کاربردهای سیستم اطلاعات جغرافیایی در علوم زمین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
یکی از مهمترین مسائل كاربردی سیستم اطلاعات جغرافیایی در علوم زمین، انجام همپوشانیها در راستای تعیین پهنهبندیها میباشد . که به اختصار به یکی از این نوع پهنهبندیها پرداخته میشود:
هدف در این پهنهبندی، تعیین مناطق با خطر رانش زمین میباشد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا باید عوامل موثر در رانش را شناسایی کرد، از جمله این عوامل میتوان به تراکم پوشش گیاهی، جنس زمین، شیب توپوگرافی ،شیب لایههای زمین و شدت بارندگی اشاره کرد. پس از شناسایی عوامل، باید نقشههای مورد نیاز تهیه گرددو سپس با همپوشانی این لایهها در نرمافزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی(ساج) میتوان به نقشهای رسید که در آن منطقه مورد مطالعه خود به پهنههای ریز تقسیم شده و از طرفی در بانک اطلاعاتی مشخصات هر پهنه یعنی اجداد سازنده آن پهنه از نظر عوامل مختلف مشخص میباشد. حال باید در بانک اطلاعاتی به هر عامل وزن مربوطه راداده و سپس در بانک اطلاعاتی با جمع و ضرب کردن عوامل به اعدد نهایی رسید. در مرحله بعد باید تعیین نمود که چه عددی نشان دهنده پهنههای پرخطر میباشد. پس از کلاسهبندی نقشه، اینک وظیفه تیم زمینشناس است که با بازدید میدانی به بررسی مناطق پرداخته و در صورت لزوم با اصلاح وزنها وظرایب به نقشه نهایی دست یابند.