დაბლაგომი
ვიკიპედიიდან
დაბლაგომი, სოფელი სამტრედიის რაიონში, იმერეთის დაბლობზე, ბაღდათი-დაფნარის საავტომობილო გზაზე. ზღვის დონიდან 40 მ, სამტრედიიდან 14 კმ, დაფნარიდან (უახლოესი რკინიგის სადგური) 5 კმ.
1929 წელს დაბლაგომში აღმოჩნდა მრავალფენიანი არქეოლოგიური ძეგლი. გათხრები ჩატარდა 1936 წელს (ხელმძღვანელი ნ. ბერძენიშვილი, ბ. კუფტინი, ნ. ხოშტარია) არქეოლოგიური ძიება განახლდა 1970 წლიდან (ხელმძღვანელი ვ. თოლორდავა). დაბლაგომში ნაციხვარისა და ნასაკირევის ბორცვებზე გათხრილია ადრინდელი ბრინჯაოს ხანის ნამოსახლარი, ანტიკური ხანის სამაროვანი და ნასახლართა ნაშთები. ადრინდელი ბრინჯაოს ხანის კერამიკა ხელით ნაძერწი, არათანაბრად გამომწვარი და ზედაპირგაპრიალებულია. ჭურჭელი უმეტესად დიდი ზომისაა; ზოგს ძირზე ჭოლოფის ანაბეჭდი ეტყობა. გვხვდება დისკოსებური ხუფები, აღმოჩენილია აგრეთვე ქვის ხელსაფქვავები, კაჟის ფოთლისებრი შურისპირები, კაჟისა და ობსიდიანის ანატკეცები. არქეოლოგიური მასალა ატარებს როგორც აღმოსავლეთი ამიერკავკასიის (კიკეთი, დიდუბე, ოზნი), ისე დასავლეთ საქართველოს უძველეს ნამოსახლართა (ოჩამჩირე, დიხა გუძება) კულტურის ნიშნებს. ანტიკური ხანის ნამოსახლარზე დადასტურებულია ცხოვრების 2 პერიოდი: ადრინდელი ანტიკური (ძვ. წ. VI-IV სს.) და ადრინდელი ელინისტური (ძვ. წ. IV-III სს.) ადრინდელი ანტიკური ხანის ფენაში გვხვდება ხის წნულის ანაბეჭდიანი ბათქაშები, ორნამენტით შემკული კოლხური კერამიკის ფრაგმენრები (სასმისები, დოქები, ჯამები, ქვევრები და სხვა). დაბლაგომში გათხრილია ადრინდელი ელინისტური პერიოდის ქვესამარხები. სამარხად გამოყენებულია სამეურნეო დანიშნულების კოლხური ქვევრები. სამარხეული ინვენტარი ღარიბულია (თიხის ჭურჭელი, ბრინჯაოს და რკინის სამკაული, ვერცხლის მონეტები), რაც გვიჩვენებს, რომ ქვევრსამარხებში საზოგადოების რიგით წევრებს კრძალავდნენ. 1972 წელს ნაციხვარის ბიოცვზე აღმოჩნდა ძვ. წ. III საუკუნის I ნახევრის წარჩინებული პირის მდიდრული სამარხი, რომელიც წარმოადგენს კლდეში ამოკვეთილ ორმოში ჩადგმულ სინოპური კრამიტით გადახურულ სწორკუთხა ხის ნაგებობას. მასში აღმოჩნდა ოქროს სამკაული, ოქროსა და ვერცხლის ჭურჭელი, რკინის იარაღი, სავადასხვა მასალისაგან დამზადებული მძივები და საკიდები, მრავალი ადგილობრივი და შემოტანილი თიხის ჭურჭელი. არქეოლოგიურიმასალა მოწმობს, რომ ანტიკურ ხანაში დაბლაგომი ქალაქური ტიპის მნიშვნელოვანი სავაჭრო და სახელოსნო ცენტრი იყო. ძვ. წ. III საუკუნის ბოლოს დაბლაგომში ცხოვრება შეწყდა.