Λαϊλιάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πιθανή παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων

Το περιεχόμενο που υπήρχε στο παρόν άρθρο πιθανόν παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχεται από την ιστοσελίδα:

http://www.eves.gr/

Αν σκοπεύετε να επεξεργαστείτε το άρθρο, παρακαλούμε να το κάνετε χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο σε μία προσωρινή σελίδα.
Σημείωση: Η επεξεργασία και τροποποίηση του αρχικού κειμένου δεν αρκεί για την αποφυγή παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων αλλά είναι προτιμότερο να γραφτεί το άρθρο από την αρχή.

Ένας διαχειριστής θα αναλάβει τη μετακίνηση του νέου άρθρου που θα επεξεργαστείτε από την προσωρινή σελίδα στον τίτλο του παρόντος άρθρου.

  1. Παρακαλούμε μην επεξεργάζεστε προσωρινά το παρόν άρθρο.
  2. Αν είστε ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου του ή αν έχετε εξασφαλίσει άδεια για τη χρήση του στη Βικιπαίδεια υπό την Άδεια Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU, παρακαλούμε να το αναφέρετε στη σελίδα συζήτησης του άρθρου.
  3. Μην προσπαθήσετε να προσθέσετε ξανά το ίδιο κείμενο σε επόμενες εκδόσεις του άρθρου γιατί θα αφαιρεθεί αμέσως.
  4. Αν επιθυμείτε να επεξεργαστείτε το παρόν άρθρο πριν την διευθέτηση του ζητήματος σχετικά με το καθεστώς των πνευματικών δικαιωμάτων, γράψτε ένα νέο άρθρο στην προσωρινή σελίδα και ενημερώστε σχετικά στη σελίδα συζήτησης του άρθρου.
  5. Εφόσον δεν υπάρχει άδεια χρήσης του κειμένου, το παρόν άρθρο θα διαγραφεί δέκα ημέρες μετά την τοποθέτηση αυτής της σήμανσης. Αν κάποιος χρήστης έχει γράψει ένα νέο άρθρο, τότε αυτό θα μεταφερθεί στην παρούσα σελίδα.

Στην οροσειρά της Βροντούς, σε μια μαγευτική τοποθεσία 25 χιλιόμετρα από την πόλη των Σερρών, βρίσκεται το δάσος του Λαϊλιά. Είναι ένα πυκνό δάσος οξιάς και δασικής Πεύκης έκτασης 33.000 περίπου στρεμμάτων, με ψηλότερη κορυφή στα 1850μ. Το όνομα Λαϊλιάς προέρχεται από την τουρκική λέξη Γιαϊλιάς που σήμαινε τόπος αναψυχής και παραθερισμού. Επί τουρκοκρατίας άλλωστε στον Λαϊλιά οι πρόκριτοι και οι μπέηδες του νομού διατηρούσαν θερινές κατοικίες όπου παραθέριζαν αυτοί και τα χαρέμια τους κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Αργότερα οι Σερραίοι δημιούργησαν εκεί ένα γραφικό χωριό το οποίο χρησιμοποιούσαν ως τουριστικό θέρετρο, που όμως καταστράφηκε κατά το Β' παγκόσμιο πόλεμο.

Η βλάστηση στο Λαϊλιά είναι πλούσια και πολυποίκιλη. Στην τοποθεσία «Μπαλτά - Τσαϊρ» αναπτύσσεται ένα φυσικό παλαιοντολογικό μουσείο των ειδών της βλάστησης του δάσους. Ο χώρος αυτός ονομάζεται «σφαγνώνας» και έχει ανακηρυχτεί διατηρητέο μνημείο της φύσης με την υπουργική απόφαση 105497/6459/11.08.86. Στον ορεινό όγκο του Λαϊλιά έχουν καταμετρηθεί 63 είδη πουλιών και πολλά είδη ζώων. Έντονη είναι η παρουσία των ζαρκαδιών, των λαγών, και των αγριόχοιρων ενώ περιορισμένος είναι ο πληθυσμός της καφετιάς αρκούδας και του λύκου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί στους επισκέπτες ο βράχος της Κατίγκας, της κοπέλας που αυτοκτόνησε πέφτοντας από το βράχο για να μην παντρευτεί μωαμεθανό. Το δεκαπενταύγουστο οργανώνονται λαογραφικές εκδηλώσεις και πλήθος κόσμου κατακλύζει το βουνό.