دادمهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دادمهر یا داذبرزمهر (۱۰۳-۱۱۶ ق / ۷۲۱-۷۳۴ م) از پادشاهان تبرستان بود. دادمهر «زامبادر: نسب نامه: بُرجَمهر»، پسر بزرگ‌تر فرخان است که پس از وی بر تخت نشست و از ۱۰۳ تا ۱۱۶ ق / ۷۲۱ تا ۷۳۴ م فرمان راند. دوران فرمانروایی وی به سبب حُسن سیاست و تدبیر پدرش، قرین آرامش و ثبات بود. یوستی «تاریخ ایران نامنامه ایرانی، ص ۴۳۰» او را «اسپهبد ناشنوا» خوانده است، لیکن این اسفندیار، برادرش فرخان کوچک را «کربالی یعنی اصم» می‏داند «تاریخ طبرستان، ص ۱۷۰». از داذبرزمهر، سکه‏هایی به سال ۱۱۴ ق / ۷۳۲ م یافت شده است. ظاهراً «مال صلح» که او در پیمان بسته‌شده با تازیان، پرداختنش را تعهد کرده بود، گه گاه پرداخت می‏شد و اگر پرداخت آن قطع می‏شد، واخواست آن به جنگ و لشکرکشی نمی‏انجامید.

از دانشنامهٔ رشد