Дубраўка Угрэшыч
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Угрэшыч, Дубраўка (па-харвацку: Dubravka Ugrešić) (нарадзілася 27 сакавіка 1949 году) — вядомая харвацкая пісьменьніца.
З палітычных прычынаў жыве ў эміграцыі. Пасьля распаду Югаславіі заняла нэўтральную пазыцыю паміж сэрбамі і харватамі, што было непрымальным для шмат каго з суайчыньнікаў. Нават знакаміты пісьменьнік Антун Шолян, вядомы сваёй стрыманасьцю ў этнічных пытаньнях, не прыняў пазыцыю Дубраўкі Угрэшыч. Шмат хто ўспрымаў гэта як нацыянальную здраду. Зьехаўшы ў 1993 годзе, жыла ў Нідэрляндах і ЗША. Да эміграцыі на працягу 20 гадоў выкладала расейскую мову і літаратуру на Катэдры тэорыі літаратуры ва ўнівэрсытэце ў Заграбе. У 1988 годзе выдала зборнік альтэрнатыўнай расейскай прозы.
У літаратуры дэбютавала ў 1970-х гадах, яе творы перакладзены на амаль усе эўрапейскія мовы. Піша раманы і эсэ.
Дубраўка Угрэшыч жыве ў Амстэрдаме. Мае шматлікія міжнародныя і югаслаўскія ўзнагароды.
[рэдагаваць] Бібліяграфія
- «Amerićki fikcionar» («Амэрыканская фікцыя»)
- «Zabranjeno čitanje» («Чытаць забаронена»)
- «Forsiranje romana-reke» («Фарсаваньне рамана-ракі»)
- «Kultura laži» («Культура хлусьні»)
- «Ministarstvo boli» («Міністэрства болю»)
- «Štefica Cvek u raljama života» («Штэфіца Цвэк у пастцы жыцьця»)
- «Poza za prozu» («Поза для прозы»)
- «Život je bajka» («Жыцьцё ёсьць казка»)
- «Muzej bezuvjetne predaje» («Музэй безумоўнай капітуляцыі»)