Футбол:Правіла 14:11-метровы ўдар (Пенальці)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.


Пенальці (па-ангельску: penalty kick, штрафны ўдар) — у футболе адмыслова прызначаны ўдар па варотах, якія абараняюцца толькі брамнікам, з адзнакі 11 метраў (у першапачатковых брытанскіх правілах — 12 ярдаў, што практычна тое ж самае) ад лініі варот. Афіцыйны рускі тэрмін штрафны адзінаццаціметровы ўдар, у адрозненне ад іншых рускіх футбольных тэрмінаў, якія з'явіліся ў 1940-е гады, не прыжыўся.

Правядзенне пенальці рэгламентуецца Правілам 14:11-метровы ўдар футбольных правілаў.

Пасляматчавыя пенальці падобныя на звычайныя пенальці, але праводзяцца па іншых правілах.

Зьмест

[рэдагаваць] Пенальці ў футбольных правілах

[рэдагаваць] Прызначэнне

Пенальці прызначаецца, калі гулец якая абараняецца каманды вырабляе парушэнне ў межах сваёй штрафной пляцоўкі, якое павінна быць пакарана штрафным ударам і мяч нахадзіўся ў гульні. Калі час гульні мінае, то павінна быць дададзена час на прабіцце пенальці. Суддзя, прызначаючы пенальці, робіць характэрны жэст, паказваючы рукой на 11-метровую адзнаку. Гол, забіты з пенальці, залічваецца ў агульны рахунак матчу.

[рэдагаваць] Правядзенне пенальці

Мяч змяшчаецца на 11-метровую адзнаку. Вызначаецца гулец, які прабівае пенальці, і суддзя і брамнік што абараняе каманды павінны шляхта, хто будзе вырабляць удар. Брамнік размяшчаецца на лініі варот. Астатнія гульцы находзяцца за межамі штрафной пляцоўкі, не менш за ў 9,15 м ад 11-метровай адзнакі. Для больш выразнага азначэння гэтай адлегласці на поле існуе дуга штрафнога пляца.

Штрафны прабіваецца толькі па сігнале суддзі, які сочыць за тым, каб абодва гульца былі гатовыя для выканання ўдару і фіксуе правільнае выкананне.

Па свістку суддзі гулец б'е мяч наперад. Другі раз дакранацца мяча які прабівае можа толькі тады, калі мяч кране іншага гульца.

У якасці гульца, якое прабівае пенальці, можна выставіць любога. Звычайна ў камандзе маецца штатны пенальціст, лепш усіх адрабіўшы на трэніроўках 11-метровыя ўдары. Часам маецца некалькіх гульцоў, добра якія б'юць пенальці, і да кропкі падыходзіць той з іх, хто сам жа зарабіў удар, забіў ужо два гала і жадае зрабіць хет-трік і т.д. Вельмі рэдкі, але вельмі відовішчны выпадак, калі штатным пенальцістам выступае брамнік (Хасэ Луіс Чылаверт і нек. інш.). Гэты выпадак уяўляе вядомую небяспеку, таму што ў выпадку недакладнага ўдару супернікі брамніка-пенальціста могуць арганізаваць атаку на пустыя вароты.

Вароты пры пенальці абараняюцца толькі брамнікам; калі брамнік атрымаў траўму або выдалены, то ўдару ў пустыя вароты не дапушчаецца, а вырабляецца замена брамніка альбо, калі замены вычарпаныя, у вароты становіцца палявы гулец.

[рэдагаваць] Парушэнні

Калі гулец нападлівай каманды парушае правілы, гульня працягваецца. Калі мяч трапляе ў вароты, пенальці перабіваецца паўторна. Калі жа няма, прабіваецца вольны ўдар з таго месца, дзе было здзейснена парушэнне.

Калі гулец якая абараняецца каманды парушае правілы, гульня працягваецца. Калі мяч трапляе ў вароты, залічваецца гол. Калі жа няма, пенальці пераігрываецца.

Калі парушаюць абодва, пенальці пераігрываецца.

Калі форвард дакранаецца мяча другі раз, якая абараняецца каманда прабівае вольны ўдар. Калі форвард пры дотыку мяча другі раз наўмысна згуляе рукой, прабіваецца штрафны ўдар.

У штрафную пляцоўку можна ўваходзіць толькі пасля таго, як удар будзе здзейснены, інакш гэта лічыцца парушэннем правілаў. Брамнік таксама лічыцца якія парушылі правіла, калі ён сходзіць з лініі варот да ўдару.

Калі падчас руху наперад у мяч трапляе старонні прадмет, удар паўтараецца.

Калі пасля траплення ў стойку або папярочку або адлюстраванні брамнікам мяч адскоквае ў поле, то ён застаецца ў гульні; нярэдкія выпадкі, калі мяч практычна тут жа дамагаецца ў вароты, і гэта лічыцца ўжо галом з гульні.

Пры падліку галоваў у лепшых бамбардзіраў сезону гол з пенальці катыруецца ніжэй, чым гол з гульні; звычайна лік галоваў, забітых з пенальці, паказваецца ў дужках.

[рэдагаваць] Іншыя правілы

Інструктаваць гульцоў можа толькі адзін чалавек. Пасля гэтага ён абавязаны вярнуцца на сваё месца.

Гульцы могуць піць у сваёй тэхнічнай зоне. Кідаць ёмістасці з вадой на поле забароненае.

[рэдагаваць] Гісторыя

Пенальці ўпершыню ўведзены ў брытанскім футболе з сезону 1891/1892. Парадаксальнай выявай пенальці, які лічыцца галоўным кашмарам брамнікаў, прыдумаў у 1890 брамнік — Вільям Маккрам з Милфорда, Паўночная Ірландыя. Першапачаткова пенальці прабіваўся з любой кропкі на лініі, размешчанай у 12 ярдах ад лініі варот.

Свой 1000-й гол Пеле забіў з пенальці.

[рэдагаваць] Змены правілаў

Да 50-х гг. XX стагоддзі правіла футбола не забаранялі брамніку пасля судзейскага свістка рухацца не толькі ўздоўж лініі варот, але і ў іншых напрамках, у тым ліку насустрач які б'е.

[рэдагаваць] Глядзі таксама

  • Пасляматчавыя пенальці


Правілы гульні ў футбол
Поле  | Мяч  | Каманда  | Экіпіяванне  | Суддзя  | Памагатыя суддзі  | Час матчу  | Пачатак і аднаўленне гульні  | Мяч у гульні і не ў гульні  | Гол  | Па-за-гульні  | Парушэнні  | Штрафныя  | Пенальці  | Укіданне  | Удар ад варот  | Кутні  |