گرشاسپ (پهلوان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گرشاسپ پهلوان بزرگ ایرانی و نیای بزرگ رستم و ملقب به اژدهاکش است. منظومهٔ گرشاسپ‌نامه از اسدی طوسی در شرح دلاوریهای اوست. این پهلوان از چهره‌های نامدار اساطیر ایران است. او را نباید با گرشاسپ پادشاه پیشدادی اشتباه کرد.

[ویرایش] گرشاسپ در اوستا

نام گرشاسپ از اوستایی کِرِساسپَ گرفته شده و به معنی «دارندهٔ اسب لاغر» است. اَترَت (ثریته) پدر گرشاسپ از خاندان سام سومین کسی از مردمان بود که نوشابه آیینی هوم را آماده کرد و به پاداش این کار مقدس دو پسر به نام‌های گرشاسپ و اورواخشیه به او عطا شد.

در اوستا، کتاب دینی زرتشتیان، از گرشاسپ با صفت‌های زبردست، گیسوَر (موبلند) و گُرزبُردار (حامل گرز) یاد می‌شود.

گرشاسپ از جاودانگان و در شمار یاوران سوشیانت (موجود موعود آخرالزمان) است. او نمرده است و تا روزگار سوشیانت در خواب خواهد بود.در این هنگام ضحاک از بند فریدون می‌‌گریزد و گرشاسپ او را نابود می‌‌کند.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


[ویرایش] منابع

دوستخواه، جلیل (ویرایش): اوستا، کهنترین سرودهای ایرانیان، انتشارات مروارید، تهران ۱۳۷۴ (چاپ دوم)، صص ۱۰۴۲-۱۰۴۴.