Ευάγγελος Παπανούτσος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος (Πειραιάς 27 Ιουλίου 1900Αθήνα 3 Μαΐου 1982) ήταν μεγάλος Έλληνας δοκιμιογράφος και παιδαγωγός του 20ου αιώνα. Περισσότερο γνωστός για το παιδαγωγικό του έργο, ιδιαίτερα για τη συμβολή του στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου του 1964. Η προσπάθειά του αυτή περιγράφεται στο βιβλίο του Αγώνες και αγωνία για την παιδεία του 1965. Η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Καραμανλή του 1976 ουσιαστικά στηρίχτηκε στις δικές του ιδέες, ο ίδιος όμως τη χαρακτήρισε «γερασμένο νεογέννητο», με την έννοια ότι δεν ανταποκρινόταν πλέον στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Χρημάτισε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας το 1944, το 1950 και το 1963-1964. Με τη μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με την Ένωση Κέντρου, ενώ το 1980 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Εκτός από το παιδαγωγικό του έργο, ο Παπανούτσος ασχολήθηκε ενεργά και με τη συγγραφή και μετάφραση φιλοσοφικών δοκιμίων αλλά και τη μετάφραση αρχαίων έργων (όπως ο Φαίδων του Πλάτωνα), ενώ επιμελήθηκε και την έκδοση στη δημοτική αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. Υπήρξε επίσης διευθυντής του παιδαγωγικού περιοδικού Παιδεία και Ζωή.