Alduíno de Lombardía
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Alduíno é un rei longobardo do século VI; convértese en federado do Imperio Bizantino (c. 541), obtendo un fœdus do emperador Xustiniano quen lle outorga a Pannonia e a Norica así como subsidios. A partir de 551, debe enviar tropas a Italia ao servizo de Narsés contra os ostrogodos e en 552 non foron menos de 5 000 guerreiros longobardos os que participaron na derrota ostrogoda nas abas do Vesubio. Morto sobre o 563, foi o pai do rei Alboíno.
[editar] Ver tamén
Reino longobardo | ||
---|---|---|
Segue a: Wacho |
Alduíno de Lombardía (539-563) |
Precede a: Alboíno |
- |