Taoísmo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Taoísmo | |
---|---|
Língua Chinesa: | 道教 |
Pinyin: | Dàoxiào |
Wade-Gilles: | Tao-chiao |
O taoísmo é unha relixión e filosofía chinesas, atribuídas tradicionalmente a Lao Tsé, que resumiu o seu pensamento no Tao Te Ching.
Xunto co Confucionismo e o Budismo, forma a base da Relixión Tradicional Chinesa.
Índice |
[editar] O Tao do Taoísmo
Taoísmo ou Daoísmo (chinés: transcripcións py Dàoxiào, W-G Tao-chiao) é xeralmente descrito como unha filosofía e relixión asiática, aínda que tamén se diga que non é nengún dos dous, senon un aspecto da sabedoría chinesa. Traducido literalmente, significa "o ensino do Tao. No contexto taoísta, 'Tao' pode ser entendido como un camiño no espazo-tempo - a orde na cal as cousas acontecen. Como termo descritivo, pode se referir ao mundo real na historia - algunhas veces nomeado como o "gran Tao" - ou, antecipadamente, como unha orde que debe se manifestar - a orde moral de Confucio ou Lao Tse ou Cristo, etc. Un tema no pensamento chinés primitivo é Tian-dao ou camiño da natureza (tamén traducido como "ceo", e ás veces "Deus"). Corresponde aproximadamente á orde das cousas de acordo coa lei natural. Tanto o "camiño da natureza" canto o "gran camiño" inspiran o afastamento estereotípico taoísta das doutrinas morais e normativas. Así, pensado como o proceso polo cal cada cousa se torna o que ela é (a "Nai de todas as deusas") parece difícil imaxinar que temos que escoller entre calquer valor do seu contido normativo - polo tanto pode ser visto como un príncipio eficiente de "vacío" que sustenta confiabelmente o funcionamento do universo.
O taoísmo é unha tradición que, co seu tradicional contraste, o confucionismo, modelou a vida chinesa por máis de 2000 anos. O taoísmo enfatiza a espontaneidade ou liberdade da manipulación socio-cultural polas institucións, linguaxe e prácticas culturais. Como o conceito confucionista de governo consiste en facer que todos sigan o mesmo tao moral, manifesta anarquismo - defendendo esencialmente a idea de que non precisamos de nengunha orientación centralizada. As especies naturais seguen camiños apropriados a elas, e os seres humanos son unha especie natural. Seguimos todos por procesos de aquisición da sociedade diferentes normas e orientacións, e sen embargo podemos vivir en paz se non procuramos unificar todas estas formas naturais de ser. Así, o taoísmo representa de moitas maneiras a antítese do conceito confucionista referente a deberes morais, coesión social e responsabilidades governamentais, mesmo que o pensamento de Confucio inclua os valores taoístas e o inverso, como se pode ler nos Anales de Confucio.
[editar] Orixes do Taoísmo
Tradicionalmente, o Taoísmo é atribuído a tres fontes principais:
- O máis antigo, o mítico "Imperador Amarelo";
- o máis famoso, o libro de aforismos místicos, o Dao De Xing (Tao Te Ching), supostamente escrito por Lao Tse (Lao Tse), que, segunda a tradición, foi un contemporáneo máis vello de Confucio;
- e o terceiro, os traballos do filósofo Zhuang Ci (Chuang Tse).
- Outros libros ampliaron o Taoísmo, como o True Clasic of Perfect Emptines, de Lie Ci; e a compilación Huainanci.
- Alén destes, o antigo I Ching, O Libro Das Mudanzas, é tido como unha fonte extra do taoísmo, así como prácticas de divinación da China antiga.
[editar] O Dao De Xing
Artigo principal: Dao De Xing
O Dao De Xing , ou Tao Te Ching, foi escrito nunha época de aparentemente incesantes guerras feudais e conflitos constantes. O significado literal do título é aproximadamente "Camiño da Virtude Clásica" ou tamén como "o Libro do Camiño e da Virtude".
Segundo a tradición (largamente rexeitada polos estudiosos modernos), o autor do libro, Lao Tse, era un oficial menor da corte dun imperador da dinastia Zhou. Tornouse desgostoso coas intrigas triviais da vida en corte, e partiu sociño en viaxe polas vastas terras ao oeste. Cando estaba prestes a pasar polos portións do último posto avanzado do oeste, un guarda, havendo ouvido sobre a súa sabedoría, lle pediu que escrebese sobre a súa filisofía, e o Dao De Xing foi o resultado. Lao Tse reflexionaba sobre un camiño a seguir pola humanidade, que puxese fín aos conflictos e ás guerras. Chegou a algunhas páxinas de versos curtos, que se tornaron o Dao De Xing. Ese é o libro que orixinou o Taoísmo. A evidencia académica suxere que o texto foi tomando forma ao longo dun grande período na China pre-Han e circulou en varias versións e coleccións editadas ata a ser padronizado logo despois da era Han.
[editar] Filosofía Taoísta
- Do Camiño surxe un (aquel que está consciente), de cuxa consciencia pola súa vez surxe o conceito de dous (yin e yang), dos cais o número tres está implícito (ceo, terra e humanidade); producindo finalmente por extensión a totalidade do mundo como o coñecemos, as dez mil cousas, a través da harmonia das Wuxing. O Camiño encanto pasa polos cinco elementos do Wuxing é tamén visto como circular, actuando sobre si mesmo a través da mudanza para simular un ciclo de vida e morte nas dez mil cousas do universo fenoménico.
- Actúa de acordo con natureza, e con sutileza en lugar de forza.
- A perspectiva correta será atopada pola atividade mental da persoa, ata chegar a unha fonte máis profunda que guie súa interación pesoal co universo (vexa 'wu wei' abaixo). O desexo obstrúe a habilidade pesoal de entender O Camiño (vexa tamén karma), moderar o desexo xera contento. Os taoístas consideran que cando un desexo é satisfeito, outro, máis ambicioso, brota para substituilo. En esencia, a maioría dos taoístas sente que a vida debe ser apreciada como ela é, en lugar forzála a ser o que non é. Idealmente, non se debe desexar nada, "nen tampouco non desexar".
- Unidade: ao perceber que todas as cousas (inclusive nós mesmos) son interdependentes e constantemente redefinidas pola mudanza das circunstancias, pasamos a ver todas as cousas como elas son, e a nós mesmos como apenas unha parte do momento presente. Esta comprensión da unidade nos leva a unha apreciación dos feitos da vida e do noso lugar neles como simples momentos miraculosos que "apenas son".
- Dualismo, a oposición e combinación dos dous principios básicos Yin e Yang do universo, é unha grande parte da filosofía básica. Algunhas das asociacións comuns con Yang e Yin, respectivamente, son: masculino e feminino, luz e sombra, activo e pasivo, movimento e quietude. Os taoístas consideran que nengún dos dous é máis importante ou mellor que o outro, na verdade, nengún pode existir sen o outro, porque eles son aspectos equiparados do todo. San en última análise unha distinción artificial baseada en nosa percepción das dez mil cousas, polo tanto é só nosa percepción delas que realmente muda. Ver taixi.
[editar] Wu Wei
Moito da esencia do Tao está na arte do wu wei (actuar polo non-actuar). sen embargo, isto non significa "espere sentado que o mundo caia no seu colo". Esa filosofía descrebe unha práctica de se realizar cousas a través da ación mínima. Polo estudo da natureza da vida, vostede pode influenciar o mundo do modo máis fácil e menos disruptivo (usando a fineza en vez da forza). A práctica de seguir a corrente do río en vez de ir contra ela é unha ilustración; unha persoa acada moito máis non por loitar e se debater contra a auga, mais permanecendo queda e seguindo á corrente do río.
O Wu Wei funciona a partir do momento en que confiamos no "deseño" humano, perfeitamente axustado para o noso lugar na natureza. En outras palabras, confiando na nosa natureza en vez da nosa racionalidade, nós podemos atopar felicidade sen unha vida de loita constante contra forzas reais e imaxinarias.
- Unha persoa pode aplicar esa técnica no activismo social. En vez de apelar a que outros tomen parte por unha causa -- sexa cal for a súa importancia ou validez --, podese entender que simplesmente considerando na causa, e deixando súa crenza se manifestar nas súas acións, está asumindo súa parte na responsabilidade polo movimento social. Indo coa corrente, por dicir así, co río (que neste caso é un paradigma social).
[editar] A relixión Taoísta
Aínda que os aspectos relixiosos específicos non se mencionan no Tao Te King ou Zhuang Ci, á medida en que o taoísmo se espallou pola poboación da China, mesturouse con algunhas crenzas preexistentes, como a Teoría dos Cinco Elementos, a alquimia e o culto aos ancestrais. O Budismo chan chinés tamén foi directamente influenciado por filosofias taoístas.Por fín, elementos do taoísmo se combinaron con elementos do Budismo e do Confucionismo na forma do Neo-Confucionismo. Tentativas de alcanzar maior lonxevidade eran un tema frecuente na maxía e alquimia taoístas, con varios feitizos e pocións, aínda existentes, con ese propósito. Moitas versións antigas da medicina chinesa eran enraizadas no pensamento taoísta, e tanto a medicina chinesa moderna como as artes marciais chinesas son tamén de varios xeitos baseadas en conceitos taoístas, como o Tao, o Qi, e o equilibrio entre o Yin yang e o Yin yang.
Con o tempo, a absoluta liberdade dos seguidores do taoísmo pareceu ameazadora á autoridade de alguns governantes, que incentivaron o crecimento de sectas máis comprometidas coas tradicións confucionistas. Unha igrexa taoísta formouse ao fín da dinastia Han, por Zhang Daoling. Moitas sectas evoluíron a través dos anos, mais a maioría traza súas orixes a Zhan Daoding, e gran parte dos templos taoístas modernos pertence a unha ou outra desas sectas. As igrexas taoístas incorporon panteións inteiros de divindades, incluindo Lao Tse, Zhang Daoling, o Imperador Amarelo, o Imperador Xade, Lei Gong (O Deus do Trebón) e outros. As dúas maiores igrexas taoístas da actualidade son a Seita Zhengyi (evoluída dunha seita fundada por Zhang Daoling) e o Taoísmo Canzhen (fundado por Wang Chongyang).
[editar] Taoísmo fora da China
A filosofía taoísta é practicada en varias formas, noutros países alén da China. Kouk Sun Do na Corea é unha desas variacións.
A filosofía taoísta encontrou moitos seguidores arredor do mundo. Genghis Khan compartía á filosofía taoísta, e durante as primeiras décadas de dominación mongol, o taoísmo viu un período de expansión, entre os séculos XIII e XIV. Por iso, moitas escolas taoístas tradicionais manteñen centros de ensino en varios países arredor do mundo.
[editar] Vexa tamén
- Monismo dialético
- Filosofía Oriental
- Qigong
- Tai Chi Chuan
- Tao Yin
- Yingtan
- Zen