الله
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
الله نام خدای یگانه در نزد مسلمانان است. در ریشهیابی واژه آن را تشکیل شده از دو بخش ال (الف و لام تعریف) + اله (ایزد یا معبود) در پارسی امروزين واژهٔ فارسی خدا را معادل الله در نظر میگیرند. در دوران پیش از اسلام نیز تازيان به الله باور داشتند. اما راه رسیدن و نزديکی به او را پرستش بتها میدانستند. از این رو به آنان مشرک میگویند یعنی برای الله شریک قائلاند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] پیشینهٔ واژه
واژه «الله» به شکل مکتوب از احترام ويژه ای نزد مسلمانان برخوردار است و بسیاری از ایشان دست زدن به این واژه را بدون وضو جایز نمیشمارند. از این رو بسیاری از مسلمانان هنگام نوشتن به جای این کلمه «ا..» مینویسند. مثلاً «آیتا..» به جای «آیتالله». این رسم در میان یهودیان نیز برای نوشتن واژه هایی که به خدا باز میگردند رایجند.
غیر از مسلمانان، برخی اعراب مسیحی نیز خدای خود را الله مینامند، این البته به معنی اینکه الله خدای غیر مسلمانان هم هست نیست، مسیحیان ممکن است زیر فشار مسلمانان خدایشان را الله بنامند، نامهای خدا در کتاب مقدس یهوه و الوهیم است.
[ویرایش] صفات الله
مسلمانان الله را آفریننده همه چیز میدانند. الله در نوشته های اسلامی با صفات گونه گون و گاهی نا همگون توصیف شده است. همه متکلمان و فلاسفه مسلمان معتقد نیستند که الله دارای صفات است. صفات الله کلا به دو دسته نامهای جلال و جمال تقسیم میشود.
نام های جمال:الرحمان، الرحیم، الغفور، التواب، الستار و ...
نام های جلال:المتکبر، القهار، المنتقم، العزیر و ...
در روایات و احادیث اسلامی آمده است که میان نامهای پرورگار نامی هست ویژه که آن را «اسم اعظم» مینامند.
و همچنین در بیان صفات خداوند در سوره توحید آمده است :
«الله ذاتی یگانه است بی نیاز است. نه از کسی زاده شده و نه کسی از او زاده میشود و هیچ چیز مانند او نیست.»
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] فهرست وبگاههای اسلامی
- مقالهٔ «اسم اعظم» در دانشنامهٔ رشد
- آیات اسم اعظم از وبگاه رسمی شهید آوینی.
- تابلوي الله در ويكي انبار (ويكي مديا)