N.P. van Wyk Louw

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Nicolaas Petrus van Wyk Louw (11 Junie 1906 - 18 Junie 1970) was 'n Afrikaanse digter en toneelskrywer.

Inhoud

[wysig] Lewe

Louw is op 11 Junie 1906 in Sutherland in die ou Kaapprovinsie gebore. In 1920 verhuis die Louw-gesin na Kaapstad waar hy sy skoolloopbaan voltooi. Ná matrikulasie studeer Louw filosofie en Duits in Kaapstad en word hy vir ’n tyd lank onderwyser voordat hy tot in 1930 dosent in die opvoedkunde aan die Universiteit van Kaapstad aangestel is.

In 1930 is N.P. van Wyk Louw getroud met Joan Wessels, wat egter in 1938 beëindig word - hy is later met Truida Pohl getroud. Sedert 1948 woon die Louws in Europa waar hy 'n pos as hoogleraar in die Suid-Afrikaanse letterkunde, geskiedenis en kultuur aan die Universiteit van Amsterdam tot en met 1958 bekleë het. In 1948 ontvang hy 'n ere graad van die Universiteit van Utrecht. Met sy terugkeer vestig hulle in Johannesburg waar hy vanaf 1960 as hoof van die Departement Afrikaans en Nederlands aan die Universiteit van die Witwatersrand aangestel is.

N.P. van Wyk Louw sterf op 18 Junie 1970.

[wysig] Dig- en skryfkuns

Louw dig aanvanklik in Engels, maar onder inspirasie van sy jonger broer, die digter W.E.G. Louw, publiseer hy in 1935 en 1937 die baanbrekende bundels "Alleenspraak" en "Die Halwe Kring". Dié werke word saam met die epiese "Raka" en die drama "Germanicus" as sy beste werke beskou.[1] Sedert sy eerste publikasies word hy beskou as hooffiguur van die sogenaamde "Dertigers" en sy dramas en digbundels verwerf klassieke status.

Die skrywer Karel Schoeman het Louw as Suid-Afrika se grootste digter beskryf "en een van die min figure van wêreldformaat wat hierdie land nog opgelewer het". Die Suid-Afrikaanse komponis, Cromwell Everson, het drie van Louw se gedigte in sy "Vier Liefdesliedjies" gebruik: "Nagliedje", "Net altyd jy", en "Dennebosse".

Louw word saam met C. J. Langenhoven aangehaal op die Afrikaanse Taalmonument in die Paarl. Die aanhaling van Louw lui:

   
N.P. van Wyk Louw
Afrikaans is die taal wat vir Wes-Europa en Afrika verbind... Dit vorm 'n brug tussen die groot helder Weste en die magiese Afrika... En wat daar groots aan hulle vereniging kan ontspruit – dit is miskien wat vir Afrikaans voorlê om te ontdek. Maar wat ons nooit moet vergeet nie, is dat hierdie verandering van land en landskap as't ware aan die nuwe wordende taal geslyp, geknee, gebrei het... En so het Afrikaans in staat geword om hierdie nuwe land uit te sê... Ons taak lê in die gebruik wat ons maak en sal maak van hierdie glansende werktuig...
   
N.P. van Wyk Louw

[wysig] Bibliografie

  • Alleenspraak (1935)
  • Berigte te velde : opstelle oor die idee van 'n Afrikaanse nasionale letterkunde (1939)
  • Lojale verset : kritiese gedagtes oor ons Afrikaanse kultuurstrewe en ons literêre beweging (1939)
  • Raka (1941)
  • Die dieper reg : 'n spel van die oordeel oor 'n volk (1947)
  • Dias : 'n hoorspel (1952)
  • Nuwe Verse (1954)
  • Germanicus (1957)
  • Liberale nasionalisme : gedagtes oor die nasionalisme, liberalisme en tradisie vir Suid-Afrikaners met 'n kulturele nadrup (1958)
  • Dagboek van 'n soldaat : 'n hoorspel (1961)
  • Tristia (1962)
  • Berei in die woestyn : n sinne- en wa-spel (1968)
  • Blomme vir die winter : 'n hoorspel (1974)
  • Deurskouende verband (1977)

[wysig] Verwysings

  1. Lindenberg, E., et al. "Inleiding tot die Afrikaanse Letterkunde". Pretoria en Kaapstad: Vyfde uitgawe, 1980.

[wysig] Bronnelys

Ander tale