قله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

قله یا ستیغ یا چکاد به بلندترین جای یک کوه گفته می‌شود. به عبارت دیگر، قله نقطه‌ای بر سطح زمین است که ارتفاع آن از همه نقاط اطرافش بیشتر باشد. بلندترین قلهٔ ایران قلهٔ کوه دماوند است. بلندترین قلهٔ کرهٔ زمین، قلهٔ کوه اورست است. بلندترین قلهٔ منظومهٔ شمسی هم الیمپوس در مریخ است.

[ویرایش] ادبیات

«قله» يا «ستيغ» برای هر چيز که از بلندی وارتفاع برخوردار است به کار برده می‌‌شود. مثلاً محمد ص قله انسانيت. خمينی(ره) چکاد رهبری و مرجعيت. فلسفه قله انديشه و تفکر.


  این نوشتار مرتبط با جغرافیا ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر