Μεσαίωνας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεσαίωνας: H χρονική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας που διαδέχεται την περίοδο της Αρχαιότητας και τελειώνει με την περίοδο της Αναγέννησης.Διήρκεσε περίπου 1000 χρόνια, από την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους(476 μ.Χ.) και το θάνατο του Ιουστινιανού Α'(565 μ.Χ.),του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα που διαπνεόταν από το όραμα της αναβίωσης της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της παγκόσμιας κυριαρχίας της,ως και την εποχή της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους (1453 μ.Χ.) και την ανακάλυψη της Αμερικής(1492 μ.Χ.) από τον Κολόμβο.
Ο Μεσαίωνας έμεινε γνωστός ως οι Σκοτεινοί Αιώνες. Ήταν μία περίοδος οπισθοδρόμησης,σκοταδισμού και θρησκευτικού φανατισμού, αλλά και ζυμώσεων για τη δημιουργία νέων εθνών και νέων ιδεών. Τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτήν την περίοδο ήταν η άνοδος της δύναμης της παπικής εκκλησίας στη δυτική Ευρώπη,η άνοδος και η κυριαρχία του Ισλάμ στον χώρο της Μέσης Ανατολής,η δημιουργία των προγόνων των σημερινών κρατών, καθώς και οι Σταυροφορίες,η σφοδρή πάλη μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
[Επεξεργασία] Πρώιμος Μεσαίωνας
Καθώς η πολιτική δύναμη της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας μειωνόταν συνεχώς στην Δυτική Ευρώπη μετά τον 3ο αιώνα μ.Χ., οι περιοχές της Δυτικής Ευρώπης άρχισαν να κατοικούνται από φυλές βαρβάρων, κάποιοι από τους οποίους απέριπταν τον ρωμαικό πολιτισμό, ενώ κάποιοι άλλοι, όπως οι Γότθοι, τον θαύμαζαν και θεωρούσαν τους εαυτούς τους νόμιμους συνεχιστές της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Οι φυλές αυτές ήταν οι Ούνοι, οι Άβαροι και οι Κέλτες. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι το ανατολικό κομμάτι της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας συνέχιζε να υπάρχει. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας πίστευαν ότι ήταν οι συνεχιστές της Ρώμης. Η Κωνσταντινούπολη ήταν η μια από τις δυο πρωτεύουσες της αυτοκρατορίας. Την περίοδο αυτή που είχαμε συχνές μετακινήσεις λαών και φυλών, ονομάστηκε Εποχή Μετακινήσεων. Η Ρωμαική Ειρήνη (Pax Romana) με τις ευεργετικές της συνέπειες για ασφαλή εμπόριο και βιοτεχνία και ένα ενοποιημένο σύστημα ενιαίας εκπαίδευσης και πολιτισμού άρχισαν να παρακμάζουν στο τέλος του 5ου αιώνα μ.Χ.Αυτή η αλλαγή ήταν πολύ απότομη και έντονη. Έτσι έγινε τελείως ανασφαλές να μετακινούνται αγαθά και εμπορεύματα σε μακρινές περιοχές. Μεγάλες βιοτεχνίες που εξαρτώνταν στο εμπόριο, όπως η βιoτεχνία κεραμικών, εξαφανίστηκαν σε μέρη όπως η Βρετανία. Οι ισλαμικές επιδρομές του 7ου και 8ου αιώνα, οπότε κατακτήθηκαν η Σικελία, η Βόρεια Αφρική, η Αίγυπτος, η Ισπανία και η Πορτογαλία έκαναν το θαλάσσιο εμπόριο επίσης αβέβαιο.
[Επεξεργασία] Μια νέα τάξη
Μέχρι τώρα μιλούσαμε για μεταναστεύσεις βαρβαρικών λαών, οι οποίες έφεραν το τέλος στην λαμπρή Ρωμαική Αυτοκρατορία.Οι τωρινοί ιστορικοί αναγνωρίζουν ότι αυτό παρουσιάζει ένα μη ολοκληρωμένο πορτρέτο πολλών μεταναστεύσεων.Λαοί όπως οι Γότθοι, οι Ούνοι, οι Κέλτες, οι Βησιγότθοι, οι Φράνκοι κ.α. υπήρξαν μερικές φορές σύμμαχοι της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, άλλοτε κατακτούσαν περιοχές απομακρυσμένες από την Ρώμη, άλλοτε μιμούνταν τον ρωμαικό πολιτισμό.Σιγά σιγά όμως η Ρωμαική Αυτοκρατορία μίκραινε εδαφικά και έχανε την αίγλη που κάποτε είχε.Επιπλέον η διάδοση του Χριστιανισμού ήρθε να αναταράξει τα θεμέλια της ρωμαικής λατρείας.Από τον 5ο ως τον 8ο αιώνα νέες πολιτικές τάξεις δημιουργήθηκαν στις κατακτημένες περιοχές της πρώην Ρωμαικής Αυτοκρατορίας.Οι Οστρογότθοι εγκαταστάθηκαν στην Ιταλική χερσόνησο, οι Βησογότθοι στην Ισπανία, οι Σάξονες στην Βρετανία και στην Γερμανία και οι Φράγκοι στην Γαλλία.Αυτές οι περιοχές παρέμειναν χριστιανικές.