Módry komonc
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Módry komonc |
|
---|---|
![]() |
|
Módry komonc | |
systematika | |
Domena | Eukarioty |
Swět | Rostlinstwo |
klasa: | (Rosopsida) |
podklasa: | (Rosidae) |
porjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
ród: | (Trigonella) |
družina: | Módry komonc |
wědomostne mjeno | |
Trigonella melilotus-coerulea | |
(L.) Ser. | |
|
Módry komonc (łaćonsce: Trigonella melilotus-coerulea, synonimy Trigonella caerulea) je rostlina ze swójby łušćinowcow.
Wobsah |
[wobdźěłać] Wopis
Módry komonc je jednolětna hórska rostlina a dźiwje dosahuje wysokosć mjezy 20 a 60 cm, w kulturje hač do jedneho metra. Tež při nas so móže z městnami we wodźiwjenej formje namakać. Jeho wjele módrych a sylnje wonjatych kćenjow su dobra pčołkowa pastwa.
[wobdźěłać] Wužiwanje
Módry komonc słuži bjezwuwzaćnje sušene k korjenjenju. W Šwicarskej bu módry komonc, kotryž słodowje podoba k curryu, k produkowanju Zigerja, jara aromatiskeho twarožka, wužiwany. W južnej Tirolu so wužiwe jón pod mjenom Zigainerkraut akž typiski chlěbske korjenina za Vinschgauer Fladenbrot, Schüttelbrot a ržane chlěby.
Dale je wosobje přibódny za pikantne całty, jejkowe plincy abo wafle a tež za druhe pikantne pječwa. Wón korjeni soloteje, dipsy a chlěbowy maz ze čerstweho twarožka abo twaroha a so wužiwa za naběžeńcy z twarožka, jeja a běrnow. Wón je w sušenej formje w překupstwu za žiwidła a w reformnych domach, najwjace z němskeho bioplahowanja, k dóstaću.
[wobdźěłać] Skutkowanje
Aromatisce a jěrje słodźacy módry komonc pohonjuje apetit a požiwanje.
[wobdźěłać] Žórła
- Aichele, D., Golte-Brechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)