ბებუთაშვილები

ვიკიპედიიდან

ბებუთაშვილები, ბებუთოვები, თავადები XVIII-XIX სს საქართველოში. ქართლში XVI საუკუნეში მოვიდნენ სომხეთიდან. XVII საუკუნის მსხვილი ვაჭრები გახდნენ. XVIII საუკუნის შუა წლებში თეიმურაზ II-მ აზნაურობა უბოძა, 90-იან წლებში ერეკლე II-მ - თავადობა. მემკვიდრეობით ფლობდნენ თბილისის მელიქ-მამასახლისისა და ნაცვლის სახელოს. ამ გვარის ყველაზე ცნობილი წარმომადგენლები არიან: ხოჯა ბეგბუთა (ბებუთა), ბებუთბეგის ძე, რომელმაც XVII საუკუნის შუა წლებში ავლაბარში ააგო ხოჯევანქის ეკლესია; აშხარბეგი, ხოჯა ბებუთა ძე, თბილისის მამასახლისი (1712), მელიქი (1714-1721), მელიქ-მამასახლისი (1724-1735), აღა აშხაბეგის ძე - მელიქ-მამასახლისი (1735-1747). 1747 წელს სამეფო ტახტის პრეტენდენტ აბდულაბეგთან კავშირი დაბრალდა, რისთვიოსავ ერეკლე II-მ სახელოები ჩამოართვა და 1000 თუმნით დააჯარიმა. 12 წლის შემდეგ მოახერხა მეფესთან შერიგება. 1760-1768 წლებში ერთდროულად იყო მელიქ-მამასახლისი და ნაცვალი; ავეტიქა აღას ძე - მელიქ-მამასახლისი და ნაცვალი (1769-1786); იოვანე და იოსებ აღას ძენი - მიშკარბაშები; დარჩია ავეტიქას ძე ( † 1832), მელიქ-მამასახლისი (1795-1801). მონაწილეობდა თბილისის მსხვილ ვაჭართა მიერ მეფის წინააღმდეგ მოწყობილ 1796-1797 წლების შეთქმულებაში, ჩამოერთვა ქონება და სახელო, მაგრამ ერეკლე II-მ მალე შეიწყალა. 1801 წლიდან იყო საქართველოს უზენაესი მთავრობის სახაზინო ექსპედიციის წევრი. ბებუთაშვილების გვარისა იყვნენ სამხედრო მოღვაწენი: დ. ბებუთოვი და ვ. ბებუთოვი.