Фарны касьцёл (Нясьвіж)
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
![]() |
Гэты артыкул патрабуе ўдакладненьня артаграфіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго. (дапамога) |
Касьцёл Цела Божага (Фарны) ў Нясьвіжы — архітэктурны помнік ранняга барока, першы езуіцкі касьцёл на тэрыторыі Рэчы Паспалітай, родавы магільны склеп князёў Радзівілаў.
Пабудаваны італьянскім архітэктарам Джавані Бернардоні у 1584–1593 гг у комплексе з езуіцкім калегіюмам, які праіснаваў да 1826 года. Прататыпам касьцёла з'яўляецца рымскі храм Іль Джэзу, збудаваны ў 1584 г.
Фарны касьцёл — трохнефная купальная базыліка з адной апсідай. Сярэдні падоўжны неф перакрыты цыліндрычнымі зборамі з люнетамі, бакавыя нефы, паздзеленыя на квадраты,- крыжовымі зборамі. Шэсць масіўных слупоў успрымаюць нагрузку сценаў сярэдняга нефа.
Галоўны фасад касьцёла мае двух'ярусную кампазіцыю з выяўленымі вертыкальнымі і гарызантальнымі дзяленнямі. Вертыкальныя дзяленні прадстаўленыя пілястрамі, гарызантальныя — развітымі паясамі карнізаў. Маюць месца характэрныя для барока крывалінейныя формы верхняга яруса, насычанасць фасада ордэрам, багацце раскраповак, складаныя прафіліроўкі, нішы са скульптурамі.
Ва ўнутраным упрыгожванні храма ў большай ступені скарыстаныя жывапіс і разьбярства, у меньшай — сродкі архітэктурнай пластыкі.
Галоўны алтар касьцёла ўпрыгожаны карцінай «Таемная вячэра» мастака Х.Г.Хескі. Ён жа выканаў рэстаўрацыю падкупальнай прасторы ў 1752–1754 гг.
Ансамбаль роспісаў Фарнага касьцёла з'яўляецца прыкладам значнага выкарыстання кампазіцыйных схем Рубенса.