پلاسميد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پلاسمیدها، مولکول های DNA حلقوی هستند که در داخل سیتوپلاسم باکتری ها و جدا از کروموزوم آنها قرار دارند و به طور مستقل همانند سازی می‌‌شوند. از خصوصیات پلاسمیدها این است که می‌‌توانند به مقدار زیاد در سیتوپلاسم یک سلول، تکثیریابند. برخی پلاسمیدها می‌‌توانند وارد کروموزوم باکتری شوند این نوع پلاسمیدها را اپی زوم می‌‌گویند.

[ویرایش] تفاوت پلاسمیدها با کروموزوم های باکتری

پلاسمیدها عناصر ژنتیکی هستند که چندان ضرورتی برای باکتری ندارند و تنها برخی خصوصیات ویژه را به باکتریها می‌‌دهند که به بقاء آنها کمک می‌‌کند و در صورتیکه پلاسمیدهای باکتری حذف شوند، باکتری می‌‌تواند به حیات خود ادامه دهد. همچنین همانندسازی پلاسمید ها ارتباطی با چرخه سلولی و تقسیم باکتری ندارد و پلاسمیدها می‌توانند مستقل از سیکل سلولی به تعداد نامشخص (تعداد را نیاز سلول و شرایط محیطی تعیین می‌کند) تکثیر شوند. در هر سلول ممکن است چندین پلاسمید مشابه وجود داشته باشد. در صورتیکه کروموزوم ها بسیار برای باکتری ها حیاتی هستند و درصورت حذف هر یک از کروموزومها، باکتری خواهد مرد. تعداد دقیق کروموزوم ها بسیار برای تعادل ژنتیکی باکتری ضروری است حتی اگر یکی از کروموزومهای همولوگ در باکتریهای دیپلوئید حذف شوند باکتری خواهد مرد. همانند سازی کروموزومها دقیقاً منطبق با چرخه سلولی است و در هر سیکل سلولی فقط یک با ر همانند سازی می‌‌کنند. بنابراین تفاوت پلاسمیدها با کروموزومها در اندازه آنها نیست امروزه پلاسمیدها یی شناسایی شده‌اند که می‌‌توانند از کروموزومها بسیار بزرگ‌تر باشند( ۵۰۰-۲۵۰۰ جفت باز). این پلاسمیدها که مگاپلاسمید نام دارند، در جنسهای: Agrobacterium ,Paracoccus, Pseudomonas ,Alcaligenes ,Rhizobium ,Thermus دیده شده است.