حصین بن نمیر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
يكی از سران امويان از قبيله كنده كه همواره با آل علی دشمنی داشت.در جنگ صفين،در سپاه معاويه بود.در ايام يزيد هم بر عدهای از سپاه،فرماندهی داشت.در دوران قياممسلم بن عقيل در كوفه،رئيس پليس ابن زياد بود و ماموريت داشت برای يافتن ودستگيری مسلم، خانههای كوفيان را تفتيش كند.هم او بود كه قيس بن مسهر،فرستادهحسين را دستگير كرد و نزد ابن زياد فرستاد و قيس کشته شد.او بود كههنگامی كه عبد الله زبير در مكه بر ضد يزيد سر به مخالفت برداشته بود،بر كوه ابو قبيس منجيق نهاد و كعبه را هدف قرار داد. با سليمان بن صرد و توابين جنگيد.او بود كه ازعلی آنگاه كه گفت:«سلونی قبل ان تفقدونی»پرسيد:تعداد موهای سر من چه قدراست؟(البته علی پاسخ قانع کننده ای به او نداد) در دوران يزيد،به دستور او در حمله و محاصره مدينه شركت داشت.از مخالفان سرسخت شيعه بود و در سركوبی نهضت توابين حضور داشت و سه سال بعد(در سال۶۷ هجری)به دست ابراهيم بن اشتر كشته شد. در حادثه عاشورا،از فرماندهان گروهتيرانداز بود كه به سپاه حسين حمله كردند.او پس از کشته شدن حبيب بن مظاهر،سراو را در كوفه بر گردن اسب خويش آويخته بود تا به آن افتخار كند.به نقلی بعدهاپسر حبيب(قاسم)كمين كرد و او را كشت.برخی هم قتل او را به دستيارانمختار ثقفی در سال ۶۶ در نهضت خروج مختار،در نزديكيهای موصل نوشتهاند.