Bossa nova
Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.
Bossa nova, estilo ng musikang Brazilian na naimbento noong huling kalahati ng dekada 1950 ng mga estudyante at musikong gitnang-uring naninirahan sa mga distritong tabing-dagat ng Rio de Janeiro ng Copacabana at Ipanema. Nasasalin ang pangalan bilang “the new beat” o kaya “the new way” sa Inggles. Sa Brazil, lubos itong nakilala sa rekord na Chega de saudade na itinanghal ni João Gilberto at iniakda ni Antônio Carlos Jobim at Vinícius de Moraes. Nilabas ang rekord noong 1958.
Marahil ang “The Girl from Ipanema” («A garota de Ipanema» sa Portuges) ni Antônio Carlos Jobim, na kilala sa kanyang orihinal na Portuges at salin sa Inggles, ang pinakakilalang awit na bossa nova.
Mga nilalaman |
[baguhin] Tala ng mga manananghal ng bossa nova
- Antônio Carlos Jobim
- Astrud Gilberto
- João Gilberto
- Nara Leão
- Carlos Lyra
- Sérgio Mendes
- Roberto Menescal
- Baden Powell
- Marcos Valle
- Walter Wanderley
- Vinícius de Moraes
- Toquinho
- Elis Regina
- João Bosco
[baguhin] Ibang mga manananghal na nauugnay sa bossa nova
- Charlie Byrd
- Stan Getz
- Bebel Gilberto
[baguhin] Talasanggunian
- McGowan, Chris, & Pessanha, Ricardo. (1998). The Brazilian sound: Samba, bossa nova and the popular music of Brazil, 2nd ed. Philadelphia: Temple University Press.
- Castro, Ruy. 2000. Bossa nova: The story of the Brazilian music that seduced the world. Chicago: A Cappella Books.
[baguhin] Mga kaugnay na artikulo
- Samba
- Bossa nova (sayaw)