Historia da Louisiana

Na Galipedia, a wikipedia en galego.


[editar] Ata 1803

Nativos indíxenas vivian na rexión onde actualmente está localizado o Estado de Louisiana millares de anos antes da chegada dos primeiros exploradores europeos. Vivian nesta rexión preto de 30 tribos indíxenas. A maioría destas tribos pertencian a 7 distintas nacións indíxenas (grupamento de tribos indíxenas que posuian cultura, linguaxe e estilo de vida semellantes entre si, e que eran aliados entre si). Estimase o número de indíxenas en preto de 12 mil. As nacións indíxenas que vivian na actual Louisiana eran os atakapa, os chitimacha, os choctaw, os natchez e os caddo. As tribos houma e tunica eran tribos indíxenas isolados.

O español Panfilo de Narváez liderou unha expedición naval en 1528, onde descobriron a foz do Río Mississippí. Porén, Narváez e a súa tripulación non desembarcaron na actual Louisiana, tendo somente avistado as súas terras. En 1541, o español Hernando de Soto liderou unha expedición terrestre, partindo da actual Florida, en direción ao interior do actual sur do Estados Unidos, en busca de metais preciosos. Soto e a súa expedición exploraron partes da actual Louisiana en 1542. Porén, os españois cancelaron a expedición despois da morte de Soto.

O francés René-Robert Cavelier liderou unha expedición, composta por misionarios e colonos, partindo de Quebeque, rumo ao Río Mississippí, a orde de Samuel de Champlain, entón gobernador da colonia francesa de Nova Francia, en 1982. Cavelier acompañou o curso do Río Mississippí, ata chegar á a súa foz, no Golfo do México, en 9 de abril. Cavelier entón reindivicou toda a rexión da bacia hidrográfica do Mississippí á coroa francesa, e nomeou este enorme territorio de Louisiana, en homenaxe ao Rei francés Luís XVI de Francia.

En 1718, New Orleans foi fundada, e en 1722, tornouse a capital da Louisiana. New Orleans foi a primeira capital da colonia francesa de Louisiana que aínda continua dentro do estado homónimo. Capitais anteriores da colonia de Louisiana localizanse actualmente en estados viciños.

New Orleans axiña tornouse un centro portuario importante, mais o resto da imensa colonia de Louisiana somente xeraban prexuízos á coroa francesa. En 1762, baixo os termos do Tratado de Fountainebleau, cedendo a maior parte da rexión da actual Lousiana, ben como todas as terras da colonia a oeste do Río Mississippí, para a España aos españois. En 1763, despois de ter sido derrotada polos británicos na guerra franco-indíxena, a Francia cedeu o resto da colonia francesa de Lousiana, as terras a leste do Río Mississippí, para os británicos.

Os franceses non anunciaron o acordo feito cos españois aos colonos franceses que vivian na actual Lousiana. Os colonos franceses que vivian na actual Lousiana somente souberon que a rexión pasara a control español en 1764. Os colonos franceses revoltaranse en 1768, forzando o gobernador español da Lousiana a fuxir. No ano seguinte, porén, este voltaría con reforzos militares, e os españois continuaron a controlar a Lousiana.

A rexión da actual Lousiana prosperou economicamente, grazas ao goberno colonial español estábel e que pasou a ser popular e aceita entre a poboación francófona da rexión. Este goberno incentivaba o comercio e a industria da rexión, a través de baixos impostos. Ao longo das últimas décadas do século XVIII, a Lousiana recebeu preto de 5 mil acadianos, que fuxiron das súas terras na Acadia. Durante a Revolución Americana de 1776, os españois, como aliados dos rebeldes americanos, permitiron aos últimos o uso das facilidades portuarias de New Orleans. En 1795, agricultores na Lousiana pasaron a plantar cana de azúcar, grazas a un método de procesamento e refino da cana de azucar en grande cantidade, descoberto por Étienne de Boré.

[editar] 1803 - 1868

A área en verde é a Louisiana cando ela foi comprada da Francia polo Estados Unidos da América.
Agrandado
A área en verde é a Louisiana cando ela foi comprada da Francia polo Estados Unidos da América.

En 1800, os franceses compraron o territorio da Lousiana dos españois, nun acordo secreto. Porén, estes continuarían a administrar a Lousiana ata 30 de novembro de 1803, e ata este día, a bandeira española continuou izada nas principais cidades da colonia de Lousiana, mesmo sendo esta xa baixo xuridisción francesa. Foi somente en 1801 que a poboación do territorio, ben como o Estados Unidos, souberon desta compra. En 31 de outubro de 1803, o Estados Unidos comprou oficialmente o territorio de Lousiana. En 30 de novembro, a bandeira española foi substituída por unha bandeira francesa, e en 20 de decembro, todo o territorio de Louisiana pasou a control americano. A bandeira americana foi izada no mesmo día.

En 1804, o goberno americano decidiu dividir o recén-adquirido territorio de Lousiana en territorios menores, e así, facilitar a súa administrazón. Así, a Louisiana adquiriu moito do seu formato actual, coa división da Lousiana no Territorio de Orleans (que desenvolveríase posteriomente na actual Lousiana) e Distrito de Lousiana, que englobaba o resto da antiga colonia de Lousiana. En 10 de setembro de 1810, a Lousiana adquiriu as súas fronteiras políticas atuais, despois da anexación forzada por parte de forzas militares americanas dun pequeno pedazo de terra da Florida, que entón estaba baixo control español.

En 30 de abril de 1812, o Territorio de Orleans tornouse o décimo oitavo Estado americano, tendo sido renomeado de Lousiana (co Distrito de Lousiana sendo renomeado Territorio do Missouri). New Orleans foi a capital da Lousiana ata 1830, entre 1831 e 1849, e de 1865 a 1880. Donaldsonville serviu como capital en 1830 e 1832, e Baton Rouge serviu como capital entre 1849 ae 1865. Desde 1880, Baton Rouge é a capital da Louisiana.

En decembro de 1814, durante a Guerra de 1812, o Reino Unido enviou unha forza militar, cuxos obxetivos eran a captura de New Orleans e o pedido de axuda a un pirata instalado na cidade, Jean Laffite. Este, porén, xuntouse cos americanos. Os británcos foron derrotados por forzas americanas lideradas por Andrew Jackson e por piratas liderados por Laffite en 8 de xaneiro de 1815, a apenas alguns quilometros da cidade.

En 1861, a Louisiana secedeu do Estados Unidos e xuntouse aos Estados Confederados da América. Aínda no mesmo ano, a Guerra Civil Americana tivo inicio. New Orleans, como un porto primario de grande importancia para a Confederazón, foi un alvo primario de ataques navais da mariña americana. En abril de 1862, New Orleans foi capturada por tropas americanas. Nengunha batalla en defesa da cidade ocorreu, e a cidade foi tomada sen resistencia. Así, New Orleans foi poupada da destrución que afetou outras cidades-chave da Confederazón. A cidade foi escollida como capital das rexións da Lousiana que estaban baixo control americano. A capital da Louisiana, encanto isto, mudouse para Opelousas en 1862 e Shreveport en 1863. As forzas americanas gradualmente conquistaron moito do Estado confederado. Con os seus principais pólos economicos baixo control das forzas da Unión, e co bloqueo naval das forzas americanas impedindo o comercio internacional entre a Lousiana e outros países, a economía da Louisiana implodiu, con somente a Xeorxia, Carolina do Sur e Virxinia tendo sofrido máis economicamente e socialmente. Aínda que poucas batallas ocorreron no estado, houbo gran destrución, especialmente de incendios deliberados de plantacións confederadas por parte de tropas da Unión.

As tropas americanas ocuparon a cidade ata 1877. Por algún tempo, o goberno americano cedeu a militares e a civis de descendencia afro-americanas o goberno da cidade, revoltando a maioría dos habitantes brancos da cidade. Unha grande rebelión entre brancos e afro-americanos ocorreu en 1866, onde preto de 50 persoas morreron. En 25 de xuño de 1868, a Louisiana foi readmitida como un Estado do Estados Unidos da América.

[editar] 1868 - Tempos atuais

En 14 de setembro de 1874, un grupo de habitantes de New Orleans revoltouse contra o goberno da Louisiana. Esta aumentara ou criara despois do fín da Guerra Civil Americana varios impostos, para o financiamento de varios servizos públicos estaduais. Este grupos de comerciantes tentou derrubar o goberno da Louisiana, mais non tiveron suceso. Despois do fín da guerra, diversas ferrovias foron inauguradas no estado, conectandoo co resto do país. Ao mesmo tempo, unha modernización e expansión das facilidades portuarias de New Orleans aumentou a importancia da cidade como un pólo portuario. Esta importancia aumentou aínda máis despois da inaugurazón do Canal do Panamá, en 1914.

Durante as primeiras décadas do século XX, diversas reservas de gas natural e de petróleo foron atopados no estado, descoberta que pasou a industrializar a economía do estado. Alén diso, diversas ferrovias e represas foron construídas. O estado sofreu coa Grande Depresión, mais recuperouse logo co inicio da segunda guerra mundial. New Orleans tornouse un grande pólo fabricador de navios, ben como un grande pólo de distritución e de refino de petróleo. Despois do fín da guerra, máis da metade da poboación da Louisiana vivia en cidades.

Despois do fín da segunda guerra mundial, o Estado reintegrou as súas universidades ao longo da década de 1950, e áreas comerciais e escolas foron reintegradas durante a década de 1960. Anteriomente, estas áreas eran segregadas entre brancos e afro-americanos. A economía da Louisiana continuou a desenvolverse gradualmente ata a década de 1980, cando o estado foi atinxido por unha recesión, grazas á unha grande queda nos prezos de petróleo, o que elevou moito as taxas de desemprego (que foron as máis altas do país ao longo da década).

En 1992, a Louisiana foi atinxida polo furacán Andrew. Este furacán causou no estado mil millóns de dólares en prexuízos e 11 mortes. Outro furacán, o furacán Katrina, atinxiu o estado en agosto de 2005, causando grande destrución, especialmente na rexión metropolitana de New Orleans. A cidade e o goberno instituiron evacuación mandatoria na cidade. Os habitantes de New Orleans foron evacuados para outras cidades na Louisiana e en outros estados. Empresas seguradoras estiman os prexuízos e o prezo da reconstrución da cidade entre 10.000 e 25.000 millóns de dólares americanos, e as autoridades din que o número de mortos está na orde dos millares.