رئیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

از عهد سلجوقیان در جنوب ایران منصبی به‌نام «رئیس» برقرار شد. رئیس نماینده ‏رسمی مردم منطقه یا عشیره یا صنف و محله خود در نزد حکومت محلی محسوب ‏می‌شد و دارای اختیاراتی وسیع‌تر از «کلانتر» عهد صفوی بود. امروزه، لقب «رئیس» در ‏نواحی عشایری جنوب ایران یادگاری از این ساخت سیاسی عهد سلجوقی است. ‏ در دوران صفوی، منصب رئیس عهد سلجوقی متروک شد و به جای آن منصب ‏جدیدی به نام کلانتر وضع گردید.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

آن لمبتون، سیری در تاریخ ایران بعد از اسلام، صص ۱۶۵ ـ ۱۶۴.‏ عبدالله شهبازی، مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر، صص ۵۳، ۶۲-۶۳.