Джэк Кэруак
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Кэ́руак, Джэк (па-ангельску: Jack Kerouac) (12 сакавіка 1922 – 21 кастрычніка 1969) — амэрыканскі пісьменьнік, паэт, важнейшы прадстаўнік літаратуры «разьбітага пакаленьня».
Кэруак, які яшчэ пры жыцьці меў посьпех сярод чытачоў, але не карыстаўся асаблівай увагай крытыкаў, сёньня лічыцца адным з самых выбітных амэрыканскіх пісьменьнікаў. Яго спантанная мова натхняла такіх аўтараў, як Том Роббінс, Рычард Бротыган, Хантэр Томпсан, Кэн Кізі, Боб Дылан, яго называлі «каралём бітнікаў» і «бацькам гіпі».
Большую частку жыцьця Кэруак правёў альбо бадзяючыся па прасторах Амэрыкі, альбо дома ў сваёй маці. Сутыкаючыся з краінай, якая ўвесь час мянялася, Кэруак імкнуўся знайсьці ў ёй сваё месца, што ў нейкі момант прывяло яго да адмаўленьня каштоўнасьцяў пяцідзясятых. У яго творчасьці зьяўляецца жаданьне вырвацца на свабоду з сацыяльных шаблёнаў і знайсьці ў жыцьці сэнс. Пошукі прыводзілі яго то да экспэрымэнтаў з наркотыкамі (ён выкарыстоўваў у тым ліку псілацыбін, марыхуану і бэнзэдрын), то да асваеньня духоўных вучэньняў, такіх як будызм, то да падарожжаў па сьвеце. Яго кнігі часам называюць каталізатарам контркультуры 1960-х. Самыя вядомыя раманы Кэруака — «У дарозе» і «Валацугі Дхармы».
[рэдагаваць] Галоўныя творы
- The Town and the City 1950
- On the Road 1957 (па-беларуску: «У дарозе»)
- The Darma Burns 1958 (па-беларуску: «Валацугі Дхармы»)
- The Subterraneans 1958
- Mexico City Blues 1959
- Maggie Cassidy 1959
- Dr. Sax 1959
- Tristessa 1960
- Lonesome Traveller 1960
- Scripture of the Golden Eternity 1960
- Book of Dreams 1961
- Pull my Daisy 1961
- Big Sur 1962
- Visions of Gerard 1963
- Desolation Angels 1965
- Satori in Paris 1966
- Vanity of Duluoz 1968