انقلاب ایران و نقش پرولتاریا:خطوط عمده
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
انقلاب ایران و نقش پرولتاریا (خطوط عمده) اثری است سیاسی به زبان فارسی، در مورد انقلاب 57 و نقش طبقهٔ کارگر ایران در آن انقلاب.
این جزوه ابتدا در آذر ماه 1357 با امضای "محفل مارکسیستی آزادی کارگر" انتشار یافت.[1]
نویسندههای آن،منصور حکمت و حمید تقوایی بودند.
منصور حکمت بعدها حزب کمونیست کارگری ایران را بنیان گذاشت و به یکی از مشهورترین چهرههای کمونیستی در ایران بدل گشت[نیاز به ذکر منبع] و از آنجایی که این اثر اولین اثر او به شمار میآید همواره از ارزش خاصی نزد پیروان و طرفداران او برخوردار بوده است.
دیگر نویسندهٔ این متن حمید تقوایی است که او هم بعدها از چهرههای مطرح کمونیسم در ایران شد[نیاز به ذکر منبع] و اکنون لیدر حزب کمونیست کارگری ایران است.
اهمیت و شهرت این اثر از این رو است که اولین اثر رسمی منصور حکمت می باشد[نیاز به ذکر منبع] و به نوعی آغازگر جریان مارکسیسم انقلابی و کمونیسم کارگری که بعدها اتحاد مبارزان کمونیست و حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری ایران و حزب کمونیست کارگری عراق و ... از دل آن درآمدند.
[ویرایش] ترجمهها
این جزوه،که همچنان که گفته شد به عنوان اولین اثر منصور حکمت از اهمیت خاصی برخوردار است، به زبانهای دیگری نیز ترجمه شده است.
1- ترجمه به انگلیسی تحت عنوان: THE IRANIAN REVOLUTION AND THE ROLE OF THE PROLETARIAT (THESES)
مترجم: دانشجویان هوادار اتحاد مبارزان کمونیست در بریتانیا
2- ترجمه به ترکی تحت عنوان :Iran Devimi ve Proletaryanin Rolü (Tezler)
مترجم:ازگور یالچین
[ویرایش] منابع و جستارهای بیرونی
متن کامل "انقلاب ایران و نقش پرولتاریا:خطوط عمده" به زبان فارسی سایت بنیاد منصور حکمت