Елка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Елка
Елка

Е́лка (лацінская назва: Picea abies)

Агульнавядомае, шырока раcпаўсюджанае дрэва 30 – 35 м вышыні з конусападобнай каронай і цёмна-зялёнай кароткай чатырохграннай ігліцай. Спелыя гузы буйныя, бурыя, якія звісаюць.

Квітнее ў траўні, насенне спеюць увосень, рассейваюцца ў канцы зімы наступнага года.

Расце па ўсёй Беларусі, але пераважна ў паўночнай і цэнтральнай яе частках. У паўднёвай частцы (у Палессі) сустракаецца рэдка.

У ігліцы ўтрымліваецца эфірны алей, вітамін З, дубільныя рэчывы, смала, мінеральные солі. У паветры яловых лясоў шмат азону.

Ігліца валодае мачагонным, потагонным, жоўчагонным, процівацынготным дзеяннем. Пары воднага адвару елкі з'яўляюцца дэзінфіцыруючым і якія палягчаюць дыханне сродкам.

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

 Елкасховішча мультымэдыйных матэрыялаў