รออุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อักษรอาหรับ
هـ
ประวัติอักษรอาหรับ· เครื่องหมายการออกเสียง
· ฟัตฮะหฺ · กัสเราะหฺ · ء · ฎ็อมมะหฺ · เลขอาหรับ

รออุ (Resh) เป็นอักษรตัวที่ 20 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชียน อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู (ר) อักษรอาหรับ ‎ (ﺭ‎) ใช้แทนเสียงรัวลิ้น ( rhotic consonants; สัทศาสตร์สากล [r] หรือ /ɾ/) แต่ในภาษาฮีบรู จะใช้แทนเสียง/ʁ/ และ /ʀ/ ด้วย

รูปร่างของอักษรนี้ในอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่จะคล้ายกับตัวดาล อักษรซีเรียคใช้ตัวเดียวกัน แยกจากกันโดยใช้จุด r มีจุดอยู่ข้างบน ส่วน d มีจุดอยู่ข้างล่าง อักษรอาหรับ ﺭ มีหางยาวกว่า ﺩ‎ ส่วนในอักษรอราเมอิก และอักษรฮีบรู ที่เป็นอักษรทรงเหลี่ยม ר เป็นขีดทรงโค้งอันเดียว ส่วน ד เป็นขีด 2 ขีดทำมุมกัน

อักษรนี้มาจากเฮียโรกลิฟรูปหัว ( ฮีบรู rosh; อาหรับ , ra's ) ตัวนี้ภาษาเซมิติกตะวันออกเรียก riš ซึ่งอาจเป็นคำอ่านของอักษรรูปลิ่มในภาษาอัคคาเดีย อักษรฟินิเชียนที่ใช้แทนเสียงนี้ พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก “Ρ” อักษรละตินR” และอักษรซีริลลิก “ Р”