Ελία Καζάν
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ελία Καζάν (*7 Σεπτεμβρίου 1909, Κωνσταντινούπολη- † 28 Σεπτεμβρίου 2003, Νέα Υόρκη) ήταν Αμερικανός (ελληνικής καταγωγής) σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Το κανονικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουώρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Κωνσταντίν Στανισλάβσκι. Να σημειωθεί ότι οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο και έγινε διάσημος στο Broadway, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα Λεωφορείο ο πόθος, ο Θάνατος του Εμποράκου και Λυσασμένη Γάτα. Τιμήθηκε με δύο βραβεία Όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείο ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και America, America, αντίστοιχα.
Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του και οδήγησε στην δημιουργία της λεγόμενης Μαύρης Λίστας.
[Επεξεργασία] Φιλμογραφία
- Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν (A tree grows in Brooklyn, 1945)
- θάλασσα από γρασίδι/Η παραστρατημένη μητέρα (The Sea of Grass, 1947)
- Boomerang! (1947)
- Συμφωνία κυρίων (Gentleman's aggrement, 1947)
- Πίνκι, η μιγάς (Pinky, 1949)
- Πανικός στους δρόμους (Panic in the streets, 1950)
- Λεωφορείο ο πόθος (A streetcar named desire, 1951)
- Viva Zapata! (1952)
- Δραπέτες του τρόμου (Man on a tightrope, 1953)
- Το λιμάνι της αγωνίας (On the waterfront, 1954)
- Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955)
- Baby Doll (1956)
- Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A face in the crowd, 1957)
- Λάσπη στ' αστέρια (Wild river, 1960)
- Πυρετός στο αίμα (Splendor in the grass, 1961)
- America, America (1963)
- Ο συμβιβασμός (The arrangement, 1969)
- Οι επισκέπτες (The visitors, 1972)
- Ο τελευταίος μεγιστάνας (The last tycoon, 1976)