Уладзімір Васільевіч Анічэнка
From Вікіпедыя
Уладзімір Васільевіч АНІЧЭНКА (нар. 20.7.1924, Янаўка, Хоцімскі раён, Магілёўская вобласць), беларускі мовазнавец, доктар навук (1970), прафесар.
Узнагароджаны ордэнамі Вялікай Айчыннай вайны II ступені, "Чэхаславацкі партызан" і інш. Дзяржаўная прэмія Беларусі ў галіне навукі (за цыкл прац "Лінгвістычная Скарыніяна"), медаль імя Скарыны.
Скончыў БДУ (1952), аспірантуру Інстытуту мовазнаўства, кандыдат навук (1955).
У час 2-й сусв. вайны — удзельнік чэшскага антыфашысцкага супраціўлення.
[правіць] У навуцы
Вывучаў (1960-я гг.) беларуска-украінскія пісьмова-моўныя сувязі старажытнай пары. Стваральнік гомельскай школы беларусістыкі[1], ініцыятар вывучэння мовы Усходняга Палесся і стварэння анамастычных слоўнікаў Гомельшчыны. Даследаваў спадчыну Скарыны і Янкі Купалы.
Выхаваў больш за 20 кандыдатаў і дактароў навук мовазнаўства.
[правіць] Працы
[правіць] Асабіста
- "Лінгвістычная Скарыніяна", цыкл прац.
- "Слоўнік мовы Скарыны". У 3 т.
- "Беларуска-украінскія пісьмова-моўныя сувязі" (1970), доктарская дысертацыя.
- "Александрыя", выданне рукапісаў твору прыгожага пісьменства 17 ст.
[правіць] Супольна
- "Хрэстаматыя па гісторыі беларускай мовы". У 2 т. (у сааўтарстве).
- "Слоўнік мовы Янкі Купалы". У 8 т., як кіраўнік калектыву лексіколагаў.
- ↑ Паўлавец, С.91.
- Дз. Паўлавец. Руплівец мовазнаўчай нівы // Беларуская лінгвістыка. Вып.49. Мн.,2000. С.90,91.