Σίγμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνικό αλφάβητο
Α α Άλφα Β β ϐ Βήτα
Γ γ Γάμμα Δ δ Δέλτα
Ε ε Έψιλον Ζ ζ Ζήτα
Η η Ήτα Θ θ ϑ Θήτα
Ι ι Ιώτα Κ κ ϰ Κάππα
Λ λ Λάμδα Μ μ Μι
Ν ν Νι Ξ ξ Ξι
Ο ο Όμικρον Π π ϖ Πι
Ρ ρ ϱ Ρω Σ σ ς Σίγμα
Τ τ Ταυ Υ υ Ύψιλον
Φ φ ϕ Φι Χ χ Χι
Ψ ψ Ψι Ω ω Ωμέγα
Παρωχημένα γράμματα
Δίγαμμα Σαν
Κόππα Ϡ Σαμπί


Το γράμμα Σίγμα (κεφαλαίο Σ, πεζό σ, πεζό τελικό ς) είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία σ´ = 200.

Το τελικό σίγμα ς μοιάζει και συχνά ταυτίζεται με το στίγμα (ή σίγμα-ταυ) (\varsigma, στ). Το στίγμα έχει αριθμητική αξία \varsigma´ = 6.

Στην Βυζαντινή γραφή γραφόταν σαν C.

Έχει άμεση σχέση με το γράμμα S,s (αλλά και το γράμμα C, c) άλλων αλφαβήτων

Το σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

Το Σ χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

  • τον τελεστή αθροίσματος στα μαθηματικά (σχηματίζει σειρές)