Ρώμος Φιλλύρας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιθανή παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων |
Το περιεχόμενο που υπήρχε στο παρόν άρθρο πιθανόν παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχεται από την ιστοσελίδα: Αν σκοπεύετε να επεξεργαστείτε το άρθρο, παρακαλούμε να το κάνετε χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο σε μία προσωρινή σελίδα. Ένας διαχειριστής θα αναλάβει τη μετακίνηση του νέου άρθρου που θα επεξεργαστείτε από την προσωρινή σελίδα στον τίτλο του παρόντος άρθρου. |
|
ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ
Στο Δερβένι της Κορινθίας γεννήθηκε το 1888, ο Ιωάννης Β. Οικονομόπουλος, ο οποίος έγινε γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο Ρώμος Φιλύρας. Την μόρφωσή του την πήρε κατ' οίκον από τον ίδιον τον πατέρα του. Σε ηλικία 14 χρόνων η οικογένειά του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα ο ποιητής άρχισε να εργάζεται σε αθηναϊκές εφημερίδες ως δημοσιογράφος. Παράλληλα άρχισε να γράφει ποιήματα («Το Δερβένι μας») αλλά και μερικά πεζογραφήματα. Στην ποίηση του, διαφαίνεται η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει νέες λυρικές φόρμες αλλά και φραστικούς νεωτερισμούς, ενώ δεν λείπει η μουσικότητα και ο ρομαντισμός . Η ερωτική του ευγένεια, οι ονειροπολήσεις, ο αυτοσαρκασμός και το κυνήγι του ιδεατού, είναι μερικά από τα στοιχεία που διέπουν την προσωπικότητά του. Άρχισε ωστόσο να εκφράζει πολλές ψυχικές διακυμάνσεις, που συχνά χαρακτήριζαν άμεσα την ίδια την συμπεριφορά του. Αυτές οι ψυχικές του διαταραχές επηρέασαν τα γραφόμενά του και τον οδήγησαν όταν ήταν στο στρατό σε μία απόπειρα αυτοκτονίας. Ήδη από το 1920 άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα τρέλας, προερχόμενη από σεξουαλικό νόσημα. Με τον καιρό η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μία μέρα εμφανίστηκε στην οδό Σταδίου ως βασιλιάς Ρωμανός Β' . Ωστόσο στην περίοδο της ασθένειάς του, είχε πολύ ήρεμες εκδηλώσεις. Το 1927 μπήκε στο "Δρομοκαϊτειο". Εκεί συνέχισε να γράφει ποιήματα, εκ των οποίων πολλά χαρακτηρίζονται άρτια, για άλλα όμως εύκολα διαφαίνεται, ότι αποτελούν αποκυήματα της σκοτισμένης φαντασίας του. Πέθανε το 1942, στις 9 Σεπτεμβρίου, στο "Δρομοκαϊτειο" Θεραπευτήριο. Ο Φιλύρας συνεργάστηκε στα περιοδικά "Ακρίτας", "Ηγησώ", "Οικογένεια", "Μπουκέτο", "Νουμάς", "Νέα Εστία", "Παναθήναια" κ.α. Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές. Την συγκέντρωση των ποιημάτων του και την τακτοποίηση του συγγραφικού έργου του επιμελήθηκε ο ποιητής Τάσος Κόρφης με τη μελέτη του "Ρώμος Φιλύρας" που εξέδωσε το 1974.
ΤΟ ΔΕΡΒΕΝΙ ΜΑΣ Στα χλωρολείβαδα έδυσεν η ολόστερνη αχτίδα, κι ερήμωσε το λόφο μας η, υγρή, στερνή νοτιά, τα κυπαρίσσια τα ψηλά, τριγύρω κι η γλυσίνα, σαν λαμερό τεφρό θρονί μ΄αλλέα την πυροστιά. Τρίψηλα ο βράχος στο βουνό κι ορθά τα κυπαρίσσια, σαν δυό φρουροί επιβλητικοί στων θάμνων το σωρό, τα παλαιά ονειρεύονται κι ορθόπλωρα πρυμνήσα , που λύνανε σ΄ αλίμονο γιαλό έναν καιρό. Κάποτε ο μώλος έφερνεν αρμύρα του πελάγου κι άλλοτ’ η πρύμνη βύθαγε σε τρόπαια παληά, στο Τρίκροτο της άνθισης του Βυζαντίου του μάγου, στου Νέστου την παλίρροια ως τον κάβο Μαλιά. Αναπαμένοι οι γίγαντες κοιμούνται στα Τιτάνες κι η δικουκική δευτέρωσε λεβέντικη γενιά ανάκουστη σαν ξεχαστοί πανάρχαιοι παιάνες στα μαγικά κι ολόλευκα που καρτερούν πανιά. Μα εσύ, χωριό, κοιμήθηκες στο κράσπεδο του λόφου σαν υψωτό στους θρύλους μας κι άτρομο στο σεισμό και στα στενά που σύρθηκες σ’ έναν αιώνα ζόφου μήτε γαλήνη προμηνάς μηδέ το χαλασμό.