زبیر پسر عوام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

زبیر بن عوام از یاران و خویشان محمد پیامبر اسلام بود.

وی از شش تن افراد شورا است که عمر خلیفه دوم مسلمانان خلافت را بر یکی از آنان روا داشت. پس از خلیفه گری علی فرزند ابوطالب وی به همراه طلحه خواستار حکومت بصره و کوفه از علی شدند.علی از خواستهٔ آنان چشم پوشید و این امر موجب شد که زبیر به همراه طلحه و چندی از مخالفین من جمله مروان پسر حکم به عایشه بپیوندند و بر علیه علی شورش کرده ونبردی به نام جمل را آغاز کنند. ولی زبیر در ابتدای جنگ از عمل خود پشیمان گشته و از جنگ امتناع کرده و به بیابانی در آن حوالی رفت. وی در آنجا به دست عرب طماعی کشته شد.