Can Yücel

Ji Wîkîpediya

Şaîr û nivîskarê Tirk Can Yücel di 1926’an de li Îstenbolê ji dayik bûye. Kurê Hasan Ali Yücel e. Li Ankarayê di DTCF (Fakulta Ziman, Tarîx û Cografyayê) de beşê Fîlolojîya Klasîk xelas kiriye. Piştre li Îngiltereyê di Unîversîteya Cambridge de xwendiye. Demekê li Londonê di radyoya BBC de kar kiriye. Piştî ku vegeriyaye Tirkîyê li Bodrumê ji bo tûrîstan rehberî kirîye, paşê li Îstenbolê bi cîh bûye û di karê wergerê de jiyana xwe domandiye. Helbest, werger û nivîsên wî bi piranî di kovarên Yenilikler, Beraber, Seçilmiş Hikayeler, Dost, Sosyal, Adalet, Şiir Sanatı, Dönem, Yön, Ant, Imece, Papirüs, Yeni Dergi, Birikim, Sanat Emegi, Yazko Edebiyat de derketine.

Piştî salên 1965’an Can Yücel dest bi nivîsên sîyasî jî dike. Wî di helbest û nivîsên xwe de bi piranî îronîzm, "mîzaha reş" û hîciv bi kar aniye.[1]

Can Yücel di 12'ê gelawêjê sala 1999an de li Datçayê çû ser dilovaniya xwe û li wir hate binaxkirin.

[biguherîne] Berhemên Wî

  • Yazma (1950)
  • Her Boydan (1959)
  • Sevgi Duvarı (1973)
  • Bir Siyasinin Şiirleri (1974)
  • Ölüm ve Oğlum (1976)
  • Şiir Alayı (1981)
  • Rengâhenk (1982)
  • Gökyokuş (1984)
  • Beşibiyerde (1985)
  • Canfeda (1985)
  • Çok Bi Çocuk (1988)
  • Kısa Devre (1990)
  • Kuzgunun Yavrusu (1990)
  • Gece Vardiyası (1991)
  • Güle Güle-Seslerin Sessizliği (1993)
  • Gezintiler (1994)
  • Maaile (1995)
  • Seke Seke (1997)
  • Alavara (1999)
  • Mekânım Datça Olsun (1999)

[biguherîne] Çavkanî