Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα το 1790 και υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές της Φιλικής Εταιρείας, πολιτικός σύμβουλος του Δημητρίου Υψηλάντη και αγωνιστής. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και ξενιτεύτηκε στη Σμύρνη. Αυτός πήγε στην Οδησσό, όπου εργαζόταν υπάλληλος σε ένα κατάστημα. Το 1816 γνώρισε τον Τσακάλωφ και το Σκουφά και μυήθηκε ταυτόχρονα με τον Ξάνθο στη Φιλική Εταιρεία. Ανέπτυξε έντονη δράση και μετά το θάνατο του Σκουφά το 1818 απέκτησε ηγετικό ρόλο. Μύησε τον Αναγνωσταρά, το Δημητρόπουλο και τον Σέκερη, ο οποίος χρηματοδοτούσε τη Φιλική Εταιρεία. Το 1819 άρχισε να οργανώνει τον Ελληνισμό στις Ηγεμονίες. Το 1821 συνόδεψε τον Δημήτριο Υψηλάντη στην Πελοπόννησο και αγωνίστηκε δίπλα στον Κολοκοτρώνη και στον Αναγνωσταρά στην επανάσταση του 1821. Οι διαπραγματεύσεις για την άλωση της Τριπολιτσάς, στις οποίες πήρε μέρος, τον ανάδειξαν σαν μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία. Το 1828 διορίστηκε από τον Καποδίστρια νομάρχης Ηλείας. Πέθανε το 1854.