Afonso I de Asturias

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Tras a morte de Pelaio en Cangas de Onís,o seu fillo Fafila só reinou durante dous anos, ate o 739,en que pasou a mans de Afonso I, verdadeiro fundador do reino de Asturias. Fillo do duque de Cantabria e casado coa filla de Pelaio, Ermesinda, con él comenza en realidade a Reconquista. Hai opinións encontradas sobre a natureza da actividade guerreira deste rei. De calquera xeito, o seu labor veuse favorecido pola confusa situación da España musulmá daquela época, xa que debido a fame do 750, os bérberes e a súa rebelión determinaron o seu éxodo cara o Magreb. Galiza puido separarse sen dificultade do resto dos territorios do Islam e oferecer o reiciño astur a sua anexión á Coroa. Por outra banda, a medida que os bérberes ían evacuando os territorios que ocuparan algunhas xeracións, Afonso I, que os hostilizaba con guerrillas, puido deixar as montañas astures cara as chairas leonesas. Tomou Astorga,e logo continuou avanzando cara o norte de Portugal, a vertente meriodional da cordilleira Cántabrica, a Bardulia (antigo nome de Castela a Vella) e os territorios de Alava, A Bureba, e a Rioxa. Quizais se establecese na rexión comprendida entre o val do río Douro e os macizos montañosos da España central. Entre as diferentes prazas que foron caendo paseniñamente nas súas mans,as crónicas cristriás da época amentan: Lugo, Tui, Porto, Braga, Viseu, Astorga, León, Amaia, Zamora, Simancas, Osma, Salamanca, Ávila, Segovia e Sepúlveda. Nese momento,o gobernador árabe de Córdoba estaba demasiado ocupado nas loitas intestinas para se opor o avance dos cristians, nin enviar colonias andaluzas que substituísen os bérberes emigrados cara o Norte de África. Tampouco Afonso I dispoñía de forzas bastantes para se ocupar efectivamente das terras conquistadas e despoboadas,e que quedaron baleiras durante décadas, xa que entre a liña de prazas fortes cristiás e a fronteira musulmá habería una verdadeira "terra de ninguén", que foi definida como unha terra de correrías, onde se desenvolven combates de detención. Son a orixe das "Marcas", que daran continuamente que falar na historia política da Península. Co achego de Ab al-Rahman I o califato de Córdoba a liña fronteiriza percorría o curso do rio Douro, dende a súa desembocadura ata Osma,e logo corría cara o norte ata Vasconia. Un ano despois, morre Afonso I, deixando o seu trono nas mans do seu fillo, Fruela I.