تغییر ساعت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بسیاری از کشورها برای بهینه سازی مصرف انرژی ساعت خود را در فصل بهار و تابستان، یک ساعت به جلو میکشند.
[ویرایش] سابقه تغییر ساعت
کشورهای اروپایی در دهه هفتاد میلادی و در پی بحران نفت، تصميم گرفتند که برای صرفه جويی در انرژی و استفاده بيشتر از طول مدت روز، ساعت رسمی خود را در فصل های بهار و تابستان يک ساعت جلو بکشند.
با وجود اين، انجام چنين کاری به سادگی و با هماهنگی کامل کشورهای اروپايی صورت نگرفت. بعضی از کشورها، ساعت رسمی خود را در پايان ماه مارس و برخی ديگر در پايان ماه آوريل جلو میکشيدند.
اين ناهماهنگی در هنگام عقب کشيدن ساعت ها نيز مشاهده میشد، به گونهای که شماری از کشورها ساعت رسمی خود را در پايان ماه سپتامبر و شماری ديگر در پايان ماه اکتبر عقب میکشيدند.
چنين امری به تشتت و سردرگمی ها و دشوار شدن برنامه ريزی ها، به ويژه در زمينه روابط اداری و بازرگانی بين کشورهای اروپايی دامن میزد.
برای جلوگيری از اين ناهماهنگی ها و کاستن از هزينههای پديد آمده، سرانجام اتحاديه اروپا در صدد برآمد که نظمی مشخص و فراگير به مساله تغيير ساعت بدهد.
اما اين کار نيز با دشواری های خاص خود همراه بود، چرا که هر کدام از کشورهای عضو اتحاديه اروپا بر سيستم زمانی و تقويم خود اصرار میورزيد.
به عنوان نمونه، بريتانيا خواهان آن بود که جلو و عقب کشيدن ساعت ها در ماههای آوريل و اکتبر، همان گونه که در آن کشور معمول بود صورت گيرد و در مقابل، برخی کشورهای ديگر از جمله آلمان و فرانسه تاکيد میکردند که اين کار بايد در ماههای مارس و سپتامبر، مطابق روال معمول اين کشورها انجام گيرد.
برای حل اين مشکل، در نهايت راه حلی ميانه در نظر گرفته شد. بر اساس مصوبه اتحاديه اروپا در سال 2000 ميلادی، ساعت ها در آخرين يکشنبه ماههای مارس و اکتبر جلو و عقب کشيده میشوند.
[ویرایش] تغییر ساعت در ایران
در ايران نيز، برای نخستين بار، پيش از انقلاب سال 1357، ساعت رسمی کشور به ساعات تابستانی و زمستانی تقسيم شد.
اما پس از انقلاب، از چنين رويهای صرف نظر شد تا آنکه در سال 1370، دولت وقت مصوبهای را به تصويب رساند که بر اساس آن، ساعت رسمی اين کشور همه ساله اول فروردين ماه، يک ساعت به جلو برده میشد و سی ام شهريور ماه دوباره به حالت اول برگردانده میشد.