Σιμπλίκιος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιμπλίκιος εκ Κιλικίας. Νεοπλατωνικός φιλόσοφος του 6ου αιώνος, διάδοχος του Πρόκλου , μαθητής του Αμμωνίου του υιού του Ερμείου και του Δαμασκίου, μεσολαβητής μεταξύ του αθηναϊκού και του αλεξανδρινού Νεοπλατωνισμού .
Φυγάς στην Περσία μετά το βίαιο τέλος της Ακαδήμειας των Αθηνών το έτος 529, θα ιδρύσει αργότερα κατά τα τέλη του βίου του την τελευταία νεοπλατωνική Σχολή που θα διαρκέσει έως το 1050 , στην ακόμα εθνική πόλη Κάρρες (Charrhae).
Ο Σιμπλίκιος, συνέγραψε υπομνήματα στα «Στοιχεία» του Ευκλείδου, στο «Εγχειρίδιον» του Επικτήτου, καθώς και στα έργα του Αριστοτέλους «Φυσικά», «Κατηγορίες», «Περί ψυχής» και «Περί ουρανού», όπου επιχειρείται η εναρμόνιση των διδασκαλιών του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους στα κύρια σημεία τους. Μέσα από τα έργα του διασώθηκε ένα μεγάλο πλήθος αποσπασμάτων των Φυσικών ή «Προσωκρατικών» Φιλοσόφων.