Беларуская сялянская партыя «Зялёны Дуб»
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Беларуская сялянская партыя «Зялёны Дуб» - беларуская партызанская арганізацыя, якая дзейнічала на тэрыторыі БССР цягам 1920-х гадоў. Аддзелы «Зялёнага Дуба» вялі ўзброеную барацьбу супраць улады бальшавікоў. Асноўнай мэтай арганізацыі было аднаўленьне незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі.
[рэдагаваць] Гісторыя
Гісторыя «Зялёнага Дуба» пачалася ў 1910 годзе. Напачатку гэта была культурніцкая моладзевая арганізацыя, якая арыентавалася на сялянства ды інтэлігенцыю.
Баявыя дзеяньні арганізацыя пачала ўлетку 1919 года. Тады ж газэты «Звон» і «Беларусь» надрукавалі «Дзёньнік арміі Зялёнага Дуба», складзены кіраўніком арганізацыі Вячаславам Адамовічам-малодшым (вядомы таксама як атаман Дзяргач). Увосень 1920 года быў створаны Галоўны штаб партызанскіх аддзелаў, які ўзначаліў палкоўнік Уладзімер Ксяневіч (партыйная мянушка Грач), і складзены тэкст Статуту.
Згодна са Статутам, дзяржаўны лад Беларусі і зямельнае пытаньне павінен быў вызначыць Устаноўчы сход. Прадугледжвалася інтэнсыўная беларусізацыя, а таксама арыентацыя на Захад, Польшчу і Ўкраіну.
Галоўны штаб «Зялёнага Дуба» знаходзіўся ў Лунінцы, які ў той час уваходзіў у склад Польшчы. Там аддзелы камплектаваліся, узбройваліся і накіроўваліся ў БССР. Напачатку ваяроў было ўсяго 400 чалавек. Яны падзяляліся на «пяцёркі», якія ў сваю чаргу станавіліся ядром асобных паўстанцкіх аддзелаў, цэнтрамі прыцягненьня незадаволенага бальшавіцкім рэжымам сялянства. «Зялёнадубцы» вялі баявыя дзеянні ў Слуцкім, Мазырскім, Бабруйскім, Барысаўскім, Ігуменскім паветах. Атаман Дзяргач кіраваў палескімі аддзеламі «Зялёнага Дуба».
На пячатцы «Зялёнага Дуба» зьмяшчалася выява «Пагоні», а таксама чэрап і скрыжаваныя косьці. У той жа час штаб арганізацыі і атаман Дзяргач карысталіся пячаткаю з выявай трох дубовых лісьцікаў.