Συνθήκη των Βερσαλλιών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919 είναι η συνθήκη ειρήνης που δημιουργήθηκε μετά από έξι μήνες διαπραγματεύσεων στη διάσκεψη ειρήνης του Παρισιού του 1919. Με αυτόν τον τρόπο μπαίνει ένα επίσημο τέλος στον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ της Αντάντ (Τριπλής Συνεννόησης) και των Κεντρικών Δυνάμεων (Τριπλής Συμμαχίας).

Μια ανακωχή είχε υπογραφεί μήνες πριν στο δάσος Κομπιέν, η οποία έβαλε ένα τέλος στον πόλεμο. Φοβούμενοι για συνέχεια του πολεμου εάν δεν υπέγραφαν, οι αντιπρόσωποι της νέας γερμανικής κυβέρνησης (Δημοκρατία της Βαϊμάρης) αναγκάστηκαν από τους νικητές να υπογράψουν τη συνθήκη. Ο τότε γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χέρμαν Μύλερ την υπέγραψε στις 28 Ιουνίου 1919. Η συνθήκη επικυρώθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1920 και απαιτούσε ότι η Γερμανία αναλαμβάνε την πλήρη υπευθυνότητα για τον πόλεμο, θα καταβάλε μεγάλα ποσά αποζημίωσης, θα έχανε εδάφη της, στρατιωτική δύναμη και όλες τις αποικίες της.

Οι σκληροί όροι της συνθήκης θεωρήθηκαν ταπεινωτικοί από τους Γερμανούς προκαλώντας κλονισμό στην Γερμανία και στην ουσία αυτοί είναι που οδήγησαν στην πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στη εξουσία.