Devrimci Sol
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Devrimci Sol (kısaca Dev-Sol), 1978 başında Bülent Uluer, Paşa Güven ve Dursun Karataş'ın başında olduğu yasadışı örgütü, Devrimci Yol merkezi ile çeşitli konularda uyuşmazlık içinde olduğunu belirterek ilişkilerini askıya aldığını açıkladı. İstanbul merkezli grup aynı isimli bir dergi çıkarmaya başladı.
Ayrışma sonrası üniversitelerde Devrimci Gençlik Federasyonu (Dev-Genç) kuruldu. Devrimci Yol'un SSCB'de revizyonist diktatörlüğün hüküm sürdüğü tespitine katılmıyarak; iç savaş tespitinin Mahir Çayan'ın öncü savaş stratejisini reddettiğini; ve direniş komiteleri önerisinin yatay örgütlenmeye yol açarak, yukarıdan aşağıya örgütlenmeyi törpülediğini savunuyorlardı. "THKP-C'nin savunduğu çizgi temelinde yeni bir devrimci hareket yaratmayı" amaç olarak saptamışlardı. Kesintisiz Devrim broşüründe çerçevesi çizilen emperyalizm analizini benimseyerek, III. Bunalım Döneminin sürmekte olduğunu savunuyorlardı. Türkiye'nin emperyalizmin yeni sömürgesi olduğunu ve egemen sınıfların oligarşik bir ittifak oluşturduğunu kabul ediyor ve devletin "sömürge tipi faşist" bir karakter taşıdığı saptamasını yapıyorlardı.
Devrimci Gençlik, devrimci bir parti oluşturulmadan PASS'nin uygulanamayacağını, temel görevin devrimci bir partinin yaratılması olduğunu ve bu görevin güncel politik-toplumsal çalışma içerisinde devrimci bir hareketin yaratılmasına yönelik bir mücadele sürecinde yerine getirilebileceğini savunuyordu. Türkiye'nin emperyalizmin yeni sömürgesi olması nedeniyle Kürdistanı sömürgeleştiremediğini, Kürt ulusal sorununun yeni sömürgecilik siyasetinin bir parçası olarak ele alınması gerektiği görüşüne sahiptiler. Militan mücadeleye girişen Dev-Sol, Silahlı Devrim Birlikleri (SDB) aracılığı ile faşist odaklara saldırılar düzenledi. MHP ileri gelenlerinden Gün Sazak ve Nihat Erim suikastleri gerçekleştirildi.
1980 Darbesi sonrası en çabuk toparlanan gruplardan birisi olan Dev-Sol, sansasyonel eylemlerine Özdemir Sabancı'nın öldürülmesi ile devam etti. 1993 başında Bedri Yağan (Darbeciler grubu) önderliğinde bir grup Dev-Sol'dan ayrıldı. Hareket daha sonra partileşme sürecini tamamladığını açıklayarak Mart 1994'de "Devrimci Halk Kurtuluş Parti-Cephesi" (DHKP-C) adını aldı. Bedri Yağan ise 1993'de İstanbul'da yapılan polis baskınında öldürüldü.