Constantino I o Grande
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Flavius Valerius Aurelius Constantinus (272 – 337), máis frecuentemente coñecido como Constantino I o Grande, foi proclamado Augustus polas súas tropas o 25 de xullo do ano 306, aos que seguiron 18 anos de batallas e guerras para controlar o imperio, no 312 conquista Roma co que se fai co control da parte occidental do Imperio Romano, pero non foi ata o 323 cando se fai coa parte oriental.
Refundou Bizancio como Nova Roma, aínda que popularmente pasou a ser coñecida como a cidade de Constantino (Constantinopla). Proclamou o Edicto de Milán en 313 polo que se puña fin ás persecucións contra dos cristiáns e convocou o Concilio de Nicea (325)