Archaeologia
E Vicipaedia
Archaeologia (-ae, f.) scientia relictorum antiquorum est. Sic pars historiae est. Scientia rerum antiquarum et historiae non solum a scriptis sed etiam ab aedificiis, ornatis, ossibus et aliis relictis humanae vitae.
Archaeologia a verbis Graecis αρχαιος (archaios, "antiquus") et λογος (logos) originem ducit.
Achaeologia nationum diversa est. Continentes (id est, Africa, Europa, Asia, America et Terra Australis) multas classificationes tenent. Archaeologia romana, arabica, graeca aut poenica exempli Europae sunt, archaeologia aztecarum aut maiarum Americae.
Classificatio archaeologiae in nationibus ista:
-
- Archaeologia Mediterranea sive Graecoromana et Punica
- Archaeologia Imperio Byzantino
- Archaeologia Europaea sive Medio Aevo
- Archaeologia Aegyptica et Mesopotamica
- Archaeologia Americana, quae cum Archaeologia Mexicana Archaeologia Andinaque divisa est
- Archaeologia Sinensis sive Orientalistica
[recensere] Methodae
Methodae traditionales achaeologicae sunt excavatio et analysis stilistica rerum repertarum. Hodie etiam methodae physicae chemicaeque biologicaeque accedunt, per exemplum
- methoda radiocarbonica, quae ex relatione inter 14C et 12C calculat vetustatem obiecti.
- analysis pollinum indicat clima et vegetationem.
- photographia aerea et prospectio magnetometrica monumenta subterranea quasi detegunt, sed inexcavata intactaque praeservant.