سلیس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گونهای از گویش که در آن بیان کلمات بدون شکستگی در قواعد و ترکیب بندی است.
این گویش شیوا و بدون تلفظ خاص حروف صورت میگیرد ُ مانند تمام گویشهای فارسی 32 حرف نوشتاری و 29 واج دارد.
این گویش خاص نواحی مرکزی ایران است.