حرمله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

 در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد.
لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.

حرملة بن كاهل اسدی كوفی،آنكه كودك شير خوار امام حسين‏«ع‏»را(به نام‏علی اصغر،يا عبد الله رضيع)در آغوش امام يا روی دست وی با تير به شهادت رساند. سالها پس از حادثه عاشورا،منهال در سفر حج،ديداری با امام سجاد«ع‏»داشت.حضرت‏پرسيد:حال حرمله چگونه است؟گفت:در كوفه است و زنده است.امام او را نفرين كردكه:«اللهم اذقه حر الحديد،اللهم اذقه حر النار»(خدايا،سوزش و گرمای آهن و آتش را به‏او بچشان).چون به كوفه برگشت،در ديدار با«مختار»كه خروج كرده بود،ناگهان ديد كه‏حرمله را آوردند و به دستور مختار،دست و پايش را بريدند و سپس در آتش افكندند.

منهال،ماجرای ديدار خود با امام سجاد و دعای امام را نسبت به حرمله بيان كرد.مختار، ازاينكه خواسته و دعای حضرت به دست او تحقق يافته،بسيار خوشحال شد.

[ویرایش] منبع