Clítoris

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Traballo en progreso: Este artigo é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.


O clítoris é a parte eréctil do órgano sexual feminino, situado na parte superior dos labios menores da vulva. A súa función nos seres humanos é producir pracer sexual e orgasmos.
A literatura médica recoñeceu no século XVI a existencia do clítoris.

[editar] Orixe e estrutura

Clítoris.
Agrandado
Clítoris.

O clítoris feminino é o equivalente ao pene masculino, embrioloxicamente provén do mesmo tecido fino que forma o pene. O que condiciona a formación dun pene no canto dun clítoris é a acción da testosterona no útero.
O órgano fórmase fóra do corpus cavernosum, é un tecido capilar formado por máis de 8.000 terminacións nervosas, que serven para a estimulación sexual da muller.
O tamaño medio do clítoris vai de 8 a 10 centímetros de longo e de 3 a 6 centímetros de largo. A parte exterior do clítoris, o glande clitoridiano, está parcial ou totalmente cuberto polo prepucio, e varía grandemente dende aqueles moi reducidos (que non sobresaen do prepucio) a outros moi saíntes. A maior parte do clítoris está oculto, a estimulación externa de todo o clítoris pode dar lugar a unha resposta sexual máis intensa. Unha explicación do orgasmo vaxinal é que resulta da estimulación do interior do clítoris durante a penetración sexual, e o pracer ligado ao sexo é un mecanismo evolutivo que favorece a reprodución

[editar] Recoñecemento da súa existencia

A literatura médica recoñeceu a existencia do clítoris por primeira vez no século XVI, no ano 1559 Realdo Colombo publicou De re anatomica no que describia o asento de pracer da mulller. Gabriele Falloppio reclamou ser tamén o descubridor do clítoris.

[editar] Modificación do clítoris

A mutilación xenital feminina ou ablación, consiste na extirpación total ou parcial da parte exterior do clítoris. Esta práctica é rexeitada en nome dos dereitos humanos e da protección do menor en case tódolos países, aínda que a práctica está viva en moitas sociedades tradicionais da África subsahariana e Asia