Αστροβιολογία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

H Αστροβιολογία ή Εξωβιολογία είναι νεοσύστατος σχετικά κλάδος της Βιολογίας με κύριο αντικείμενο έρευνας την μελέτη της ύπαρξης ή της πιθανότητας ύπαρξης εξωγήινης ζωής. Η αστροβιολογία σχετίζεται επίσης άμεσα τόσο με την γεωλογία όσο και με την πλανητολογία, κλάδο της αστρονομίας.

Η επιστήμη της Αστροβιολογίας δημιουργήθηκε στο τέλος της δεκαετίας του "50 (1957-1959) μετά από λεπτομερείς παρατηρήσεις διαπρεπών τότε αστρονόμων που έκαναν στον πλανήτη Άρη εκ των οποίων υπήρξαν βεβαιότητες ύπαρξης κάποιας μορφής ζωής.

Η πρόοδος της επιστήμης στη κατάκτηση του διαστήματος καθιστά τον κλάδο αυτό συνεχώς ανερχόμενο του γενικότερου ενδιαφέροντος. Οι δε αστροβιολόγοι ασχολούνται εντατικά προς συναγωγή συμπερασμάτων δυνατότητας ύπαρξης μορφών ζωής στα ουράνια σώματα με διάφορες μεθόδους.

Παράλληλα κάποιες από τις διαστημικές αποστολές σε άλλους πλανήτες περιλαμβάνουν διάφορα βιολογικά πειράματα. Το πιο γνωστό πείραμα έφεραν οι αμερικανικές διαστημοσυσκευές Viking, που προσεδαφίστηκαν στον Άρη το 1975. Χρησιμοποιήθηκε ένα τριπλό πείραμα, που χρησιμοποίησε συνδυασμούς γήινου και αρειανού εδάφους και αέρα μαζί με θρεπτικά συστατικά. Τα αποτελέσματα, αν και κατά πάσα απιθανότητα αποκλείουν την ύπαρξη μικροβιακής ζωής στον Άρη, ωστόσο έχουν αμφισβητηθεί κατά καιρούς. Παρόμοιο πείραμα θα έκανε και η ευρωπαϊκή διαστημοσυσκευή Beagle 2, που όμως δεν πέτυχε να προσεδαφιστεί στον Άρη.

Άλλα πειραματικά ευρήματα που αφορούν την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής αφορούν:

  • Τον μετεωρίτη ALH84001, αρειανής προέλευσης, η φωτογράφιση του οποίου αποκάλυψε κάποιες δομές που μπορεί να είναι απολιθωμένοι μικροοργανισμοί.
  • Την ανακάλυψη, από τη διαστημοσυσκευή Gallileo, της ύπαρξης υπόγειων ωκεανών στους δορυφόρους Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ του Δία, και στο δορυφόρο Εγκέλαδο του Κρόνου από την αποστολή Cassini.
  • Τέλος ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αστροβιολογία έχει η μελέτη μικροοργανισμών που ανακαλύφθηκε ότι μπορούν να επιβιώσουν δίχως οξυγόνο ή σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες, όπως στους βυθούς των ωκεανών και στις Αρκτικές περιοχές.

Οι Αστροβιολόγοι βασιζόμενοι σε υπολογισμούς (περισσότερο στατιστικούς και αναπόδεικτους ακόμη) προσδιορίζουν σε 150.000 τους πλανήτες εκείνους που μπρορεί ίσως να υπάρχουν πιθανότητες ζωής.