Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει τη σημαία της ΑνεξαρτησίαςΠίνακας του Ludovico Lipparini (1800-1856). Λιθογραφία του πίνακα εκτίθεται στην μόνιμη έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Μεγέθυνση
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει τη σημαία της Ανεξαρτησίας
Πίνακας του Ludovico Lipparini (1800-1856). Λιθογραφία του πίνακα εκτίθεται στην μόνιμη έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός (25 Μαρτίου 1771-30 Μαΐου 1826) ήταν μητροπολίτης Πάτρας και πρωταγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 με διπλωματική και πολιτική δράση.

Γεννήθηκε στη Δημητσάνα απο τον Ιωάννη Κόζη και την Κανέλα Κουκουζή το αληθινό ονομάτου ήταν Γεώργιος. Φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, στο Άργος και στη Σχολή της Σμύρνης. Το 1806 εκλέχθηκε μητροπολίτης Παλαιών Πατρών και μεταξύ 1815-1817 ήταν μέλος της Πατριαρχικής Συνόδου της Κωνσταντινούπολης. Το Νοέμβριο του 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.

Προτομή του Παλαιών Πατρών Γερμανού στο Πεδίο του Άρεως, στην Αθήνα
Μεγέθυνση
Προτομή του Παλαιών Πατρών Γερμανού στο Πεδίο του Άρεως, στην Αθήνα

Στην συνέλευση της Βοστίτσας τον Ιανουάριο το 1821, διατύπωσε τις επιφυλάξεις του για την δυνατότητα έναρξης της επανάστασης εκείνη την χρονιά. Κατά τον ξεσηκωμό της Πάτρας στις 22 1821, βρισκόταν εκτός της πόλης αλλά αμέσως κατέβηκε εκεί και ευλόγησε τα όπλα και το λάβαρο των αγωνιστών στην πλατεία Αγίου Γεωργίου.

Το Δεκέμβριο του 1821 συμμετείχε στην Α' Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, και με απόφασή της μαζί με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη πήγε τον Οκτώβριο του 1822 στην Ιταλία, για να συναντήσει τον Πάπα με σκοπό να του ζητήσει υλική και ηθική βοήθεια, αλλά τελικά δεν κατάφερε να τον συναντήσει. Παρ'όλη την αποτυχία της αποστολής του κατάφερε να ενημερώσει και να προτρέψει τους φιλέλληνες της Ευρώπης να βοηθήσουν την επανάσταση.

Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1824, περίοδο της εμφύλιας διαμάχης. Προσπάθησε να συμφιλιώσει τις αντίπαλες παρατάξεις αλλά δεν το κατάφερε και αποσύρθηκε στη μονή της Χρυσοποδαρίτισσας. Αντίθετα ταλαιπωρήθηκε από τον Γκούρα που με διαταγή του απήχθει και οδηγήθηκε πεζός στη Γαστούνη τον χειμώνα του 1825. Εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο και το 1826 διηύθυνε τις εργασίες της Γ' Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο. Αργότερα αρρώστησε και πέθανε στο Ναύπλιο στις 30 Μαΐου 1826.

Στα τελευταία του χρόνια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός έγραψε τα απομνημονεύματά όπου αναφέρονται τα γεγονότα της επανάστασης μέχρι το τέλος του 1822, και δημοσιεύθηκαν το 1837.