آموزش فوتبال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فوتبال را می‌توان در ابعاد مختلفی مورد تجزیه و تحلیل و آموزش قرار داد. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. مربیگری، تکنیک انفرادی، آمادگی های جسمانی، مدیریت فوتبال، بازیکن یابی و داوری.

این نوشتار دربارهٔ ورزش، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


                                          کنترل و تسلط بر توپ 


یکی از تکنیک های فوتبال و بازی فردی ، کنترل و تسلط بر توپ است . این حرکت ، موجب می شود تا بازیکن با تسلط بر توپ و آرامش ، توپ را هدایت کرده و برنامه های خود را در زمین پیاده کند. زمانی که توپ را نگه می داریم می توانیم دست خود را در بالای سطح آن حرکت دهیم بدون اینکه با کوچکترین مقاومتی مواجه شویم. توپ زاویه ای ندارد و به علت داشتن شکل گرد مانند ، فاصله دست ها از مرکز ثقل آن مساوی است . امیدواریم که این حقیقت را در نظر بگیرید زیرا هر چقدر که در مورد اشیا تفکر می کنید بیشتر و بهتر می توانید به ماهیت و کیفیت آنها پی ببرید . ارتباط میان دست و توپ ، میان پا و توپ نیز وجود دارد و می توان گفت که ارتباط میان پا و توپ بیشتر و پیچیده تر می باشد . بنابراین می توانید از قسمت بالا ، پایین ، خارج و حتی زیر پا در جهت کنترل توپ استفاده کنید . شما می توانید توسط پاشنه پا ، زانو ، ران ، سینه ، شانه و سر به توپی که تصور می کنید در مقابل شما مقاومت می کند ضربه بزنید . می بینید زمانی که توپ به طرف فردی می آید عکس العمل او را بر می انگیزد به نحوی که فورا به توپ ضربه زده و آن را از خود دور می کند . سپس شروع به تعقیب کردن توپ می کنند گویا قصد عذرخواهی از او را دارد . بعضی ها قبل از فراگیری نحوه کنترل توپ ، عادت دارند که به آن ضربه بزنند بدون اینکه از خود در مورد چگونگی این مطلب سئوال کنند . اگر مایل به یادگیری فوتبال به طور کامل هستید ابتدا باید طریقه کنترل و تسلط بر توپ و در نتیجه کنترل جهتی که به آن ضربه می زنید فرا بگیرید . لازم است که مانند یک دوست با توپ رفتار کنید . در مورد کنترل توپ باید گفت که آنرا بر روی زمین هل داده و مستقیم به آن نگاه کنید . به نظر می رسد که توپ از شما خواهش می کند که جلو آمده و با آن بازی کنید . بدن باید به حالت متعادل بوده و عضلات در حال آرامش به سر برند . سپس به آرامی پای خود را در بالای توپ قرار داده ، آنرا به طرف عقب رانده و تلاش کنید که با قرار دادن انگشت پا در زیر آنرا از روی زمین بلند کنید . به منظور حفظ تعادل به جلو خم شده ، بازوها را بالا نگاه داشته و کمی در زیر خط شانه ها استراحت کنید . از زانوی پای تکیه گاه به عنوان فنر استفاده کنید . پای کنترل کننده همیشه باید مرکز توپ را هدف گیری کند . با بکار بردن قابلیت انحناء مچ پا ، توپ را در حال پرش نگاه دارید . حرکات و تعادل بدن نیز بسته به محل توپ تغییر می کند . اگر یک لحظه از توپ چشم بردارید ملاحظه می کنید که جهت مورد نظر شما را طی نخواهد کرد و صرفا به این علت است که توجه کافی به آن نکرده اید . دایره ای به شعاع 83/1 متر رسم کرده و سپس کوشش نمایید که در داخل آن بازی کنید بدون اینکه اجازه دهید توپ از دایره خارج شود . اگر بتوانید بدون تماس توپ با زمین آن را بیست متر به بالا پرتاب کنید مطمئنا بازیکن بسیار خوبی خواهید بود . فراموش نکنید که این اعمال را با هر دو پا انجام دهید . بازیکن خوب کسی است که با نحوه کنترل توپ توسط هر دو پا آشنایی داشته باشد . سپس کوشش نمایید که نحوه کنترل توپ توسط ران ها ، سر و حتی شانه ها را فرا بگیرید . به وسیله تمرینات زیاد می توانید ضربات توپ را ترکیب کنید بدین ترتیب که : توسط پا به توپ ضربه زده ، آن را روی زانو و سر برگردانده و دوباره جلوی پا بیاورید . بزودی متوجه می شوید که با تمرینات بیشتر قادر به ارائه حرکات بهتری خواهید بود .نکته مهم این است که حرکات را فقط توسط تمرینات فرا می گیرید بنابراین تا آنجایی که ممکن است تمرینات خود را ادامه دهید . اگر در حین تمرینات مرتکب اشتباهی شدید مایوس و افسرده نشوید . در مورد علت اشتباه خود اندیشیده ، آن را اصلاح کرده و دوباره سعی در انجام آن کنید . هر چقدر بیشتر به تمرین حرکات بپردازید ، سریع تر و بهتر می توانید عمل کنید . به طور همزمان نکات دیگری مانند محدودیت های خود را فرا می گیرید . هرگز تصور نکنید که به همه چیز آگاهی دارید زیرا تمام افراد بشر هر روز چیزهای جدیدی فرا می گیرند . اگر توپی در دست ندارید می توانید از پرتغال ، روزنامه یا جوراب مچاله شده استفاده کنید . این درس را به دقت فرا گرفته و تمرین کنید زیرا پایه و اساس فوتبال بر کنترل توپ استوار است.

                                            سر زدن 

سر زدن یکی از مهارت های شگفت آور و جالب در فوتبال است . هر بازیکنی در تیم فوتبال باید مهارت و تکنیک سر زدن را بداند . حتی دروازه بان از این قانون مبرا نیست .


تکنیک اساسی سر زدن مبتدیان باید دو نکته را در سر زدن به خاطر بسپارند : • سعی در ضربه زدن با سر به توپ ، نه برخورد توپ به سر . • گذاشتن تمام وزن بدن بر روی توپ بوسیله سر ، برای قدرت و مسافت دادن بیشتر به توپ .


نقاط تماس توپ با سر بازیکنان حرفه ای اصولا با هر نقطه از سر می توانند توپ را بزنند . اما مبتدیان عزیز باید سعی کنند که در شروع ، توپ را با پیشانی بزنند . زیرا پیشانی بهترین قیمت جمجمه برای سر زدن است . بازیکن طبیعتاً با چشمان خود توپ را تا لحظه برخورد به پیشانی دنبال می کند این امر به آسان نمودن مهارت سر زدن کمک فراوانی می نماید .


روش یادگیری ضربه با سر بهتر است برای یادگیری از هم بازی خود کمک بگیرید . به طوری که روبروی یکدیگر ایستاده و دوست شما با دست توپ را به سمت شما پرتاب کند و با سر توپ را به طرف دستان او بفرستید . 10 مرتبه شما ضربه بزنید و 10 مرتبه دوست شما ، رفته رفته یک پا را عقب گذاشته و به این تمرین ادامه دهید . سپس کمر و پاها را خم نموده و به این تمرین ادامه دهید . هنگامی که توپ به طرف شما می آید ، دست ها تقریبا جلو است و درست بعد از برخورد توپ با سر برای قدرت دادن بیشتر به توپ دست ها به عقب و سر به جلو باز می گردد . به خاطر بسپارید که عضلات گردن باید تقریبا سفت و سخت باشد و قبل از همه چیز اجازه ندهید توپ به سر شما برخورد نماید بلکه شما ضربه به توپ بزنید .


پاس دادن با سر به جای محکم ضربه زدن با سر ، ضربه را کمی آهسته تر بزنید . به طوریکه بازیکن خودی بتواند توپ را کنترل کند . زدن توپ های هوایی با سر به وسیله مدافعین (جمع کردن توپ با سر): مدافعین هر تیم باید به خوبی قادر به زدن توپ های هوایی که به منطقه دفاعی می رسد ، باشند . تا بتوانند آن توپ ها را به صورت پاس با سر به بازیکنان کنار خط برسانند . اگر ضربه سر مدافعین ضعیف باشد امکان اینکه مهاجمین تیم مقابل صاحب توپ شوند زیاد است . پس توپ های هوایی را باید با شدت به وسیله سر از منطقه دفاعی دور نمود . توپ های هوایی را باید با قسمت بالای پیشانی دفع نمود تا قدرت کافی برای دور شدن داشته باشد . هنگام سر زدن در مواقع شلوغ و آشفته بازی ، به خاطر داشته باشید که دست هایتان به حالت جمع باشد . زیرا در صورت برخورد به بازیکن تیم حریف ، داور به سرعت اعلام خطا خواهد نمود .

ضربه زدن با سر و شیرجه رفتن وقتی یک بازیکن با ضربه سر ، توپ را درون دروازه حریف می بیند خیلی خوشحال می شود .وجود چنین هیجانی بدون تمرین مستمر و آموزش های لازم غیر ممکن است . اولین چیزی که باید سعی در انجامش کنید درک مبانی اولیه ضربه سر می باشد . امیدواریم اطلاعاتی در مورد نیروی جاذبه و اینرسی داشته باشید . این دو نیرو در هنگام پرش زننده ضربه ، با یکدیگر ترکیب می شوند . نیروی اینرسی در هنگام پرش بالا بکار می رود و نیروی جاذبه بدن را از پرش بسیار بلند باز می دارد . هر چقدر که قدرت بیشتری در هنگام پرش بکار برید پرش بلند تری می توانید انجام دهید . بنابراین نیروی اینرسی به شما کمک می کند که به طرف توپ بلند شوید و زمانی که با سر به آن ضربه می زنید نیروی جاذبه دوباره شما را به طرف زمین می کشاند . به همین طریق می توانید میزان پرش و نیروی مصرف شده خود را تخمین بزنید . بنابراین پرش در هوا را تمرین کنید . اگر هر دو شانه خود را در هوا به سرعت پایین بیاندازید بطور قطع پرش بیشتری انجام خواهید داد.


ضربه سر باید توسط پیشانی اجرا گردد . هرگز با قسمت بالای سر به توپ ضربه نزنید و همیشه چشم های خود را در حین اجرای ضربه باز نگاه دارید . با باز نگاه داشتن چشم ها ، توپ را می بینید و براحتی می توانید آن را به مسیر دلخواه بفرستید . بنابراین با پیشانی به توپ ضربه زده ، با چشم های باز به آن نگاه کرده و دهان خود را برای جلوگیری از خطرات احتمالی به طرف عقب خم شوید و سپس در حین اجرای ضربه سریع نظیر گاز گرفتن ، ببندید . برای افزایش قدرت ضربه باید به طرف عقب خم شوید و سپس در حین اجرای ضربه سریع بدن خود را به جلو آورید . بنابراین ملاحظه می کنید که این کار فقط توسط عضلات گردن انجام نمی گیرد . حرکت بدن به طرف عقب آهسته تر و آرام تر از حمله به طرف جلو است . ابتدا این تمرین را بدون توپ شروع کنید و پس از کمی پیشرفت می توانید با یک توپ این کار را انجام دهید . در شروع کار ضربه سر را از حالت ایستاده و سپس از حالت پرشی تمرین کنید . فراموش نکنید در هنگام دفاع یا کسب امتیاز ضربه سر به اندازه پاس دادن مهم است . متاسفانه هنوز هم فوتبالیست هایی وجود دارند که اجرای ضربه توسط سر را به درستی نمی دانند . شاید این امر به علت عدم آموزش کافی در این زمینه یا عدم درک اهمیت ضربه سر می باشد . به همین علت تمرینات را شروع و مبانی اصلی و اولیه ضربه سر را درک کنید . یک فوتبالیست خوب با اجرای ضربه سر می تواند به راحتی حمله کند . ضربه سر کیفیت سرعت تیم را بالا می برد . با استفاده از سر دقایق گران بهای خود را در رسیدن به توپ بر روی زمین ذخیره می کنید . موارد بسیاری از ضربات سر در مسابقات پیش می آید . شما می توانید از حالات ایستاده ، دویدن و پرشی ضربه سر را اجرا کنید . توپ نیز توسط اجرای ضربه به جلو ، عقب ، پهلو و یا ارتفاعات مختلف رانده می شود . شما می توانید شیرجه رفتن برای اجرای ضربه سر را نیز فرا بگیرید . از کاربرد این روش هراسی به خود راه ندهید زیرا اگر آن را به طور صحیح یاد بگیرید مطمئنا صدمه ای نمی بینید . استفاده از پیشانی به این علت است که توپ به قسمت جلوی سر صدمه ای وارد نمی آورد . در روش شیرجه ای باید طریقه محافظت از خود را که توسط بازوان در حین افتادن بر روی زمین صورت می گیرد فرا بگیرید . برای آموزش بدون توپ ، به تنهایی یا با افراد دیگر تمرین کنید . در ابتدا باید اجرای ضربه سر را از حالات ایستاده ، دویدن و پرشی را فرا بگیرید . پس از مسلط شدن در این تکنیک ، می توانید به یادگیری سایر روش های فوتبال بپردازید. لازم است تمرینات خود را به طور مداوم ادامه دهید زیرا این عمل جزء فعالیت های پیچیده ای است که در آن تقریبا از تمام عضلات بدن استفاده می شود . اگر شروع به یادگیری پرش و ضربه سر کرده اید فراموش نکنید که از هر دو پا استفاده کنید . اگر بر روی پای راست بلند شوید باید زانوی چپ را در جهت افزایش قدرت خم کنید . گاهی اوقات لازم است که برای بلند شدن از زمین هر دو پا را بکار برید. زمانی که توسط هر دو پا از روی زمین بلند می شوید بازوان و نیروی کشش بدن نیز به شما کمک موثری می کند . قبل از اینکه پاهای شما زمین را ترک کنند بازوی خود را در پشت سر قرار دهید . سپس در لحظه پرش ، بازوها را به جلو و بالا بیاورید . این امر هیچ گونه نیروی جنبشی به پرش شما اضافه نمی کند . این تاکتیک ها را تمرین کرده و قدرت لازم برای رسیدن به توپ بدست آورید . امیدواریم که فهمیده باشید چگونه توسط ضربه سر ، توپ را وارد دروازه کنید .



                             متوقف کردن توپ (توقف توپ)

متوقف کردن یا به دام انداختن توپ هنر دریافت ، نگه داشتن و تحت کنترل در آوردن آن است . مسلما همیشه توپ را در یک ارتفاع یا با سرعت خاص دریافت نمی کنید . ممکن است توپ را از ارتفاع بالا یا پایین در حالت چرخشی یا پرشی دریافت کنید . در تمام این موارد باید بتوانید سریع توپ را کنترل کنید و اجازه ندهید که از شما دور شود .برای انجام این کار می توانید از قسمت کف ، بالا ، داخل ، خارج یا پاشنه پا و همچنین چانه ، ران ، سینه ، شکم و سر در حالت ثابت یا دویدن استفاده کنید . اولین رمز موفقیت حبس کردن توپ این است که همیشه قسمتی از بدن را که در توقف توپ به کار می برید در حالت آرامش قرار داده و در جهتی که توپ گردش می کند به طرف عقب بروید . زمانی که توپ را توسط پا متوقف می کنید وزن بدن را بر روی پای تکیه گاه منتقل کنید . زمانی که توپ به کفش شما می رسد پای خود را آرام عقب برده و این تماس را به طرف خود جذب کنید . انگشت پا باید به طرف توپ بوده و منطقه تماس را وسیع تر سازد . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شده و بازوان آزادانه برای حفظ تعادل حرکت کنند . تا هنگام گرفتن توپ به آن نگاه کنید . زمانی که توپ را با قسمت خارجی پا متوقف می کنید انگشت را به طرف داخل نگاه دارید . برای متوقف کردن توپ توسط ران ، ابتدا مطمئن شوید که پای تکیه گاه به درستی بر روی زمین قرار گرفته و ساق پا نیز شل شده باشد . این امر بستگی به مسیر توپ دارد ولی معمولا مجبور به بلند کردن پای دیگر می شوید و در نتیجه ران شما در ارتفاع کمتری قرار می گیرد . اگر ارتفاع توپ از زمین کم باشد نباید ران خود را زیاد بلند کنید . زمانی که در این عمل مهارت لازم را به دست آوردید باید بتوانید توپ را مجبور به اجرای آنچه که می خواهید بکنید . حقه جالبی وجود دارد که در متوقف کردن توپ توسط سینه به شما کمک می کند: قبل از برخورد توپ به سینه ، ریه های خود را پر از هوا کنید و در هنگامی که توپ به سینه برخورد می کند عمل بازدم را انجام دهید و به طور همزمان بازوان و شانه ها را نیز به طرف جلو بیاورید . چنین همکاری اعضاء بدن شکل صدفی ایجاد می کنند که توپ را در درون خود جای می دهد . اگر توپ به طور عمودی بر روی سینه قرار بگیرد بدن خود را خم کرده و با تقسیم وزن میان هر دو پا تعادل برقرار کنید . بنابراین توپ به سینه شما می چسبد . اگر بخواهید توپ را توسط شانه متوقف کنید می توانید از همانجا آن را به بازیکن تیم خود پاس داده یا جلوی پای خود انداخته و ضربه نهایی را برای جای گرفتن در درون دروازه به آن وارد کنید . فرصت اجرای چنین تاکتیکی معمولا در هنگام پرش به دست می آید . متوقف کردن توپ بر روی شانه و پایین دادن آن به بازیکن تیم بستگی به آموزش ها و تمرینات همیشگی دارد . هنگامی که توپ به شانه عقبی شما برخورد می کند باید به سرعت چرخیده و توپ را به طرف بازیکن دیگری پیش ببرید . زمانی که قصد متوقف کردن توپ توسط سر را دارید باید بدن خود را زیر توپ در حال سقوط قرار دهید . به یاد داشته باشید در تمام موارد با چشم های باز عمل کنید . زمانی که توپ به پیشانی اصابت می کند پاها را از یکدیگر باز کرده ، ران ها را به طرف جلو برده ، بدن را مستقیم نگاه داشته و بازوان را باز کنید . زمانی که توپ به شانه ها اصابت می کند سر خود را پایین به طرف شانه ها ببرید . موفقیت این عمل در قرار دادن صحیح بدن به زیر توپ است . برای یادگیری این عمل می توانید به تنهایی تمرین کنید . زمانی که به اندازه کافی مهارت به دست آوردید می توانید از شخص دیگری خواهش کنید که توپ را برای شما پرتاب کند . فراموش نکنید که بدون تمرین و عمل نمی توانید موفق شوید . زمانی که توپ دروازه زمین و کمی دورتر از شما بالا می رود می توانید به وسیله شکم آن را متوقف کنید. برای انجام چنین عملی باید خود را در مسیر توپ نزدیک شونده قرار داده ، پاها را از یکدیگر باز کرده و وزن بدن را میان آن دو تقسیم کنید . بازوان را در طرفین قرار داده و لحظه ای از توپ چشم بر ندارید . زمانی که توپ به شکم اصابت می کند به طرف عقب رفته ، نیرو را جذب کرده و یکی از پاها را به طرف عقب ببرید که در نتیجه آن ساق پا تقریبا در حالت مستقیم قرار می گیرد . به طور همزمان قسمت بالایی بدن خود را به طرف جلو خم کنید به طوری که بدن شکل مقعر پیدا کند . روش دیگری که در متوقف کردن توپ موثر می باشد انداختن آن توسط پاشنه و مچ پا بر روی قسمت خارج پا است . چنین مانوری نه تنها شما را بر توپ مسلط می کند بلکه قادر به قرار دادن توپ در جلوی بدن برای پاسکاری یا پرتاب به طرف دروازه می کند . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شود . بدن را به طرف جلو خم کنید و برای حفظ تعادل بازوی هم جهت پای تکیه گاه را جلو آورده و بازوی دیگر را آرام به طرف عقب ببرید . پای تکیه گاه باید موازی با زمین نگه داشته شود و قسمت خارجی مقابل توپ نزدیک شونده قرار گیرد . زمانی که توپ به قسمت خارجی پا برخورد می کند ساق پا را کمی بالاتر آورده و بدن را بیشتر خم کنید . اگر ضربه آرامی به توپ وارد کنید در مسیر نیم دایره ای پیش رفته و در جلوی شما فرود می آیید . در طی اجرای تمام مانور ها باید دائما به توپ نگاه کنید گویا در حال هپنوتیزم کردن آن هستید . برای تبحر در این مانور می توانید توپ را توسط کش یا ریسمان از محلی آویزان کنید . اگر در زمین فوتبال به اجرای تمرینات می پردازید می توانید توپ را از تیر افقی دروازه آویزان کنید . این عمل یکی از مانور های بسیار مهم است زیرا به سرعت زیادی احتیاج دارد . بالاخره طرز متوقف کردن توپ توسط قسمت بالای پا که بیشتر باله است آموزش می دهیم . شما می توانید چنین تمرینی را به تنهایی انجام دهید . این مانور بسیار زیبا است ولی احتیاج به سرعت ، دقت و تنظیم حرکات در وقت تعیین شده دارد . مانند همیشه پای تکیه گاه ، وزن بدن را تحمل می کند . پای دیگر را تا حد امکان بلند کنید ولی در حالت خمیده نگاه دارید . زمانی که پا به اندازه کافی در هوا بلند شده خود را بر روی انگشت پای تکیه گاه بلند کنید . توپ میان چانه و انگشتان پای بلند شده فرود می آید . در چنین لحظه ای پا را با سرعت توپ در حال سقوط و سپس آرام تر پایین آورید . زمانی که پای خود را بلند کرده و پایین می آورید مرکز ثقل بدن کمی به طرف عقب می رود و خم شدن بدن به طرف جلو و باز شدن بازوان تعادل و توازن بدن را تثبیت می کند . به چشم های خود توجه زیادی کنید . زیرا در تمام لحظات اجرای عملیات شما را یاری می کند . البته ارتفاع پای بلند شده بستگی به ارتفاع توپ دارد . هر چقدر ارتفاع توپ از زمین بیشتر باشد باید پا را بالاتر ببرید . تمام این عملیات از حالات دویدن و ایستادن تمرین می شوند . هر چقدر بهتر بتوانید توپ را تحت کنترل خود در آورید با آن صمیمی تر می شوید . تحت کنترل درآوردن بهتر توپ مساوی با بالا رفتن شانس تیم است.


پیش بردن توپ ( اداره کردن و راندن توپ) راندن و اداره کردن ، عملی است که توپ را از یک ناحیه خارج کرده و به ناحیه دیگری می برد . برای انجام چنین عملی باید از قسمت بالا ، خارج و داخل پا استفاده کرد . آیا توپی که به آن ضربه زده می شود و 20 متر را طی می کند سریع تر می رود یا توپی که در طی این مسیر با پای بازیکن جلو می رود ؟ مسلما توپی که به آن ضربه زده شده و یا پاس می شود این مسافت را سریع تر طی می کند . آزمایشات ثابت کرده است توپی که ضربه پر قدرتی به آن زده شود می تواند در هر ساعت 116 کیلومتر و یا به عبارت دیگر در هر نیم ثانیه 20 متر را طی کند . در چنین حالتی توپ در عرض 5/1 ثانیه به دیوار رسیده و زمانی که از آن عبور می کند در عرض سه دهم ثانیه وارد دروازه می شود . هیچ یک از ورزشکاران حتی قهرمانان المپیک نیز نمی توانند چنین سرعتی را بدست آورند . بنابراین بهتر است به جای راندن و جلو بردن غیر ضروری توپ ، آن را به سایر بازیکنان پاس دهید . ولی در فوتبال مواردی پیش می آید که مجبور به راندن و اداره کردن توپ به تنهایی می باشید .


زمانی که همراه توپ می دوید اگر مایل به استفاده از قسمت داخل پا هستید باید قبل از ضربه زدن به توپ انگشت پای اداره کننده را به طرف خارج بچرخانید . مچ پا نیز نباید سفت شود . بدن را به طرف جلو خم کرده و بازوان را در حالت راحت با کمی خمیدگی قرار دهید . در لحظه اجرای ضربه فقط به توپ نگاه کنید . با چشم های باز آن را تعقیب کنید و سپس بلافاصله سر را بلند کرده و سریع اطراف را بنگرید . در هنگام راندن و اداره کردن توپ نباید فاصله ای میان شما وجود داشته باشد گویا هر دو به هم گره خورده اید . به وسیله نگاه داشتن توپ در کنار خود و حمایت کردن از آن عرصه را بر حریف تنگ می کنید زیرا جدا کردن توپ از شما برای او بسیار دشوار خواهد بود . هنگامی که توپ را با قسمت خارج پا می رانید پنجه کفش باید به طرف داخل باشد . اجرای این عمل توسط قسمت خارج پا احتیاج به آرامش بسیار دارد . به علاوه وسیع ترین منطقه را در هنگام تماس بکار ببرید که در نتیجه آن راندن توپ آسان خواهد شد. اداره کردن توپ توسط قسمت بالای پا مشکل تر است . انگشت پا باید به طرف پایین باشد و توسط قسمتی از کفش که در بالای انگشت واقع شده است به توپ ضربه بزنید . بنابراین زانو کمی بالاتر از حد معمول خود به صورت مستقیم در بالای انگشت قرار می گیرد . امتیاز اداره توپ توسط قسمت بالای پا این است که بدن طبیعی تر و بهتر در حالت دویدن قرار می گیرد . بنابراین سریع تر می توانید حرکت کنید . ولی به علت اینکه منطقه تماس کوچک تر و محدود تر است کنترل توپ کمی مشکل تر خواهد بود . متد اداره کردن توپ بستگی به وضعیت بازیکنان تیم مقابل دارد . اگر مدافع تیم مقابل در کنار شما می دود بهتر است که از قسمت داخل یا خارج پا برای اداره توپ استفاده کنید . اگر مدافع در جلوی شما می دود بهتر است که از قسمت خارجی پا استفاده کنید زیرا تغییر مسیر برای شما و جلوگیری از برخورد با حریف آسان تر خواهد بود .لازم است در هنگام راندن و اداره کردن توپ تعادل خود را حفظ کنید . برای کمک به این امر می توانید برای یک لحظه توقف کرده و در موارد ضروری سعی در اجرای دریبل کنید یا می توانید آرام حرکت کرده ، توپ را پاس داده و یا به طرف دروازه حریف پرتاب کنید . مانند همیشه اجرای جنین حرکاتی بستگی به تمرینات شدید دارد .





پرتاب اوت


قوانین فوتبال روش پرتاب توپ از خطوط کناری را مشخص می کنند . بازیکن باید در مقابل زمین ایستاده و هر دو پای خود را بر رو یا پشت خط کناری قرار دهد . برای پرتاب توپ از هر دو دست استفاده می شود بدین ترتیب که : دست ها در پشت سر قرار گرفته و توپ به هر نقطه ای پرتاب می شود . بسیاری از بازیکنان وقت خود را صرف پرتاب توپ از خطوط کناری نمی کنند و دیده می شود که در پرتاب های خود مرتکب اشتباهات بی شماری می شوند . هنگامی که دو دست را بکار می برید می توانید جهت توپ را مشخص کنید . قانونی وجود دارد که می گوید : « بازیکنی که توپ را از خطوط کناری دریافت می کند به عنوان آفساید مطرح نمی شود » . بنابراین پرتاب بهتر ، خطرات بیشتری برای حریف ایجاد می کند . بازیکنانی وجود دارند که می توانند توپ را تا فاصله 30 متری پرتاب کنند . هنگامی که توپی از خطوط کناری نزدیک دروازه پرتاب می شود تاثیری نظیر کرنر دارد . در این مورد می توانید از حالت ایستاده یا دویدن توپ را پرتاب کنید . زمانی که توپ را از حالت ایستاده پرتاب می کنید باید آن را در حالتی نگاه دارید که انگشت مشت و نشان با یکدیگر تماس یابند . توپ با نوک انگشتان و نه کف دست تماس می یابد . بازوان را در پشت سر خم کنید . پاها را از یکدیگر باز کرده و وزن بدن را میان آن دو تقسیم کنید . توپ با کمک و همکاری پاها ، بدن ، شانه ها ، بازوان ، مچ ها ، دست ها و انگشتان به خوبی پرتاب می شود . عمل پرتاب با خم کردن بدن به طرف جلو ، مستقیم کردن بازوان و قرار دادن نوک انگشتان به طرف پایین خاتمه می یابد . عمل پرتاب پس از دویدن و برداشتن 6 یا 8 قدم موثرتر واقع می شود . در پرتاب توام با دویدن اجازه ندهید که در لحظه پرتاب هیچ یک از پاها خارج زمین قرار بگیرند . پرتاب توام با دویدن موجب می شود که توپ مسافت بیشتری را طی کند .

لیست زیر به منظور تمرین در دو نوع پرتاب تهیه شده است : • پرتاب را از حالت های ساکن و دویدن بدون توپ تمرین کنید . • این عمل را توام با توپ تمرین کنید و به مسافت پرتاب توجهی نکنید . • این عمل را توام با توپ تکرار کنید ولی بتدریج کوشش در افزایش قدرت پرتاب کنید . • این عمل را با توپ سنگین تر یا توپ طبی (توپی که توسط شن پر شده است ) تمرین کنید . • عملیاتی را که با توپ فوتبال فرا گرفته اید تکرار کنید . توجه مخصوصی به اشتباهات قبلی خود نموده و سعی در پیشرفت پرتاب کنید . • پرتاب توپ به طرف دوستان را در جهات و فواصل مختلف تمرین کنید . • برای کامل کردن تکنیک های مختلف عمل پرتاب را با بازیکنان تیم خود در تیم مقابل تمرین کنید . • انتخاب تکنیک ها را در شرایط لازم فرا بگیرید . هنگامی که متوجه مهارت خود در یک یا دو تا از پرتاب ها شدید بهتر و بیشتر در بازی تیم موثر خواهید بود . دوباره متذکر می شویم که موفقیت به آرامشی که در نتیجه تمرینات و آموزش ها بدست می آورید بستگی دارد . اگر مایل هستید در پرتاب توپ از خطوط کناری موفق باشید باید در متد مورد علاقه خود پیشرفت کنید . خواندن مطالب و یادآوری حرکات بازیکنان دیگر برای موفقیت و پیشرفت کافی نیست .

مطالب کلی فوتبال

  • همیشه در بازی باقی بمانید . به طرف قسمتی از زمین که افراد شما قرار دارند حرکت کنید .
  • اگر در هنگام حمله توپ را از دست دادید ناظر بر وقوع صحنه های بعدی نباشید بلکه با به ستوه درآوردن حریف دوباره بر توپ مسلط شوید . اولین خط دفاعی تیم را خط فوروارد تشکیل می دهد .
  • فوتبال بازی گروهی است . هیچ کس نمی تواند به تنهایی بازی کند . موفقیت تیم به اتحاد افراد بستگی دارد . 11 بازیکن البته به غیر از جانشینان در هر یک از تیم ها شرکت می کنند .
  • قوانین مسابقه را مطالعه کنید . آشنایی با قوانین موجب می شود که از اجرا یا تماشای مسابقات لذت بیشتری ببرید .
  • همیشه برای مسئولین مسابقه ، داور و افراد نزدیک خطوط کناری احترام قائل شوید . داوران نیز مانند تمام افراد بشر مرتکب اشتباه می شوند زیرا مشاهده تمام صحنه های مسابقه آسان نیست . تصمیمات داور را بپذیرید . وقت خود را با جر و بحث های بیهوده تلف نکنید .
  • همیشه به بازی عادلانه در مقابل حریف بپردازید و هرگز به طور عمدی بر روی بازیکنی خطا نکنید .
  • سیگار کشیدن و نوشیدن نه تنها به ورزشکار هیچ کمکی نمی کند بلکه دارای اثرات منفی نیز می باشند .
  • در ورزش فوتبال بزرگترین سرمایه بازیکن بدن اوست . از آن مراقبت کنید . قبل از اجرای مسابقه به استراحت بپردازید و خود را با کارهای بیهوده خسته نکنید . حداقل هشت ساعت در شبانه روز استراحت کنید . پس از تمرینات نیز به خانه رفته و کمی استراحت کنید .
  • قبل از اینکه بازیکن خوبی شوید باید یک ورزشکار خوب باشید . قرار داشتن در وضع فیزیکی خوب یکی از مراحل ضروری فوتبال است . به فعالیت های فیزیکی مختلف نظیر قدم زدن ، دویدن ، پریدن و ورزش هایی در جهت تقویت بازوان ، عضلات و شکم بپردازید . برای حفظ تناسب اندام با مربی خود مشورت کنید . در این مورد تمرینات متعددی وجود دارند و می توانید از میان آنها روش مورد علاقه خود را انتخاب کنید .
  • رژیم متعادل کننده و مقوی را انتخاب کنید . غذای شما باید دارای مواد مغذی باشد .
  • قبل از شروع تمرینات کمی دویده ، پرش انجام داده و عضلات و پاهای خود را قوی و آماده نگاه دارید . دستگاه بدن انسان مانند یک ماشین است . اگر قبل از شروع تمرینات به گرم کردن خود بپردازید احتمال انقباض عضلات را کاهش می دهید . پس از گرم کردن از نظر فیزیکی و مغزی آمادگی بیشتری برای ارائه یک مسابقه خوب خواهید داشت .
  • قبل از اینکه به تمرینات سخت فیزیکی بپردازید برای آزمایشات نزد پزشک بروید .
  • اگر دچار صدمه و آسیب شدید حتما به مربی و اولیاء خود اطلاع دهید . هیچ گونه زخم و جراحت حتی کوچک را مخفی نکنید .
  • پس از اجرای مسابقه لباس گرم بپوشید . اگر پس از آن بدن شما سرد بود به اجرای تمرینات بیشتری بپردازید .
  • پس از پایان مسابقه با آب گرم استحمام کنید و با یک حوله زبر ناحیه سر و گردن را خشک کنید . همان طوری که یک نوازنده پیانو از دست های خود مراقبت می کند شما نیز از پاها چنین مراقبتی به عمل آورید .

فوتبال بازی فردی نیست . تقریبا تمام بازیکنان تیم هر دو نقش مهاجم و مدافع را به عهده دارند .




دریبل

(حرکت با توپ ، به شکل تکرار ضربه ها در دریبلینگ)

تکنیک ، پیش بردن توپ را با پا ، در بازی فوتبال دریبلینگ گویند . البته بدترین شکل دریبلینگ وقتی اتفاق می افتد که یار مقابل توپ را از روی پای دریبل کننده بقاپد .

کنترل توپ یکی از رموز دریبلینگ کنترل صحیح توپ است . دریبل زدن در فوتبال ، دقیقا به شکل دریبل در بسکتبال است . به طوری که در ابتدا از یک پا (راست یا چپ) و سپس از دو پا ، با کمک گرفتن از قسمت های داخل و خارج و روی پا ، استفاده می شود . این عمل را آنقدر ادامه دهید که پیش بردن توپ (با استفاده از قسمت های داخل و خارج و روی پا) خیلی سهل و ساده جلوه بنماید . سپس رفته رفته به سرعت خود در حال پیش بردن توپ به جلو بیفزایید تا اینکه به مرحله دویدن با توپ (پا به توپ) برسید .

دریبل توام با سرعت مواقعی در بازی پیش می آید که منطقه باز وسیعی در مقابل بازیکن ایجاد می گردد . در این صورت بازیکن باید با سرعت و پا به توپ به طرف دروازه پیش برود . زیرا بهتر است از قسمت خارجی پا در مواقع سرعت استفاده شود و برای سرعت کم کردن و آهسته به جلو رفتن ، بهتر است از قسمت داخلی پا استفاده شود . به خاطر بسپارید مواقعی که مدافع در مقابل شما قرار می گیرد از پایی که راغب تر هستید برای دریبل زدن استفاده نمایید .

تغییر سرعت و جهت بعد از اینکه توانستید توپ را در یک خط راست با دو پا و با سرعت به جلو پیش برانید آن وقت نوبت به تغییر سرعت و جهت می رسد . یعنی توپ را در جهت ها و سرعت های مختلف به جلو پیش برانید . برای تغییر جهت دادن با توپ ، بهترین نوع آنرا می توان با استفاده از قسمت خارجی پا ، پیاده نمود .

محافظت از توپ مهارت در دریبل زدن با هر دو پا ، کار دریبل کننده را بسیار آسان و کار مدافع را بسیار مشکل می سازد . خصوصا اگر بازیکن خودش را بین مدافع و توپ قرار دهد ، عمل قاپیدن توپ برای مدافع بسیار مشکل خواهد بود .

فریب دادن مدافع پس از یادگیری « کنترل توپ ، دریبل توام با سرعت ، تغییر جهت با توپ و محافظت از توپ » نوبت به مراحل بالاتر یعنی فریب دادن مدافع می رسد . بعضی مواقع مهاجم با بر هم زدن تعادل بدنی مدافع می تواند هنگام دریبل وی را فریب و توپ را از او عبور دهد . شانه ها نقش موثری را در گول زدن حریف بازی می کنند . مهاجم پا به توپ به سمت مدافع می آید و شانه خود را متمایل به چپ نموده و سپس از سمت راست عبور می کند . حال اگر مدافع از سمت چپ به شما نزدیک شود ، اولا باید از پای راست برای دریبل زدن استفاده نمایید ، ثانیا خود را بین توپ و مدافع قرار دهید .

چه مواقعی می توان دریبل داد پاس دادن ، عالی ترین نوع دریبلینگ در فوتبال است . زیرا اگر بزرگترین مدافع دنیا در مقابل شما قرار بگیرد با یک پاس ساده می توانید توپ را از او عبور دهید . بنابراین یک بازیکن فوتبال قبل از دریبل زدن باید موقعیت و مطمئن بودن پاس را در نظر بگیرد . یعنی اگر می توانید پاس مطمئن بسازید اجباری نیست که دریبل بزنید . دریبل زدن باید وقتی انجام بگیرد که موقعیت پاس مشکوک به نظر برسد . علاوه بر آن به تیم روحیه تهاجمی بدهد نه تدافعی .

مواردی که می توان دریبل زد • وقتی بازیکن می تواند آرایش مدافعین را به هم بزند

یکی از بهترین راه های موجود برای آشفته نمودن آرایش مدافعین ، دریبلینگ است . بازیکنی که پس از دریبل زدن یک مدافع ، توجه مدافعین دیگر را به خود جلب نموده و آنها را از پست دفاعی خود بیرون کشیده و توپ را به هم بازیکن آزاد و بدون مراقب خود پاس دهد که او با استفاده بردن از این موقعیت ، خطرهای جدی از جناح ضعیف تر و آشفته تر برای تیم مقابل به وجود بیاورد . • وقتی که پاس دادن برای بازیکن امکان ناپذیر است

وقتی تمام بازیکنان به وسیله بازیکنان تیم مقابل تحت مراقبت نزدیک هستند و تمام راه های پاسکاری مسدود است در این موقعیت بازیکن می تواند از مهارت دریبلینگ استفاده نموده تا فرصت به بازیکنان خودی بر ای بدست آوردن جاهای خالی بدهد . • برای دور زدن و جدا شدن از یک مدافع

مواقعی مهاجم از تمام موانع عبور نموده و در مقابل دروازه بان یا فقط یک مدافع قرار بگیرد . در این حالت مهارت دریبلینگ او کمک شایانی به نتیجه بازی خواهد نمود . • وقتی که تیم برای سازماندهی حمله احتیاج به زمان دارد

در این حالت بازیکن می تواند با دریبل زدن ، فرصت سازماندهی و جای گیری صحیح را به هم بازیکنان خودی بدهد . در مجموع بهترین نکته در دریبلینگ این است که چه وقتی از دریبلینگ استفاده کرد و چه مواقع استفاده نکرد .

ضربه زدن به توپ (شوت) در فوتبال

در فوتبال هنگام ضربه زدن (شوت) بیشتر از روی پا و سپس در موقعیت های مختلف از قسمت های داخلی و خارجی پا استفاده می شود .

پاس دادن فوتبال مانند بسکتبال و هاکی ، در درجه اول ورزشی است که بر روی پاس دادن و پاسکاری متمرکز است . در یک تیم فوتبال تمام بازیکنان باید مهارت پاس دادن و پاس گیری را به شکل شایسته ای دارا باشند . زیرا اگر پاس خیلی سریع داده شود ، ممکن است که یار خودی نتواند آن را کنترل کند و بالعکس . اگر پاس کوتاه و آهسته باشد امکان مهار آن توسط حریف زیاد است . مهم تر از همه اینکه کسی که پای می دهد باید قدرت کنترل با توپ بازیکن خود را به خوبی بداند . یک پاسور باید تکنیک پاس دادن را دارا باشد . برای مثال اگر مدافع تیم حریف ، در مقابل وی به طور ناگهانی ظاهر شد ، او با خونسردی توپ را با پشت پا به عقب پاس می دهد و یا از پاس یک دو استفاده نماید . در ضمن در مواقعی که منطقه ای از زمین بازی شلوغ است ، پاسور می تواند با پاس های عرضی (پاس هایی که از یک عرض زمین به عرض دیگر استفاده می شود ) استفاده نموده و بازی را باز کرده تا از جناح خلوت تر ، اقدام به حمله بورزند . در مجموع ، پاسور باید انواع و اقسام پاس ها را به خوبی بداند و اجرا نماید .

گل زدن بازیکنان فوتبال ، ضربه هایی که برای پاس دادن بکار می برند ، دقیقا در گل زدن هم به کار می برند . منتهی به شکل ضربه سنگین و کوتاه . آنقدر سنگین که دروازه بان حتی با دست های خود به سختی این ضربه ها را مهار می نماید . به هر جهت تکنیک پاسکاری و گل زدن ، عملا بستگی به مهارت در زدن ضربه ها دارد .

انواع ضربه ها (شوت) با استفاده از قسمت داخلی پا : برای ضربه های دقیق و کم مسافت از قسمت داخلی پا برای ضربه زدن استفاده می شود . به دلیل آنکه قسمت داخلی پا از سطح بیشتری برای دقت در ضربه زدن برخوردار است . برای شروع ، توپ را روی زمین قرار دهید . پشت توپ طوری بایستید که اگر با پای راست شلیک می کنید در سمت چپ توپ قرار داشته باشید و اگر با پای چپ شلیک می کنید در سمت راست توپ قرار بگیرید . هنگام نزدیک شدن به توپ پای چپ را در پشت توپ قرار داده و با قسمت داخلی پای چپ (از پنجه تا مچ پا) ضربه به توپ بزنید . به خاطر بسپارید که پای راست را به حدی عقب نگه دارید تا پای چپ بتواند به راحتی حرکت کند . در ضمن برای کنترل بهتر ، دست ها را نزدیک به بدن نگه دارید . بعد از ضربه زدن به توپ سعی کنید که حرکت پا به دنبال سمت و جهت ضربه ادامه یابد . هنگامی که به خوبی این ضربه را آموختید با دویدن شروع به زدن این ضربه نمایید .

این مطالب را به خاطر بسپارید : • برای پاس دادن توپ از قسمت میانی پا (قسمت داخلی پا) استفاده نمایید . • برای زدن ضربه های (شوت) سنگین با بغل پا ، از قسمت کنار استخوان برآمده مچ پا استفاده نمایید. • هنگام زدن ضربه کمی به جلو متمایل شوید و دست ها را برای تعادل بهتر ، نزدیک به بدن نگه دارید . • برای ضربه های (شوت) سنگین با بغل پا ،عضلات ران و ساق پا را در حالت سخت نگه دارید . • پای شما هنگام برخورد با توپ باید 5 سانتی متر از سطح زمین فاصله داشته باشد . • زدن ضربه با هر دو پا را آنقدر تمرین کنید تا پاها از نظر ضربه زدن به برابری قدرت برسند . • با استفاده از روی پا : برای پاس های دور ، از سطح روی پا (قسمت بندهای کفش) برای ضربه زدن استفاده می شود . هنگام ضربه زدن ، سطح روی پا را به فاصله 5 سانتی متر از سطح زمین به توپ برخورد دهید . پاس در یک حالت متوسط (بین هوا و زمین) به بازیکن خودی خواهد رسید . با استفاده از قسمت خارجی پا : بازیکن هاکی باید بتواند با هر دو طرف چوب هاکی پاس بدهد . درست مثل فوتبالیست که باید بتواند با هر دو قسمت داخلی و خارجی پاهای خود پاس دهد . برای مثال ، شما با پای راست پا به توپ به طرف دروازه پیش می روید و بازیکن خودی در سمت راست شما قرار دارد . مدافعی به طور ناگهانی در صدد قاپیدن توپ از پای شما بر می آید . در این موقعیت شما نمی توانید با روی پا و یا قسمت داخلی پا ، توپ را به بازیکن خودی که در سمت راست شما قرار دارد پاس دهید . سپس باید از قسمت خارجی پای راست استفاده نموده و توپ را براحتی پاس کنید . قسمت خارجی پا همچنین برای ضربات سریع و ضریب دادن مدافعین بکار می رود . برای شروع ، توپ را روی زمین قرار داده و به طرف توپ بیایید . سپس با قسمت خارجی پا که به سمت داخل و به طرف پای مخالف متمایل شد ، ضربه را بنوازید . بعد از یاد گرفتن ، رفته رفته این نوع ضربه را با زدن به دیوار یا با دوست خود تمرین کنید . هنگام زدن این ضربه ، پا باید به طرف پایین و به سمت داخل به طرف پای مخالف قرار بگیرد تا زانو کاملا قفل گردد و حرکت پا باید به عکس جهت حرکت توپ دنبال شود . دفاع کردن



دفاع کردن موقعیت توپ در فوتبال همیشه در حال تغییر است و دفاع ، طبیعتاً راه هایی برای خنثی نمودن حمله در نظر می گیرید تا توپ به کلی از منطقه خطر دور شود . دفاع اصولا باید دو مسئله را در نظر بگیرد : مهاجم با توپ و مهاجم بدون توپ . در بعضی مواقع مهاجم بدون توپ بسیار خطرناک تر از مهاجم با توپ است . لیکن ، دفاع در هر دو صورت باید هوشیار باشد .


زیر نظر داشتن مهاجم بدون توپ قانون کلی در دفاع این است که مدافع همیشه باید بین دروازه و مهاجم قرار داشته باشد . مدافع باید ضمن مهار نمودن حریف ، چشمانش تمام مهاجمین بدون توپ حریف را هم زیر نظر داشته باشد تا آنها نتوانند از نقاط خالی و خطرناک استفاده کنند .


زیر نظر داشتن مهاجم با توپ وقتی مهاجم پا به توپ به شما نزدیک می شود ، اول از همه چیز خودتان را بین او و دروازه قرار دهید . سپس چشم هایتان را بر روی توپ مهاجم کاملا متمرکز نمایید تا با اولین یورش خود توپ مهاجم را مال خود سازید . یک مدافع خوب اول سعی می کند مهاجم پا به توپ را از مسیرش منحرف کند . اگر در کنار او حرکت می کنید با یک تکل ساده بر روی توپ او می توانید مانع پیشروی مهاجم گردید . اگر شما در مقابل مهاجم قرار گرفتید ، چند قدمی به عقب بردارید تا بلکه بتوانید مسیر او را برای عبور از خودتان تشخیص دهید . سپس با یک تکل ساده توپ او را مهار نمایید . هر چه بهتر مهاجم خود را بشناسید سریع تر می توانید او را کنترل نمایید . اگر مهاجم دریبل زن و با هوش است باید به او کم نزدیک شوید و از دور حرکات او را کنترل نمایید . مهاجم ضعیف تر را هم می توانید به خوبی با نزدیک شدن به وی مهارش نمایید.


تکل تکل یعنی به کار بردن پا برای گرفتن توپ از حریف . بازیکنان حرفه ای اصولا در تکل خشن و قوی هستند . تکل به دو نوع تقسیم می شود : • تکل از روبرو • تکل از طرفین

تکل کردن از پشت بازیکن ، غیر قانونی و بسیار خطرناک است . همچنین فشار دادن و هل دادن بازیکن تیم مقابل غیر قانونی است . اما درگیری شانه به شانه که به اصطلاح آنرا « تنه فنی » (موقعی که دریبل کننده و تکل کننده درگیر می شوند و در ناحیه شانه به همدیگر فشار می آورند و غالبا تکل کننده برنده است) می نامند قانونی است .

تکل از روبرو: برای انجام تکل از روبرو به مهاجم نزدیک شوید و تمام وزن خود را بر روی توپ متمرکز نمایید و با پایی که روی توپ متمرکز است توپ را با قدرت به طرف زمین بازی فشار دهید .

تکل از طرفین : مواقعی استفاده می شود که فقط هدف دفع توپ باشد و یا سرعت مهاجم به حدی باشد که نتوان در مقابل او قرار گرفت .



                          دروازه بانی در فوتبال


دروازه بانی در بین یازده بازیکن تیم فوتبال ، یک بازیکن استثنایی به نام دروازه بان وجود دارد . او باید از مهارت خاصی هنگام بازی برخوردار باشد . این مهارت به 3 قسمت تقسیم می شود : • انعطاف پذیری و نرمش عضلات (خاصیت ارتجاعی) • دست های محکم و استوار • پاهای قدرتمند و قوی برای رساندن هرچه بهتر توپ به منطقه دفاعی تیم مقابل

مهمترین مسئولیت دروازه بان ، جلوگیری از ورود توپ به دروازه می باشد . همچنین یک دروازه بان باید باهوش و آگاه باشد زیرا توپ از جهت های مختلف (چپ ، راست ، جلو ، عقب و ...) ممکن است او را وادار به واکنش (عکس العمل) نماید . لذا دروازه بان باید از خاصیت انعطاف پذیری اندام استفاده نموده و گاهی اوقات با شیرجه های (دایو) بلند ، توپ را دفع نماید .


مهار نمودن کامل توپ


اصولا توپ خیلی سریع به طرف دروازه بان می آید و او همیشه باید سعی کند به جای دفع توپ آنرا مال خود سازد و کاملا مهار نماید. برای مهار نمودن صحیح اولا : بدن کاملا باید پشت توپ قرار گیرد . ثانیا : توپ را به وسیله پنجه های دست که از هم باز شده ، باید مهار نمود . زیرا کف دست برای مهار کامل توپ لغزنده و نامطمئن تشخیص داده شده . بعد از گرفتن توپ آنرا به طرف سینه ببرید و کاملا توپ را مال خود سازید . برای توپ های زمین سعی کنید پشت توپ قرار بگیرید و قبل از در اختیار گرفتن توپ یکی از زانو ها را روی سطح زمین قرار دهید تا توپ از میان پاهای شما به درون دروازه نرود . سپس توپ را بر روی سینه بیاورید و یا روی آن بیفتید . زیرا مهاجمین از این فرصت ها ، استفاده شایانی می نمایند .


دفع نمودن و مشت کردن توپ در موقعیت هایی ، دروازه بان با توپ های بسیار سریع (سرکش) یا توپ های بلند (قوسی) مواجه می شود که مهار نمودن این توپ ها ، نامطمئن به نظر می آید و دروازه بان مجبور است توپ را مشت یا دفع نماید . مبتدیان عزیز سعی کنند ، مشت کردن توپ را ابتدا با دو دست و سپس با یک دست بیاموزند تا در مواقع ضروری بتوانید از دو راه ممکن ، یکی را انتخاب نمایید . بدن را کاملا پشت توپ قرار داده و توپ را به همان جهتی که آمده ، مشت کنید . به خاطر بسپارید که اگر بخواهید توپ را به طرفین مسیر پروازش ، مشت کنید . امکان اینکه توپ به دست شما برخورد نکند زیاد است و نتیجتا خطرناک خواهد بود .

دروازه بان در دو موقعیت ، مجبور به دفع نمودن توپ است : • توپ های زمینی سریع ، به طرف گوشه های دروازه . • توپ های هوایی در طرفین دروازه بان و هم سطح با تیرک افقی دروازه .

شیرجه های دروازه بان به طرفین خودش در یک حالت کشش بدنی کامل انجام می گیرد که در این شیرجه ها ، باید از کف دست برای منحرف نمودن توپ استفاده شود . به کار بردن پنجه ها صحیح نمی باشد . زیرا هنگام شیرجه رفتن بدن پشت توپ قرار ندارد . تنها عمل غلط و اشتباه ، دفع نمودن توپ به طرف بازی در حال جریان است . در شیرجه های هوایی هم از تکنیک شیرجه زمینی استفاده می شود. با توجه به اینکه هنگام فرود ، اول دست ها به سطح زمین فرود می آید و بعد به ترتیب شانه ، کمر و پاها. یک دروازه بان فقط در سایه تمرینات مرتب و منظم بدنی می تواند خود را در سطوح بالا تر و بهتر مطرح نماید . وظیفه دروازه بان تنها دفاع کردن گل نخوردن نیست بلکه او باید خط دفاع و حمله تیم خویش را با توپ هایی که می فرستد تغذیه نماید .


ضربه های بلند دروازه بان


وقتی دروازه بان تیمی سخت تحت فشار خط حمله تیم مقابل قرار می گیرد بهتر است توپ را با ضربه های بلند از منطقه خطر دور نماید . البته ضربه های بلند فقط برای رفع خطر نیست بلکه برای توپ پخش کردن به خطوط میانی و حمله خودی استفاده می شود . ضربه زدن از نوع شوت زدن به وسیله قسمت روی پا است . برای شلیک ضربه های بلند و پر مسافت پاهای دروازه بان باید از قدرت خوبی برخوردار باشند . هر ضربه بلند دروازه بان ، برای خط حمله تیم خویش می تواند آغازی برای زدن گل به تیم مقابل باشد .


پرتاب توپ (هوایی) دروازه بان تنها بازیکنی است که می تواند از دست برای پرتاب توپ استفاده نماید . در مواقعی که دروازه بان و مدافعین تیم خودی تحت فشار زیادی قرار ندارند دروازه بان می تواند توپ را با دست برای مدافعین پرتاب نماید . این خود فرصت خوبی برای جا گیری بازیکنان میانی و خط حمله است .


پرتاب توپ (زمینی) از پرتاب های زمینی برای فواصل بسیار نزدیک استفاده می شود که البته این نوع پرتاب از امتیاز پرتاب های هوایی برای جای گیری بازیکنان خودی برخوردار است .


                    قوانین آفساید

1 بازیکن A در حالی که مدافع D را در مقابل دارد توپ را به بازیکن B پاس می دهد . بازیکن B در آفساید قرار دارد چون زمانی که توپ به سمت او زده شده است بین او و خط دروازه کمتر از دو مدافع قرار داشته است .

2 بازیکن A در حال دویدن با توپ می باشد و بازیکن D را نیز در مقابل دارد پاس بلندی به بازیکن B می دهد و او از موقعیت B1 به موقعیت B2 می رود . در این موقعیت بازیکن B در آفساید قرار ندارد . زیرا در زمانی که توپ به وسیله بازیکن A به او پاس داده شده در جلو توپ نبوده و دو مدافع در آن هنگام بین او و خط دروازه قرار داشته است .

3 بازیکن A یک پاس عرضی به بازیکن B که مدافع D را در روبروی خود دارد می دهد و خود در موقعیت A2 قرار می گیرد و از بازیکن B پاسی در موقعیت A2 دریافت می کند در این حالت او در آفساید قرار دارد . چون قبل از آنکه بازیکن B توپ را به جلو پاسی دهد بازیکن Aدر آفساید قرار داشته و بین او و خط دروازه کمتر از دو مدافع قرار گرفته اند .

4 بازیکن A توپ را سانتر می کند و بازیکن B که در آفساید قرار داشته است به جلو و به موقعیت B2 می آید و توپ را گرفته به جلو می رود . بازیکن B در آفساید قرار دارد . زیرا زمانی که توپ به وسیله بازیکن A سانتر شد در آفساید قرار داشته و دلیل آن این است که در جلو توپ واقع شده و بین او و خط دروازه کمتر از دو مدافع قار گرفته است .

5 بازیکن A توپ بلندی را به طرف دروازه می فرستد و باد مسیر توپ را تغییر داده و به طرف عقب بر می گرداند . بازیکن B از موقعیت B1 به B2 می آید . بازیکن B در آفساید است چون در زمانی که توپ در آخرین مرتبه به وسیله بازیکن A فرستاده شده در جلو توپ بوده و دو مدافع بین او و خط دروازه وجود نداشته است .

6 بازیکن A به طرف دروازه شوت می کند و توپ توسط دروازه بان (C) برگشت داده می شود و به بازیکن B می رسد . در مرحله اول بازیکن B در آفساید قرار ندارد زیرا توپ در جلوی او قرار گرفته است . اما بازیکن F در آفساید قرار دارد چون توپ در جلو او قرار نگرفته و او در جلو بازیکن B بوده و در زمانی که توپ به وسیله بازیکن B شلیک شده دو مدافع بین او و خط دروازه نبوده اند .

7 بازیکن A مستقیما به طرف دروازه شلیک می کند توپ پس از برخورد به دروازه بان به بازیکن B می رسد و توپ در جلو بازیکن B قرار می گیرد در حالی که دو مدافع بین او و خط دروازه وجود نداشته است . بازیکن B در آفساید قرار ندارد چون توپ در آخرین لحظه به وسیله دروازه بان که جزو مدافعین محسوب می شود یاری شده .

8 بازیکن A توپ را به طرف دروازه می فرستد . توپ پس از برخورد به تیرک های دروازه به زمین بر می گردد و بازیکن B توپ را می گیرد و به دروازه می کوبد . بازیکن B در آفساید قرار دارد چون ضربه به وسیله بازیکن A که هم تیمی او بوده است زده شده و همچنین زمانی که بازیکن A توپ را زده بازیکن B در جلوی توپ قرار گرفته و دو مدافع بین او و خط دروازه نبوده است .

9 بازیکن A به طرف دروازه شوت می کند و توپ پس از برخورد به تیرک دروازه بر می گردد . در این هنگام بازیکن A از موقعیت A1 به A2 می آید و توپ را برای بازیکن B پاس می کند . بازیکن B در آفساید قرار دارد . چون توپ در آخرین لحظه توسط بازیکن A که یکی از هم بازیکنان B می باشد بازی شده و در زمانی که بازیکن a توپ را به بازیکن B پاس می دهد و او در جلوی توپ قرار گرفته و دو مدافع بین او و خط دروازه نبوده اند .

10 بازیکن A به طرف دروازه شوت می کند . بازیکن D برای آنکه توپ را بگیرد از موقعیت D1 به D2 می رود . در این وضع توپ به پای او اصابت کرده و به طرف بازیکن B می رود و بازیکن B گل می زند بازیکن B در آفساید قرا ندارد زیرا با توجه به اینکه این بازیکن در جلوی توپ واقع شده و بین دو خط دروازه 2 نفر مدافع وجود نداشته اند لیکن این یکی از مراحل استثنایی آفساید محسوب می شود و توپ در اخرین مرحله به وسیله یکی از مدافعان یاری شده و بازیکن A از حالت آفسایدی خارج گردیده و گل به حساب می آید .

11 بازیکن A به طرف دروازه شوت می کند و بازیکن B دروازه بان را سد می کند و به همین جهت بازیکن B نمی تواند توپ را بگیرد . بنابراین در این موقعیت گل محسوب نمی گردد . چون بازیکن B در آفساید قرار دارد .

12 بازیکن A به طرف دروازه شلیک می کند بازیکن B که قبلا در موقعیت آفساید بوده و از موقعیت B1 به B2 می آید و در مسیر توپ به طرف دروازه می رود . بازیکن B در آفساید قرار دارد . زیرا در جلو بازیکن A واقع شده و دو بازیکن مدافع بین او و خط دروازه در زمانی که بازیکن A با توپ بازی نموده وجود نداشته است .

13 بازیکن A به طرف دروازه شوت می کند . بازیکن B قبل از توپ از بازیکن E عبور می کند . بازیکن B در آفساید قرار دارد زیرا او در جلو بازیکن A واقع شده و دو بازیکن بین او و خط دروازه در زمانی که بازیکن A با توپ یاری کرده وجود نداشته اند .

14 بازیکن A ضربه کرنر را به طرف دروازه می فرستد و توپ به بازیکن B می رسد و این بازیکن توپ را به طرف دروازه شوت می کند . در این موقعیت توپ در حال گذشتن به وسیله بازیکن F لمس می شود . در این موقعیت بازیکن F در آفساید قرار دارد . زیرا بعد از زدن کرنر توپ در اخرین لحظه به وسیله بازیکن B بازی شده و این بازیکن یکی از هم تیمی های بازیکن F است و زمانی که بازیکن B با توپ بازی کرده بازیکن F در جلو توپ قرار گرفته و دو مدافع بین او و خط دروازه وجود نداشته اند .

15 بازیکن a ضربه کرنر را روی دروازه می فرستد و بازیکن b که ظاهرا در موقعیت آفساید قرار دارد توپ را گل می کند و گل محسوب می گردد زیرا کرنر آفساید ندارد . این یکی از موارد استثنایی قوانین آفساید است .

16 بازیکن A ضربه کرنر را روی دروازه می فرستد و توپ س از برخورد به مدافع B می رسد و او توپ را به دروازه شوت می کند . بازیکن B در آفساید قرار ندارد زیرا در آخرین لحظه به مدافع D برخورد کرده بوده است .

17 بازیکن A توپ را از اوت به طرف بازیکن B پرتاب می کند و سپس به طرف خط دروازه می رود و در موقعیت A2 توپ را از بازیکن B دریافت می کند . بازیکن A در آفساید قراردارد زیرا در جلوی توپ قرار گرفته و دو مدافع بین او و خط دروازه در زمانی که توپ از بازیکن B به طرف او زده شده وجود نداشته است .

18 بازیکن Aتوپ را از اوت به طرف بازیکن B پرتاب میکند و او توپ را گل می کند . ظاهرا بازیکن B در آفساید قرار دارد و آن توپ گل محسوب می گردد زیرا پرتاب اوت آفساید ندارد . یکی دیگر از موارد استثنایی قوانین آفساید .

19 بازیکن A اجازه ندارد که از منطقه حمله به منطقه دفاع بدود در این شکل در صورتی که بازیکن A در منطقه حمله قرار داشته آفساید است زیرا زمانی که آخرین مرتبه توپ به وسیله بازیکن B بازی شده بازیکن A1 نمی تواند خود را به طریق A2 در آورد .

20 در صورتی که بازیکنی در زمین خودش قرار داشته باشد و بعد داخل محوطه حمله شود آفساید نخواهد بود . بازیکن A1 در صورتی که در زمین خودش باشد و در صورتی که در جلوی توپ باشد و مابین او دو بازیکن مدافع نباشند و در این حالت اگر بازیکن B اخرین نفری باشد که ضربه می زند بازیکن A1 که به موقعیت A2 آمده آفساید نیست . در شکل در صورتی که بازیکن A1 در منطقه حمله قرار داشته باشد آفساید است چون زمانی که آخرین یار توپ به وسیله بازیکن B بازی شده نمی تواند خود را از طریق A1 به طریق A2 درآورد .