Complemento directo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
En sintaxe chámase complemento directo á función que desempeña un sintagma nominal, un pronome ou unha oración subordinada substantiva que é afectada de forma directa e inmediata pola actividade do verbo: "Pedro come peras". Por iso é un complemento que é seleccionado soamente polos verbos transitivos.
[editar] Uso da preposición a
En galego, o complemento directo de cousa e de persoa constrúen sen preposición, no entanto, se o núcleo do sintagma nominal é un persoal ou un determinante en función pronominal que se refire a unha persoa, soe ir precedido pola preposición a: "Xoana come peras" / "Lelo matou o garda" / "Lelo gabouno a el / Non pillou a ningún
[editar] O recoñecemento do complemento directo
1. Cando se trata dunha terceira persoa ou cousa, o complemento directo localízase substituíndoo polo persoal átono correspondente: o, a, os ou as:
-
- Xisela o matou (o gato)
Este sistema non sempre é válido para os falantes do español, pois é frecuente que os falantes do español, ó falaren galego, incorran no castelanismo denominado lleísmo de persoa, que consiste en substituír a forma do pronome de terceira persoa para o complemento directo o/os ou a/as pola forma do pronome de terceira persoa para o complemento directo lle/lles: "*Pedro chamoulle por teléfono" por "Pedro chamouno por teléfono".
2. As máis das veces o verbo queda coxo se lle quitamos o seu complemento directo, o que facilita o seu recoñecemento:
-
- Irma dixo... ola
3. Cando a oración activa vólvese en pasiva, o complemento directo vólvese suxeito paciente:
-
-
- Activa: Mariña (suxeito axente) come peras (complemento directo).
-
-
-
- Pasiva: As peras (suxeito paciente) son comidas por Mariña (complemento axente)
-