คันถรจนาจารย์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส่วนหนึ่งของ ประวัติพุทธศาสนา |
|
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา | |
เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน |
|
ใจความสำคัญของพุทธศาสนา | |
สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น |
|
ไตรสรณะ | |
ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
ศีล · ธรรม ศีลห้า · ศีลแปด บทสวดมนต์และพระคาถา |
|
คัมภีร์และหนังสือ | |
พระไตรปิฎก พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก |
|
นิกาย | |
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน | |
สังคมพุทธศาสนา | |
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล | |
ดูเพิ่มเติม | |
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา หมวดหมู่พุทธศาสนา |
คันถรจนาจารย์ (อ่านว่า คันถะรดจะนาจาน) แปลว่า อาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์, อาจารย์ผู้แต่งตำรา ใช้เรียกภิกษุที่เป็นนักปราชญ์ ฉลาดรู้ในคัมภีร์ รู้แจ้งคำสอนทางพระพุทธศาสนา และเชี่ยวชาญทางอักษรศาสตร์ ได้แต่งตำราหรือหนังสือที่อธิบายขยายความที่ยากในพระไตรปิฎกให้เข้าใจง่ายขึ้น พร้อมทั้งแสดงความคิดเห็นบ้าง ข้อวินิจฉัยบ้างไว้ส่วนหนึ่ง เรียกว่า พระคันถรจนาจารย์
คันถรจนาจารย์ เรียกย่อยออกไปอีกเป็น พระอรรถกถาจารย์ คือผู้แต่งคัมภีร์อรรถกถาบ้างพระฎีกาจารย์ คือผู้แต่งคัมภีร์ฎีกาบ้าง
[แก้] อ้างอิง
- พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548