بندار رازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بندارِ رازی شاعر ایرانی نیمه دوم سده چهارم هجری است.شعرهایی که از او به جا مانده بیشتر در قالب هزلند.[نیاز به ذکر منبع]از اشاره‌ای که در دیوان خاقانی به او شده پیداست که مدتی در آذربایجان نیز زندگی کرده و یا شاعر مدیحه‌گوی یکی از دربار‌های آن دیار بوده. یکی دو شعر کوتاه از رستهٔ فهلویات نیز منسوب به اوست که امروز در دست است.

[ویرایش] اثرها

  • چَموشنامه؛این اثر دارای چند بیت به گویش گیلکی بوده که اکنون از آن چیزی به جای نمانده است.

[ویرایش] نمونه شعر

در زیر نمونه‌ای از اشعار فهلوی را که بدو منسوب کرده‌اند می‌بینید:

ازینیمه دلی نترسم از کج       ای کهان دل نه داری اج که ترسی؟
  • معنای بیت:با این نیم دل از کسی نمی‌ترسم - ای فلان کس که تو دل نداری از که میترسی؟


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.