Αντίοχος Α'

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αντίοχος Ά ο Σωτήρ (γεν.324π.Χ. απεβ.261π.Χ.).

Υιός του Σελεύκου Ά του Νικάτωρος και της Απάμας από την Σύγδιανή.Το 301π.Χ. έλαβε μέρος εις την μάχη της Ιψού. Το 293 έλαβε από τον πατέρα του τον τίτλο του βασιλέως, έγινε σατράπης των άνω σατραπειών με έδρα την πόλη Σελεύκεια δίπλα στον ποταμό Τίγρη. Το 281π.Χ. δολοφονήθικε ο πατέρας του και ο Αντίοχος έγινε ο μόνος βασιλεύς. Τα πρώτα έτη της βασιλείας του αγωνίσθηκε πολύ για να εξασφαλίσει την ακεραιότητα του κράτους του. Συμφιλιώθηκε με τον Κεραυνό του οποίου ανεγνώρισε την εξουσία στην Μακεδονία, ο Κεραυνός δε την εξουσία του Αντιόχου στην Μικρά Ασία. Ο Νικομήδης της Βιθυνίας κατ αρχάς ήταν εχθρός του Αντιόχου, στην συνέχεια όμως συμφιλιώθηκε μαζί του όταν ο Αντίοχος κατενίκησε τους Γαλάτες το 277π.Χ.( τους Γαλάτες τους είχε καλέσει ο Νικομήδης ).Μετά από αυτή την νίκη του κατά των Γαλατών ο Αντίοχος επωνομάσθει "ΣΩΤΗΡ". Μετά από αμφίρροπο αγώνα με τον Πτολεμαίο τον ΄Β για τον έλεγχο της Συρίας , υπέγραψε ειρήνη μαζί του , με την οποία ο Αντίοχος κράτησε την Δαμασκό. Πολέμησε τον βασιλέα της Περγάμου Ευμένη και τους συμμάχους του Πτολεμαίου, ηττήθηκε όμως και αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Περγάμου. Φονεύθηκε σε μάχη από έναν Γαλάτη. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του επέδειξε θάρρος και ασυνήθηστη δραστηριότητα, κυρίως για τον εκπολιτισμό των Ασιατών διαμέσου της σωστής διοικήσεως και της ιδρύσεως πόλεων οι οποιές αποτελούσαν κέντρα πολιτισμού.