พิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จัดตั้งขึ้นเนื่องในโอกาสครบรอบ 40 ปี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ซึ่งอาจารย์สุรัตน์ โอสถานุเคราะห์ ผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยได้กรุณามอบศิลปโบราณวัตถุจำนวนกว่า 2,000 รายการ เพื่อให้เป็นแหล่งศึกษาหาความรู้ของนักเรียน นักศึกษา ตลอดจนบุคคลทั่วไปในอนาคต
ลักษณะทางสถาปัตยกรรมของพิพิธภัณฑสถานเป็นอาคารชั้นเดียวอยู่ใต้ดิน รูปแบบคอนกรีตเปลือยซึ่งเปรียบเหมือนกับเตาเผาโบราณที่ฝังตัวอยู่ใต้ดิน ส่วนเครื่องถ้วยที่จัดแสดงอยู่ภายในห้องจัดแสดงอาจเปรียบได้กับผลิตภัณฑ์ที่ถูกนำเข้าเผาในเตา และความรู้ที่ผู้เข้าชมได้รับจากการเข้าชมก็เปรียบได้กับผลิตภัณฑ์อันงดงามที่ได้จากการผลิตนั่นเอง
ภายในพิพิธภัณฑสถานมีพื้นที่ใช้สอยประมาณ 1,872 ตารางเมตร แบ่งออกเป็นห้องนิทรรศการถาวร ห้องนิทรรศการพิเศษ คลังพิพิธภัณฑสถานเพื่อการศึกษา สำนักงาน ร้านจำหน่ายหนังสือและของที่ระลึก และส่วนบริการต่างๆ
การจัดแสดงภายในห้องนิทรรศการถาวรจะนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเครื่องถ้วยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่ เครื่องถ้วยที่ผลิตจากแหล่งเตาในประเทศไทย เช่น เครื่องถ้วยสุโขทัย เครื่องถ้วยล้านนา และเครื่องถ้วยอยุธยา โดยชี้ให้เห็นถึงอิทธิพลของเครื่องถ้วยต่างประเทศที่เข้ามามีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมอุตสาหกรรมการผลิตเครื่องถ้วยของไทย รวมทั้งเครื่องถ้วยที่ผลิตจากแหล่งเตาในต่างประเทศ และค้นพบในประเทศไทย อาทิ เครื่องถ้วยจีน เครื่องถ้วยเวียดนาม และเครื่องถ้วยพม่า เป็นต้น ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของเครื่องถ้วยในฐานะที่เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ในการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
![]() |
พิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นบทความเกี่ยวกับ ศิลปกรรม ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |