Brythonisch
Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
D` Brythonische Sproche sin e keltischi Sprochfamilie. Se werre au als p-keltischi Sproche oder Brittanisch bezeichnet.
Brythonisch isch eine vo de zwei inselkeltischi Sprochfamilie, d'andri isch s'Goidelisch, wo au als Q-Keltisch oder Gälisch bezeichnet wird. D'moderne brythonische Sproche sin s'Bretonische, s'Walisische un s'Kornische; Kornisch isch allerdings sytem 18. Johrhundert usgstorbe gsi.
Früener sin brythonischi Sproche aber i ganz Britanien gsproche worre, spöter allerdings vum Altänglische verdränggt worre. Do dezüe ghöre s'Kumbrische(scho im Früehmittelalter usgschtorbe) un viilycht au s'[Piktische Sprache|Piktische]], wo chuum bekannt isch. D'brythonische Sproche sin während dr angelsäggsische Bsiedlig vo England nooch Weschte abdrängt worre.
Als p-keltische Sproche isch s'Brythonisch mitem Gallische eng verwandt, wie verschiede die Sproche gsi sin isch nüt sicher. D'Klasifizierig in p- un q-keltischi Sproche berueht uf dr Luutverschiebig vum indo-europäische kw zue p in de Brythonischi Sproche, un zue k in de Goidelischi Sproche.
De Sprochwüsseschaft-Artikel isch no arg churz. Wenn du meh zu däm Thema weisch no hilf mit un erwiiter de Artikel! |