گل شوران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گلِ شوران (به کردی: Gulî Şoran) نام رمانی است به زبان کردی (گویش سورانی) نوشته عطا نهایی.
گل شوران نخستین رمان عطا نهایی است و سه سال پس از انتشارش در 1377/1998 توجه محافل ادبی کردی در ایران و عراق را به خود جلب کرد و از سوی گاهنامههای ادبی کردی با او مصاحبههایی انجام گرفت و نقدهایی بر رمان او نوشته شد.
این رمان 183 صفحه و 8 فصل دارد و از یک تصنیف قدیمی کردی به نام لاس و خزال الهام گرفته شده است.
از این رمان نمایشی هم تهیه شده است.[1]
[ویرایش] منبع
احمدزاده، هاشم، Nation and novel, a study of Persian and Kurdish narrative discourse، اوپسالا ۲۰۰۳، ص 256.