Ατομικό μοντέλο του σταφιδόψωμου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Μάρτιο του 1904 ο J.J. Thomson (Τζ.Τζ. Τόμσον) πρότεινε το μοντέλο του σταφιδόψωμου για να περιγράψει τη δομή του ατόμου. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, το άτομο αποτελείται από μια σφαίρα θετικά φορτισμένη μέσα στην οποία βρίσκονται κατανεμημένα σε όλη της την έκταση τα αρνητικά ηλεκτρόνια. Τα ηλεκτρόνια είναι τόσα αριθμό ώστε το συνολικό φορτίο του ατόμου να είναι μηδέν και να εξασφαλίζεται έτσι η ηλεκτρική του ουδετερότητα. Τα ηλεκτόνια "πλέουν" μέσα σε αυτή τη σφαίρα, σαν τις σταφίδες μέσα σε ένα σταφιδόψωμο και για αυτό το ατομικό μοντέλο αυτό ονομάζεται και μοντέλο του σταφιδόψωμου.
Το μοντέλο του σταφιδόψωμου διαψεύσθηκε το 1911 από τον Νεοζηλανδό φυσικό Ernest Rutherford ο οποίος για να το ελέγξει διεξήγαγε το 1909 τα περίφημα πειράματα σκέδασης του. Τα πειράματα αυτά έδειξαν ότι το θετικό φορτίο ήταν συγκεντρωμένο σε ένα μικρό χώρο στο κέντρο του ατόμου, όπου ήταν συγκεντρωμένη και σχεδόν όλη η μάζα του. Επειδή τα αποτελέσματα των πειραμάτων αυτών δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από το ατομικό μοντέλο του Thomson, το μοντέλο του σταφιδόψωμου εγκαταλήφθηκε γρήγορα.