زبانهای اسلاوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خانواده زبانهای اسلاوی یکی از شاخههای خانواده بزرگ زبانهای هندواروپایی است. بنابر این اعضاء این خانواده (برای نمونه زبان روسی) با زبان فارسی هم خویشاوندی دارند. خویشاوندی زبانهای اسلاوی با زبانهای بالتیک تقریبآ نزدیک است؛ به همین دلیل، برخی زبانشناسان این دو گروه را در یک زیرمجموعه قرار داده و آن را بالتو-اسلاوی مینامند. هماینک بیش از 250 میلیون نفر در اروپای مرکزی، شمال آسیا، و بیشتر بخشهای شبه جزیره بالکان، به یکی از زبانهای اسلاوی سخن میگویند. این گروه به زیرگروههای زیر تقسیم میشود:
- 1)اسلاوی شرقی: شامل زبانهای روسی، اوکراینی، و روسی سفید یا بلاروسی.
- 2)اسلاوی جنوبی: شامل زبانهای بلغاری و مقدونی در شرق و صربی و کرواتی و اسلوونیایی در باختر.