Αντιγόνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Νικηφόρος Λύτρας, Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη (1865). Λάδι σε καμβά, 100 εκ. x 157 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.
Μεγέθυνση
Νικηφόρος Λύτρας, Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη (1865). Λάδι σε καμβά, 100 εκ. x 157 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Η Αντιγόνη, πρόσωπο τραγικό της μυθολογίας, ήταν κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης ή, κατά μια άλλη εκδοχή, της Ευρυγανείας. Αδέλφια της ήταν η Ισμήνη και οι δίδυμοι Ετεοκλής και Πολυνείκης. Αδελφός της ήταν και ο Οιδίποδας, ο πατέρας της, λόγω της ακούσιας αιμομιξείας του με την μητέρα του Ιοκάστη.

Ύστερα από την αποκάλυψη των δρώμενων του Οιδίποδα, την αυτοτύφλωση του ίδιου και τον απαγχονισμό της μητέρας της, έζησε τον πόλεμο των «Επτά επί Θήβας» που ξεκίνησε ο Πολυνείκης κατά του αδελφού του Ετεοκλή. Όταν ο πόλεμος τελείωσε υπέρ της Θήβας (Κάδμειος Νίκη), ο νέος άρχοντας, ο Κρέοντας (αδελφός της Ιοκάστης) διατάζει τον ενταφιασμό του Ετεοκλή, αλλά απαγορεύει να ταφεί το πτώμα του Πολυνείκη επειδή ενήργησε ως προδότης.

Η Αντιγόνη, σε αντίθεση με την Ισμήνη, αψηφεί τους νόμους του Κρέοντα και ενταφιάζει τον νεκρό αδελφό της. Η διαμάχη αυτή περιγράφεται γλαφυρά στο έργο του Σοφοκλή Αντιγόνη. Το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν η τιμωρία να κλειστεί σε σπήλαιο, χωρίς τροφή και νερό, μέχρι να πεθάνει. Η Αντιγόνη όμως αυτοκτονεί. Μαθαίνοντας το γεγονός ο αρραβωνιαστικός της Αίμονας, γιος του Κρέοντα, αυτοκτονεί και αυτός συμπαρασύροντας και την μητέρα του Ευρυδίκη, που κρεμάστηκε.