Χρήστος Ζώτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πιθανή παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων

Το περιεχόμενο που υπήρχε στο παρόν άρθρο πιθανόν παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχεται από την ιστοσελίδα:

http://tlpm.teiep.gr/zotos/index_el.htm

Αν σκοπεύετε να επεξεργαστείτε το άρθρο, παρακαλούμε να το κάνετε χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο σε μία προσωρινή σελίδα.
Σημείωση: Η επεξεργασία και τροποποίηση του αρχικού κειμένου δεν αρκεί για την αποφυγή παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων αλλά είναι προτιμότερο να γραφτεί το άρθρο από την αρχή.

Ένας διαχειριστής θα αναλάβει τη μετακίνηση του νέου άρθρου που θα επεξεργαστείτε από την προσωρινή σελίδα στον τίτλο του παρόντος άρθρου.

  1. Παρακαλούμε μην επεξεργάζεστε προσωρινά το παρόν άρθρο.
  2. Αν είστε ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων του κειμένου και επιθυμείτε τη δημοσίευσή του (ή αν έχετε εξασφαλίσει άδεια για τη χρήση του) στη Βικιπαίδεια υπό την Άδεια Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU, παρακαλούμε ενημερώστε σχετικά τη Βικιπαίδεια με ένα email στο info-el@wikimedia.org.
  3. Μην προσπαθήσετε να προσθέσετε ξανά το ίδιο κείμενο σε επόμενες εκδόσεις του άρθρου γιατί θα αφαιρεθεί αμέσως.
  4. Αν επιθυμείτε να επεξεργαστείτε το παρόν άρθρο πριν την διευθέτηση του ζητήματος σχετικά με το καθεστώς των πνευματικών δικαιωμάτων, γράψτε ένα νέο άρθρο στην προσωρινή σελίδα και ενημερώστε σχετικά στη σελίδα συζήτησης του άρθρου.
  5. Εφόσον δεν υπάρχει άδεια χρήσης του κειμένου, το παρόν άρθρο θα διαγραφεί δέκα ημέρες μετά την τοποθέτηση αυτής της σήμανσης. Αν κάποιος χρήστης έχει γράψει ένα νέο άρθρο, τότε αυτό θα μεταφερθεί στην παρούσα σελίδα.

Ο Χρήστος Ζώτος γεννήθηκε το 1937 στην Κανδήλα Αιτωλοακαρνανίας (Ξηρομέρου) ενώ ο πατέρας του είχε καταγωγή από την Φιλιππιάδα. Στην αρχή ξεκίνησε με το βιολί σε ηλικία περίπου ένδεκα χρονών, δοκίμαζε ωστόσο στα κρυφά το λαούτο του πατέρα του. Δυο χρόνια μετά αγόρασε την πρώτη του λαουτοκιθάρα, με δανεικά που πήρε από έναν θείο.

Στην αρχή της δεκαετίας του '50 συναντά την μουσική προσωπικότητα που τον σημάδεψε περισσότερο σε όλη του την μετέπειτα διαδρομή, τον Γεράσιμο Λάλο από την Άρτα. Μαθητεύει για χρόνια κοντά στον μεγάλο αυτό μουσικό, με την μεγαλύτερη τότε φήμη στο λαούτο στην ευρύτερη περιοχή της στεριανής Ελλάδας. Κοντά του ο Ζώτος δεν διδάχθηκε μόνο τα βαθύτερα μυστικά της τεχνικής του λαούτου, αλλά και τον πολύπλοκο κώδικα λειτουργίας του επαγγέλματος των λαϊκών μουσικών.

Στην δεκαετία του '50 με τον Βασίλη Σαλέα και τον επίσης νεαρό τότε Βασίλη Σούκα σε όλο το Ξηρόμερο. Στην συνέχεια, ενώ η φήμη του έχει ήδη απλωθεί στην ευρύτερη περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας, δοκιμάζεται στην μεγάλη σχολή της Ηπείρου, γύρω από τα Γιάννενα όπου παίζει με τους μεγαλύτερους εν δράσει λαϊκούς μουσικούς. Ακολουθεί μια μεγάλη πορεία σχεδόν σε όλη τη στεριανή Ελλάδα και τα μεγάλα αστικά κέντρα της εποχής, είτε με σταθερές κομπανίες, είτε ως συνεργάτης μεγάλων κλαρίνων της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της Ρούμελης και του Ξηρομέρου.

Η δεκαετία του '60 τον βρίσκει στην Λάρισα με τον Μανώλη Παπαγεωργίου, ενώ στη συνέχεια κάνει έδρα του το Αγρίνιο. Προς τα τέλη της επιστρέφει στην γενέτειρα, απ' όπου θα αναχωρήσει σαν μετανάστης το 1969 για τον Καναδά. Εκεί εγκαταλείπει το λαούτο για ένα διάστημα περίπου 13 ετών.

Στην αρχή της δεκαετίας του '80, και πιο συγκεκριμένα μεταξύ του 83 και 84, ο Ζώτος επιστρέφει στην Ελλάδα και μαζί του μετοικεί στην Αθήνα και η παλιά μεγάλη του φήμη. Στα καφενεία των λαϊκών μουσικών θα τον ανακαλύψει ο ερευνητής της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και παραγωγός της ΕΡΤ Παντελής Καβακόπουλος. Από κει και πέρα ο Ζώτος θα ηχογραφήσει την τέχνη του πολλές φορές στα στούντιο της κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, με επιμέλεια είτε του Π. Καβακόπουλου είτε του Γ. Παπαδάκη. Στα χρόνια που ακολουθούν ο Ζώτος ξαναβρίσκει, όπως ο ίδιος έχει πει, την ξεχασμένη του τέχνη.

Ηχογραφεί ακατάπαυστα, παίζει σε λαϊκά κέντρα, σε πανηγύρια, σε γάμους, στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, με τους μεγαλύτερους πάντα σολίστες. Θα ακολουθήσουν συμμετοχές σε μεγάλες διεθνείς μουσικές συναντήσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού. Πλάι σε μεγάλους λαϊκούς μουσικούς της Ανατολής, όπως ο διάσημος Ιρακινός δεξιοτέχνης στο ούτι Μουνίρ Μπασίρ, ο Ζώτος θα εκπροσωπήσει επάξια όχι μόνο την ελληνική παραδοσιακή μουσική, αλλά και ένα παραγνωρισμένο όργανο, που στα χέρια του θα γνωρίσει νέες δόξες.

Στις μέρες μας, ο Ζώτος συνεχίζει την καλλιτεχνική του δραστηριότητα ακατάπαυστα, ενώ ήδη μετρά πολλές προσωπικές δισκογραφικές καταθέσεις σαν σολίστας και σαν συνοδός σε παραγωγές ελληνικές και ξένες. Στην οικογένεια των λαϊκών μουσικών είναι παροιμιώδη το χιούμορ και η θυμοσοφία του, αλλά και η συνέπεια και η τελειομανής προσήλωση στις αρχές του για έναν κώδικα μουσικής πράξης που διακρίνεται από βαθιά γνώση και απαρέγκλιτη συνέπεια.

Από την δεκαετία του '90 και μετά, στις πολλές επιτυχημένες δραστηριότητές του έχει προστεθεί κι αυτή του δασκάλου. Ο Ζώτος ιδρύει στην Αθήνα, στην περιοχή της Ομόνοιας, ιδιωτική σχολή Λαούτου και Λαϊκής Μουσικής και συνεργάζεται συστηματικά με μουσικά εκπαιδευτήρια και ωδεία. Τελευταία, το νεοϊδρυθέν Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου στην Άρτα ευτύχησε να τον δεχτεί ως καθηγητή κι ο ίδιος ξαναγύρισε να διδάξει στην πόλη όπου πρωτογνώρισε την τέχνη του.