سنن نسائی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سنن نسائی از معتبرترین کتب حدیث بین مسلمانان محسوب می‌شود که توسط حافظ ابی عبدالرحمن احمد بن شعیب بن علی بن بحر الخراسانی النسائی رضی الله عنه ( متولد ۲۳۵ هجری : ۸۳۰ میلادی ) نوشته شده است. او مانند سایر گردآورندگان صحاح سته اهل ایران بوده و در نساء که نام شهری در نزدیکی مرو در خراسان بوده متولد شده است. او در طلب حدیث به عراق و حجاز و شام و مصر مسافرت نمود و مدت زیادی را در مصر بسر برد و در نهایت در دمشق سکنی گزید. طبرانی که از جمله کسانی است که از او حدیث اخذ نموده در کتابش با نام معجم الطبرانی الکبیر (۲۳:۱) در حدیثی می گوید : «حدثنا ابوعبدالرحمن النسائی القاضی بمصر ...» که نشان از این دارد که نسائی در مصر به قضاوت نیز مشغول بوده و همچنین ابو عوانه در صحیحش می گوید : «حدثنا احمد بن شعیب النسائی قاضی حمص ...» که به قاضی بودن نسائی در شهر حمص در سوریه دلالت می کند. او در علم حدیث بسیار متبحر بوده بطوریکه ذهبی در این مورد او را از مسلم بن حجاج نیشابوری صاحب صحیح مسلم نیز برتر می داند. گفته می‌شود او از نظر علم رجال بسیار سختگیر بوده بطوریکه از امام ابا القاسم سعد بن علی زنجانی در مکه درباره یک راوی سؤال شد و او آن مرد را ثقه (مورد اطمینان در رجال حدیث) دانست. فرد سائل به او گفت : «ابوعبدالرحمن نسائی او را ضعیف می داند» که سعد بن علی زنجانی در پاسخ به آن مرد گفت که نسائی از بخاری و مسلم نیز در رجال سخت تر می گیرد. در محل فوت نسائی اختلاف است و گفته می‌شود او در همان شهر دمشق و در سال ۳۱۳ هجری وفات کرده و به مکه آورده شده و در آنجا دفن گردیده است. ابوعبدالرحمن نسائی به غیر از کتاب سنن دارای تألیفات دیگری نیز می باشد مانند : مسند امام علی کرم الله وجهه، مناسک النسائی، الخصائص فی فضل علی بن ابی طالب کرم الله وجهه، الضعفاء و المتروکین، عمل الیوم و اللیلة، کتاب الجمعة، التمییز و مسند حدیث مالک .