چاووشخوانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چاووشخوانان در ایران قدیم یه کسانی گفته می شد که چوب به دست در محل گذر پادشاهان پیشاپیش حرکت کرده و مردم را از عبور شاه آگاه می کرده اند.
در ایران قدیم به افرادی که برای چاووشخوانی یا اعلام چاووش در خدمت شاهان بودند چاووشباشی گفته میشد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- حاجب
- دربان
- اسبگذار
- نقیب لشکر
- فراش حضور
- امین حضور
- فراشباشی
- لشکرنویس
- دورباشداران
- زوبینداران
- جارچی
- جلودار
- چاپار
- تبیرهزن
- طبال
- قاصدمسرع
- طلایهدار
- نقیب
- شاطر
- ساربان
[ویرایش] منابع
برپایه داده هایی در: هفتهنامه نسیم جنوب، نوشتاری از دکتر سید جعفر حمیدی