Preposición versus conxunción
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Gramática
|
CLASES DE |
PALABRAS |
Substantivo |
Adxectivo |
Persoal |
Determinante |
|
Relativo |
Verbo |
Adverbio |
Preposición |
Conxunción |
Interxección |
O. Jespersen en The Philosophy of Grammar (Londres. 1951) considera unha soa clase de palabra ás preposicións, conxuncións, adverbios e interxeccións. A base desta agrupación é ausencia de flexión. Segundo este lingüísta, non hai razón para separar as preposicións das conxuncións: a única diferencia entre after his arrived (despois da súa chegada) e after he had arrived (despois de que chegase) radica en que o complemento é na primeira secuencia un substantivo e, na segunda, unha oración. A causa disto, as conxuncións poderían ser denominadas preposicións oracionais, que introducen unha oración, pois a diferencia baséase na natureza do complemento.
A teoría de Jespersen foi primeiramente cuestionada porque algunhas conxuncións, que el considerou pouco relevantes, coordinan e non poden ser clasificadas como preposicións oracionais:You and I (eu e ti).
Nesta mesma dirección maniféstase Beckman, que pon preposicións e conxuncións baixo a denominación común de conectores. A preposición tería como fundamental función conectarse a un substantivo, e a conxunción conectar frases. A función sintáctica sería para este lingüísta a base da clasificación. Unha liña semellante segue Hjemslev.
Lonxe da controversia que pode supor a teoría de Jespersen, semella conveniente clarificar os lindes entre preposición e conxunción, intentar localizar unha liña de demarcación que debería vir dada pola función sintáctica que estas desenvolven.
Considerariamos así que son conxuncións
-
-
- os conectores coordinantes que poden unir oracións ou partes de oracións
- un grupo de iniciadores de oración que introducen oracións subordinadas; son as chamadas conxuncións de subordinación.
-
Considerariamos así que son preposicións
-
-
- aqueles conectores que non subordinarían oracións, que terían fundamentalmente a súa acción centrada no sintagma nominal.
-
Esta segunda clasificación coincide no fundamental cos manuais tradicionais de gramática, pero hai outras perspectivas:
A. M. Barrenechea inclúe preposicións e conxuncións de subordinación baixo o denominador común de subordinantes, palabras que teñen a función privativa de establecer relacións entre distintos planos sintácticos.
Esta mesma liña séguea a teoría da translación de Tesniere, quen achega o concepto de translación para, no canto de falar de preposicións e conxuncións, distinguir xuntivos (conxuncións de coordinación, translativos de primeiro grao (preposicións) e translativos de segundo grao (conxuncións de subordinación).