معماری پرش کیهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

معماری پرش کیهانی نام فارسی کتابی است از چارلز جنکس که در مورد روندهای معماری در اواخر قرن بیستم است.

بنیانگذار و صاحب سبک در این مقوله فرانک گری است. در معماری پرش کیهانی طرح ها به صورت فانتزی و کژریخت (دفرمه) است. سبک پرش کیهانی سبک جدیدی است که بیش از ۱۰ـ۱۲ سال سابقه ندارد.

از نمونه کارهای فرانک گری میتوان به موزه گوگنهایم واقع در شهر بیلبائو اسپانیا و همچنین سالن کنسرت والت دیسنی در لوس آنجلس اشاره کرد.

در کارهای فرانک گری خط راست وجود ندارد. موزه ی گوگنهایم پلان این موزه به شکل گلی در حال شکفتن است و اجزای ساختمان از مرکز به سمت بیرون گسترش یافته است. جنس نمای موزه از ورق تیتانیوم است.

چارلز جنکز در مورد این موزه ایرادی را عنوان کرده است: او اعتقاد دارد که گری باید در نمای ساختمان از ورق هایی با ابعاد متفاوت استفاده میکرد. همانند فلس ماهی. و به نسبت شکل بنا ابعاد ورق ها باید تغییر میکردند. گری در کارهای بعدی خود این مسئله را مد نظر قرار داد.

معماری پرش کیهانی را میتوان سبک تکمیل کننده ی تاخوردگی (فولدینگ) و واسازی دانست.

[ویرایش] منابع

  • The Architecture of the Jumping Universe, Academy, London & NY, 1995. Second Edition Wiley, 1997.
  • جنکز، چارلز- معماری پرش کیهانی-ترجمه وحید قبادیان و داریوش ستارزاده-دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز