ابوسعید ابوالخیر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوسعید ابوالخیر عارف و شاعر ایرانی (357ه.ق. - 440ه.ق.)
فضل الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی در 1 محرم 357 هجری قمری در قریه مهنه در دشت خاوران چشم به جهان گشود و پس از آموختن علوم مقدماتی برای فرا گرفتن فقه به مرو رفت و مدت 10 سال فقه آموخت آنگاه به سرخس رو آورد در محضر در س امام ابو علی زاهر بن احمد تفسیر و حدیث را فرا گرفت اتفاقا روزی با لقمان سرحسی برخورد کرد و لقمان او را پیش پیر طریقت ابوالفضل محمد بن حسن سرخسی برد و از ابوالفضل طریقت آموختپس از مدتی به مهنه بازگشت و هفت سال به ریاضت پرداخت و دوباره به نزد مرشد شتافت ابوالفضل محمد بن حسن سرخسی او را به نیشابور نزد ابوعبدالرحمن محمد بن حسین محمد سلمی فرستاد ابو سعید خرقه تصوف از عبدالرحمن سلمی گرفت و به مهنه بازگشت
ابو سعید از بزرگترین صوفیان اسلام بود که طریقه اش در تصوف معتدل و مخالف با گوشه گیری است .اشعار وکلمات کوتاهش معروفیت فراان دارد ابن سینا با این صوفی بزرگ ملاقات کرده بود و با هم مکاتبه نیز داشتند و عاقبت ابو سعید ابوالخیر در 4 شعبان 440 هجری قمری در زادگاه خود دیده از جهان فروبست
«اسرارالتوحید» کتابی است تالیف محمد بن منور - یکی از نوادگان ابو سعید - در شرح حال ابوسعید ابوالخیر.
بزرگان اسلام در سدههای میانه |
---|
اثیر · ابو کمیل · ابونواس · بتانی · وقیدی · ابوالوفای بوزجانی · معری · بغدادی · بیرونی · تقی الدین · الحازن · کاشانی · ابراهیم ادهم . کندی · ابن رشد · ابنسینا · ادریسی · ابوسعید گرگانی · فرغانی · ابوالفرج · ابوالفدا · عباس ابن فرناس · مسعودی · مروزی · مقریظی · ابن مقفع · ابن ندیم · ابن خلدون · ابراهیم ابن صنعان · جابر ابن حیان · حسن الوزن · خیام · خجندی · خوارزمی · ابن البنا · ابن فضلان · ابن نفیس · ابوالقاسم · ابوسعید ابوالخیر . علی قوشچی · صوفی . عطار نیشابوری . ابن بطوطه · ابن رومی · حاجی بکتاش والی . حلاج · رازی · قاضیزاده رومی · نصیرالدین طوسی · اقلیدسی · ابوالوفا · سعدی · سنان · طبری . فارابی · بیضاوی · غزالی · نظامی · ابن حزم · ابن عربی · مولوی · ابن تیمیه · |