قرارداد آخال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جنگ هاي دوره ي اول و دوم ايران و روسيه در غرب درياي خزر(شمال غربي ايران) اتفاق افتاد اما توسعه طلبي روسها به اين موارد محدود نشد.آنها در شرق درياي خزر هم پيشروي كردند و سرانجام،در زمان سلطنت ناصرالدين شاه، نواحي تركمنستان و ماوراءالنهر را نيز به اشغال خود در آوردند. در اين زمان ، دولت ايران به ناچار به امضاي عهدنامه ي ديگري تن در داد و به اين ترتيب ،« قرارداد آخال » بين دو دولت منعقد شد( 1299ه.ق/1260ه.ش). به موجب اين قرار داد ، ايران از قلمرو خود در تركمنستان و ماوراءالنهر صرف نظر كرد و رود اترك ، مرز بين دو كشور شناخته شد.