Αδιαβατική μεταβολή
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη Θερμοδυναμική, αδιαβατική μεταβολή ιδανικού αερίου είναι η μεταβολή η οποία συμβαίνει χωρίς το αέριο να ανταλάσσει θερμότητα με το περιβάλλον(Q=0). Η γραφική παράστασή της σε διάγραμμα πίεσης-όγκου είναι καμπύλη πιο απότομη από μια ισόθερμη και, αφού Q=0, o πρώτος θερμοδυναμικός νόμος γράφεται W=-ΔU. Δηλαδή όλο το παραγόμενο έργο προέρχεται απ' τη μείωση της εσωτερικής ενέργειας του αερίου. Σε μία αντιστρεπτή αδιαβατική μεταβολή η εντροπία του συστήματος παραμένει σταθερή.
O νόμος που εκφράζει τη μεταβολή αυτή ονομάζεται νόμος του Poisson και είναι: p×Vγ σταθερό, όπου γ ένας καθαρός αριθμός μεγαλύτερος από το ένα.
Στην αδιαβατική μεταβολή το έργο μπορεί να υπολογιστεί από την εξής σχέση: W=(pt×Vt−pa×Va)÷(1−γ) όπου t αναφέρεται στην τελική κατάσταση, και a αναφέρεται στην αρχική κατάσταση του αερίου σώματος που υπόκειται στην αδιαβατική μεταβολή.
Τέλος, οι αδιαβατικές μεταβολές χωρίζονται σε: α) Αδιαβατικές εκτονώσεις/ψύξεις, όπου αυξάνεται ο όγκος και μειώνεται η θερμοκρασία του αερίου β) Αδιαβατικές συμπιέσεις/θερμάνσεις, όπου ο όγκος μειώνεται και η θερμοκρασία του αερίου αυξάνεται.