Оловка
Из пројекта Википедија
Оловка је предмет који оставља танки видљиви траг за собом када се њиме црта, обично по папиру али и по другим типовима подлоге.
Оловке се користе за цртање, писање, шминкање и у друге сврхе.
Када се каже оловка, обично се мисли на оловку израђену од дрвета, дугачку и танку, чији средишњи дио представља танки уздужни комад графита, који оставља траг на папиру. Овај комад графита се често зове "срце" или "шпиц" оловке. Након неког времена кориштења оловке, овај шпиц се иступи и потроши, те је потребно наоштрити оловку. За ове сврхе се користи специјални предмет звани оштрило, шиљало или резач. Овим процесом се оловка троши, скраћује, и након неког времена се мијења другом, новом. Стога, овакве графитне оловке спадају у потрошни материјал. Оне се називају још и обичне оловке или дрвене оловке.
Траг обичне оловке је црн, због црне боје графита. Постоје, међутим, и оловке које раде на принципу дрвеног угља или неког вјештачког материјала, а израђују се и изгледају идентично као обичне оловке. Њима се најчешће додају пигменти тако да остављају разнобојне трагове. Ове се оловке користе у сликарству и школству (дрвене бојице), козметици (за бојење различитих дијелова тијела, најчешће дијелова лица) и другдје.
Поред обичних "дрвених" оловака, постоје и тзв. патент-оловке или техничке оловке, које такође раде на бази графита, али им је израда таква да подржавају замјену самог графита (срца, шпица) док базни дио, сама оловка, може да настави да се користи. Оне имају компликованију израду, стога и скупљу, а израђују се најчешће од пластике, метала или комбиновано.
Траг графитне оловке се лако брише са папира користећи гумицу за брисање. Гумица се такође троши након неког времена употребе, и мора се замијенити новом. Стога и гумице спадају у потрошни материјал.