Kúluskítur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Kúluskítur er heiti kúlulaga vaxtarforms grænþörungsins Aegagropila linnaei (fræðiheiti), en hann getur einnig tekið á sig önnur form. Hann er grænleitur, loðinn og getur orðið allt að 15cm í þvermál. Skíturinn er í raun vefur hárfínna þráða sem vaxa út frá miðju og mynda þannig kúlaga flóka. Hver kúla er sjálfstæð planta sem liggur laus frá botni vatnsins. Talið er að hann lifi einungis á örfáum stöðum í heiminum, aðallega á norðlægum slóðum, m.a. í Mývatni og í Akanvatni í Japan.

Kúluskíturinn leikur þýðingarmikið hlutverk í lífríki þeirra vatna sem hann finnst í, m.a. sem skjól lítilla dýrategunda og kísilþörunga.

[breyta] Nafngift og orðsifjar

Nafnið kúluskítur er tilkomið frá bændum í Mývatnssveit sem almennt kalla allan þann gróður sem festist í netum þeirra, „skít“. Önnur heiti eru vatnamýll, vatnadúnn, vatnaskúfur, kúluskúfur.

[breyta] Heimildir

  • Árni Einarsson og Marianne Jensdóttir. 2002. Kúluskítur. Náttúrufræðingurinn 71: 34-39

[breyta] Tenglar


 Þessi grein sem tengist líffræði er stubbur.
Þú getur hjálpað til með því að bæta við hana .
Á öðrum tungumálum