Papiro

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Papiro exipcio propiedade do Museo Exipcio do Cairo que mostra ao deus Osiris pesando o corazón
Agrandado
Papiro exipcio propiedade do Museo Exipcio do Cairo que mostra ao deus Osiris pesando o corazón

Papiro (Cyperus papyrus; Cyperaceae) é unha planta acuática da mesma familia da Tiririca (Cyperus rotundus), que é a planta daniña máis difundida do mundo, segundo o Libro Guiness. Considerérase sagrada e fartamente encontrada no delta do Nilo. Era utilizada principalmente na produción de papel no Antigo Exipto.

O talo do papiro pode atinxir até 6 metros de comprimento. A flor da planta, composta de finas hastes verdes, lembra os raios do sol e é exactamente por ter esta analoxía co sol, divindade máxima dese pobo, que o papiro era considerado sagrado. O miolo do talo era transformado en papiros e a casca, ben resistente despois de seca, utilizada na confección de cestos, camas e até barcos.

[editar] Confección do papiro

Foi por volta de 2200 anos antes de Cristo que os exipcios desenvolveron a técnica do papiro, unha especie de pergamiño e un dos máis vellos antepasados do papel. Para confeccionar o papiro, córtase o miolo esbranquizado e poroso do talo en finas láminas. Despois de secas, estas láminas mergúllanse en auga con vinagre para ali permaneceren por seis días, co propósito de eliminar o azucre. Outra vez secas, as láminas son axeitadas en fileiras horizontais e verticais, sobrepostas unhas ás outras. A secuencia do proceso exixe que as láminas sexan colocadas entre dous pedazos de tecido de algodón, por cima e por baixo, sendo entón mantidas prensadas por seis dias. E é co peso da prensa que as finas láminas se mesturan homoxeneamente para formar o papel amarelado, listo para ser usado. O papel preparado era, entón, enrolado a unha vareta de madeira ou marfil para criar o rolo que seria usado na escrita.

[editar] Legado do papiro

Moito da Historia do Egipto foi legada á posteridade grazas aos rolos de papiro encontrados nos túmulos de nobres e de faraóns.

Debido ao grande número de papiros encontrados, utilizáronse diversos esquemas de clasificación para poder identificalos:

  • Pola persoa que posuía o manuscrito (por exemplo Chester Beatty)
  • Polo lugar de orixe (por exemplo Oxyrhynchus)
  • Pola biblioteca onde se conservan (por ejemplo Rylande Libr.)

Aos papiros outórgaselles unha numeración para facilitar a sua identificación nos labores de referencia.

[editar] Ver tamén