Gurutzada Baltikoa

Wikipedia(e)tik

Gurutzada Baltikoak mendebaldeko Europak antolatu zituen Europaren ipar ekialdeko (itsaso Baltikoaren inguruko) herri jentilen aurka.

Gurutzada Baltikoen habiapuntu ofiziala Zelestino III Aita Santuak 1193 urtean egindako deia bada ere, Alemania eta Eskandinaviako erreinu kristauak iada hasiak ziren aldameneko nazio jentilen aurka. Kanpaina ezberdinen helburu izan ziren herriak honakoak izan ziren besteak beste:

  • Soraboak eta Rugitarrak, Rügen, Pomerania eta Mecklenburgekoak (1147an daniarren esku, eta baitagerora sajoien eta poloniarren esku ere).
  • Finlandiarrak 1154ean, Tabastia 1249an eta Karelia 1293an sueziarren esku.
  • Estoniarrak, Kuroniarrak, Liboniarrak eta Letoniarrak (alemaniar eta daniarren esku 1193-1227)
  • Lituaniarrak 1316an.
  • Prusiarrak.
  • Abotritak.

Baltiar eta eslabiarren, eta sajoi eta daniarren arteko borrokak gurutzada baino mendeak lehenago hasi zen, inguruko itsaso eta lurreko merkatal bideen kontrolagatik eta nagusitasun ekonomikoagatik. Gurutzadak arazo hauen jarraipena izan ziren batik bat, orain Aita Santuak inspiraturik eta abade armatuek parte hartzen zutelarik. Lehen kanpainak Lurralde Santuko Bigarren Gurutzadaren paraleloki eman ziren, 1100 inguruan, eta ipar ekialdean XVI. menderarte jarraitu zuten irregularki.