vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
|
Engelse koninklikes
Huis van Plantagenet
Beeld:England-Richard-I-Arms.svg |
|
Hendrik II |
Kinders |
Willem, Graaf van Poitiers |
Hendrik die Jong Koning |
Richard I |
Geoffrey, Hertog van Bretagne |
Koning Jan |
Matilda van Engeland |
Leonora van Engeland |
Joan van Engeland |
Richard I |
Jan |
Kinders |
Hendrik III |
Richard, Graaf van Cornwall |
Joan van Engeland |
Isabella van Engeland |
Eleanor van Engeland |
Hendrik III |
Kinders |
Eduard I |
Margaret van Engeland |
Beatrice van Engeland |
Edmund, Graaf van Lancaster |
Eduard I |
Kinders |
Joan van Engeland, Grafin van Gloucester |
Alphonso, Graaf van Chester |
Eduard II |
Thomas, Graaf van Norfolk |
Edmund, Graaf van Kent |
Eduard II |
Kinders |
Eduard III |
Jan, Graaf van Cornwall |
Eleanor van Engeland |
Joan van Engeland |
Eduard III |
Kinders |
Eduard, Prins van Wallis |
Lionel, Hertog van Clarence |
Jan, Hertog van Lancaster |
Edmund, Hertog van York |
Thomas, Hertog van Gloucester |
Joan van Engeland |
Isabella van Engeland |
Kleinkinders |
Richard II |
Philippa, Grafin van Ulster |
Philippa van Lancaster |
Elizabeth van Lancaster |
Hendrik IV |
Catherine van Lancaster |
Eduard, Hertog van York |
Richard, Graaf van Cambridge |
Constance van York |
Anna van Gloucester |
Richard II |
|
|
Jan (24 Desember c. 1166 – 18/19 Oktober 1216) het van 6 April 1199 tot sy dood as Koning van Engeland regeer. Hy was die opvolger van sy ouer broer, koning Richard I (bekend as "Richard Leeuehart"). Jan het die byname "sonder land" en "Sagte swaard" gekry. Hy was 'n Plantagenet- of Angevynse koning.
Koning Jan se heerskappy word tradisioneel beskou as een van die rampspoedigste in die Engelse geskiedenis: dit het begin met nederlae—hy het Normandië binne sy eerste vyf jaar op die troon afgestaan aan Filips Augustus van Frankryk—en het geëindig met Engeland gewikkel in 'n burgeroorlog, met hom op die punt om uit sy amp gedwing te word. In 1213 het hy Engeland 'n feodale besitting van die pous gemaak om 'n konflik met die Rooms-Katolieke Kerk te beëindig, en sy opstandige baronne het hom in 1215 gedwing om die Magna Carta te onderteken, die daad waarvoor hy die meeste onthou word. Party het egter gesê dat koning Jan se heerskappy niks beter of slegter was as dié van koning Richard I of Hendrik III was nie. Hoe dit ook al sy, sy reputasie is die rede waarom baie Engelse heersers hulle verwagte opvolgers nie Jan (John) genoem het nie.