طبقات اجتماعی دوران ساسانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.


در دوران ساسانی مردمان به پنج طبقه‌ی اجتماعی تقسیم می‌شدند: موبدان، ارتشتاران، دبیران (کارمندان اداره‌ها)، واستریوشان (کشاورزان) و هوتخشان (پیشه‌وران).


در آن زمان پیشوای موبدان را موبد موبدان می‌نامیدند.

فرمانده‌ی کل سپاه را سپه بذ می‌نامیدند و رییس گارد سلطنتی را پشتیکبان سالار. پیاده نظام آن دوران پایگان بودند و رئیس ایشان پایگان سالار. هم‌چنین در دوران ساسانی فرمانده سواران به نام سواران سردار شناخته می‌شد.

واتسریوشان کشاورزان بودند که رییس‌شان واستریوشان سالار نام داشت.

رییس پیشه‌وران هوتخشبذ بود و مسوول آتش‌کده نیز هیربذ و رئیس ایشان نیز هیربذان هیربذ. رئیس منشی‌ها رادبیر بذ می‌خواندند و رئیس کل قضات را شهردادوز. قاضی سپاه را سپاه دادوز، صاحبان زمین را دیس پوهران می‌گفتند.

این نوشتار دربارهٔ ایران باستان ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


[ویرایش] منابع