Verdungo Hitzarmena
Wikipedia(e)tik
Verdungo Hitzarmena 843an frankoen inperioko lurraldeak zatitzeko Ludoviko Pioren hiru semeek (Karlos Handiaren hiru bilobek) sinatutako akordioa izan zen. Nahiz eta Karolingiar Inperioaren gainbeheraren hasiera bezala aurkeztu, ohitura germaniarren (eta beraz frankoen) mantentzea izan zen. Izan ere, germaniarren artean jaraunspena partekatzea ohikoa zen.
Ludoviko Pioren heriotzaren ondoren (840), Lotair I.a seme handienak anaien erresumen gaineko agintea aldarrikatu zuen. Gainera, Pipin ilobak Akitaniako erresuma bere bururako aldarrikapena babestu zuen Lotairrek. Nolanahi ere, Estrasburgeko Zinaren bidez Lois Germaniarra eta Karlos Burusoila anaiek bat eginda, Lotair garaitu zuten Fontenayko batailan (841). Orduan, akordioen bila aritu ziren.
Verdungo Hitzarmenaren bidez, anai bakoitzak inperioko zati bana jaso zuen:
- Lotairrek inperioko erdialdea jaso zuen: egungo Herbehereak, Lorrena, Alsazia, Borgoina, Proventza eta Italiako iparraldea. Horretaz gain, Enperadore titulua ere berea egin zuen.
- Lois Germaniarrak ekialdeko zatia jaso zuen. Rhin ibaitik ekialdean zein Italiatik iparraldean zeuden lurraldeen gaineko agintaldia hartu zuen. Geroago, estatu multzo horiek Erromatar-Germaniar Inperio Saindua osatu zuten.