وین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ویَن (به آلمانی وین بر وزن چین) پایتخت کشور اتریش است. پایتخت فرهنگی اروپا از نگاهی دیگر می باشد.

شهری در نزدیکی دانوب آبی


فهرست مندرجات

[ویرایش] جوغرافی

در شمال شرقی کشور اتریش و در نزدیکی رود دانوب،شهری قرار دارد که در قرن5 پیش از میلاد مسیح بنا و به تدریج به پایتخت این کشور تبدیل شده است.شهر وین چهارصد و 15 کیلومتر مربع مساحت دارد و هم اکنون جمعیت آن به یک میلیون و 700هزار نفر می رسد که از این جمعیت،در حدود 70هزار نفرشان را ایرانیان تشکیل می دهند.به طوری که به هنگام گردش در گوشه و کنار شهر و به ویژه بخش‌های مرکزی آن،گهگداری کلام شیرین فارسی را در مکالمات روزمره برخی عابران می‌توان شنید.بیشتر این ایرانیان تابعیت اتریشی داشته یا دورگه اتریشی-ایرانی هستند و جالب اینکه گاهی در میان هر10 راننده تاکسی،دست کم 7نفر ایرانی به چشم می خورند. مراسم نوروز هم در وین حال و هوای خودش را دارد و تا سال‌ها پیش بزرگ ترین و با شکوه ترین مراسم نوروز در اتریش برگزار می شد و هم اکنون هم مراسم چهارشنبه سوری،قاشق زنی،چیدن هفت سین و سایر مراسم نوروزی در وین توسط ایرانیان انجام می‌شود.اگر از ایرانیان مقیم وین درباره چگونگی مراسم نوروز و محل برگزاری آن بپرسید،قطعاً به شما خواهند گفت که معمولاً مراسم نوروز در سالن 5هزار نفره‌ای در وین با حضور عده زیادی ایرانی برگزار می‌شود.حتی این را هم خواهند گفت که هر سال نزدیکی‌های عید که می‌شود،گاهی در برخی مناطق شهر افرادی را می‌توان دید که به فروش اجزای هفت سین و ماهی قرمز مشغولند.اهمیت این سنت دیرینه ایرانی تا آنجاست که صدر اعظم اتریش نیز هر ساله با پیامی نوروز را به ایرانیان تبریک می گوید. علاوه بر مهاجران ایرانی،سایر شهروندان وینی را نیز می بینیم که در اصل زمانی از کشور خود به اتریش مهاجرت کرده و کم کم اتریشی شده اند.خود وینی‌ها می‌گویند که اگر به 200-300سال پیش برگردیم،می بینیم که نزدیک به 70درصد مردم وین در واقع مهاجرند.نکته جالب هم اینکه،وقتی به اسامی روی زنگ در خانه‌ها یا دفاتر تلفن نگاه می کنید،می بینید که چقدر نام‌های مجاری،چکی و لهستانی وجود دارند.در عین حال؛هنگامی که فرهنگ وین را بررسی می کنیم،می بینیم تمام آنچه ما امروز به عنوان فرهنگ وینی می شناسیم،در حقیقت خیلی هم وینی نیستند.چیزهایی مانند قهوه که همراه ترک‌ها به وین آمده یا غذایی به نام شنیسل که از میلان و قسطنطنیه آمده است و حتی بیشتر شیرینی‌هایی که در قنادی‌ها وجود دارد. وین به معنای باد یا شهری که در آن باد زیاد می وزد بوده و به همین خاطر،آلودگی هوای ناشی از زندگی شهری در آن وجود ندارد.شهر وین را به 23منطقه تقسیم کرده‌اند که بهترین مناطق برای زندگی،مناطق 18،17و19 بوده که در بلندترین و خوش آب و هواترین نقطه شهر واقع شده است.جایی شبیه دربند و زعفرانیه و نیاوران خودمان در تهران.این مناطق مکانی جنگل مانند هستند که در پای درختان برگ موسیر به خوبی عمل می‌آید و به هنگام قدم زدن در اطراف،بوی موسیر را می‌توان در فضا استشمام کرد. در وین مردم به طور معمول 70ساعت در هفته کار می‌کنند و تعطیلات آخر هفته را در کنار دانوب،مراکز فرهنگی یا کافه‌های شهر می گذرانند.دیدن دانوب آبی هم خالی از لطف نیست؛دانوب آبی که بر خلاف نامش به طور طبیعی چندان هم آبی نیست و گل و لایی که در ته آن وجود دارد،رنگ آب آن را اندکی تیره کرده است.در کنار دانوب نسیم ملایمی می وزد و مرغابی‌ها را می‌توان دید که آزادانه در آب شنا می‌کنند و خرده غذاهایی را که رهگذران برای آنها در آب می ریزند،می خورند. وین شهری است که در برخی ساعات روز ترافیک سرسام آوری دارد که البته در مقایسه با تهران هنوز آن قدرها هم کلافه کننده نیست.گرانی سوخت و بنزین هم تا حدی است که بیشتر مردم با وجود داشتن خودرو شخصی،ترجیح می دهند از اتوبوس،تاکسی،مترو،دوچرخه یا تراموا استفاده کنند.البته در هر جای شهر بنزین قیمت خودش را دارد؛یعنی قیمت بنزین در مرکز و بالای شهر با هم کمی متفاوت است و البته نه خیلی زیاد. به خاطر رفت و آمد جهانگردان در تمام طول سال،امکانات توریستی زیادی از جمله انواع رستوران‌ها و کافی شاپ‌ها و هتل‌های خوب وجود دارد.یکی از چیزهایی که در گوشه و کنار خیابان‌های شهر زیاد به چشم می خورد،تعدد رستوران‌های زنجیره‌ای مک دانلد و نورد سی(ویژه غذاهای دریایی)هستند که غذاهای آماده تهیه می‌کنند.اگر می خواهید برای تفریح و استراحت به وین بروید،بهتر است ماه آوریل را انتخاب کنید که از هر وقت دیگر سال مناسب تر است.در عین حال،وین در همه روزهای سال پذیرای عده زیادی از جهانگردان است و در سال حدود 7میلیون توریست از آن بازدید می‌کنند که بر اساس آمار،در سال 2004 این جمعیت چیزی در حدود 5/3میلیون نفر بوده است.به خاطر همین هم امکانات توریستی بالایی برای پذیرایی از جهانگردان پیش بینی شده است و مدارس هتلداری به تربیت دانشجویان این رشته مشغولند. قیمت‌ها در وین نسبت به بسیاری از شهرهای دیگر اروپا مناسب تر بوده و زندگی از کیفیت بالایی برخوردار است؛به طوری که بدون نیاز به پول زیاد می‌توانید به بهترین رستوران ها،کافه‌ها و هتل‌ها بروید.وسط شهر یا سیتی سنتر،مکانی است بسیار دیدنی که ساختمان‌های قدیمی داشته و درشکه‌های دو اسبه آن ایرانی را به یاد اصفهان می اندازد.این بخش از شهر به صورتی است که عبور خودروها از خیابان‌ها ممنوع شده و تنها درشکه‌ها هستند که برای گرداندن مردم از مسیرهای خاص عبور می‌کنند و مزاحمتی هم برای رهگذران ندارند.درست در نزدیکی همین جا که خودروها اجازه تردد دارند،جوان‌هایی را می‌توان دید که با خودروهای خود به سرعت در خیابان‌ها ویراژ می دهند و این تهرانی‌ها را به یاد عصرهای تهران در خیابان‌های جردن و فرشته می اندازد!البته هیچ یک از این جوانان اتریشی نیستند و بیشتر از مهاجران ترکیه‌ای هستند. موزه معروف ملکه سی سی هم در همین جای شهر قرار دارد و نیز بزرگ ترین مدرسه تربیت اسب‌ها که در پشت همین موزه واقع است.ملکه سی سی در حقیقت،مظهر زیبایی در میان اتریشی هاست که می‌گویند زنی بسیار زیبا بوده از اشرافیان اتریش که در زمان خود زن مدرنی به شمار می آمده است و این خود نیز داستانی دارد که می‌گویند در زمان حکومت سلسله معروف هافبورگ بر اتریش،قیصر بزرگ سلسله هافبورگ‌ها که قرار بود با خواهر سی سی ازدواج کند،عاشق سی سی می‌شود و با او ازدواج می‌کند.ملکه پس از چندی توسط شخصی ناشناس با چاقو به قتل می رسد. کلیسای سنت استفان قدمتی 900ساله داشته و بسیار با اهمیت و بزرگ ترین کلیسای شهر به شمار می‌رود که در سیتی سنتر قرار دارد. بخش‌هایی از این کلیسا به خاطر قدمت زیاد،هر از گاهی در حال ترمیم و نوسازی است.داخل کلیسا معمولاً کمی نسبت به بیرون تاریک تر است و روشنایی آن با چراغ‌های کم نور و شمع‌ها تأمین می‌شود. بازدید از این کلیسا در تمام ساعات روز برای همگان آزاد است و فقط دور تا دور محلی را که نمازگزاران به عبادت مشغولند را نرده کشیده‌اند تا مزاحمتی برای کسانی که سرگرم بجا آوردن مراسم مذهبی هستند،نشوند.شما حتی اجازه دارید در داخل کلیسا از مراسم مذهبی و هر جای دیگر آن که بخواهید به راحتی عکسبرداری کنید و مورد اعتراض و مواخذه نیز قرار نگیرید. قصر شونبرون نیز از دیدنی ترین جاهای وین است که در دوره باروک و حدود سال 1700میلادی بنا شده است و در آن سالنی قرار دارد که به سالن ایرانی مشهور بوده و معماری آن نیز به سبک ایرانی است.در زبان آلمانی شون به معنای زیبا و برون به معنای چشمه است. همچنین شونبرون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز بوده که در نوع خود بی نظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته‌اند تا آنجاست که تا صد سال پیش در آن درخت انار می کاشتند.صدها گونه رز در فضای باز این قصر کاشته شده که به صورت فصلی دوباره کاشته می‌شوند. شونبرون دارای یک باغ وحش بزرگ و دیدنی در نزدیکی هایش نیز هست که حیوانات گوناگونی از شیر و ببر و پلنگ گرفته تا خفاش و پاندای چینی و کوآلای استرالیایی با ایجاد محیطی مانند محیط واقعی زندگی آنها در آن نگهداری می‌شوند.در باغ وحش وین حتی فضایی وجود دارد که آن را مانند جنگل‌های آمازون شبیه سازی کرده اند.جالب اینجاست که هر حیوانی در اینجا دارای یک پدرخوانده بوده که نامش در کنار قفس حیوان ثبت شده است.این پدرخوانده‌ها اغلب از دوستداران محیط زیست هستند که تا آنجا که توان مالی دارند،هزینه‌های این حیوانات را به عهده می گیرند. گلوریت قصر دیگری است که در نزدیکی شونبرون قرار دارد و در جنگ‌های جهانی آسیب‌های فراوان دیده است.گلوریت امروزه عمارت بلندی است که دارای کافه تریا و رستوران بوده و از بالای آن به آسانی می‌توان نمای کلی شهر را دید.گلکاری‌های این قصر به شیوه خاصی صورت گرفته و بازدید از این کاخ برای عموم به رایگان آزاد است.فضای باز این دو قصر آن قدر بزرگ است که مردم برای ورزش و دوچرخه سواری به آنجا می آیند. در وین موزه‌های آثار طبیعی و تاریخی و بزرگ ترین موزه گرافیک وجود دارد که بسیار دیدنی است.در نزدیکی همان جا موزه‌ای هست به نام موزه دکتر لئوپل که ساختمان کجی شبیه به کعبه دارد و دکتر لئوپل آثار نقاشی حدود 100سال پیش را جمع کرده است. دیدن موزه تکنیک هم خالی از لطف نیست؛چون بیشتر اختراعاتی که اتریشی‌ها در آن دست داشته اند،مانند نخستین چراغ گازی دنیا که بعدها ادیسون آن را به چراغ الکتریکی تبدیل کرده است،در آن وجود دارد. در بخش پایینی شهر وین،یک خیابان دراز هست به نام «ماریا هیلفر» که آدمی را یاد کوچه رفاهی و کوچه برلن خودمان می اندازد با این تفاوت که در آن مغازه‌هایی دیده می‌شود که در تهران همان مغازه‌ها را در بالای شهر می بینیم.در اینجا تقریباً همه نوع مایحتاج کلی مردم از انواع فروشگاه‌های زنجیره‌ای کفش و لباس گرفته تا لوازم آرایشی و بهداشتی و کافه و رستوران‌های رنگ و وارنگ به چشم می خورند. اینجا جایی است که بیشتر توریست‌ها برای خرید انتخاب می‌کنند؛چون هم کالای مورد نیاز خود را با کیفیت مناسب می‌توانند پیدا کنند و هم اجناسی که عرضه می‌شود،به نسبت جاهای دیگر شهر ارزان تر است.در این خیابان در کنار مغازه‌ها و رستوران‌های جور واجور،هیپی‌ها و پانک‌ها را نیز به همراه سگ هایشان به صورت گروهی در گوشه پیاده روها می‌توان دید که البته برخلاف ظاهر ناخوشایندشان هیچ گونه آزار و مزاحمتی برای کسی ندارند و حتی اگر از آنها اجازه بگیرید،با شما عکس یادگاری هم خواهند گرفت!علاوه بر آنها گدایان نیز در پیاده روهای همین خیابان به گدایی مشغولند و آن طور که گفته می‌شود،تازگی‌ها به تعدادشان افزوده شده است.اگر روزی به وین رفتید و گذارتان به خیابان ماریا هیلفر افتاد،مراقب جیب هایتان و پیرمردان دائم الخمر باشید و زیاد سرگرم فروشگاه‌ها نشوید. در اروپا دستشویی‌ها فاقد شیلنگ آب برای شستشو هستن و این امر برای توریست‌هایی که از کشورهای آسیایی به آنجا می آیند،بسیار ناخوشایند و گاه عذاب آور است. در خیابان‌های وین یکی از چیزهایی که زیاد دیده می‌شود سگ‌ها هستند که به همراه صاحبانشان در خیابان‌ها مانند سایر مردم شهر رفت و آمد می‌کنند!نکته جالب اینکه حتی در فرودگاه وین هم سگ‌های بزرگ به همراه صاحب خود سفر می‌کنند و سایر مردم هم نه تنها از آنها وحشتی ندارند؛بلکه برایشان خیلی هم غیر عادی نسیت! در اتریش،خانه‌ها بیشتر همان شکل قدیمی خود را حفظ کرده‌اند و توسعه شهر تأثیر چندانی بر بافت قدیمی آن نگذاشته است.در وین اصولاً چند سبک معماری وجود دارد که باقی مانده است؛بخش‌هایی از شهر هنوز سبک«بیده مایر»که متعلق به سال 1850 است و دیگر سبک هیستوریسم یا گوتیک که بیشتر ساختمان‌های قدیمی شهر به این سبک است.کلیساها به سبک«رومانیک» و بیشتر خانه‌ها به سبک «باروک»،«بیده مایر»و«روکوکو»است.«دکتر وارونر»و«ژوزف اسپانر»از معماران قدیمی وین هستند و«هانس اولاین»که موزه آبگینه را طراحی کرده و دیگری«ایریش باوور»نیز از طراحان معروف روزگار معاصرند. وین پایتخت جهانی موسیقی است و در تمام جهان شهر و زادگاه بسیاری از آهنگسازان و بزرگان موسیقی شناخته می‌شود.ارکسترهای با کیفیت و ممتاز برای موسیقی و به ویژه موسیقی کلاسیک معاصر،نقش حیاتی را بازی می‌کنند. در وین چندین مدرسه،هنرستان و کنسرواتوار به تربیت هنرجویان و علاقه مندان به تحصیل در رشته‌های گوناگون مرتبط با موسیقی مشغولند.هنرستان عالی موسیقی،کنسرواتوار شوبرت و مدارس موسیقی از جمله این مراکز هستند که کار آموزش موسیقی را برعهده دارند. به طور کلی موسیقی در اتریش دارای اهمیت ویژه‌ای بوده و اصولاً رسم بر این است که دست کم خانواده‌های طبقه متوسط جامعه اتریشی به فرزندانشان موسیقی را می آموزند و خود نیز با موسیقی آشنایی دارند و اصولاً آموزش موسیقی به فرزندان در اینگونه خانواده‌ها جزء برنامه‌های تربیتی برای فرزندان است.سال 2006 را هم به مناسبت 250سالگی موتزارت،به نام او نامگذاری کرده اند. یک نکته جالب اینکه،در وین چندین تأتر و اپرای بزرگ با سالن‌های مجهز وجود دارد که بر اساس آمار به طور معمول هر شب در حدود 8هزار و پانصد نفر به دیدن تأتر و اپرای کلاسیک می روند و گذشته از اینها در بخش پاپ و جاز دو کلوب به نام‌های فوردن برگ و هوخ داوینول وجود دارد. بنابرین،شما حق انتخاب 50تأتر،پنج سالن بزرگ اپرا،سه سن موزیکال،بیش از صد موزه و فستیوال‌های رقص و موسیقی را دارید. در اینجا همه مردم صرفاً با هدف بهره بردن از موسیقی و بدون هر گونه چشم و همچشمی به دیدن این برنامه‌ها می روند.یکی از نکات جالب درباره سالن اپرای مشهور وین اینکه شما می‌توانید با پرداخت یک یورو و 50سنت به دیدن بهترین اپراها و هنرمندان آنها به صورت ایستاده بروید. در وین 35خانه وجود دارد که بتهوون چندی در آنها زندگی کرده است و معروف ترین ارکستر دنیا،ارکستر فلارمونیک وین است که چندین نسل در آن می نوازند.به طوری که گاه پدر،پسر و نوه در یک شب با این ارکستر اجرا دارند و علاقه به موسیقی به صورت سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.با این ارکسترها چند موسیقیدان و نوازنده ایرانی نیز همکاری دارند. از لحاظ علمی و فرهنگی هم باید گفت که هر بخشی از شهر دارای یک کتابخانه مجهز است و خود شهر هم دارای یک کتابخانه مرکزی بوده که عمارتی سه طبقه است و در آنجا از انواع DVD و CD گرفته تا نوت‌های گوناگون موسیقی و هر کتابی که دنبالش بگردید،یافت می‌شود و به صورت رایگان در اختیار مراجعان قرار می‌گیرد. این کتابخانه‌ها به طور کلی با دریافت 17یورو در سال عضو می گیرند و برای دانشجویان،دانش آموزان و استادان نیز تخفیف ویژه‌ای در نظر گرفته می‌شود و بدین ترتیب دیگر کسی هیچ بهانه‌ای برای نخواندن کتاب و مطالعه نکردن ندارد.کتابخانه ملی هم کتابخانه دیگری است و در آنجا 200هزار عنوان کتاب و 10میلیون نسخه خطی وجود دارد که هنوز مرمت نشده و چندین هزار کتاب درباره ایران نیز موجود است. وین دارای سه دانشگاه معتبر بوده که معروف ترین آنها دانشگاه ملی وین است و تا چند سال پیش،تحصیل در وین رایگان بود؛اما در سال‌های اخیر مبلغی بین 350تا500یورو برای هر ترم به عنوان شهریه دریافت می‌شود و در ضمن همه می‌توانند از امکانات بورسیه تحصیلی برخوردار شوند. کلیه این دانشگاه‌ها مجهز به کتابخانه‌های تخصصی برای هر رشته هستند و اصولاً برای هر کس که علاقه مند به مطالعه و کتاب است،این امکان وجود دارد که با پرداخت مبلغ معینی(سالیانه یا ماهیانه)پدرخواندگی یک کتاب را به عهده بگیرد. در سال‌های اخیر،دانشگاه‌های خصوصی هم مانند International University وWebster در وین باز شده است.علاوه بر دانشگاه مرکزی و ملی؛برای رشته‌های فنی،پزشکی،علوم اتمی،علوم انسانی و طبیعی نیز دانشکده‌های جداگانه‌ای وجود دارد و جالب است که بدانید در این دانشگاه‌ها می‌توان در بیشتر رشته‌های مورد نظر حتی ایرانشناسی و زبان فارسی نیز تحصیل کرد. جامعه فرهنگی ایرانیان در اتریش،مدرسه‌ای دارد که در آن زبان فارسی هم تدریس می‌شود و چه بسیار جوانانی که در اتریش به دنیا آمده‌اند و هنوز ایران را ندیده اند؛با تسلط کامل به زبان فارسی سخن می‌گویند و می نویسند و می خوانند و هم به ادبیات فارسی اشراف کامل دارند.این مدرسه را ایرانیان فرهنگدوست مقیم وین تأسیس کرده و هم اکنون در آن تدریس و آن را اداره می‌کنند. اتریش در سال 1995 به اتحادیه اروپا پیوست و در حال حاضر ریاست آن را بر عهده دارد و پس از این عضویت،از نظر سیاسی تفاوت چندانی نکرده است؛اما از جنبه اقتصادی تأثیر زیادی بر این کشور گذاشته است.به طوری که بیشتر کارخانه‌ها و شرکت‌هایی که از چندین نسل اتریشی بوده اند،همگی فروخته یا ورشکسته شدند و تک و توک شرکت‌هایی از این دست باقی مانده اند. به طور کلی پیوستن به اتحادیه در زندگی روزمره مردم تأثیر چندانی نداشته است؛اما تأثیر آن را در زندگی اقتصادی به روشنی می‌توان دید.اتریشی‌ها خود می‌گویند که اصولاً سیاست دخالت چندانی در زندگی روزمره مردم نداشته و بیشتر تأثیر اقتصادی دارد که به کدام قشر جامعه رسیدگی بیشتری می‌شود. این روزها در اتریش حدود 270هزار نفر بیکار وجود دارد و هر کس که بخواهد بیکار نماند،باید حتماً به حرفه‌ای مسلط باشد. در حال حاضر،حکومت جمهوری لاییک بوده و در عین حال کلیسا نیز در اداره کشور دخالت‌هایی دارد؛قوای سه گانه از هم جدا هستند و قدرت اصلی را صدر اعظم دارد که هر چهار سال یک بار انتخاب می‌شود و رییس جمهور نیز بیشتر حالت تشریفاتی دارد و تنها در تصمیم گیری‌های مهم نظر می دهد. در مقابل صدر اعظم دولت تشکیل می دهد که بیشتر هم ائتلافی است و کمونیست‌ها مدتی است که در به دست آوردن اکثریت آرا چندان موفق نیستند و گروه سوسیال دموکرات‌ها نوسان دارند و حزب سبزها هر سال بیشتر صعود می‌کنند و در حال حاضر حکومت دست محافظه کاران است.

نگاه اجمالی بر شهر/استان وین پرچم وین

مردم جمعیت 082ر631ر1 نفر (2005) تراکم انسانی 3931.3 نفر در هر کیلومترمربع

جغرافی مساحت 414.65 کیلومترمربع میزان خشکی 395.29 کیلومترمربع (95.33 درصد) میزان آب 36.19 کیلومترمربع (4.67 درصد) موقعیت جغرافیایی 48° 07' - 48° 19' N 16° 11' - 16° 34' O گسترش شمال-جنوب: 22.4 کیلومتر شرق-غرب: 29.2 کیلومتر مرتفع ترین نقطه 542 متر در Hermannskogel پست‌ترین نقطه 151 متر در Lobau

وین www.wien.gv.at

شهر وین پایتخت و همینطور یکی از استان‌های نه‌گانه کشور اتریش محسوب می‌شود. این شهر دارای 1631082 نفر جمعیت می‌باشد (آمار سال 2005 میلادی). در شهر وین و حومه آن حدود 2 میلیون نفر مشغول به زندگی هستند. نشانه‌های شاخص شهری در این شهر کلیسای سنت‌اشتفان و چرخ‌فلک وین در پراتر هستند. وین سومین شهر دنیاست که دفتر سازمان ملل متحد در آن قرار دارد و دفاتر بین‌المللی برخی از سازمان‌های جهانی مانند OPEC ، OSZE و سازمان انرژی اتمی IAEA در این شهر استقرار یافته است. بافت مرکزی شهر وین بنا به درخواست دولت این کشور در سال 2001 میلادی از جانب سازمان یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهانی به ثبت رسیده است.

2-1- جغرافی شهر وین با مساحتی در حدود 65/414 کیلومترمربع، کوچکترین استان کشور اتریش به شمار می‌رود. بعلاوه این شهر تنها استانی است که هیچ مرز مشترکی با کشورهای همجوار ندارد. بنا بر اهمیت و بزرگی این شهر، سطوح بزرگی از شبکه حمل و نقل و سطوح ساختمانی این کشور در این شهر تمرکز یافته است. سطوح ساختمانی 3/11 درصد، سطوح حمل و نقل خیابانی 1/11 درصد و شبکه ریلی 2/2 درصد سطوح این شهر را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین شهر وین، استانی است که بیشترین درصد فضای سبز و باغ‌ها را با 4/28 درصد سطح (در حدود 76/117 کیلومترمربع) در خود جای داده است. 6/4 درصد یا 1/19 کیلومترمربع این شهر/استان نیز با آب احاطه شده است. شهر وین همچنین یکی از 4 استان کشور اتریش است که در آن شراب‌سازی صورت می‌گیرد و 7/1 درصد فضای شهری توسط باغ‌های تولید شراب اشغال گردیده است. جنگل‌ها بیش از 6/16 درصد و مزارع کشاورزی 8/15 درصد از سطوح شهر/استان وین را به خود اختصاص داده‌اند.

2-1-1- موقعیت توسعه شهر وین به عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین شهرهای واقع در اروپای مرکزی بیش از هر چیز مدیون موقعیت جغرافیایی مناسب این شهر است. این شهر بین دامنه‌های شمال شرقی رشته‌کوه‌های آلپ و در قسمت شمال غربی دشت وین واقع گردیده است. شهر قدیمی وین در بستر جنوبی رودخانه دانوب شکل گرفته بود که امروزه این شهر هم در بستر جنوبی و هم در بستر شمالی این رودخانه توسعه یافته است. وین به عنوان محل تقاطع در مسیر شریانهای سطحی شرق - غرب و همچنین شمال - جنوب قرار داشته است. رودخانه دانوب به آرامی از میان شهر گذر می‌کند و تقسیمات متعددی از آن در میانه شهر انشعاب پیدا می‌کند. پس از فروپاشی دیوار آهنین دنیای غرب با کشورهای اروپایی واقع در بلوک شرق، روابط اقتصادی و حمل و نقل جاده‌ای کشور اتریش با کشورهای همسایه شرقی مجدداً رو به فزونی گرفت و مجاورت این کشور با اروپای شرقی مورد توجه قرار گرفت. به عنوان مثال شهر وین با شهر براتیسلاوا پایتخت کشور اسلواکی تنها در حدود 60 کیلومتر فاصله دارد. چنین مجاورت و نزدیکی‌ای در میان پایتخت‌های دو کشور اروپایی (به استثنای مجاورت رم و واتیکان) بی‌‌همتا می‌باشد.

2-1-2- منظر تنها بخش کوچکی از حوزه شهری وین با ساختمان‌ها احاطه شده است. نیمی از مساحت استان وین با فضای سبز آراسته شده است و بخش وسیعی از آن نیز بصورت زراعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارتفاع وین از سطح آب‌های آزاد بین 151 متر در Lobau و 542 متر در Hermannskogel در نوسان است. در شمال‌غرب، غرب و جنوب غربی این شهر جنگل‌های Wienerwald با قله‌های معروف خود Kahlenberg و Leopoldsberg قرار دارند. رودخانه‌های متعددی از جنگل‌های Wienerwald به درون شهر منشعب می‌شوند که مهمترین این رودخانه‌ها، رود وین یا Wienfluss می‌باشد. با توجه به شرایط آب و هوایی غالب در مناطق غربی، همانند اکثر شهرهای اروپایی مناطق مسکونی بلندمرتبه بیشتر در حاشیه غربی شهر ساخته شده‌اند چرا که آب و هوا در این مناطق تمیزتر از سایر نقاط است و به همین خاطر ساختمانهای صنعتی و کارخانجات بیشتر در حاشیه شرقی شهر استقرار پیدا کرده‌اند.

2-1-3- تفکیک (مناطق شهری) امروزه شهر وین به 23 منطقه شهری تقسیم شده است که این مناطق در 3 بخش کلی قابل تفکیک هستند. شهر قدیمی وین یا منطقه 1 شهری امروزی، تا سال 1850 میلادی برابر با کل شهر بوده است. در دوران حکومت امپراتور فرانس یوزف نخستین توسعه بزرگ در شهر روی داد و حومه‌ها به عنوان مناطق 2 و 9 شهری امروزی به شهر افزوده گردیدند. در اول ژانویه 1892 دومین توسعه بزرگ شهری نیز واقع شد. مناطق حاشیه‌ای شهر با یکدیگر یکپارچه گردیدند که در این تحولات مرزهای شهر به وضعیت امروزی آن نزدیک گردیدند. اما گسترش اصلی و تأثیرگذار شهر در سال 1904 و زمانی که مناطق بالادستی رودخانه دانوب همانند منطقه Floridsdorf به شهر افزوده گردید، روی داد. در واقع شهر وین در دوران ناسیونال‌سوسیالیسم گسترش چشمگیری را تجربه کرد چرا که در این دوران رسیدن به وین-بزرگ مدنظر سیاست‌گذاران بوده است. تا سال 1954 میلادی تغییرات چندانی در شهر صورت نگرفت. هر یک از مناطق بیست‌وسه‌ گانه شهری وین حول محوری به مرکزیت هسته تاریخی شهر استقرار یافته‌اند. از لبه خیابان‌ها، رودخانه و نواحی مهم شهری نیز برای تفکیک مناطق از یکدیگر استفاده شده است. به عنوان مثال منطقه 1 شهر توسط خیابان دایره‌ای شکل موسوم به Ringstrasse احاطه شده است و مناطق مرکزی شهر توسط خیابان کمربندی Wiener Gürtel Straße از مناطق خارجی تفکیک شده‌‌اند. کانال دانوب مناطق 2 و 20 و رودخانه دانوب مناطق 21 و 22 از سایر مناطق شهری جدا می‌کنند. همچنین رودخانه وین (wienfluss) در تمامی مسیر حرکتی خود در شهر، به عنوان یک لبه جداکننده مناطق واقع در دو جانب شمالی و جنوبی خود را از یکدیگر متمایز می‌سازد.

مناطق بیست و سه گانه شهر وین عبارتند از: منطقه 1: Innere Stadt منطقه 2: Leopoldstadt منطقه 3: Landstraße منطقه 4: Wieden منطقه 5: Margareten منطقه 6: Mariahilf منطقه 7: Neubau منطقه 8: Josefstadt منطقه 9: Alsergrund منطقه 10: Favoriten منطقه 11: Simmering منطقه 12: Meidling منطقه 13: Hietzing منطقه 14: Penzing منطقه 15: Rudolfsheim – Fünfhaus منطقه 16: Ottakring منطقه 17: Hernals منطقه 18: Währing منطقه 19: Döbling منطقه 20: Brigittenau منطقه 21: Floridsdorf منطقه 22: Donaustadt منطقه 23: Liesing 2-1-4- آب و هوا آب و هوای شهر وین تحت تأثیر اقیانوس در غرب و قاره‌ پهناور اروپا و آسیا در شرق می‌باشد. به همین دلیل تغییر و تحولات جوی در طول سال بسیار متغیر می‌باشد. در مجموع تعداد روزهای بارانی کمتر از تعداد روزهای بی‌باران و خشک در طول یک سال می‌باشد. زمستانِ شهر وین در مقایسه با زمستانی که بر سایر نقاط کشور اتریش مسلط می‌شود، به‌مراتب ملایم‌تر است. میانگین درجه حرارت سالانه در مرکز شهر در حدود 5/11 درجه سانتیگراد و در حاشیه شهر حدود 5/9 درجه سانتیگراد می‌باشد. تعداد روزهای گرم تابسانی 60 روز و روزهای یخبندان 50 روز است.

[ویرایش] تاریخ

نختسین مهاجرت‌ها برای سکنی‌گزدین در این منطقه در دوران سنگی متأخر صورت پذیرفته است. اقوام سلت این شهر را Vedunia می‌خواندند، و رومی‌ها از آن با نام Vindobona یاد می‌کردند. در دوران حکومت اشراف بابِنبِرگ، وین نخستین توسعه خود را تجربه کرد اما تبدیل شدن این شهر به یک مرکز حکومتی و سکونتی نخستین بار در دوران هابسبورگرها اتفاق افتاد زمانی که این شهر در سال 1278 به عنوان محل استقرار امپراتور قدرتنمد روم و در سال 1806 به عنوان مرکز حکومت کشور اتریش برگزیده شد. شروع تاریخ شهرنشینی برای این شهر در قرن 13 میلادی و توسط مورخی به نام Jans der Enikel ثبت گردیده است.

2-2-1 دوران پیش از تاریخ، امپراتوری روم و قرون وسطی

اکتشافات باستانی از منطقه 13 شهر (Titlgasse) نشان می‌دهد که انسانهای دوران سنگی متقدم نیز در این شهر حضور داشته‌اند. اکتشافات به جا مانده از شهر و حاشیه آن حاکی از آن است که با شروع دوران سنگی متأخر سکونت در این شهر پیوسته صورت پذیرفته است. موقیعت ممتاز جغرافیایی و آب و هوایی این منطقه و حاصلخیز بودن زمین‌های آن شرایط مساعدی را در اختیارکشاورزان دوران سنگی متأخر قرار می‌دادند. بعلاوه اکتشافات حاصل از دوران مفرغ، برنز و آهن نیز همگی بر زندگی پیشینیان در این سرزمین دلالت می‌کنند. در سده اول پس از میلاد، رومی‌ها در محل کنونی استقرار مرکز شهر (منطقه 3 شهری) و در نزدیکی رودخانه دانوب سرباز‌خانه‌ای را به همراه شهری در مجاورت آن به نام Vindobona بنا نهادند. حتی امروز نیز بر روی نشانه‌های  شهری و تابلوهای راهنمای خیابانهای واقع در منطقه 1 شهر نیز می‌توان نشانی از دیوارها و خیابان‌های به جا مانده از این شهر رومی را سراغ گرفت. رومی‌ها تا سده پنجم میلادی در این شهر باقی ماندند. سربازخانه ارتش روم با فاصله بسیاد زیادی از مرکزیت امپراتوری روم غربی و در شرق دور آن قرار داشت و به همین خاطر رومی‌ها نتوانستند در برابر تهاجمات نژاد ژرمن‌ها مقاومت چندانی از خود نشان دهند و قربانی این حملات شدند. شواهدی نیز حاکی است که در ابتدای سده پنجم، آتش‌سوزی بزرگی در شهر روی داده است اما آوار به جا مانده از دوران رومی‌ها به امان خود رها نشده و خیابان‌ها و خانه‌های ساخته شده در ابتدای قرون میانه (وسطی) از همان الگوی به‌جا مانده رومی پیروی کرده است. مرکز شهر وین در قرون میانه Berghof نام داشته که منطبق بر خیابان Salvatorgasse امروزی است. نخستین اسناد و مدارک به‌جا مانده در این دوران در گزارشات سالانه سالزبورگ به سال 881 میلادی به چشم می‌آید. 

2-2-2- دوران بابنبرگرها (Babenberger)

در سال 976 میلادی، حکومت امپراتوری مارک‌گراف اتریش  توسط بابنبرگرها پایه‌گذاری شد که محدوده حکومت آنها مجارستان و وین را شامل می‌شد. در قرن 11 شهر وین به عنوان یکی از مراکز مهم تجاری مشغول به فعالیت بود. در سال 1155 هاینریش یازومیرگوت  وین را به عنوان پایتحت خود برگزید. درست یک سال بعد این شهر به عنوان مرکز اقامت دوک، رتبه بالاتری را در میان سایر شهرها به خود اختصاص داد. 

رخدادهای پس از جنگ صلیبی سوم، از جمله شکست پادشاه انگلستان توسط لئوپولد پنچم و به اسارت گرفته شدن او به سال 1192 در شهر وین، موجب شد که امپراتوری اتریش مبلغ هنگفتی معادل 30 تُن نقره، بابت غرامت و هزینه آزادی از پادشاه انگلستان دریافت کند. بدین ترتیب نخستین کارگاه ضرب سکه در این شهر تأسیس می‌شود و در حدود سال 1200 میلادی هزینه ساخت دیوارهای محصور کننده شهر در محلی که امروزه خیابان Ringstrasse قرار دارد، تأمین می‌شود. در سال 1221 شهر وین پس از شهر انس دارای حق تجارت می‌شود و کلیه تاجرانی که برای خرید کالا به این شهر وارد می‌‌شدند مکلف می‌گردید که در ازای خرید هر کالایی، اجناس خود را نیز در شهر به فروش مردم برسانند. با این کار شهروندان وینی به عنوان واسطه در خرید و فروش، دارای توانایی و تمکن مالی گردیدند و این شهر به عنوان ثروتمندین شهر در بستر رودخانه دانوب و پس از ونیز مطرح گردید.

2-2-3- دوران هابسبورگرها (Habsburger)

با غلبه رودولف اول در سال 1278 بر اوتوکور دوم پادشاه بوهمیا  دوران حکومت هابسبورگرها در اتریش آغاز می‌شود. هابسبورگرها به زمان زیادی برای تسلط بر وین احتیاج داشتند چرا که پیروان پادشاه قبلی هنوز به تمامی از قدرت خلع نشده بودند. اینگونه بود که قیام‌های متعددی برای براندازی آلبرخت اول پادشاه هابسبورگرها صورت گرفت. همچنین امپراتوری لوزکزامبورگ، پراگ را که در مجاورت وین قرار داشت، به عنوان محل اقامت خود برگزیده بود. هابسبورگرهای اولیه نسبت به ساخت شهر اقداماتی را کردند به عنوان مثال آلبرخت دوم دستور ساخت محراب گوتیک همسرایان در کلیسای سنت‌اشتفان را صادر کرد. 

بیشترین موفقیت را رودولف چهارم در دوران حکومت خود برای اتریش کسب کرد. از او همواره به عنوان بنیانگذار دو حرکت یاد می‌شود: افتتاح دانشگاه وین به سال 1365 و ساخت برج گوتیک بلندمرتبه کلیسای سنت‌اشتفان. مشاجراتی که به دنبال آن بر سر قدرت صورت گرفت باعث بروز قیام‌های مختلف و سقوط وضعیت اقتصادی کشور شد. همچنین تغییر و تحولات اجتماعی آن دوره و بروز درگیری بین اشراف‌زادگان و طبقه کارگر نیز در بروز مشکلات داخلی آن دوره موثر بوده است. در سال 1438 وین مجدداً از سوی آلبرخت پنجم به عنوان پایتخت امپراتوری آلمانی انتخاب می‌شود. نام این پادشاه با اولین کشتار بزرگی که به سال 1421 بر ضد یهودیان ساکن وین صورت گرفت همراه است. در سال 1469 شهر باشکوه وین تبدیل به محل سکونت اسقف می‌گردد و به همین خاطر کلیسای سنت‌اشتفان به یک کاتدرال یا کلیسای جامع مرکزی مبدل می‌گردد. در دوران حکومت فردریش سوم ضعیف و کم‌قدرت وین همواره در جدال با رقبا و دشمنان امپراتوری بود چرا که پادشاه توانایی برقراری امنیت را در مقابل سربازان متجاوز حکومت‌های همسایه نداشت. سرانجام در سال 1556 و زمانی که امپراتوری‌های مجارستان و بوهمیا، قلمرو حکومت هابسبورگرها را به رسمیت می‌شناسند، وین محل‌اقامت کایزر یا امپراتور می‌گردد. این دوران همزمان با دوره‌ای است که برای گرویدن مردم به مذهب کاتولیک تلاش می‌شود. مردمی که در مدتی کوتاه به مذهب پروتستان روی آورده بودند.

2-2-4- اشغال شهر توسط ترک‌ها در سال 1529 وین برای نخستین بار به تصرف ناموفق اقوام ترک درآمد. دیوار محافظ شهر که در قرون وسطی احداث شده بود، توانست در مقابل حملات ترک‌ها به سختی مقاومت کند و شیوع طاعون و فرارسیدن فصل سرما نیز سپاه ترک‌ها را وادار به عقب‌نشینی کرد. با این تهاجم ضرورت احداث استحکامات دفاعی در اطراف شهر بیش از پیش به چشم آمد. با برنامه‌ریزی‌های هرمس شال‌اوتزر یک قلعه مسحتکم به سال 1548 به دور شهر وین کشیده شد. شهر با 11 قلعه و دیوار مستحکم به همراه خندقی که به دور این دیوار کشیده شده بود، محافظت می‌شد. این بناهای دفاعی که تا میانه سده هفدهم به کار می‌رفتند، با دومین تهاجم ترک‌ها که به سال 1683 روی داد، توانستند 2 ماه کامل از شهر تا زمانی که ارتش ترک‌ها پس از برخورد با نیروهای کمکی لهستان مجبور به عقب‌نشینی شدند، محافظت کنند. محاصره ترک‌ها مجدداً ناکام ماند. این شروعی بر عقب‌نشینی کامل نیروهای عثمانی از شهر وین بود.

2-2-5- دوران شکوفایی باروک دوران باروک مصادف با شکوفایی و رشد کیفی شهر وین است. در جریان بازسازی شهر، وین سیمای یک شهر با معماری باروک را به خود می‌گیرد که در این تحولات معمارانی با نام‌های یوهان برن‌هارد فیشر فون ارلاخ و یوهان لوکاس فون هیلده‌برانت بیش از سایرین خودنمایی می‌کند. تمامی مناطق داخل دیواره شهر به سرعت ساخته شدند و گسترش شهر به سمت حاشیه آن صورت گرفت. طبقه اشراف درصدد ساختن قصرها و باغ‌های مجلل در پیرامون شهر برآمدند. از معروفترین این نمونه‌ها قصرهای لیختن‌اِشتاین ، شون‌بورن و شوارتزنبرگ و همچنین قصر بلودِره هستند.

پس از ریشه‌کنی طاعون که بین سال‌های 1679 تا 1713 در جریان بود، جمعیت شهر بصورت پایداری رو به فزونی نهاد. در سال 1724 جمعیت شهر در حدود 000ر150 و در سال 1790 در حدود 000ر200 نفر تخمین زده می‌شود. در این دوران نخستین تولید صنعتی نیز در Leopoldstadt ساخته شدند. همچنین کانال‌های آب زیززمینی احداث گردیدند که در بهبود وضعیت بهداشتی شهر بسیار مفید فایده بودند. همچنین مقدمات شماره‌گذاری و تعبیه پلاک برای ساختمانها و راه‌اندازی اداره پست در این دوره صورت گرفت. در دوران حکومت فرانس یوزف دوم به سال 1783 سیستم مدیریتی شهر مدرنیزه گردید: سازمان‌هایی به نام شهرداری وارد عرصه مدیریتی شهر شدند. همچنین گورستان‌های داخلی شهر همگی تسطیح شدند و به فضاهای شهر اضافه گردیدند. با چنین رشدی، شهر وین خود را به عنوان یکی از مهمترین مراکز فرهنگی در میان شهرهای اروپایی معرفی کرد. شهری که موسیقی کلاسیک در آن با موسیقی‌دانان بزرگی مانند موتزارت، بتهوون و هایدن به اوج خود دست یافته بود.

2-2-6- شهر امپراتوری وین در جنگ‌های ائتلافی، شهر وین 2 بار به تصرف نیروهای ارتش ناپلئون درآمد. نخستین پیروزی ناپلئون بدون درگیری در 13 نوامبر 1805 به دست آمد. ارتش فرانسه بدون خونریزی وارد شهر شد و توسط مردم کنجکاو و ناسازگار مورد استقبال قرار گرفت. فرانس دوم، امپراتور آلمان از حکومت امپراتوری قدیم آلمان که در وین مستقر بود در سال 1806 کناره‌گیری کرد و تاج پادشاهی امپراتوری اتریش را به تنهایی به سر نهاد. دومین اشغال شهر در سال 1809 از طریق بمباران وسیع به دست آمد. بلافاصله پس از این واقعه ناپلئون نخستین شکست بزرگ خود را در نبرد آسپرن متحمل شد. پس از پیروزی نهایی ناپلنون در جنگ‌های رهایی‌بخش بعدی، کنگره وین از 18 سپتامبر 1814 تا 9 ژوئن 1815 در این شهر برگزار شد که طی آن روابط سیاسی در اروپا دستخوش تحولات عمیقی شد.

سیاست‌های جدید با گسترش سانسور و فعالیت‌های جاسوسی همراه بود. در سال 1837 اتصال به شبکه ریلی قطارهای اروپا میسر گردید. تأثیرات انقلاب فوریه فرانسه در وین نیز اثرات خود را به جا گذاشت و در 13 مارس 1848 انقلاب مارس در وین روی داد و متنریش را مجبور به عقب‌نشینی کرد. این واقعه با انقلاب اکتبر در 6 اکتبر همان سال دنبال شد. در سال 1850 شهر توسعه پیدا کرد و مناطق حاشیه‌ای با شهر یکپارچه شد و کل شهر به مناطق کوچکتر تقسیم گردید. در همین ارتباط و به سال 1858 حصارهای خارجی شهر بر روی خیابان Ringstrasse کنونی انطباق یافت. تاریخ‌گرایی سبکی است که در معماری این خیابان به چشم می‌آید. این دوران همچنین همزمان با برگزاری نمایشگاه جهانی 1873 و اندکی پس از سقوط ارزش سهام در بازارهای جهانی است.

پس از سیلی که در سال 1830 شهر را متحمل خسارات کرد، تدابیری برای بهره‌برداری مناسب از آب رودخانه دانوب اندیشیده شد که این تدابیر در دهه 60 قرن نوزدهم میلادی به واقعیت مبدل شد. انشعابات متعدد جانبی رودخانه مسدود شد و به جای آن یک شریان بزرگ از آب رودخانه به سمت شهر هدایت گردید که این انشعاب به نام کانال دانوب (Donaukanal) مصطلح گردید. در این دوران افرایش جمعیت شهر به علت افزایش میزان مهاجرت‌ها بسیار چشمگیر است. سرشماری‌هایی که بطور مرتب از سال 1869 انجام پذیرفته است، عدد بزرگ و افسانه‌ای 000ر031ر2 نفر را به عنوان جمعیت شهر در سال 1910 نشان می‌دهد. در چنین مقطعی شهر امپراتوری وین در فاصله ناچیزی از پایان تاریخی خود قرار داشت. آخرین حرکت بزرگ فرهنگی در وین توسط جنبش مدرن صورت گرفت. در معماری، شهر به مرکزی برای ارائه سبک یوگندستیل مبدل شد و بیش از همه اوتو واگنر و ساختمان انجمن هنرمندان به نام Secession با این جنبش در ارتباط بودند.

2-2-7- جنگ جهانی اول و دوران جمهوری اول جنگ جهانی اول در گام نخست خود تهدید بزرگی برای وین محسوب نمی‌شد اما بتدریج با انزوای اقتصادی دول متحد، کمیابی و کمبود منابع غذایی و پوشاکی برای شهروندان مشکل‌ساز گردید. پایان جنگ جهانی اول با پایان عمر سلطنت حکومت اتریشی-مجاری در وین همراه بود. در تاریخ 12 نوامبر 1918 جمهوری آلمانی-اتریشی در مقابل مجلس شهر اعلام موجودیت می‌کند که این عنوان در سال 1919 به جمهوری اتریش تغییر می‌یابد.

در سال 1921 بر اساس قوانین تقسیمات استانی شهر وین به عنوان استانی مستقل، از استان اتریش پایینی جدا می‌گردد. سوسیال‌دموکراسی به عنوان شیوه حکومتی پذیرفته شده در سال‌های پس از جنگ مطرح می‌شود و در شورای شهر اکثریت کرسی‌ها را از آن خود می‌کند. به همین خاطر شهر وین به "وین سرخ" که برگرفته از رنگ تبلیغاتی حزب سوسیال‌دموکرات‌هاست، مشهور می‌گردد. البته تفاوت‌ها و جدال‌ها بین حزب‌های سیاسی مختلف کشور همواره وجود داشته است. آتش‌سوزی در کاخ دادگستری به سال 1927، اعلام ورشکستگی یکی از بزرگترین بانک‌های کشور و انحلال مجلس در سال 1933 از دلایل عمده بروز درگیری‌ها در فوریه 1934 بودند. صدراعظم اتریش، انگلبرت دولفوس که مستبدانه حکومت می‌کرد با کودتایی که توسط نیروهای سوسیال‌دموکرات صورت گرفت، در دفتر محل کار خود به قتل رسید. آدولف هیتلر اتریشی‌الاصل که در حکومت رایش آلمان به قدرت رسیده بود، نیروهای نظامی خود را به سمت موطن خود هدایت کرد و در وین رژه نظامی برگزار کرد و اکثریت مردم وین نیز که خواهان اتحاد با حکومت آلمان بودند، آمادگی خود را اعلام کردند. متعاقباً اتحاد با آلمان بصورت رسمی و از طریق برگزاری همه‌پرسی به تأیید اکثریت شهروندان وینی رسید. دوران استقرار جمهوری اول نیز با بروز تورم‌های شدید و بحران‌های اقتصادی و میزان بالای بیکاری شهروندان، قدرت چندانی نداشت. برای تأمین موقعیت‌های شغلی، احداث پروژه‌های بزرگ راه‌سازی در دستور کار قرار گرفت که از این جمله جاده ارتباطی شهر با قله Kahlenberg بود که از فراز آن دید مطلوبی به شهر تأمین می‌شود.

2-2-8- وین در دوران ناسیونال‌سوسیالیسم سیاست هیتلر بر مبنای نابودی و کشتار یهودیان استوار بود و با شروع قرن بیستم میلادی نیز گرایش‌های مختلف ضدیهود در شهر آشکار گردید. طبق دستورالعملی تخریب 92 کنیسه یهودیان در شهر از روز 9 نوامبر 1938 آغاز شد و در پایان تنها یک معبد یهودی که امروزه در منطقه یک شهری به جا‌ مانده از خطر نابودی و تخریب رهایی پیدا کرد. بیش از یک‌چهارم از مجموع 000ر20 یهودی ساکن وین، به قتل رسیدند و تنها 243ر5 نفر از یهودیان توانستند از کشتارهای نژادپرستانه جان سالم به در ببرند. برج‌های ضد حملات هوایی در زمان جنگ جهانی دوم برای محافظت از شهر ساخته شده‌اند که هنوز در 6 نقطه از شهر پابرجا هستند. در 17 مارس 1944 نخستین حملات هوایی به شهر انجام شد که در نتیجه این حملات یک‌پنجم شهر ویران گردید. در دوم آوریل 1945 وین به عنوان شهر تدافعی ارتش متحدین معرفی گردید و این به معنی ادامه یافتن جنگ تا رسیدن به پیروزی یا شکست نهایی بود. نیروهای متفقین خود را به دروازه‌های خارجی شهر رسانده بودند و فاصله آنان تا شهر بسیار ناچیز بود. نبردی که برای تصرف وین صورت گرفت 8 روز به طول انجامید و در طی آن 000ر40 نقر قربانی شدند. در مناطقی که تحت کنترل نیروهای متفقین قرار داشت، چپاول و غارتگری از پیش تنظیم‌شده‌ای توسط شهرودان غیرنظامی صورت گرفت و طی آن خانه‌ها و فروشگاه‌های متعددی طعمه حریق گردیدند. همچنین کلیسای مرکزی شهر، سنت‌اشتفان، که از بمباران‌های هوایی جان سالم به در برده بود در این دوره در شعله‌های آتش سوخت و به آن خساراتی وارد گردید.

2-2-9- بازسازی شهر و استقرار جمهوری دوم بعد از پایان جنگ جهانی دوم، شهر وین به تصرف نیروهای متفقین درآمد و اداره شهر با تقسیم آن به 4 ناحیه مختلف صورت گرفت و بلافاصله بعد از اتمام جنگ، دولتی موقت مسئولیت اداره شهر را پذیرفت. رودولف پریکریل از اعضای حزب کمونیست در 13 آوریل برای مدت کوتاهی به سمت شهردار وین انتخاب شد و تنها سه روز بعد تئودور کورنر از حزب SPÖ (حزب سوسیالیست) جایگزین او گردید و احزاب مجدداً وارد عرصه سیاست شدند. در 29 آوریل مجلس اتریش توسط نیروهای اشغال‌گر به دولت موقت این کشور تحویل داده شد و دکتر کارل رنر طی اعلامیه‌ای تأسیس جمهوری دموکراتیک اتریش را رسماً اعلام می‌کند. شهر مجدداً با کمک شهروندان سریعاً بازسازی می‌شود. سقف جدیدی برای کلیسای سنت‌اشتفان ساخته می‌شود و تئاتر شهر و اپرای دولتی وین نیز از سال 1955 فعالیت خود را از نو آغاز می‌کنند.

2-3- صنعت توریسم با وجود برخی از ساختمان‌ها که در دوران امپراتوری رومی-آلمانی یا اتریشی-مجاری ساخته‌ شده‌اند، و همچنین تنوع رویدادهای فرهنگی و شهرت وین به عنوان پایتخت موسیقی جهان، که با پرورش موسیقیدان کلاسیکی همچون موتزارت و بتهوون در خاک این کشور صورت گرفته است، نام وین برای تمامی مردم دنیا شناخته شده است و همه‌ساله این شهر به عنوان یکی از مقاصد سفر توسط گروه‌های توریستی انتخاب می‌شود. کالسکه‌های قدیمی شهر که با نام Fiaker از آنها نام برده می‌شود، شهروندان را به میراث فرهنگی ثبت شده در مرکز شهر و جایی که کلیسای بزرگ سنت‌اشتفان در آن خودنمایی می‌کند، می‌برند. در مجاورت همین منطقه مرکزی، اپرای دولتی شهر و خیابان Kärtnerstrasse واقع شده‌اند که یکی از پرترددترین خیابان‌های کشور اتریش برای عبور پیاده می‌باشند. خیابان Ringstrasse نیز همچون نگینی هسته مرکزی شهر را در بر می‌گیرد و خود به عنوان یکی از خیابان‌های اصلی در شهر کارکرد حیاتی دارد.

Fiaker کالسکه‌های قدیمی شهر هستند که توریست‌ها برای تماشای مناطق مرکزی شهر از آنها استفاده می‌کنند.

قصر شون‌برون سالانه 7/6 میلیون بازدید‌کننده را از سراسر دنیا به خود جذب می‌کند. بسیاری از بازدیدکنندگان ماه دسامبر را برای سفر به این شهر انتخاب می‌کنند تا بتوانند در این ماه از بازارهای مخصوص جشن کریسمس دیدن کنند. اما اکثر نقاط دیدنی وین قابلیت بازدید در تمامی فصول سال را دارا هستند که از آن جمله قصر بلوِدِرِه، چرخ‌فلک پراتر، سالن‌های موسیقی و موزه‌های متعدد شهر هستند. به دنبال حفاری‌هایی که برای ساخت شبکه مترو در شهر صورت گرفته، بازمانده‌هایی نیز از معبد ویرژیل، متعلق به سده سیزدهم میلادی اکتشاف گردیده که این معبد در زیر ایستگاه Stephansplatz قابل بازدید توسط عموم می‌باشد. بزرگترین میزان سفر توریستی به وین توسط شهروندان آلمانی با تعداد یک میلیون و هشتصد هزار مسافر در سال صورت می‌گیرد. شهروندان کشورهای زیر در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند: ایتالیا (000ر618)، آمریکا (000ر586)، انگلستان (000ر373)، ژاپن (000ر321)، اسپانیا (000ر315)، سوئیس و لیختن‌اِشتاین (000ر282)، فرانسه (000ر241)، هلند (000ر153). همچنین تعداد بازدیدکنندگان از کشورهای اروپای شرقی و آمریکا نیز در حال افرایش است. در سال 2004 میلادی 000ر800ر7 مسافر از وین بازدید به عمل آوردند. 2-4- جمعیت 2-4-1- رشد جمعیت سال جمعیت 1724 150.000 1754 175.460 1790 200.000 1796 235.098 1800 231.900 1810 224.548 1830 401.200 1840 469.400 1850 551.300 سال جمعیت 1857 683.000 1869 900.998 1880 1.162.591 1890 1.430.213 1900 1.769.137 1910 2.083.630 1916 2.239.000 1923 1.918.720 1934 1.935.881 سال جمعیت 1939 1.770.938 1951 1.616.125 1961 1.627.566 1971 1.619.885 1981 1.531.346 1988 1.506.201 1991 1.539.848 2001 1.550.123 2005 1.631.082 2006 1.655.274


 نمودار رشد جمعیت از سال 1869 تاکنون.


[ویرایش] مذهب

شهر وین محل استقرار اسقف اعظم کاتولیک‌ها،آقای کریستف شون‌برون وابسته به کلیسای روم است. کاتولیک‌ها بزرگترین گروه دینی شهر را تشکیل می‌دهند که البته تعداد این افراد در طی سال‌های اخیر به شدت در حال کاهش است. امروزه تنها 49 درصد از جمعیت ساکن شهر دارای مذهب کاتولیک هستند در حالیکه در سال 1961 این افراد 82 درصد جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند. پیروان مذاهب زیر در شهر سکونت دارند: کاتولیک‌ها 2/49 درصد بدون اعتقاد دینی 6/25 درصد مسلمان 8/7 درصد ارتدوکس 6 درصد پروتستان 7/4 درصد یهودی 5/0 درصد کاتولیک قدیم 5/0 درصد سایر مذاهب و ادیان 7/5 درصد 2-5- فرهنگ موسیقی وینی از مهترین شاخصه‌های فرهنگی این شهر به شمار می‌آید. در کمترین شهر دنیا چنین تعدادی از آهنگسازان سکونت داشته‌اند. والس وینی، گروه کودکان آوازه‌خوان و رویدادهای بزرگ موسیقی همانند کنسرت سال نو و مراسم رقص باله وینی به همراه ساختمان‌های متعدد اجرای اپرا و تئاتر، از شهرت خاصی در سطح جهان برخوردار هستند. همچنین غذاهای این شهر و فرهنگ کافه‌نشینی آن از دیگر ویژگی‌های مشهور وین در دنیاست. 2-5-1- تئاتر و اپرا فرهنگ و هنر در حوزه تئاتر و اپرا (هنرهای زیبا) از پیشینه درخشانی در شهر وین برخوردار هستند.

تئاترها:

 Burgtheater (www.burgtheater.at)

اپرای دولتی وین  Akademietheater  Volkstheater (www.volkstheater.at)  Theater in der Josefstadt (www.josefstadt.org)  Theater an der Wien (www.theater-wien.at) سالن‌های اپرا:  Staatsoper (www.wiener-staatsoper.at)  Volksoper (www.volksoper.at) سالن‌های کنسرت:  Wiener Musikverein (www.musikverein.at)  Wiener Konzerthaus (www.konzerthaus.at) موزه موسیقی:  Haus der Musik (www.hdm.at) 2-5-2- موزه‌ها

موزه تاریخ هنر وین موزه‌های مطرح شهر عبارتند از:  Sisi-Museum (www.hofburg-wien.at)  Kunsthistorisches Museum (www.khm.at)  Naturhistorisches Museum (www.nhm-wien.ac.at)  Museum moderner Kunst -- Stiftung Ludwig (www.mumok.at)  Leopold-Museum (www.leopoldmuseum.org)  Tanzquartier Wien (www.tqw.at)  Liechtenstein Museum (www.liechtensteinmuseum.at)  Heeresgeschichtliches Museum (www.hgm.or.at)  Technisches Museum (www.technischesmuseum.at)  Wiener Uhrenmuseum (www.wienmuseum.at/start/uhrenmuseum.htm)  Bestattungsmuseum (www.bestattungwien.at)


2-5-3- معماری

Kirche am Steinhof کلیسای مشهور ساخته‌شده به سبک یوگندستیل در وین، ساختمان‌هایی از تمامی دوره‌های مختلف معماری قابل شناسایی هستند. از کلیسای رومانسک Ruprechtskirche تا کلیسای گوتیک سنت‌اشتفان، کلیسای باروک کارلز، کلیسای Jesuitenkirche به سبک باروک متأخر، و در مجموع ساختمان‌هایی از دوران کلاسیک تا دوران مدرن. یوگنداِستیل اروپا نیز نمونه‌های باشکوهی از خود در وین به جای گذاشته است. ساختمان Secession، ایستگاه قطارشهری Karlsplatz و کلیسای Kirche am Steinhof که توسط اوتو واگنر طراحی شده‌اند از نمونه‌های شاخص معماری یوگندستیل در جهان به حساب می‌آیند.

خانه معمار اکسپرسیونیست فریدنزرایش هوندرت‌واسر یکی از ساختمان‌هایی که بیشترین بازدیدکننده خارجی را به خود جذب می‌کند، خانه هوندرت‌واسر است که با سبک اکسپرسیونیستی معمار آن فریدنزرایش هوندرت‌واسر در مقابل روح آرام ساختمان‌های مدرن آن دوره عرض اندام می‌کند. ساختمان کوره زباله‌سوزی Spittelau در شمال شهر نیز از دیگری آثار معماری هوندرت‌واسر به شمار می‌رود. نمونه‌ی دیگر از آثار معماری نوآورانه شهر، کلیسای Wotrubakirche است که توسط فریتز فورتوبا ی مجسمه‌ساز ساخته شده است.

 ساختمان T-Center از طرح‌های معماری موفق در سال‌های اخیر

در دهه 90 میلادی، توسعه قسمت‌های جدید‌التأسیس شهر مورد توجه مدیران شهری قرار گرفت. پروژه‌های ساختمانی متعددی در منطقه Donau City، شمال رودخانه دانوب، و منطقه Wienerberg (جنوب وین) به مرحله ساخت و بهره‌برداری رسید. برج هزاره با ارتفاعی بالغ بر 202 متر در Handelskai، از سال 1999 تاکنون به عنوان مرتفع‌ترین ساختمان وین شناخته می‌شود و نقطه عطفی در تاریخ معماری اتریش به حساب می‌آید. در سال‌های اخیر نمونه‌های قابل‌توجهی از معماری مدرن بویژه در زمینه واحدهای مسکونی احداث گردیده‌اند که از نمونه‌های شاخص آن می‌توان به احیای برج‌های Gasometer اشاره‌ کرد که توجه جهانی بسیاری از معماران را به خود جذب کرد. (ص 59) شهر وین در مقایسه با سایر شهرها و پایتخت‌ها، تعداد بسیار محدودی ساختمان بلندمرتبه را درون خود جای داده است. در حال حاضر تنها 100 ساختمان این شهر ارتفاعی بیش از 40 متر دارند. اولویت مدیریت شهری در این زمینه تقدم کیفیت بر کمیت در عرصه شهر، حفظ فضاهای طبیعی و محافظت از بناهایی است که به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده‌اند، بوده است. به همین خاطر آیین‌نامه‌های دشواری برای طراحی، اجازه ساخت و اجرای ساختمان‌های بلندمرتبه و برج‌ها پیش بینی شده است. بر طبق قانون، اجازه ساخت برج در بسیاری از مناطق و بویژه منطقه مرکزی شهر به هیچ عنوانی صادر نخواهد شد و طبق همین قانون تنها در 26 درصد از سطوح فعلی شهر قابلیت ساخت ساختمان بلندمرتبه آن هم با رعایت تمامی جوانب مسائل شهری، وجود دارد. به همین خاطر اکثر ساختمان‌های مرتفع در مناطق حاشیه‌ای شهر که مشکلات کمتری از نظر مجاورت با بافت‌های تاریخی دارند، ساخته می‌شوند. 2-6- زیرساخت‌ها 6-1- برنامه‌ریزی شهری طرح توسعه شهری وین به اختصار STEP نامیده می‌شود و همه ساله از جانب شهرداری شماره 18 تهیه و تدوین می‌گردد و این طرح برای کلیه ساخت و سازهای زیربنایی و روبنایی در حیطه شهر در سال‌ها آتی لازم‌الاجرا می‌باشد. 2-6-2- شبکه حمل و نقل شهری 34 درصد از خیابان‌های شهر وین توسط وسائط حمل و نقل عمومی پوشش داده می‌شود که این میزان در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی در جایگاه نخست قرار دارد. 30 درصد از شبکه‌های باقیمانده به راحتی بصورت پیاده قابل دسترسی هستند و تنها برای رسیدن به 36 درصد از خیابان‌ها و کوچه‌های شهر، به خودروی شخصی شهروندان احتیاج است. 12 پل بر فراز رودخانه دانوب احداث شده‌اند که این پل‌ها ارتباط شهر را در دوسوی رودخانه دانوب و کانال دانوب با یکدیگر میسر می‌سازند. 2-6-3- وسائط نقلیه عمومی شهر وین از شبکه وسیعی از خطوط حمل و نقل عمومی تشکیل شده است. این شبکه‌ها عبارتند از قطارهای سریع S-Bahn که متعلق به شرکت راه‌آهن اتریش (ÖBB) می‌باشد، قطار شهر بادن (der Badner Bahn) و شبکه حمل و نقل عمومی داخلی شهر (Wiener Linien) که از مترو (U-Bahn)، تراموا (Straßenbahn) و اتوبوس‌های شهری تشکیل گردیده است. وسائط حمل و نقل عمومی سالانه 750 میلیون مسافر را جا‌به‌جا می‌کند.

نمونه‌ای از ترامواهای شهر وین ترامواهای شهر وین از سال 1865 میلادی فعالیت خود را همزمان با حرکت نخستین واگن‌های اسبی آغاز کردند. شبکه ترامواهای شهر در سال‌های اخیر تعمیرات و گسترش‌های فروانی را در مسیرهای خود تجربه کرده است و با افزایش خودروها از نیمه دوم سده بیستم میلادی به بعد، پاره‌ای از خطوط ترامواها جایگزین آمد و شد خودروهای شخصی گردیده است، با این وجود شهر وین با داشتن 188 کیلومتر شبکه خطوط حمل و نقل تراموایی درون‌شهری،‌ یکی از طولانی‌ترین شبکه‌ها را در سطح جهان دارا می‌باشد و بعد از شهرهای سن‌پطرزبورگ و مبلورن در رتبه سوم قرار دارد. بعلاوه در سال 1898 خط راه‌آهن شهری بر فراز پلی با سبک یوگند استیل ساخته می‌شود (تصویر صفحه 62) و نختستین اتوبوس‌ها از 23 مارس 1907 میلادی وارد شبکه حمل و نقل عمومی شهری می‌گردند. در همین دوران نیز زمزمه‌ها مبنی بر ساخت شبکه مترو زیرزمینی شهر آغاز می‌شود. خط متروی شهر وین در سال 1976 آغاز به کار کرد. شبکه متروی زیرزمینی شهر از آن تاریخ تاکنون دچار تحولات و گستردگی‌های متعددی شده است. خط راه‌آهن شهری موجود نیز بر مبنای ویژگی‌های جدید خطوط مترو تغییراتی در خود حاصل کرد و به یکی از خطوط امروزی متروی شهر وین پیوست. شبکه متروی شهر از 5 خط مستقل با مجموع 85 ایستگاه تشکیل گردیده است و روی‌هم‌رفته مسیری به طول 61 کیلومتر را طی می‌کند. 45 خط اتوبوس روز و 21 خط اتوبوس شب با بهره‌گیری از 500 دستگاه اتوبوس، مسیری به طول 640 کیلومتر را در سطح شهر طی می‌کنند و سالانه 120 میلیون مسافر را از مسیری به مسیر دیگر جابجا می‌کنند. همچنین برخی از شرکت‌های اتوبوسرانی خصوصی نیز در همکاری با شرکت خطوط همگانی وین ، در مسیرهای حاشیه‌ای شهر فعالیت می‌کنند.

Karlsplatz یکی از قدیمی‌ترین ایستگاه‌های مترو. طراحی به سبک یوگندستیل (هنرنو) توسط اوتو واگنر از ابتدای دهه 1990 میلادی، تلاش‌های مدیریت شهری برای سهولت دسترسی و استفاده از وسائط نقلیه عمومی آغاز گردیده است. در سال 1992 استفاده آزمایشی از ترامواهایی با ارتفاع ورودی هم‌سطح با کف زمین آغاز شد که تعداد این ترامواها در سال‌های 1996 و 97 با افزایش چشمگیری همراه بود. در حال حاضر سه نسل محتلف از ترامواها در مسیرهای شهری مشغول به حرکت هستند. به غیر از ترامواها، در برخی از خطوط اتوبوس و خط 6 مترو شهر نیز از قطارهایی با ارتفاع ورودی هم‌سطح با کف زمین (سکو) استفاده می‌شود. مدیرت شهر به عنوان جایگزین وسائط حمل و نقل عمومی، ایستگاه‌های کرایه دوچرخه‌ را در مناطق مرکزی شهر احداث کرده که امانت گرفتن دوچرخه از این ایستگاه‌ها به آسانی از طریق اینترنت و با داشتن کارت اعتباری بانک‌ها میسر می‌شود. 2-6-4- راه‌آهن، فرودگاه، کشتی‌رانی از نقطه‌نظر تاریخی، ‌بسیاری از مسیرهای ریلی در قاره اروپا در جهت مراکز سیاسی امپراتوری اتریشی-مجارستانی گسترش یافته‌اند و تعداد قابل توجهی ایستگاه اصلی قطار در شهر وین قابل‌شناسایی هستند. به دلیل جایگاه استراتژیک وین در جریان جنگ جهانی دوم، بسیاری از ایستگاه اصلی شهر در جریان جنگ تخریب گردیدند یا به شدت صدمه دیدند. اغلب این ایستگاه‌ها در دوران پس از جنگ بازسازی شده و مجدداً مورد بهره‌بردای قرار گرفتند. ایستگاه وین غربی در سال 1951 مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفت و حدفاصل سال‌های 1976 تا 1980 ایستگاه فرانتس یوزف از نو ساخته شد. ایستگاه وین جنوبی به دلیل فقدان ایستگاه شرقی در شهر، وظیفه انتقال مسافران به جنوب و شرق را عهده‌دار شد. ایستگاه وین شمالی مورد بازسازی مجدد قرار نگرفت چرا که بنا به ملاحظات سیاسی، عبور و مرور مسافران از شمال مفهوم قبلی خود را از دست داده بود. با ساختن شدن ایستگاه در دست اجرای "وین اروپای مرکزی" شهر برای نخستین بار دارای ایستگاه مرکزی قطار خواهد شد. (به صفحه 79 مراجعه شود.) امروزه شهر وین دارای سه ایستگاه اصلی قطار است:  ایستگاه وین فرانتس یوزف (Wien Franz-Josefs-Bahnhof)  ایستگاه وین جنوبی (Wien Südbahnhof)  ایستگاه وین غربی (Wien Westbahnhof) و نیز تعدادی ایستگاه عبوری مهم:  Wien Hütteldorf  Wien Heiligenstadt  Wien Nord  Wien Meidling  Wien Mitte (ایستگاهی که در این رساله بدان پرداخته شده است)  Floridsdorf ایستگاه وین مرکزی که در این رساله بدان پرداخته خواهد شد برای مسافرین داخل کشور اتریش حائز اهمیت است چرا که این ایستگاه محل توقف و حرکت هیچ قطاری به مقصد شهرهای خارج از مرزهای کشور اتریش نیست و تنها مسافران با مقاصد داخلی از آن استفاده می‌کنند. حرکت قطارها برای مسیرهای خارج کشور از طریق 2 ایستگاه وین غربی و وین جنوبی انجام می‌شود. مسافران پروازهای هوایی می‌توانند از طریق قطارشهر-فرودگاه (CAT) ، به مرکز شهر در مدت 16 دقیقه دتسرسی پیدا کنند. به غیر از مسیرهای ریلی فوق‌الذکر 2 مسیر محبوب ریلی دیگر در پارک‌های شهر وین وجود دارد که از آنها برای گشت و گذار در پارک Prater و Donau استفاده می‌شود. جنوب شرقی وین محل قرارگیری فرودگاه وین-شُوِخات (Wien-Schwechat) است. در سال 2005 تعداد 900ر230 پرواز در این فرودگاه انجام شده و 86/15 میلیون مسافر از این فرودگاه برای سفرهای هوایی خود استفاده کرده‌اند. فرودگاه وین محل استقرار خطوط هواپیمایی کشور اتریش (Austrian Airlines) می‌باشد. از سال 2004 تاکنون فرودگاه وین ارتباط بسیار نزدیکی با فرودگاه براتیسلاوا – پایتخت اسلواکی – دارد. از طریق رودخانه‌های دانوب، راین و ماین ارتباط آبی شهر وین تا شهر بندری روتردام در هلند و مناطق صنعتی آلمان و کشورهای اروپای شرقی تا دریای سیاه میسر می‌شود. کشتی‌رانی بر روی دانوب بیشتر از نظر توریستی حائز اهمیت است و مسیر وین به بوداپست یکی از مسیرهای مورد علاقه توریست‌ها بر روی آب‌های دانوب می‌باشد. از ماه ژوئن 2006 کشتی‌های تندرو "Twin City Liner" ارتباط آبی بین نزدیک‌ترین دو پایتخت‌ اروپایی – وین و براتیسلاوا – را با سه حرکت در روز برقرار کرده‌اند. بندر بارگیری و باراندازی در Freudenau از دیگر نقاط مهم شهر در شبکه حمل و نقل رودخانه‌ای است. در سال 2003، نه میلیون تن کالا (بویژه سوخت، محصولات کشاورزی و مصالح ساختمانی) در بندر وین مبادله گردیده و 550ر1 کشتی در آن پهلو گرفته‌اند. 2-6-5- آموزش در وین 283 مدرسه ابتدایی ، 120 مدرسه راهنمایی، 46 مدرسه برای معلولان جسمی و فکری و 95 دبیرستان وجود دارد. بعلاوه 28 مدرسه کار و دانش در رشته‌های الکتروتکنیک، مهمانداری و فروشندگی، 22 مدرسه فنی و حرفه‌ای در زمینه صنعت نساجی و مصحولات شیمیایی، 21 مدرسه اقتصاد از دیگر مدارس این شهر هستند که رویکردی به شغل و آینده حرفه‌ای محصلان خود دارند.

دانشگاه وین. تأسیس در سال 1365 میلادی دانشگاه وین ، بزرگترین و قدیمی‌ترین دانشگاه در حوزه کشورهای آلمانی زبان اروپا می‌باشد. این دانشگاه در سال 1365 میلادی تأسیس شد و شهرت آن بیش از همه مدیون دانشکده پزشکی آن است که این دانشکده از سال 2004 به صورت مستقل تحت عنوان "دانشگاه پزشکی وین" فعالیت می‌کند. در سال 1692 آکادمی هنرهای زیبای وین تأسیس شد. از سال 1765 دانشگاه دامپزشکی وین شروع به کار کرده است. در سال 1815 دانشگاه فنی وین و دو سال پس از آن دانشگاه موسیقی و هنر این شهر تأسیس گردیدند. در دوران امپراتوری اتریشی-مجارستانی، دانشگاه هنر کاربردی به سال 1867، دانشگاه زمین‌شناسی به سال 1872 و دانشگاه اقتصاد به سال 1898 تأسیس شدند. 2-7- اقتصاد در حوزه کشورهای عضو اتحادیه اروپایی، شهر وین به عنوان یکی از ثروتمندترین نواحی قلمداد می‌شود. کیفیت مطلوب زندگی و کمبود میزان جرم و جنایت از جملع عوامل مثبتی هستند که شهر بدان‌ها مشهوراست. بر حسب آمارگیری سال 2001، تعداد 458ر821 نفر در 691ر87 شرکت و موسسه تجاری مشغول به کارهستند و منطقه یک شهری، منطقه‌ای‌است که بیشترین موقعیت‌های شغلی را در اختیار شهروندان قرار داده است. در سال 2005، تعداد 864ر92 زن و مرد وینی بدون کار گزارش شده‌اند که معادل 3/13 درصد بیکاری است. در مقایسه با سایر استان‌های کشور اتریش، وین کمترین میزان بیکاری را به خود اختصاص داده است. 2-8- سیاست امروزه وین به عنوان یکی از پایگاه‌های مهم سوسیال دموکراسی در اتریش شناخته می‌شود. به رسم یادبود سال‌های 1918 تا 1934 گاهی اوقات از این شهر با اصطلاح وین سرخ (اشاره به حاکمیت حزب قرمز:سوسیال‌دموکرات‌ها) نیز نام برده می‌شود. از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون با استثنای دوره‌های زمانی بسیار کوتاهی، شهر وین توسط حزب سوسیال‌دموکرات با اکثریت قاطع آرای مردم اداره شده است. میشائیل هویپل شهردار کنونی شهر وین می‌باشد. در دوران پیش از جنگ شهر وین توسط حزب دموکرات مسیحی اداره می‌شد و دوران تصدی کارل لوگر بر سمت شهرداری از دوران پرافتخار در تاریخ شهر محسوب می‌شود. یکی از ویژگی‌ها در سیاست‌گذاری‌های حزب سوسیال‌دموکراسی احداث واحدهای مسکونی دولتی است که همواره با استقبال عمومی شهروندان مواجه بوده است. از زمان انتخاب شهر وین به عنوان یکی از استانهای مستقل کشور اتریش در سال 1921، شهردار شهر در عین حال مسئولیت استانداری را نیز دارا می‌باشد. شهرداری وین محل استقرار دفاتر کاری شهردار وین و اعضای شورای شهر می‌باشد که وظایف یک پارلمان ایالتی را نیز شامل می‌شود. اداره شهر وین از طریق اداره‌جات مختلف شهرداری موسوم به Magistrat انجام می‌شود که وظایف تعریف شده‌ای به هر یک از این اداره‌جات تفویض گردیده است. 2-8-1- درصد مشارکت احزاب سیاسی در اداره شهر

شهرداری وین / Rathaus در رأی‌گیری شورای شهر به تاریخ 23 اکتبر 2005 احزاب زیر به ترتیب موفق به کسب اکثریت آرا برای تکیه بر 100 کرسی‌ نمایندگی شهر شدند.  حزب سوسیال دموکرات / سوسیالیست؛ (SPÖ) 09/49 درصد (55 کرسی)  حزب مردم / محافظه‌کار؛ (ÖVP) 77/18 درصد (18 کرسی)  حزب آزادی / راستگرا؛(FPÖ) 43/14 درصد (13 کرسی)  حزب سبز؛ (Die Grünen) 63/14 درصد (14 کرسی)  حزب کمونیست؛ (KPÖ) 47/1 درصد  حزب WiF 04/0 درصد  حزب سوسیالستی چپ‌گرا (SLP) 02/0 درصد از آنجا که بر طبق قانون انتخابات وین، کسب اکثریت مطلق کرسی‌های شورای شهر برای حکومت حزب پیروز در انتخابات لازم است، حزب SPÖ توانست با کسب 55 کرسی از میان 100 کرسی موجود اکثریت مطلق را به دست آورد، هرچند که این حزب با 49 درصد آراء نتوانست اکثریت مطلق آرای مردم را نیز از آن خود کند. در انتخابات نمایندگی مناطق ‌23‌گانه شهری نیز که همزمان با انتخابات شورای شهر برگزار شد، حزب SPÖ در 16 منطقه، حزب ÖVP در 5 منطقه و حزب سبزها در 2 منطقه صاحب اکثریت آرا گردیدند. میزان مشارکت در انتخابات شورای شهر 81/60 درصد و در انتخابات نمایندگی مناطق 5/58 درصد اعلام گردیده است. در این انتخابات برای نخستین بار نوجوانان 16 و 17 ساله دارای حق رأی گردیدند. 2-8-2- سازمان‌های بین‌المللی در وین در سال 1979 وین بعد از 2 شهر نیویورک و ژنو به عنوان سومین شهر محل استقرار دفاتر بین‌المللی سازمان ملل انتخاب شد. بعلاوه بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی دفاتر اصلی خود را در این شهر استقرار داده‌اند، این سازمان‌ها عبارتند از:  IPI موسسه بین‌المللی مطبوعات  IKSD کمیسیون بین‌المللی محافظت از رودخانه دانوب  OPEC سازمان کشورهای صادرکننده نفت  OSZE سازمان امنیت و همکاری اروپا  UNO سازمان ملل با دفاتر زیر:  IAEA سازمان بین‌المللی انرژی اتمی  UNIDO سازمان توسعه صنعتی  UNODC دفتر مواد مخدر و جنایت  برنامه بین‌المللی کنترل مواد مخدر 2-9- وین (Vienna) در سایر کشورها در آمریکا و کانادا شهرک‌های کوچکی وجود دارند که نام انگلیسی یا آلمانی شهر وین را به دنبال خود یدک می‌کشند. در اکثر موارد نامگذاری این شهرک‌ها بر مبنای علاقه مهاجران به سرزمین خاستگاهشان صورت گرفته است. در زیر نام این شهرها و ایالت مربوطه آورده شده است: • Vienna (Georgia) • Vienna (Illinois) • Vienna (Louisiana) • Vienna (Maine) • Vienna (Maryland) • Vienna (Missouri) • Vienna (New York) • Vienna (Ontario, Kanada) • Vienna (South Dakota) • Vienna (Texas) • Vienna (Virginia) • Vienna (Wisconsin) • Vienna (West Virginia) • New Vienna (Iowa) • New Vienna (Ohio) • Wien (Wisconsin) 2-10- شهرهای دوقلو (Twin City) شهر وین با 4 شهر زیر در دنیا پیمان همکاری دارد:  زاگرب (کرواسی) از سال 1994  تل‌آویو (اسرائیل) از سال 2005  بلگراد (صربستان) از سال 2003  ورشو (لهستان)

[ویرایش] منابع

نصیر زرین پناه اکتبر 2006 - وین منبع: http://de.wikipedia.org/wiki/Wien

زبان‌های دیگر