Socialismo utópico
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A finais do século XVIII e comezos do século XIX, a clase burguesa eríxese como a clase dominante do que pasaría a chamarse a era da Revolución Industrial. Debido a isto, distintos individuos, movidos polo que eles crían necesidade dun cambio social, propoñen unha serie de ideas (nacidas da Ilustración e do pensamento filosófico de Hegel, principalmente) que mais tarde serían agrupadas baixo o nome de socialismo utópico.
O nome de socialistas utópicos corresponde a unha diferenciación posterior, para distinguilos do socialismo científico, pois supoñíase que as propostas destes autores eran irrealizables e non tiñan sustentación científica.
É necesario dicir que destas teorías fórmanse posteriormente as doctrinas anarquistas.
A figura máis notable dos pensadores ingleses que se preocupaban por mellorar as condicións dos obreiros foi Robert Owen, quen tratou de levar á practica as suas ideas sobre a organizacion do traballo e a distribución da riqueza, establecendo o seguro social, bibliotecas, escolas para nenos e adultos, e outras prestacións para os obreiros, nunha comunidade que chamou New Harmony. De ela derívanse os modelos das comunidades utópicas. As ideas socialistas de Owen fracasaron porque pretendían, por medio do convencemento, obter o respaldo da burguesia. De aquí que sea chamado socialista utópico.
Os pensadores franceses creron que era posible transformala sociedade por medio do convencemento, a boa vontade e os sentimentos relixiosos. De aquí que lles sexa aplicado o calificativo de utopistas como a Robert Owen, xa que as suas solucións estaban fora da realidade. Os máis notables foron Saint-Simon e Charles Fourier.