Juan Bautista Topete y Carballo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Juan Bautista Topete y Carballo (San Andrés de Tuxtla, (Veracrúz), México, 1821 - Madrid, 1885). Marino e político español.
En 1838 ingresou na Armada. Distinguiuse pola súa actuación na Escuadra del Cantábrico durante a Primeira Guerra Carlista, e en América contra os piratas e tratantes de escravos. En 1860, participou na Guerra de África.
En 1865 foi destinado ao Pacífico, onde ao mando do contralmirante Castro Méndez Núñez participou nos bombardeos de Valparaíso (Chile) e o de El Callao (Perú), onde foi ferido gravemente. Tras a guerra foi ascendido a brigadier.
Máis tarde foi nomeado Capitán da Escuadra de Cádiz. En 1868 pronunciouse en contra de Isabel II e revelou a toda a súa flota, co que iniciou unha revolución que acabaría destronando á raíña.
Entre 1868 e 1869, ocupou o posto de Minstro da Marina e de Ultramar. En 1870, Joan Prim morreu tras sufrir un atentado, polo que Topete ocupou o cargo de Presidente do Consello de Ministros.
Durante o reinado de Amadeo I de Saboia, volveo a ocupar os cargos de Ministro da Marina e de Ultramar. Tras a proclama da I República foi encarcelado. Tras o golpe do xeneral Pavía en 1874, ocupou de novo o posto no ministerio da Marina.
Sexenio Revolucionario | ||
---|---|---|
Segue a: Joan Prim i Prats |
Juan Bautista Topete y Carballo (1870-1871) |
Precede a: Francisco Serrano y Domínguez |
Presidente do Goberno de España |