Etrusci

E Vicipaedia

Translatio huius paginae infecta est. Redde vel rescribe si possis.


[recensere] Geographia

Etrusci populi anticam Italiam, in area denominata Etruria, ad Tusciam vel Toscaniam, et Umbriam usque ad Tiberim flumen et ad septentrionalem Latium respondenti, cum propaginibus in Campania e in Padi valle, ab saeculo 8 a.C.n. incolebant. Ipsorum in lingua Rasena o Rasne, graece Tyrsenoi (ionice et antique attice: Τυρσηνοί, Türsenòi; dorice: Τυρσανοί, Türsanòi, ambo significant "Tirreni" et deinde "Etrusci", Τυρσηνίην, Türsenìen, "Etruriam incolantes") se nominabant.

[recensere] Historia

SPQR eorum oppida subiecit; olim multi credebant etruscos Europae gentem non fuisse.Itaque Herodotus (ca. 400 a.C.n.) tradit eos a Lydia venisse; ceterum Dionysius Halicarnasseus (ca. 100 a.C.n.) in Italia esse indigenas, natique ex populo antiquo, qui lingua institutisque omnino omnibus quibusque discrepavit." Nonnulli investigatores proposuit illas inscriptiones Lemnias, quae non Graecae sunt sed referre linguae Etruscae, porroque a sexto saeculo factae esse, videantur, corroborant hypothesim Herodoti. Recentes investigationes autem, de funebribus ritibus, monstrant nullam mutationem caeremoniae, a cultu priore Villanovano ad Etruscos ipsos, quod constat indigenas eos esse.

Saeculo septimo ante Christum, Etrusci multas civitates fecerunt, ex quibus modo paucae sunt Arretium, Caere, Clusium, Curtun, Perusia, Popluna, Veii, Tarquinii, Vetulonia, Volaterrae, Volsinii, Vulci. In valle Padana, antequam Celtae advenerunt vestigia incolantium Etruscorum deleverunt, fuerant Etruscae urbes Mantua Bononiaque, etiamque perditae Atria Spinaque, modo ad meridiem a palude ubi Venetia conditura est, quae idem recens rursus est inventa. Mos Etruscus longe ad septentrionem atque ad meridiem pansit,