مارکسیسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پرچم سرخ کمونیسم.
بزرگ شود
پرچم سرخ کمونیسم.

مارکسیسم مکتبی سیاسی و اجتماعی است که به نوعی طرفداری از اندیشه های کارل مارکس, فیلسوف و انقلابی آلمانی, می پردازد. فردریش انگلس نیز از شکل دهندگان مهم به اندیشه مارکسیسم بوده است و تقریبا تمام مارکسیست ها با خطوط اندیشه او نیز موافق هستند.

اساس مارکسیسم آن طور که در "مانیفست کمونیست" (نوشته مارکس و انگلس) بیان شده است بر این باور استوار است که تاریج جوامع تاکنونی تاریخ مبارزه طبقاتی بوده است و در دنیای حاضر تنها دو طبقه، بورژوازی و پرولتاریا وجود دارند که کشاکش این دو تاریخ را رقم خواهد زد.

میان مارکسیست های مختلف, برداشت های بسیار متفاوتی از مارکسیسم و تحلیل مسائل جهان با آن موجود است اما موضوعی که تقریبا همه با آن تفاوق دارند:"واژگونی نظام سرمایه‌داری از طریق انقلاب کارگران و لغو مالکیت خصوصی و کار مزدی و ایجاد جامعه‌ای بی طبقه با مردمی آزاد و برابر و در نتیجه، پایان «ازخودبیگانگی» انسان (که کمونیست‌ها معتقدند در جهان سرمایه‌داری ناگزیر است)" است.

[ویرایش] شخصیت‌های مارکسیست

در «فهرست مارکسیست‌ها» فهرستی از مارکسیست‌های تاریخ جهان موجود است.

[ویرایش] منابع

  • فرهنگ اندیشه انتقادی از روشنگری تا پسامدرنیته، ویراسته مایکل پین، ترجمه:پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز، چاپ اول:۱۳۸۲، صص ۵۷۵ تا ۵۹۰

[ویرایش] کتابشناسی

  • ژان پل ژواری فلسفه را مردمی کنیم
  • مارکسیسم غربی و مکتب فرانکفورت؛ مجموعه مقالات؛ ترجمه رضا نجف زاده؛ تهران:قصیده سرا

باتومور،تام(1380)؛ مکتب فراکفورت؛ ترجمه حسینعلی نوذری؛ تهران: نشرنی