Edouard Conzemius

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Den Ed(o)uard Conzemius (* 21. Dezember 1892 zu Mäerzeg, + 26. August 1931 a Papua-Neiginea) war e Lëtzebuerger Ethnolog.

Mat 18 Joer huet den Edouard Conzemius Mäerzeg verlooss, fir an Amerika auszewanderen, wou scho säi grousse Brudder als Holzfäller gelieft a geschafft huet. Do huet hien zu Chicago fir d'éischt an engem Hotel, dunn als Kontabel geschafft, a war dono Kontabel zu New Orleans.

1916/1917 huet hie Reesen an Honduras an Nicaragua gemaach, a sech do néiergelooss. Do huet en am Holzhandel geschafft, besonnesch mat Edelhëlzer wéi Acajou, dat en an Amerika verkaf huet. Méi spéit huet hie fir d'United Fruit Company geschafft, ier en 1922 op Lëtzebuerg hannescht goung.

Dësen Openthalt huet et him erméiglecht, fënnef Joer laang Liewen, Sprooch an Traditioune vun de Miskito, Rama a Sumo Indianerstämm an dësen zwee Länner z'observéieren an ze dokumentéieren. Zeréck zu Lëtzebuerg, huet hie seng Fuerschungen néiergeschriwwen. Seng "Notes on the Miskito and Sumu Languages of Eastern Nicaragua and Honduras", sinn 1929 am International Journal of American Linguistics publizéiert ginn. 1932 koum säi vill gelueftent Wierk "Ethnographical Survey of the Miskito and Sumu Indians of Honduras and Nicaragua" eraus, dat nach an den 1980er Joren esou aktuell war, datt eng spuenesch Iwwersetzung gemaach gouf. Nieft enger Rëtsch Essaye gëtt et nach eng Etude iwwer Flouer- an Uertschaftsnimm un der Miskito-Küst.

1930 hat en ës genuch zu Lëtzebuerg, an ass an Australien gefuer. Do huet hie sech enger Grupp Goldsicherten ugeschloss an ass vun do aus a Papua-Neiginea gaang, wou en ee vun de leschte Kannibalestämm getraff huet, déi et deemools nach gouf. "Ech si frou, esou goureg ze sinn, soss giff ech nach hei an engem sengem Kachdëppe landen", huet e geschriwwen.

1931 ass den Edouard Conzemius, waarscheinlech u Malaria, gestuerwen. Esou konnt hien d'Publikatioun vu sengem Haaptwierk duerch d'Smithsonian Institution vu Washington net méi erliewen.

[Änneren] Aner Publikatiounen

  • Les Tribus Indiennes de la Cote des Mosquitos, (1938), Anthropos 33, 910-943.
  • Leyendas y Fábulas de los Misquitos y Sumos, iwwersat vum Jaime Incer, (1983), Boletín Nicaraguense de Bibliografía y Documentación 51: 73-77, Biblioteca Banco Central de Nicaragua, Managua.
  • Estudio Etnográfico sobre los Indios Miskitos y Sumos de Honduras y Nicaragua, iwwersat vum Jaime Incer, (1984), Libro Libre, San José, Costa Rica.