بحث:فيلم مستند
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فيلم مستند الگو:تاريخ ويرايش- مارچ 2006 "فيلم مستند" نوعي فيلم سينمايي است كه با اهداف خاص و به صورت تخيلي و يا غير تخيلي تهيه مي شود.
== تاريخچه ==
فهرست مندرجات |
[ویرایش] قبل از 1900
فرانسوي ها عبارت مستند را در مورد فيلم هاي غيرتخيلي مانند سفرنامه ها و فيلم هاي ويدئويي آموزشي به كار مي برند. بنابر تعريف، اولين "تصاوير متحرك" را مستند ناميدند. در فيلم يك منظره خاص مانند ورود قطار به ايستگاه، يك كشتي در حال حركت و يا گروهي از مردم كه از كار باز مي گشتند نمايش داده مي شد. فيلم هاي اوليه (قبل از 1900) تحت تأثير تازگي و جذابيت به تصوير كشيدن حوادث بودند. فيلم هاي كوتاه را فيلم هاي "واقعي" مي ناميدند. قبل از آغاز قرن بيستم، در فيلمها ازداستان خبري نبود كه دليل اصلي آن مشكلات فني بود: دوربين ها تنها زمان اندكي را به تصوير مي كشيدند و مدت زمان بسياري از فيلم هاي اوليه در حدود يك دقيقه بود.
[ویرایش] 1920-1900
فيلم هاي سفرنامه اي بسيار رايج بودند و به "سنيكس" (صحنهاي) مشهور بودند. سنيكس در آن زمان بسيار مورد استفاده قرار ميگرفتند.
[۱] يكي از اولين فيلم هايي كه از مفهوم صحنه اي بودن خارج شد" در سرزمين شكارچيان سر " نام داشت كه محصول سال 1914 و در آن بدويت و بيگانه گرايي در زندگي بوميان آمريكا به تصوير كشيده شده بود. در همين دوره، فيلم هاي مستند فرانك هارلي درباره سفر وي به قطب جنوب در سال 1919 توليد شد. در اين فيلم داستان سفر ناموفق به قطب جنوب توسط ارنست شالكتون (در سال هاي 1914 تا 1916)به تصوير كشيده شده بود.
[ویرایش] مكتب هنري رومانتيك
]] تصوير:" پوستر فيلم" نانوك شمال"[[. با معرفي فيلم" نانوك شمالي" ساخته رابرت فلارتي در سال 1922 ، فيلم مستند سبك هنري رمانتيك را تجربه كرد؛ فلارتي تعدادي فيلم عاشقانه تهيه كرد كه در اغلب آنها زندگي، افراد در صد سال قبل را نشان مي داد (براي نمونه در "نانوك شمال" افراد براي تيراندازي به يك شيرماهي از فاصله نزديك مجبور بودند از نيزه استفاده كنند كه بسيار خطرناك بود). فلارتي در صحنه سازي خود از تكنولوژي فهيم سازي آن زمان استفاده مي كرد و براي مثال يك كلبه اسكيمويي بدون سقف ساخت.
دومين فيلم مستند فلارتي" ماونا" نام داشت كه در سال 1926 ساخته شد. اولين بار اصطلاح "مستند" در مورد چنين فيلم هايي در مراحل بررسي فيلمنامه هاي اين فيلم استفاده شد كه فيلمنامه نويس آن جان گريسون كه با لقب "The Moviegoer" در نيويورك سان كار مي كرد در [[ 8 فوريه [[]] 1926]] آن را نوشت.
[ویرایش] سبك نيوزريل
نيوزريل يا اخبار جاري روز يكي از روشها فيلم نامه نويسي مستند است كه معمولاً بازخواني وقايعي است كه قبلاً اتفاق افتاده است و در آن تلاشي براي بررسي موضوع در طي فرآيند وجود ندارد. براي مثال، در اغلب صحنه هاي جنگ مربوط به قرن بيستم فيلمبردار پس از وقوع حادثه به صحنه مي رسيد و صحنه ها را بازسازي كرده و فيلمبرداري مي نمود. سريال " چرا مي جنگيم" "ساخته " فرانك كاپرا " يك سريال نيوزريل بود كه در ايالات متحده تهيه شد و هدف از ساخت آن متقاعد كردن افكار عمومي آمريكا براي پذيرش عواقب جنگ احتمالي بود.
در كانادا، برد فيلم ملي كانادا كه توسط جان گريرسون تأسيس شد تا اهداف تبليغاتي دولت را دنبال كند. همچنين نيوزريل هايي تهيه شدند كه دولت كانادا با استفاده از آنها در برابر جنگ رواني آلمان نازي مقاومت مي كرد. اين نيوزريل توسط رابرت گوبلز تهيه ميشدند.]]
[ویرایش] ماشين و حقيقت
اين دو مفهوم هم از ديدگاه ايده آليسم و هم از ديدگاه فرماليزم قابل مقايسه اند؛ زيگا ورتوف كه در قرن بيستم سرگرم سريال نيوزريل " كنيو- پرافدا " بوده است اين قياس را انجام داده است. ورتوف معتقد بود كه دوربين، با لنز متغيرش، شات و كانتر شات، توانايي آهسته كردن صحنه ها، حذف حركت و سريع تر كردن حركت مي تواند واقعيت را دقيق تر از چشم هاي انسان نمايش دهد وي يك فلسفه فيلم را از ديدگاهش ايجاد كرد. هر دو ديدگاه موجود در مورد سينما، به عنوان ابزار تبليغ يا ماشين حقيقت ياب آينده نگران روسي حقيقت را شكل مي دهند. بهترين نمونه براي توصيف اين تنش، اصطلاح Cine/ma Ve/rite/]] [[ است كه جان روش به كار خودش اطلاق مي كند و اين اصطلاح را در تجليل از شخصيت ورتوف ساخته است. اگر اصطلاح "كينو- پرافدا" در زبان روسي به معناي "فيلم – حقيقت" است، Cine/ma Ve/rite/]] براي رسيدن به اهداف خود مستقل از فرماليزم عمل مي كند. از طرف ديگر، Cine/ma Ve/rite/ [[ (يا سينماي مستقيم) براي حفظ بقاي خود به تكنولوژي وابسته است و دوربين هاي مجهز و دستگاه هاي ضبط صدا و نور كافي از لزومات تحقق آن به شمار مي روند. بنابراين مستند سينماي مستقيم را مي توان همگام با نئورئاليسم ايتاليايي در نظر گرفت كه سئوال هاي اجتماعي مطرح مي كند و در برابر محدوديت هاي توليد فيلم استوديوي عكس العمل نشان مي دهد. همچنين در فيلم هاي موج تازه فرانسه فيلمبرداري، در اماكن مختلف و با افراد كمتر صورت مي گيرد و از پيشرفت هاي تكنولوژي در زمينه توليد دوربين هاي كوچك قابل حمل و همزماني صدا و فيلم در صحنه هاي مختلف به طور كامل استفاده مي شود.
[ویرایش] سبك رئاليسم
سبك رئاليستي بر انسان در محيط ساخته خود وي تأكيد دارد و فيلم هاي مشهور به سمفوني شهر مانند " برلين، سمفوني يك شهر "]] Rein que les Heures [[ و " مردي با دوربين فليمبرداري " در اين سبك قرار مي گيرند. در اين فيلم ها انسان ها به عنوان محصول محيط اطراف خودشان ايفاي نقش مي كنند و فيلم كاملاً غير مشخص و عام است.
[ویرایش] سبك تبليغ گرايي
]]تصوير: لني ريفنستال در فيلمبرداري " اراده " در شهر نورمبرگ در سال 1934. [[ سبك تبليغ گرايي فيلم هايي را در بر مي گيرد كه با هدف تأثيرگذاري بر مخاطب ساخته مي شوند. يكي از فيلم هاي تبليغي مشهور فيلم پيروزي اراده ساخته " لني رفينستال است. فيلم چرا مي جنگيم يك سريال نيوزريل تبليغي است كه به طور آشكارا در پاسخ به فيلم پيروزي اراده ساخته شده است و جبنه هاي مختلف جنگ جهاني دوم را به تصوير مي كشد و هدف آن ترغيب مخاطبان آمريكايي به حضور در جنگ است. اين سريال به عنوان يكي از فيلم هاي مطرح، در موزه ملي فيلم ايالات متحده نگهداري مي شود. در بريتانيا، همفري جنينگز با ديدگاه شاعرانه توانست تبليغ و شعر را با يكديگر مخلوط كند.
[ویرایش] جان گريرسون و زيگا ورتوف
در ]]دهه 1930]] [[ جان گريرسيون منتقد فيلمهاي مستند، در مقاله خود تحت عنوان "اصول اوليه مستند سازي" اعلام كرد كه فيلم " ماونا" ساخته رابرت فلاتري داراي " ارزش هاي مستند" است و تعدادي از اصول مستند را نيز در اين مقاله ارائه كرد. طبق اين اصول، ظرفيت سينما براي مشاهده زندگي را مي توان به صورت يك هنر جديد در خدمت گرفت، بازيگر "واقعي: و صحنه " واقعي" بسيار بهتر از صحنه ها و بازيگران مصنوعي دنياي مدرن را توصيف مي كنند، و موادي كه "مستقيماًر از ماده خام به دست مي آيند" نسبت به مواد مصنوعي واقعي تر هستند. ديدگاه هاي گريرسون در اين زمينه با نظريات زيگا و رتوف همخواني داشت؛ ورتوف فيلم هاي تخيلي دراما ار "بيش از رحد بورژوايي" مي داند. گريرسون فيلم مستند را به عنوان "برخورد خلاقانه با واقعيت" معرفي كرد و اين تعريف وي مقبوليت هم پيدا كرد اما اين تعريف سئوال هاي فلسفي در مورد صحنه سازي و تمرين روي صحنه را مطرح ميكند. ورتوف در مقاله اش بر به تصوير كشيدن "زندگي آنچنان كه هست" (يعني فيلمبرداري پنهاني از زندگي) و "زندگي در حالت غيرمنتظره" (فيلمبرداري از فرد وقتي كه وي هنوز آماده نشده است) تأكيد كرد.
[ویرایش] Cine/ma Ve/rite/ و سينماي مستقيم
فيلم هاي " هارلان كاونتي" (به كارگرداني باربارا كوپل ، " پشت سرت را نگاه نكن" (به كارگرداني پنباكر )، " پسرك تنها " (ساخته ولف كوئينگ]] و " كرويتور رومي" و " وقايع نگاري يك تابستان" (ساخته جين روش]] را به عنوان فيلم هاي[[ Cine/ma Ve/rite/ [[ مي شناسيم. اگرچه عده اي دو اصطلاح سينماي مستقيم و Cine/ma Ve/rite]] [[ را يكسان در نظر مي گيرند اما ميان فيلم ساخته جين روش و " سينماي مستقيم " آمريكاي شمالي يا به عبارت بهتر Cinéma direct تفاوت زيادي وجود دارد. سينماي مستقيم از طريق كانادايي هاي فرانسوي زبان Michel Brault مانند پير پرالت، ريچارد ليكوك، فردريش وايزمن و آلبرت ميزلز و ديويد ميزلز به دوران اوج خود رسيد. كارگردانان سينماي مستقيم در ميزان استفاده از آن دچار اتفاق نظر نبودند. براي مثال، كوپل و پنباكر بر اصل عدم دخالت تأكيد داشتند (و يا دخالت حداقل)؛ كوپل از موفقيت خود به عنوان فيلم ساز در ترساندن رهبر اعتصاب شكنان فيلم "هارلان كاونتي" استفاده كرده است) در حالي كه پرالت، روش، كوئينگ و كريتور بر دخالت مستقيم و حتي تحريك تأكيد زيادي داشتند. يكي از اصول اين سبك دنبال كردن فرد در هنگام فيلم برداري و فيلم برداري از واكنش هاي شخصي وي است. هرگز فيلم برداري مانند فيلمبرداري از يك مصاحبه تلويزيوني نيست و تعداد صحنه هاي فيلمبرداري شده بسيار زياد است (به نسبت 1: 80). سپس تدوين كنندگان كار انجام شده را در قالب يك فيلم تنظيم مي كنند. تدوين كنندگان اين روش Werner Nold شارلوت زورين، موفي ميرز، سوزان فرامكي و الن هاود معمولاً مورد توجه محافل سينمايي نبوده اند در حالي كه نقش آنها در فيلم آنقدر زياد است كه عده اي آنها را دستيار كارگردان قلمداد كرده اند. از ميان فيلم هاي سينمايي معروف به سبك هاي Cine/ma Ve/rite/ و سينماي مستقيم مي توان به "شومن" ، "فروشنده" و "بچه هاي تماشاچي"، "اصلي" ، "پشت پرده يك بحران رياست جمهوري" و "باغ هاي خاكستري" اشاره كرد.
[ویرایش] دهه هاي 1960 و 1970
در دهه هاي 1960 و 1970 فيلم مستند به سلاح سياسي عليه استعمارگري جديد و سرمايه داري تبديل شد كه اين روند بيشتر در آمريكاي لاتين و تا حدودي در جامعه ايالت كبك به چشم مي خورد. "La Hora de los hornos" (" ساعت كوره ها") به كارگرداني اكتاويوگتنيو و فرناندو سولاناس محصول 1968 بر نسل فيلم سازان تأثير زيادي گذاشت.
[ویرایش] فيلم هاي تلفيقي
پيدايش فيلم هاي تلقيقي پديده تازه اي در صنعت فيلم مستند نبودو اولين بار در سال 1972 اين نوع از فيلم در فيلم "سقوط سلسله رومانوف" به كارگرداني اسفيرشاب به دنياي سينما عرضه داشتند. از نمونه هاي جديدتر مي توان به فيلم " نقطه منظم" (1964) به كارگرداني اميل آنتونيو درباره شنيده هاي مك كارتي و " كافه اتمي" كه خارج از قالب سينمايي به كار رفته در بقيه فيلم هاي آمريكايي كه با تشعشات هسته اي سرو كار دارند ساخته شده است (مثلاً به سربازان گفته مي شد كه در صورتي كه چشم ها و دهان خود را ببندند تشعشعات اتمي بر آنها بيتأثير هستند). در همين حين فيلم " آخرين سيگار" شهادت مديران شركت هاي تنباكو در كنگره آمريكا و تبليغات مربوط به مزيت هاي استفاده از سيگار كه در آرشيوها قرار دارد را در كنار يكديگر قرار مي دهد.
فيلم هاي غيرتخيلي نيز ويژگي هاي فيلم هاي فرد محور مقاله مانند را به نمايش در ميآورند. از ميان كارگردانان فيلم هاي مقاله مانند مي توان به [[ كريس ماركر[[، [[ گوي دبرو<، [[ رائول پك[[ و [[ هارون فرخي[[ اشاره كرد.
[ویرایش] فيلم هاي مستند مدرن
]]تصوير: پوستر فيلم " فارنهايت 11/9 "[[
تحليل گران موفقيت تجاري فيلم ها بر اين باورند كه اين نوع از فيلم ها در سينماها با استقبال زيادي روبرو شده كه از ميان فيلم هاي مطرح مستند مدرن ميتوان به
“Super Size Me"، " فارنهايت 11/9" و " رژه پنگوئنها" اشاره كرد. اين نوع از فيلم در مقايسه با فيلم هاي دراما به بودجه بسيار كمتري نياز دارد. به همين علت شركت هاي فيلم سازي به اين نوع از فيلم توجه زيادي دارند و از آن سود سرشاري را نصيب خود مي كنند. " فارنهايت 11/9" با فروش سينمايي معادل بيش از 228 دلار وفروش بيش از 3 ميليون DVD ركورد جديدي را بر جاي گذاشت.
در 20 سال گذشته سبك Cine/ma Ve/rite/ در فيلم هاي مستند تغيير زيادي كرده است. فيلم هاي تجاري مانند " مستند خط آبي نازك" اثر ارول موريس كه داراي صحنه سازي است، و فيلم " راجر و من" اثر مايكل مور كه ادعا مي شود در آن از وقايع نگاري خاصي استفاده شده اما توسط منتقداني چون پائولين كال مورد نقد قرار گرفته اند كنترل كامل را به دست كارگران سپرده اند. به عبارت ديگر شايد موفقيت تجاري فيلم هاي مطرح شده در بالا را بتوان به ايجاد تغيير در شكل فيلم هاي مستند نسبت داد كه باعث شده است برخي منتقدان در مورد ماهيت مستند بودن اين فيلم ها ابراز ترديد كنند و اين فيلم ها را " فيلم هاي موندو " يا "docu-ganda" بنامند.
"[۳]
با اين وجود دست كاري شخصيت هاي اصلي توسط كارگران كه در كار رابرت فلاتري ديده مي شود كم كم در مستند سازي شيوع بيشتري مي يابد. پيشرفت هاي اخير در ژانر (گونه هاي) مستند و اختراع DVD باعث شده است كه فيلم هاي مستند به سادگي در منازلمان قابل دسترسي باشند. امروزه فيلم هاي مستند با كيفيت بسيار بالا به راحتي در دسترس هستند در حالي كه بيست سال پيش چنين فصاي مساعدي براي مشاهده فيلم وجود نداشت. فيلم هاي مستند مدرن با برخي از برنامه هاي تلويزيوني نقاط مشتركي دارند و توليد "تلويزيون هاي حقيقي" كه با فيلم هاي مستند همپوشاني زيادي دارند اين نقاط مشترك را افزايش داده است اما بيشتر برنامه هاي تلويزيوني تخيلي هستند. "پشت صحنه" مستند نحوه توليد فيلم يا بازيهاي ويدئويي و كامپيوتري را نشان مي دهد. پشت صحنه ها بيشتر به يك برنامه تبليغاتي شبيه هستند تا يك مستند كلاسيك. دوربين هاي ويدئويي ديجيتال سبك و مدرن امروزي و تدوين كامپيوتري به مستندسازان كمك زيادي كرده اند و هزينه تجهيزات را به ميزان قابل ملاحظه اي كاهش داده اند.
[ویرایش] نكات و مراجع
[ویرایش] = همچنين رجوع كنيد به : =
- فهرست كارگردانان و تهيه كنندگان فيلم هاي مستند
Docu-drama*
- فهرستر عناوين مرتبط با فيلم
- ماكومنتري
- فيلم موندو
- مستند طبيعت
]]*مستند وب]] ]]*سينماي سياسي]]
]]*سينماي زنان]]
[ویرایش] فستيوال هاي فيلم مستند
- Punto de Vista Documentary International Film Festival - Spain
- "ChasDOC", or The Charleston Documentary Film Festival - Charleston, South Carolina, USA
- Big Sky Documentary Film Festival - Missoula, Montana
- International Documentary Filmfestival Amsterdam
- Full Frame Documentary Film Festival - Durham North Carolina
- Festival International de film documentaires "Cinéma du Réel" - France
- Jihlava International Documentary Film Festival - Jihlava, Czech Republic
- Festival du film de Lussas "incertain regard" - France
- Dokumentarfilmfestival Leipzig - Germany
- Yamagata International Documentary Festival - Japan
- DOK.FEST International Documentary Festival Munich - Germany
- Hot Springs Documentary Film Festival - Hot Springs, Arkansas
- Sheffield International Documentary Festival - UK
- Hot Docs Canadian International Documentary Festival – Toronto, Canada
- DOCNZ New Zealand International Documentary Film Festival - New Zealand
- Silver Docs - Silver Spring, Maryland
- Cine Pobre Film Festival - Baja, Mexico
- Encounters Documentary Festival - South Africa
- Pärnu International Documentary and Anthropology Film Festival - Estonia
- Punto de Vista Documentary International Film Festival - Spain
- Lisbon International Documentary Film Festival - Portugal
- IIFF Imagine International Film Festival by The International Arts and Film Foundation (Official Site)
- It's All True - Brazil
، === مؤسسات معتبر در زمينه فيلم مستند ===
[[* فستيوال فيلم مستند چارلستون * بنياد فيلم آمريكا * موسسه فيلم Big Sky * گروه فيلم سازان مستند، انگلستان* واحد فيلم EMB , بنياد هنري فيلم* جامعه بين المللي فيلم مستند* برد ملي فيلم كانادا* موسسه فيلم مستند * كانال فيلم مستند]]
[ویرایش] ادبيات
- Ian Aitken (ed) Encyclopedia of the Documentary Film, Routledge, 2005
- Documentary Film Bibliography (via UC Berkeley)
- Erik Barnouw, Documentary. A History of the Non-Fiction Film, Oxford University Press 1993 - still a useful introduction
- Julianne Burton (ed.), The social documentary in Latin America, Pittsburgh, Pa. : University of Pittsburgh Press 1990
- Jonathan Dawson, "Dziga Vertov"; http://www.sensesofcinema.com/contents/directors/03/vertov.html
- Bill Nichols, Representing Reality: Issues and Concepts in Documentary, Indiana University Press 1991
- Paul Rotha, Documentary diary; an informal history of the British documentary film, 1928-1939, New York, Hill and Wang 1973
- Janet Walker and Diane Waldeman, Feminism and Documentary, Minneapolis: University of Minnesota Press 1999.
- Markus Nornes, Japanese Documentary Film: The Meiji Era through Hiroshima,University of Minnesota Press 2003
- Jim Leach (ed.), Candid eyes : essays on Canadian documentaries, University of Toronto Press, 2003
- Devotion. A film about Ogawa Productions, Director: Barbara Hammer, 2000
[ویرایش] مستندي در مورد مستندسازان =
- Devotion. A film about Ogawa Productions, Director: Barbara Hammer, 2000
[ویرایش] لينك هاي خارجي
بنياد فيلم آمريكا: بنياد توليد فيلم مستند غيرانتفاعي [
گروه فيلم سازان مستند، بزرگترين مؤسسه توليد فيلم مستند انگلستان[
- [http://www.der.org/ Documentary Educational Resources –
فيلم هاي مستند توليد شده پس از سال 1968[
- Upper Midwest فيلمهاي مستند آموزشي ]
- Docurama برچسب هاي ويدئويي مربوط به فيلم هاي مستند] *منابع و اخبار مربوط به فيلم سازي *[http://www.docuseek.com Docuseek –
، سايت جستجوي فيلم هاي مستند، مطالب اجتماعي و فيلمهاي ويدئويي آموزشي[
- Insight News TV (فيلم هاي مستند آن لاين)
- جامعه بين المللي مستند سازان
- [http://www.myprimers.com/my_primers/documentary_film/
هدف من: ساخت يك فيلم مستند و كوتاه[
[ویرایش] = = توزيع كنندگان فيلم مستند = =
- Documentary Educational Resources
- Smiley Documentary Film Distribution
- Cactus Three
- California Newsreel
- CommonFlix
- First Run Icarus Films
- Indiedocs
- film club dot com
- Passion River
- The Documentary Channel
[[ رسته: فيلم هاي مستند| [[* ]]رسته: فيلم [[
[[ رسته: فيلم مستند| [[* en:Documentary film