Elim, Wes-Kaap
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Elim is 'n dorpie in die Wes-Kaap provinsie van Suid-Afrika. Dit was oorspronklik 'n Morawiese Sending Stasie wat in 1824 op die Agulhasvlakte deur Duitse sendelinge gestig is. Die sendelinge het nie slegs die Evangelie na die mense gebring nie, maar hulle ook verskeie ambagte en ander vermoëns laat leer. Die Elim grasdekkers is veral bekend vir hulle vakmanskap.
Die skilderagtige dorpie het oor die jare min verander en tot vandag toe woon slegs lede van die Morawiese Kerk daar. Elim is bedek met afgewitte kothuise, vrugtebome en fynbos. Al die paaie in die dorpie lei na die grasdak kerk. Die gemeenskap bestaan uit boere, plaaswerkers en vakmanne. Die gebied is besig om bekend te raak vir die uitvoer van fynbos en die verbou van wingerde. Elim het die enigste monument opgedra aan die bevryding van slawe in Suid-Afrika.
Die nabyheid van water 'n belangrike kriterium vir die Morawiese sendeling in die kies van 'n ligging vir hulle sendingstasies. Dit was ook belangrik dat die terrein geskik was vir die aanplant van wingerde sodat nagmaal wyn maklik vervaardig kon word.