spoorlyn gebou wat deur die reservaat geloop het. Stevenson-Hamilton het hierdie spoorlyn suksesvol aangewend om besoekers na die park te lok vir middagete. In 1916 het die regering ondersoek ingestel na die toekoms van die reservaat. In 1926 het die Britse administrasie as 'n goeie gebaar besluit om die reservaat te vernoem na Paul Kruger en dit te verklaar as Suid-Afrika se eerste nasionale park. In 1927 is die eerste besoekers tot die park toegelaat teen 'n fooi van £1. Slegs 'n handvol motors het die park daardie jaar besoek, maar teen 1935 het 26,000 mense deur die hekke beweeg. Huidig besoek meer as 'n miljoen toeriste die park jaarliks.
Stevenson-Hamilton was verras dat meeste besoekers roofdiere wou sien, en het opgehou om hierdie diere uit te skiet. Hy het afgetree in 1946, en is oorlede in 1957.
In die 1960's is die Water vir Wildlewe-projek begin om wildgetalle te vermeerder. Ongeveer 300 windpompe is in die park opgerig. Die watergate het wild na verskillende areas in die park gelok. Alhoewel dit as 'n goeie idee beskou is in die begin, is daar dekades later ontdek dat meer roofdiere na die watergate gelok is deur die groeiende getalle rooibokke en sebras. Voor die watergate gebou is, het die droeër areas spesies soos die bastergemsbok gehuisves, maar hulle kon egter nie met die leeus meeding nie. Die park het intussen besluit om die watergate te sluit en die natuur sy gang te laat gaan.
[wysig] Modernisering
In 1991, is Robbie Robinson as Uitvoerende Hoof van die Nasionale Parkeraad aangestel. Robinson het die oorskakeling van die Krugerwildtuin na die Nuwe Suid-Afrika begin. Robinson het 'n plan in werking gestel waar die grensdrade op die park se westelike grens verwyder is. Dit laat diere van die aangrensende privaat wildreservate toe om vry te beweeg tussen die reservate en die Krugerwildtuin.
In 1998 is die Krugerwildtuin se eerste swart Uitvoerende Hoof aangewys. David Mabunda is nou hoof van Sanparke, die nasionale parkeraad van Suid-Afrika.
Die volgende deel van die Krugerwildtuin se geskiedenis is die totstandkoming van die Groter Limpopo Oorgrenspark. Hierdie park sal die Krugerwildtuin in staat stel om groter troppe diere wat nie lewensvatbaar in die park onderhou kan word nie, oor te plaas na die ongerepte bos van aangrensende nasionale parke in Mosambiek en Zimbabwe.
[wysig] Fauna en flora
[wysig] Voëls
Ongeveer 507 voëlspesies word aangetref in die park. Gelukkige besoekers kan die "Groot Ses" voëls in die park besigtig, naamlik die bromvoël, gompou, swartaasvoël, breëkoparend, visuil en die saalbekooievaar.
[wysig] Plante
Die Krugerwildtuin word verdeel in 6 ekosisteme: kremetartsandveld, mopaniestruikveld, Lebombo knoppiesdoring-maroelaveld, akasiaruigbos, Combretum-silwer bosveld op graniet, en rivierbos. Altesaam is daar 1,982 plantspesies in die park. Van die 336 boomspesies wat in die park aangetref word, is die mees unieke (deur sommige genoem die "Groot Vyf") die kremetart, koorsboom, knoppiesdoring, maroela, en mopanie.
[wysig] Soogdiere
Die Krugerwildtuin huisves al die Groot Vyf-diere onder die 147 soogdiere wat in die park aangetref word. In die 2004 sensus, was die wildgetalle soos volg: - 2 000 leeus - 1 000 luiperds - 200 jagluiperds - 200 wildehonde - 2 000 hiënas - 11 670 olifante - 5 000 witrenosters - 350 swartrenosters - 32 000 sebras - 3 000 seekoeie - 3 800 vlakvarke - 9 000 kameelperde - 25 150 buffels - 300 elande - 60 bastergemsbokke - 550 swartwitpense - 5 000 koedoes - 300 njalas - 500 bosbokke - 5 000 waterbokke - 300 rietbokke - 17 000 blouwildebeeste - 200 tsessebes - en meer as 170 000 rooibokke.
[wysig] Reptiele, vis, en amfibieë
Daar is 114 spesies reptiele, insluitend ongeveer 5,000 nylkrokodille, in die park. Ook 49 visspesies en 34 spesies amfibieë word aangetref.
[wysig] Verblyf
Daar is 12 tradisionele ruskampe (met 4 satellietkampe) in die Krugerwildtuin, grotendeels onder bestuur van Sanparke, die nasionale parkeraad. Gedeeltes van die park word ook deur private maatskappye bedryf. Daar is tans 5 bosveldkampe wat deur Sanparke bestuur word, en verskeie private bosveldkampe wat as konsessies bedryf word. Meeste winkels en restaurante in die ruskampe word ook deur private maatskappye as konsessies bedryf.
[wysig] Ruskampe
Al die groot ruskampe in die Krugerwildtuin beskik oor basiese fasiliteite (elektrisiteit, eerstehulpsentrum, winkel, braaiareas en gemeenskaplike kombuise, restaurant of kafeteria, publieke telefone en 'n vulstasie). Daar is inligtingsentrums geleë by Letaba, Skukuza en Berg-en-Dal.
- Balule (satellietkamp): Sekerlik een van die mees tradisionele kampe in die park. Geleë op die suidelike bank van die Olifantsrivier, Balule bestaan uit 'n kampeerterrein en 'n klein versameling rondawels. Daar is geen elektrisiteit, restaurant, of winkel nie. Alhoewel die kamp digby Olifantskamp geleë is, is dit 'n satellietkamp wat deur Satara bestuur word.
- Berg-en-Dal: Sekerlik een van die mees moderne kampe in die park. Die kamp is amptelik geopen in Februarie 1984. Die kamp is geleë op die bank van die Matjuluspruit in die suide van die park. Die kamp is gebou in 'n ruwe bergterrein - 'n area bekend vir witrenosters.
- Krokodilbrug: Geleë op die bank van die Krokodilrivier, Krokodilbrug is nie alleenlik 'n kamp nie, maar ook een van die park se toegangshekke. Die kamp is geleë in die suid-ooste van die park.
- Letaba: In die sentrale deel van die park op die bank van die Letabarivier. Een van die trekpleisters van die kamp is 'n Olifantmuseum wat die tande en skedels van die Manjifieke Sewe Olifante uitstal.
- Onder-Sabie: Een van die oudste kampe in die park, Onder-Sabie het 'n gedaanteverwisseling ondergaan in die laaste paar jaar. 'n Moderne restaurant, safari-tente, en 'n nuwe winkel is opgerig wat die kamp die gevoel van 'n Afrika-boskamp gee. Die kamp is geleë op die bank van die Sabierivier in die suide van die park.
- Malelane (satellietkamp): Voorheen 'n privaatkamp, Malelane is nou een van die park se kleinste kampe. Dit is geleë in die suide van die park naby die toegangshek met dieselfde naam. Dit is 'n satellietkamp van Berg-en-Dal.
- Mopani: Die park se nuutste kamp, gebou in 1989. Dit is in die noordelike deel van die park op die oostelike bank van die Pionierdam. Modern in die styl van Berg-en-Dal, die kamp beskik ook oor konferensiefasiliteite. Dit is geleë in mopanieveld, vandaar die naam.
- Olifants: Geleë in die sentrale deel van die park, Olifants is uniek omdat dit op 'n krans gebou is wat van hoog op die Olifantsrivier uitkyk.
- Orpen: 'n Kleiner kamp wat ook 'n toegangshek is. Die kamp het twee satellietkampe, Maroela en Tamboti.
- Pretoriuskop: 'n Ou kamp met 'n ryk geskiedenis. Die kamp is gebou op die ou wa-roete tussen Lydenburg en Mosambiek. Die kamp is vernoem na Willem Pretorius, die seun van die Voortrekker Andries Pretorius. Die kamp is geleë in die suid-weste van die park in 'n area wat taamlik nat en groen is. Besoekers mag gelukkig wees om swartwitpense in die area te sien.
- Punda Maria: Die mees noordelike ruskamp in die wildtuin en oorspronklik gebou in 1919 as 'n veldwagterspos. Punda Maria is omskep in 'n ruskamp in 1933.
- Satara: Sentraal geleë en een van die enigste kampe wat nie naby 'n rivier of dam gebou is nie. Satara is bekend onder wildtuingangers as 'n kamp met 'n verskeidenheid wildsoorte en ideaal vir wildsbesigtiging.
- Shingwedzi: In die verre noord van die park, digby Punda Maria, is Shingwedzi. Geleë in 'n ruig area, die kamp is bekend vir die grootste van die grootste olifante.
- Skukuza: Die hoofkamp van die Krugerwildtuin en geleë op die suidelike bank van die Sabierivier. Die kamp het plek vir meer as 1 000 besoekers en beskik oor volle fasiliteite, insluitend 'n bank, poskantoor, gholfbaan, en kwekery. Die kamp is gestig in 1902 en was oorspronklik genoem "Sabiebrug". Die kamp se naam is egter in 1936 verander na James Stevenson-Hamilton se sjangaannaam, Skukuza. Die naam beteken "hy wat skoonvee" of "hy wat alles onderstebo keer".
[wysig] Bosveldkampe
Boskampe is kleiner, afgeleë ruskampe wat oor min fasiliteite beskik. Daar is geen restaurante of winkels nie, en slegs oornagbesoekers word toegelaat.
- Bateleur: Geleë langs die Mashokwespruit ongeveer 40 km suidwes van Shingwedzi.
- Biyamiti: Geleë in die suide van die park langs die Biyamitirivier.
- Shimuwini: Geleë langs die Letabarivier. Die naam beteken "Plek van die Kremetart" en verskeie van dié bome kan in die omgewing gesien word.
- Sirheni: Ook geleë in die noorde van die park, langs die Sirhenidam. Die naam beteken "begraafplaas" en daar is 'n tipe olifantsbegraafplaas naby die kamp.
- Talamati: Geleë in die omgewing van Orpenkamp. Die naam beteken "baie water" alhoewel die rivier waar dit geleë is eintlik baie droog kan wees.
[wysig] Privaat Bosveldkampe
Dié privaat bosveldkampe verskil van die ander bosveldkampe deurdat die hele kamp deur 'n enkele groep besoekers bespreek word. Die kampe is absoluut privaat, en slegs inwoners word in die kampe toegelaat.
- Boulders kan 'n maksimum van 12 besoekers huisves. Die naaste kamp is Mopani.
- Roodewal kan 19 besoekers huisves. Dis geleë tussen Satara- en Olifantskamp.
[wysig] Luukse Bosveldkampe
Die volgende 5-ster luukse bosveldkampe word deur private maatskappye in die park bedryf:
- Tinga Private Game Lodge
- Jock Safari Lodge
- Singita Private Game Lodge
- Lukimbi Safari Lodge
- Imbali Safari Lodge
- Rhino Walking Safaris