Іван Луцкевіч
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Іван Луцкевіч (1881-1919) — пачынальнік беларускага нацыянальнага руху. Нарадзіўся 28 траўня (9 чэрвеня) 1881 ў сям’і паўстанца 1863 года, змагара за Рэч Паспалітую Абодвух Народаў. Іван Луцкевіч стаў змагаром за незалежную Беларусь. Быў адным з першых, хто зразумеў неабходнасць дзяржаўнай незалежнасці Бацькаўшчыны і разам з братам Антонам стаў ініцыятарам абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі (БНР). Цяжка хворэў на сухоты. Каханая Юліянай Мэнке ў 1919 годзе змагла завезьці яго на курорт у польскае Закапанэ, але было ўжо позна. Памёр 20 жніўня 1919 года у Закапаным (Польшча).
Магілу Івана Луцкевіча выкраслілі з рэестрау прыблізна 1963 года. Прах Івана Луцкевіча, прывезены з Польшчы ў 1991 годзе, быў перазахаваны на віленскіх могілках Роса.
[рэдагаваць] Крыніцы
- Уладзімір Арлоў, Генадзь Сагановіч. „Дзесяць вякоў беларускай гісторыі”. – Мінск, 1997.
- [Сакрат Яновіч, Вітальд Ёсіп Кавалёў] „Наша пошта” // “Ніва” (Беласток) № 5 (1655), 31 студзеня 1988 г. – С. 7.