ابراهیم شکیبائی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زنده یاد ابراهیم شکیبایی لنگرودی متخلص به عاصی شاعر گیلانی در سال 1319 در لنگرود متولد شد. از سال 1337 سرودههایش در مجلات پایتخت چاپ شد. سرایش شعر را ابتدا با دوبیتی، چارپاره و غزل آغاز نمود. سپس با شعر نو نیمایی آشنا شد. در سال 1346 مجموعه دوبیتیهای گیلکیاش را به گویش لنگرودی با عنوان لاکوی (به لهجه شرق گیلان به معنی دختر) بهصورت دفتر کوچکی به چاپ رساند که در سال 1382 در چاپ دومی بههمراه اضافات با تجدید نظر چاپ و منتشر گردید که مورد استقبال لنگرودیان ادب دوست قرار گرفت. در سال 1381 مجموعه شعر فارسی با عنوان بی هیچ تکیه گاه را مشتمل بر اشعار سالهای 40 تا 80 منتشر نمود و مجموعه شعر و دیگر خواب باید دید را در سال 1383 حاوی اشعار کوتاه یادداشتها و مجموعه مصاحبههایش به چاپ رساند. شکیبایی در دهه پنجاه خالق ترانه زیبای دودونه با آهنگ اسفندیار منفردزاده و تنظیم واروژان است که از ترانههای عاشقانه زمانش محسوب میگردید.شکیبایی در تیرماه 1385 بر اثر بیماری سرطان جامعه شعر و ادب را بدرود گفت. آرامگاهش در شهر لنگرود در جوار مزار محمود پاینده لنگرودی است.