مقعد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مَقعَد یا کون بخش پایانی دستگاه گوارش در موجودات زنده ‌است. مقعد بیشتر به شکل سوراخی در بدن است و عملکرد آن دفع مدفوع می باشد. بیشتر جانوران، از کرمهای ساده تا فیل و انسان دارای مقعد هستند.

بخاطر تمرکز زیاد پایانه‌های عصبی در محدوده مقعد، این محدوده جزو مناطق شهوانی بدن محسوب میشود. بخاطر همین ارتباط با جنسیت و شهوت، صحبت درباره مقعد در فرهنگ ایرانی و فرهنگهای مختلف تابو است.

مقعد واژه‌ای عربی است و معانی واژگانی آن «نشیمنگاه» است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی.

این نوشتار زیست‌شناسی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.



  کالبدشناسی انسان  ن·ب·و 

سر: - ابرو – آرواره - بناگوش – بینی - پیشانی - جمجمه – چانه – چشم – دندان – دهان – زبان - شقیقه – صورت - غبغب – گوش – گونه - لب - مژه

گردن: تارآوا - حنجره - گلو – سیب آدم - زبان کوچک (ملاز) - حلق

بالاتنه: - آبگاه – پستان - پشت و کمر - پهلو - جناغ - زیر بغل – سینه - شانه – شکم – قفسه سینه - کول – گُرده – ناف

اندام‌های جنسی: (آلت مردانه/ختنه‌گاه/کیسه بیضه/بیضه/خروسه/مهبل/تخمدان/رحم) – نشیمنگاه – مقعد – سرین - میاندوراه - دنبالچه - موی زهار - لگن خاصره

دست و پا: – آرنج – انگشت اشاره – انگشت پا – انگشت حلقه – انگشت شست – انگشت کوچک – انگشت میان - بازو – بند انگشت – پا – پاشنه - پشت بازو – پشت ساق – پنجه – پیش‌مشت – دست – ران - روی پا – زانو – ساعد – قوزک پا - کشاله ران - کشکک زانو - کف دست – لنگ – مچ – ناخن پا

پوست: مو