Μένιος Κουτσόγιωργας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας του Ιωάννου υπήρξε δικηγόρος, Βουλευτής, Υπουργός και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Γεννήθηκε στο χωριό Ροδινή, της κοινότητας Ζήρειας του Ν. Αχαίας το Μάιο του 1922. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Παρισιού. Δικηγόρος Αθηνών.

Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση (οργάνωση Όμηρος) συνελήφθη από τις Ιταλικές αρχές κατοχής και φυλακίστηκε στα στρατόπεδα Καλαβρύτων και Χαζίλι Πατρών. Πολιτικός φίλος και νομικός σύμβουλος του Γεωργίου Παπανδρέου. Συνήγορος υπεράσπισης του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου κατά την δίκη της οργάνωσης Ασπίδα. Κατά την δικτατορία 1967- 74 ανέπτυξε αντιστασιακή δράστηριότητα, συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Τρίπολη. Στενός πολιτικός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου κατά την ίδια περίοδο, συνελήφθη πάλι το 1970 όπου ανακρίθηκε και φυλακίσθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και ύστερα στον Κορυδαλλό. Ιδρυτικό μέλος της Νέας Κίνησης Δικηγόρων Αθηνών, διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Εξελέγει Βουλευτής (ΠΑΣΟΚ) Αχαίας συνεχώς από το 1974- 1989. Υπουργός Προεδρίας Κυβέρνησης 1981- 84, Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης 1984- 87, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης με ευθύνη επίβλεψης και συντονισμού κυβερνητικού έργου στον εσωτερικό τομέα, 1987- 88, Υπουργός Προεδρίας Κυβέρνησης 1988- 89. Πολλές φορές προσωρινός αναπληρωτής κωλυόμενων συναδέλφων του. Συνέβαλε αποφασιστικά κατά γενική ομολογία στην εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985 ως γνήσιος εκφραστής, εκπρόσωπος αλλά και εμπνευστής της στρατηγικής της πόλωσης και της έντονης αντιπαράθεσης ιδιαίτερα με την παράταξη της ΝΔ αλλά και του ΚΚΕ.

Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας δεν συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 1989 μετά από πρόταση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και υπό το βάρος των κατηγοριών για την υπόθεση της Τράπεζας Κρήτης. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 1989, έγινε κοινή πρόταση παραπομπής στο ειδικό δικαστήριο από το ΚΚΕ και τη ΝΔ για την υπόθεση Κοσκωτά. Η πρόταση υπερψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1989 για τους Α. Παπανδρέου, Α. Κουτσόγιωργα, Δ. Τσοβόλα και Γ. Πέτσο οπότε συστάθηκε και ειδικά ανακριτική επιτροπή από τριμελές συμβούλιο του ειδικού δικαστηρίου. Τον Οκτώβριο του 1990 αποφασίστηκε από το τριμελές συμβούλιο του ΕΔ και τους βουλευτές κατήγορους η προφυλάκιση μόνο του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα ηλικίας τότε 68 ετών ως υπόπτου φυγής. Η απόφαση για την προφυλάκιση πάρθηκε στο έντονα τεταμένο πολιτικά κλίμα της εποχής παρά την κατάθεση ογκωδέστατου ιατρικού φακέλου που τεκμηρίωνε την σοβαρή κατάσταση της υγείας Α. Κουτσόγιωργα καθώς και την ύπαρξη ανήκεστου βλάβης. Tον Ιανουάριο του 1991 επήρθε ραγδαία επιδείνωση της ήδη κλονισμένης επικίνδυνα υγείας του Α. Κουτσόγιωργα. Την Δευτέρα 11 Μαρτίου 1991 άρχισε η συνεδρίαση του ειδικού δικαστηρίου. Στις 11 Απριλίου, δύο μόλις μήνες μετά, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο κατά την διάρκεια της συνεδρίασης και ενώ εξέταζε ένα μάρτυρα. Μετά μία βδομάδα, στις 18 Απριλίου 1991, ο Α. Κουτσόγιωργας απεβίωσε. Κατά γενικό τεκμήριο, ο τραγικός χαμός του Α. Κουτσόγιωργα επηρέασε τη συνολική τροπή και έκβαση της δίκης μιας και η μαρτυρία του θεωρείτο κρίσιμη για την αντικειμενική εκτίμηση της υπόθεσης της Τράπεζας Κρήτης. Η κηδεία του, που την παρακολούθησε πλήθος άνω των 150.000 ατόμων, πήρε τη μορφή μαζικής διαμαρτυρίας με αντικείμενο την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και την χρήση αυτής για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων.

Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας ήταν παντρεμένος με την Αλίκη Κουτσόγιωργα με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Ήταν μόνιμος κάτοικος κέντρου Αθηνών και ομιλούσε επίσης γαλλικά


[Επεξεργασία] Κυβερνητικό έργο

Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας υπήρξε ένας οξυδερκής πολιτικός και αποτέλεσε ένα από τα κύρια και βασικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των κυβερνήσεων μετά το 1981. Η συμμετοχή του στην κυβέρνηση ως Υπουργού ως Υπουργού Προεδρίας, Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης, αλλά και ως Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης σφραγίστηκε από ριζικές τομές και μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση στην ευρύτερή της έννοια.

Ως Υπουργός Προεδρίας έθεσε το θεσμικό πλαίσιο για:

  • Την εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης με την κατάργηση του καθεστώτος της πολυθεσίας και της πολυ-απασχόλησης στο δημόσιο τομέα και έθεσε ανώτατο όριο απολαβών (ν.1232/82) και την αποκατάσταση των διωχθέντων από το καθεστώς της δικτατορίας.
  • Κατήργησε την ΥΕΝΕΔ (ν.1288/82)
  • Εισήγαγε σύστημα προσλήψεων με κοινωνικά και ποιοτικά κριτήρια.
  • Ρύθμισε τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων με τα άρθρο 30 του νόμου 1264.

Η θητεία του ως Υπουργού κατά την πρώτη τετραετία επισφραγίστηκε με τον ν.1388/83 που αφορούσε την ίδρυση Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης στο πρότυπο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης της Γαλλίας (ΕΝΑ).

Ως Υπουργός Εσωτερικών εισηγήθηκε τον εκλογικό νόμο με βάση τον οποίο διεξήχθησαν οι εκλογές του 1985. Εισηγήθηκε επίσης το σημαντικό ναμοθέτημα για την οργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και της περιφερειακής ανάπτυξης (ν. 1622/86) που προέβλεπε μεταξύ άλλων την εθελοντική συνένωση κοινοτήτων σε Δήμους και απετέλεσε βάση για το σχέδιο Καποδίστριας.

Ως Υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε νέες βάσεις για την λειτουργία των δικαστηρίων και το καθεστώς των δικαστικών λειτουργών.

[Επεξεργασία] Τιμές - Παράσημα

Γαλλική Δημοκρατία: Grande Officierde l Ordre de National du Merite από τον πρόεδρο Μιτεράν).
Πολωνία: Komandoria z Gwiazda Orderu Zaslugi.
Πορτογαλλική Δημοκρατία: Δίπλωμα του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Πρίγκιπα Ερρίκου.
Αυστριακή Δημοκρατία: Das Grosse Goldene Ehrenzeichen am Bande fur Verdienste um die Republic Osterriech.
Αίγυπτος: Order of the Nile.
Κύπρος: Σταυρός Κυπριακής Δημοκρατίας.
Χρυσός Σταυρός Οικουμενικού Πατριαρχείου ( από Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο).
Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης.