Evaristo Correa Calderón
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Evaristo Correa Calderón (Baralla 1899-A Pobra de Trives 1986) foi un escritor e xornalista galego.
Membro das Irmandades da Fala, colaborou con A Nosa Terra, foi redactor-xefe de El Pueblo Gallego e director de Resol, desde 1931 foi profesor de historia en diversos institutos de España e comezou o seu arredamento da ideoloxía galeguista. A partir da Guerra Civil española, xa en Galicia colaborou cos sublevados e xa desde o primeiro día ingresou na Falanxe Española, dedicouse á crítica literaria de autores clásicos españois e non volveu a escribir en galego, lingua na cal publicara os libros de contos Luar (1923), Conceición singela do Ceo (1925) e Margarida a da sorrisa de aurora (1927) e o caderno de poemas Ontes (1924). Entre a súa obra en castelán salientan os ensaios Arte Métrica (1938), Baltasar Gracián : su vida y su obra (1970), as edicións críticas de Baltasar Gracián e as novelas La noche céltica (1955) e De aquí. a la primavera: novela de la montaña gallega (1983)