Münacat
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Münacaat hakiki manasıyla "yakarma, dilekte bulunma" anlamı taşır. Edebiyat terimi olarak ise Tanrıya yakarmak ve istekte bulunmak amacıyla yazılmış şiirlere denir. Mesnevilerin giriş kısımlarında Tevhid'den sonra Münacaatlar yer alır.Divan Edebiyatında çoğunlukla her şair belirli bir sıra gözeterek münacaatları divanlarına eklemişlerdir. Münacaat bir tür olarak değerlendirilir.