ბაგრატ V

ვიკიპედიიდან

საკუთარ სახელს "ბაგრატ" აქვს სხვა მნიშვნელობებიც. იხილეთ: ბაგრატ

ბაგრატ V ( † 1393), საქართველოს მეფე 1360-იდან, დავით IX-ის ძე. ქართული საისტორიო მწერლობა ბაგრატ V-ს "დიდის" სახელით იხსენიებს. ტრაპიზონელი ბერძენი ისტორიკოსები მიქელ პანარეტოსი, რომელიც პირადად იცნობდა ბაგრატ V-ს, მას "გამოჩენილ სარდალს" უწოდებს. სომხურ მწერლობაშიც ბაგრატ V "ძლევამოსილისა და ძლიერის" სახელითაა მოხსენიებული. თათარ-მონღოლთა შემოსევების შემდეგ საქართველო თუმცა ეკონომიურად დაქვეითებული იყო და სამეფოს დაშლის ტენდენცია თანდათანობით თავს იჩენდა, ბაგრატ V-ის ხელისუფლება მაინც მთელ საქართველოზე ვრცელდებოდა. მისი სამეფოს სამხრეთ-დასავლეთი საზღვარი ( ტრაპიზონის სამეფოსთან) მაკრიალის ხეობას გასდევდა, მაკრიალი, გონია, აჭარა, შავშეთ-კლარჯეთი, მესხეთი საქართველოს ეკუთვნოდა. ქ. ანისი და მისი ოლქი წინანდებურად ბაგრატ V-ის სამეფოს შემადგენლობაში იყო. ბაგრატ V-ის ხელისუფლებას ცნობდნენ დვალეთი და ჩრდილოეთ ოსეთი.

ბაგრატ V-ის მეფობის დასაწყისში საქართველოში შავი ჭირი მძვინვარებდა. 1366 მისი მსხვერპლი გახდა დედოფალი ელენე, რომლისაგანაც მეფეს ორი ძე გიორგი და კონსტანტინე ჰყავდა. 1367 ივნისში ბაგრატ V დაქორწინდა ტრაპიზონის მეფის იოანე-ალექსი III-ის ასულ ანაზე, რომლისაგანაც შეეძინა მესამე ვაჟი დავითი. ბაგრატ V-ის მეფობის ბოლო წლებში საქართველოს დიდი უბედურება დაატყდა თავს: 1386 თემურლენგი დიდძალი ლაშქრით საქართველოში შემოიჭრა და, მიუხედავად ქართველთა მედგარი წინააღმდეგობისა, აიღო თბილისი. მტერმა დაატყვევა ბაგრატ V, მისი მეუღლე ანა და შვილი დავითი. თემურლენგმა ბაგრატ V-ს გამაჰმადიანება მოსთხოვა. ბაგრატ V დიდხანს უარზე იყო, ბოლოს დათანხმდა, რომ ტყვეობიდან თავი დაეღწია და დამპყრობლის წინააღმდეგ ბრძოლას სათავეში ჩასდგომოდა, მაგრამ განთავისუფლების შემდეგ მალე გარდაიცვალა.




ერთიანი საქართველოს მეფეები
ბაგრატ III | გიორგი I | ბაგრატ IV | გიორგი II | დავით IV | დემეტრე I | დავით V | გიორგი III | თამარი | გიორგი IV | რუსუდანი | დავით VI / დავით VII | დემეტრე II | ვახტანგ II | დავით VIII | ვახტანგ III | გიორგი VI | გიორგი V | დავით IX | ბაგრატ V | გიორგი VII | კონსტანტინე I | ალექსანდრე I | ვახტანგ IV | გიორგი VIII