باديه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بادیه عکس حاضره، بادیه به جایی اطلاق میشود که دشتی گسترده باشد و در آن چراگاهها وآبهای فراوانی باشد برای دام ودامداران، ودرختان بزرگ وسایه دار در آن وجود داشته باشد که صحرا گردها و صحرا نشینان در سایه آنها خودشان و دامهایشان نگهدارند. و ایل و عشایر در آن خیمه (یُرد) زنند وزندگی کنند. صحرا و بیابان وسیعی که در حاشیه کوهها قرار داشته باشد، مانند بادیه کوخرد، وبادیه عراق و بادیه شام که درآن علوفات و آب وچراگاهها و چشمههای فراوانی وجود دارد.
به ظرف مخصوصی که عشایر از آن استفاده میکنند و بهعنوان مثال درون آن شیر میریزند نیز گفته میشود .