پنج تن آل عبا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پَنج‌تَن (پنج تن آل عبا) اصطلاحی است که شیعه‌های فارسی زبان برای نامیدن محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین بکار می‌برند. فرد نخست، پیامبرِ دینِ اسلام است، فاطمه دختر او است و علی و حسن و حسین از امامان (پیشوایان) کیش شیعه هستند.