Тытыкака

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Месцазнаходжанне возера Тытыкака
Павялічыць
Месцазнаходжанне возера Тытыкака

Возера Тытыкака (па-іспанску Lago Titicaca) — другое па велічыні возера Паўднёвай Амэрыкі, размешчанае ў паўднёвай частцы нізіны Альтыплано, паміж усходнімі і заходнімі часткамі Андаў (раён Сярэдніх Андаў) на тэрыторыі Перу і Балівіі. Гэта найвышэй размешчанае суднаходнае для вялікіх караблёў возера і наівышэй размешчанае высакагорнае возера ў свеце.

Возера Тытыкака знаходзіцца на вышыні 3 821 метраў над узроўнем мора, а яго сярэдняя глыбіня складае ад 140 да 180 м (маскімальна 304 метра). У даўжыню яно складае 230 км, а ў шырыню 97 км. Плошча паверхні — 8.300 км². Возера складаецца з двух частак (Lago Huinaymarca i Lago Chucuito) раздзеленых паўвыспай Цікуіна.

Узровень вады мяняецца, часамі нават на пяць метраў. У прошлым возера мела большыя памеры, аб чым кажа старая берагавая лінія. Тытыкака гэта астатак старадаўняга ўнутранага мора Лага Балівіан, якое пакрывала раней усё Альтыплано. Але геалагічныя працэсы і інтэнсіўнае выпарэнне прывяло да зніжэння ўзроўню вады. Возера ўтварылася хутчэй за ўсё ўжо ў міяцэне.

У возера ўпадае 25 рэк (Сухес, Ілавэ, Коата, Раміс і г.д.), а выцякае адна – Дэсагуадэра, якая злучае Тытыкака з возерам Поопо. На возеры Тытыкака знаходзіцца 41 выспа, якія часткова заселеныя.

Нацбольш вядомая сярод турыстаў выспа гэта Ісла дэл Сол (выспа Сонца) — па легендам інкаў, тут нарадзіўся белы бог Віракоча і першыя інкі: Манка Капас і яго сястра і адначасова жонка Мама Окла, а так сама і само Сонца ці Інці. Гэта выспа і зараз з’яўляецца святым месцам для індзейцаў Аджмара і Кечуа. Выспа Сонца мае 10 км у даўжыню і 5 км у шырыню. Жыве тут каля 2 000 індзейцаў. На тэрыторыі выспы засталіся руіны з інкскага перыяду, самыя вядомыя з якіх гэта Пілка Каіна і комплекс Чынкана, у склад якога ўваходзіць святая скала звязаная з інкскай легендай утварэння. У Чалапампа знаходзіцца музей рэчаў знойдзеных археолагамі, з якіх частка выканана з чыстага золата.

Жыхары гарадоў якія знаходзяцца на ўзбярэжжы возера (самы вялікі гэта Пуна ў Перу і Гуакуі ў Балівіі) жывуць у асноўным рыбалоўствам і турызмам. На паўднёва-ўсходнім узбярэжжы возера (тэрыторыя Балівіі), знаходзяцца руіны перадкалумбавай эпохі г.зв. Ціахуанака, дзе размяшчаўся галоўны цэнтр культуры з той самай назвай.

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

 Тытыкакасховішча мультымэдыйных матэрыялаў