D (littera)

E Vicipaedia

Nitimur scire unde oriatur littera "D" Latine.


[recensere] d venit ab antiquissima fonte

Verba dico, duco, doceo, decet veniunt ab eadem radice. Dikê( graece ius) vel deiknymi( graece ostendere) oriuntur ab eadem stipe.

  • dicere est ostendere verbo
  • ducere est ostendere manu
  • doceo est ostendere ratione
  • quod decet ostendi potest.

Alia verba veniunt ab eadem radice

  • digitus est articulus qui ostendit ( cf graece daktylos)
  • "dignus" est quod decet
  • dexter<*dex-ter est manus quae ostendit
  • dedux<*de-dux est conditor coloniae
  • iudex<*iu-dex est homo qui ostendit/dicit ius.
  • index<in-dex est digitus qui ostendit


[recensere] Variae origines

  • deus ( prisca forma "deivos") adfinis est verbis theos, deinos( terribilis), Zeus, et praefixus "iu" quem invenimus in Iu-piter, iu-cundus.
  • dives( fortunatus) et diuus veniunt ab eadem radice.
  • Dis ( alter nomen Plutonis) est abbreviatio di(ve)s. Pluto( ploutôn) Graece significat etiam dives. Ha(i)des( inferna) venit fortasse ab eadem stipula ac a(vi)dus.
  • dirus( nefastus, ater) venit a fonte "di-(ve)rus. Aut est transformatio adiectivi "divinus", aut est adiectivus contrarius "vero"
  • damnare venit fortasse a "dominare", littera "o" aperienti in "a".
  • divido < di-video ( cf se-cerno)

[recensere] vide etiam

A (phonetica) B (littera) C (littera) H (littera) V (littera)