ოთარ ჩხეიძე
ვიკიპედიიდან
ოთარ რევაზის ძე ჩხეიძე (* 28 ნოემბერი, 1920, სოფ. ყელქცეული, გორის რაიონი), ქართველი მწერალი, ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა კანდიდატი (1949).
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
მამაბიძები მისი შეეწირნენ 1924 წლის მრისხანე მოვლენებს. ოჯახი დაარბიეს და აჰყარეს სამკვიდროდან. საშუალო სკოლა დაამთავრა თბილისში 1938 წელს.1942 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი, დასავლეთ ევროპის ენებისა და ლიტერატურის განხრით. ერთხანს მასწავლებლობდა სოფლად. 1948 წლიდან ლექციებს კითხულობდა შოთა რუსთაველის სახელობის ბათუმის, 1949 წლიდან - ნ. ბარათაშვილის სახელობის გორის პედაგოგიური ინსტიტუტებში. 1949-1971 წლებში იყო გორის პედაგოგიური ინსტიტუტის რუსული ენისა და ლიტერატურის, 1971-1980 წლებში - უცხოური ენებისა და ლიტერატურის კათედრის გამგე. ნამსახურობის სიას ემატება აგრეთვე საქართველოს მწერალთა კავშირის პასუხისმგებელი მდივნის თანამდებობა 1950–51 წლებში და "მნათობის", "ცისკრის" და ლიტერატურული საქართველოს" – თანმიმდევრულად – სარედაქციო კოლეგიის წევრობა 40–იანი წლებიდან მოკიდებული 90–იან წლებამდე, ვიდრე მნიშვნელობა არ დაჰკარგა ამ საზოგადოებრიმა სამსახურმა. პირველი მოთხრობა გამოაქვეყნა 1940 წელს ჟურნალ "ჩვენ თაობაში". მას შემდეგ თანმიმდევრულად იბეჭდება მისი მოთხრობების ციკლი "ჩემი სოფლის ეტიუდები", რომანის ციკლი "მატიანე ქართლისა", დრამატული ნაწარმოებები, ლიტერატურულ–კრიტიკული და პუბლიცისტური წერილები. მოთხრობათა პირველი კრებული "ხელეური" - 1947, 1959, 1963. რომანები – "ტინისხიდი", წგნ. I-III, 1950-1955; "ბურუსი", 1955; "ჯებირი", 1956; "მეჩეჩი", 1958; "კვერნაქი", 1965; "აღმართ-დაღმართი", 1967; "ლანდები", 1968; "ბორიაყი", 1974 (რომანი საფუძვლად დაედო რეჟისორ გ. შენგელაიას კინოფილმს "ახალგაზრდა კომპოზიტორის მოგზაურობა", 1985); "ცხრაწყარო", 1980; "მთაგრეხილი", 1984 და სხვა]. ოთარ ჩხეიძეს ეკუთვნის აგრეთვე პიესები "ვისია ვისი" (დაიდგა 1964), "ძველი რომანსები" (დაიდგა 1966), "თედორე" (დაიდგა 1967), "ქეთევან" (დაიდგა 1970); მონოგრაფიები "ვასილ ბარნოვი". "რომანი და ისტორია" (1965, 1976), "იტალიური დღიურები ბაირონისა" (1976) და სხვა. რომანების ციკლი – "არტისტული გადატრიალება", "თეთრი დათვი", "ბერმუდის სამკუთხედი", "2001 წელი", "მორჩილი" და ჯერჯერობით ბოლო – 22–ე რომანი "ლაზერშოუ" (2005) გამოჰხატავს საქართველოში კომუნისტური რეჟიმის შემდგომდროინდელ მოვლენებს. ყოველი მათგანი მოვლენათა ცხელ კვალზე იწერებოდა და ქვეყნდებოდა და მართლაც მხატვრული მატიანე იქნება შთამომავლობისათვის, მატიანე პირუთვნელი თანამედროვისა. მისი თხზულებები თარგმნილია რუსულ ენაზე, ყოფილ სსრკ-ის სხვა ხალხთა, აგრეთვე ბულგარულ ენაზე. მიღებული აქვს ლიტერატურული პრემია "საბა" (2005)და "ილია ჭავჭავაძის" პრემია(2006). ორივე მათგანი ლიტერატურაში შეტანილი განსაკუთრებული წვლილისათვის.