สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง พระมหากษัตริย์อาณาจักรอยุธยาลำดับที่ 24 (ครองราชย์ พ.ศ. 2172 - พ.ศ. 2199) และทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ปราสาททอง ราชวงศ์ลำดับที่ 4 ของอาณาจักรอยุธยา
สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ทรงเป็นลูกพี่ลูกน้องกับสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม เคยรับราชการเป็นมหาดเล็กของสมเด็จพระเอกาทศรถ และได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นในกรมวังเป็นเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ ต่อมาได้ทำการยึดอำนาจจากสมเด็จพระอาทิตยวงศ์พระมหากษัตริย์ราชวงศ์สุโขทัยองค์สุดท้าย และได้สถาปนาพระองค์เองขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์เมื่อพระชนมายุ 30 พรรษา พระองค์ครองราชย์อยู่เป็นเวลา 27 ปี
เหตุที่ทรงใช้พระนามว่าปราสาททอง อันเป็นชื่อเดียวกับชื่อราชวงศ์ด้วย ในพงศาวดารคำให้การชาวกรุงเก่าระบุว่า เมื่อครั้งรับราชการเป็นเจ้าพระยาสุริยกลาโหม พระองค์ได้ขุดค้นพบปราสาททองหลังหนึ่งฝังอยู่ใต้ดิน ถือว่าเป็นผู้มีบุญญาธิการ
[แก้] ดูเพิ่ม
รัชสมัยก่อนหน้า: สมเด็จพระอาทิตยวงศ์ ราชวงศ์สุโขทัย |
พระมหากษัตริย์ไทย ราชวงศ์ปราสาททอง ๒๑๗๒ – ๒๑๙๙ |
รัชสมัยถัดไป: สมเด็จเจ้าฟ้าไชย ราชวงศ์ปราสาททอง |