دهانهاژدر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در معماری سنتی اروپایی گاه در پایان ناودانها یا فوارهها مجسمههای کوچکی به شکل جانوران کریهمنظر یا دهان باز یک جانوران یا صورتکی زشت درست میکنند که در معماری به آن دهانهاَژدَر گفته میشود. دهانهاژدرها معمولاً شکل صور عجایب به خود دارند. آب در این حالت بجایی که در جویهای خیابان بریزد از بالای ساختمانها و از دهانه ناودانها فوران میکند. دهانهاژدرها را بگونهای میسازند که انگار آب از دهان موجودات عجیب به بیرون میپاشد.
[ویرایش] نگارخانه
[ویرایش] منابع
- دانشنامه بریتانیکا، ویرایش یازدهم (در مالکیت عمومی).
- اصطلاح دهانهاژدر برگرفته است از فرهنگ مصور هنرهای تجسمی نوشته پرویز مرزبان و حبیب معروف.