Фафудзьдзя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Фафудзьдзя — бізантыйская каштоўная тканіна, зь якой рабілася вопратка базылеўсаў, а таксама вопратка з такой тканіны. Пазьней моду на фафудзью перанялі усходнеславянскія князі. Паводле летапісаў, кесар Леў у 912 зрабіў Алегавым паслам дары «золатам і павалокамі, і фафудзьдзямі». Ад ХІІ стагодзьдзя замест фафудзьдзі сталі насіць аксаміты.

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі