Юры Пэн
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Юры (Іягуда, Юдаль) Майсеевіч Пэн (1854—1937) — мастак-жывапісец, пэдагог, бачны дзеяч «габрэйскага рэнэсансу» ў беларускім мастацтве пачатка XX стагодзьдзя.
Іягуда Пэн нарадзіўся 24 траўня (5 чэрвеня) 1854 году ў горадзе Новааляксандраўск (цяпер Зарасай, Летува). Рана пасірацеўшы, з 1867 году працаваў чаляднікам маляра ў Дзьвінску (цяпер Даўгаўпілс, Латвія). У 1879 пераехаў у Пецярбург, у 1880 годзе паступіў у Акадэмію майстэрстваў. Вучыўся ў Паўла Чысьцякова. Па заканчэньні Акадэміі (1886) жыў у Дзьвінску, Рызе.
У 1891 годзе пасяліўся ў Віцебску і праз год адчыніў там прыватную Школу маляваньня і жывапісу — першая ў Расеі габрэйская мастацкая вучэльня. Вучнямі Пэна былі Восіп Цадкін, Лазар Лісіцкі, Ільля Мазель, Яхім Мінін, Оскар Мяшчанінаў, Марк Шагал.
У 1927 годзе Пэну было прысуджана званьне Заслужанага габрэйскага мастака.
Мастак быў забіты ў сваёй хаце ў Віцебску ў ноч з 28 лютага на 1 сакавіка 1937 году. Акалічнасьці забойства ня высьветлены дагэтуль.
Пасьля сьмерці Пэна ў Віцебску была створаная яго маляўнічая галерэя. Цяпер працы Пэна захоўваюцца ў Віцебскім мастацкім музэі і Нацыянальным мастацкім музэі Рэспублікі Беларусь.