Ісмаіль Кадарэ
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Кадарэ, Ісмаіль (па-альбанску: Ismail Kadare) (нарадзіўся 28 студзеня, 1936) — вядомы альбанскі паэт і пісьменьнік.
Нарадзіўся ў Джыракастры, паўночная Альбанія. Вывучаў гісторыю і філялёгію ў Тыранскім унівэрсытэце і Інстытуце імя Горкага ў Маскве (Расея). У кастрычніку 1990 году Ісмаіль Кадарэ папрасіў палітычнага прытулку ў Францыі. У 1999 годзе зноў вярнуўся ў Альбанію, але рэгулярна наведвае Францыю. Кадарэ атрымаў цэлы шэраг прэстыжных літаратурных прэмій. У 2005 годзе ён атрымаў Міжнародную прэмію Букера.
[рэдагаваць] Частковая бібліяграфія
- Маё стагодзьдзя (Shekulli Im) 1961
- Генэрал мёртвай арміі (Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur) 1963
- Пра што думаюць гэтыя горы (Përse Mendohen Këto Male) 1964
- Вясельле (Dasma) 1968
- Замак (Kështjella) 1970
- Кроніка ў камяні (Kronikë në gurë) 1971
- Вялікая зіма (Dimri i Madh) 1977
- Мост з трымя аркамі (Ura Me Tri Harqe) 1978
- Зламаны красавік (Prilli i Thyer) 1980
- Тэчка H (Dosja H) 1981
- Канцэрт у канцы зімы (Koncert në Fund të Dimrit) 1988
- Піраміда (Piramida) 1992
- Палац мараў (Pallati i ëndërrave) 1996
- Элегія для Косава 2000
- Жыцьцё, гульня і сьмерць Луля Мазрэку (Jeta, loja dhe vdekja e Lul Mazrekut) 2002