Ғазалҳои Ҳофизи Шерозӣ

From Википедиа

      Эй  фурӯғи    моҳи  ҳусн  аз рӯй  рахшони шумо !
      Обрӯи  хубӣ  аз  ҷоҳи   занахдони  шумо!
      Азми  дидори ту  дорад  чони  барлабомада,
      Боз гардад  ё барояд, чист  фармони  шумо?
      Кас  бадаври  наргисат  тарфе набаст  аз офият,
      Беҳ, ки  нафрӯшанд  мастурӣ  ба мастони  шумо!
      Бахти  хоболуди  мо  бедор  хоҳад  шуд магар,
      З-он  ки зад  бар дида  обе рӯи  рахшони шумо!
      Бо сабо ҳамроҳ  бифирист  аз  рухат  гулдастае,
      Бӯ, ки бӯе  бишнавем  аз хоки  бустони шумо!
      Умратон  боду  мурод, эӣ  соқиёни базми Ҷам ,
      Гарчи  ҷоми  мо нашуд  пурмай  ба дандони шумо!
      Дил  харобӣ  мекунад,  дилдорро  огоҳ  кунед,
      Зинҳор,эӣ  дӯстон, ҷони Ману  ҷони шумо!
      Кай  диҳад  даст  ин ғараз, ёраб, ки ҳамдастон  шаванд 
      Хотири  мачмӯи, мо  зулфи  парешони шумо?
      Дур  дор аз хоку доман, чу бар мо бигзарӣ,
      К-андар ин раҳ гашта бисёранд курбони  шумо!
      Мекунад Ҳофиз  дуое, бишнав, омине бигӯ, 
      Рӯзии  мо бод лали  шаккарафшони шумо!
      Эй сабо, бо сокинони шаҳри Язд аз мо бигӯ,
      К-эй сари ҳақшиносон  гӯй  ҷавгони шумо!
      Гарчи дуреем  аз бисоти қурб,  ҳиммат дур аст, 
      Банди шоҳи  шумоему  санохони шумо! 
      Эй шаҳан шоҳи баландахтар, худоро  ҳиммате!
      То  бибусам ҳамчу ахтар хоки айвони шумо!
       
         *************************************


       Он сияҳчарда, ки ширинии олам бо уст, 
       Чашми майгун, лаби хандон, рухи хуррам бо ӯст.
       Гарчи шириндаҳонон подшаҳонанд, вале
       Ӯ Сулаймони замон аст, ки хотам бо ӯст
       Холи ширин, ки бад-он орази гандумгун аст, 
       Сирри он дона, ки шуд раҳзани одам, бо ӯст.
       Рӯи хуб асту камоле ҳунару домани пок, 
       Лоҷарам ҳиммати покони дуо лам бо ӯст?
       Бо кӣ ин нуқта тавон гуфт, ки он сангдил 
       Кушт моро дами Исии Маръям бо ӯст?
       Ҳофиз аз муътакидон аст, гиромӣ дораш, 
       З-он ки бахшоиши арвоҳи мукаррам бо ӯст.
        
       *************************************** 
       Биё, ки қасри амал сахт суст бунёд аст,
       Биёр бода, ки айёми умр барбод аст.
       Ғуломи ҳиммати онам, ки зери чархи кабуд
       Зи ҳар чӣ ранги тааллуқ азират, озод аст, 
       Чӣ гӯямат,ки ба мйхона дӯш масту хароб
       Сурӯши олами ғайбам чй муждаҳо додаст.   
       Ки: «Эй баландназар шоҳбози сидранишин,
       Нишемани  ту на  ин  кунҷи  меҳант обод аст.
       Туро зи қунгураи арш мезананд  сафир,
       Надонамад , ки дар ин домгаҳ  чӣ  афтодааст?
       Насиҳате  кунамат , ёд гиру  дар амал ор,
       Ки ин  ҳадис зи пири  тариқат ёд аст.
       Маҷӯ  дурустии   аҳад    аз  ҷаҳони суст ниҳод,
       Ки он аҷуза   арӯси ҳазор домод аст.
       Ризо ба дода  бидеҳ  в-аз    ҷабин  гиреҳ бикшой,
       Ки  бар Ману  ту дари  ихтиёр накшо  аст.
       Нишони аҳди вафо нест дар табассуми гул,
       Бинол, булбули ошиқ , ки чой фарё даст».
       Ҳасад  чӣ  мебарӣ, эӣ суст назм , бар ҳофиз,
       Қабули хотиру  лутфи  Сухан худодод аст.

        *************************************
       Кунун,  ки  бар кафи гул  чоми  бода соф  аст,
       Ба сад  ҳазор  забон булбулаш  дар авсоф аст.
       Бихоҳ  дафтари  ашъору  роҳи саҳро гир,
       Чӣ вақти  мадрасаву  ба ҳси кашфи «кашшоф» аст!
       Фақеҳи  мадраса дӣ  маст  буду фатво дод,
       Ки май ҳаром , вале беҳ зи моли авқоф аст.
       Бибур зи халқу зи анко  қиёси кор бигир,
       Ки сити гӯшанишинон  зи қоф  то қоф  аст.
       Ба  дурду  соф туро  ҳукм нест ,хуш  даркаш,
       Ки ҳар чӣ  соқии  мо дод , Айни алтоф  аст.
       Ҳадиси  мудаёну хаёли ҳамкорон
       Ҳамон ҳикояти зардӯзу бӯрёбоф  аст.
       Хамӯш, Ҳофизу ин нуктаҳои чун зари сурх,
       Нигоҳ дор, ки қаллоби шаҳр сарроф аст.
     
         *************************************
       Роҳест  роҳи ишқ,ки ҳеҷашканора  нест,
       Он ҷо , ҷузон ки чон бисупоранд,чора нест.
       Ҳар гаҳ, ки дил ба ишк диҳи,хуш даме буад,
       Дар кори хайр ҳочати истихора  нест.
       Фурсат шумур тариқаи риндӣ,ки ин нишон
       Чун роҳи ганч бар ҳама кас  ошкора нест.
       Моро  ба манъи ақл матарсонумай биёр,
       К-ин шаҳна  дар  вилояти мо ҳеҷкора нест.
       ӯро  ба чашми пок тавон дид, чун ҳилол,
       Ҳар  дида ҷои хилвати он  моҳпара нест.
       Нагирифт  дар ту  гиъряи  Ҳофизи  ба ҳеҷ рӯй,
       Ҳаӣрони  он дилам, ки кам  аз санги хора нест.
       
         ******************************************


       Боғи маро чӣ  ҳоҷати  сарву  санавбар аст!
       Шамшоди хонапарвари ман аз кӣ  камтар  аст?
       Эй нозанинсанам, ту чӣ  мзҳаб гирифтаӣ,
       К-ат хуни  мо ҳалолтар  аз  шири модар аст?
       Чун  нақши  ғам зи дур   бубинй, шароб хоҳ,
       Ташхис  кардему мудово муқаррар аст.
       Аз остони  пири муғон сар чаро кашам?
       Давлат дарин сарову кушоиш  дар ин дар аст.
       Дӣ ваъда дод васламу дар сар  шароб дошт.
       Имрӯз то чӣ  гӯяду бозаш чӣ дар сар аст?
       Дар  роҳи мо  шикастабили  мехаранду  бас,
       Бозори худфуруши  аз он роҳи дигар аст.
       Як қисса пеш нест ғами ишқу ин аҷаб,
       Аз ҳар касе, ки мешунаванд,но мукаррараст.
       Шерозу оби рукниву ин боди хушнасим,
       Айбаш макун, ки холи рухи ҳафт кишвар аст.
       Фарқ  аст аз оби Хизр,ки зулумот ҷой ӯст,
       То  оби мо,ки канбаш «Аллоҳи  Акбар»аст
      *******************************************