Castelanismos fonéticos
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Enuméranse a continuación os diferentes tipos de castelanismos fonéticos que se poden achar na fala do galego:
- Pronunciar o "xe" (ʃ) coma o "s" apicoalveolar.
- Tendencia a evitar a típica melodía da frase galega e a aceptar en cambio a entoación castelá.
- Apoiar as palabras átonas se sobre o acento posterior cando o tradicional (por exemplo empregando o artigo) e facelo sobre o anterior.
- Aparición dun grupo consonántico culto onde non o hai: *doctor por doutor, *rector por reitor
- Alteracións dos timbres vocálicos (Pronunciar en óso ou osiño o "o" tónico ou pretónico con abertura media cando é aberto)
- Non pronunciar a nasal velar: *una no canto de unha
- Pronunciar o "-o" final cunha abertura media no canto de pechado.
- Non afrouxar o "-o", "-e" e "-a" finais (lɘ pulítikɘ).
- Monotongar o que son ditongos (otro en vez de outro).
[editar] Véxase tamén
- Castelanismos fonéticos.
- Castelanismos ortográficos.
- Castelanismos morfosintácticos.
- Castelanismos léxicos.
- Castelanismos semánticos.
- Hipergaleguismo.
- Lusismo.
- Arcaísmo.
- Vulgarismo.
- Dialectalismo.