ذبح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ذِبح به معنای گلو بریدن و همچنین خفه کردن موجود زندهاست. علت انتخاب این کلمه راجع به کشتن حیوانات در [اسلام] این است که حیوان(گاو ،گوسفند و مرغ) را پس از آب و غذا دادن به پهلوی چب و رو به قبله خوابانده و سپس با کارد تیز (ترجیحاً آهنی)چهار رگ اصلی گردن حیوان را (خرخره، مری و شاهرگها) از زیر برآمدگی گلو به طور کامل میبرند.