Σφήκες (κωμωδία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σφήκες

Συγγραφέας Αριστοφάνης
Χορός Σφήκες
Σκηνικό εξωτερικό του σπιτιού του Βδελυκλέωνος

Οι Σφήκες είναι η τέταρτη χρονολογικά από τις γνωστές κωμωδίες του Αριστοφάνη. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα Λήναια το 422 π.Χ. και πραγματεύευεται τη δικομανία των Αθηναίων ενώ παράλληλα ασκεί κριτική στον Κλέωνα. Έτσι, αυτή τη φορά το θέμα της ειρήνης περνάει σε δεύτερο πλάνο ενώ στόχος γίνεται η λειτουργία της Αθηναϊκής δημοκρατίας

[Επεξεργασία] Ιστορικό πλαίσιο

Ο Περικλής είχε θεσμοθετήσει μία ημερήσια αποζημίωση για να παρακινεί τους πολίτες που συμμετείχαν στα λαϊκά δικαστήρια. Το 425 π.Χ. όμως, 3 χρόνια πριν το ανέβασμα των Σφηκών, ο Κλέωνας αύξησε το ποσό στους 3 οβολούς. Οι γηραιότεροι πολίτες, ελεύθεροι υποχρεώσεων, προσέρχονταν έτσι καθημερινά στην Ηλιαία. Κατέληξαν λοιπόν "επαγγελματίες" μισθωτοί δικαστές με αμφίβολο μάλιστα δικαστικό αποτέλεσμα.

[Επεξεργασία] Υπόθεση

Ο Βδελυκλέων έχει φυλακίσει τον ηλιαστή δικαστή πατέρα του, Φιλοκλέωνα στο σπίτι για να τον θεραπεύσει από τη δικομανία του και να τον εμποδίσει να παρευρίσκεται στο δικαστήριο. Όταν όμως οι συνάδελφοι του Ηλιαστές -ένας χορός από σφήκες- περνάνε από το σπίτι για να τον πάρουν, ο Φιλοκλέων προσπαθεί να δραπετεύσει. Ο γιός του όμως τελευταία στιγμή τον εμποδίζει. Έτσι επιδίδονται σε έναν αγώνα λόγων με κριτή το χορό προκειμένου να αποφασιστεί αν ο Φιλοκλέων θα πάει στο δικαστήριο. Τελικά ο Βδελυκλέων πείθει τον πατέρα του να μείνει στο σπίτι και να δικάζει τα "οικιακά" αδικήματα τα οποία διαπράττουν οι κάτοικοι.

Έτσι δικάζει τον σκύλο Αιξωνέα, γιατί είχε κλέψει ένα κομμάτι τυρί από τον σκύλο Κυδαθηναιέα ( αναφορά σε πρόσφατη δίκη κατά την οποία ο Κλέων κατηγόρησε τον στρατηγό Λάχη ότι είχε δεχθεί δωροδοκία από τους Σικελούς, εχθρούς των Αθηναίων). Παρά την πρόθεση του Φιλοκλέωνα να καταδικάσει τον Αιξωνέα, ξεγελιέται από το γιό του και αθωώνει - προφανώς για πρώτη φορά στη ζωή του- τον κατηγορούμενο.

Στο τέλος, ο Φιλοκλέων συνηθίζει στην καινούρια του ζωή και επιδίδεται σε γλέντια, μεθύσια και κάθε λογής καλοπέραση. Έχει πλέον οριστικά γιατρευτεί από το πάθος της δικομανίας.

Wikisource logo
Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το:

[Επεξεργασία] Πηγές