Генерал кавалерыі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Генерал кавалерыі — воінскі чын у арміях некаторых еўрапейскіх і заакеанскіх краін у 18-ым , 19-ым і 20-ым стагоддзях.
У нямецкіх дзяржавах Прусія, Баварыя, Вюртэмберг і Саксонія, у Аўстра-Венгрыі, Вялікабрытаніі, Расіі, Іспаніі і Японіі існавала чатыры ступені генеральскага чына: ва ўзвастаючым парадку генерал-маёр, генерал-лейтэнант, генерал кавалерыі, генерал інфантэрыі (пехоты) альбо генерал артылерыі і генерал-палкоўнік. Акрамя гэтага, у некаторых краінах існаваў таксама воінскі чын генерала-фельдмаршала, у некаторых дзяржавах толькі фельдмаршал альбо маршал.
Генералы кавалерыі, інфантэрыі і артылерыі камандавалі пераважна армейскімі карпусамі (камандуючы генерал) альбо службовым ведамствам абпаведнай ступені. У Расіі такі ранг называўся проста генерал, у Вялікабрытаніі — поўны генерал (Full General).
У некаторых краінах існавала толькі тры ступені генеральскага чына, без адзначанага службовага ранга, напрыклад, ва Францыі і Італіі, у некаторых краінах былі толькі два рангавыя класы, напрыклад, у Бельгіі, Даніі і Мексіцы.
[рэдагаваць] Літаратура
- Georg von Alten, Generalleutnant z.D., Handbuch für Heer und Flotte,Band IV., Berlin 1912