Лік

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Лік — адзін з асноўных паняткаў матэматыкі. Ён паходзіць з даўніх часоў і паступова пашыраецца адпаведна таму як пашыралася сфэра чалавечай дзейнасьці і зьяўляліся новыя праблемы, што патрабавалі колькаснага апісаньня і вывучэньня.

Напачатку лікі ўжываліся для падліку прадметаў, гэта былі натуральныя лікі (\mathbb{N}). Калі да іх дадалі адмоўныя лікі, каб абазначаць памер доўга, колькасьць прадметаў, якіх не хапае і г.д., а таксама нуль, утварылася мноства цэлых лікаў (\mathbb{Z}). Затым ўзьнікла патрэба занатоўваць яшчэ і дробныя лікі - палова, траціна. Такім чынам узнікла мноства рацыянальных лікаў (\mathbb{Q}). Яшчэ пазьней, у выніку больш складаных вымярэньняў і рашэньня роўнасьцяў, пачалі карыстацца ірацыянальнымі лікамі. Разам рацыянальныя лікі ды ірацыянальныя лікі складаюць мноства рэчаісных лікаў (\mathbb{R}). У 16-м стагодзьдзі для абазначэньня вынікаў рашэньня квадратных і кубічных роўнасьцяў былі дададзены камплексныя лікі (\mathbb{C}).

Мноствы лікаў суадносяцца наступным чынам:

\mathbb{N}\sub\mathbb{Z}\sub\mathbb{Q}\sub\mathbb{R}\sub\mathbb{C}

[рэдагаваць] Зьвязаныя артыкулы: