Канстанцін Бязрукі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Канстанцін Бязрукі (1240-я - 1280-я) - полацкі князь (1270-я - 1280-я). Паходзіў з віцебскіх князёў, верагодней за ўсё сын полацкага князя Брачыслава II, швагр Таўцівіла.
Першы раз заняў полацкі пасад у 1263 пры падтрымцы Траняты, пасьля забойства Таўцівіла і паланеньня полацкіх баяраў. У тым жа 1263 годзе перадаў Лівонскаму ордэну частку полацкіх уладаньняў ва Ўсходняй Латгаліі, верагодна каб атрымаць падтрымку ў барацьбе за полацкую пасаду. Так званы "Канстанцінаў дар" зацьвердзіў сваёй булай папа рымскі. Гэтыя дзеяньні Канстанціна незадавальнялі палачанаў якія ў 1264 скінулі яго пры падтрымцы Войшалка, верагодна адразу пасьля вызваленьня Транятам палонных полацкіх баяраў. Канстанцін вярнуўся ў Віцебск, а полацкі стол заняў Гердзень.
Другі раз заняў полацкі стол пасьля сьмерці Ізяслава II, ў гэты раз па воле палачанаў. Узгадваецца полацкім біскупам Сямёнам недзе ў 1270-я - 1280-я гады як добры полацкі князь, а таксама паміж 1285 - 1300 гадамі ў лісьце рыжскага магістрата яго сыну, віцебскаму князю Міхалу Канстанцінавічу.
Папярэднік: Ізяслаў II |
полацкі князь 1270-я – 1280-я |
Наступнік: Воін-Васіль |