Гурба
From Википедиа
ГУРБА (Felis ocreata domestica), пишак, пушак, синнавр, ҳирф, ҳайвонест дарранда. Сари лунда, гардану пойҳои боқувват, чанголи тез ва думи дароз дорад; якранг (сафед, сиёҳ, малла) ё гуно-гунранг (ало, рах-рах ва FАЙРА.) меша-вад. Муи баъзе ГУРБАҲО дарози пахмок, ва баъзеашон кутоҳу махин аст. Гурба хайвони чолок буда, ба девору да¬рахт ба осонй мебарояд. Хангоми рох рафтан нармаки панҷаашро ба замин мемонад ва садо намебарорад. Чанголи Гурбаро пайҳои чандир дарун кашида меистанд ва танхо мавриди ба дару девор часпида баромадаи ё доштани туъма берун мешавад. Аъзои сомеааш нагз инкишоф ёф¬тааст.
Аъзои шоммааш суст буда, чашмонаш эхтимол факат наздикро мебинад. Гурба зуд калон мешавад. Дар 7—8-мохагй болиғ мегардад. Соле 2 маротиба (март ва аввали июн) чуфти мешавад. Мухдатл хдмлаш 8 хафта; то 5—6 бачаи нобино мезояд (чашмн гурбачахо дар 9-рузагй кушода мешавад). Гурба мушу калламуш ва дигигар зараррасонҳои хоҷагии қишлоқро нобуд мекунад. Дар шароити хона ба Гурба асосан гушт ва шир медиханд. Дар аснои нагз нигохубин накардан Гурба ба борот, полиз ё дашту садро гурехта, ёбой мешавад, мушу паррандаҳоро дошта мехӯрад, лонаи паррандаҳоро вайрон ва чӯҷаи онҳоро нобуд мекунад, Ин гуна Гурбаҳоро нест бояд кард, зеро онхо пахнкунандаи касалихои сироятй (кали-ё чараб, шукуфаи муйчин) ва паразитии (трихинеллёз, описторхоз, дифиллоботриоз ва ғайраро) одам ва ҳайвонот мебошанд.
[вироиш] Адабиёт
Ад,: Новиков Г. А., Хищные млекопитающие фауны СССР, М—Л., 1956; Гептнер В. Г., Слудский А. А., Млекояитающие Советского Союза, т. 2, ч. 2, М-, 1972.