Roberto Baggio

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Roberto Baggio
Nome completo: Roberto Baggio
Alcume: '
Data de nacemento: 18 de febreiro de 1967
Lugar de nacemento: Caldogno, Italy
Data de falecemento:
Lugar de falecemento: ,
Nacionalidade: Italiano
Clube actual: retirado
Posición: Mediocampista, Dianteiro
Altura: 1,74 metros
Partidos internacionais: 56
Goles: 27 (selección)
Ano do debut: 1981
Clube do debut: Vicenza
Ano do retiro: 2004
Clube do retiro: Brescia


Roberto Baggio (nado o 18 de febreiro de 1967) é un ex-futbolista Italiano, un dos mellores e máis populares da década dos 1990.

Coa selección italiana xogou en tres Mundiais de Fútbol e é o único futbolista do seu país que anotou en tres copas de mundo 1990, 1994 e 1998. En 1994 foi un dos mellores do torneo levando á escadra italiana á final na que perdeu co Brasil a penaltis.

No ano 1993 gañou o Balón de Ouro e o FIFA World Player

Índice

[editar] Carreira de Clubes

Nado en Caldogno, preto de Vicenza, Baggio comeza a súa carreira no Vicenza, na Serie C1 en 1981. En 1985 marcha cara a Fiorentina, onde ficaría por cinco anos e comezou a gañar a súa reputación de estrela.

En contra dos desexos dos siareiros é vendido á Juventus en 1990 por uns 19 millóns de Euros, o record mundial de cartos pagados por un traspaso naqueles interes.

Os seus comenzos na escadra de Turín non foron o que todos agardaban, e nun principio dicíase que o xogador non se adaptaba ao clube. Houbo unha pequena polémica cando, nun encontro contra o seu ex-equipo, un siareiro lle lanzou dende a bancada unha bufanda da Fiore. El recolleuna do chan e púxoa. Isto alporizou ós seguidores da Juventus, mais non tardarían en "perdoar" ó que sería o seu mellor xogador nos vindeiros anos.

En 1993 gaña o seu único título europeo de clubes, a Copa da Uefa. A súa actuación ese ano sería premiada co Balón de Ouro e o FIFA World Player. Era o primeiro italiano que o gañaba dende Paolo Rossi en 1982.

A Juventus conseguira formar unha boa escadra, xa que xunta Baggio estaban tamén xogadores coma Gianlucca Vialli, Fabriccio Ravanelli, Paulo Sousa ou o gardamallas Angelo Peruzzi.

1995 é o ano no que gaña o seu primeiro Scudetto, o primeiro de moitos que conseguiría a escadra turinesa nos anos 90. Mais Baggio non ía desfrutar destes éxitos coa Vecchia Signora xa que tras fortes presións do presidente do A.C. Milan,Silvio Berlusconi, o xogagor é transferido ao clube milanés. Aquí gañaría o Scudetto en 1996, sendo o primeiro en gañar dous campionatos da Serie A consecutivos con dúas escadras distintas.

En 1997 marcha ao Bologna co obxectivo de resucita-la súa carreira, maltreita tra-lo seu paso polo A.C. Milan. Esa tempada bate o seu mellor rexistro anotador con 22 goles na liga. Grazas ó bo ano no Bologna consegue ser titular na selección italiana no Mundial de Fútbol Francia 1998, quitándolle o posto a un xove Alessandro Del Piero.

Despois do mundial Baggio ficha polo Inter de Milán, mais semella que non contaba co favor do adestrador Marcello Lippi, e non chegou a dispoñer de moitos minutos. Na súa autobiografía conta que Lippi o apartou do equipo por non dicirlle ó adestrador que xogadores estaban a falar mal do propio técnico.

Tras ficar dous anos no Inter, e co obxectivo de xogar o Mundial de Fútbol Corea e Xapón 2002 marchou cara o Brescia. A pesares dunha forte mancadura, antes do final da tempada xa estaba totalmente recuperado. Aínda así o adestrador Giovanni Trapattoni non o levou ao mundial.

Baggio seguíu a xogar no Brescia ata o seu retiro en 2004. Rematou a súa carreira con 205 goles na Serie A, sendo o quinto máximo anotador da historia, despois de Silvio Piola, Gunnar Nordahl, Giuseppe Meazza e José Altafini. A súa camisola co número 10 do Brescia foi retirada.

[editar] Internacional

Baggio xogou un total de 56 encontros coa selección italiana, anotando 27 goles. E o cuarto goleador da selección de tódolos tempos.

É o único italiano que anotou en tres mundiais, e xunto con Christian Vieri e Paolo Rossi o máximo anotador da escadra nas Copas do mundo con 9 tantos.

[editar] Mundial de Fútbol Italia 1990

Baggio xoga o seu primeiro mundial en 1990, e aínda que maiormente xogou saíndo do banco dos suplentes conseguíu anotar dous goles. Un deles, contra a Checoslovaquia foi alcumado o "gol do torneo". A Italia remataría en 3º posto.

[editar] Mundial de Fútbol EEUU 1994

Baggio era a pedra angular do combinado italiano, e así se confirmou tras unha actuación estelar nas roldas eliminatorias previas á final. Anotou un total de cinco goles, dous en oitavos contra Nixeria, un en cuartos contra España e outros dous nas semifinais contra Bulgaria. Na final contra o Brasil o encontro rematou 0-0 tra-los 120 minutos de xogo. Na tanda de penaltis Baggio erraría o seu lanzamento, dándolle o título á escadra brasileira.

Baggio rematou coma segundo na táboa de máximos anotadores do torneo.


[editar] Mundial de Fútbol Francia 1998

O primeiro encontro enfrontou á Italia contra Selección nacional de fútbol de Chile que só puido conseguir un empate a dous contra os sudamericanos. Baggio deulle o pase do primeiro gol a Christian Vieri e anotou o segundo de penalti. O outro gol que marcou no torneo foi contra a Austria, grazas ao cal Italia rematou coma líder do grupo. Nos cuartos de final caeron nos penaltis contra Francia que á postre sería a campiona do mundo.

[editar] Despois do retiro

O seu derradeiro encontro coa selección italiana o 28 de abril do 2004 contra España.

Baggio escribíu unha autobiografía Una Porta nel Cielo (Unha portería no ceo).

[editar] Títulos

[editar] Trivia

  • É un devoto Budista Soka Gakkai.
  • Baggio xogou dezaseis encontros de Copa do Mundo coa Italia. En tódolos mundiais que Baggio disputou sempre quedaron eliminados nunha tanda de penaltis.

[editar] Ligazóns externas