تلویزیون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دستگاه قابل حمل تلویزیون، یک مدل قدیمی
بزرگ شود
دستگاه قابل حمل تلویزیون، یک مدل قدیمی

تلویزیون سامانه ای ارتباطی برای پخش و دریافت تصاویر متحرک و صداها طی یک مسافت است.

به مجموعه فراهم کننده و پخش کننده این تصاویر، سیما گفته می‌شود و دستگاه گیرنده برنامه‌های سیما، دستگاه تلویزیون نام دارد.

واژه تلویزیون که از راه زبان فرانسوی به فارسی راه یافته خود واژه ای دورگه است که بخش نخست آن از واژه یونانی تله- (دور) و بخش دوم آن از واژه لاتین ویزیو (دید) گرفته شده است.

با اینکه در بیشتر زبانها همین واژه تلویزیون (البته با تلفظهای بسیار گوناگون) بکار می‌رود برخی زبانها واژه‌های خود را برای این مفهوم دارند. برای نمونه در زبان آلمانی برای تلویزیون همیشه واژه Fernsehen بکار برده می‌شود که معنی واژگانی آن «دوردید» است. یا در زبان ژرمنی نیدرساکسنی به تلویزیون Kiekschapp می‌گویند که معنی لغوی آن «نگرش» است و در فارسی به آن جعبه جادویی می‌گویند!.

[ویرایش] جستارهای وابسته

تصویر:Science-stub.png این نوشتار علمی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.