ดาวพลูโต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดาวพลูโต (Pluto) สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์ของดาวพลูโต
สีจริงของดาวพลูโต


ภาพที่สว่างที่สุดของดาวพลูโต

การค้นพบ
ค้นพบโดย ไคลด์ ทอมบอห์
ค้นพบเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2473 (ค.ศ. 1930)
ลักษณะเฉพาะของวงโคจร (จุดเริ่มยุค J2000)
กึ่งแกนเอก 5,906,376,272 กม.
39.48168677 หน่วยดาราศาสตร์
เส้นรอบวงโคจร 36.530 เทราเมตร
244.186 หน่วยดาราศาสตร์
ความเยื้องศูนย์กลาง 0.24880766
ระยะ จุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด 4,436,824,613 กม.
29.65834067 หน่วยดาราศาสตร์
ระยะ จุดไกลดวงอาทิตย์ที่สุด 7,375,927,931 กม.
49.30503287 หน่วยดาราศาสตร์
คาบการโคจร 90,613.3058 วัน
(248.09 ปีจูเลียน)
คาบซินอดิก 366.74 วัน
อัตราเร็วเฉลี่ยในวงโคจร 4.666 กม./วินาที
อัตราเร็วสูงสุดในวงโคจร 6.112 กม./วินาที
อัตราเร็วต่ำสุดในวงโคจร 3.676 กม./วินาที
ความเอียง 17.141 75°
(11.88° กับระนาบศูนย์สูตรดวงอาทิตย์)
ลองจิจูดของจุดโหนดขึ้น 110.303 47°
ระยะมุม จุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด 113.763 29°
จำนวนดาวบริวาร 3
ลักษณะเฉพาะทางกายภาพ
เส้นผ่านศูนย์กลาง ตามแนวศูนย์สูตร 2390 กม.
(0.180×โลก)
พื้นที่ผิว 1.795×107 กม.2
(0.033×โลก)
ปริมาตร 7.15×109 กม.3
(0.0066×โลก)
มวล 1.25×1022 ก.ก.
(0.0021×โลก)
ความหนาแน่นเฉลี่ย 1.750 กรัม/ซม.3
ความโน้มถ่วงที่ศูนย์สูตร 0.58 เมตร/วินาที2
(0.059 จี)
ความเร็วหลุดพ้น 1.2 กิโลเมตร/วินาที
คาบการหมุนรอบตัวเอง 6.387 วัน (6 ชั่วโมง 9 นาที 17.6 วินาที)
อัตรเร็ว ของการหมุนรอบตัวเอง 47.18 km/h (ที่ศูนย์สูตร)
ความเอียงของแกน 119.61°
ไรต์แอสเซนชัน
ของขั้วเหนือ
313.02° (20 ชั่วโมง 52 นาที 5 วินาที)
เดคลิเนชัน 9.09°
อัตราส่วนสะท้อน 0.30
อุณหภูมิเฉลี่ยที่ยอดเมฆ (เคลวิน)
ต่ำสุด ปานกลาง สูงสุด
33 K 44 K 55 K
ลักษณะเฉพาะของบรรยากาศ
ความกดบรรยากาศ 0.15-0.30 กิโลปาสกาล
องค์ประกอบ ไนโตรเจน และ มีเธน

ดาวพลูโต (โมโนแกรม:สัญลักษณ์ทางดาราศาสตร์ของดาวพลูโต เป็นดาวเคราะห์แคระในระบบสุริยะ อยู่นอกวงโคจรของดาวเนปจูนออกไป ในบริเวณแถบไคเปอร์ มีขนาดเล็กกว่า ดวงจันทร์ 7 ดวงในระบบสุริยะ (ดวงจันทร์ของโลก ไอโอ ยูโรปา แกนีมีด คัลลิสโต ไททัน และไทรตัน) ดาวพลูโตมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2,390 กิโลเมตร มีดวงจันทร์บริวาร 3 ดวง ชื่อ ชารอน (มีขนาดประมาณ 1/5 ของพลูโต) นิกซ์ และไฮดรา (2 ดวงหลัง ค้นพบเมื่อปี พ.ศ. 2548)

พลูโตเป็นเทพเจ้าแห่งเมืองบาดาลในเทพนิยายโรมัน หรือ เรียกว่า ฮาเดส ในเทพนิยายกรีก สันนิษฐานว่าสาเหตุหนึ่งที่ตั้งชื่อดาวดวงนี้ว่า พลูโต ก็เพื่อให้มีตัวอักษร "P-L" ในชื่อ เพื่อเป็นเกียรติแก่ เปอร์ซิวัล โลเวลล์ ในภาษาไทยอาจเรียกพลูโต ว่า ดาวยม หมายถึง ยมโลก หรือ นรก ซึ่งก็มีความหมายพ้องกับชื่อ พลูโต หรือ ฮาเดส ในตำนานกรีก

สารบัญ

[แก้] การค้นพบพลูโต

ดาวพลูโตถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2473 โดยบังเอิญ มีการคำนวณหาตำแหน่งดาวเคราะห์ดวงใหม่ถัดจาก ดาวเนปจูนโดยใช้ฐานข้อมูลการเคลื่อนที่ของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ จนกระทั่งไคลด์ ทอมบอห์แห่งหอดูดาว โลเวลล์ ในรัฐแอริโซนา ได้ทำการสำรวจท้องฟ้า และพบดาวพลูโตในที่สุด

ขณะนั้นถือว่าดาวพลูโตเป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 9 ที่อยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์มากที่สุด และเป็นดาวเคราะห์ดวงเล็กที่สุด เป็นเวลา 76 ปี ตั้งแต่ พ.ศ. 2473-2549

หลังจากที่ได้ค้นพบดาวพลูโตแล้ว นักวิทยาศาสตร์ยังคงถกเถียงกันว่า ขนาดของดาวพลูโต เล็กเกินกว่าที่จะรบกวน วงโคจรของดาวเคราะห์ดวงอื่นได้ จะต้องมีดาวเคราะห์ดวงอื่นที่มีขนาดใหญ่กว่า จึงจะรบกวนดาวเนปจูนได้ ดังนั้นการค้นหาดาวเคราะห์ X จึงมีขึ้นต่อไป แต่ก็ไม่มีสิ่งใดถูกค้นพบเพิ่มเติม จนกระทั่ง ยานวอยเอเจอร์ 2 ได้ข้อมูลด้านมวลสารของดาวเนปจูนเพิ่มเติม ข้อถกเถียงดังกล่าวจึงหมดไป โดยไม่จำเป็นต้องมีดาวเคราะห์ดวงที่ 10

อย่างไรก็ตาม ในช่วงทศวรรษล่าสุดมีการค้นพบ วัตถุที่คล้ายดาวพลูโตมากมาย ในบริเวณเดียวกับดาวพลูโตที่เรียกว่า แถบไคเปอร์ และดาวพลูโตก็มีลักษณะไม่สอดคล้องกับกำเนิดของดาวเคราะห์อย่าง ดาวเคราะห์ก๊าซ หรือ ดาวเคราะห์หิน นำมาสู่หัวข้อในที่ประชุมสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล ที่กรุงปราก

[แก้] เปลี่ยนสถานะเป็นดาวเคราะห์แคระ

เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2549 ที่ประชุมสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล ที่กรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก ซึ่งประกอบด้วยนักดาราศาสตร์กว่า 2,500 คนจาก 75 ประเทศทั่วโลก ได้มีมติกำหนดนิยามใหม่ของดาวเคราะห์

ส่งผลให้ดาวพลูโตถูกปลดออกจากการเป็นดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ คงเหลือดาวเคราะห์เพียง 8 ดวง เนื่องจากดาวพลูโตไม่สามารถควบคุมแรงดึงดูดและวงโคจรของสิ่งต่างๆ ที่อยู่นอกระบบสุริยะ และให้ถือว่าดาวพลูโตเป็น ดาวเคราะห์แคระ (และวัตถุในระบบสุริยะ(นอกจากดวงอาทิตย์)ได้ถูกจัดใหม่เป็น 3 ประเภท คือ ดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์แคระ และวัตถุขนาดเล็กในระบบสุริยะ)

การประชุมเพื่อถกเถียงเรื่องสถานภาพของดาวพลูโต ใช้เวลากว่า 1 สัปดาห์

ดาวพลูโตอยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์มากและได้รับแสงน้อย จึงมีอุณหภูมิต่ำมาก นักดาราศาสตร์จะได้ศึกษาดาวพลูโต และวัตถุในแถบไคเปอร์อย่างละเอียดในปี พ.ศ. 2558 เมื่อยานนิวฮอไรซันส์ของนาซา ซึ่งถูกปล่อยเมื่อวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2549 เดินทางไปถึงวงโคจรของดาวพลูโต ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2558

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] ข่าว


ระบบสุริยะของเรา
ภาพ:Pianeti.jpg
ดาวเคราะห์: ดาวพุธ - ดาวศุกร์ - โลก - ดาวอังคาร - ดาวพฤหัสฯ - ดาวเสาร์ - ดาวยูเรนัส - ดาวเนปจูน
ดาวเคราะห์แคระ: ซีรีส - พลูโต - อีริส
อื่น ๆ: ดวงอาทิตย์ - ดวงจันทร์ - แถบดาวเคราะห์น้อย - ดาวหาง - แถบไคเปอร์ - เมฆออร์ต


ดาราศาสตร์  ดาวพลูโต เป็นบทความเกี่ยวกับ ดาราศาสตร์ หรือ จักรวาลวิทยา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ดาวพลูโต ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ