Kúluskítur
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Kúluskítur er heiti kúlulaga vaxtarforms grænþörungsins Aegagropila linnaei (fræðiheiti), en hann getur einnig tekið á sig önnur form. Hann er grænleitur, loðinn og getur orðið allt að 15cm í þvermál. Skíturinn er í raun vefur hárfínna þráða sem vaxa út frá miðju og mynda þannig kúlaga flóka. Hver kúla er sjálfstæð planta sem liggur laus frá botni vatnsins. Talið er að hann lifi einungis á örfáum stöðum í heiminum, aðallega á norðlægum slóðum, m.a. í Mývatni og í Akanvatni í Japan.
Kúluskíturinn leikur þýðingarmikið hlutverk í lífríki þeirra vatna sem hann finnst í, m.a. sem skjól lítilla dýrategunda og kísilþörunga.
[breyta] Nafngift og orðsifjar
Nafnið kúluskítur er tilkomið frá bændum í Mývatnssveit sem almennt kalla allan þann gróður sem festist í netum þeirra, „skít“. Önnur heiti eru vatnamýll, vatnadúnn, vatnaskúfur, kúluskúfur.
[breyta] Heimildir
- Árni Einarsson og Marianne Jensdóttir. 2002. Kúluskítur. Náttúrufræðingurinn 71: 34-39
[breyta] Tenglar
- Vísindavefurinn: „Finnst kúluskítur á Íslandi?“
- Náttúrufræðistofa Kópavogs
- Kúluskítur (Marianne Jensdóttir líffræðingur)