II Reich

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

O Segundo Reich (Reich significa "República" ou "Estado") foi un estado fundado o 18 de xaneiro de 1871 trala vitoria de Prusia na Guerra franco-prusiana que supuxo a unificación dos diferentes estados alemáns en torno a Prusia, Austria excluída. Baixo o liderado do chanceler Otto von Bismarck, quen foi o verdadeiro artífice da unificación, iníciouse un período de grande desenvolvemento da nación alemá en tódolos campos, economicamente, xeograficamente, politicamente e militarmente.

A partir dese momento Alemaña transfórmouse xunto a Inglaterra nunha das dúas grandes potencias mundiais, aínda que a presenza colonial de Alemaña fose moi inferior á dos ingleses.

Dende entón e durante as seguintes dúas décadas, establecéronse os chamados "sistemas bismarckianos", que dominaron a política europea nese período. Entre 1884 e 1885 Bismarck convocou a conferencia de Berlín na cal as potencias do momento estableceron as pautas para o reparto colonial de África.

Coa coroación de Guillermo II como Kaiser, iníciouse un enfrontamento entre este e Bismarck, que provocou a caída do chanceler. O emperador foi incapaz de continuar coas políticas implantadas por Bismarck e Alemaña viuse cada vez máis incapaz de manter o equilibrio europeo, que para entón era máis ca nunca a base do equilibrio mundial.

En 1914 estalou a Primeira Guerra Mundial que, ao provocar a derrota de Alemaña en 1918, marcou a fin da dinastía Hohenzollern. As nacións vencedoras impuxeron o Tratado de Versalles, que deu paso á República de Weimar. O territorio alemán foi novamente dividido.

[editar] Véxase