آمونیاک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آمونیاک مهمترین ترکیب هیدروژنهٔ ازت است و در طبیعت از تجزیهٔ مواد آلی ازت دار بدست میآید.
آمونیاک گازی است بی رنگ، با مزهٔ فوق العاده تند و زننده که اشکآور و خفه کننده است. گاز آمونیاک از هوا سبک تر بوده و به سهولت به مایع تبدیل میشود. آمونیاک درآب بسیار محلول بوده و در منفی 7/77 درجهٔ سانتیگراد منجمد و در منفی 5/33 درجهٔ سانتیگراد به جوش در میآید. وزن مخصوص محلول اشباع آمونیاک 88/0 گرم بر سانتیمتر مکعب است. گاز آمونیاک قابل افروزش و حدود اشتعالش 16-25 درصد حجمی گاز آمونیاک در هوا است. حضور مواد نفتی و دیگر مواد افروختنی خطر آتشگیری را افزایش میدهد. مجاورت و تماس آمونیاک با نقره و جیوه تولید " فولمینات نقره و جیوه " میکند که موادی شدیداً قابل انفجار هستند. گاز آمونیاک در اثر گرمای از 400 درجه به بالا تجزیه شده و تولید هیدروژن میکند. آمونیاک سبب تحریکات دستگاه تنفسی، پوست و چشم شده و با آسیب رساندن به ششها در اثر مواجهه با حجم زیاد این گاز میتواند سبب مرگ شود.
[ویرایش] منبع
دانشنامه رشد.