Απόλυση (λειτουργική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Απόλυση (λειτουργική)

Απόλυση στη λειτουργική ονομάζεται το τελευταίο μέρος της θρησκευτικής ιεροτελεστίας, που επισημαίνεται η λήξη, οπότε και απολύονται οι πιστοί εκ του Ιερού Ναού.

Απολύσεις έχουν ο Όρθρος, η Θεία Λειτουργία, ο Εσπερινός καθώς και τα Μυστήρια.

Η απόλυση της Θείας Λειτουργίας αρχίζει από του σημείου που ο λειτουργός ευλογεί τους πιστούς δια της ευχής «Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου κτλ.» μέχρι του «Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων κτλ.» αντί του οποίου όμως κατά τις Λειτουργίες από της Ανάστασης μέχρι της Αναλήψεως ψάλλεται το «Χριστός ανέστη».
Σημειωτέον ότι η κατά το διάστημα της απόλυσης η ψαλλόμενη «οπισθάμβωνος ευχή»(¹) που αρχίζει με τις λέξεις «Ο ευλογών τους ευλογούντας Σε Κύριε κτλ» είναι έργο εξαίρετης καλλιλογίας που οφείλεται στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Η δε φράση «Εν ειρήνη προέλθομεν» αποτελεί σύσταση προς τους πιστούς όπως απέλθουν του ναού πληρούμενοι αγάπης και ομόνοιας.

(¹) «Οπισθάμβωνος ευχή» ονομάστηκε επειδή παλαιότερα λεγόταν ακριβώς πίσω από τον άμβωνα υπό τύπου ευαγγελικής παραγγελίας. Επειδή όμως περί την απόλυση ο χώρος αυτός κατακλύζεται από πιστούς, η ευχή πλέον αυτή λέγεται από την Ωραία Πύλη.