ناتور دشت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ناتورِدَشت عنوان کتابی داستانی است از نویسندهٔ امریکایی جروم دیوید سلینجر. این داستان اولین بار به شکل دنبالهدار در سالهای ۱۹۴۵ و ۴۶ در آمریکا منتشر شد و سپس به شکل کتاب در سال ۱۹۵۱ در این کشور و در انگلیس انتشار یافت.
بحثهای متفاوت در مورد این رمان تا به امروز ادامه دارد و نظرات متفاوتی در مورد آن وجود دارد. همچنین این کتاب در بعضی بخشهای محافظهکارتر امریکا، بهعنوان کتاب «نامناسب» و «غیراخلاقی» شمرده شده است. ضمناً این کتاب در فهرست کتابهای ممنوعهٔ دههٔ ۱۹۹۰ - منتشر شدهٔ از سوی «انجمن کتابخانههای آمریکا» - قرارگرفته است.[1]
شخصیت اصلی داستان این کتاب هولدن کالفیلد، بهعنوان تمثال احساس ناامنی و تشویش نوجوانان شناخته شده است. داستان این کتاب که متناش از زبان هولدن و به شکل روایت اول شخص مفرد نوشته شده است، تجربیات او را در روزهای بعد از اخراج او از مدرسهٔ پیشدانشگاهی را روایت میکند. «زبان ناتوردشت عامیانه، روان و بیتکلف و در عین حال گویا و روشن و جذاب است». [2]
از این کتاب در ایران چند ترجمه صورت گرفته که ترجمهٔ «محمد نجفی» (انتشارات نیلا، به دلیل حفظ لحن داستان و ترجمهی مناسب، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
[ویرایش] پانویس
- نجفی، محمد. مقدمهٔ ترجمهٔ فارسی.