Doğanyol, Malatya

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Malatya ilinin bir ilçesidir.


Malatya Haritası Malatya ilinin ilçeleri Türk Bayrağı

Malatya | Akçadağ | Arapgir | Arguvan | Battalgazi | Darende | Doğanşehir | Doğanyol | Hekimhan | Kale | Kuluncak | Pötürge | Yazıhan | Yeşilyurt


[değiştir] İlçemiz Hakkında

Doğanyol 1990 yılında ilçe statüsüne kavuşmuş olup, 26 Ağustos 1991 tarihinde Kaymakam atanarak ilçe hizmetlerini vermeye başlamıştır. Malatya İlinin yeni ilçelerinden biri olmasına rağmen tarihi çok eskilere dayanmaktadır. Belediye Teşkilatının 80 yıl önce kurulduğu Doğanyol’un 500 yıl kadar önce köy olarak kurulduğu rivayet edilmektedir. İlçemizin eski ismi Keferdiz’dir.


[[Ekonomik Durum ]]


İlçemizin ekonomisi, başta kayısı üretimi olmak üzere tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. İlçemiz genelinde 3.500 hektar olan tarım arazisinin 1.400 hektarlık alanında kayısı yetiştirilmektedir. Geri kalan 2.100 hektarlık alanda ise kuru şartlarda buğday, arpa, mercimek sulu şartlarda ise yonca, fiğ ve mısır yetiştirilmektedir. Kayısı dışında elma, erik, armut, şeftali, dut, badem ve üzüm gibi meyveler de yetiştirilmekte olup, bunlardan hiçbiri ilçe ekonomisine katkı sağlamamaktadır. Halkımız kendi ihtiyaçları için üretim yapmaktadırlar. Kayısı üretiminde son yıllarda büyük bir artış olmuştur. İlçe Tarım Müdürlüğü verilerine göre ilçemizde kayısı ağacı sayısı 151.500 adet olup, 2003 yılında 700 ton kuru kayısı üretimi yapılmıştır. İlçemizde sulama suyu büyük bir sorun haline gelmiştir. Arazileri Karakaya baraj gölüne yakın olan vatandaşlarımız kendi imkanlarıyla kurmuş oldukları motopomplar vasıtasıyla arazilerini sulamaktadırlar. İlçe merkezi ve Koldere Köyü’nün arazilerinin sulanması amacıyla yapımına 1992 yılında başlanılan Doğanyol- Koldere sulama projesi büyük ölçüde tamamlanmış olup, ana kanal yapımı bitirilmiştir. Bu projenin faaliyete geçmesi halinde yaklaşık 15.000 dekarlık arazi sulanacaktır. İlçemizde 1992 yılında kurulmuş bulunan Kayısı Tarım Satış Birliği çiftçilerimizin kayısı üretimi ve kaysı satışına yönelik, gerekli yardım ve desteği sağlamaktadır Yine ilçemizde bulunan Tarım Kredi Kooperatifi çiftçilerimize kredi, gübre ve ilaç konularında gerekli yardım ve desteği sağlamıştır ancak bu kurumun ilçemiz teşkilatı kapatılmak üzeredir. İlçemizde tarımdan sonra hayvancılık halkımızın geçim kaynağı olmak bakımından ikinci sırayı almaktadır. Dağ köylerimizden olan Bahramlı, Yalınca, Poyraz, Yeşilköy, Gevheruşağı, Ulutaş ve Konurtay köylerinde hayvancılık halkımızın gelir kaynağı olmak bakımından birinci sırada yer almaktadır. İlçemizde 2.500 hektar çayır ve mera alanı bulunmasına rağmen mera alanları verimsizdir. İlçemizde kültür ırkı sığır mevcudu az olmasına rağmen son yıllarda kültür melezi olarak sığır mevcudunda belli bir artış görülmektedir. İlçe Tarım Müdürlüğünden alınan verilere göre ilçemizde mevcut büyükbaş ve küçükbaş hayvan sayıları aşağıya çıkarılmıştır. Sığır yerli ırk : 1.596 Sığır Melez : 735 Sığır Kültür ırkı : 166 Koyun : 1.211 Keçi : 875 Tek Tırnaklı : 390 Yine İlçe Tarım Müdürlüğü verilerine göre 760 adet fenni kovan ve 18 adet eski usul kovan ile arıcılık yapılmakta olup, 2003 yılı bal rekoltesi 6000 kg civarındadır.



[[ İlçe Nüfusu]]


İlçemizin toplam nüfusu 2000 yılı sayım sonuçlarına göre 10.778 kişidir. Bu nüfusun 5.360’ı ilçe merkezinde, 5.418’i ise Gökçe beldesi ve toplam 13 köyde yaşamaktadır. Buna göre nüfusumuzun % 49.7’si ilçe merkezinde, %50.3’ü ise belde ve köylerde yaşamaktadır. Yerleşim yeri olarak tarihi çok eskilere dayanan ilçemizin nüfusu artış göstermemiş, aksine; başta İstanbul iline olmak üzere diğer il ve ilçelere göç nedeniyle her geçen yıl azalma göstermiştir. Nüfus kütüklerindeki kayıtlı nüfus ise 24.968 kişidir.



[[ Coğrafi Yapı]]


İlçemiz doğuda Diyarbakır İlinin Çüngüş İlçesi, kuzeyde Elazığ İlinin Sivrice ilçesi, güney ve batıda ise Pütürge İlçesi ile sınır komşusudur. İlçemizin yüz ölçümü 233 km2’dir. İlçemiz bölgeye hakim engebeli bir arazi üzerine kurulmuş tipik bir Anadolu kasabası görünümündedir. Güney ve doğu kesimleri dağlarla kaplıdır. Kuzey ve batısı ise tarıma elverişli arazi olarak kullanılmaktadır. İlçemizin en yüksek yeri Ulubaba Dağı’dır. Yüksekliği 2.116 metredir.



[[ İklim Yapısı]]

İlçemizde Doğu Anadolu’nun karasal iklimi hüküm sürmekte olup, yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve yağışlı geçmektedir.İlçemize en fazla yağış ilkbahar aylarında düşmektedir.İlçemiz orman bakımından zengin sayılmamakla beraber dağlık bölgelerde meşe, sulak yerlerde kavak, söğüt ve çınar ağaçları hakim bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Kayısı ve dut ağaçları en fazla göze çarpan meyve ağaçlarıdır.


Diğer diller