Янка Журба
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Журба, Янка (сапраўднае імя Івашын, Іван Якаўлевіч) (30 красавіка (18 красавіка па старым стылі) 1881 – 7 студзеня 1964) — беларускі настаўнік і паэт.
[рэдагаваць] Біяграфія
Нарадзіўся ў вёсцы Купніна Лепельскага павета, цяпер Чашніцкі раён Віцебскай вобласці ў беднай сялянскай сям'і, якая складалася з 12 чалавек. У 1898 годзе паступіў у Полацкую настаўніцкую семінарыю. Яшчэ тады спрабаваў свае сілы ў вершаванай творчасці. Пасля заканчэння семінарыі ў 1902 годзе настаўнічаў у пачатковых школах. У 1906 годзе стаў студэнтам Глухаўскага настаўніцкага інстытута былой Чарнігаўскай губерні. З таго часу пачаў пісаць вершы на беларускай мове. Пасля вучобы выкладаў рускую мову і літаратуру ў старэйшых класах. Да 1914 года настаўнічаў у Чашніках Віцебскай губерні. Зноў на Чашніччыне апынуўся ў 1941 годзе. Пасля вайны жыў у Чашніцкім раёне Віцебскай вобласці, быў настаўнікам музыкі і спеваў у пачатковых класах. Апошнія гады правёў у доме састарэлых у Полацку.
Напрыканцы 30-х гадоў амаль страціў зрок. Па вайне жыў у Полацку ў сваякоў і манашак зачыненага Сьвята-Эўфрасінеўскага манастыра. Апошнія гады жыцьця цярпеў вялікую нястачу.
[рэдагаваць] Творчасць
Друкавацца пачаў у рускіх выданнях з 1902 года. Першы верш “На беразе Дзвіны” быў змешчаны ў газеце “Наша ніва” (1909). У дакастрычніцкай паэзіі Янкі Журбы выразна выявілася сацыяльная накіраванасць, аптымістычны погляд на свет, жаданне рэвалюцыйных ператварэнняў. У паслярэвалюцыйны час пачаў друкавацца з 1921 года у газеце “Савецкая Беларусь”, з 1922 — у часопісе “Полымя” і іншых. Першая паэтычная кніга “Заранкі” выйшла ў Мінску ў 1924 годзе. У 1950 годзе выйшлі з друку “Выбраныя творы”, а потым і некалькі паэтычных кніг, сярод якіх зборнік вершаў для дзяцей.
Пераклаў на беларускую мову раман Фёдара Дастаеўскага «Бедныя людзі» (1930).