محمد پسر وصیف
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محمد پسر وصیف نامهنگار یعقوب لیث صفاری بود. گروهی سرایش نخستین شعر فارسی را از او میدانند.
در کتاب تاریخ سیستان آمده: در سال 253 هجری پس از فتح پوشنگ و کابل و هرات بدست یعقوب لیث صفاری، شاعران در مدح وی اشعاری به عربی میسرایند پس از خواندن یکی از قصیده های عربی، یعقوب میگوید: "چیزی که من اندر نیابم،چرا باید گفت؟" و محمد بن وصیف سیستانی شعر فارسی گفتن گرفت.
[ویرایش] منابع
تاریخ سیستان، تصحیح ملک الشعراء بهار. [1]