Μίσθωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μίσθωση χαρακτηρίζεται η σύμβαση (ή διμερής δικαιοπραξία) δια της οποίας ο ένας των συμβαλλομένων (εκμισθωτής) αναλαμβάνει την υποχρέωση αντί ορισμένου τιμήματος να παράσχει στον έτερο (μισθωτή) την χρήση πράγματος ή εργασία ή έτοιμο έργο, ο δε έτερος υποχρεούται να καταβάλει το συμφωνηθέν τίμημα (μίσθωμα).

Η μίσθωση διακρίνεται σε:

  • α) Σύμβαση μίσθωσης πράγματος, όπου ο εκμισθωτής παράσχει χρήση πράγματος και όπου μετά την παρέλευση του συμφωνηθέντος χρόνου και άνευ εναντίωσης του εκμισθωτή, αυτή λογίζεται ως ανανεωθείσα επ΄ αορίστου χρόνου.
  • β) Σύμβαση μίσθωσης εργασίας, όπου και εδώ προσδιορίζεται εργασία επ΄ αορίστου χρόνου και
  • γ) Σύμβαση μίσθωσης έργου (εργολαβία) κατά την οποία ο εκμισθωτής υποχρεούται να παράσχει έτοιμο έργο.