حزب سومکا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حزب سوسیالیست ملی کارگران ایران یا کوتاه شدهاش سومِکا(نامهای دیگر: باهماد سوسیالیست ملی کارگران ایران یا حزب نازی ایران) از احزاب سیاسی ایرانی بود که پس از رخداد جنگ دوم جهانی و اندکی پیش از رخداد ملی شدن صنعت نفت در ایران سازماندهی شد.بنیادگذار و رهبر این حزب دكتر داوود منشیزاده بود که او و تنی چند پیرو اندیشه نازی بودند و تا پیش از شکست آلمان نازی عضو این حزب در کشور آلمان بودند.پس از شکست آلمان به ایران باز گشتند و منشی زاده پایه گذار حزب سومکا در ایران شد.
[ویرایش] منش حزب سومکا
ایدئولوژی سومکا برپایه همان شعارهای نازیها بود.اینان در ایران نخست بر ضد متفقین اشغالگر فعالیت میکردند.ولی بیشترین پافشاریشان برضد کمونیستی بودن فعالیتهایشان بود.سرانجام این حزب در برابر رژیم پهلوی ایستاد و رهبرش به بیرون از کشور رفت.پس از آن چندی به همراهی با نیروهای ارتشبد بهرام آریانا پرداختند و بر ضد جمهوری اسلامی فعالیت کردند.
نفرت از اعراب،ملسمانان و یهودیها از ویژگیهای حزب سومکا بود.
[ویرایش] سازماندهی و کارهای انجام شده
سومکا مدعی بود که 6هزار نیروی مسلح آماده دارد.فعالیتهای آنها به سالهای میان اشغال ایران در جنگ دوم جهانی و انقلاب 57 باز میگردد که آن هم دربرگیرنده گردهمایی و راهپیمایی و درگیری با چپگرایان میشد.