Diego Martínez Barrio
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Diego Martínez Barrio (Sevilla, 1883 - París, 1962). Foi un político español
Membro do Partido Republicano Radical, foi Ministro de Gobernación con Alejandro Lerroux, aínda que despois abandona o partido debido á súa disconformidade coa política seguida por aquel, fundando o seu propio partido que denominaría Unión Republicana.
Posteriormente, integrada a Unión Republicana no Fronte Popular, Martínez Barrio é elixido Presidente das Cortes e exerce de forma interina como Presidente da Segunda República Española, no período comprendido entre o 7 de abril e o 10 de maio de 1936, con motivo da destitución de Niceto Alcalá-Zamora.
Na noite do 18 ó 19 de xullo de 1936, Manuel Azaña, trala dimisión de Santiago Casares Quiroga, encargoulle formar goberno para intentar deter a sublevación que daría orixe á Guerra Civil Española pero, fracasado o seu intento, presenta a dimisión, durando o seu goberno só 3 horas. É entón substituído por José Giral.
Á caída da República exíliase, primeiro a Francia e logo pasa a México onde en 1945 é designado Presidente da República no exilio ata a súa morte. Finalmente volve a París onde morre. Trinta e oito anos máis tarde, no 2000, o seu restos serían trasladados a Sevilla, a súa cidade natal.
Presidentes do Goberno da Segunda República Española | |
---|---|
Manuel Azaña | Alejandro Lerroux | Diego Martínez Barrio | Ricardo Samper | Joaquín Chapaprieta | Manuel Portela Valladares | Santiago Casares Quiroga | José Giral | Francisco Largo Caballero | Juan Negrín López |