Laurentius Fabius

E Vicipaedia

Enlarge

Lutetiae natus A. D. XIII Kal. Sept. anno Domini MCMXLVI, Laurentius Fabius orator est Partium Socialistarum, et multos magistratus in francogallica Re Publica exercuit.

Rhetoricam artesque liberales in superiore normali schola viae Vlmensis didicit et postea de re publica gerenda in nationali administrationis schola studuit. Post annum MCMLXXIV cum Francisco Mitterrando ad triumphum Partium Socialistarum laboravit, et ab anno MCMLXXXI scrinium a rationibus gessit. Anno autem MCMLXXXIV Primus Minister factus est, cum XXXVII annos tantum natus esset.

Ab anno MCMLXXXVI, cum dextrae partes sub Iacobo Chiraco imperium cepissent, usque ad annum MCMXCVII, nullum curulem magistratum egit, sed potestatem super Socialistas Partes frustra petivit. Postquam autem sinistrae partes, Lionelis Iospini ductu, anno MCMXCVII postestatem imperiumque consecutae sunt, Laurentius Fabius Praeses nationalis consilii factus est, donec anno MM usque ad MMII scrinium a rationibus iterum gessit.

Denique, cum Iacobus Chiracus, Praeses Galliarum iterum, referendum Gallis proposuisset de Europaea constitutione adprobanda, Fabius ille, reputans foedus istud non nisi mercatoribus fructui fore, primus vocem ausus est tollere contra, quam in opinionem Galli plerique eum secuti sunt. Itaque nunc meditatur candidatus Partium Socialistarum fieri ad Rei Publicae Praesidium anno MMVII petendum, quippe qui paene unus opiniones populi sinistrarum partium defendere possit. Verum si quando Francogallorum Praeses eligi vult, Fabium minime Cunctatorem dici posse oportet, sed ei opus est suffragia apud socialistas nunc quam plurima petere.

[recensere] Nexus externus

Vicimedia Communia plura in Laurentius Fabius habet.