Cinabrio

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Cinabrio
Agrandado
Cinabrio

O cinabrio (do latín cinabar), tamén coñecido como cinabarita, é un mineral da clase dos sulfuros, de cor vermella púrpura, traslúcido, de dureza 2,5 e densidade 8,1 g /cm³, composto nun 85 por cento por mercurio.

O cinabrio presenta un parecido notable co cuarzo na súa simetría e caracteres ópticos. Coma o cuarzo, exhibe unha polarización circular, e Alfred Des Cloizeaux demostrou que posúe quince veces o poder rotativo do cuarzo.

Cinabrio
Agrandado
Cinabrio

Presentase normalmente nunha masa granular de cristais romboédricos. Raia o xeso e é raiado pola caliza. Formase xunto ás rochas volcánicas e fontes cálidas.

Ademais de ser unha fonte importante de mercurio, tamén é usado en instrumental científico, aparatos eléctricos e ortodoncia.

Fórmula química: HgS.

O cinabrio pódese encontrar en todos los lugares que producen el mercurio especialmente en Almadén (España), Nuevo Almadén (California), Idrija (Eslovenia), Landsberg, preto de Ober-Moschel no Palatinado, Ripa, ó pé dos Alpes, Apuan (Toscana), a montaña Avala (Serbia), a rexión de Huancavelica (Perú) e a provincia de Kweichow na China, de onde foron obtidos moi finos cristais.