مدک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

علامت مَدَّک (~) جزء نشانه‌های نوشتاری برخی زبان‌هاست.

مدک در بالای برخی از حروف الفبای لاتین قرار می‌گیرد و صدای آن حروف را غُنه‌ای (تودماغی) می‌کند. مدک در زبانهایی مانند پرتغالی، اسپانیایی، استونیایی و ویتنامی کاربرد دارد.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.