Arquitectura gótica

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Notre Dame de París
Agrandado
Notre Dame de París

A arquitectura gótica é un estilo de arquitectura particularmente asociado coas catedrais e outras igrexas e que xurdiu en Francia no século XII.

A configuración dunha nova sociedade que reflectía os cambios na sociedade esixía unha nova arquitectura que dera ás igrexas un novo concepto de espazo, máis amplo e luminoso, capaz de dar cabida a un maior número de fieis. Partindo da estrutura románica, cun edificio de tres ou cinco naves coa central máis larga e mantendo a cabeceira con deambulatorio, a arquitectura gótica por medio do arco apuntado e a bóveda de crucería acusa a verticalidade e lixeireza das súas estruturas. Este novo sistema de cuberta permitía a concentración de tensións mediante arcos exentos, o que posibilitaba a transmisións do empuxe cara os piares, que servían de apoio aos arcos reforzados por contrafortes mediante arcos arbotantes exteriores. Este sistema permitiu que as vidreiras collesen un extraordiario desenvolvemento, transformando a opacidade do muro en claridade. No exterior dos edificios a ornamentación resultaba exuberante.