یاقوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

یک یاقوت تراش‌خورده
بزرگ شود
یک یاقوت تراش‌خورده

یاقوت عربی شده واژه پارسی یاکَند می‌‌باشد. یاقوت یکی از سنگ‌های قیمتی می‌‌باشد که در صنعت و زیورها کاربرد دارد.

کانسارهای یاقوت در افریقا، آسیا، استرالیا و گرینلند یافت می‌شوند. بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سری‌لانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند قرار دارد. بهترین گونه یاقوت جهان در دره موگوک در میانمار (برمه پیشین) یافت می‌شود.

یاقوت در رنگهای سرخ و آبی و زرد در دسترس می باشد. در خرافات نشانه قدرت است.

[ویرایش] باور پیشینیان

بر پایه باور و خرافات پیشینیان همه گوهرها در آتش می‌گدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایب‌نامه درباره یاقوت می‌گوید:

«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»

[ویرایش] جستارهای وابسته

لیزر یاقوتی

[ویرایش] منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی.
  • همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲.


  سنگ‌های قیمتی  ن·ب·و 

الماس | در کوهی | زبرجد هندی | زمرد | سنگ ماه | طلای کاذب | عقیق سلیمانی | عقیق | فیروزه | کهربا | کهربای سیاه | لاجورد | لعل | مرمر سبز | مروارید | نارسنگ | یاقوت کبود | یاقوت | یشم


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.