კონსტანტინე კემულარია

ვიკიპედიიდან

კონსტანტინე კემულარია (* 20 მარტი, 1954, ხობი) - ქართველი სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე, საქართველოს იუსტიციის მინისტრი და მთავრობის ვიცე-პრემიერი 2005 წლის თებერვლიდან.


[რედაქტირება] განათლება და სამეცნიერო მოღვაწეობა

  • 1975 - დაამთავრა ქ. თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.
  • 1979 - 1980 - მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სამართლის ინსტიტუტში უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად.
  • 1980 - ჩაირიცხა საკავშირო მეცნიერებათა აკადემიის სახელმწიფოსა და სამართლის ინსტიტუტის ასპირანტურაში (ქ. მოსკოვი).
  • 1980 - 1983 - ამავე ინსტიტუტის მეცნიერ თანამშრომელი.
  • 1983 - დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია სისხლის სამართლის პროცესში.
  • 1983 - 1987 - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სამართლის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ თანამშრომელი.

[რედაქტირება] შრომითი საქმიანობა

  • 1975 - უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ მუშაობდა ქ. სოხუმის პროკურატურაში გამომძიებლად.
  • 1976 - 1979 - ქ. ქუთაისის პროკურატურის უფროსი გამომძიებელი.
  • 1987 - 1992 - საქართველოს რესპუბლიკის პროკურატურის სამმართველოს პროკურორი, ქ. ჭიათურის პროკურორი, საქართველოს რესპუბლიკის პროკურატურის განყოფილების გამგის მოადგილე, სამმართველოს უფროსი, არჩეული იყო პროკურატურის კოლეგიის წევრად. ამავე პერიოდში იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტი.
  • 1992 - 1993 - საქართველოს იუსტიციის მინისტრი.
  • 1994 - 1995 - ქ. მოსკოვის იურიდიული სამსახურის „ინიურკონსალტინგის“ ხელმძღვანელი.
  • 1995 - თბილისში ჩამოაყალიბა საერთაშორისო იურიდიული კომპანია „ინიურსერვისი“.
  • 1998 - არჩეულ იქნა ქ. თბილისის საკრებულოს წევრად, ხელმძღვანელობდა იურიდიულ კომისიას.
  • 1999 - 2004 - საქართველოს პარლამენტის წევრი ფრაქცია „ნაციონალური მოძრაობის“ თავმჯდომარე.
  • 2004, თებერვალი - ივნისი - საქართველოს საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი რუსეთის ფედერაციაში.
  • 2004, ივნისი - 2005, თებერვალი - საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე.
სხვა ენებზე