Докшыцы
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Докшыцы | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Раён | Докшыцкі раён | ||||||
Вобласьць | Віцебская вобласьць | ||||||
Першыя згадкі | 1407 | ||||||
Горад з | 1621 | ||||||
Плошча | км² | ||||||
Насельніцтва | 7 000 | ||||||
Тэлефонны код | +375 2157 | ||||||
Паштовы індэкс | 211720 | ||||||
Геаграфічныя каардынаты | 54°53′ пн. ш. 27°46′ у. д. | ||||||
Часавы пас - улетку |
+2 +3 |
До́кшыцы (па-польску: Dokszyce, па-расейску: Докшицы) разьмешчаны каля вытокаў ракі Бярэзіна; за 187 км ад Віцебска.
Успамінаюцца ў пісьмовых крыніцах з 1407 года як сяло Харэцкай воласьці ў ВКЛ. належала віленскаму намесьніку В. Манівіду. З 1475 года Докшыцкая спадчына Манівідаў драбілася і належала розным уладальнікам. У 1560 годзе значнай часткай Докшыц (48 двароў) валодала Ганна Кішка (з Радзівілаў). Пасьля 1600 года Докшыцы фактычна знаходзіліся ва ўладаньні сыноў Станіслава Кішкі, адзін зь якіх (таксама Станіслаў) у 1608 годзе заснаваў тут касьцёл. З 1621 года Докшыцы – мястэчка. У сярэдзіне 18 стагодзьдзя левабярэжную частку Докшыц у нашчадкаў роду Кішкаў набыў мінскі кашталян Юдзіцкі. Пазьней ён прадаў маёмасьць А.Гутаровічу. У час Паўночнай вайны 1700-1721 г.г. мястэчка спалена швэдамі (1708 г.). З 1793 года у складзе Расейскай імпэрыі, з 1795 года – горад. 22 студзеня 1796 года горад атрымаў герб: у зялёным полі два ўзгоркі, на якіх ляжаць збаны, зь іх гарлавін цякуць сярэбраныя крыніцы.
У 1800 годзе у Докшыцах 152 двары, 1118 жыхароў, яўрэйская школа, 2 уніяцкія царквы, касьцёл, капліца, 4 заезныя дамы. У 1904 годзе – 436 дамоў, 4103 жыхары, 2 школы, 2 сукнавальні. Згодна з умовамі Рыскай мірнай дамовы 1921 года, Докшыцы адышлі ў склад Польшчы; горад цэнтар гміны. У 1921 годзе – 491 дом, 3004 жыхары. 3 верасьня 1939 года – у БССР, з 15 студзеня 1940 года горад, райцэнтар. У сучасным горадзе 7000 жыхароў (2004 г.), працуюць прадпрыемствы харчовай прамысловасьці. Помнік архітэктуры – Сьвята-Пакроўская царква (1900 г.).