شیخ عباس قمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شیخ عباس قمی سال ۱۲۹۴ قمری در قم متولد شد. بعد از چند سال درس خواندن، وقتی تقریبا بیست و دو ساله بود، به نجف رفت و شش سال آن جا ماند. بعد دوباره به ایران برگشت و تا آخر عمر، یعنی تا شصت و پنج سالگی در قم درس خواند و درس داد. شیخ را بیشتر به كتاب هایش می شناسند. معروف ترین كتابش مفاتیح الجنان است. كتابی پر از دعاهایی كه در كتاب های مختلف حدیث، از امامان شیعه نقل شده و شیخ قمی آن ها را به صورت موضوعی دسته بندی كرده. است.