Libro de Kells
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
[editar] Libro de Kells
O Libro de Kells ( Book of Kells en inglés), tamén coñecido como a Gran Evanxeo de Santo Colomba, é un manuscrito ilustrado con motivos ornamentais, feito por monxes celtas cara o ano 800 d.C. Peza principal do cristianismo irlandés e da arte irlando-saxona, constitúe a pesar de non estar rematado, un dos máis suntuosos manuscritos iluminados que sobreviviron á Idade Media.
Pola súa gran beleza e a excelente técnica do seu acabado, este manuscrito é considerado por moitos especialistas como un dos máis remarcábeis vestixios da arte relixiosa medieval. Escrito en latín, o Libro de Kells contén os catro evanxeos do Novo Testamento, asi como notas preliminares e explicativas, e numerosas ilutracións e miniaturas coloreadas. Na actualidade o libro está exposto de maneira permanente na biblioteca do Trinity College de Dublín ( Irlanda), baixo a referencia MS 58.
[editar] Orixes
O Libro de Kells é o máis ilustre representante dun grupo de manuscritos realizados entre finais do século VI e principios do IX, en mosteiros de Irlanda, Escocia e o norte de Inglaterra. Entre eles está o Cathach de San Colomba, a Ambrosiana Orosius e o Libro de Durrow, pertencentes todos ao século VII. A comezos do século VIII realízanse os Evanxeos de Durham,os Evanxeos de Echternach, os Evanxeos de Lindisfarne e os Evanxeos de Lichfield. Todos os manuscritos presentan semellanzas desde o punto de vista do estilo artístico, da escrita e das tradicións escritas, o que permitiu reagrupalos na mesma familia. O estilo plenamente acadado das coloracións situa ao Libro de Kells entre as obras máis tardias desta serie, cara finais do século VIII e comezos do IX, na mesma época co Libro de Armagh. A obra respeta a maioría das normas iconográficas e estilísticas presentes nos escritos máis antigos: por exemplo, a forma das letras decoradas que inician cada un dos catro Evanxeos é abraiantemente regular entre todos os manuscritos das Illas Británicas compostos nesa época.