فوق سرمایش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فرایندی که در آن مایعات، طی سرد شدن بسیار آهسته و مداوم، به دمایی پایینتر از نقطهٔ انجماد معمولی خود میرسند، بدون اینکه منجمد شوند. مایع فوقسرد حالتی ناپایدار دارد و با اضافه کردن مقدار بسیار کمی از جامد یا در صورت تشکیل یک کریستال کوچک بر جداره ظرف محتوی آن، بیدرنگ شروع به انجماد میکند. انرژی گرمایی آزاد شده در این فرایند انجماد، دمای مخلوط مایع و جامد را بالا میبرد و حداکثر به دمای انجماد معمولی میرساند.
مهمترین مثال فرایند فوق سرمایش، آب است.