ბასტიონი
ვიკიპედიიდან
ბასტიონი (ფრანგ. Bastion < გვიანდ. ლათ. Bastillio - ვაგებ სიმაგრეს), ციხესიმაგრის გალავნის კუთხეებში დატანებული ხუთწახნაგა ნაგებობა, საიდანაც ცეცხლს უშენდნენ მოწინააღმდეგეს. პირველად ბასტიონი იტალიაში გაჩნდა XV საუკუნის დასასრულს, XVI საუკუნეში - რუსეთში. ციხესიმაგრის ბასტიონებს ზარბაზნების დასადგმელად ჰქონდა 1 ან 2 მიწაყრილი. ბასტიონის წინა მხარეს ეწოდებოდა ფასი, გვერდითა ნაწილებს ფლანგები, ზურგის შიდა მხარეს - გორჟა. ორი მეზობელი ბასტიონის ერთმანეთისაკებ მიმართული ნაწილები და მათი შემაერთებელი კედლის მონაკვეთი - კურტინა - ჰქმნიდა ბასტიონის ფრონტს. საქართველოში ზოგიერთ ციხესიმაგრის გალავანს ჰქონდა კუთხეებში იმავე დანიშნულების მრგვალი კოშკები - ბურჯები.