Лацінская Амэрыка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Знаходжанне Лацінскай Амэрыкі
Павялічыць
Знаходжанне Лацінскай Амэрыкі


Лацінская Амэрыка – аб’яднаўчая назва Паўднёвай Амэрыкі і Цэнтральнай Амэрыкі. Гэтая назва ўпершыню з’явілась у 1856 годзе ў творах калумбійскага пісьменніка і публіцыста, які жыў і пісаў у эміграцыі ў Парыжы: Хасэ Марыі Торрэса Каіцэда. Амаль адначасова гэту назву пачаў ужываць чылійскі пісьменнік Францыска Білбао. Гэта назва мае гістарычную падставу – яна азначае частку амэрыканскіх кантынентаў каланізаванага амаль цалкам двумя краінамі якія знаходзяцца на Іберыйскай паўвыспе – Гішпаніяй і Партугаліяй. Таму ва ўсіх лацінаамэрыканскіх краінах існуюць падобныя грамацкія, гаспадарчыя, культурныя (аднолькавая дзяржаўная мова (гішпанская) – за выключэннем Бразіліі дзе дзяржаўнай мовай з’яўляецца партугальская) структуры. Гэты яны значна розняцца ад астатняй часкі Амэрыкі.

Лацінская Амэрыка займае каля 21 млн км2, з насельніцтвам 549 млн. чалавек (2006).

Краіны якія складаюць Лацінскую Амэрыку:

- Аргентына;

- Беліз;

- Балівія;

- Бразілія;

- Вэнэсуэла;

- Гватэмала;

- Гандурас;

- Дамініканская Рэспубліка;

- Калюмбія;

- Коста-Рыка;

- Куба;

- Мэксыка;

- Нікарагуа;

- Панама;

- Парагвай;

- Пэру;

- Пуэрта-Рыка;

- Сальвадор;

- Уругвай;

- Чылі;

- Эквадор.