Amado V. Hernandez

Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.

Amado Vera Hernandez (Setyembre 13, 1903—Marso 24, 1970) makata at manunulat sa wikang Tagalog. Kilala rin bilang "Manunulat ng mga Manggagawa". Sinasalaysay ni Hernandez sa kanyang mga akda ang pakikipagsapalaran at pakikibaka ng mga manggagawang Pilipino. Minsan na ring napiit sa diumano'y salang sedisyon, at sa loob ng Bilibid naisulat niya ang "Isang Dipang Langit", isa sa mga obra niyang tula. Kilala rin si Hernandez sa kanyang mga nobelang gaya ng "Ang Ibong Mandaragit", "Tundo Man, May Langit Din", at "Luha ng Buwaya". Ang ilan sa kanyang maikling kuwento'y tinipon sa isang tomo "Langaw sa Isang Basong Tubig at Ibang Kuwento". Nagturo din siya sa Unibersidad ng Pilipinas. Kakikitaan ng diwang makabayan ang marami niyang tula at nobela: lantad ang makatarungang poot sa pagiging tila isang kolonya ng bansang Pilipinas ng Estados Unidos.

Ipinakulong siya ng tiwali at maka-US na rehimeng Elpidio Quirino dahil sa bintang na siya'y isang rebelde. Ang totoo, ipinakulong nila ang makata at makabayang si Hernandez dahil sa siya'y isa sa mga pinuno ng Congress of Labor Organizations, isa sa pinakamalaki, pinakamilitante at pinakamakabayan sa lahat ng unyon sa panahong iyon.

Taong 1973, tatlong taon mula nang siyang sumakabilang buhay, ginawaran si Ka Amado ng titulong Pambansang Alagad ng Sining. Asawa niya si Atang dela Rama, isa ring Pambansang Alagad ng Sining.

Bagamat matagal-tagal na rin mula nang siya'y pumanaw, patuloy na umaalingawngaw sa mga paaralan at sa mga rali sa lansangan ang kanyang matulaing pagkamakabayan, lalo na ang mga salita ng tulang "Kung Tuyo na ang Luha Mo, Inang Bayan."