Geometria
E Vicipaedia
Geometria est ramus mathematicae qui qualitates figurarum in plano vel in spatio studet. Verbum e verbis Graecis «γης» (latine: terra) et «μετρος» (latine: metrum) factum est. Sicut alii rami mathematicae, geometria logica utitur. Prima principia ab axiomatibus describuntur. Propositiones per axiomata probantur.
Index |
[recensere] Historia
Aegyptii antiqui intellectum bonum practicum geometriae clare habuerunt. Pyramides sunt monumenta illius intellectus.
Babylonii antiqui propositionem Pythagoras sciverunt.
Graeci antiqui studium formalis geometriae inceperunt. Philosophi geometriam magne aestimaverunt. Euclides erat geometres magnus illae aetatis qui disciplinam axiomatum deductivam in opere suo quod Elementi vocatur clare implet. In illo opere postulata geometriae Euclideanae monstrata sunt et ex illis CCCCLXV rationes derivatae sunt. Fundamentum geometriae condebant. Saeculo XIX aliqua menda inventa sunt.
Quadruvium quod universitatibus medievalibus doctum est geometriam inclusit.
Renatus Cartesius geometriam et algebram iuxit. Punctos in planitia a duobus numeris et punctos in spatio a tribus numeris expressit. Geometria analytica invenit.
[recensere] Axiomata
[recensere] Existentia et Incidentia
- Puncti infiniti existunt. Conlatio omnum punctorum vocatur spatium.
- Conlatio partita ab illis puntis quae vocatur planum existit.
- Conlatio partita a puntis cuiusque plani quae vocatur linea recta existit.
- Duo puncti lineam rectam determinant.
- Tres puncti planum determinant.
- Si duo puncti lineae rectae in plano sunt, omnes puncti illae lineae in illo plano sunt.