Пінская вобласць
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Пінская вобласць — адіністрацыйная адзінка ў складзе Беларусі з 1939 па 1954 гады. Утворана указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 4 снежня 1939 года, пасля ўз'яднаньня Заходняй і Ўсходняй Беларусі ў лістападзе 1939 года. Абласным цэнтрам стаў горад Пінск.
У склад новастворанай Пінскай вобласці ўвайшлі Пінскі, Драгічынскі, Косаўскі, Лунінецкі і Столінскі паветы. 15 студзеня 1940 года паветы як адміністратыўна-тэрытарыяльная адзінка былі ліквідаваны пастановай Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР. 5 ліквідаваных паветаў рэструктурызавалі ў 11 раёнаў: Ганцавіцкі, Давыд-Гарадоцкі, Драгічынскі, Жабчыцкі, Іванаўскі, Ленінскі, Лагішынскі, Лунінецкі, Пінскі, Столінскі і Тэлеханскі.[1]
8 студзеня 1954 года вобласць была ліквідаваная і раёны перададзеныя ў Брэсцкую вобласць.