Лочин

From Википедиа

Лочин
Лочин

ЛОЧИН (Falco peregrinus), як навь паррандаи соҳибчангол. Ғайр аз Антарктика дар хамаи китъахои олам пахн шудааст. Дарозии танаш 40— 50 см; вазнаш 500— 1000 г. Думи кутоҳ, минцори анбуршакл, пойхои дарози тез-чангол дорад. Лочинҳои модина аз Лочинҳои нарина чисман калонтар аст. Рангаш хокистарии сиёхтоб, дар шикам ва пушташ paxхои сафедчатобикун даланг дорад, Болхояш дарози тез. Дар собиқ Шурваӣ аз тундра то сархадхои ҷануби зиндагй мекунад;дар дарахт, камаря харсаиг, замив, баъазн дар бурч, манораи би-но лона гузотита 2—6 тухм мемонад (асосаи модннааш чуча мебарорад). Чучахо баъди 35—40 шаборуз паррончак мешаванд. Хуроки асосии Лочин парранда (кафтар, кабк ва F.) мебошад (ак-сар вак;т сайди худро дар парйоз мегирад). Дар Точтишстон дар к,-кух;-х,ои Ҳисор, Боботоғ, OK,TOF ва мавзеъхои ба онхо хамшафат вомехурад. Дар махалхри эимистонгузаронӣ дар вакти куч х,амеша х,амрох.и муртобй, лойхурак ва диг. парран-дах,ои наздиобй меботвд. Вак,ту со-ати кучи Л. ба маҳалли зимистонгузаронй, пеш аз хама ба микдори хурок вобаста аст. Лочинро дар Осиёи Миёна аз кадим чун паррандаи шикорй ром мекунанд. Во Лочин кабк, рубох., харгуш ва кафтар мегиранд. Лочин паррандаи нодир мебошад. Он ба Китоби сурхи Иттифовд байналхалкии мухофизати табиат дохил кар¬да шудааст.