Аляксандар Карабач
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Караба́ч Алякса́ндар (1878 – ?) – беларускі нацыянальны дзеяч. Ураджэнец вёскі Вехатніца Роскай воласьці Ваўкавыскага павету. У 1910-я гады вучыўся ў адной зь сярэдніх школаў Вільні. Працаваў у паштова-тэлеграфных установах Вільні і Петраграду. Далучыўся да беларускага руху ў 1915 годзе, да гэтага зьяўляўся старшынём прарасейскага "Белорусского общества" у Вільні. З 1918 году сябра Віленскай Беларускай рады. Пасьля быў сябрам Віленскага Беларускага нацыянальнага камітэту. Сябра партыі беларускіх сацыялістаў-рэвалюцыянэраў, кіраўнік віленскае філіі партыі. Да 1921 году ўзначальваў Загранічнае бюро БПСР. Дэпартаваны ў лютым 1922 году польскімі ўладамі ў ліку 33 беларускіх і літоўскіх дзеячаў з тэрыторыі Сярэдняй Літвы. Пасьля гэтага быў прадстаўніком Віленскага Беларускага нацыянальнага камітэту ў Коўне, загадчыкам справаў Міністэрства беларускіх справаў Літвы. З 1923 году – у БССР. У 1924 г. браў удзел у ліквідацыйным зьезьдзе Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянэраў у Менску. Далейшы лёс невядомы.