Phaedon Elidensis
E Vicipaedia

Phaedon uel Elidensis Phaedon (graece Φαίδων).
Saeculum IV a.C.n.—saeculum III a.C.n. (Elis est in Peloponneso Elidis praefectura, quae urbs hodie Elia appellatur.)
Graecus philosophus qui Socrati discipulus et Elidensis sectae fuit conditor.
Nomen enim suum in Platonis de immortalitate animae sermone traditum est. Fuit autem ex Aulo Gellio servus. Nam Socratem et praecepta sua audire Phaedon solebat. Ceterum Phaedon, paucis ante Socrates ciculam bibit, in carcere aderat. Sic etiam is in Platonis sermone narrauit quomodo Socrates mortuus esset. Deinde autem ad Elidem reuersus est in qua urbe sectam condidit.
Socratici discipuli qui in carcere eo die, quo Socrates mortuus est, aderant : Aeschines, Antisthenes, Apollodorus, Cleombrotus, Critobulus, Crito, Ctesippus, Epigenes, Euclides, Hermogenes, Menexenus, Simmias, Cebes, Phaedon, Phaedondes, et Terpsion. Plato autem, quia aegrotabat, aberat.
Seneca a Phaedone dictum refert (Sen., epistulae, 14, 94) : Minuta quaedam' ut ait Phaedon 'animalia cum mordent non sentiuntur, adeo tenuis illis et fallens in periculum uis est; tumor indicat morsum et in ipso tumore nullum uulnus apparet.
Documenta : M. T. Cicero, de Natura Deorum, I, 93 : (latine : http://www.thelatinlibrary.com/cicero/nd1.shtml#93 et latine ac gallice : http://agoraclass.fltr.ucl.ac.be/concordances/cicero_dndI/lecture/33.htm)
nam Phaedro nihil elegantius, nihil humanius, sed stomachabatur senex, si quid asperius dixeram, cum Epicurus Aristotelem vexarit contumeliosissime, Phaedoni Socratico turpissime male dixerit, Metrodori sodalis sui fratrem Timocraten, quia nescio quid in philosophia dissentiret, totis voluminibus conciderit, in Democritum ipsum, quem secutus est, fuerit ingratus, Nausiphanem magistrum suum, a quo [non] nihil didicerat, tam male acceperit.
Auli Gellii Noctes Atticae, II, XVIII.
(latine http://www.thelatinlibrary.com/gellius2.html et gallice http://remacle.org/bloodwolf/erudits/aulugelle/livre2.htm#XVIII)
Quod Phaedon Socraticus servus fuit; quodque item alii complusculi servitutem servierunt. 1 Phaedon Elidensis ex cohorte illa Socratica fuit Socratique et Platoni per fuit familiaris. 2 Eius nomini Plato librum illum divinum de immortalitate animae dedit. 3 Is Phaedon servus fuit forma atque ingenio liberali et, ut quidam scripserunt, a lenone domino puer ad merendum coactus. 4 Eum Cebes Socraticus hortante Socrate emisse dicitur habuisseque in philosophiae disciplinis. 5 Atque is postea philosophus inlustris fuit, sermonesque eius de Socrate admodum elegantes leguntur.
Platonis Phaedon sermo : (Graece et britannice http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Aabo%3Atlg%2C0059%2C004&query=57a&vers=original et Graece et Gallice http://remacle.org/bloodwolf/philosophes/platon/phedon.htm)
Vide etiam La mort de Socrate, J.-L. David : http://fr.wikipedia.org/wiki/Image:David_-_The_Death_of_Socrates.jpg