ციცინათელების საფლავი

ვიკიპედიიდან

ციცინათელების საფლავი
火垂るの墓
რეჟისორი ტაკაჰატა ისაო
პროდიუსერი ტორუ ჰარა
სცენარის ავტორი ნოსაკა აკიუკი
როლებში ცუტომუ ტატუმი, აიანო შირაიში
დისტრიბუტორი შინჩოშა
გამოსვლის თარიღი 16 აპრილი, 1988
ხანგრძლივობა 88 წთ
ქვეყანა იაპონია
ენა იაპონური
ბიუჯეტი უცნობი
IMDb პროფილი

ციცინათელების საფლავი (火垂るの墓 ჰოტარუ ნო ჰაკა) — 1988 წელს შექმნილი ანიმე ფილმი დაწერილი და გადაღებული ისაო ტაკაჰატას მიერ სტუდია ღიბლისთვის. აკიუკი ნოსაკას ამავე სახელწოდების ნახევრად ავტობიოგრაფიული რომანის ადაპტაცია. ზოგიერთი კრიტიკოსის აზრით ეს დღემდე შექმნილი ერთ-ერთი უძლიერესი ომისსაწინააღმდეგო ფილმია. ანიმაციის ისტორიკოსი ერნესტ რისტერი ამ ფილმს ადარებს სტივენ სპილბერგის "შინდლერის სიას", მისი სიტყვებით "ეს არის ყველაზე მკაფიოდ ჰუმანური ანიმაციური ფილმი".

სექციების სია

[რედაქტირება] სცენარი

ფილმში მოქმედება მიმდინარეობს მეორე მსოფლიო ომის ბოლოსკენ იაპონიაში და მოთხრობილია ობოლი და-ძმის - სეიტა და მისი უმცროსი და სეცუკოს - გულისამაჩუყებელი ურთიერთობის შესახებ. ბავშვებმა დედა კობეს საჰაერო დაბომბვის დროს დაკარგეს, მამა კი იაპონიის იმპერიის ფლოტის სამსახურში. შედეგად ისინი იძულებული არიან არსებობაზე იზრუნონ საყოველთაო შიმშილისა და თანამემამულეთა უგულობის პირობებში (რომელთა შორის ზოგიერთი მათი საკუთარი ნათესავები არიან). საბოლოოდ ორივე ბავშვი შიმშილით იღუპება და მათი ტანჯვისა და სიკვდილის ეპიზოდები მთელ ფილმს ლეიტმოტივად გასდევს.

სტუდია ღიბლის სხვა პროდუქციის მსგავსად, ფილმი გამოირჩევა დიზაინისა და მხატვრობის მაღალი ხარისხით. ფილმი თავდაპირველად კინოთეატრებში გამოვიდა ჰაიაო მიაძაკის კიდევ ერთი, გაცილებით უფრო მსუბუქი ანიმაციის "ჩემი მეზობელი ტოტორო" თანხლებით.

[რედაქტირება] ისტორიის წყარო და ინტერპრეტაცია

კადრი ფილმიდან.
გაზარდეთ
კადრი ფილმიდან.

ისტორია ეყრდნობა ამავე სახელწოდების ნახევრად-ავტობიოგრაფიულ რომანს, რომლის ავტორმა, ნოსაკამ, 1945 წელს ომისდროინდელ იაპონიაში და დაკარგა შიმშილით დაუძლურების გამო. მის სიკვდილში ავტორი საკუთარ თავს ადანაშაულებდა და ეს ისტორია დისთვის პატიების თხოვნისა და ტრაგედიის გადასატანად დაწერა.

საზოგადოებასა და თითოეულ ადამიანზე ომის უარყოფითი შედეგების გრაფიკული და ძლიერ ემოციური აღწერის გამო ზოგიერთი კრიტიკოსი "ციცინათელების საფლავს" ომის საწინააღმდეგო ფილმად განიხილავს, ვინაიდან მასში ომის რაიმე პოზიტიური შედეგი ნაჩვენები არ არის. ფილმში იაპონური კულტურა აღწერილია ყურადღების თითქმის ცალსახად ომით გამოწვეულ პერსონალურ ტრაგედიაზე გამახვილებით, პოლარულ იდეოლოგიათა შორის ჰეროიკული წინააღმდეგობის განდიდების ნაცვლად. თუმცა ზოგიერთი კრიტიკოსი ფილმის ვიწრო ფოკუსს მხოლოდ იაპონელ ხასიათთა ტანჯვაზე მიაწერს საკუთრივ იაპონელთა მიერ მეორე მსოფლიო ომის გამომწვევ მიზეზებსა და იაპონიის მიერ ომში აგრესიული აქტებისა და 1930-იანი წლების სამხედრო კრიმინალის პასუხისმგებლობის გაუთვითცნობიერებლობას.

ალტერნატიული ინტერპრეტაციით "ციცინათელების საფლავი" ხაზს უსვამს კეთილგონიერებაზე სიამაყის მაღლა დაყენების საშიშროებას. ამ შეხედულებით ნოსაკას ალტერ ეგო, სეიტა, მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების წინაშე დგას (ორჯერ - როცა დეიდამისის სახლს ტოვებს და როცა გლეხი ბრინჯის ველზე უარჰყოფს მას), ან უნდა დარჩეს ენამწარე დეიდასთან, იმუშაოს, და რეალობას მიესადაგოს, ან გაიქცეს. საბოლოოდ, სეიტა საკუთარ სიამაყეს ანიჭებს უპირატესობას და მისი და სეცუკოს ბედი ამ გადაწყვეტილების შედეგია - რომ დარჩენილიყვნენ, უეჭველად გადარჩებოდნენ.

[რედაქტირება] გამოშვება

სტუდია ღიბლის სხვა ფილმებისგან განსხვავებით, რომლებსაც უოლტ დისნეი კომპანი უშვებდა, ციცინათელების საფლავი გამოსცა ამერიკულმა სენტრალ პარკ მედიამ ორ დისკზე. პირველ დისკზე შესულია დაუმონტაჟებელი ფილმი ორ ვერსიად - ინგლისურად და იაპონურიად ინგლისური სუბტიტრებით. მეორე დისკზე შეტანილია რამდენიმე დამატება, მათ შორის საწყისი წიგნის ავტორის რეტროსპექტივა, ინტერვიუ რეჟისორთან ისაო ტაკაჰატასთან და ასევე ინტერვიუ ცნობილ კინოკრიტიკოსთან როჯერ ებერტთან, რომელიც ამ ფილმის დიდი თაყვანისმცემელი იყო.

[რედაქტირება] კინოვერსია

2005 წელს გამოსული ფილმის პოსტერი
გაზარდეთ
2005 წელს გამოსული ფილმის პოსტერი

კომპანიამ NTV იაპონიაში გამოუშვა ციცინათელების საფლავის კინოვერსია (ცოცხალი შესრულებით), მეორე მსოფლიო ომის 60 წლისთავთან დაკავშირებით. ფილმი ტელეეკრანებზე გამოვიდა 2005 წლის 1 ნოემბერს 21:00 საათზე იაპონიის დროით. ანიმეს მსგავსად, ციცინათელების საფლავის კინოვერსიაში მთავარი გმირები გადარჩენისთვის იტანჯებიან მეორე მსოფლიო ომის ბოლო დღეებში კობეში, იაპონია. თუმცა ანიმე ვერსიისგან განსხვავებით, ფილმში ისტორიას ბავშვების დეიდა ჰყვება და აღწერს იმას, თუ როგორ ცვლის ომისდროინდელი მდგომარეობა გულკეთილ ქალბატონს გულქვა დემონად. ფილმში დეიდის როლს იაპონიაში ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული მსახიობი ნანაკო მაცუშიმა თამაშობს. ფილმის ხანგრძლივობაა 2 საათი და 28 წუთი.


[რედაქტირება] რესურსები ინტერნეტში