Napoleón I de Francia
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Napoleón Bonaparte (15 de agosto de 1769 - 5 de maio de 1821) foi emperador de Francia a principios do século XIX e o home máis poderoso e importante de Europa. O seu reinado da nome a toda unha época da historia de Europa, a unha larga serie de guerras, e simboliza a loita entre as correntes liberais da Revolución francesa e o absolutismo e tradicionalismo do antigo réxime.
[editar] Ascenso ó poder
Procedente dunha familia da baixa nobreza de Córcega, Napoleón apoiou ós revolucionarios trala Revolución francesa, e foi subindo rápidamente de rango militar ata converterse en xeneral. No ano 1798 o goberno francés, temendo a súa popularidade, envíao a Exipto co pretexto de intentar debilitar ó Reino Unido. É derrotado en terra e tamén no mar, onde a súa flota é destruida case por completo polo almirante Nelson na Batalla do Nilo.
Despois de que se forme unha coalición en Europa contra Francia, Napoleón volta a París, onde dá un golpe de estado e proclámase Primeiro Cónsul.