Ούγος ντε Παιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ούγος ντε Παιν (γαλλ. Hugues de Payns) (π. 1070 - 1136) ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος μεγάλος μάγιστρος (Grand Master) του τάγματος των Ιπποτών του Ναού. Διετέλεσε Μεγάλος Μάγιστρος από το 1118 μ.Χ έως το 1136 μ.Χ. Πιθανότατα ο τόπος γέννησής του ήταν η πόλη Παιν, λίγα χιλιόμετρα μακρυά από την Τρουά, κατά μήκος του ποταμού Σικουάνα. Ο Ούγος ντε Παιν ήταν συνδεδεμένος με τον κόμη Ούγο της Καμπανίας (γαλλ. comte Hugues de Champagne). Κατείχε ένα κτήμα στο Μοντινί (Montigny) και υπηρέτησε ως στέλεχος στον οίκο του κόμη.

Η περιοχή της Καμπανίας όπως είναι σήμερα. Ο τόπος καταγωγής του Ούγου ντε Παιν.
Μεγέθυνση
Η περιοχή της Καμπανίας όπως είναι σήμερα. Ο τόπος καταγωγής του Ούγου ντε Παιν.


Ο Ούγος ντε Παιν, λοιπόν, ήταν ένας υποτακτικός ιππότης του κόμη Ούγου της Καμπανίας. Ο Ούγος της Καμπανίας διοικούσε ένα μεγάλο και πλούσιο πριγκιπάτο που εκτεινόταν από την Τρουά έως τις άνω όχθες του ποταμού Σικουάνα. Το 1104 ο κόμης επισκέπετεται τους Αγίους τόπους με μία ακολουθία ιπποτών. Άγνωστο παραμένει το αν ο Ούγος ντε Παιν ακολούθησε τον άρχοντά του στο πρώτο του ταξίδι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βαλδουίνου του Β' (Baldwin II) που στο μεταξύ είχε διαδεχτεί τον Βαλδουίνο τον Ά στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, το 1118 μ.Χ, ο Ούγος ντε Παιν μαζί με άλλους 8 ιππότες παρουσιάστηκαν στο βασιλιά και του πρότειναν την ίδρυση μίας κοινότητας ιπποτών που θα ακολουθούσε τον κανόνα θρησκευτικού τάγματος και θα αφιερωνόταν στην προστασία των προσκυνητών. To ίδιο έπραξαν και με τον Πατριάρχη Βαρμούνδο του Πiκινί (Warmund of Picquigny)που είχε διαδεχτεί τον Δαιμβέρτο. Είχαν σκεφτεί να ακολουθήσουν τον Κανόνα του Αγίου Αυγουστίνου (Augustine of Hippo). Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή από το βασιλιά και τον Πατριάρχη. Οι 9 αυτοί ιππότες ήταν οι εξής:


  • Ούγος ντε Παιν (Hugues de Payns)
  • Γκοντφρέι ντε Σεντ-Ομέρ (Godfrey of Saint-Omer)
  • Αρσαμπώ ντε Σεντ-Ενιάν (Archambaud of Saint-Aignan)
  • Παιν ντε Μοντιντιέ (Payen of Montidier)
  • Τζεφρέ Μπισσώ (Geoffrey Bissot)
  • Ροσσάλ ή Ρολάντ [Rossal (or Roland)]
  • Άντριου ντε Μοντμπαρ (Anrew of Montbard)
  • Γκοντμάρ (Gondemare)
  • Γκοντφρουά (Godfroi)


Οι ιππότες αυτοί, την ημέρα των Χριστουγέννων του 1119 μ.Χ. στο ναό του Αγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ (Holy Sepulchre) ενώνονται με τους 3 κλασσικούς μοναστικούς όρκους για πενία, αγνότητα, υποταγή (poverty, chastity and obedience) και έναν επιπλέον όρκο για προστασία των προσκυνητών, παρουσία του Πατριάρχη. Έτσι, λοιπόν, συγκροτείται ο πρώτος πυρήνα του Τάγματος των Φτωχών Ιπποτών του Χριστού. Αυτό είναι ένα τάγμα μοναστικό που τα μέλη του, όμως, διαθέτουν σπαθί και πανοπλία. Αρχικά ζούσαν ζητώντας ελεημοσύνη και για το λόγο αυτό έγιναν γνωστοί με αυτό το όνομα. Στο ξεκίνημά τους δεν φορούσαν κάποια ξεχωριστή ενδυμασία, αλλά τα απλά ρούχα του επαγγέλματος του καθενός. Ο βασιλιάς Βαλδουίνος Β' και ο Πατριάρχης τους δίνουν αμέσως χρηματική βοήθεια μέσω εκκλησιαστικών εισοδημάτων. Τους προσφέρουν, επίσης, κατάλυμα στο Όρος του Ναού, και πιο συγκεκριμένα σε ένα τμήμα του παλατιού που είχε φιάξει ο Βαλδουίνος ο Β' μέσα στο τέμενος Al-Aqsa (νότιο τμήμα του Όρους). Στο Όρος του Ναού πιστευόταν ότι βρίσκονται τα ερείπια του ναού του Σολομώντος. Έτσι, λοιπόν, το πλήρες τους όνομα διαμορφώνεται: The Poor Fellow-Soldiers of Jesus Christ and the Temple of Solomon. Όσον αφορά τις αρχικές προθέσεις των ιπποτών αυτών πιστεύεται ότι ενδέχεται απλώς να επιθυμούσαν να ιδρύσουν μία μονή ή μία αδελφότητα στην Παλεστίνη. Ο Μιχαήλ της Συρίας (Michael the Syrian), ένας ιστορικός της εποχής υποστηρίζει ότι ο Βαλδουίνος ήταν εκείνος που έπεισε τον Ούγο ντε Παιν και τους άλλους 8 να παραμείνουν μάχημοι ιππότες. Αυτό γιατί είχε αντιληφθεί ότι ήταν πολύ δύσκολο να βάλει σε τάξη το βασίλειό του.