Programazio lengoaia
Wikipedia(e)tik
Programazio lengoaia bat ordenagailu bati aginduak adierazteko komunikazio teknika estandarra da. Ordenagailu programak zehazteko arau sintaktiko eta semantiko multzo bat da.
Programazio lengoaia batean idatzitako programa batek konpilazio prozesu bat izan behar du, makina lengoaia bilakatzeko, edo interpretatu egin behar da ordenagailuak uler dezan.
Zenbait programazio lengoaia:
|
|
|
|
Eduki-taula |
[aldatu] Sailkapena
programazio-lengoaiak irizpide desberdinen arabera sailka daitezke: abstrakzio mailaren, exekuzio moduaren eta programazio paradigmaren arabera.
- ABSTRAKZIO MAILAREN ARABERA:
[aldatu] Behe-mailako lengoaiak
Makina-lengoaia eta mihiztadura lengoaia
[aldatu] Erdi-mailako lengoaiak
[aldatu] Goi-mailako lengoaiak
Goi mailako programazio lengoaiek, programatzaileak lan aspergarri eta konplexuetatik askatzen dituzte. Azken hau programazio lengoaiek duten abstrakzio mailagatik lortzen da, honela ez da beharrezkoa makinaren ezaugarriak ezagutzea. Beste abantaila da, lengoai naturalarekiko duten hurbiltasuna.
Programazio lengoaien beste ezaugarri garrantzitsuen artean daude:
-
- Aginduek karaktere alfanumeriko, zenbakizko eta bereziekin osatzen dira
- Datuak hartzeko aldagaiak defini ditzakegu
- Programa baten aginduak zehazteko goi mailako programazio lengoaiek sintaxi malgua dute
- Oharrak egin ahal dira
- Potentzia handiko aginduak dituzte: aritmetikoak, logikoak...
- Zuzentzeko eta gaurkotzeko errazagoak dira, honela denbora aurrezten digu beste lengoaiekiko.
- Arinago ikasten dira
Badaude desabantailak ere:
-
- Itzultze denbora bat dago, goi mailako lengoaiak ezin dira exekutatu zuzenean behe mailakoak bezala
- Barne-memoriaren okupazioa (erabilera) gehitzen da. Baina gaur eguneko hardware eta SISTEMA ERAGILE-k desabantaila honi garrantzia kentzen diote
- Behe eta erdi mailako lengoaiek baino baliabide gehiago kontsumitzen dituzte eta lortutako prestazioak askoz ere txikiagoak dira.