Sostén

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Este artigo forma parte no seu comezo da exposición A ciencia ten nome de muller

De muller a muller: un invento a través das mulleres.

Entre os inventos das mulleres están os inventos para as mulleres. Como exemplo, o sostén é un dos artiluxios que, de uso polas mulleres, tivo avances tamén en gran parte mantidos por elas mesmas.

Despois dos antigos 'mamillare' latinos ou 'apodésmos' gregos, e a partir destes, na historia vese o desenvolvemento do sistema de sostén. Patentes incluídas, como a da norteamericana Elisabeth Adams, que no 1825 obtivo unha patente de suxeitador, ou a francesa Herminie Cadolle, que patentou en 1889 un modelo que diferenciaba o corsé e usaba asentamentos anatómicos separados para os dous seos. Non só o inventou, senón que o comercializou, durando a casa comercial ata os nosos días, impulsada por outras incorporacións novedosas dela e outras mulleres da súa familia.

Pouco máis tarde, en 1914 e nos EEUU, Caresse Crosby patentou un sostén máis lixeiro, básicamente dous panos unidos por unha cinta, xa sen relación algunha cun corsé.

No 1956, Marie Rose Lebigot deu un paso máis, o inventar o chamado 'balconnet', sostén sen tirantes pero con baleas verticais flexibles.

Non todas as novidades inventivas acreditadas desta prenda foron de autoría feminina, como a armadura metálica, pero parece lóxico supor que multitude de melloras neste e noutros temas relacionados coa vida diaria das mulleres si o foron.

[editar] ver tamén

A ciencia ten nome de muller