ოთარ გიგინეიშვილი

ვიკიპედიიდან

ოთარ ისიდორეს ძე გიგინეიშვილი (* 27 სექტემბერი, 1916, ქუთაისი ― † 10 თებერვალი, 1990, თბილისი), ქართველი ისტორიკოსი, საზოგადო მოღვაწე, ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნების ახალი და უახლესი ისტორიის ქართული სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი (1986), პროფესორი (1989).

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

1940 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის(თსუ) ისტორიის ფაკულტეტი, 1947 - სსრკ საგარეო საქმეთა სამინისტროს უმაღლესი დიპლომატიური სკოლა. 1947-იდან გარდაცვალებამდე კითხულობდა ლექციებს თსუ აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტზე. 1947-1954 მუშაობდა სსრკ საგარეო საქმეთა სამინისტროში ატაშედ, საქართველოს საგარეო საქმეტა სამინისტროს ექსპერტ-კონსულტანტად, მინისტრის თანაშემწედ. 1956-1958 იყო საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს პირველი მდივანი, 1958-იდან საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სისტემაშია: 1960-მდე ისტორიის ინსტიტუტში, 1960-იდან - აღმოსავლეთმცოდნეობის ინსტიტუტში ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნების ახალი და უახლესი ისტორიის განყოფილების ხელმძღვანელი; ერთდროულად, 1974-1990 დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო მუშაობის დარგში. იკვლევდა თურქეთის სოციალურ-ეკონომიურ და პოლიტიკურ ისტორიას; თურქეთის, ირანისა და რუსეთის პოლიტიკას საქართველოს მიმართ; თურქეთში მიმდინარე ეთნო-რელიგიურ პროცესებს. 1968-1990 წლებში იყო უცხოეთში მცხოვრებ თანამემამულეების მეგობრობისა და კულტურის ურთიერთობის საქართველოს საზოგადოების პრეზიდიუმის თავმჯდომარე, 1963-1983 საქართველოს მთასვლელთა ფედერაციის პრეზიდიუმის თავმჯდომარე. იყო სსრკ დამსახურებული მწვრთნელი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.