استاد اولمیر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استاد اَوَلمیر (۱۳۰۸ - ۱۳۶۱) از آوازخوانان محبوب افغانستان است.
استاد اولمير در سال ١٣٠٨ در نوتيه پیشاور در پاکستان متولد شد در سن ١٧ سالگى به افغانستان آمد. وى درسال ١٣٥٠ لقب استادى را بدست آورد و بالاخره در سال ١٣٦١ در فقر در کابل درگذشت و در شاه شهید کابل به خاک سپرده شد.
وى با آهنگ های ماندگار میهنی اش به زبان پشتو در قلب مردمش جا باز کرد. گرچه آهنگ هاى ميهنى زيادى سروده است، اما «دا زموږ زيبا وطن» از سرود هاى مشهور وى هنوز هم سر زبان مردم ميباشد و تقریبا صورت سرود ملی افغانستان را بخود گرفته است. از سایر آهنگ های مشهورش میشود از «وطن جنت نشان دی گلان پکښی کرمه» یاد کرد. [1]
آرامگاه وی سالها گمنام و نامعلوم بود تا اینکه بوسیله یکی از نمایندگان مجلس افغانستان خانم ملالی جویا، بازسازی گردیده به تاریخ ۸ اکتوبر ۲۰۰۶ در حضور چندین هنرمند افغانستان مثل استاد گل زمان، شیر غزنوی، عبدالحمید قندهاری، استاد حیات اله گردیزی، محمود کاروان و سایرین و تعداد زیادی از مردم کابل طی محفلی بازگشایی شد. [2] فلم این صحنه