Pluto (planeta)

E Vicipaedia

Pluto

Inventio
Inventus a Clyde Tombaugh
Inventus anno 1930
Proprietates orbitales
Distantia a sole (ua) 30 ua
Radius 4.500.000.000 km
Perihelion 4.436.824.613 km
Aphelion 7.375.927.931 km
Eccentricitas 0,248 807 66
Periodus orbitalis 238 a
Inclinatio orbitalis 52°
Satellites 3
Satellitum nomina Charon; Nix; Hydra
Proprietates physicales
Diametrus 2.320 km
Area 2.800? km2
Massa 1,25×1022 kg
Densitas 1,750 g/cm3
Gravitas 0,58 m/s2
Velocitas fugiendi km/s
Periodus rotationis 6 d
Inclinatio axialis 115,60°
Albedo 0,30
Temperatura
min med max
- K 34 K - K
Proprietates atmosphericae
Pressio atmosphaerica kPa
Carbonium %
Nitrogenium %


(134340) Pluto usque ad mensem Sextilem anni 2006 nonus planeta ordinis solaris nostri dictus erat, sed nunc statu planetae omisso maius obiectum zonae Kuiperi et idem planetula appellatur. Repertus est a Clyde Tombaugh anno 1930 et nomine dei Romani appellatur.

Cum iam alia corpora caelestia simili magnitudine noverimus quae ultra Neptunum Solem revolvantur, Instituto Astronomiae Internationali (IAU) placuit novam categoriam horum corporum instituere et huiusmodi corpora planetulas (Anglice: dwarf planets) vocare.

Plutoni est orbita eccentrica quae magis inclinata ad lineam eclipticam quam ea planetarum est. Pars eius orbitae propior Soli est Neptuni orbita.
Minor quam multi satellites vel lunae in systemate solari nostro, tamen inter planetulas hodie notas secundum magnitudine locum tenet.

[recensere] Satellites

  • Charon - reperta anno 1978
  • Nix (P2) - reperta anno 2005 per Hubble spatii telescopium, diametrus ca. 160 km
  • Hydra (P1) - reperta anno 2005 per Hubble spatii telescopium, diametrus ca. 100 km


Systema solare nostrum
Sol

planetae: Mercurius | Venus | Tellus (Terra) | Mars | Iuppiter | Saturnus | Uranus | Neptunus

planetulae: Ceres | Pluto | Eris

corpora alia: Luna | Asteroidae | Planetoidae zonae Kuiperi

Vide etiam corpora astronomica atque systematis solaris indicem corporum redactum secundum radium vel massam.