ჰამზათოვი, რასულ

ვიკიპედიიდან

ჰამზათოვი, რასულ
გაზარდეთ
ჰამზათოვი, რასულ

ჰამზათოვი, რასულ ჰამზათის ძე (* 8 სექტემბერი, 1923, სოფელი წადა, ხუნძარის რაინი, დაღესტანი ― † 3 ნოემბერი, 2003, მოსკოვი), დაღესტნელი პოეტი. დაღესტნის სახალხო პოეტი (1959), სოციალისტური შრომის გმირი (1974). სკკპ წევრი 1944-იდან. ჰამზათ წადასას შვილი. 1945-1950 სწავლობდა მოკოვის მ. გორკის სახელობის ლიტერატურის ინსტიტუტში. ლექსების წერა 11 წლისამ დაიწყო. ლექსების პირველი კრებული "მგზნებარე სიყვარული და მწვავე სიძულვილი" 1943 გამოაქვეყნა. ჰამზათოვის პოეზია გამსჭვალულია სამოქალაქო ეროვნული და ლირიკული მოტივებით, პატრიოტული და ინტერნაციონალური სულისკვეთებით, ასახავს სოციალისტური დაღესტნის ცხოვრებას (კრებულები "ჩვენი მთები", 1947; "მთიელის სამშობლო", 1950 და სხვ.). აღსანიშნავია მამისადმი მიძღვნილი ლექსების ციკლი ("ლექსები ჰამზათ წადასაზე", პოემა "საუბარი მამასთან", 1953 და სხვ.). ჰამზათოვის შემოქმედებაში დიდი ადგილი უჭირავს ქალის თემას (ლექსები "დედას", "მთიელი ქალი" და სხვ.). აღსანიშნავია აგრეთვე მისი პოეტური კრებულები "მულატი ქალი" (1966), "წელთა კრიალოსანი" (1978) და სხვ.

ლექსებისა და პოემების კრებულისათვის "ჩემი დაბადების წელი" (1950) მიენიჭა სსრკ სახელმწიფო პრემია (1952), კრებულისათვის "შორეული ვარსკვლავები" (1962) - ლენინური პრემია (1963). ქართველი ხალხის პატივისცემითა და სიყვარულით არის გამთბარი საქართველოს თემაზე შექმნილი ლექსები: "ლეკი", "ნანა ღვინეფაძე", "ალაზანზე" და სხვა. მისი პროზაული თხზულება "ჩემი დაღესტანი" (წგნ. 1, 1968, ქართული თარგმანი 1982) დაღესტნელი ხალხის ცხოვრების ლირიკული-ფილოსოფიური ენციკლოპედიაა. წერს ბავშვებისთვისაც ("ჩემი ბაბუა", 1967). აქვეყნებს ლიტერატურულ-კრიტიკულ სტატიებს.

ხუნძურ ენაზე თარგმნა რუსი პოეტების ნაწარმოებები. მისი ლექსები თარგმნილია სსრკ და მსოფლიო ხალხთა მრავალ ენზე. ჰამზათოვი დაღესტნის მწერალთა ორგანიზაციის ხელმძღვანელი იყო.

სსრკ VI-XI მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. 1962-1966 და 1971-იდან სსრკ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის წევრი. აზიისა და აფრიკის ქვეყნების სოლიდარობის საბჭოთა კომიტეტის წევრი. დაჯილდოებულია 3 ლენინის ორდენით, 3 სხვა ორდენითა და მედლებით.