فترت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فَترت (از عربی: سستی یا کُندی) یا ایام فترت یا دوران فترت، در فرهنگ سیاسی معاصر ایران به دورهٔ بین دو دوره مجلس گفته می‌شود، یعنی دوره‌ای که مجلس قبلی تعطیل شده و مجلس تازه شروع نشده است.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.