อุณหภูมิ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุณหภูมิ คือ คุณสมบัติทางกายภาพของระบบ โดยจะใช้เพื่อแสดงถึงระดับพลังงานความร้อน เป็นการแทนความรู้สึกทั่วไปของคำว่า "ร้อน" และ "เย็น" โดยสิ่งที่มีอุณหภูมิสูงกว่าจะถูกกล่าวว่าร้อนกว่า หน่วย SI ของอุณหภูมิ คือ เคลวิน
[แก้] มาตราวัด
มาตรฐานวัดหลัก ได้แก่
ภาษาอังกฤษ | จุดเยือกแข็งของน้ำ | จุดเดือดของน้ำ | |
องศาเซลเซียส | Celcius (°C) | 0 | 100 |
องศาฟาห์เรนไฮท์ | Fahrenheit (°F) | 32 | 212 |
เคลวิน | Kelvin (K) | 273 | 373 |
องศาโรเมอร์ | Réaumur (°R) | 0 | 80 |
โดยมีสูตรการแปลงหน่วยดังนี้
°C = (°F-32) × (5/9)
°F = (9/5) × °C + 32
K = °C + 273.15
°R = 4/5 × °C
เซลเซียส (A. Celcius) เป็นผู้กำหนดเมื่อปี พ.ศ. 2285 (ค.ศ. 1742) ว่าจุดเยือกแข็งอยู่ที่ 0 จุดเดือดอยู่ที่ 100 หน่วยวัดอุณหภูมิ เซลเซียสนี้ใช้กันทั่วโลกเมื่อปี พ.ศ. 2491 (ค.ศ. 1948) (ยกเว้นกลุ่มประเทศ angloamerican)