გაბრიელ საგინაშვილი

ვიკიპედიიდან

გაბრიელ საგინაშვილი, XVII საუკუნის დასასრულსა და XVIII საუკუნის დასაწყისში ქართველი კალიგრაფი. დავითგარეჯის ბერი. მოღვაწეობდა ნათლისმცემლის მონასტერში.

გაბრიელს, როგორც ფრიად განსწავლულ კალიგრაფს, კარგად იცნობდნენ მეფის კარზე. წიგნებს ვახტანგ VI-ის ბრძანებითაც წერდა. 1704-1713 დომენტი კათოლიკოსის თაოსნობით გაბრიელმა გადაწერა პირველი ქართული ჰაგიოგრაფიული კრებული - ქართველი წმინდანების ცხოვრებათა კრებული (საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, ხელნაწერთა ინსტიტუტი, A-130 და მისივე ნაწილი - H-1557). საყურადღებოა 1707 გადაწერილი კონდაკი (საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, ხელნაწერთა ინსტიტუტი, A-624). 1719 წლით თარიღდება მისივე გადაწერილი ოთხტავი (საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, ხელნაწერთა ინსტიტუტი, Q-85) და "საქმე მოციქულთა" (საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, ხელნაწერთა ინსტიტუტი, Q-86).

საგინაშვილის წიგნები ნაწერია ნუსხურით, ძლიერ დახრილი, გადაბმული, სქელხაზიანი, "წვეტიანი" და თითქოს ცოტა მიჭყლეტილი ასოებით. A-624-ს ზოგიერთი სათაური შესრულებულია ოქროთი ნაწერი დიდი ჩართული მთავრული ასოებით. Q-85-ში ჩართულია მახარებელთა სურათები რუსული წარწერებით, ბაროკულ ჩარჩოებში. ეს ერთ-ერთი ნიმუშია იმხანად ევროპული მოტივების შემოჟონვისა ქართულ ხელოვნებაში.



სტატიაში გამოყენებულია ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია.