میرزا آقاخان کرمانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
میرزا عبدالحسین، معروف به میرزاآقاخان کرمانی، از پیشگامان اندیشه آزادیخواهی در جنبش مشروطه ایران بود. میرزا آقاخان را بنیانگذار ناسیونالیسم نوین ایرانی میدانند.
او فرزند میرزا عبدالرحیم، از خانهای بردسیر کرمان بود. در سال 1270 هجری قمری زاده شد. تحصیلات خود را در کرمان انجام داد و کمی انگلیسی و فرانسه نیز آموخت.
در 1302 هجری قمری با شیخ احمد روحی از کرمان هجرت کرد و به اصفهان و بعد به تهران رفت. چندی در تهران به تدریس قرآن مشغول بود و با حاجی میرزا یحیی دولتآبادی مصاحبت داشت. سپس با شیخ احمد روحی به رشت و از آنجا به استانبول رفت.
در استانبول با حاجی میرزا حسن خان خبیرالملک آشنا شد. میرزا آقاخان و شیخ احمد روحی و خبیرالملک در استانبول با سید جمالالدین اسدآبادی (افغانی) آشنا شدند و به انتشار مطالب علیه استبداد ناصرالدینشاه و اعمال صدراعظم او امینالسلطان، پرداختند. با شکایت دولت ایران، دولت عثمانی این سه تن را در طرابوزان زندانی کرد.
پس از کشته شدن ناصرالدینشاه دولت عثمانی آنان را ایران تحویل داد. محمدعلی میرزا ولیعهد آنان را به اتهام بابی بودن در تبریز سربرید و سرها را پر از آرد کرده به تهران فرستادند.
[ویرایش] آثار
- مقالات در نشریه اختر چاپ استانبول
- جنگ هفتاد و دو ملت
- انشاالله و ماشاالله
- نامه باستان
- آئینه اسکندری
- رساله صد خطابه