Padişah

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Padişah kelimesi dilimize Farsça'dan gelmiş olup (pad-şah) eski Osmanlı Hükümdarı manasını taşır.

Osmanlı Hükümdarları arasında geleneksel hükümdarlık niteliğini anlatmak için kullanılsa da; 14. ve 15. yüzyıllarda Osmanlı Hükümdarları; İslamiyet'in etkisiyle sultan, geleneksel olarak bey ve han ünvanları nı da seçerlerdi.

İlk dönemlerinde; "Büyük Hükümdar" manasına gelen "Hüdavendigar" ünvanı kullanılsa da; sonralarına Murat II'den itibaren padişah ünvanı kullanıldı.

İran hükümdarları da şehinşah ünivanıyla anıldı.

Osmanlı'da padişahların hükümdarlık yetkileri; Orta Asya Türk devlet geleneklerine ve Yakındoğu'daki eski imparatorluk geleneklerine bağlıydı.

23 Nisan 1920'de Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kurulmasıyla; milli iradeye dayanan hükümet Osmanlı İmparatorluğu'nun ve padişah'ının yerini aldı.