Anastasius I (imperator)

E Vicipaedia

Flavius Anastasios I circa anno 430 in Dyrrachio (quod hodie Durazzo in Albania nomiatur) natus et 9/10. Julii 518 Byzantio mortuus est. Anastasius I a anno 491 ad annum 518 imperator romanus orientalis fuit.
Quamquam Anastasius non munus grave tenuit, 11. Aprilis 491 imperator factus est. Quae Ariadne, vidua Zenonis, effecit et non multo post Anastasium nupsit, ut domus principis permaneat.
Anastasius eruditus fuit et ambas linguarum, quae in imperio Romano orientali fuerunt, lingua Latina et lingua Graeca, dicere potfuit.

Index

[recensere] De politica externa

[recensere] De controversia cum Ostrogothis

Ab anno 497 Anastasius consules, quos Theodoricus, rex Ostrogothorum consules fecit, suscepit.
Ab anno 504 Theodoricus regiones Romanas orientales (urbs Sirmium, quae ab anno 467 in numero urbium Romanarum orientium fuit) habere voluit. Deinde nonnulli parvi controversiae secutus sunt (inter annos 505-510).
Anno 510 consensus imbellis factus est.

In Balcania Bulgares latrocinias usque ad Thraciam ausi sunt. Quamobrem Anastasius iussit moeniam longam aedificare.

Etiam contra Persos Anastasius bellum gessit ab anno 502. Anno 503 Anastasius exercitum magnum (circa 50.000 militum) contra regem Persorum, Kavadh I, misit. Anno 506/507 vigintos annos pax facta est.

[recensere] De politica inferior

Anastasius auctoritatem gentis Isaurium minuit. Etiam munus comitis patrimonii finxit et Chrysargyrontem, tributum mercaturae, sustulit.

Morte Anastasio anno 518 Iustinus I successor Anastasii factus est.

[recensere] Vide etiam