Semantika

Wikipedia(e)tik

Semantika zeinu linguistikoen esanahia eta hauen konbinaketak aztertzen dituen hizkuntzalaritzaren adarra da. Semantikaren ikuspuntua sinkronikoa edo anakronikoa izan daiteke.

Breal-ek, aurrekoetan oinarrituta, semantika disziplina linguistikoa bezala eman zuen.

Beranduago, Peirce-k, Ogdon-ek, Richards-ek eta beste jakitun batzuek ikertu zuten zeinuaren jatorriaren gainean, kriterio analitiko batekin egin zuten.

Hauek ikertu zuten baita ere zein paper betetzen zuen hizkuntzak mundu pertzeptibo kognitiboan, honekin, Humbold-ek hasi zuen baina Sapir, Maslinowski eta Benjamin Lee Whorfek jarraitu zuten ikerketekin.

Esatekoa da estrukturalismoak izan duela eragin gutxi semantika sistematiko bat eraikitzean: orokorrean, soilik ikasi ditu kriterio-historikodun talde lexikoak, eta baita idealistak eta giza-politikoak ere.

Azkenengo emaitzak atera ditu Uriel Weinreich-ek, Pragako Zirkuluarekin eta antropologiarekin edota Katz eta Fodor eta beste transformalistekin parekatuta, haien asmoa edo aspirazioa dela medio.