ملک مشاع

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مِلکِ مُشاع در لغت به معنی خاک بخش نشده است و در اصطلاح به معنی سرزمین بخش نشده ای است که میان دو یا چند تن مشترک باشد و قسمت هر یک مفروز و نامحدود است.

از این اصطلاح نه تنها درباره زمین های شخصی بلکه در باره کشورها نیز استفاده می کنند و در این حالت بیان کننده این موضوع است که جای جای یک کشور اعم از آب و خاک و هوا به همه افراد آن کشور در همه نسل ها (همه افراد ملت) تعلق دارد.


[ویرایش] منبع

  • فرهنگ عمید - ص 974
زبان‌های دیگر