Славенская мова

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.


Славенская (Slovenščina, slovenski jezik)
Ужываецца ў: Славеніі, Аўстрыі, Італіі, Вугршчыне, ЗША, Аргентыне і іншых краінах
Рэгіён: Сярэдняя Эўропа
Колькасьць карыстальнікаў: 2,2 мільёнаў
Клясыфікацыя: Індаэўрапейская

 Славянская
  Паўднёваславянскія
    Славенская

Афіцыйны статус
Афіцыйная мова ў: Славеніі
Рэгулюецца: Славенская академія навукі і мастацтва
Код мовы
ISO 639-1 sl
ISO 639-2(B) slv
ISO 639-2(T) slv
SIL SLV


Славенская мова - адна з паўднёваславянскіх моваў індаэўрапэйскай моўнай сям'і. На ёй гавораць каля 2,2 мільёнаў людзей, якіх большасьць жыве ў Славеніі. Славенская мова захавала шмат даволі архаічных рысаў, сярод якіх парны лік ды супін. Яна характэрызуецца вялікай колькасьцю дыялектаў, якія вельмі адрозьніваюцца адзін ад другога (іх выдзяляюць амаль 50).

Славянскія мовы
Усходнеславянскія беларуская | старабеларуская† | расейская | русінская | украінская
Заходнеславянскія чэская | кашубская | верхнялужыцкая | палабская† | польская | славацкая | ніжнялужыцкая
Паўднёваславянскія баўгарская | царкоўнаславянская | македонская | стараславянская† | сэрбская | басьнійская | харвацкая | чарнагорская | славенская
Іншыя праславянская† | русенорск† | славянасэрбская† | словіё
†мёртвая мова
Сьцяг ЭЗ Афіцыйныя мовы Эўразьвязу Сьцяг ЭЗ
ангельская | баўгарская | вугорская | грэцкая | дацкая | ірляндзкая | гішпанская | італьянская | латыская | літоўская | мальтыйская | нямецкая | нідэрляндзкая | польская | партугальская | румынская | славацкая | славенская | фінская | француская | чэская | швэдзкая | эстонская