Le battalia contra le dracon
De Wikipedia, le encyclopedia libere
[modificar] Le battalia contra le dracon
Un fabula sin moral
Le altere jorno nos teneva un seance spiritistic in casa. Nos sole facer isto a vices, quando nos es enoiate, con le motto: "Si nostre cognoscentias non vole visitar nos, nos debe visitar les, nonne?"
Iste vespere io desirava alique specialmente, proque io habeva le placer de parlar con mi granpatre tertie.
Le facto es, nos non sape, qui ille es. On dice certo: "Ubi es le femina," ma concernente casos de paternitate on deberea interrogar "ubi es le homine?" Le altere parte es evidente.
Tabulas salta e dansa, e subito alique occurre. Io audi tintinno de sporones e strepito de spada.
"Qui es la?" io demanda.
"Georgios a Cappadocia!"
"Es - es tu mi granpatre tertie?" io demanda stupefacite.
"Stupido!" ille dice curtemente. "Io ha plus que 1.000 annos, e in ultra io es un sancto."
"Pardono!" io dice. "Ma il es difficile saper tal cosas. Qualcosa pare haber ite mal. Le cablos de telephono sembla haber cruciate se, como on dice. Si il vos place, interrumpe."
"Ah, no," ille dice in un voce plus dulce. "Permitte me restar un poco. In summa, io ha hastate de ci e de la. Il es importun haber multe nomines - Sancte Georgio, Sancte Jorge et cetera. Vos me comprende?"
"No," io dice, "vos debe exprimer vos un poco plus distinctemente."
"Si, si," ille suspira, "ma il es un poco difficile. On es un cavallero loyal - ma - le alteres, mi collegas, le sanctos - homines nette - gentil, ma forsan non particularmente interessante. Illes sede tote le jorno sur un parve nube humide e poli lor halos con lor manicas. Illes se fatiga presto de - ascoltar me, illac in alto."
"Entra, per favor, senior Georgio," io dice complacentemente. "Vos debe con placer narrar me de vostre aventuras, specialmente del battalia in Illyria."
"Certo!" ille dice in un voce un poco minus ardente, "io ha anque prendite parte in multe altere aventuras."
"Io ha legite Le legenda aurate."
"Le legenda aurate!" ille freme. "Guai! Fabulas! Como si Cervantes scriberea historia del mundo, o Münchhausen - jammais repete mi parolas. Va ben! Vos pote ascoltar iste aventura, ma sub rosa."
Io habeva arrivate ben in Illyria e incontrava le princessa e le dracon. E instantemente io comenciava le lucta con le dracon. Quando le battalia culmina - le terra treme per le rugito del dracon, io brandi mi spada - ma subito uno tocca me le bracio. Io vide a basso. Ibi es un parve homine corpulente, vestite de un habito nigre (ille porta un habito de festa, que es ancora de tempore in tempore le habito de funeres).
"Pardono," ille dice, inclinante se, "pardona mi interruption. Io spera que vos ha tempore pro me un momento?" "No," io dice, "de que il se tracta?" "Un problema terribile," ille lamenta. "Justo hodie nos deberea facer un inauguration de un statua del domina sancte in Verona. E ora le corde del cortina ha fissurate. Nemo es capabile de reparar lo. Nos non pote inaugurar le domina sancte. Oh, guai! Si vos pote adjutar nos, senior?" "Illo debe attender." "Oh, no, no," ille dice, e inclinante se ille me tocca ancora un vice le bracio. "Vos esserea permittite de facer un discurso pro le dominas."
"Va ben," io dice, "nos face un pausa illac, usque io retorna in breve tempore," io dice al dracon. "Il face nihil pro me," illo murmura, un de su oculos lucente rubide. (Io habeva perforate le altere.)
Le ceremonia de inauguration finiva bellemente. In mi discurso io diceva - -."
"Pardono, si io vos interrumpe," io dice rapidemente, "ma - le dracon -?"
"Quando le inauguration habeva finite," dice Georgio le cavallero un poco vergoniose, "io naturalmente retornava. Le dracon habeva quasi devorate le princessa, ma si tosto que io comenciava attaccar de novo, illo cambiava su ideas.
Alora uno dice: "Pardono, senior Jorge, vos debe adjutar nos. Nos es in un situation terribile. Toto es perdite!" "Como?" io dice. "Nos collige cornos de gelato al infantes del eschimos con pertusse, e in iste momento le coperculo del cassa se ha adherite per glacie. Si vos nos adjuta, vos habera permission de distribuer le cornos de gelato." "Un momento," io dice al dracon. "Non face reguardo a me," illo dice e suffla veneno in un enorme circulo de fumo. Le medietate del castello habeva disparite, quando io retornava, ma io comenciava da capo.
Ma un voce es audite. "Mr. George!" "No!" io dice. "Well," le voce dice - illo veni ab un parve homine corpulente con berillos de corno e dentes aurate. "We need you, sonny, toto va finir mal. Nos habeva intendite proclamar Miss Montezuma 1012, ma alora le indianos ha rapite omne le - babies. Vos debe adjutar nos." Ille me pressa al flanco, movente le gumma de masticar al altere latere del bucca. "Vos mesme va esser permittite proclamar le plus belle. Swell, aint it? E le profito va esser date al viduas de milliardarios qui ha facite bancarupta!"
"Sperabilemente il non dura troppo longe. Conduce te decentemente intertanto!" io dice al dracon. "OK," illo dice. Nos parti, ma subito io ha scrupulos. "No," io dice al yankee, "io veni solmente, quando io ha occidite le dracon." E io retorna presto.
Le dracon batte al altere medietate del castello, e a su latere un parve homine corpulente sta sibilante amabilemente con illo.
"Solmente dice, que ille debe venir pro prender caseos verde al luna a fabrication de bombas atomic pro finir le pace del mundo - pardono le guerra. Ille certo va venir." "Como tu crede," io dice e trunca le capites del dracon e del parve homine a su latere. Basta con iste caso." "Ma - le princessa - vos non la maritava, senior Georgio, ben que vos habeva le - permission?" "No," ille responde lentemente, "io non la maritava. Ma permitte me sufflar in tu aure: Illa esseva strabe al proxime distantia. Ma, sub rosa, nonne?" "Certemente," io dice e audi sonos de ungulas como ab un cavallo saltante in le obscuritate.
Io me demanda, si le historia ha un moral. Io non lo crede. Ma io sape un cosa: si mi granpatre tertie habeva arrivate, il anque non haberea habite un moral.