Ян Чэрскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Ян Чэрскі

Ян Чэрскі (15 траўня 1845 - 7 ліпеня 1892) - беларускі і расейскі геоляг, палеантоляг і географ. Ян Чэрскі нарадзіўся ў фальварку Свольна Віцебскай губэрні. У 1857-59 вучыўся ў гімназіі. У 1859-63 у дваранскім інстытуце ў Вільні. За ўдзел у паўстаньні 1863-64 здадзены ў салдаты і высланы ў Омск, дзе і пачаў займацца геалягічнымі і палеанталягічнымі дасьледаваньнямі. У 1869 вызвалены ад вайсковай службы, да 1883 - палітычны ссыльны.

Праводзіў дасьледаваньні ваколіц Омска, вывучаў будову берагоў Байкала, склаў першую геалягічную карту яго ўзьбярэжжа, дасьледаваў басэйн рэкаў Селенґа і Ніжняя Тунґуска. У 1885 амністыяваны і па запрашэньні Пэтэрбурскай Акадэміі Навукаў пераехаў у Пэтэрбурґ, па дарозе зрабіў маршрутнае геалягічнае дасьледаваньне паштовага тракту ад Іркуцка да Ўрала. У 1891-1892 дасьледаваў басэйны Калымы і Індыґіркі. У экспэдыцыі памёр, пахаваны ў паселішчы Калымскім каля вусьця ракі Амалон. Выказаў ідэю эвалюцыйнага разьвіцця рэльефу, прапанаваў адну зь першых тэктоніка-палеагеаграфічных схем унутраных раёнаў Сыбіру. Узнагароджаны трыма залатымі мэдалямі Расейскага геаграфічнага таварыства. Яго імём названа сыстэма горных хрыбтоў у Якуціі, на Маґадане., хрыбет у Забайкальлі.

Гэты тэкст напісаны пры дапамозе матэрыялаў старонкі Гісторыя Беларусі. Асобы.
На іншых мовах