لک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لَک قومی است ساکن غرب ایران. زبان این قوم شباهتهای زیادی با زبانهای کردی و لری دارد و اغلب آن را لهجهای از گویش جنوبی زبان کردی میدانند. لکها در استانهای ایلام و کرمانشاه و همچنین کردها، لکها را کرد میدانند.
مردم لک در پی مهاجرتها و کوچاندنها در بیرون از منطقه لکنشین زاگرس نیز یافت میشوند. برای نمونه روستای لکستان در آذربایجان شرقی و عدهای از ساکنان میانکاله و روستای زاغمرز از توابع بهشهر مازندران خود را لک میدانند.