Alduíno de Lombardía

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Alduíno é un rei longobardo do século VI; convértese en federado do Imperio Bizantino (c. 541), obtendo un fœdus do emperador Xustiniano quen lle outorga a Pannonia e a Norica así como subsidios. A partir de 551, debe enviar tropas a Italia ao servizo de Narsés contra os ostrogodos e en 552 non foron menos de 5 000 guerreiros longobardos os que participaron na derrota ostrogoda nas abas do Vesubio. Morto sobre o 563, foi o pai do rei Alboíno.

[editar] Ver tamén

Reino longobardo

Segue a:
Wacho
Alduíno de Lombardía
(539-563)

Precede a:
Alboíno
-
Outras linguas