Afleiðingarlögmálið
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Afleiðingarlögmálið er lögmál um hvernig lífverur læra af afleiðingum hegðunar sinnar. Það var fyrst sett fram af Edward Lee Thorndike árið 1911 í bókinni Animal Intelligence. Nokkuð einfaldað má setja afleiðingarlögmálið fram á þann hátt að líkur á hegðun sem veiti dýri ánægju aukist en að líkur á hegðun sem valdi dýri óþægindum minnki. Með ánægjulegum fyrirbærum á Thorndike við það sem dýr gerir ekkert til þess að forðast og reynir jafnvel að öðlast, en óþægileg fyrirbæri vísa til þess sem dýr reynir yfirleitt að forðast (Thorndike, 1911).
[breyta] Heimildir
- Thorndike, E. L. (1911). Animal Intelligence. Rafræn útgáfa.