Славацкая мова

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.


Славацкая (Slovenčina)
Ужываецца ў: Славакіі, Чэхіі, ЗША, Венгрыі і іншых краінах
Рэгіён: Цэнтральная Эўропа
Колькасьць карыстальнікаў: больш за 6 мільёнаў
Клясыфікацыя: Індаэўрапейская

 Славянская
  Заходнеславянскія
    Славацкая

Афіцыйны статус
Афіцыйная мова ў: Славакіі, Эўразьвязе і Ваяводзіне (Сэрбія)
Рэгулюецца: Славацкая Акадэмія Навук (Лінгвістычны інстытут Людавіта Штура)
Код мовы
ISO 639-1
ISO 639-2(B) slo
ISO 639-2(T) slk
SIL slo


Славацкая мова (па-славацку: slovenčina, slovenský jazyk) - славянская мова індаэўрапейскай моўнай сям'і. Адносіцца да заходнеславянскай падгрупы (разам з чэскай, польскай, верхне- і ніжнялужыцкімі мовамі). Славацкую мову ўжывае каля 6 мільёнаў чалавек. Мае шмат агульных рысаў з чэскай мовай.

Славацкія дыялекты даволі адрозныя паміж сабой.

Вылучаюць тры буйныя групы дыялектаў:

  • усходнеславацкія дыялекты
  • цэнтральнаславацкія
  • заходнеславацкія


[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

Вікіпэдыя

Вікіпэдыя мае вэрсію
на славацкай мове

Славянскія мовы
Усходнеславянскія беларуская | старабеларуская† | расейская | русінская | украінская
Заходнеславянскія чэская | кашубская | верхнялужыцкая | палабская† | польская | славацкая | ніжнялужыцкая
Паўднёваславянскія баўгарская | царкоўнаславянская | македонская | стараславянская† | сэрбская | басьнійская | харвацкая | чарнагорская | славенская
Іншыя праславянская† | русенорск† | славянасэрбская† | словіё
†мёртвая мова
Сьцяг ЭЗ Афіцыйныя мовы Эўразьвязу Сьцяг ЭЗ
ангельская | баўгарская | вугорская | грэцкая | дацкая | ірляндзкая | гішпанская | італьянская | латыская | літоўская | мальтыйская | нямецкая | нідэрляндзкая | польская | партугальская | румынская | славацкая | славенская | фінская | француская | чэская | швэдзкая | эстонская