Quickborn (Book)
Vun Wikipedia
Quickborn is en Book vun Klaus Groth.
De Schriever Klaus Groth keem in dat Johr 1847 arm un krank ut Dithmarschen na Landkarken op Fehmarn un fünn bi sien Frönn, de Organist un Schoolmeister Leonhard Selle, Opnaam. In sien Erinnerungen schreevt he: „Oftmals weer ik fief bit söben Maand nich ut Schlafrock un Pantüffeln.“ Mit de Tied hett he sik berappelt un is ut’n Huus rutgahn. In dat Naberdörp Mummendörp hett he mol tokiekt, wie de Buern en Fossbu utgravt un en doden Hasen funnen hebbt. Ut düsse Beleevnis is dat Gedicht „Matten Has’“ worden. Dat Haas-Gedicht un anner Gedicht, de meist in Dithmarscher Platt schreven sünd, hett Groth to de Gedichtband „Quickborn“ tosamenfaten. Dat Book is 1852 rutkamen un mit een Slag weer Klaus Groth en bekannt Mann. 1853 is Groth na Kiel trocken un hett mit de Kieler Professer Karl Müllenhoff an de Feststellung vun de plattdüütsche Grammatik un wiedere Utgaben vun sien Quickborn-Book vörbereid.
För sien Gedichtbook hett Groth uk de Ehrendoktor vun de Universität Bonn kregen.
[Ännern] Weblenken
