Bloque Nacionalista Galego
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O Bloque Nacionalista Galego (BNG) é a principal organización política do nacionalismo galego. Defínese como unha organización de esquerda e nacionalista, e dende o punto de vista organizativo, defínese coma unha frente de partidos de carácter asembleario. O BNG ten 12.000 militantes (2002), concelleiros e alcaldes en diversos concellos de Galiza, deputados no Parlamento de Galicia e no Congreso dos Deputados.
O Portavoz Nacional é Anxo Quintana González.
Galiza Nova é a organización xuvenil do Bloque Nacionalista Galego.
Índice |
[editar] Estrutura interna
O nacemento do BNG xorde coa intención de aglutinar no seu interior toda a ampla gama ideolóxica do nacionalismo. Por esta razón, a súa organización é frontista. Dentro del conviven partidos nacionalistas que teñen as súas propias asembleas e os seus propios secretarios xerais. Eis algúns deles:
- Colectivo Socialista
- Esquerda Nacionalista
- Inzar
- Partido Nacionalista Galego-Partido Galeguista
- Unidade Galega (intégrase no BNG en 1994 e en 2003 autodisólvese como partido político, converténdose nunha corrente de opinión)
- Unión do Povo Galego
[editar] Historia
Nos anos 60 fúndase a Unión do Povo Galego (UPG) e o Partido Socialista Galego (PSG), partidos nacionalistas de caracter comunista e socialista. No ano 1975 fúndase a Asemblea Nacional-Popular Galega (AN-PG), fronte impulsada pola Unión do Povo Galego coma plataforma de mobilización social e base para o futuro estabelecemento dunha candidatura electoral nacionalista. En outubro de 1981 celebrouse a primeira convocatoria para elixir o goberno galego. Estas eleccións gañounas Alianza Popular e os partidos nacionalistas galegos acadaron un discreto resultado.
O 26 de setembro de 1982 ten lugar na Coruña a Asemblea fundacional do Bloque Nacionalista Galego que agrupaba á AN-PG, á UPG, ao PSG e a outros colectivos independentes. Pero un ano despois, en 1983, o PSG abandona o BNG, mais un nutrido grupo de militantes do PSG segue no BNG. O PSG fusionaríase con Esquerda Galega.
Nas eleccións autonomicas de 1985 o BNG só acada un escano mentres que Coalición Galega consegue 11 escanos, e o Partido Socialista Galego-Esquerda Galega gaña 3 escanos. As eleccións volveas gañar Alianza Popular baixo o nome de Coalición Popular de Galicia.
En 1986 a UPG ten unha cisón, creandose o Partido Comunista de Liberación Nacional (PCLN) de caracter independentista e comunista. O BNG ten de escoller a dirección política a tomar e escolle un camiño mais moderado. O BNG, liderado por Beiras desradicalizase para tentar gañar mais votos. Na terceira asembleia, o Partido Comunista de Liberación Nacional (que depois formará a Fronte Popular Galega) abandona a frente por apoiar a Herri Batasuna.
Nas eleccións autonómicas de 1989 o BNG conseguiu 5 deputados e acadou o grupo parlamentar propio. O Partido Nacionalista Galego-Partido Galeguista (PNG-PG) e a Fronte Popular Galega (FPG) non obtiveron ningún escano. O PSG-EG conseguiron dous escanos.
Inzar, PNG-PG (1991) únense ao Bloque Nacionalista Galego, e nas eleccións autonómicas de 1993 o BNG acada 13 deputados. Tras o fracaso nesas eleccións Unidade Galega (antigo PSG-EG) incorpórase ó Bloque.
Nesta época o BNG vive a súa época máis dourada, nas eleccións xerais de 1996 o BNG acada dous deputados no Congreso dos Deputados, nas eleccións autonómicas de 1997 é a segunda forza política en Galiza por diante do PSdeG-PSOE e nas eleccións europeas de 1999 obtivo un eurodeputado, Camilo Nogueira.
Nas eleccións autonómicas de 2001 o BNG e o PSdeG-PSOE] igualaron a 17 escanos. Na derradeira Asemblea Nacional houbo un troco xeracional no BNG, no que Anxo Quintana relevou a Beiras coma voceiro nacional e candidato á presidencia da Xunta de Galicia.
Nas eleccións xerais de 2004, o BNG comeza unha crise polo continuo retroceso de votos, xa que só consegue 2 escanos no Congreso dos Deputados e ningún no Senado, aínda que por cota parlamentar autonómica é escollido senador polo BNG Francisco Jorquera.
A crise afiánzase coas eleccións ao Parlamento Europeo, nas que, despois de presentarse en coalición co PNV e CiU (Galeuscat), queda sen eurodeputados. Así e todo, en xullo do 2004, Anxo Quintana, establece cambios na cúpula do partido.
Tras as eleccións autonómicas de 2005 o BNG entrou no goberno de coalición presidido polo socialista Emilio Pérez Touriño no que o BNG ten unha vicepresidencia, que ocupa Anxo Quintana coas consellarías de Relacións Institucionais e Benestar Social. Asimesmo, o BNG ocupa as consellerías de Cultura, Industria, Medio Rural e Vivenda, de nova creación.
Na XII Asemblea Nacional, celebrada en Santiago de Compostela o 2 e 3 de decembro de 2006, presentáronse catro candidaturas ao Consello Nacional, a oficial encabezada por Anxo Quintana e co apoio da UPG e dos independentes de Roberto Mera conseguiu 1.646 votos (62.57%) obtendo 31 representantes no Consello. A segunda candidatura foi Encontro Irmandiño liderada por Xosé Manuel Beiras que conseguiu 449 votos (17.09%), obtendo 9 representantes; A Alternativa encabezada por Rosario Fernández Velho e que conta co apoio de Camilo Nogueira e Esquerda Nacionalista conseguiu 291 votos (11.06%), conseguindo 5 representantes. A última candidatura foi o Movemento Pola Base, formada sobre todo por membros de Galiza Nova e encabezada polo sindicalista da CIG Fermín Paz, que conseguiu 245 votos (9.32%) e 5 representantes. Trala votación chegouse a un acordo entre as diferentes candidaturas para a repartición dos membros da Executiva Nacional, a candidatura oficial leva 10 dos 15 membros, os outros cinco repártense entre Encontro Irmandiño e A Alternativa, o Movemento Pola Base apoiou o acordo malia quedar fóra da Executiva. Tamén se decidiu modificar a composición da vindeira Asemblea Nacional para que sexa por delegados e non como agora aberta a todos os militantes.
A súa presenza institucional actual está composta por 595 concelleiros, 15 deputados provinciais, 13 deputados autonómicos, 2 deputados no Congreso dos Deputados e 1 senador.
[editar] Evolución do voto
[editar] Eleccións autonómicas
Ano | Votos en miles | Porcentaxe | Deputado(s) |
1985 | 52 | - | 1 |
1989 | 105 | 8 | 5 |
1993 | 269 | 18,3 | 13 |
1997 | 395 | 24,8 | 18 |
2001 | 346 | 22,4 | 17 |
2005 | 312 | 18,7 | 13 |
[editar] Eleccións ó Congreso
Ano | Votos en miles | Porcentaxe | Deputado(s) |
1986 | 27 | 2,11 | 0 |
1989 | 47 | 3,59 | 0 |
1993 | 126 | 8,01 | 0 |
1996 | 220 | 12,85 | 2 |
2000 | 306 | 18,62 | 3 |
2004 | 208 | 11,37 | 2 |
[editar] Eleccións ó Parlamento Europeo
Ano | Votos en miles | Porcentaxe | Deputado(s) |
1987 | 45 | 3,7 | 0 |
1989 | 38 | 4,17 | 0 |
1994 | 32 | 11,4 | 0 |
1999 | 335 | 21,98 | 1 |
2004 (*) | 141 | 12,32 | 0 |
- A candidatura de 2004, con GalEusCa
[editar] Eleccións municipais
Ano | Votos en miles | Porcentaxe | Concelleiro(s) |
1983 | 49 | - | 0 |
1987 | 61 | 4,53 | 139 |
1991 | 107 | 7,71 | 241 |
1995 | 208 | 13,15 | 428 |
1999 | 290 | 18,54 | 586 |
2003 | 325 | 19,41 | 595 |
[editar] Ligazóns externas
- Bloque Nacionalista Galego Web oficial do Bloque Nacionalista Galego.
- Galiza Nova Web oficial de Galiza Nova.