დიმიტრი ბენაშვილი

ვიკიპედიიდან

დიმიტრი გიორგის ძე ბენაშვილი (* 28 ნოემბერი, 1910, სოფ. ზემო მაჩხაანი, ახლანდელი დედოფლისწყაროს რაიონი ― † 28 ივნისი, 1982, თბილისი), ქართველი კრიტიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1959), პროფესორი (1960), მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1967).

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

1933 წელს დაამთავრა თსუ ფილოლოგიის ფაკულტეტი. იყო ჟურნალ "ჩვენი თაობის" რედაქტორი (1939-1942). რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტის უახლესი ქართული ლიტერატურის განყოფილების გამგე (1947-1962). 1962 წლიდან ბენაშვილი ა. პუშკინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტის ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგეა. სოციალისტური რეალიზმისა და მარქსისტული ესთეტიკის პრობლემებს მიეძღვნა ბენაშვილის ნაშრომები "მარქსიზმი და ლიტერატურა" (1931), "ხელოვნების საკითხები" (1941) და სხვა. ავტორია ლიტერატურულ-კრიტიკული სტატიებისა, მონოგრაფიებისა - "ალექსანდრე ყაზბეგი" (1939), "მიხეილ ჯავახიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება" (1959), "ვაჟაფშაველა. შემოქმედი და მოაზროვნე" (1961), აგრეთვე გამოკვლევებისა "კრიტიკული ნარკვევები XX საუკუნის ქართულ ლიტერატურაზე" (1967), «სახისა და ხასიათის პრობლემა "ვეფხისტყაოსანში"» (1954), "გალაკტიონ ტაბიძე. კოლაუ ნადირაძე" (1961) და სხვა.


სტატიაში გამოყენებულია ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია.