Illinois
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
|
|||
Lema: The Prairie State | |||
![]() |
|||
Outros Estados dos EUA | |||
Capital | Springfield | ||
Maior cidade | Chicago | ||
Gobernador | Rod Blagogevich | ||
Lingua oficial | inglés | ||
Área | 149 998 km² (25º maior) | ||
- Terra | 143 968 km² | ||
- Auga | 6,030 km² (4%) | ||
Poboación (2000) | |||
- Poboación | 12 419 293 (5º máis populoso) | ||
- Densidade | 86,27 /km² (11º máis denso) | ||
Entrada na Unión | |||
- Data | 3 de decembro de 1818 | ||
- Orde | 21º | ||
Fuso horario | Central: UTC-6/5 | ||
Latitude | 36°58'N - 42°30'N | ||
Lonxitude | 87°30'O - 91°30'O | ||
Largo N-S | 629 km | ||
Ancho E-O | 340 km | ||
Altitude | |||
- Altitude media | 182 m | ||
- Punto máis elevado | 376 m | ||
- Punto menos elevado | 85 m | ||
Abreviacións | |||
- USPS | IL | ||
- ISO 3166-2 | US-IL | ||
Ligazón externa | www.illinois.gov |
Illinois é un dos 50 Estados dos Estados Unidos da América. Misionarios franceses foron os primeiros europeos a exploraren a rexión. A palabra "Illinois" vén da pronunciación francesa da palabra algonquina Illiniwek, que posúe dous significados, "O Pobo" ou "Pobo Superior". O Illinois é o quinto estado máis habitado do país, cos seus 12 419 293 habitantes. Cerca de 65% da poboación do estado vive na rexión metropolitana de Chicago, un dos maiores centros industriais e financeiros do mundo. Springfield é a capital do estado.
O cognome do Illinois é The Praire State, que en galego significa "O estado dos prados". O Illinois caracterizase polo seu terreno pouco accidentado, relativamente plano, que cobren moito do estado. Outro cognome do estado é The Land of Lincoln. Moitos dos habitantes do estado orgullanse do feito de que o presidente americano Abrahan Lincoln naceu e pasou a maior parte da súa vida no estado. El está actualmente enterrado en Springfield.
Índice |
[editar] Historia
[editar] Ata 1800
Diversas tribos indíxenas algonquinas vivian na rexión do actual Illinois moito antes da chegada dos primeiros exploradores europeos. Estas diferentes tribos algonquinas estaban organizadas nunha confederazón, chamada de Illiniwek. A partir da década de 1680, diversas tribos iroquesas comezaron a atacar as tribos algonquinas, aínda que estes ataques non surtiron moito efeito na confederazón indíxena.
Os misionarios franceses Xacques Marquette e Louis Jolliet foron os primeiros europeos a exploraren a rexión. Eles habían sido ordenados polo gobernador da colonia francesa de Nova Francia a exploraren e mapearen o curso do Río Mississippí. Eles partiron da Vila de Quebec en 1673, tendo chegado á rexión do actual Illinois en 1675. Joliet apelidou a rexión de Illinois, en referencia á confederazón Illiniwek, coa cal Marquette e Joliet estableceron relacións amistosas. Neste mesmo ano, Marquette fundou unha misión católica na rexión. En 1699, outros misionarios franceses fundaron un estabelecimento comercial, e unha vila en 1703. Entón, a rexión xa facía parte da Nova Francia. Os dous asentamentos fundados polos misionarios tornaranse os principais centros francófonos na rexión.
Por causa da colonización francesa - os franceses eran maxoritamente católicos - a Igrexa Católica Romana foi a única institución relixiosa na rexión, por aproximadamente un século. Foi somente en 1787 que o primeiro protestante estableceuse na rexión. En 1717, a Francia dividiu a Nova Francia en catro distintas colonias: Acadia, Nova Escocia, Quebec e Louisiana. O Illinois pasou a facer parte da colonia francesa de Louisiana. Neste mesmo ano, John Law, un comerciamte escocés, pasou a tracer numerosos colonos franceses a rexión.
En 1763, os británicos venceron a guerra dos sete anos, contra os franceses. Pelos termos do Tratado de París, os franceses cedian todas as rexións a leste do Río Mississippí aos británicos e todas as rexións da oeste do río para os españois. A rexión de Illinois pasou a ser controlada polos británicos. Entón, a poboación branca do estado era de apenas 2 mil persoas. Alguns franceses mudaranse para as colonias españolas, inconformados polo feito de seren protestantes británicos os novos gobernadores. A Confederazón Illiniwek, aliada dos colonos franceses, rebelaranse contra os británicos en 1764, mais foron derrotados polas tropas británicas.
En 1778, durante a Revolución Americana de 1776, o Illinois foi capturado por forzas americanas. Despois do fín da guerra, a rexión en torno destas dúas cidades tornaranse parte do actual Estado de Virxinia. Porén, a rexión pasou ao control do goberno americano en 1784, por unha exixencia do Estado de Maryland, que exixira que todas as ex-provincias coloniais que capturaron rexións a oeste das 13 colonias durante a guerra de independencia cedesen estas terras para o goberno americano.
[editar] Século XIX
O Illinois tornouse parte do Territorio do Noroeste en 1787, e parte do Territorio de Indiana en 1800. En 1809, a rexión do Illinois foi secedida do Territorio de Indiana, e o goberno fixo da rexión un novo territorio, o Territorio de Illinois. En 3 de decembro de 1818, o Illinois tornouse o vixesimo primeiro Estado dos Estados Unidos da América, sendo que a fronteira setentrional entón localizábase moito máis ao sur do que actualmente. Porén, en 1819, políticos do estado presionaron con suceso o Congreso americano en expandiren a fronteira setentrional do Estado en direción ao norte. Así, a rexión onde actualmente Chicago está localizada pasou a facer parte do Illinois. Vandalia tornouse a capital do Estado en 1820, e así foi ata 1839, cando a capital mudouse para Springfield, que é ata os días atuais a capital do Estado.

A poboación do estado comezou a crecer dramaticamente despois da década de 1820, coa abertura do Canal de Erie no Estado de Nova York, así facilitando viaxes do leste americano en direción ao centro-norte. A poboación do Estado en 1820, entón, era de aproximadamente 55 mil habitantes. Dez anos despois, este número aumentara para 157 mil. A poboación do Illinois pasou a crecer aínda máis despois de forzas militares americanas teren derrotado tribos algonquinas na rexión, que ata entón atacaban constantemente a poboación de cidades e de campos do Estado. Estes indios foron forzados a mudarense para áreas a oeste do Río Mississippí. Inmigrantes pasaron a chegar en números cada vez maiores a partir da década de 1830.
Chicago foi fundada en 1833, entón cunha poboación de 350 habitantes. A abertura do Canal de Erie alguns anos antes, a súa posición estratéxica xunto aos Grandes Lagos (e, via o Canal de Erie, viaxes ao Océano Atlántico eran posibeis), tornou a cidade un importante pólo ferroviario. Apenas catro anos despois, en 1837, Chicago foi elevada á categoría de cidade, cunha poboación de 4 mil habitantes. A abertura do Canal Illinois-Michigan, que conectaba os Grandes Lagos co sistema hidrográfico do Río Mississippí-Missouri tornou definitivamente a cidade un dos maiores pólos portuarios do país, e o maior pólo ferroviario dos Estados Unidos. En apenas algunhas décadas Chicago tornaríase a segunda maior cidade do país, atrás apenas de Nova York.
Durante a década de 1850, o goberno americano considerou mudar a súa capital, o Distrito de Columbia, en direción ao oeste, para o que foi chamado á época de Distrito Occidental de Columbia. Esta capital estaría localizada no que actualmente constitui Capitol City (localizada en Kentucky) e Metropolis (Illinois). Porén, estes planos nunca pasaron do papel.
En 1858, Abrahan Lincoln e Stephen A. Douglas disputaron acirradamente unha posición de senador, que atuaría como representante do estado no Congreso americano. Ambos os candidatos a senador ficeron un total de 7 acirrados debates, onde Douglas gañou a posición de senador. Porén, estes debates proxetaron o estado nacionalmente, e axudarían a Lincoln a vencer as eleccións presidenciais de 1860. Un ano despois, a Guerra Civil Americana tería inicio no país.
O Estado de Illinois lutou do lado da Unión, os Estados Unidos propriamente dito, contra dos Confederados. Houbo algunhas ameazas de secesión das rexións sur do estado, que eran primariamente rurais, e moitos dos seus habitantes simpatizaban cos Confederados. Porén, a maior parte da poboación do Illinois suportaba a Unión. O presidente Abrahan Lincoln e un dos principais comandantes da Unión, Ulyses S. Grant, eran nativos do estado. Cerca de 250 mil soldados da Unión viñeron do Illinois, máis do que calquer outro estado da Unión excepto Nova York, Pensilvania e Ohio.
A guerra acelerou o proceso de industrialización do Estado. Co fin da guerra, Chicago pasou a prosperar como un gran centro industrial, e o maior centro de procesamentos de alimentos do mundo. Varias ferrovias foron construídas, e varios pantanos drenados, para xeraren terra que podería ser cultivada. Porén, o descontentamento da clase traballadora das cidades do estado creceu á medida que o problema das súas pésimas condicións de traballo e pésimos salarios non eran minimizados ou solucionados. Facendeiros tamén estaban descontentes con baixos prezos de venda e altos prezos dos equipamentos. Os facendeiros e os traballadores uniranse en 1892 para votaren en John P. Altgeld. Este instituiu varias leis traballistas, pasou a exixir máis uso de negociacións no canto da simple e bruta forza policial para resolver folgas e manifestacións de traballadores, e mellorou o sistema de educación pública do Estado.
[editar] Século XX - Tempos atuais

Varias leis traballistas foron aprobadas nas primeiras décadas do século XX. Alén diso, en 1911 o Illinois aprobou unha lei que aprobaba axuda economica ás familias pobres que posuían fillos pequenos. O Illinois foi o primeiro estado a aprobar unha lei deste xenero.
Ao longo das primeiras décadas do século XX, millares de afro-americanos pasaron a migrar en masa dos Estados do Sur do país en direción a Illinois. Unha das racións foi o xornal de cultura afroamericana de Chicago, o Black Defender, que incentivaba esta migrazón. A poboación afroamericanas das cidades do Estado pasou a aumentar, especialmente en Chicago, onde afroamericanos actualmente constituen aproximadamente 37% da poboación da cidade. A maior presenza afroamericana pasou a desagradar varios habitantes brancos do estado, xerando roces entre a poboación branca e afroamericana, que culminaron en tres grandes motíns populares, que aconteceron en 1908 (en Springfield), en 1917 (en East St. Louis) e en 1919 (Chicago).
O Illinois prosperou economicamente nos anos da primeira guerra mundial, ben como nos anos que seguiranse á guerra. En 1920, o Congreso americano proibiu a fabricación, transporte e venda de bebidas alcólicas. Numerosas gangues traficaban bebidas alcólicas no estado. A maior destas gangues era liderada por Al Capone. Estas gangues confrontavanse entre si e coa policia, e moitos destes confrontos resultaban en morte. As taxas de criminalidade explodiron en Illinois, especialmente en Chicago. A lei nacional que proibia a fabricación, transporte e venda de bebidas alcólicas foi abolida en 1933.
A Grande Depresión de 1929 causou grande depresión economica no Estado. Inúmeras fábricas fecharon e numerosas loxas faliron. Millares de persoas ficaron desempregadas. En 1932, o estado pasou a fornecer axuda economica aos desempregados. A recesión economica acabou coa descoberta de grandes reservas de petróleo no estado, en 1937, que ficeron do Illinois o cuarto maior produtor nacional en apenas dous anos.
A economía do Illinois creceu dramaticamente nos anos da segunda guerra mundial, sendo que millares de fábricas foron construídas no Estado. Alén diso, Enrico Fermi e outros científicos ficeron a primeira reación nuclear controlada da historia da humanidade, na Universidade de Chicago. A posibilidade de reacións nucleares controladas abriu a posibilidade da construción de reatores nucleares para xerazón de eletricidade. A industria nuclear tornouse unha das maiores industrias da economía do Estado. En 1968, o acelerador de partículas Fermi National Accelerator Laboratory comezou a ser construído. Catro anos despois, este acelerador foi inaugurado. Alén diso, durante a década de 1960, incentivos fiscais do goberno de Illinois atraíran numerosas industrias á rexión, tais como a industria automobilística e a aeroespacial.
En 1970, o Illinois aprovou un proxeto de 750 millóns de dólares que serían destinadas ao tratamento de esgoto e de poluentes industriais - ata entón, a maioría destes dexetos eran xogados diretamente en corpos d' auga. En 1973, un bingo estadual foi criado polo goberno de Illinois co intoito de arrecadar fundos para o sistema educacional do Estado. Durante a década de 1980, varias industrias de alta tecnoloxía instalaranse na rexión metropolitana de Chicago. En 2000, o entón gobernador do Illinois George Ryan, declarou unha moratoria nas leis que aprobaban o uso da pena de morte no estado. En xaneiro de 2003, pouco antes do término do seu mandato como gobernador do Illinois, Ryan reduciu a pena de todos os sentenciados á pena de morte para prisión perpétua.
[editar] Xeografiia
O Illinois limitase ao norte con Wisconsin, ao nordeste co Lago Michigan, a leste co Indiana, ao sur con Kentucky, e ao oeste con Iowa e o Missouri.
O Illinois posúe 629 quilometros de extensión norte-sur e 340 quilometros de extensión leste-oeste. A área do estado é de 119 283 km², dos cais 2 990 km² son corpos d' auga. O estado é o vixesimo quinto maior Estado do país, sendo o vixesimo cuarto non contandose corpos d' auga. O litoral do Illinois xunto ao Lago Michigan posúe 101 quilometros de extensión.
Cerca de 500 ríos cortan o Illinois. O Río Mississippí é o maior deles, e forma todo a fronteira occidental do estado xunto aos estados americanos de Iowa e Missouri. O maior río completamente dentro do estado é o Río Illinois, que posúe 439 quilometros de extensión. O estado posúe poucos lagos naturais. O Lago Michigan está localizado no nordeste do Estado. Todos os outros lagos son de pequenos portes e están localizados no nordeste do Estado. Porén, varios lagos artificialmente criados espallanse polo Illinois. O maior deles posúe máis de dez mil hectares de tamaño.
O Illinois está dividido en cinco distintas rexións:
- As Áreas Intocadas (The Driftles Area) son unha rexión no extremo noroeste que non foron afetadas polas eras glaciais que ocorreron hai máis de dez mil anos atrás na América do Norte. Posúe altas montañas e vales profundos. O ponto máis alto do Estado está localizado nas Áreas Intocadas, e posúe 376 metros de altitude.
- As Planicies dos Grandes Lagos situanse no nordeste do estado. É caracterizado polo seu terreno relativamente plano e moito fértil. Xa fixo parte do leito do Lago Michigan.
- As Planicies Contínuas (The Till Plains) compónn a maior parte do Estado, estendendose do centro-norte do Estado ata próximo ao sur do Illinois. As xeleiras, durantes as eras do xelo que ocorreron hai millares de anos atrás, alisaron o terreno, que actualmente é relativamente plano. Caracterizase polo seu solo extremamente fértil, onde a maior parte da agricultura do estado é practicada, e pola súa baixa altitude.
- As Montañas Shawnee ocupan unha estreita faixa no sur do Estado, inmediatamente ao sur das Planicies Contínuas. Caracterizase polo seu terreno relativamente alto, con picos de máis de 320 metros de altitude.
- As Planicies da Costa do Golfo ocupan o extremo sur do Estado. Caracterizase pola súa baixa altitude, as menores do estado. Aqui localizase o ponto máis baixo do Estado, con 85 metros de altitude.
[editar] Clima
O clima do Illinois é temperado, con catro distintas estacións, con veráns quentes, e invernos frios. Porén, o tempo no estado varía bastante de estación para estación. O tempo no Illinois é relativamente instábel, e o tempo nun dado día pode mudar repentinamente, especialmente no inverno. Por veces, a temperatura chega a aumentar ou cair en ata 12°C en apenas unha hora. O principal motivo desta instabilidade é a ausencia de obstáculos xeográficos no estado e en as súas proximidades, que permiten o rápido movimento de correntes de ar vidas de caisquer direcións ao longo do Estado.
As temperaturas no Illinois caen á medida en que a latitude aumenta. No inverno, a proximidade co Lago Michigan ameniza os invernos do nordeste do estado. A temperatura media do estado no inverno é de -7.6°C no norte do estado, -3°C no centro-sur e de 1°C no extremo sur. Mínimas varían entre -30°C e 5°C no nordeste, -35°C e 1°C no noroeste e -25°C e 10°C no extremo sur. Máximas varían entre -24°C e 13°C no nordeste, -28°C e 7°C no noroeste e -18°C e 17°C no extremo sur. A temperatura máis baixa xa rexistrada no Illinois foi en Conxersville, en 5 de xaneiro de 1999, de -38°C.
A temperatura media no verán no norte é de 21°C , e de 29°C no sur. Mínimas varían entre 12°C e 20°C no norte e entre 16°C e 26°C no sur. Máximas varían entre 22°C e 35°C no norte e entre 25°C e 38°C no sur. A temperatura máis alta xa rexistrada no Illinois é de 47°C, rexistrada en 14 de xullo de 1954, en East St. Louis.
A precipitación media anual varía bastante de rexión para rexión. No norte, a media é menor que 100 centímetros. A precipitación media anual de neve varía entre 76 centímetros no norte a 25 centímetros no sur do Illinois. Tornados son moito comuns no estado, e, de feito, tornados mataron máis persoas en Illinois do que en calquer outro Estado americano. O máis destrutivo deles ocorreu en 1925, tendo matado máis de 600 persoas.
[editar] Política
A actual Constitución do Illinois fora adotado en 1970. Outras constitucións máis antigas foron adotadas en 1818, 1848 e 1870. Mudanzas á constitución estadual poden ser propostas polo Poder Lexislativo, e para seren aprobadas precisan de ao menos 67% dos votos de ambas as casas do Lexislativo, e entón seren aprobadas nunha votación pola poboación eleitoral do estado.
O principal oficial do Poder Executivo no Illinois é o gobernador. Este é eleito polos eleitores do Estado para mandatos de ata 4 anos de durazón, e pode ser reeleita cantas veces quiser. Outros oficiais gobernamentais tais como o Tenente Gobernador (Vice) tamén son eleitos pola poboación a mandados de 4 anos de durazón. O gobernador escolle un Secretario de Estado e a maioría dos oficiais dos diferentes consellos do país. Xa as casas do Poder Lexislativo escollen un tesoreiro para un mandato de 4 anos de durazón.
O Poder Lexislativo do Illinois - oficialmente a Asemblea Xeral - consiste polo Senado e pola Casa dos Representantes. O Senado posúe un total de 59 membros, encanto que a Casa dos Representantes posúe un total de 118 membros. O Illinois está dividido en 59 diferentes distritos senadoriais. Os eleitores de cada distrito elexe un senador, que irán representar tal distrito no Senado. O Estado tamén está dividido en 118 diferentes distritos representativos, onde a poboación de cada escolle un representante que atuará na Casa dos Representantes. Os senadores serven a mandatos de ata 4 anos de durazón, encanto que o termo de oficio dos representantes é de no máximo 2 anos.
A corte máis alta do Poder Xudiciario de Illinois é a Corte Suprema de Illinois. Todos os xuíces do Poder Xudiciario de Illinois son escollidos pola poboación, para mandatos de ata 4 anos de durazón, podendo ser reeleitos cantas veces quiseren.
O Illinois está dividido en 102 condados diferentes, cada unha gobernada por un Consello. O Illinois posúe preto de 1,287 cidades e vilas, máis do que calquer outro estado americano. Máis de 60% do orzamento do estado vén de impostos estaduais. O resto vén de verbas recebidas do goberno nacional.
[editar] Demografía
|
|
De acordo co censo nacional de 2000, a poboación do Illinois en 2000 era de 12 281 054 habitantes. Unha estimativa realizada en 2004 aumenta este número para 12 713 634. Este número inclui preto de 1 682 900 persoas que naceron fora do país, e que compónn 13,3% da poboación do estado.
Cerca de 80% da poboación do Illinois vive dentro de 10 distintas rexións metropolitanas. Cerca de 65% da poboación do estado viven dentro da rexión metropolitana de Chicago. Esta é a maior cidade do Illinois e a terceira maior dos Estados Unidos. A súa rexión metropolitana, con máis de 9 millóns de habitantes, tamén é a terceira maior do país.
[editar] Etnias
- 67,8% Brancos non Hispanos
- 15,1% Afro-americanos
- 12,3% Hispanos
- 3,4% Asiáticos
- 0,2% Nativos indíxenas
- 1,9% Dúas ou máis etnias
En canto a procedencias, as principais son alemáns (que forman 19,6% da poboación do estado), afro-americanos (15,1%) irlandeses (12,2%), mexicanos (9,2%) e poloneses (7,5%).
Aproximadamente tres de cada dez brancos do Estado dicen ter ao menos algunha descendencia alemá, facendo dos alemáns o maior grupo étnico do Estado. Os afroamericanos están presentes en gran número en Chicago, East St. Louis e no extremo sur do Illinois. Descendentes de nativos indíxenas e de británicos están concentrados primariamente no sudeste do estado. A rexión metropolitana de Chicago posúe grandes números de irlandeses, mexicanos e poloneses. Outras descendencias étnicas incluen ingleses, italianos e suecos.
Cerca de 86.7% da poboación naceron no país. Os outros 13,3% naceron fora do país, ou sexa, son inmigrantes. A maior parte dos inmigrantes instalanse na rexión metropolitana de Chicago. Mexicanos compónn aproximadamente 40% da poboación inmigrante, e poloneses compónn 10%.
O 7,1% da poboación do Illinois posúe menos de 5 anos de idade, 26,1% posúen menos de 18 e 12,1% da poboación do estado posuen máis de 65 anos de idade. Persoas do sexo feminino compoñen aproximadamente o 51% da poboación do Illinois.
[editar] Relixión
- Percentaxe da poboación do Illinois por relixión:
-
- Protestantes – 69%
- Igrexa católica romana – 30%
- Outras afiliacións cristás – 1%
- Xudeus – 2%
- Outras relixións – 4%
- Non-relixiosos – 16%
[editar] Principais cidades
|
De Chicago
|
De St. Louis
De Rockford
De Peoría
|
|
|
[editar] Economía
A economía do Illinois está concentrada primariamente e en gran parte no sector terciario. O produto interno bruto do estado foi de 499.000 millóns de dólares, en 2003, o quinto maior do país. A renda per capita do estado foi de 32 965 dólares. O centro economico, financeiro e industrial do estado é Chicago.
O sector primario representa o 1% do PIB. A agricultura e a pecuaria responden por 0,98% do PIB do estado, e empregan preto de 168 mil persoas. O Illinois posúe preto de 75 mil facendas. O Estado é un dos líderes nacionais na produción anual de produtos agro-pecuarios. Os principais produtos cultivados ou criados no Estado son millo e soia (o Illinois é un dos maiores produtores nacionais), alén de trigo, gado e leite. A industria madereira representa o 0,01% do PIB e emprega aproximadamente 250 persoas. A pesca representa menos do 0,01% do PIB e emprega aproximadamente 180 persoas.
O sector secundario representa o 21% do PIB. A industria de manufaturación representa o 16% do PIB e emprega aproximadamente 970 mil persoas. O valor total dos produtos manufaturados no Estado por ano é de 102.000 millóns de dólares. Chicago é o segundo maior pólo industrial dos Estados Unidos, perdendo apenas para Los Angeles. As principais industrias de manufaturazón son alimentos industrializados, maquinario industrializado, produtos químicos, azo e produtos, computadores, softwares e eletronicos e material impreso. A industria de construción representa o 4,92% do PIB e emprega a case 373 mil persoas. A minerazón representa o 0,08% do PIB e emprega a aproximadamente 15 mil persoas.
O sector terciario representa o 78% do PIB do Illinois. Servizos comunitarios e pesoais corresponden por 23% do PIB, e empregan máis de 2,4 millóns de persoas. As finanzas representan o 20% do PIB e emprega a case 678 mil persoas. Chicago é o maior pólo financeiro da rexión central dos Estados Unidos e o segundo maior pólo financeiro do país. O comercio por atacado e varexo responde por 16% do PIB e emprega máis de 1.58 millóns de persoas. Os servizos gobernamentais responden por 10% do PIB e empregan a máis de 900 mil persoas. Os transportes e telecomunicacións responden por 7% do PIB e empregan preto de 420 mil persoas.
[editar] Educación
A primeira escola pública do Illinois foi fundada en 1784. En 1825, o goberno do estado instituiu un sistema estadual de educación pública, o Consello Estadual de Illinois de Educación (Illinois State Board of Education ou simplesmente ISBE). Os 9 membros da ISBE son escollidas polo gobernador para mandatos de ata 6 anos de durazón. A ISBE administra o sistema de educación pública no estado.
A ISBE anualmente revista os padrións de calidade das escolas do estado, publicandoas nun estudo anual. A ISBE tamén fai recomendacións aos gobernadores e outros políticos en relación a gastos estaduais na edicación e padrións. Todas as nenos entre 7 e 15 anos de idade precisan frecuentar a escola. Cada cidade (ou condado, cando as cidades ou vilas dentro dun dado condado non posuen poboación e verbas para administraren un único sistema de educación municipal) administra o seu proprio distrito escolar público. Verbas ven de impostos municipais criados por tais distritos escolares e por verbas cedidas polo goberno estadual.
A primeira biblioteca pública do Illinois foi inaugurada en 1818, en Albion. Atualmente, o Estado posúe millares de bibliotecas. Cada cidade posúe ao menos unha biblioteca pública.
O Illinois posúe máis de 60 diferentes institucións de ensino superior, entre universidades e faculdades. Algunhas delas posuen varios campus en diferentes cidades ou ata mesmo nunha mesma cidade.
[editar] Transportes e telecomunicacións
Chicago é o maior pólo ferroviario dos Estados Unidos da América, e un dos maiores pólos rodoviarios do país. Cerca de 45 compañias ferroviarias fornecen servizo de transporte de carga no Estado. A Amtrack atende a preto de 40 cidades no estado. O Aeroporto Internacional O'Hare, localizado en Chicago, é o segundo aeroporto máis movimentado do mundo. O Illinois posúe un total de 230 mil quilometros de rodovias, e dous canais hidroviarios de grande porte.
Actualmente, son publicados en Illinois preto de 680 xornais. Deles, aproximadamente 80 son diarios. Outras 280 emisoras de radio, 45 emisoras de televisión e 40 estacións de TV por cabo están localizadas no Estado.
[editar] Ligazóns Externas
Divisións políticas dos Estados Unidos | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|