سدر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سدر درختی از تیره مخروطیان که شباهت زیادی باکاج دارد، ولی از کاج بسیار تنومند تر وبلند تر می‌‌شود، وتا بیش از سه هزار سال عمر می‌‌کند. شاخه‌های درخت سدر کشیده و دور یگدیگر است. برگش مانند کاج سوزنی و میوه اش هم شبیه کاج است، چوب این درخت سفید و ضخیم ومحکم است و در برخی گونه‌های چوب کمی سرخ رنگ می‌‌شود. اما سدر به زبان عربی به درخت " کُنار " گفته می‌‌شود. همچنین در کوخرد به درخت کنار گفته می‌‌شود. سدر از خانواده رامناسه و بومي جنوب ايران است . ميوه هاي آن خوراكي مي باشد. برگهاي سدر را خشك كرده و پودر نموده و جهت شستشوي بدن و مو بكار مي برند . برگ سدر حاوي تانن ، استرولهاي گياهي مانند بتاسيتوسترول ، بتاسيتوسترول گلوكزيد و ساپونين ابلين لاكتون مي باشد. ساپونين موجود در سدر عامل كف كنندگي در برگ سدر مي باشد. ابلين لاكتون از دسته ساپونينهاي استروئيدي است و به عنوان ماده اوليه براي تهيه هورمونهاي استروئيدي مي توان بكار برد. (كتاب مفردات پزشكي و گياهان دارويي ايران نوشته دكتر يعقوب آيينه چي) كنار با نام علمي Zizyphus درختي است به ارتفاع قريب به 10 متر با شاخه هاي سفيد تا خاكستري و برگهاي قلبي شكل و كشيده با سه رگبرگ برجسته كه گوشوارك آن به خار تبديل شده است ، ميوه اين گياه تخم مرغي شكل و زرد رنگ و خوراكي است . اين درخت در مناطق مختلف جنوب ايران به كنار مرسوم است و در كتابها به نامهاي كنار ، سدر ، سدره، منبل داوود، سنجد گرجي ، نيم ، ضال ، ببر و شجره النبق خوانده شده است. از قديم از برگ سائيده درخت كنار بعنوان ماده پاك كننده موي سر و بدن استفاده شده و هنوز هم استفاده از آن منداول است . برگ سائيده كنار "سدر" يا "كنار" نام دارد . (استاندارد شماره2718 ويژگيها و روش آزمون سدر)

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.