Joseph Kutter

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Joseph Kutter
Vergréisseren
Joseph Kutter
Hëlzent Pärd
Hëlzent Pärd

De Joseph Kutter, gebuer den 12. Dezember 1894 an der Stad Lëtzebuerg, an do gestuerwen den 2. Januar 1941, war ee vun deene bedeitendste lëtzebuergesche Moler.

Als Jong vun engem Photograph wiisst hien an der Stad op, wou en an de Kolléisch an an d'Handwierkerschoul geet, well een do zeechnen a mole léiere konnt. Vun 1911 bis 1914 huet hien op de Kunstgewerbeschulen vu Stroossbuerg a München studéiert, an 1916 zu Köln Glasmolerei. 1918 ass hien nees fir e puer Méint zu München op der Akademie, a bleift an deeër Stad bis 1924.

Wéi en 1924 zu Lëtzebuerg am Salon vum Cercle Artistique ausstellt, kritt en ze spieren, datt wéineg Versteesdemech fir säi kënschtlerech Talent do ass. Zäit senges Liewens leid de Joseph Kutter drënner, datt e keng Unerkennung fonnt huet. Hien huet dann och 1927 mat aneren Artisten d'Sezessioun gegrënnt.

Seng Biller charakteriséiere sech schonn am Ufank duerch éischter däischter Téin, ginn dann, ënnert dem Androck vum Paul Cézanne méi heel, dann, ënnert dem Afloss vum Expressionismus, nees méi däischter. Hie moolt Landschaftsbiller vu Venedeg, Saint Tropez a Calvi, an och Dierfer aus dem Éislek. Hinnen entstréimt eng melancholesch Stëmmung; den Himmel oder den Hannergrond sinn däischtergréng oder schwaarz. No den 1920er Joere mécht hien nach just zwou Reesen an d'Ausland, nämlech an Holland (1934 an 1939); d'Biller, déi do entstinn, hunn dann och e méi differenzéiert Faarwespill.

Bekannt sinn och seng Kannerportraitën a Portraitë vun him selwer. Seng Selbstportraitë loosse seng bannescht Onrou spieren. Eng Serie Biller vu Clownen, déi 1936-1937 entstinn, weise soss näischt ewéi Niddergeschloenheet a Verzweiwelung. Offiziell gëtt haut de Joseph Kutter, zesumme mam Emile Mayrisch, Charly Gaul, Robert Schuman, Pierre Werner an Edward Steichen als berühmteste Lëtzbuerger ugesinn.

De Joseph Kutter stierft am Alter vu 46 Joer an der Stad.

Inhaltsverzeechnes

[Änneren] Literatur

  • Jean Luc Koltz, Edmond Thill: Joseph Kutter, Catalogue raisonné de l'œuvre. Luxembourg, Editions Saint Paul, 2000. 2. Oplo, ISBN 2-87963-308-7.
  • Muller, Joseph-Émile: Joseph Kutter, der Maler der Melancholie, in: "Voilà Luxembourg" Nr. 4, Abrëll 1992, S. 24-33.

[Änneren] Unerkennung

Dëm Joseph Kutter zu Éieren

  • D'Post huet Käppercher als Undenken un den Joseph Kutter rausbruecht

[Änneren] Linken

[Änneren] Kuckt och

[Änneren] Um Spaweck