لمعه دمشقیه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کتاب لُمعه دمشقیّه از مشهورترین کتب فقهی شیعه است که در حوزههای علمیه تدریس میشود. این کتاب نوشته شیخ شمس الدین محمد ابن مکّی عاملی معروف به شهید اول است که در سال ۷۸۶ در دمشق به جرم شیعهگری کشته شد. وی شاگرد محقق حلّی بود.
شهید این کتاب را در پاسخ حاکم خراسان نوشت که از او خواسته بود تا به خراسان بیاید و مرجع شیعه در آنجا باشد. شهید نپذیرفت و بهجای آن لُمعه را نوشت و به خراسان فرستاد. گویند که شهید این کتاب را در هفت روز نوشت.
شرحهای گوناگونی بر کتاب لُمعه نوشتهاند که معروفترین آنها شرحی از شهید ثانی با عنوان «الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه» است.