Hoyrat

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hoyrat, (Horyat da denir) dört dizelik serbest tarzda halk edebiyatı nazım türüdür. Söz ve ezgisinde yiğitlik havası hakimdir.

Irak’ta Türklerin yoğun olduğu Kerkük ve Erbil ile Diyarbakır, Elazığ, Harput, Erzurum, Kars, Urfa yörelerinde yaygındır.

Basit üsluplu, derin anlamlı, uyumlu, cinaslı sözcüklerden kuruludur. Genellikle 7 hecelidir. Benzer dizelerin başına veya sonuna konulan ve miyan denilen ek sözcüklerle vezin bozulabilir. İlk dize bir anlam ifade eden ve diğer dizelere ayak veren cinaslı bir sözcüktür. Hoyrat söyleyenlere hoyrat çağıran ya da sazlıyan (yas törenlerinde ağıt yakan anlamında) denir. Anadolu’da hoyratların bir bölümüne ayaklı mani, kesik mani adı da verilir.

[değiştir] Hoyrat örneği

Dolandı gün 
Döndü gün dolandı gün 
Men sene daldalandım 
Sene de dolandı gün 
Güle naz 
Bilbil eyler güle naz 
Girdim dost bağçasına 
Ağlayan çok gülen az 
Yüz aya değer 
Hüsniv yüz aya değer 
Ay var bir güne değmez 
Gün var yüz aya değer 
Düşte gör 
Hayalde gör 
Hayalde gör düşte gör 
Düşenin dosti olmaz 
İnanmazsan düşte gör 

[değiştir] Kaynakça