Basilidiano
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Os basilidianos foron os membros dunha secta gnóstica que seguía as doutrinas de Basílides e que fundou o seu fillo Isidoro no século II.
A secta tiña tres graos: material, intelectual e espiritual e posúa dúas estatuas alegóricas, home e muller. As doutrinas eran semellantes a dos ófitos e seguían a un deus supremo denominado Abraxas e afirmaban que Cristo era só unha pantasma enviada á Terra por el.