نانولوله کربنی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ازسال ۱۹۸۵ با کشف آلوتروپهای جدیدی از کربـن به نام فولرنها تحولی عظیم درعلوم پایه ومهندسی به وجودآمد. فولرنها که مولکولهایی با ساختارSP2 و متشـکل از ۶۰ اتم کربن میباشد، مانند یک توپ فوتبال به نظر میرسند.
فولرنها انواع مختلفی دارند که ازآن جمله نوعی از فولرنهای بسط داده شده وکشیده شده حول یک محور طولی هستند کهآنها را نانولوله مینامند. این ملکولها اولین باردرسال ۱۹۹۱ کشف وتولید شدند.
از خواص بسیار جالب ومفید این مولکولها خاصیت رسانایی ونیمه رسانایی بالا و مقاومتسطحی وکششی بسیار زیاد و قابلیت ذخیرهسازی گازهایی مانند آرگـون وهیـدروژن ونیز خاصیت الکترواستاتیکی آنها که برای تولید ابرخـازنها با ظرفیت بالا مورد استـفاده قرار میگیرند، را میتوان نام برد. مواردفوق هریک میتوانند باعث پیشرفت صنایع مختلف از جمله پتروشیمی، نفت، الکترونیک، مخابرات و... باشند که سبب صرفه جویی زیادی در وقت وهزینه میشوند.
یکیازبهترین کاربردهای نانولولههای کربن در علوم الکترونیکی ومخابراتی میباشد که باعث ساخت نیمه هادیهایی میشود که میتوانند جای تـرانـزیسـتورهای بسیـار کوچک امروزی را بگیرند وابعاد دستگاههای مورد استفاده ما را کوچکتر کنند.
از جمله اهداف درازمدت نانولولههای کربنی استفاده آنها برای جابهجایی هیدروژن از مکانی به مکان دیگر است که این کار تداعی کننده استفاده از لولههای فلزی امروزی برای جابهجایی نفت است. یعنی در آیندهای نه چندان دور بهجای استفاده از نفت، از هیدروژن و بهجای لولههای فلزی از نانولولهها استفاده میشود.