بیل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بیل که در زبان پهلوی نیز به همین ریخت بوده است ابزاری است با دستهای بلند بیشتر از جنس چوب و تیغهای پهن در انتهای دسته.از این ابزار برای کندن زمین یا برداشتن گل و خاک سود میبرند و بسته به کاربرد ریخت آن نیز دگرش مییابد.گونه کوچکتر آن را بیلچه میگویند.