Iustinus II

E Vicipaedia

Iustinus II anno 520 natus et 5. Octobris 568 mortuus est.
Fuit imperator romanus orientalis a 14. Novembris 565 ad 5. Octobris 578.

[recensere] De vita

Iustinus II fuit filius Dulcidii et Vigilantiae, sororis Iustiniani I. Auctoritate sua et Sophia, uxore sua, quae filia sororis Theodorae (coniungis Iustiniani) fuit, Iustinus II imperator factus est.
Initio imperii Iustinus aes alienum Iustiniani I solvit et regiones in imperio Romano occidente tenere conatus est.
Sed studium suum emendationum plerumque frustra remansit.
Anno 568 Langobardes in imperio romano orientali invaserant. Qui partes magnas imperii expugnaverant et restaurationem imperii Iustiniani I paene perdiderunt.
Iustinus II plures bellos contra Awares frustra gerere conatus est et anno 572 bellum contra Persis gessit.
Persi in Mesopotamiam invaserunt et anno 573 Dara expugnaverunt. Demum anno 575 Persi certamine apud Melitenam victi sunt. Sed victoria non suprema fuit, pax incerta facenda fuit et Iustinus II Persis tributa dare debuit. Iam anno 578 bellum renovatum est.
Ab anno 574 morbus animi Iusino cepit. Coniunge Sophia auctoritate 7. Decembris 574 Iustinus Tiberium socium imperatoris fecit.
Cum Iustinus II anno 578 mortuus est, Flavius Tiberius Constantinus fuit successor eius.

[recensere] Vide etiam


Aliae linguae