از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست برندگان جایزهٔ نوبل در رشتهٔ فیزیک از سال ۱۹۰۱ تا به امروز. تا کنون ۱۷۷ جایزه اهدا شده.
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۰۱ |
ویلهلم کنراد رونتگن |
کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس |
۱۹۰۲ |
هندریک انتون لورنتس و پیتر زیمان |
تأثیر مغناطیس بر تابش |
۱۹۰۳ |
هانری بکرل |
کشف پرتوزایی خودبه خودی,مطالعه پدیدههای تابشی در کشف رونگتن |
پیر کوری و ماری کوری |
برای تحقيق مشترک در مورد پديده راديو اکتيويته که توسط بکرل کشف شده بود |
۱۹۰۴ |
لرد ریلی(جان ویلیام استرات) |
بررسی چگالی گازها و کشف آرگون |
۱۹۰۵ |
فيليپ ادوارد انتون فون لنارت |
کار با پرتو های کاتدی |
۱۹۰۶ |
جوزف جان تامسون |
رسانش الکتریکی گازها |
۱۹۰۷ |
آلبرت آبراهام مایکلسون |
ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی |
۱۹۰۸ |
گابریل لیپمن |
روش بازافرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل |
۱۹۰۹ |
گولیلمو مارکونی و کارل فردیناند براون |
توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم |
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۱۰ |
یوهان دیدریک فن در والس |
ارايه معادلات حالت گاز ها و مايعات |
۱۹۱۱ |
ویلهلم وین |
به خاطر کشف قوانین تابش گرما. |
۱۹۱۲ |
گوستاف دالن |
|
۱۹۱۳ |
هايک کامرلينگ اونس |
پژوهش درباره فيزيک دماهای پايين و توليد هليم مايع |
۱۹۱۴ |
ماکس ون لو |
برای کشف تفرق پرتوهای ايکس توسط بلورها |
۱۹۱۵ |
ویلیام هنری براگ و ویلیام لورنس براگ |
تحليل ساختار بلوری توسط پرتوهای ايکس |
۱۹۱۶ |
|
پول جايزه به صندوق آن ريخته شد |
۱۹۱۷ |
چالرز گلوور بارکلا |
کشف پرتوی ايکس مشخصه عناصر |
۱۹۱۸ |
ماکس پلانک |
برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی. |
۱۹۱۹ |
یوهان استارک |
کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طيفی تحت تأثير ميدان الکتريکی |
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۲۰ |
چارلز ادوارد گیلوم |
به خاطر کشف ناهنجاری های آلياژ فولاد-نيکل که برای ساخت ابزار اندازه گيری دقيق فيزيکی کاربرد دارد |
۱۹۲۱ |
آلبرت اینشتین |
به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیحهایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک |
۱۹۲۲ |
نیلز بور |
به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی |
۱۹۲۳ |
رابرت آندره میلیکان |
به خاطر اندازه گيری بار الکتريکی بنيادی و پژوهش بر اثر فتو الکتريک |
۱۹۲۴ |
کارل مان گيورگ سيگبن |
به خاطر کشفيات و پژوهشها درباره طيف نمايی پرتوی ايکس |
۱۹۲۵ |
جیمز فرانک و هرتز |
به خاطر کشف قوانين برخورد الکترونها به اتم |
۱۹۲۶ |
ژان باپتيست پرن |
به خاطر پژوهش بر روی نا پيوستگی در ساختار ماده و به ويژه کشف تعادل رسوب گذاری |
۱۹۲۷ |
آرتور هالی کامپتن |
به خاطر کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
چارلز تامسون ريس ويلسون |
به خاطر کشف روش آشکار سازی مسير ذرات باردار در بخار متراکم |
۱۹۲۸ |
سر اون ويلانز ريچاردسن |
به خاطر کار بر روی پديده ترميونيک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد |
۱۹۲۹ |
پرنس لويی ويکتور پير ريموند دوبروی |
به خاطر کشف طبيعت موجی الکترون ها |
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۳۰ |
سر چاندرا سخار ونکتا رامان |
به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد |
۱۹۳۱ |
|
|
۱۹۳۲ |
ورنر کارل هایزنبرگ |
به خاطر ابداع مکانيک کوانتمی که کاربرد های آن علاوه بر چيز های ديگر به کشف فرم های الوتروپيک هيدروژن انجاميد |
۱۹۳۳ |
اروین شرودینگر و پاول دیراک |
به خاطر کشف مدلهای جديد پرباری در نظريه اتمی |
۱۹۳۴ |
|
|
۱۹۳۵ |
جيمز چدويک |
به خاطر کشف نوترون |
۱۹۳۶ |
ويکتور فرانتز هس |
به خاطر کشف تابش کيهانی |
کارل ديويد آندرسون |
به خاطر کشف پوزيترون |
۱۹۳۷ |
کلينتون جوزف ديويسون و جورج پاگت تامسون |
به خاطر کشف آزمايشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها |
۱۹۳۸ |
انریکو فرمی |
به خاطر نمايش وجود عناصر جديد راديو اکتيو توليد شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته اي توسط نوترون های کند |
۱۹۳۹ |
ارنست ارلاندو لارنس |
به خاطر ابداع و تکامل سيکلوترون و نتايج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسايی عناصر راديو اکتيو مصنوعی |
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۵۰ |
|
|
۱۹۵۱ |
|
|
۱۹۵۲ |
|
|
۱۹۵۳ |
|
|
۱۹۵۴ |
ماکس بورن |
به خاطر تحقیقات بنیادیاش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر ایستای او از تابع موج. |
والتر بوث |
|
۱۹۵۵ |
|
|
۱۹۵۶ |
|
|
۱۹۵۷ |
|
|
۱۹۵۸ |
|
|
۱۹۵۹ |
|
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۶۰ |
|
|
۱۹۶۱ |
|
|
۱۹۶۲ |
لئو لانداو |
ابرمیعان |
۱۹۶۳ |
|
|
۱۹۶۴ |
|
|
۱۹۶۵ |
شین-ایچیرو تومونگا، جولیان شووینگر و ریچارد فاینمن |
|
۱۹۶۶ |
|
|
۱۹۶۷ |
هانس آلبرشت بث |
به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنشهای هستهای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان. |
۱۹۶۸ |
|
|
۱۹۶۹ |
|
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۷۰ |
|
|
۱۹۷۱ |
|
|
۱۹۷۲ |
|
|
۱۹۷۳ |
لئو ایساکی و ایوار جیاور |
|
بریان دیوید جوزفسون |
|
۱۹۷۴ |
|
|
۱۹۷۵ |
|
|
۱۹۷۶ |
|
|
۱۹۷۷ |
|
|
۱۹۷۸ |
|
|
۱۹۷۹ |
شلدون لی گلشو، محمد عبدالسلام و استیون وینبرگ |
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۸۰ |
|
|
۱۹۸۱ |
|
|
۱۹۸۲ |
|
|
۱۹۸۳ |
|
|
۱۹۸۴ |
|
|
۱۹۸۵ |
|
|
۱۹۸۶ |
|
|
۱۹۸۷ |
|
|
۱۹۸۸ |
|
|
۱۹۸۹ |
|
سال |
نام |
عنوان |
۱۹۹۰ |
|
|
۱۹۹۱ |
پیر-ژیل دوژن |
|
۱۹۹۲ |
ژرژ چرپک |
برای مشارکتش در ذرهسنج |
۱۹۹۳ |
|
|
۱۹۹۴ |
|
|
|
|
|
|
۱۹۹۵ |
هر دو برنده |
|
مارتین لویز پرل |
|
فردریک رینز |
|
۱۹۹۶ |
|
|
۱۹۹۷ |
|
|
۱۹۹۸ |
|
|
۱۹۹۹ |
|
|
سال |
نام |
عنوان |
۲۰۰۰ |
ژورس آلفروف و هربرت کرومر |
|
جک کیلبای |
|
۲۰۰۱ |
اریک آلین کرنل، ولفگانگ کترله و کارل ادوین ویمن |
|
۲۰۰۲ |
ریموند دیویس جیآر |
|
ریکاردو جیاکنی |
|
۲۰۰۳ |
|
|
۲۰۰۴ |
|
|
۲۰۰۵ |
تئودر هانس و جان هال |
|
روی.جی گلوبر |
|
۲۰۰۶ |
جان ماتر و جرج اسموت |
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون