Ελκυσμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελκυσμός χαρακτηρίζεται το αίτιο ή η δύναμη εκείνη που δημιουργεί το ρεύμα καυσιγόνου αέρα. Η δύναμη του ελκυσμού ή και λεγόμενη "ένταση ελκυσμού" μετριέται σε χιλιοστά (mm), ή σε δακτύλους υδάτινης στήλης.

Ο ελκυσμός διακρίνεται σε "φυσικό" και σε "τεχνικό".

  • Φυσικός ελκυσμός: λέγεται εκείνος που δημιουργείται χωρίς τεχνικά μέσα.
  • Τεχνικός ελκυσμός: λέγεται εκείνος που για την δημιουργία του χρησιμοποιούνται κάποια μηχανήματα.

[Επεξεργασία] Φυσικός ελκυσμός

Το κύριο μέσον που δημιουργεί τον φυσικό ελκυσμό είναι η καπνοδόχος. Για να γίνει αντιληπτό το φαινόμενο του ελκυσμού κατά την λειτουργία της καπνοδόχου θα πρέπει πρώτιστα να θεωρηθεί πως εντός αυτής υφίστανται δύο στήλες κινούμενου αέρα, μια υποθετική με ατμοσφαιρικό αέρα και μια άλλη (παγματική) από θερμά καυσαέρια. Η στήλη των καυσαερίων λόγω της μεγάλης θερμοκρασίας τους είναι ελαφρότερη από εκείνη της ατμοσφαιρικής. Αυτή η διαφορά βάρους προκαλεί την κίνηση μέσα στη καπνοδόχο, που κυριολεκτικά αρχίζει από τον θερμαντήρα, έτσι τα καυσαέρια εξέρχονται στην ατμόσφαιρα και το κενό που δημιουργούν μέσα στη καπνοδόχο καταλαμβάνει ο ατμοσφαιρικός αέρας που αναγκάζεται να εισέλθει μέσα στον θερμαντήρα.

Παλαιότερα ο φυσικός ελκυσμός χρησιμοποιήθηκε σε πλοία όταν αυτά έφεραν γαιανθρακολέβητες και σε κάποιες περιπτώσεις και πετρελαιολέβητες. Σήμερα σχεδόν ο τύπος αυτός ελκυσμού έχει καταργηθεί, όπου και χρησιμοποιείται ευρύτατα ο "τεχνικός ελκυσμός".

[Επεξεργασία] Τεχνικός ελκυσμός