ვერლენი, პოლ

ვიკიპედიიდან

ვერლენი კაფეში.
გაზარდეთ
ვერლენი კაფეში.

პოლ მარი ვერლენი (Paul Marie Verlaine) (*30 მარტი, 18448 იანვარი, 1896) -- ფრანგი პოეტი, სიმბოლიზმის წარმომადგენელი.

დაიბადა მეცში, საშუალო განათლება პარიზის ლიცეუმში მიიღო, შემდეგ კი სახელმწიფო სამსახურში იწყებს მუშაობას. ლექსების წერას ადრეული ასაკიდან იწყებს და თავიდანვე პარნასული მოძრაობისა და მისი ლიდერის შარლ ლეკონტ დე ლილის გავლენის ქვეშ ექცევა.

ვერლენის პირველმა გამოქვეყნებულმა ლექსების კოლექციამ "Poèmes saturniens" (1867), თუმცა სენ-ბევის მიერ მკაცრად გაკრიტიკებულ იქნა, მას მაშინვე დაუმკვიდრა ნიჭიერი და ორიგინალური სტილის პოეტის სახელი. მის ადრეულ ნაშრომებში ვერლენის პირადი ცხოვრება ისახება, რაც მისი მატილდა მოტის სიყვარულით იყო გამოწვეული და რომელზეც მან მოგვიანებით იქორწინა. 1872 წელს ის მატილდას მიმართ ინტერესს ჰკარგავს და ცოლსა და ვაჟს ახალ საყვარელზე, პოეტ არტურ რემბოზე სცვლის. ვერლენი ბევრს სვამდა და ერთხელ ალკოჰოლის გავლენის ქვეშ ეჭვიანობის მიზეზით რემბოს ტყვიას ახლის, თუმცა საბედნიეროდ ვერ ჰკლავს. ამ ინციდენტის შედეგად ის დააპატიმრეს და მონსის ციხეში ჩასვეს. აქ ის რელიგიურ მოქცევას განიცდის, რაც თავის მხრივ კვლავ მის ნამუშევრებში ისახება. ამ პერიოდის პოეტური გამოვლინება იყო კრებული "Romances sans paroles" ("უსიტყვო რომანსები"). ციხიდან გამოსვლის შემდეგ ვერლენი ინგლისში მგზავრობს, სადაც ის რამდენიმე წელი მასწავლებლობს და მუშაობს მის შემდგომ წარმატებულ პოემათა კრებულზე "Sagesse" ("სიბრძნე"). 1877 წელს ის საფრანგეთში ბრუნდება და რეთელის სკოლაში ინგლისურის სწავლების პერიოდში ერთ-ერთი საკუთარი მოსწავლეთაგანი, ლუსიენ ლეტინუა, უყვარდება, რომელიც მის შემდგომ პოემათა აღმაფრენა ხდება. ყმაწვილის ტიფით გარდაცვალების გამო ვერლენს მწვავე დეპრესია უნვითარდება.

ვერლენი ბოლო წლებს ალკოჰოლიზმსა და სიღარიბეში ატარებს. თუმცა მის სიცოცხლეშივე ვერლენის შემოქმედება საყოველთაოდ აღიარებული იყო, როგორც უახლესი სიტყვა პოეზიაში. შესაძლოა ვერლენის ყველაზე ცნობილი პოემა იყოს "შემოდგომის სიმღერა" (Chanson d'automne), მეორე მსოფლიო ომში მოკავშირეთა მიერ ამ პოემის კოდურ გზავნილებში გამოყენების წყალობით. ვერლენის პოეზია ასევე პოპულარული იყო მუსიკოსებში, როგორიცაა გაბრიელ ფორე, რომელმაც მის რამდენიმე ლექსზე მუსიკა შექმნა, მათ შორის "La bonne chanson" ("ლამაზი სიმღერა"), და კლოდ დებიუსი, რომელმაც საკუთარ მუსიკაში ვერლენის მთელი Fêtes galant (გალანტური დღესასწაულები) კოლექცია გამოიყენა.

ვერლენი გარდაიცვალა 1896 წელს, დაკრძალულია ბატინიოლის სასაფლაოზე პარიზში.