ابوا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اُبوا (فرانسه: hautbois، ترجمه: چوب اعلا) ساز بادی چوبی دو قمیشی است که معمولاً در موسیقی کلاسیک غربی بکار میرود.
گفته میشود که ابوا (از طریق ساز قرون وسطایی شاوم که بعد از جنگهای صلیبی به اروپا آورده شد) ریشه در سرنای عربی و ایرانی دارد .
نواختن ابوا سختتر از نواختن سازهای بادی دیگر مانند فلوت و کلارینت است ومهارت زیادی لازم دارد.
موتزارت، باخ و ریچارد اشتراوس از آهنگسازانی هستند که برای ابوا کنسرتو نوشتهاند.
یوسف لطیف اولین نوازندهای بود که در موسیقی جاز تکنوازی ابوا اجرا کرد (سال ۱۹۶۳). بعد از او این ساز گهگاه در گروههای جاز دیده میشود.