منوچهر آتشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

منوچهر آتشی (۲ مهر، ۱۳۱۰، دهرود دشتستان - ۲۹ آبان، ۱۳۸۴، تهران) شاعر و مترجم معاصر و از آخرین شاگردان مستقیم نیما یوشیج.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

این شاعر و مترجم در ۲ مهر سال ۱۳۱۰ ‬در بخش دهرود شهرستان دشتستان استان بوشهر متولد شد. او در سال ۱۳۳۹ ‬به تهران آمد و در دانشسرای عالی، به تحصیل پرداخت و در مقطع کارشناسی رشته‌زبان و ادبیات‌انگلیسی فارغ‌التحصیل شد. آتشی در روز یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۴ درسن ۷۴ سالگی در بیمارستانی در تهران بر اثر ایست قلبی درگذشت.

[ویرایش] سبک شعری

وی که همواره در دهه‌های چهل و پنجاه و شصت به سبک نیمایی شعر می‌سروده در دو دهه اخیر با گرایش به شعر سپید به طرح دیدگاههای جدیدی در شعر پرداخته‌است.

[ویرایش] فعالیت‌ها

وی همچنین از نادر شاعرانی است که پیوستگی را با نسلهای جدیدتر همواره و به طور موکد حفظ کرده‌است و در به اختیار گذاشتن بار دانسته‌های خود به دانشجویان و شاعران حتی بسیار نوپا در سرایش شعر اغماض نکرده‌است. تالیفات متعدد آتشی به دلیل تجدید چاپ در زمینه تحلیل و نقد و تفسیر و مجموعه‌های شعر همواره در دسترس افراد علاقمند است.


[ویرایش] آثار

  • آهنگ دیگر ۱۳۳۹
  • ‬آواز خاک ۱۳۴۷
  • ‬دیدار در فلق ۱۳۴۸
  • برانتهای آغاز
  • گزینه اشعار ۱۳۶۵
  • وصف گل سوری ۱۳۷۰
  • گندم و گیلاس ۱۳۷۰

[ویرایش] پیوند به بیرون

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.