Іпацьеўскі летапіс
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Іпацьеўскі летапіс — адзін з найстаражытнейшых летапісных зводаў Русі. Сьпіс 15 стагодзьдзя быў знойдзены Нікалаем Карамзіным у Іпацьеўскім манастары пад Кастрамой, ад якога летапіс і атрымаў праз гэта сваю назву. Летапіс складаецца з трох асноўных частак:
- Аповесьць мінулых гадоў з падзеямі да 1117.
- Кіеўскі летапісны звод з падзеі 1118 – 1199.
- Галіцка-валынскі летапіс з падзеямі да 1292.
Іпацьеўскі летапіс быў выкарыстаны, у прыватнасьці, аўтарамі Густынскага летапісу і Хронікі Быхаўца.