Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 2006 году
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Прэзыдэ́нцкія вы́бары ў Белару́сі прайшлі 19 сакавіка 2006 году. Выбары прэзыдэнта Беларусі праводзіліся ў трэці раз. На папярэдніх двух у 1994 і 2001 гадах перамогу атрымліваў Аляксандар Лукашэнка.
Зьмест |
[рэдагаваць] Храналёгія
12 – 21 лютага 2006: рэгістрацыя кандыдатаў у прэзыдэнты
28 студзеня – 11 лютага 2006: падача дакумэнтаў у ЦВК для рэгістрацыі кандыдатаў ў прэзыдэнты
29 сьнежня 2005 – 27 студзеня 2006: збор подпісаў для вылучэньня кандыдатаў у прэзыдэнты
27 сьнежня 2005: Цэнтральная выбарчая камісія зарэгістравала 8 ініцыятыўных груп для вылучэньня кандыдатаў у прэзыдэнты
16 сьнежня 2005: Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу прызначыла дату выбараў
17 лютага 2006: Пасьведчаньні кандыдатаў у прэзыдэнты атрымалі Сяргей Гайдукевіч, Аляксандар Казулін, Аляксандар Лукашэнка і Аляксандар Мілінкевіч. Распачалася агітацыйная кампанія.
[рэдагаваць] Прэтэндэнты
- Аляксандар Вайтовіч (9 студзеня заявіў пра выхад з прэзыдэнцкай кампаніі)
- Сяргей Гайдукевіч
- Аляксандар Казулін
- Аляксандар Лукашэнка
- Аляксандар Мілінкевіч
- Зянон Пазьняк
- Сяргей Скрабец
- Валеры Фралоў
[рэдагаваць] Удзельнікі
- Сяргей Гайдукевіч
- Аляксандар Казулін
- Аляксандар Лукашэнка
- Аляксандар Мілінкевіч
[рэдагаваць] Вынікі
Паводле афіцыйнай папярэдняй інфармацыі ў выбарах удзельнічалі 92,6 % выбаршчыкаў. Галасы разьмеркаваліся наступным чынам:
- Аляксандар Лукашэнка — 82,6 %
- Аляксандар Мілінкевіч — 6,0 %
- Сяргей Гайдукевіч — 3,5%
- Аляксандар Казулін — 2,3%
Апазыцыя і некаторыя міжнародныя назіральнікі адзначалі шматлікія парушэньні на працягу перадвыбарнай кампаніі і выбараў. ЗША адмовіліся прызнаваць вынікі выбараў. Згодна АБСЭ, выбары не адпавядалі стандартам дэмакратычных выбараў.
[рэдагаваць] Падзеі пасьля выбараў
19 сакавіка ў 19:00 на Кастрычніцкай плошчы ў Менску адбыўся мітынг пратэсту супраць вынікаў выбараў, арганізаваны штабамі Аляксандра Мілінкевіча і Аляксандра Казуліна, у якім удзельнічалі па дадзеным апазыцыі 25.000 – 30.000 чалавек (па іншым — 10.000).
Пасьля агучваньня пазіцыі аб непрызнаньні вынікаў удзельнікам было прапанавана прайсьці да плошчы Перамогі, дзеля ўскладаньня кветак да помніку. Было таксама прапанавана на наступны дзень зноў прыйсьці на плошчу.
Нягледзячы на пэсімістычныя погляды большасьці удзельнікаў, наступным днём, 20 сакавіка, зноў сабралася пэўная колькасьць людзей i падзеi працягвалi варушыцца.
Некалькі тысяч чалавек засталіся на плошчы, уключаючы кандыдатаў у прэзыдэнты. Былі ўсталяваныя некалькі намётаў.
Больш за 100 ўдзельнікаў і ўдзельніц акцыі пратэсту, уключаючы чальцоў штабоў кандыдатаў, былі затрыманыя міліцыяй.
21 сакавіка Аляксандар Казулін адмовіўся працягваць удзел у акцыі пратэсту і заклікаў усіх пакінуць Кастрычніцкую плошчу і прыйсьці на дэманстрацыю ў Дзень Волі (25 сакавіка). Але гэты заклік ня быў падтрыманы іншымі. Аляксандар Мілінкевіч заявіў, што застанецца з моладзьдзю.
24 сакавіка з 3.00 да 3.15 раніцы намётавы гарадок быў ліквідаваны. 460 чалавек, якія знаходзіліся там, затрыманыя міліцыяй.
Аляксандар Лукашэнка заявіў, што сам факт правядзеньня падобных акцый сьведчыць пра дэмакратычнасьць беларускага грамадзтва.
Падзеі атрымалі назву «Джынсавая рэвалюцыя».
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць] Выбары
- Центральная комиссия Республики Беларусь по выборам и проведению республиканских референдумов (па-расейску)
- Стужка навінаў прэзыдэнцкай кампаніі-2006 на сайце БелаПАН
- Найважнейшыя навіны выбараў у Беларусі Самыя важныя навіны прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі