Otomandar Inperioa
Wikipedia(e)tik
Otomandar Inperioa (Otomandar turkiera zaharrean: دولت عالیه عثمانیه Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye, Azken Otomandarrean eta egungo turkieraz: Osmanlı Devleti edo Osmanlı İmparatorluğu) 1299tik 1922 arte turkiarrak buru zituen inperioa izan zen, etnia eta erlijio anitzekoa. Boterearen erpinean (XVI. eta XVII. mendeetan, hiru kontinentetan zehar hedatzen zen: hego-ekialdeko Europan, Ekialde Hurbilean eta Iparraldeko Afrikan; mendebaldean Gibraltarreko Itsasartetik ekialdean Kaspiar Itsasoraino, iparraldean Austriako mugatik egungo Somaliaraino. Hogeita bederatzi probintzia, Moldavia, Transilvania eta Valakia haren mendeko printzerriak gehitzeke, izatera iritsi zen.
Sei mendetan Ekialde eta Mendebaldearen topalekua izan zen. Konstantinopolis (egungo Istanbul) hiriburua, aurreko mediterranear inperioen (Erromatarrena eta Bizantziarrena) ondorengo musulmana zen otomandarra. Honela, otomandarrek erromatar eta islamdar ohituren ondorengotzat jotzen zuten euren burua.