Vikipedi, özgür ansiklopedi
ÂHU TUNCEL
1978 İstanbul’da doğdu.Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği bölümünü
bitirdikten sonra Haliç Üniversitesi Mimarlık Bölümünden de mezun oldu.
Yüksek Lisansını Yeditepe Üniversitesi’nde İngilizce İşletme (M.B.A) da tamamladıktan
sonra Mimar Sinan Üniversitesi İç Mimarlık Bölümünde de ikinci bir Yüksek Lisans ve
kariyer çalışmalarına başladı. Genellikle boş vakitlerini yoğun çalışma temposundan
kurtulmak için şiir yazıp,resim yapmak,eşi ve çocukları ile mutlu bir ev hayatı
sürdürdüğünü söyleyerek,bu huzurunu iş hayatında da devam ettirmeyi ümit etmektedir.
CANIM İSTANBULUM
Denizinin pırıltısı göz alır
Masmavi rengin ile bir başka güzelsin
Kızgın güneşinle renk değiştirirsin
Yemyeşil ağaçların süsler tepelerini
Türkiye’nin cennetisin sen İstanbul
Tanrı özenmiş sana
Kokunu koklayan
Koynunda uyuyan âşıktır sana
Gün doğarken ayrı güzelsin
Gün batarken ayrı güzelsin
Nadidesin bir tanesin sen
Benim canım İstanbul’um
Tanrı seni kem gözlerden korusun
KALBİNDE ARA
Seviyorsan beni gerçekten
Özlüyorsan her zaman içten
Bir gün beni görmek istersen
Ellerde değil beni kalbinde ara
Mecnun gibi yanıyorsan
Bir yudum su arıyorsan
Hep serap görüyorsan
Çöllerde değil beni kalbinde ara
Geceleri gözüne uyku girmez
Kadehlerden teselli gelmez
Hiç kimse göz yaşını silmezse
Şişelerde değil beni kalbinde ara
ÂHUCAN’IMA
Seviyorum seni
Hem de tüm kalbimle
Gerçek bu biliyorsun
Çünkü sen benimsin
Canımsın kanımsın
Tüm aşkımsın
Sensiz bir dünya düşlemiyorum
Çünkü evlâdımsın
Bu nasıl bir sevgi bilir misin
Almadan veren
Sevilmese de seven
Her şeyim sensin diyen
İşte âhucan’ımın sevgisi bu
ANNEME
Bana kan veren can veren
Beni büyütüp yetiştiren
Bana hayatta kol kanat geren
Beni en temiz sevgiyle seven
Beni mutlu görüp murada eren
İşte o benim anamdır anam
Tanrı’ya şükreden
Ağlarken gülen
Güçsüzken güçlü görünen
Bizler için yaşam savaşı veren
İşte o varlık benim anamdır anam
SEVDİĞİME
Aylar yıllar geçse de
Baharın sonu kış gelse de
Sevinçle keder birleşse de
Aşkımız hep devam edecek
Sevmeyi sevilmeyi,sen öğrettin bana
Gülmeyi,özlemeyi,ağlamayı da beraber
Gittiğinin üzüntüsünü gelişinin sevincini
Sen yaşattın bana
Bırakamam seni bırakma sen de beni
Bulamazsın bir daha benim gibi seveni
Gözlerin gözlerimde ellerin ellerimde
Sevgilim sonsuzlaştıralım bu sevgimizi
ÇÂRE DEĞİL
Daha tatmadın ki aşkı sevgiyi
Görmedin ki gelecek güzel günleri
Şimdiden bu kadar kötümser olma
Öğren hayatı,yaşamayı,sevmeyi
Aklından çıkar at ölmeyi
Sanma ki ölüm çaredir unutmak için herşeyi
Giden gider kalan yaşar yine de hayatını
Olan sana olur gittiğin yerden dönemezsin geri
Değer mi hiç gitmeye yaşamadan daha herşeyi